UITGEWOGEN BLIKGR0ENTEN 'p Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 23 December 1929 Derde Blad No. 21404 BINNENLAND. FEUILLETON. De geheimzinnige voetstappen jaar getrouwd: Arie Kuyt en Neeltje Hoek. te Katwijk aan Zee. PLECHTIGE EERSTE STEENLEGGING TE WARMOND. E. J. SCHOONDERGANG-SPEET LAND- EN TUINBOUW. IHT DE METAAL-INDUSTRIE. ïitü concept-overeenkomst vastgesteld. Het fondsbestuur en de bondsraad van AJg. Ned. Metaalbewerkersbond heb- Tolge-ns ..Het Volk" thans hun stand- bepaald tegenover het ontwerp-col- Jectief-contract in de metaalindustrie en gunstig advies aan de leden uitge bracht. Het Volk" acht dit van buitengewoon foang, daar, wordt het ontwerp aanvaa-tl, contract direct zal gelden voor de ïfertigduizend leden, werkzaam bij leden den Metaalbond en voorts tot basis zal dienen voor de arbeidsvoorwaarden van de overige veertigduizend werknemers in dit bedrijf." Het minimumloon is in dit contract neer- In artikel 9 wordt daarover gezegd Naast het minimum gemiddelde uur-in banen is een mimimum-uurloon vastgesteld, bij eiken werkgever zal worden be aan te minste 85 pCt. der werklieden iedere vakgroep, voor zoover die werk talen den 65sten verjaardag nog niet over schreden hebben." De hoogte van het minimumloon is zes tig cent. Verder is in het cmtweirp-contract de me dezeggenschap principieel aanvaard. In ar tikel 17 wordt namelijk voorgeschreven: ..Bij eiken werkgever is of wordt een fa brieksraad ingesteld. Deze fabrieksraad wordt bij geheime stemming rechtsstreeks door de werklieden van 18 jaar en ouder gekozen uit de werklieden van 25 jaar en ouder. De fabrieksraad stelt zich ten doel, in alle fabrieksaangelegenheden de moreele en de materieele belangen der werklieden te bevorderen, hij zal zoowel adviseerend als onderhandelend optreden." VERNIEUWING HYPOTHEEKREGISTER. Het Tweede-Kamerlid de heer Suring heeft den minister van Financiën de vol gende vraag gesteld Is de minister niet van oordeel dat het gewensoht is, een wettelijken maatregel te bevorderen in den geest van de wet van 5 Juni 1878. waardoor de bestaande hypo theken opnieuw zullen moeten worden inge schreven, zoodat de vervallen, doch niet geroyeerde hypotheken automatisch uit de hypotheek registers verdwijnen 1 ^autoriseerde vertaling uit het Engelsch van Mevrouw Belloc Lowndes, door Oswaldi. Maar daar tegenover kan ik niet besluiten de uitspraak „schuldig" ten opzichte van toevrouw Eva Raydon. Terwijl ik niet uit oog verlies, wat ik zou willen noemen schommeling der waarschijnlijkheid", zij dezen lagen moord gepleegd heeft, ik toch, in aanmerking genomen, dat onbekend gebleven persoon zonder eeni- twijfel langs dat grintpad is gekomen en hal is binnengekomen, nadat het blad de gemberlimonade was neergezet, dat topvrouw Raydon nu er ernstige gronden twijfel zijn gerezen vrij uit behoort te Ban Doodstil was het in de jury-kamer. Toen, een grappige buiging naar den voorzit- vervolgde mijnheer Walberton op een het gevoelen van enkele toehoorders ^fo-szins misplaatst luchtigen toon: ..Maar fob een open oor en geef mijn meening Darne voor de beschouwing van den aan- zoo zij met de mijne lijnrecht in •^spraak mocht zijn." f^u «ras Leroy-Motspur er volstrekt niet -?e?teld. de aanklager te worden genoemd. *as meer verrast dan teleurgesteld door .^ndertinge wending, die. de besprekingen «jen genomen. Hij was de jurykamer bin- fchu 0111611oveThii£d van Eva Raydon's en overtuigd tevens, dat zijn mede lieden van beider sexe het stellig met hem eens zouden zijn. Thans bleek het hem. dat hij zich in deze zienswijze deerlijk ver gist had En daar zoowel zijn zorg voor wat hij noemde zijn „carrière", als zijn ware ge aardheid hem steed9 eerder volgzaam maak ten dan despotisch jegens de menschen mpt wie hij in aanraking kwam, begon hij de vlag <e strijken. „Misschien heb ik den factor van onzeker heid in dat geval niet voldoende onder de oogen gezien", bekende hij openhartig. „De hemel verhoede, dat ik mijn medemensch niet het voordeel van den bij nauwkeurige overweging inderdaad gerezen twijfel zou gunnen!" En toen hij deze woorden uitte, was hij diep onder den indruk. Hij hoopte, dat Nora Norwich weer zou spreken. Als zij dat deed, zou zij zich. zoo meende hij, waarschijnlijk aan zijn zijde scharen en dan zou hij in staat zijn. wat hij zoo gaarne deed, een suc cesje boeken. Maar nadat zij heel in het begin der on derhandelingen had gesproken, bleef juffrouw Norwich het stilzwijgen bewaren, met ge fronst. ernstig geaat „In tegenstelling met mijnheer Walber ton" vervolgde de voorzitter „acht ik een uitspraak aan de hand van „gebrek aan bewijs" ten zeerste onvoldoende. Mevrouw Birtley Raydon is schuldig of niet schuldig. Als zij schuldig is, behooren wij naar mijn meening de uitspraak „schuldilg" te doen. Als zij onschuldig is. ja zelfs als zich een sterk element van twijfel in de zaak doet gevoelen, zooals het meeTendeel van u blijk baar acht. dat het geval is. dap heeft zij recht op een uitspraak „niet schuldig". En nu kwam een pijnlijke verrassing. De oudste der twee juryleden, die nog geen duidelijk beeld hadden gevormd van hetgeen BEIDEN NOG VOL LEVENSLUST EN WERKKRACHT! Foto Kaay. Katwijk i'Mr1- Van de 32 paren, die in deze gemeente het jaar 1879 getrouwd zijn, waren er xhts enkelen, die de „Gouden Zon" over huwelijk zagen opgaan. Alleen de echtpar» 2n Plokker'Meivogel, Jongv. d. Plas en nu Arie Kuyt en eeltje 'Hoek, moohten dit heuglijk feit rdenken. Van de overigen waren óf de man óf de uw of beiden reeds overleden. Welke een groote zegen ontvangen deze jes! Beiden gezond als een visdh. opgeruimd ur en dat zegt alles! nog vol en levenslust. Toen we een dezer dagen eens bij hen bezoek gingen, was er in hun vrien- lijke woonkamer van hun huisje aan het Duinpad No. 35 een groot aantal kin- eneigen en aangetrouwde alsmede groep kleinkinderen bijeen. .Dit is in December immer zoo!'1 erielden zij ons. Wat is d£ér de familieband nog krachtig! Welk een weldaad voor deze oudjes, zóó het middelpunt van den familiekring te mogen zijn. Zie hen ook; maar eens aan! Niemand, die ,hen op 70 jaren durft schatten I En toch droefheid bleef ook aan dit paar niet ge spaard. Ruiten de kinderen, die zij nog in leven hebben, rust één zoon in het groote zilte graf. Nog 7 zonen en een dochter bleven over. Arie zelf heeft 4S jaren gevaren en vele en zware stormen medegemaakt, doch hij heeft 't er gelukkig steeds goed afgebracht! Morgen zullen zij 50 jaar getrouwd zijn. Geen materieele weelde. doch die van een goede gezondheid en de rijke schat van kinderen en kleinkinderen zal hen dit gouden feest blijde doen herdenken! Moge hun nog een lang leven beschoren zijn Foto Bleuzé» Zaterdag vond onder groote belangstelling de plechtige eerste steenlegging plaats van het Philosoficum te Warmond door Mgr. Aengenent, Bisschop van Haarlem. LUITENANT-GENERAAL PH. W. WEBER. Hedean herdenkt luit.-gen. Ph. W. Weber, te 's-Gravenhage, adjudant in buitengewo nen dienst van de Koningin, den dag, waarop hij voor 50 jaar tot officier werd bevorderd. Philijp Wilhelm Weber werd 12 Mei 1857 te 's-Gravenhage geboTen. Op 23 December 1879 werd de jonge Weber benoemd en aan gesteld tot tweede luitenant bij het wapen der infanterie. In 1897 is hij kapitein geworden. Hij werd geplaatst bij de.n generalen staf en werd adviseur der militaire verkenningen, jii die functie bracht hij verscheidene deelcn van ons land in kaart. In 1911 werd de heer Weber, intusschen kolonel geworden, oommandant van het regiment en na de reorganisatie van de brigade Grenadiers en JageTs. 15 Febr. 1913, werd hij benoemd tot adjudant in buitengewonen dienst van de Koningin. Na eenige maanden bevorderd tot gen.-ma joor, trad hij in die kwaliteit op als com mandant van de He divisie Veldleger 1 Mei 1927 ontving hij eervol ontslag uit den actieven dienst. In 1928 werd hem den tiri:- lairen.rang van luit.-generaal verleend. Na zijn ontslag uit den dienst wiidde de heer Weber zidh aan den Christelijken en tiationalen arbeid.. hun pensioenen in een burgerstaatsbetrek king verdienden en waarmede zij maat schappelijk gelijk stonden, en minder dan 1./3 deel van dat der maximale marinepen sioenen. Er werd gevraagd, op de medewerking van Zijne Excellentie te mogen rekenen bij j het effenen van den markanten achler- I stand der bijzonder lage pensioenen van de oud-gepensionneerden der zeemacht van vóór 1918. Uit de vriendelijke, tegemoetkomende houding van dezen bewindsman, viel op te maken, dat hij evenals de Minister van Defensie, het oud-vlootpersoneel van vóór j 1918 een warm hart toedraagt. Hij beloofde de deputatie, met minister Deckers in overleg te zullen treden omtrent een bijzondere pensioenverhooging voor de jaren binnen de keerkringen doorgebracht, zooals door het Kamerlid Van de Bilt in het Parlement werd voorgesteld. PENSIOENACTIE ZEEMACHT. Dezer dagen werden de heeren H. J. Hendrikse en P. Staal, hoofdbestuurders van den Bond „Pensioenactie Zeemacht", door den Minister van Koloniën in audiëntie ontvangen. In een circulaire, welke den Mi nister werd ter hand gesteld, wordt betoogd, dat de pensioenen der oud-marinestrijders van vóór 1918, die den Staat een 30-tal jaren dienden, waarvan zij van 1018 jaren in de Tropen verblijf hielden, bedragen: V* deel van dat der oud-gepensionneerden, die PERSONEELRAAD NEDERL. SPOORWEGEN. Men deelt ons mede: De Personeelraad der Nedcrl. Spoorwe gen vergaderde dezer dagen. De voorzitter bracht, in verband met het aftreden van den heer J. Augustijn, als lid van den Raad. een woord van dank voor de wijze, waarop hij gedurende vier jaren deze taak heeft vervuld. Langdurige besprekingen vonden plaats inzake de classificatieregeling, Met alge- meene stemmen werd vastgesteld, dat de toepassing van dienstorder 2 317 (extra-uit- kecring) inzake het werknlaalspersoneel juist is geschied. Voorts besloot de Raad zich alsnog tot de Directie te wenden en de bepalingen van dienstorder 2 317 voor personeel onder R. D. V.-verband, dat wegens ziekte afwezig is geweest en voor personeel, wiens los dienst verband aansluit aan het R. D. V.-verband, ruim toe te passen. RECLAME. 9985 IfEERENGRACIIT 63 - TELEFOON 601 VERSPREIDE BERICHTEN. De te Amsterdam gevestigde Ver. „Zeemansrust" heeft te IJmuiden een nieuw tehuis voor zeelieden geopend in de onmiddellijke nabijheid van de Visschers- haven. Men schrijft uit Boxmeer aan „De Msb." De exportslagerijen, margarine-, worst en vleeschwarenfabrieken der Tb* Box meer Bacon Co. Ltd. (voorheen finna Jos. Lion) zullen met ingang van 1 Januari a.*. worden stop gezet. Het talrijke personeel is tegen dien datum ontslag aangezegd. Hierdoor worden een 150 personen werk loos, ongeacht het kantoorpersoneel. RECLAME. Gesprongen Handen Winterhanden Wintervoeten Ruwe Huid I Doo* 30-60 ca 90 c(. Tabe 80 ct. Bij Apoth. Drogi 9981 I STEUN VOOR DE SUIKERBIETENTEELT Het Tweede Kamerlid, de heer Van den Heuvel heeft den minister van Binnenl. Zaken en Landbouw de volgende vragen gesteld: Is de regeering reeds in staat en bereid mede te deelen ,welk resultaat heeft gehad het overleg van den minister van Binnenl. Zaken en Landbouw dat deze bewindsman toegezegd heeft bij de behandeling van Hoofdstuk V der Rijksbegrooting, met de mi nisters van Financiën en van Arbeid, H. en N., in zake steunmaatregelen aan de suiker bietenteelt? Is de regeering bereid, met het oog op do steeds moeilijker wordende toestanden in de suikerproductie, het naderende seizoen van den uitzaai en de nu weer kort geleden door Frankrijk vergroote bescherming der suiker industrie. binnen zeer korten tijd met voor stellen tot steun bij de Volksverlegenwoordi* ging te komen? in hun hersens zoo eenskla-p9 was wakker gemaakt, merkte onverwacht op: „Wat ook het gevoelen van de meerderheid mag zijn. ik beschouw mevr. Raydon niet als in de termen te vallen van een uitspraak „niet schuldig" Ik heb scherp geluisterd naar al de getuigenverklaringen, afgelegd gedurende het rechtsgeding en evenzoo naar hetgeen hier in deze kamer ten voordeele van be klaagde is gezegd. En voor zooveel mij be treft, mijnheer de voorzitter, moet de uit spraak luiden: „schuldig". Het andere jurylid, die het nog niet met zich zelf eens was geweest, riep met een hooge stem uit: „Tk ben het ééns met den vorigen spreker." Mijnheer Lerov-MotspuT keek van den eenen opstandige naar den anderen, heime lijk stempelde hij ze als stommelingen, waarbij hem een gevoel bekroop van wre vel en afkeer. Als die twee koppige ezels op hun 9tuk bleven staan, zou van een uit spraak „met algemeen© stemmen" waar schijnlijk geen sprake kunnen zijn. Dit zou, zoo overwoog hij. niel alleen een nader on derzoek tengevolge hebben, wat aan het land zoowel als aan particulieren een berg geld zou kosten, maar bovendien zou het voor hem, al9 de voorzitter van deze jurv een persoonlijke nederlaag beteekenen Men zou het hem aanrekenen, dat hij de zitting derwijze had geleid, dat er geen een stemmigheid was verkregen. Het kwam er nu voor hem op aan. zijn hoofd koel te houden en al zijn overredings kracht te gebruiken oTn een heel ding, misschien wel een onmogelijkheid die twee gezworenen „om te praten". Toen hij hiermede bezig was, voelde juffrouw Nora Norwich plotseling, tegen wil en dank, een eerlijke bewondering voor den man, dien zij I reeds heimelijk, diep in haar hart, had ge- brandmerkt als mijnheer Windwijzer. Hij vleide, hij streelde, hij smeekte, hij betoogde, en deed ten slotte een ernstig beroep in bewoordingen, die mevrouw Howard tot hevig snikken in haar zakdoek brachten op iets. dat eigenlijk niet bestond, namelijk het gevoel van mededoogen en mannelijke deernis van de twee weerspannige jury leden. En hij haalde, hoogst indrukwekkend voor al de andere gezworenen, de woorden aan, die. zooals hij hun in herinnering bracht, waren van „onzen onsterfelijken Shakespeare" Het wezen der genade duldt geen dwang; Zij drupt als zachte regen van omhoog Op wat omlaag is: dubbel zegent zij; Zij zegent wie haar geeft, als wie haar krijgt; Ze is 't machtigst ijl de machtigen. Doch deze treffende woorden hadden niet de minste uitwerking op de beide halsstar rige juryleden. Toen 9peelde de voorzitter, wat hij later aan de bewonderende en lief hebbende mevrouw Leroy-Motspur be- i schreef, als zijn groote „troef". Op een ern- sligen, veelbeteekenenden toon merkte hij op, alsof het hem plotseling inviel, dat rech ter Lenison sterk tegen een verdeelde uit spraak was en dat hij de jury dan ongetwij feld zou nopen de zaak te herzien en op nieuw te overwegen. Stellig zouden er mg heel wat uren gemoeid zijn voor de bespre kingen in deze sombere en nu bedompte kamer En. terwijl de voorzitter dit laatste argu- Uit „de Koopman van Venetië", ver taling van dr. Edw. B. Koster, ment handig uitspeelde, drong hij bij Nora Norwich met een gevoel van verwondering door, dat gedurende die lange, tergende uit pluizerij, de eenige naam. die heel niet was genoemd, ofschoon natuurlijk verscheidene zijdelingsche verwijzingen naar haar ver klaringen waren gemaakt, was die van de vrouw die haar enkel en alleen van allen die in het proces betrokken waren, fatsoen lijk en achtenswaardig had toegeschenen, namelijk Adelaide Strain. Gedurende de lange besprekingen in de jurykamer onderging de vrouw, wier naam geen enkele maal door een van de gezwore nen was genoemd, een zoo mogelijk nog vreeselijker foltering, dan de beklaagde, die wachtte, tot zij zou worden binnengebracht, om de uitsraak te hooren. Adelaide Strain en Jack Mintlaw waren de eenige menschen op de wereld, die innig medelijden met haar hadden, want Eva was een eenig kind ge weest en haar weinige verre bloedverwan ten hadden in de laatste weken maar één wensch getoond, namelijk: elke betrekking met haar te verbreken. Geen wonder dus, dat mevrouw Strain en kolonel Mintlaw* zich zoo nauw bij elkander hadden aangesloten zij. de toegewijde vriendin van de beschuldigde hij. Jack Mintlaw. de man die Eva Raydon oprecht liefhad en die vrijmoedig, misschien wel wat onberaden verklaard had, dat het zijn bedoe ling was. haaT le trouwen, ingeval zij werd vrijgesproken en zij dan bereid zou zijn, hem gelukkig te maken, door zijn vrouw *e worden. En nu zelfs, in zijn angstige span ning. was er plaats in hpt warme hart van den Canadees van oprechte sympathie en deernis met Eva's oudste vriendin, die hij tijdens den loop van het geding met groote bezorgdheid had gadegeslagen. (Wordt vervolgd.5 U <333

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 9