■PATHE-BABY: bouwkunstig schoon. JOH. GEUTEN BEEK: Gesprongen Handen p Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 21 December 1929 Vijfde Blad No. 21403 N. S. F. Philips GENEESKUNDIGE BRIEVEN. J I VOETANGELS EN KLEMMEN OP BELASTINGTERREIN. LANC- EN TUINBOUW. VBAGENRUBRIEK. HET GEMEENLANDSHUIS VAN RIJNLAND. •j ja95 had het stedelijk bestuur van Eei- "aan Lieven de Key opdracht gegeven, ontwerp te vervaardigen van den JüR-en gevel voor het Leidsche Raadhuis. dit schoone ontwerp door Luder van ilheim vrerd uitgevoerd, zoodat het tot ongeluksdatum 12 Februari 1929 de en trots onzer stad was, herinneren ons met weemoed, leeds het volgende jaar 1596 ontving vfD de Key van de Hoogheemraden van aJand de opdracht, het ontwerp te maken een nieuw Gemeenlandshuis op de js van het oude, dat oud en te klein geworden. Hij schijnt er vlug mee klaar zijn geweest, althans reeds op 1 Aug. >7 ontving hij zijn honorarium. Hoog- iraden waren met het ontwerp ten rste ingenomen en wilden het bouw- doen uitvoeren „conform het heer ste patroon daerop de hoochste estima- js gedaan". Evenwel is dit ontworp niet woerd. Waarschijnlijk liepen de ou- an voor het Rijnlandbestuur toch te Men heeft toen een tweede ontwerp, 'in de hoofdlijnen wel gelijk was aan het 4c, laten uitvoeren door Pieter Clocq, aannemer uit Modemblik. De detaillee- van den gevel was hierbij aanmerkelijk nvoudigd en vergeleken bij de gevel- landen, welke men in dien tijd bouwde, het groole vlak benedon de kroonlijst nuchter te noemen. Dit was allerminst de flamboyante, weel- je stijl, welke De Key toepaste bij den huisgevel en de prachtige Vleeschhal te :lem. at Rijnlandschhuis. op een Gothisch fldplan gebouVd, staat met de lange zijde de Breestraat en de gevel volgt de we bocht van de straatlijn. Aan de ein- lien we de hooge topgevels met trappen, angs de Brecstraatzijde zijn drie topge- opgericht, waarvan zooals u weet, de Melste de hoogste is. We willen samen fevélarchitqctuur nog eens nauwkeurig lijken. de eerste plaats wijden we onze aan- aan het eigenlijke geraamte van den de dragende deelen. Het geraamte gevormd door de vensterdammen, de strekken boven de ramen en het ;irwerk daarboven. Op die strekken en constructieve beteekenis komen we ks terug. De gevel is tot aan de goot- waar de toppen beginnen, vrijwel ge- vlak gemetseld. De roode baksteen isselt op regelmatige afstanden af met iden van zandsteen, zooals we weten een [fmeene gewoonte sinds het laatst der eeuw. Er is in dit alles groote regel- lat Alleen vindt men op de z.g. borst- üing op regelmatige afstanden een ver- rd steenblok en evenzoo op de eerste ver bal Maar ook hierbij is de uiterste öberheid betracht. Dat de gevel zoo vlak behandeld, mag, de tijd in aanmerking Domen, wel bevreemden. We herinneren maar even aan den gevel van de voor de Latijnsche school aan de Lokhorst raat van 1600 en aan die van de scheeps- :menverf van 1612. waarbij juist heel profileering valt op te merken. dit J ral, 1 rih ikke afen we de ingangspoort een oogenblik ^proken, dan bemerken we al heel nig van klassieke motieven, et tweede punt: de topgevels, toe moesten in de gevelarchitectuur wel heel bizondere beteekenis hebben. Zjj en de oplossing van de geheele gevel- ^'nictie, om zoo te zeggen de point sue op het ejndaccoord. Het is al weer jothische gedachte, welke er zich in uit- Immers het was de geest, het streven Gothiek, het oog omhoog te trekken, ^an oorspronkelijk in geestelijken zin. plaatste vervalt bij de burgerlijke bouw- tenminste wanneer men het van den uzen kant beschouwt. Maar de '^nheid moest zich dan toch in de ^«uitvieren; de topgevel is het aesthe- xich uitvieren van den verticalen opmerken, dat zoo'n bekroning met beeld houwwerk niet alleen aesthetische beteeke nis heeft. U kunt dergelijke bekroningen van een geveltop zich aan verschillende oude gevels te Leiden herinneren, b.v. aan de Stadstimmerwerf, aan het hoekhuis van Janvossensteeg en Oude Vest en elders. Soms is het een leeuw, soms een menschen- figuur, soms een eenvoudige zuil. In den zuiver Gothischen tijd zette men daar altijd een pinakel. De bovenste trede van den trapgevel sluit altijd de nokbalk van het gebouw af. Deze werd er in vastgeklemd. Teneinde nu het verband tusschen trap en nokbalk meer stevigheid te geven, werd de bovenste trap verzwaard met beeldhouwwerk. En zoo diende de aesthetische oplossing meteen de constructieve hechtheid. Karakteristiek voor de Hollandsche Re naissance is dus, dat zij de Gothische pina kel óf naar eigen fantasie vervormt, óf deze vervangt door een menseh- of dierfiguur. Onder de trappen van den middelsten top gevel zijn halfcirkeibogen uitgemetseld, lie rusten op kraagsteenen Zoowel de trappen als dit boogvormig metselwerk, dat de trap- lijnen volgt, geven tneer accent aan de ver ticale stuwing. De beide topgevettjes, die den midden gevel flankeeren, zijn van een geheel ander type. Maar zij zijn daarom niet minder ka rakteristiek voor de Hollandsche Renais sance. De trappen worden om zoo te zeggen gecamoufleerd tot twee geledingen. Zij wor den vervangen door ingezwenkle en op het hoogere plan door S-vormig gebogen zand- steenen dekbanden, het geheel weer be kroond met een driehoekig fronton. De vin ding van dit type is oorspronkelijk aan Hans 5 redeman de Vries toe te schrijven en vooral Lieven de Key maakte er graag naar eigen fantasie gebruik van. Het ligt dan ook voor de hand, dat uit het vereenvoudigde ontwerp de constructie van de zijtopgeveltjes nog het m«cst aan de oorspronkelijke bedoeling van De Key herinnert. Eigenaardig is. dal deze geveltjes iels vooruitspringen. U ziet bij beide twee vlakke gemetselde pilasters, bekroond met een .Tonisch kapiteel. En deze pilasters rusten op consoles tegen de gootlijst. Zoo is in den geheelen gevelopstand van het Rijnlandschhuis het streven merkbaar, om door de aesthetische werking het oog omhoog te trekken. Er zijn nog een paar punten, waaraan we in een volgend artikel willen herinneren. RECLAME. Laat Uw radio-installatie aan leggen door een firma die weet welke elschen de muziekkenner aan de overbrenging stelt. Een week op proef. Betaling des- gewenscht in termijnen. HOOGEW OLtfD - LEIDEN Amsterdam - Rotterdam - Arnhem - Breda 98-10 Jf middelste topgevel heeft 8 trappen, a'?edekt met geprofileerde zandsteen- Eei). De bovenste wordt bekroond met ^hoekig fronton, dat men beschou- too als aan het Zuiden ontleend Dit ,.n eindelijk viert zich weer uit in een- fc beeldhouwwerk. Even moeten we Congres voor heilgymnastiek en massage. II. In mijn vorigen brief heb ik reeds go- wezen op de eigenaardige positie, we.ke de heilgymnast in onze samenleving inneemt. Hij is geen arts, heeft dus niet het recht patiënten in behandeling te nemen en moet zich dus beschouwen als helper, als verleng stuk van den arts. Feitelijk mag hjj alleen uitvoeren wat de arte hem voorschrijft en wat het voornaamste is onder diens verantwoordelijkheid. Maar hjj beweegt zich in hoofdzaak op een terrein, dat de meeste artsen weinig betreden. Zjj verwijzen den patiënt naar den heilgymnast en zrjn zeer tevreden, dat zjj van hem (van den patiënt n.l.) af zjjn en de rest aan den heil gymnast kunnen overlaten, die er dan ook dikwijls beter van op de hoogte is dan de arts. Zoo ontstaat ean eenigszins halfslachtige positie. Feiteljjk mogen zjj geen patiënten in behandeling nemen, maar inderdaad doen zjj dit dagelijks. In woord en geschrift ver klaren zjj. niete te doen zonder voorschrift van den dokter. Maar indien zjj zich eerlijk zouden willen uitspreken, dan zou blijken dat er op bet gebied van hun dageljjksch werk slechts zeer weinig artsen door hen als hun meerdere worden beschouwd. Het was wei de moeite waard, bet congres van uit dit oogpunt te beschouwen. Dat zjj hun beste beentje voorzetten, dat zjj voor eigen parochie preekten en dat zjj den indruk deden omstaan, dat het oude gezegde: „O- "Neerland, stuur toch bljj te moe, uw kroost, naar mjjn collegia toe" een uitstekend inotto voor het congres gewee6t zou zjjn, dat alles is hun goed recht. Op een veertigjarig feest ligt bet voor de hand, dat men de gunstige zijde der medaille naar boven legt. Maar er bljjven toch altijd gren zen. En iets meer bescheidenheid zou jeker niet misplaatst geweest zjjn. Volgens de in leiders. der verschillende onderwerpen is er welhaast geen onderdeel van geneeskunde en hygiëne, oat tot zijn recht kan komen zonder de intensieve medewerking van den heii- gymnast Niet ten onrechte deed dan ook een der sprekers in bet debat de waarscan- wing hooren. dat de heilgymnasten niet al te veel aan zich moesten willen trekken. Daarbjj trad steeds de overwaardige betee kenis, aan het staatsdip'.oma gehecht, op den voorgrond. Zoo gaf een der inleiders een lange opsomming van de voordeden, welke voor alle drie betrokken entegoriën, medici, patiënten en heilgymnasten, verbonden wa ren aan een goed opgeleid corps beilgymias- ten en aan een behoorlijke samenwerking van dezen met de artsen. Met 'die opsom ming op zich zelf kan ieder het eens zjjn. Minder goed is in te zien, wat dit alles met het staatsdip'.oma te maken beeft, ter wijl het toch inderdaad bedoeld is als een beloog ten voordeele hiervan. Erger is, dat de inleider van bet onder werp „Orthopaedic en Heilgymnastiek" zich heeft laten verleiden tot de beschuldiging Ikit sommige orthopaedisten deformiterten tot zich trekken, welke niet op hun terrein liggen (dus wel op dat van den heilgym nast?) en oefeningen voorschrijven, waarvan zij de draagwijdte niet overzisn. Als voor beelden worden genoemd de rechtherinncr- aav en de dwangzoo:, welke den patiënten („den stakkerds") onnoemelijke kwe.ling rer- oorzaken, „zoodat hel waarljjk niet te ver wonderen is, ho6 de dragers van dergelijke apparaten den medicus toswenschen dat deze zeif moest veroordeeld worden, zulk een fol- terwerktuig gedurende eenigen tjjd te dra ger.". Tegenover het ootmoedige begin van den bekenden heer van Essen, dat „de heii- gymnast-masseur de therapeutische heilgym nastiek en massage alleen mag toepassen in opdracht van een arts" maakt deze onge paste aantjjging wel een heel zonderlingen indruk. VV ie te veel wil bewjjzen, bereikt juist wei eens het tegendeel van het beoogde effect. Bjj het streven naar een staatsdiplo ma wordt te veel gegeneraliseerd en het persoonlijk element, dat toch zulk een be langrijke rol speelt, over het hoofd gezien. De eerste krachten op dit gebied waren ge wone gymnastiek'eeraar.-, zonder eenig bij zonder diploma. Er zijn er misschien niet velen meer van over, maar bij het tegen woordig geslacht leven nog verscheidenen in de herinnering voort als bjj uitstek be kwame en voor hun taak geschikte personen, door medici en patiënten om het zeerste ge waardeerd. Laiten wjj toch niet vergeten, dat een examen niet het eenige merkteeken is voor iemands eigenschappen en dat met goe den wil en doorzettingsvermogen veel be reikt kan worden, ook als eigenaardige wet telijke voorschriften of andere omstandig heden verhinderen dat de verworven be kwaamheid door een officieel kenmerk ge stempeld wordt Daarom deed het niet pret tig aan. dat door enkele sprekers zoo sterk tegen de verpleegsters we-d geageerd. Hoe- vele verpleegsters zjjn er niet, die in den dageiriksehen omgang met het hoofd harer ap)reling door eigen studie een zoo waarde volle aanvulling voor het werk van dien dokter wordt, dat haar hulp in de eigen omgeving verre te verkiezen is boven die van den heilgymnast, die den patiënt in zjjn eigen inrichting behandelt, ook al kan zjj niets anders tocnen dan het gewone verpleeg stersdiploma. Zeer terecht werd er nadruk op gelegd, dat de psychische invloed bij de heilgyranastische behandeling van veel be teekenis is. De eigenschappen, noodig om dezen invloed te kunnen1 doen gelden, worden op een examen zeker niet gemakkelijk ont dekt, in elk geval zou ik het diploma niet gaarne als waarborg voor de aanwezigheid van deze eigenschappen willen aanvaarden. Niet gering is de overdrijving bjj do be handeling van de heilgymnastiek ten op zichte van inwendige ziekten ten toon ge spreid. Zoo zou do gewone leeraar in gym nastiek ongeschikt zjjn om lichaamsoefenin gen te leiden, welke door den dokter noodig geoordeeld worden om do algemeene consti tutie van een patiënt te verbeteren. Ook zou de arts in vele gevallen inplaat3 van oen specialist in consult te roepen, zjjn licht moeten opsteken bjj den heilgymnast.. En zelfs bij het kiezen van een beroep zon deze te pas moeten komen. Een klein weinig minder zelfoverschatting ware hier zeker niet misplaatst. In elk geval blijft zoo weinig over van de ondergeschikte rol tegenover den dokter, waarvan telkens sprake is. Ten slotte was dit congres als e»n feest- vergadering bedoe'.d en daarom mogen de genoemde opmerkingen niet al te zwaar aan gerekend worden. In geen geval mogen zjj te kort doen aan de overigen' volkomen gemotiveerde waardeering voor hetgeen het gc-nootechao en ziin kot-stukken in die veer tig jaren hebben tot stand weten te brengen. Aan de hulde voor hetgeen gedaan is, worde de wen'ch en verwachting uitgesproken, dat het mei dezelfde energie zjjn weldadig werk zai voortzetten, waarbij het vo'doende is. aLs het rustig op de eigen paden voortwandelt, terwjjl hiet dan onnoodig is. anderen het recht te misgunnen, ieder op zijn wjjze naar beste weten naar vooruitgang te streven. Slechts een punt dient nog te worden aangeroerd, n.l, de nabehandeling van on- gevalspatiëcten. Maar omdat hetgeen ik hier over zeggen wil. in niet mindere mate de .artsen als de beilgvmnasten betreft, bewaar ik dat liever voor een volgenden brief. H. A. S. 9817 RECLAME. FILM-APPARAATJES brengen U een Vroolijk Kerstfeest!! daar zij zoowel aan Oud als Jong genot verschaffen. Prijzen vanaf f. 83.50 terwijl de films (onbrand- baar) slechts f. 1.50 per stuk kosten. B VHAAGT DEMONSTRATIE BIJ Fntoiiaudel - Breestraat 7» RECLAME. 9814 Ruwe Huid Schrale Lippen De veronderde forensen-belasting. Indien me a op zekeren dag driemaal of. het nippertje ontsnapt is aan een wissen dood. üuordat de behendigheid van eommigt chauffeurs aan het onge.oofiijke grenst, qan valt het moeilijk zich in te denken, dat er eenmaal een tijd geweest is. (lat er geen auto's waren. Toch is het nog geen vgf en twintig jaar geleden, dat daze nuttigt- ei aangename venikels slechts zeer sporadisch voorkwamen, doordat alleen diegenen, did over een d.kke beurs beschikken, zich de weelde van een snellen wagen konden veroor loven. Zoo kwam bet, dat voor minder ge fortuneerde burgers een rci.-je over ean der tig kilometers als dit dagelijks moest ge beuren van de landelijke tijdelijke woon plaats Tiit naar bet kantoor in da stad; Meest al *s morgens een ren naar het starion. een (laatste spurt naar den op vertrekken staan den trein en dan nog dikwjjls oen ovarvuldi coupé. Wèl hadden de forensen er toenmaals heei wat voor over, om niettegenstaande het bestaande ongerief, van de geneuchten eener landelijke woning te kunnen profitee rt. HtJt is geen wonder, dat onder deze om standigheden en verhoudingen een forensen- belasting ïn het leven geroepen werd, waarbij o.a. "personen, die in een gemeente per jaar 90 malen nachtverblijf houden, of die gedu rende meer dan 90 dagen in die gemeente voor 'zich of hun gezin een gemeubileerde woning beschikbaar houden, 'zonder aldaar het hoofdverblijf «te hebben, een speciale aan slag in de plaatselijke inkomsten-belasting ontvingen 'ten bedrage van 1/3 van de belas tingsom. 'die men verschuldigd zou zijn. in dien de aanslag ware berekend over het geheele inkomen. Dew regeling komt dus hierop neer, dat woon forensen ;in de gemeente, alwaar zij hun hoofdbedrijf hebben, de volle plaatselijke belasting betalen, terwijl bovendien in de forensaal-gemeente d,i. de gemeente, waar het gemeube'de landhuis staat nog 173 van de "aldaar geldende gemeentelijke inkomsten belasting opgebracht moet worden. Ook tegenwoordig is deze regeling nog van kracht, «1 ljrdt het geen twijfel, dat zij voor modern denkende menechen geheel uit den tijd is. Onze gemeentelijke overheden zijn reitelij»- evch slechte kooplui als die Hollanders uit de 17do eeuw, die van vérstrekkende belangen afstand deden ter wille van direct geldelijk -gewin. Zoo gaat het ook met de woonforen- sen-belasting. Inplaats dat men rijke vreem delingen lokt, stuit men ze af door extra be lastingheffing. Dat. ging natuurlijk goed in den tjjd, dat do auto's schaarseh waren, doch thans, nu ook mensch^n met minder ruimo beurzon door hun auto de vreugde van een week-end kunnen genieten, is forense-he- lasting wel geheel uit den trjd. Wil men thans van het vrrie buiten'even genieten, men rijdt aan h<*t einde van de week in een minimum van tijd naar buiten, kampeert er of verblijft er eenige dagen in een geriefelijk hotel, zondeï dat «r natuurlijk sprake is van fo rensen-belasting. Natuurgerieters, d:e hun behoefte aan lan- delök teven bevrediging op de ouderwetscba manier, door hot aanhouden van een buiten- woning, zullen wel steeds schaarscher wor den .waartoe naast de moderne vervoermid delen de forensenbeiasting ongetwgfeld bg- draagt .Wil een gem een Ie-bes tuur dus de vestiging van gefortuneerde vreemdelingen voor tijdelijk en wellicht voor goed, bevor deren, dan zal afschaffing van de forensen belasting direct tot het goede doel medewer ken. Blijft z» van kracht dan zoeken de toe risten toch wel een weg, om hun doel te bereiken, doch de gemeente loopt^ de voor- öeeier. van een meer blijvende vestiging mis. Op dit gebied kan mem hier nog wel iete loeren van Zwitserland, dat aan vreemdelin gen voor meerdere jaren vrijdom van directe belastingen verleent. Het lesje, dat een intensief vreemdelingen- Wikeer een machtige bron van inkomsten zoowel voor land als gemeente vormt, schijut hier te lande in hoogere regionen moeilijk geteerd te worden, getuige de vele gemeen» teigke tolheffingen, hooge bruggelden, dwaze parkeerbepalingera, etc. eto. Om echter tot de heffing van forensen- belaMing terug te keerem, kan ook op an dere gronden betoogd worden, dat de fo rensen-belasting, ook voor zoover ze betrek king heeft op werkforensen, niet meer van dezen tijd is. Onze groote steden ontwikkel den zich steeds meer in dien geest, dat de oude stad alteen gebruikt wordt voor de ves tiging van kantoren. Het intensieve, doch dikw^k machinale werk, dat een groot geoeelte van de stedelijke bevolking dag in dag uit moet verrichten, brengt met zich mede, dat men steeds meer hiertegen een stimulans zoekt in de natuur. Als men bgv. na eenige jaren weer eens een betzoek brengt aan de Gooische gemeenten, dan frappeert in de eerste plaats de kolossale uitbreiding, welke deze plaatsen den laatsten trjd hebben ondergaan en nog steeds ondergaan. Met de landelijke dorpen in de buurt van "Vele Getdersche steden is het al net zoo en de statistieken wijzen uit, dat het grootste ge deelte der nieuwe inwoners hun werkzaam heden in de naburige stad verrichten. Nu zit er iets tegenstrijdigs in, dat de Overheid een belasting legt op het zoeken dér werkersnaar een natuurlijke stimulans vooi hun gejaagd en zenuwachtig bettaaD, door hen extra te belasten als werkforens. Immers ,men zoekt algemeen het geslacht sterker en "flinker te maken, ten einde het 1 de noodige veerkracht te verschaffen, die noodig is om de sloopende eischen van het moderne leven te kunnen weerstaan. Eener- zjjds werkt de Overheid daartoe mede, doch anderzijds handhaaft zij verouderde institu ten, die uiteraard een remmenden invloed hebben. Zonder twijfel mogen we hier de schadelijke werking van de steur en bureau cratie constateeren. Het zou een flinke post in het credit van het huidige Kabinet zgn, indien het ons vau de forensen-belasting in zgn tegenwoordige gedaante, verloste. Een volgende maal over een merkwaardige consequentie, waartoe de toepassing van de forensen-belasting kan voeren. PLUIMVEE. Ce hmsrerting van on* Pluimvee. Het verzorgmgs-vraagetuk van ona Pluim' veo heeft zoo veie kanten, dat we een oogenblik geaarzeld hebben waarmee te beginnen. De overweging, dat onze kippen het groolele gedeelte van hun leven in hun nachtverblijf vertoeven, gaf den doorslag, zoodat we daarmede het eerst zullen aan vangen. Daarbij kunnen we nog wt"er verschil lende kanten uit, doch daar we aannemen, dat het grootste gedeelte der lezers van deze arlikeltjes de kleinere kippenhouders zijn, zullen we ons bepalen tot het verblijf voor een toompje van 812 hoenders. Gewoonlijk spreekt men van een kippen hok, doch aan dat woord ergeren we ons steeds, omdat het ons telkens herinnert aan de onlelbare hokken welke we in ons leven zijn tegengekomen, welke hokken echter; nog meer recht op de benaming van vertük- kinpskooien hebbenl Stelt u zich voor, dat de kippen zoo van October lot Maart van 's avonds 4 k 6 uur tot 's ochtends 8 h 7 uur in een hók moeien verblijven, waar vrijwel geen licht in doordringt, waar de toe- en afvoer der lucht moet plaats vinden door de opening welke de kippen toegang tot hun verblijf geeftl Een broeihillo ontslaat er dan, de kippen komen 's ochtends in de koude ren, vollen kou en dra hoort men: tsjiep, tsiep: de snot heeft zijn intrede gedaan, zieke kippen, geen eieren, de baas verbol gen, niet op zich zelf, wat toch recht zou zijn, maar op die „lamme" kippen, die wël vreten, maar geen eieren leggen. Ook voor; de gezondheid der hoenders zijn licht en fuchtgebiedende eischenl Licht, opdat de zon, de ontsmdster bij uitnemendheid, de bron van gezondheid en kracht, in het ver blijf toegang kan rónden; lucht, opdat de kippen het hun toekomende hapje verscho lucht kunnen verkrijgen. Wordt aan dio voorwaarden voldaan, dan is al veel ge wonnen en spreken we ook niet langer van een kippenhok, maar van een kippenverblijf. Geen oude kist met een gat er in als ver blijf, doch een ruimte van ongeveer 1.50 M. lang, 1 M. breed en 1.50 M. hoog, opge bouwd uit geploegde duimsplanken, zoodat er geen naden, kieren en scheuren bestaan, welke do geliefkoosde verblijf- en kweek plaatsen zijn voor het velo malen ver- wc-nschte kippenongedierte. Een raampje liefst klapbaar, van 25 bij 35 c.M. er in, flinke ventilaliegatcn of een opening van 15 bij 25 c.M., verkleinbaar door een schuif, in het hoogste gedeelte van den voorwand, zijn onmisbare dingen. Wanneer het kippenverblijf nu zëó ge plaatst is, dat de zon er zoo ruimschoots mogelijk toegang in kan vinden, d. i. de zijde waarin zich het raam bevindt op het Zuid- Oosten of Zuiden, dan hebben we al aan zeer voorname voorwaarden voldaan. Voorla het verblijf nog van den grond verwijderd, steunende op een paar stevige postjes, of, nóg beter, betonpaaltjes, dan gaat hel houtwerk langer mee en is de winst bovendien nog: een loopruimle onder het verblijf, waarvan de bodem dan als zolder dienst doet, beschutting gevende voor regen, sneeuw en wind. De inrichting van zoo'n verblijf is een be spreking op zich zelf waard, waartoe we in een volgend artikeltje zullen overgaan. C. A. .4. te L. De verlaging der Ge. niefriitebe'.as.ting gaat in met het belasting jaar 1930/1931. Abonné C. Da aanslag is berekend naar een zuiver inkomen van f. 2100 per jaar .In het tweede geval zou de aanslajj f. 84,60 bedragen. Abonné Direcleur-generaal van den arbeid is de heer C. J. Ph. Zaalberg, Bureau Arbeidsinspectie (e 's-Gravenhage. v. L. te L. Bij ziekte gaat leonbetaling gedurende een betrekkelijk korten tjjd door. Een paar weken loon is voor u voldoende. M. K. te K. In verband met het feit, dat thans de werkzaamheden van geringer omvang zijn, zult u waarschijnlijk de prijs hoöger moeten stellen.. De hoogere prijs naar billijkheid berekend zal u voldaan moeten worden. Mej. R. S. te .4. De betaling van bet loon door d?n werkgever is wel voldoende. Van den dag af, waarop uw man weer gaat werken, moet hem het vollen loon gegevens worden. Wed. S. te S. Hy moet op behoor- lpe wjjze in aw onderhoud voorzien. Wan neer hij niet in staat is genoeg geld af te staan, kan de rechtbank eventueel na onder zoek bevelen, dat hij u in zjjn huis zal ver zorgen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 17