ZET UW BWASCHGOED Humor uit het Buitenland. N. P. WASCHKRISTAL RECHTZAKEN. FAILLISSEMENTEN. MET Dr. VAN DER SLEEN OP REIS. „Hei zeg, waarom dee Je dat, mabel". yBeest I Gisteravond zei Je me dat ik een zwanehals had". (Humorist) a Vróuw „Komt er nou nog iets van dat kiekje dat Je van me zoudt nemen, Hendrik Man „Ja. maar wacht tot we wat dichter bij dien molen zijn. Dan komt f.r iets op dat de moeite waard is". (London Opinion) Vrouwelijke dokter, die een politie-agent aangereden heeft f „Kan ik iets voor doen ik ben dokter". Agent„Nou, dame, als net zoo sterk ben in het beenen zetten als in het chauffeeren, dan maar liever niet". (Passing Show) leider van een liefdadigheidsavond „Eh wat is er aan de hand Dorpsveldwachter „Der heeft iemand opgebeld dat ze hier een zekere Beethoven aan het vermoorden waren". (Passing Show) Dorpsbrandweer, tot eigenaar van het afgebrande huis „Nou, we hebben het nou onder de knie meneer". (Humorist) Pas ontslagen gevangene, die met z'n vriend den dierentuin bezoekt „Kom mee Kees, ik hei der genogt van. Noem ie dat een daggie uit, om den heelen tijd door de tralies te loere (Passing Show) Die medicijnen zijn verdub reld duur. Helpen ze beslist te gen rheumatick? Beslist, meneer. Laatst kwam hier een klant, die bijna niet meer kon loopen en toen ik hem gisteren tegenkwam liep-ie als een haas omdat-ie bang was, dat ik hem de rekening zou pre senteeren. FotograafZet eens een vriendelijk gezicht, mevrouw. Glimlach een beetje. Haar manNiet doen, lief ste. Dan zal niemand ie herken nen! catechismus, onderwezen en de leerlingen van do lagere klassen moeten alle beslui ten van de talrijke communistische con gressen uit het hoofd kennen, moeten we ten, waarin de heresie van Trotzki bestaat (natuurlijk in een door den tegenwoordigen dictator gcwenschten geest), de dwalingen van Radek of Rakowsky opsommen enz. Met den priester, die in de czariit'ische school godsdienstonderwijs gaf, viel nog te pralen; in de moeste gevallen waren liet goedmoedige menschen, die geen al te hooge cischen stelden aan de theologische kennis van hun leerlingen. De bolsjewistische pro pagandisten. die „politgramota" onderwij zen, eischen daarentegen, dat de leerlingen den „communislischen catechismus" grondig kennen; zij zijn zeer streng en onverbid delijk. Ondanks alle moeite is hel ook den bolsje- wiki niet gelukt, alle kinderen lot overtuigde voorstanders van het communisme en het sovjet-regime te maken. Hun bladen erken nen nu, dat de scholieren integendeel „con- tra-revolutionnair" gezind zijn. Evenals on der het czaristische regime, zijn nu de scholieren tegen liet heerschende regime ge kant, terwijl dc ouders geen woord tegen de Jieerschers durven te zeggen. Dc bolsjewisti sche pers geeft zich terdege rekenschap van de bcteekenis van dit verschijnsel. De tegen woordige 'heersc-hers weten uit ervaring wat dat beleekent, als de jeugd tegen het be staande regime gekant is. De feiten, welke de sovjet-bladen mede- deelen, zijn inderdaad zeer interessant en geven een tamelijk duidelijk beeld van de stemming op de Russische scholen. Het ma teriaal is echter zóó overstelpend, zóó om vangrijk, dat wij hier slechts eenige typische gevallen kunnen medodeelen. De tegenwoordige lieerschers doen al liet mogelijke om de Russische jeugd te belet ten, iets le vernemen over het verleden van Rusland. Russische geschiedenis (trouwens geschiedenis in hel algemeen) wordt niet onderwezen Alléén wordt aan de kinderen verteld, dat vóór de komst van de bolsje- wiki Rusland door een bende schurken, misdadigers, bloedzuigers enz. bestuurd werd. Bijzonder veel zorg wordt er aan be steed, bij dc kinderen baat te wekken tegen de leiders der democratische partijen en tegen de ministers van de eerste revolution- naire regeering. Over Miljoekof en Kerenski wordt met meer haat gesproken dan over de eerste reactionnairen Alles, wat er in dc boeker, die de Russische scholieren te lezen krijgen, over deze leiders van de democrati sche regeeringen gezegd wordt, moet bij de kinderen haat en afschuw wekken. Nu en dan krijgen de kinderen films te zien, waar in caricaturen van deze staatslieden gegeven worden. Welnu, ondanks alles, gebeurt het vaak, dal in de donkere zaal, op het moment, dat op het doek de oude Miljoekof of de in een militaire uniform gestoken Kerenski verschijnen, een daverend applaus weer- klInk veel plaatsen van Rusland hebben scholieren geheime vereenigingen opge richt, die zich ten doel stellen.... „het sovjet-regime ten val te brengen en in Rus land een democratisch regime in te stellen naar het Amerikaansche type". Sommige dier vereenigingen hebben in haar program moorden als middel opgenomen. Bijna al dergelijke vereenigingen zetten de leerlingen aan tot het boycotten van de lessen van „poligramota" en de kqmsomollers (leden van de communistische jeugd-organisatie) al te ranselen De scholieren verspreidden m het geheim ge'heclografeerde oproepen lot verzet tegen de sovjet-regeering, lot de instelling van een democratisch regime. De scholieren pro- tcsteereri tegen het verbod om andere bladen te lezen dan bolsjewistische cn eischen, dat alle partijen in Rusland het recht zouden krijgen vrijelijk hun opvallingen le propa- geeren De beweging beperkt zich niet tot de leerlingen van dc middelbare scholen; ook de lagere scholen zijn aangetast door de contra-revolutionnaire stemming. In veel lagere scholen zijn geheime clubs ontslaan, welker leden liet oude volkslied „Bozjetsar- ja chrani" (God bescherme den czaar!) zinT 'gen, hoewel zij allen reeds na 1917 zijn ge- boTen en dus niets van den czaar afweten, terwijl het zingen van het oude volkslied in dc Sovjet-Unie ten strengste verboden i» en zwaar gestraft wordt. Re bolsjewistische bladen vragen zich af: „Hoe kennen de kleuters dat lied?" De kinderen van de la gere klassen voeren een geheime briefwis seling met elkaar, waarin zij over de tegen woordige toestanden spreken en het tegen woordige regime veroordeclen. In de ,.Ivom- somoljskaja Prawda" zijn verschillende dier brieven opgenomen, die donr de bols jewistische censuur in beslag zijn genomen. Die brieven zijn inderdaad zeer interes sant. Zoo bijv. schreef een klein meisje: ..Als je op straat loopt, dan wordt liet je treurig te moede: overal staan lange rijen menschen voor de winkels Zij verdringen elkaar, schelden elkaar uil.Er wordt gevochten, messen worden getrokken Ja, de sovjel-regeering heeft het land geruï neerd". Een andere passage uit een brief- ,.lk ken veel boeren. Overal hoor ik. hoe de menschen het sovjet-regime vervloeken". Sommige kinderen van de lagere school voeren op een andere wijze den strijd tegen het sovjet-regime: zij verspreiden gedich ten van eigen maaksel, waarin de regeering op zeer naïeve wijze natuurlijk, aan de kaak gesteld wordt, waarin de kleuters de tegenwoordige regeerders verwijten, dat zij het volk onderdrukken, dat „je zelfs voor geld geen voedsel en geen kleeren kunt krijgen". De sovjet-regeering geeft zich rekenschap van de beteekenis van deze stemming bij de jeugd. Zij beval daarom, op energieke wijze den strijd tegen de „conlra-revolutionnairc stemming" der kinderen aan te binden Alle bolsjewistische propagandisten worden op geroepen hun krachten tegen de kleine con tra-re volulionnairen" aan le wenden. Do pers. de onderwijzers en leeraren, pro pagandisten alles wordt nu gemobili seerd tegen de kinderen. Tegelijkertijd wordt de spionnage op de scholen vervolmaakt. Ten slotte kreeg de G.P.O.E. opdracht, „hel kwaad met wortel en al uit te roeien" Arm Rusland, arme Russische kinderen! Dr. BORIS RAPTSCHINSKY. VRIJGESPROKEN VAN BRANDSTICHTING. Dc rechtbank le Assen heeft vrijgespro ken een varensgezel, afkomstig uit Rotter dam, die terecht stond als verdacht opzet telijk brand te hebben gesticht in een der gebouwen van de rijkswerkinrichting te Veen'huizen, waar hij verpleegd werd. De eisch van hel O. M. was vier jaar ge vangenisstraf. U itgepp roken: M. S. L. Mikkelsen, reiziger in bloembol len, Hillegom, Paralehveg 25. R.-c. mr. Th. Maassen, cur. mr. A. Erueh, Haarlem. RECLAME. 105 's avonds voor den waschdag in een oplossing van N.P. Wasch- kristal, den volgenden morgen is al het vuil opgelost DOET HET GROOTSTE WERK OOK BIJ HET VATEN WASSCHEN t ALLEEN ECHT IN NEVENSTAANDE VERPAKKING. LANGS JAVA'S ZUIDKUST. „Vijf uur Sleenl Opslaan!", zegt de rus tige van ouds bekende stem. Wij hebben middag en avond doorgebracht met oude koeien opvisschen en thans gaat J^et de wildernis in. De bijna volle Ynaan staat hoog aan den hemel en tooverl zilveren lichtglansen over de bladeren der cocos- palmen, die wuiven rondom de kleine Pa- san grahan van Pelaboean Ratoe aan de Wijnkoopsbaai. Deze zee is donker maar uit hel groote vlak vandaan komt af en toe een schuimend witte golftop zich verheffen om over te gaan in een breeden overslor- tenden roller, die breekt in het zwarte zand. Op zee enkele lichtjes, ook een van de motorboot van Louis, Wim s broer, die on9 wacht, want ons doel ligt verder dan de enkele berijdbare weg, die van hier naar Tji So lok gaa t Ben hapje rijst met goeia dpawa (ruwe bruine suiker), een kop thee. een paar pi sangs en wij loopen langs het strand in hel deren maannacht, eenige onhoorbare die naren met onze bagage achteraan. Geroep uit de duisternis, een donker voorwerp komt aansuizen boven op een brandings- golf. donkere gedaanten springen le voor schijn en trekken de vlerkprauw op het strand, die ons aan boord moet brengen. De hemel kleurt, bet wordt snel licht en wij maken kennis met de grcole moeilijkheid van de Zuidkust, de deining. Altijd is er wel ergens een stormpje in der. onmetelijken Indischen Oceaan en de golfbeweging daar door veroorzaakt plant zich voort als do rim pels van een in het water geworpen steen. Ver van de storing, die de deining veroor zaakt, rijst cn daalt toch steeds de boezem van de Stille Zuidzee.... in het open water, maar waar die golfbeweging de on diepten van den wal nadert, daar worden de golven snel hooger, de kalmste deining vormt golven van 1, Vh en 2 M. hoogte en met woeste kracht storten de golven over en beuken zandstrand of klip, wal hen maar in den weg komt. En zoo zien wij aan de Zuidkust steeds, ook bij kalme zee. ge weldige overstortende golven beuken op het strand. Meestal komen drie van die kanjers achter elkaar, dan een betrekkelijke rust periode en deze kalme oogenblikken zijn het, die wij moeten benutten om door de branding heen le komen. Onze prauwvlerk ligt kJAar, maar onze vriend beduidt ons niet in te slappen. Tel kens breken zware golven en spatten over den rand van het schuitje heen. Het is een uitgeholde boomstam van een meter of zes lang, voor en achter een bamboe dwarslat van dezelfde lengte en aan de uiteinden daarvan evenwijdig aan het boord van de prauw weer twee lange, wat doorgebogen bamboe's, die op het water rusten. Daar door wordt-omslaan natuurlijk minder een voudig. maar het gaat toch best hoor! Daar beginnen plotseling al die zwarte gedaan ten met vaart te lioozen. Vlug instappen, roept vriend Wim en wij gehoorzamen wat slechts één natten poot kost. En een nat achterpand in mijn pantalon, want de boot is slechts *50 c.M. breed en genoemd klee- dïngstuk 50, zoodat elke roller langs boord het even doel treft. Maar ongelooflijk han dig duwen, trekken en roeien onze helpers de boot door de branding en als de eerste groote golf nadert zijn wij al 50 M. uit dc kust. De motor loopt al als wij aan boord klimmen en zelfs die 6toorl onze rust niet als wij lang uitgestrekt op het dek de lucht van rood oranje en van oranje geel zien worden. Fel zwart steken de cocospalmen af, diepblauw de bergruggen rbndom de baai, die plotseling in grij<= overgaan, als de eerste felle stralen over den rand van den Gedeh komen gluTen. En meteen lichten dan de voorgebergten, die de wijnkoopsbaai begrenzen op in alle tinten van geel en groen en rood. roode rots en roode bladeren, zooals wij ze zooveel boven in het oer woud zien. Wij varen dicht langs de kust, die gehee! met oerbo9ch begroeid is, in Oostelijke rich ting voort. Nu eens rots- en dan weer zand strand, maar steeds zwaar geboomte, lot plots na eén uurtje varen een paar huisjes zichtbaar worden, een paggertje (omhei ning), een paar cocospalmen. wat pisang! De motor stopt, de ligging is gunstig achter in een kleine baai, dus wij komen droog aan land. Dp menschen zijn schuw. Na lang roepen komt er één te voorschijn, die de gevraagde inlichtingen verstrekt. Een groo- tere kampong ligt een half uurtje verder, langs het strand tc bereiken en daar is nog wel eens wat copra voor uitvoer te krijgen al is liet lang niet zoo veel meer als vroe ger. Wij gaan op weg langs de ku9t over het zwarte ijzerzand, waarlegen de enkele aan gespoelde schelpen mooi afsteken. Maar veel mooier is de plantengroei. Waarom wil toch bij ons aan zee haast niets groeien en heb ben wij hier prachtboomen. zooals ketapang en njanploeng, die nergens mooier staan als even boven de strandlijc? Ook mooie bloeiende boomen, Hybiscuo met zijn gele trompetten, dan een boom met trossen echeerkwasljes, die heerlijk naar bn ruiken, even later aan een klein riri van 25 c.M. bTeed de prachtige Nipaa men. Steeds wuivende boomkruinen aas ruischende zee. Dan een rotspartij, dat geeft klauterei af en toe een douche van de brandin?, de zaak onbegaanbaar wordt en een poortje zich opent in den plantengroei, voetpad slingert het oerwoud in, een !tj in den plantengroei, 1.25 hoog en 40 breed, als het langs een ravijntje liet pad bijna zoo breed als een voet, half zoo breed als mijn balschoenen, gaat het over een riviertje, steile helling' steile helling af, door een riviertje tol tweede pad ziels met het onze vereeni?!, van de aanlegplaats komt. Twee vrou» komen uit het bosch opduiken met v ten hout. laten het hout vailen en va nen weer in de wildernis. Even later k« wij een jongen legen van een jaar of h die zijn last neergooit en vlucht naar dorp. Ik begin mij le voelen als een venlialer Maar nu is het dorp gen echuwd en even later komen wij door haag van sierlijk rood met groene Crol boompjes bij de eerste huizen, waai paar mannen ons welkom heelen. Y: wen zijn aan het rijststampen en tijk wat schichtig. Hel verhaal is kort. Vnü kregen mijn vrienden hier nogal wal ca noten vandaan, maar thans. Een stfl 'heeft oen paar oude boomen geveld, aardschuiving een aantal bedolven. Ns er nieuw materiaal geplant, maar dat fa bij de gebrekkige zorg, die de inlander zijn spul heeft, een jaar of twaalf voor noten te oogstten zijn. Tol dien tijd is er genoeg voor de behoeften van het dorp- lukkig maar, want de naaste tampon; een uur of drie verder over de bergen h Als wij terugloopen naar de aanlegph komen juist twee visschers thuis. Niels vangen. Wij praaien er nog twee al? met de motorboot op weg zijn naar de Zi baai weer een paar uur verder, maar is allemaal niels. Dus rijst met corned- als eenige gang. En dan weer aan het Het landen met de vlerkprauw is lastig tijdroovend en daarom moet mijn op bare boot van Sport-Berger in MünchK elkaar gezet. Dat kost een half uur nu nog nieuw is. maar als de ankerketting telt ligt „De Kurk" klaar aap dek, ecu' meter lange cano met rubber canvas en houten spanten, twee zitplaatsen, I' pagaaien. In een oogwenk ligt hij te wf vriend Louis achterin, ik voorin, voor iB punt een opgeblazen gumnnzak, waarin fototoestel en mijn Zeisskijker, die o*: moeten blijven. En als wij bij de rollers de branding arriveeren, is de vlerkje nog pas halfweg. Nu moet de zeeman?»1 van Louis helpen; het juiste oogenb'iL wachten en dan snel door de heen de kali of te wel riviermond in. F gaat alles goed. de twee eerste roller? p len even voor liet dekje en dragen ons* op hun rug pijlsnel landwaarts. Maai cano stuurt heel anders dan een J; prauw en de derde brandingsgolf paM even scheef van achteren, draait in oogwenk dc boot dwars, even zMten middenin de borrelende bruisende massa en ontdekken dan, dat wij ui®'1) geslagen en niet gezonken zijn cn de kali inroeiep. Geen andere bon' dat uit, dwars in de branding zonder cc» slaan en er 9lond maar een band water in. Rustig peddelen wij de rivier op. een groepje huizen onder de cocosp3' ligt. De bevolking, die ons uit de verte de branding heeft zien komen, kom' het water tegemoet loopen en zien verbaasd naar dat ranke ding. dat j? je beiden wegdraagt. Wij loopen den zandigen oever en stappen uit, v O

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 10