pIRATt
HISTORISCHE FIGUREN.
MEER COUPONS
MINDER TE SPAREN
Dan nog
li coupon
Dames Mode-artikelen?
RECHTZAKEN.
kerdeii zij z>ch van het grootste gehoor
L du* van de beste gelegenheid hun waar
noenien. Die reclame zette zich ook orrr
propaganda voor kv-'en en wefen-
jjnppen en hel is de verdienste van onzen
genoot Dirk Fock. die zeven jaar ge-
n dirigent was van het City Symphonie-
esl alhier, dat zijn concerten het eerst
rde radio gingen. En hel succes was zoo
-I, dat men algerftcen begreep niet alleen
komische liedjes te kunnen leven,
ook iets goeds wilde hooren. De
-oop hel Capitol Theater met een groot
en orkest en solisten, toenmaals nog het
Isle thealer van Amerika, maar sinds-
n afgezakt tot het middelmatige sport,
'e beslag op twee uur Zondagavonds bij
EAF en heeft geen Zondag overgeslagen.
groole orkesten, orgel9, klassieke muziek,
eerste-rangs solisten waren met één slag
de mode naast het komische en amuse-
ulsgenre, dal prima moet zijn of het i9
weggegooid geld.
anl de stations zijn het uitzenden per
-nul gaan verkoopen voor prijzen, die
t mis zijn. Terwijl een klein station in
binnenland zestig dollar voor een ge-
;rd uur vraagt, kost het bij WEAF of
Z driehonderd dollar. Voeg daarbij een
est van vijftig menschen, een vijftal
;?len en daarboven het net-systeem vail
iele of eenige tientallen stations, die
r zooveel per uur voor hun rekening
ilen hebben, dan kost zoo'n uurtje
in de duizenden. Den vorigen winter
igde een bekend automerk een nieuwen
.n aan door middel van een nationaal
ran ongeveer zeventig stations en een
van medewerkenden-, dat uurtje kostte
ies een lapje van duizend per minuut!
et aankondigen van de reclame gaat
I voorzichtig maar even dringend. Het
ft Jones koffie-uur. „Dames en heeren,"
de aankondiger, „het Jones Koffie Jazz
est zal u het volgende uur dansmuziek
Ge zit waarschijnlijk na tafel met
kopje geurige Jones koffie voor u, ge
'l het in ponds en halve ponds pakken
juvr kruidenier krijgen." Tijdens het pro-
mma ziel hij kans nog ettelijke opmer-
jen over de koffie in le voegen en tegen
eind deelt hij mede, dat de firma Jones
I ran de luisteraars wil hooren of de
ek naar hun genoegen was en of hun
}>ienier wel altijd Jones koffie in voor
heeft? Wanneer u een gong hoort
i is het precies negen uur. dat is een
■lelijkheid van de firma Smith, fabrikan-
ran de bekende Smith horloges, bongl
es en heeren, het volgende halfuur
ifluhet Dentol mnnnenkwartel. Dentol
tekende tandpasta uit de lange roode
Het eerste nummer van het Dentol-
'rlel is „Deep River". En zoo den hee-
door en inmiddels dringen de woor-
Jones. Smith. Dentol zich in onze van
e overvoerde hersenen met dagelijk
en wekelijksche regelmatigheid op. Met
fevolg. dat we onbewust Dentol vragen
J:n apotheker.
uwe luisteraars, onder wie ik min of
behoor, hebben zooveel routine ge-
n in de vast wederkeerende uren. dat
nder zoeken of in de krant snuffelen
Irtn hun gading vinden. De Hongaren,
[bandag door een reusachtige kruide-
irma aan het spelen worden gezet, het
fan de General Motors op Dinsdag, de
rlen van de Philharmonie onder Men-
rg of Toscanini op Zondagmiddag, dat
vormt hoogtepunten, waarnaar, zonder
rijving gezegd, millioenen luisteren.
lerdagmorgens geeft de Philharmonie
~ncerl en 's avonds een even leerrijk
rt voor volwassenen, dat over het na-
Ie net gaat, onder leiding van Walter
^osch. die er verklaringen bij geeft,
in hel binnenland en in de Canadee-
blokhullen. waar Beethoven en De-
onbekenden waren en zouden blijven,
ri brieven geschreven, waarin om een
ld nummer or componist gevraagd
Met de jaren is het heele peil der
oding enorm gestegen: de aankondigers
mannen van ontwikkeling, die niet meer
oop liggen met de uitspraak van muzi-
lermen of vreemde talen. Af en toe
er per ongeluk een zangeres zonder
of een te zenuwachtig violist in de
mma's. maar hel is een uitzondering
afwerking van alle uren klopt als
us
"hnisch is het niet minder dan toove-
voor een buitenstaander, maar alles is
.zorgvuldig opgezet en tot óp een seconde
end. dat nooit plaats heeft, wat elk
slation het meest vreest; stilte. Tenzij
regeeringsstation in Washington een
uil zee opvangt, want dan is tien
en later heel Amerika uitgeschakeld,
schadepostje, wanneer men een kost-
uur reclame heeft uit te zenden en
oodsein legt het zwijgen op; daartegen
men zich echler verzekeren, weer een
van deze uitgebreide industrie. Ik
malen het genoegen gehad per-
ijk het uitzenden van een der grootste
ns hij te wonen. Het is een groote
kfaliriek waar het huiselijk en stipt
rt toegaat. Zaal na zaal. gebouwd in
'nen geluids-isolatie van elkander, zijn
ïom voor te bereiden en op de seconde
te vangen, terwijl anderen eindigen.
ra| zijn groole romen, zoodat arlislen,
Vigors en technisch personeel elkaar
•J1 zi^n. in de niet gebruikte zalen en
'dalers ia hel een zonderling mengel
en instrumenten, jongelui, sigaret-
neergegooide bontmantel* en clec-
Het efnijre groole gebod is: Stilte
raan stoort men zich mnar matig, de
T^pen toch wel. Mijn laatste bezoek
'5 'n den afgnlóopen zomer toen we
in een moordenden hittegolf en welk
ete troost was het voor de optredenden
-Mal het groote publiek hen niet kon
"r dansmuziek. minder grapjasserij,
.omvangrijke nummer* vraagt hel
fcr m 9'ce^s dringender en ik ben
v™"5 et?s- dat we dat nog te veel heb-
hpa\ tl'VPr,an£pn °°k Fransche,
|»oo*i 'landsche stemmen te hooren
B v!Jrie wel tot de vrome wenschen
r «hooren.
VII.
MIRABEAU DE GEWELDIGE.
Wie dezen onbegrijpelijken mensch
met sympathie wil .beschouwen
wat hel eerste vereischte is van alle
doorzicht die zal ontwaren, dat er
in hem. als de basis van alles, op
rechtheid lag, ernst, groot en vrij, ja
zelfs eerlijkheid. Vóór alles.;zag hij
met zijn scherpen, tintelenden blik
wat de ware toestand w a s, voor
welk feit hij geplaatst was en dan
volgde hij met zijn teugelloos hart
die werkelijkheid en niets anders
Haat hem niet; gij kunt hem niet
haten.
CARLYLE.
Dit motto geldt niet den spichtige n jongen
j advocaat, die in Mei 1789 per diligence
Arras verliet om zitting té nemen in de
Etals généraux, Robespierre is nog maar
.een stille figuur op den achtergrond, wan
neer de „reusachtige heiden en gewelde
naar", zooais Carlyle Mirabeau noemt, zijn
daverend woord over de vertegenwoordigers
der Fransche natie doet stormen.
't ls waar, Mirabeau's vader, Victor de
Riquetli, markies de Mirabeau, die zich zeif
neem het hem niet kwalijk! ,,de(n)
Vriend der Menschen" noemde, nadat hij
een boek had geschreven, dat dien titel had,
Mirabeau's vader sprak smalend over zijn
zoon. als over „den woordenkoopman", ver
bitterd en herhaaldelijk gekwetst, al9 hij
was. in zijn vaderlijke verwachtingen en
gevoelens. Maar „mijn zoon, de woorden
koopman" had de gave, de volksvertegen
woordiging van Frankrijk in heftige mo
menten van opwinding meê te sleepen of le
prikkelen, op te zweepen of te matigen en le
leiden. De hooghartig opgetrokken lip van
den ouden markies schijnt wel wat dwaas
tegenover een zoon van zoo geweldige allure
in goed en kwaad.
Een verbluffende gestalte, die eerste me?r
dan gewone figuur in de Fransche Revolu
tie De Omwenteling 19 nog geen twee jaar
oud; dan sterft hi] al, op een leeftijd van
bijna twee en veertig jaar. Een deel van
Frankrijk, een deel van Parijs,, is in diepen
rouw. Op hel traditioneele praatje: „mpoi
weer vandaag", wordt geantwoord met de
verzuchting. „Ja, maar Mirabeau is doodl"
In het Panthéon, gewijd door „hel vader
land aan zijn. groote mannen", wordt hij be
graven: koningschap, adel, geestelijkheid,
derde stand, allen doen mede, en begeleiden
zijn stoffelijk overschot naar den. boogen
tempel, waar hij de eersle zal zijn, dié er de
rust van den doodsslaap geniet. Maar...
populariteit is vergankelijk en reeds ruim
drie jaar later za! zijn gebeente worden op
gegraven als :>nwaardig in dit Panthéon le
vertoeven. Want dan heerscht de Conven
tie (1); dan is de Omwenlelingsbeweging
ontaard in een Schrikbewind, dat met guil
lotine en mas9a-moord werkt; dan werpt
men Mirabeau's gebeente in de aarde van
een kerkhof voor terechlgestelden; geen
steen, geen paal. geen aanwijzing. Daar,
ergens in de duisternis van Clamart, in den
faubourg Saint-Marceau, wordt hetgeen eens
Mirabeau was weggestopt. Een deurwaarder
van de Conventie had het decreet voorgele
zen. waarbij „les restes d'Honoré Riqueti
Mirabeau furent exelus d'y-celuy", „het
overschot van flonoré Riqueti Mirabeau uit
deze plaats (het Panthéon) werd verban
nen".
Ik heb op dit naspel van Mirabeau's dood
gewezen, omdat het overeenkomt rnet zijn
leven en met het oordeel over hem. Eer en
veroordceling heefl hij onlvangen, toen hij
zijn oogen had gesloten voor goed; eer en
veroordeeling heeft hij gehad en.... ver
diend bij zijn lev^-n; eer en veroórdeeling
valt te onderkennen in het vonni9 dat ern
stige mannen over hem hebben geveld, toen
de partijstormen der gruole Omwenteling,
d e rustig en objectief beoordeelen niet toe
lieten, zich hadden gelegd Ik- noem drie
groole namen uit de 19e eeuw: Michelet,
Thiers en Carlyle. Hun studies over Mira
beau heb ik gelezen, na tal van andere; ze
liggen vóór mij en ik zou pagina's kunnen
vullen met citalen uit hunne zielkundige
ontledingen van den kolossalen volkstri
buun. d:e. stervende, klaagde: „ik neem in
mijn hart den rouw mede der Fransche mo
narchie". Doch uit die en uit andere beoor
deelingen komt steeds hel dubbele beeld
van Mirabeau te voorschijn, een 9oort van
Janus met twee koppen; een Mirabeau van
weerzinwekkende neigingen en matelooze
eerzucht èn een Mirabeau, wiens vee! om-
vattendo gei-st en scherp beyip der dingen
een reuzenstrijd streden legen de steeds hoo-
ger stuwende wateren van den revolution-
nairen zondvloed.
Den 9en Maart 1749 was hij georen in
hel kaal cel van Bignon. Een geweldig kind,
vroegtijdig door de pokkep gescHóndenoer-
krachlig, niet te temmen, hartstochtelijk;
officier op zijn zeventiende. „Lichamelijk en
geestelijk een monster", volgens "zijn vader,
wïen9 cynisme we al kennén. Hij heeTt een
tumultueuze jeugd is. verkwistend, maakt
schulden, trouwt, maakt zijn vrouw onge
lukkig. komt en komt weer - op verzoek
van zijn vader en met behulp der befaamde
„lettres de ca"hef" in de gevangenis we
gens schulden en andere kleine zonlen,
vlucht naar Amsterdam, waar hij onder
den naam van Saïnt-Mathieu in den
boekhandel werkzaam is, publiceert ge
schriften van póli li eken' aard, schrijft
aan de hoeveelste? vrouw zijner liefde
teedere brieven, wordt weer gevangen
gezet, vertaalt boeken, schrijft een roman
en een werk. dat de aandacht trekt,
„Over de ellres de cachet en de gevan-
WOLKENKRABBER.
V Op de Constiluante, die. een constitu
tie moest voorbereiden, vplgdë^de Asscmblée
législative (de Wetgevende Vergadering), die
den 22en September 1792 weer werd ge
volgd door de Convention nationale (de Na
tionale Vergadering),
genissen van den Slaat", schrijft nieuwe
boeken, gaat naar Londen, pleit voor de
rechten der Hollanders op de Schelde, va t
allerlei instellingen m Frankrijk aan. aan
vaardt een officiede missie naar Berlijn,
schrijft daarover 06 belangrijke brieven aan
de regeering te Parijs, verzamelt er de bouw
stoffen voor een groot werk over de Monar
chie prussienne, fulmineert teruggekeerd
te Parijs tegen Calonne en Neckar, laat
zijn pamfletten door andere volgen, sollici
teert een afvaardiging naar de Etat9 géné
raux, wordt door den Adel verworpen, doch
door den Devrden Stand aangenomen, in
twee districten Marseille en Aix ge
kozen en doet met de Etats généraux zijn
intrede in den voorbereidenden kring, waar
aan hij. de felle criticus van veel verkeerds,
een sterk revolution na ire kleur zal geven op
den dag ik besprak dien reeds in no. VI
toen hij zich verzet tegen des konings be
vel, dat „de 9tanden" de vergaderzaal zou
den verlaten.
Dat is in het kort, de levensgeschiedenis
van Mirabeau. Avonturen, schandalen en
bewonderenswaardige handelingen wisse
len af in zijn stormachtig bestaan. De
hardheid van den vader maakte zijn los
bandige jeugd nog teugelloozer. „Arm door
de meedoogenloosheid der zijnen", zegt Mi
chelet, „had hij, behalve de moreele ellen
den en de ondeugden van den arme. daar
bij nog de ondeugden van den rijke". Hij
was slachtoffer van eigen hartstochten en
van de tirannie van zijn geslacht. De Re
volutie mei haar beloften van vrijheid zou
hem vrijheid om te ademen geven. „Hij
zou herboren worden, jong met Frankrijk,
en zijn oud bezoedeld kleed wegwerpen".
Hij verklaart terstond den vriend van de
vrijheid en den voorstander van de constitu
tie te willen zijn. Zijn verschijnen in de
Etats généraux is onmiddellijk een triomf.
Zijn antwoord aan den groot-ceremonie
meester behelst een program: de natie de
opperste macht in den Staat Op zijn voor
stel verklaart de Constituante zich en haar
leden onschendbaar.
Dat wil niet zeggen: geen koning; dat wil
niet zeggen: een republiek. Dat wil zeggen,
in Mirabeau'9 gedachte: een constitutioneel
koningschap, een koning niet rnet willekeur
regeerend, maar een koning wijs en beza
digd regeerend volgens de grondwet d^s
lands." En aan d e gedachte is hij getrouw
gebleven. Victor Hugo moge zijn verschijnen
in de Etats généraux karakleriseeren ais
„den val van den monarcha'en regeerings-
vorm in Frankrijk" het lijkt mij juister le
spreken van den val van de absolute mo
narchie.
„Nu is Mirabeau de werke'ijke leider der
Etals généraux. Hij is hel. die de terugroe
ping vraagt der in en om Parijs saamgelrok-
ken troepen der Regeering; die de nationale
garde opricht; die, ernstig en bezadigd den
koning waarschuwt, die na den val der
Bastille, een al le luidruchtig gejuich be
zweert.
Weldra zal hij trachten in aanraking te
komen met T hof;, ziel de koning, zien diens
raadsleden dan niet den afgrond, dien zij
zelf onder hun voeten graven? Maar hel hof
is bang voor hem. Toch komt de toenade
ring. Wanneer te Parijs de stemming hoe
langer hoe gevaarlijker wordt tracht hij den
koning te overreden zich naar Normandië
te begeven, dódr de Nationale Vergadering
bijeen te roeren en toe te stemmen in de
constitutioneele onlwcrpen. Hij was toen
vervuld van de gedachte, minister te wor
den. Frankrijk en zijn koning te verzoenen,
beiden te dienen. Met Lafayette hoopte hij
te regeeren: „Wees Richelieu", schreef hij
hem. ..Die had zijn Capucijn Joseph, heb a s
Richelieu uw „éminence grise" of gij gaat te
■gronde, terwijl wij niet gered worden. Uw
groote hoedanigheden hebben mijn stuw
kracht noodig". Maar Lafayette had peen
vertrouwen in Mirabeau. wipns slechte
naam hem verschrikte Marie Antoinette
evenwel dacht er anders over. Zij had hem
vroeger „een monster" genoemd, doch zij
begreep ho» nullig hij hel koningschap kon
zijn en intuïtief voelde zij zijn oprechtheid in
zijn begeerte om Frankrijk vrij te maken èn
het koningschap te behouden.
Het is ongelukkig dat Mirabeau toen gel
delijke hulp van de Regeering aannam voor
de betaling van zijn opgehoopte schulden
RECLAME.
RECLAME.
8581
Waarom tijd en geld te
verliezen met 't sparen
van andere sigaretten-
bons?
Pirate sigaretten geven
U betere kwaliteit,
grootere couponwaar-
de en betere cadeaux!
bij 10 sigaretten.
Vergelijkt den Pirate-
catalogus met alle
anderccadeau-catalogi
en overtuigt UI
HOOGSTE KWALITEIT
VIRGINIA CIGARETTES
WAALS
Zoekt U
U slaagt bij WAALS,
Haarlemmerstraat 130 136.
3173
(o. a. voor de Sédert zeventien jaar onbe
taald gebleven bruüiskleederen!). Daaru.t
heeft men het wapen gesmeed, dat hij om
gekocht was door het hof, vergelende, dat hij
het koningschap wilde redden, lang voordat
dat de financieele regeling, die zijn posit.e
zuiverde, was getroffen. Niet onjuist lijkt mij
in dezen de uitspraak van een autoriteit als
Sainle-Beuve:
„Neen, Mirabeau heeft zich niet verkocht,
maar hij h^efl zich laten betalen; d&£r zit
het verschil".
Hoe dan ook, de relaties met den koning,
die een soort van dienstverband schiepen,,
maken hem in de oogen der felle rcvolution-
nairen. die dat verband vermoedden, lot een
man van de reactie, wat begrijpelijk is. Een
constitutioneel koningschap was reeds voor
velen niet meer gewenscht. En eén man,
een revolulionnair, tegen w en de koning
aanleunde om staande te blijven, was ver
dacht. Toen bekend werd, dat Mirabeau te
Saint-CIoud een geheim onderhoud had ge
had mei Marie Antoinette, werd er over „het
groote verraad van Mirabeau" geschreeuwd.
Een oogènblik scheen het of Mirabeau een
proces wegens laster zou beginnen, doch hij
liet het na. De relation met de Regeêring
werden trouwens tijdelijk afgebroken, door
dat de konips en koningin, die nooit
heelempal zeker waren geweest van wat zij
wilden of niet en den machtigen revolution-
niir nu eens zochten en dan weer térug-
9lieten, veróntvyaardigd waren over een
zijner redevoeringen wpari'n hij een moP'é
voorstelde, d'è aangehorften werd, om op do
vloot de willé vlag van het koningschap te
vervangen door de kleuren der Omwente
ling en den kreet i'J ëve <ïe KoningP door
dien van „Lévp natie, de wet en' <5e
koning lv* Ti
Later werden de relation weer herval.1 Tïl
dien tijd beraamde Mirabeau een plan. dót
met zijn vToëgere gedachte overeeenkwam:
de koning meest zich naar een stad aan de
grens begeven en vandaar pogingen doen
om in de constitutie enkele wijzigingen Ie
brengen ten gunste der monarchie. Hier
mede verwijderde hij zich verder van enkeie
zijner politieke geloofsgcnooten en schijnt
hij inderdaad den naam van reaclionnair te
verdienen, al zou ik niet durven beweren,
dat hij zelf niet in volle oprechtheid meende,
daarmede zijn eigen politieke lijn van den
aanvang door te trekken.
Dan komt een moeilijke tijd voor den
man, die tot dusver met zijn machtig woord
triomf op triomf behaalde (Tij wordt gewan
trouwd, wo'dt overvleugeld door fellere re-
volutionnairen die hun doel. de afschaffing
van het koningschap, duidelijk voor oogen
en zeer nabij zien Alle soort wapenen wor
den tegen hem gekeerd, Een vlijmend woord
van Rivarol wordt doorgegeven: „Mirabeau
is voor geld tot alles in staal.... zelfs tot
een goede daad". Nog is het maar een wei
nig talrijke oppositie, doch deze weet wat zij
wil en rukt aanééngesloten tegen hem op.
Mirabeau houdt vol. Wanneer hij niet lan
ger voordon koning het recht kan behouden
van vrede en oorlog weet hij toch voor hem
hel recht van initiatief te verkrijgen. Hij
bestrijdt do wet tegen de uitgewekenen,
de émigrés De oppositie combineert: dit en
zijn bemoeiingen voor den koning, zijn on
derhoud met More Antoinette de geruchten
over het koninklijk geld in de zakken van
den tribuun dat is genoeg om hem t>t
verrader te stempelen Is hij bovendien niet
met behu;p van de rechterzijde lot Presi
dent van de Constituante verkozen? Moot
hij niet. zooals Marat onmiddellijk na zijn
dood schreef, be^houwd worden als „de ge
vaarlijkste vijand des yolks"?
Nog werkte de guillotine n:et. We zijn nog
pas in het voorjaar van 1791. En het is ni?t
gezegd, dat die guillotine zoo zou hebben
gewerkt, afs zij deed. zoo Mirabeau ware
blijven leven. Hij heeft nog de groote meer
derheid achter zich. Maar onverwacht zakt
zijn lichamelijke kracht inéén. Hij heeft le
veel geëischl te veel genoten van het leven.
Zijn ondeugden en zijn excessen wreken
zich aan hem en terwijl zijn geest tot h3t
laatste oogènblik verrast door zijn helder
heid, sterft hij. Dan is er 'een bijna alg*-
meene droefheid; het is of er geen oppositie
bestaat. Heel Frankrijk srhijnt bij zijn baar
ie weer en en zijn stoffelijk overschot le
dragen naar de hoogte, waar het Panthéon
staat.
Frankrijk'? eerste groote figuur uit de Om
wenteling was gestorven.
Er is hard over hem geoordeeld Ook zijn
er. die hem fel bewonderen Zooal9 ik reeds
zeide is bij de meesto beoordeelaars plaa s
voor lof en blaam. Wanneer een man a's
Michelot verdédigt, dat Mirabeau's lijk ge
bracht wordt naar het Panthéon, omdat hij
.het oer*ie orgaan", .de stem zelve van de
Vrijrheid" was, en dezelfde schrijver de
Conventie prijst, die het daaruit weer laat
verwijderen, omdat Mirabeau was „omge
kocht, eerzuchtig, zwak van hart en aan
eene vrouw en aan zijn eigen grootheid h-^t
vaderland zou h° bben kunnen offeren",
z:en we d:en lof en die blaam in de duide
lijkste tegenstelling aangegeven. Als tegen
wicht plaatsfp ik Carlvle'9 uitspraak a'3
motto boven dit artikel, fk vind daarin, h^t
meest weer van den indruk, dien Mirabeau's
levensloop met al zijn grove fouten en
zijn ontstellende hartstochten maar óók met
zijn krarht zij'n moed. zijn politieke gema
tigdheid en zijn genialen werkelijkheids
zin bij mij heeft achtergelaten.
HAAGSCHE POLITIERECHTER.
Van kippen en burgeroorlog
Wassenaar is een mooi, lieflijk, landelijk
villadorp. Met een auto is het. er een genot
om er te wonen. Zonder, natuurlijk ook wel,
maar toch niet zoo erg. Maarer is een
maar hij. 't Is er voor 9ladsmenschen ge
vaarlijk. Alen assimileert er zoo snel.
Alen heeft er een tuin. plus moestuin en
natuurlijk gaat men kippen houden. dat
hoort zoo bij het rustige landelijke leven
en d*an.... heeft men de poppen aan het
dansen. Dc kippen kakelen. Dat is haar
goed recht. En de bijbehoorende haan
kraait. Ook dal is al is het dan ook des
morgens om vier. uur zijn goed recht.
Maar wat niet der kippen en hanen goede
recht is. dat is in aangrenzende moestuinen
strooplochlen ondernemen. En dat doen ze
juist met ware lieTde en groote hardnekkig
heid. Van vervolgingen trekken ze zich geen
9ikkepit aan. Den volgenden dag, trekken ze
in verspreide opstelling weer genoeglijk
naar het terrein hunner operaties.
Van zulke dingen ontslaan oorlogen. Par
ticuliere burgeroorlogen natuurlijk. In 't
klein.
De kippen van een te Wassenaar wonend
directeur een er firma, waren door dergelijke
handelingen de oorzaak geweest van het feit
dat haar eigenaar wegens mishandeling voor
den politierechter mr. Klomp moest terecht
staan.
Zijn tuin grensde aan dien van een archi
tect, welke tuin zich in een zoodanige be
langstelling van de9 .buurmans kippen mocht
verheugen, dat de architect ten slotte de
hulp van de Wassenaarsche politie had in
geroepen. die den directeur op de verkeerde
handelwijze zijner onopgevoede kippen
kwam wijzen. Daarover geraakte de kippen-
eigunaar mede, zooals hij zeide in ver
band met andere plagerijen van den archi
tect in een dusdanige woede, dat hij den
heer B„ architect, die juist in zijn tuin aan
het wandelen wa9, riep. Deze kwam, niets
kwaads vermoedend, tol hem. waarop hij in
niet bepaald beleefde of zelfs parlementaire
taal te hooren kreeg, dat zijn buurman het
6tellige plan had, hern alle tanden uit zijn
mond te slaan.
En de vriendelijke buur liet het niet bij
dit plan. Hij voegde zelfs de daad bij het
woord en sloeg met zijn vuist, het gebit van
den architect stuk, benevens dien9 bovenlip.
„Hij heeft me eerst een klap gegpven",
verontschuldigde hij zich en bovendien werd
ik in den treure door hem geplaagd."
Wat ten stelligste door den heer B. ont
kend werd.
Ten slotte betuigde de verdachte er zijn
spijt over. dal de klap te hard was aange
komen Hij had hem werkelijk wal zachter
bedoeld.
In elk geval, dc klap was hard geweest.
Daarom moest de man die den klap gaf,
f. 25 aan hel Rijk betalen.
Een flestehentrekkerij.
De zitting van den politierechter stond
wel in het teeken van Wassenaar. Behalve
een mishandeling had er ook nog een poli-
tierechterfahige diefstal plaal9 gehad. Nog
wel een in vereeniging, met twee of meer
personen gepleegd, zoonis dat in rechts-
tcrminologie heet. Al had dan ook alles wat
de drie. door armoede tot hun daad geko
men jongens 't wa9 in een kouden "Winter
gebeurd bezig waren geweest te stelen,
niet grooter waarde dan lien gulden gehad.
Het waren een honderd leeg champagne-
en wijnflesschen, die ze op een tip van een
9chillejoch op kasieel Oud-Wassenaar bezig
waren geweest van bezit te doen verande
ren. toen de chef-veldwachter te Wassenaar
hen-in hun bezigheid stoorde. De eenvou
dige flcsschenfrekkerij ging derhalve niet
door Zij hadden er speciaal een handkar
voor gehuurd, om de ransche glazenceschie-
deni9 naar den Haag te brengen. Het wa9
een flinke verliespost geworden.
Eén der verdachten was slechts versche
nen. Over hem was een rapport ingewon
nen. dat niet ongunstige luidde.
Daaraan had hij te danken, dat hij
slechts een maand voorwaardelijk kreeg.
Voor zijn collega's werd de zaak tot 24
Mei aangehouden. („Vad.")
A. J. BOTHENIUS BROUWER.
VERDUISTERINGEN BIT DE
BOERENLEENBANK TE
BARENDRECHT.
Voor de Dordtsche Rechtbank werd giste
ren behandeld de zaak tegen de 28 jarige
cassière en haar 33-jarigen echtgenoot,
boekhouder, beiden in dienst der Boeren
leenbank te Barendrecht
De vrouw werd beschuldigd op verschil
lende tijdstippen 1926 1027 en 1928 telkens
verschil'ende bedragen aan geld tot een ge
zamenlijk bedrag van circa f 62 000, toe-
bf-hoorende aan de Boerenleenbank te Ba
rendrecht. zich wederrechtelijk te hebben
toegeëigend.
De aanklacht tegen den man luidde dat
hij hef geld door misdrijf vprkregen, ten ge
schenke heeft aangenomen of uit winstbe
jag heeft vervoerd.
De eisch was tegen den boekhouder drie
jaar zonder, en tegen zijn vrouw één iaar
en zes maanden met aftrek van voorarrest
