S. G.J. DE GROOT In Lederwaren In vele Landen e Centrale NOORDEINDE 11 Het kriebelen In den de ellende kunnen brengen welke België tus- Schen 1914 en 1918 geleden heeft? Wij welen hel niel. maar wij vertrouwen wel, dat bij een groot deel van hel publiek in de drie landen deze publicatie groote ver ontwaardiging zal wekken. Ons boezemt natuurlijk het meest belang in. hoe op dit alles zal worden gereageerd in België. In geheel België want met ^en Vlaamsch Waalseh geschil heeft deze zaak niets uit te staan. Wij zijn bezig te trachten met België een verdrag te sluiten, dat tot een waarlijk goede verstandhouding tus- schen de beide buurlanden moge leiden. En wij voor ons meenen, dat Nederland zich daartoe zekere offers moet getroosten, na tuurlijk zonder zoover te gaan. dat Neder land aan België voordeelen zou toestaan, die ons bestaan in de waagschaal zouden stellen. Maar het is wel moeilijk onderhandelen, als het einddoel toch is tot een blijvende vriendschap te komen, met een land. dal bij een meeningsverschil tusschen Frankrijk en Duitschland. ons plotseling zou willen bloot stellen aan een militairen inval, die een even groot onrecht zijn zou als Duitsch- land's inval in België in 1914. Wij zijn even als in 1914 bereid, wanneer Frankrijk of België bij een n:euwen oorlog met Duitsch- land een aanval door ons gebied vreest, al onze macht in te stellen, om dien te keeren En zou zouden wij ons ook moeten keeren tegen het trekken van Belgische. Fransche, Engelsche legermachten door ons gebied. Maar als wij steed op zulk een mogelijkheid moeten rekenen, hoe kunnen wij dan onder handelen in een geest van vrede en ver zoen i ngsgezindheid Wat wij zouden wenschen is. dat het verdrag werd gepubliceerd zooals het wer kelijk luidt met al de militaire interpre taties Deze officieele publicatie zouden wij een verstandiger daad vinden dan de ge wone diplomatieke verloochening. En natuurlijk is het dan wenschelijk. dat het verdrag zoo spoedig mogelijk wordt op gezegd De tijd van geheime verdragen is voorbij, moest althans voorbij zjjn. Maar ook militaire verdragen behooren" niet thuis in het tijdperk dat toch dat van den Volken bond moet heeten." In een beschouwing van „Het Vaderland" leest men o.a.: Het Fransch-Belgische militaire verdrag is nauwelijks een jaar na de geboorte van den Volkenbond gesloten In tegenstelling met het accoord tusschen Engeland en Frankrijk, dat de zegeningen der openbaarmaking niet geheel ontging, is het niet gepubliceerd. Wil de Belgische regeering alle misverstand om trent de strekking er van wegnemen, dan zal zij haar Fransche bondgenoot moeten bewegen tot bekendmaking. Een eenvoudig dementi kan onder deze omstandigheden biet voldoende worden geacht. Wij vertrouwen, dat men ook in België de tioodzakelijkheid van opheldering zal inzien Deze gpheime diplomatie in haar bedenke- lijksten vorm kan. dunkt ons. de in9lem- ining van de meerderheid onzer zuiderburen hiet hebben En ook zal het 't Belgische volk Anteresseereu te vernemen, of de Belgische soldaten eventueel naar de Italiaansche grens gedirigeerd zullen kunnen worden. Verschaft de regeering te Brussel de ge- wenschte opheldering niet. dan is er een ernstige taak weggelegd voor den Volken bond. die de voigende maand wederom bij eenkomt Daar zal ook de stem van Duitsch- land gehoord wordpn. dat evenals wij recht heeft op het schenken van klaren wijn. Uit ..De Standaard": We nempn aan dat de door hel Ulrechtsch Dagblad gepubliceerde slukken echt zijn. We merken op dat we den Franschen' tekst op dit oogenblik nog met onder de oogen hebhpn gehad en dus op de vertaling van het UtrK-htfche orgaan afgaan. Maar aannemend dat zoowel het een al9 het ander in orde is. dan hebben we hier te doen met een opvatting, die een ontstellen de mentaliteit openbaart. We onderhandelen met België in vrede en vriendschap, zoo we meenden, over aangele genheden. betrekking hebbende op sommige waterwegen En nu blijkt, dat de generale staven van België en Frankrijk van oordeel zijn. dat als wij in de Belgische eischen met toestemmen, daarin eventueel gezien zal j kunnen worden een „aanranding", waarbij BHgië op de hulp van twee Fransche leger corpsen zal mogen rekenen. De „inlerpretatie" kan alleen dit beteeke- nen. wil zij niet geheel inhoudloos zijn. Natuurlijk zien we met over het hoofd, dat voor het metterdaad gewapender hand optreden nog iets anders noodig is dan de nieening van de twee legerstaven, maar het is toch haast ondenkbaar te achten, dat zuik een meening schriftelijk zou zijn vastgelegd zonder voorkennis der betrokken regeerin gen. In elk geval komt hpf vraagstuk van onze onderhandelingen met Rplgië over de her ziening van het traclaat van 1839 thans wel RECLAME. een zeer bijzondere belichting te bestaan economische insti tuten. die de arbeidersbe weging steunen. In Neder land is dat ..De Centrale die dit doet door hare be leggingen en hare winst- uitkeenng Sluit Uwe levens verzekering bi| RUNSTRAAT. DEN HAAG onder staan. Wal ook het standpunt geweest moge zijn dat ingenomen werd bi] de behandeling van het in 1927 verworpen verdrag, thans is o.i. I slechts één houding mogelijk I En wel deze dat wij moeten weigeren verdei te onderhandelen indien van Belgi sche zijde geargumenteerd wordt met 600 000 man plus twee Fransche leger corpsen. Ons blad. men weet het. heeft indertijd voor aanneming van het verdrag gepleit. Na de verwerping hebben we hel standpunt in genomen. dat de Nederlandsche Regeenng niet kon terugkomen met een verdrag waar tegen dezelfde of gelijkwaardige bezwaren bestonden. En thans voegen we daaraan toe. dat de uit dp gepubliceerde stukken h'ijkende men taliteit het haast ondenkbaar doet schijnen de onderhandelingen voortgang te doen heb ben Een niet loegevpn aan de Bplgischc eischen zou als de ..aanranding" kunnen worden opgevat, die het Belgische leger plus een deel van het Fransche tot mobilisatie zou doen overgaan Om druk uit te oefenen. Beter geen onderhandelingen, dan onder handelen met het mes op de keel. „De Nederlander" (C.H.) vraagt zich af of het stuk werkelijk authentiek is en ver volgt dan: „De verrader, die slecht genoeg was dit geheime stuk van zijn eigen land aan den vreemdpling te verkoopen zal zeker ook te gen dien vreemdeling niet al te nauw van geweten zijn. In de staatsarchieven bevinden zich vaak tientallen schetsen en voor ontwerpen omtrent eenig belangrijk punt van beleid. En menig onderdeel-van zulk een ontwerp i9 reeds lang door de beslissende machl ver worpen. ten dage der vaststelling van de eindredactie. Wie de archieven van den Duitschen generalen staf van vóór 191 i doorzocht, zou zeker ook ontwerpen hebben gevonden voor een veldtocht tegen Frankrijk waarbij het Nederlandsch grondgebied niet was ontzien Toch heeft in 1914 geen enkele Duitsche 9oldaat de Limburgsche grens overschreden. Eén uitspraak in het ..geheime verdrag" kan zeker niet authentiek zijn. Wij bedoelen deze woorden: ..De Nederlandsche generale staf zal slechts een gering cordon troepen ter observatie aan deze zijde van de waterlinie laten". Hoe i9 het mogeliik. dat de Belgische gene rale staf zou weten wat de Nederlandsche regeering, bij dreigend oorlogsgevaar, zon doen? De dwaasheid van deze uitspraak is rced9 voldoende, om de authenticiteit van T stuk in twijfel te mogen trekken. Maar ten slotte: wij geven voor een oogenblik ruimte aan de gedachte, dat het stuk authentiek is dat het Utrechtsche bureau relaties heeft, schurkachtig genoeg om geheime stukken van eigen regeering aan vreemden in handen te spelen. Indien dan een Nederlander, die zijn land en zijn volk liefheeft, zulk een stuk in han den krijgt, waarin zijn vaderland wordt be laagd en waarin een Nederlandsche autori teit wordt genoemd dan is de rechte weg hem duidelijk. Deze weg leidt niet naar een dagblad bureau, maar naar het kabinet van den mi nister-president. Niet aan de nieuwsgierig heid van het 9en9atie-begeerige publiek in binnen- en buitenland maar uitsluitend aan het oordeel en de waakzaamheid der Nederlandsche regeering dient de inhoud van zulk een stuk als het waarde heeft to worden onderworpen. Geluk nu van Utrecht uit deze zaak werd behandeld, kunnen wij in dpze daad niet anders zien dan een ernstige fout een be wuste schpnding van den eisch. dat Neder land vermijde elke inmenging in den oorlog- zoekpnden naijver tuschen de Europeesche grootmachten. De laatste daad uit Utrecht, de publicatie van een door spionnage verkregen stuk van twijfelachlige waarde, maar van onrust wek kenden aard. lijkt ons een bedenkelijke voortzettine van een gevaarlijke reek9 Deze reeks begon met de redevoeringen bij de herdenking der Unie van Utrecht en bij de ontvangst van dr. Borms Zij werd ver volgd bij de samenstelling van het memo randum in zake de onderhandeling tusschen Npderland en België De derde term van deze reeks werd gisteren oppnbaar. Wij waarschuwen tc-gen een vierden term. en honen hartelijk, dat hij achterwege zal blijven". De Maasbode CR -K.) acht den aanval van het Utrechtsch Dagblad op de Genprale Slaven epn:gszins voorbarig en schrijft dan- „Gewettigd is hij. als deze hun bevoegdheid te buiten gingen ongewettigd, wanneer j zij niets anders warpn dan de technische werktuigpn der diplomatie In dal geval treft deze laatste alleen de verantwoorde lijkheid". Het R. K. orgaan onderscheidt vervolgens het verdrag zelf en dt interpretatie ervan en ontleedt beide om te vervolgen: „Het groote practisch belang der publica tie schuilt o.i. in het bekend worden van deze opvatting van het Belgische gouverne ment- Onze regeering weet nu: wannepr zij er toe overgaat de onderhandlingen mpt Bel gië te hervatten, dan opent zij meteen de mogelijkheid dat van Belgische zijde op zeker oogpnblik zou kunnen worden ver klaard. dat eventueele maatrpgelen van rivierpolitie, gezien in het lichl dier onder handelingen dat apart onvriendelijk of zelfs agressief karakter dragen. Onze minister van Builenlandsche Zaken zal hieruit de conclusio practica weten te trekken en in ieder geval de uiterste behoed zaamheid tegenover verdere besprekingen inachtnemen Tot slot trekt het blad een parallel tus schen Puitschlands houding tegenover Bel gië in 1914 pn hel verdrag, »»n eindig! me! te zeggen, dal hel gevoel van dippe teleurstel ling grooler is dan dat van zijn onrust". „Het Volk" wijst er op, dat als het gepu bliceerde stuk echt is hel een fel licht werpt op de gevaarlijkheid van het milita risme. In vollen vrede en in koelen bloede wordt dus tusschen Engeland, België en- J RECLAME. GIRO 35938 - TELEF. 708 6095 Frankrijk overeengekomen, dat bij een nieuwen oorlog met Duitschland de neutra liteit van het btvriende Nederland brutaal weg geschonden zal worden Als staaltje van militaristische roekeloosheid is dit wel bijzonder grof. Een pikante bijzonderheid is. dat Enge land aan deze overeenkomst deel nam. Dit land trad in 1914 tot den wereldoorlog toe onder opgaaf van de officieele reden, dat het de Duitsche schennis der Belgische neutraliteit niet dulden kon Thans neemt het zich op oud-Pruisische wijze de schen nis der Nederlandsche neutraliteit voor. Het toont wel heel kras aan, dat milita risme en immoraliteit één zijn. Dat geldt, zegt het blad, ook voor het Nederlandsche militarisme Een punt van beteekenis uit de gepubli ceerde overeenkomst van twee jaar geleden is nog. dat daarin gezegd wordt, dat de „on derhandelingen tusschen Nederland en Bel gië van wege Nederland hebben uitgelokt en nog zullen uitlokken maatregelen op het gebied der waterwegen die eventueel als onvriendelijk en zelfs agressief (aanval lend") kunnen worden beschouwd". Met andere woorden, van Belgische zijde heeft men reeds alles in gereedheid ge bracht ten einde, indien dat wenschelijk mncht worden geoordeeld, de oneenigheid tusschen België en Nederland omtrent de waterwegen tot een casus belli, een reden tot oorlog, op te drijven. Wij voor ons zien hierin een nieuwe dringende reden om zoo spoedig mogelijk de Nederlandsch-Belgische geschillen uit de wereld te helpen." „De Tijd" heeft eenige reden te gelonven dat de door het „Utr Dagblad" gepubli ceerde documenten echt zijn en indien dat het geval is. dan heeft het „U. D." aan de zaak van Nederland en aan den vrede in Europa een gronten dienst bewezen. Het blad herinnert er aan. dat het reeds voor maanden dit geheim verdrag als een gevaar voor Nederland heeft gekenschetst en citeert in dit verband een artikel van 14 Juli 1928. waarbij de vraag werd gesteld, of bij een opmarsrh naar den Rijn de troe pen door of langs Limburg zouden gaan Wie zich thans de moeite geeft, de door het „U D" gepubliceerde documenten er op na te lezen, zal zien. dat ons vermoeden omtrent den inhoud van hel Fransch-Rel- gische verdrag en de daaruit voor Neder land voortvloeiende gevaren in alle opzich ten wordt bevestigd. Over deze belangrijke zaak waarmede de veiligheid van ons land en de vrede in Europa zijn gemoeid, is hel laatste woord nog niet gesproken. DE BELGISCHE PERSORGANEN. Tn De Schelde schrijft het Kamerlid H. Vos: „Tegenover deze onthullingen kan de Belgische politiek, kan de Belgische regee ring zich niet onbetuigd laten. Indien het stuk echt is. dan is het vernie tigend oordeel over het beleid van deze Re geering, van de staatslieden die er de ver antwoordelijkheid van te dragen hebben, zonder mogelijk beroep definitief uitge sproken Dan is wat wij vreesden in nog grooter mate dan wij t vermoedden, be waarheid- de gruwelijke oorlogsdienstbaar- heid rust dan op ons vnlk en wij zijn met deze openbaring van de geheime bedoelin gen der Belgische Regeering. in de meest gevaarlijke phase getreden van de grondig- bedorven vredes-atmosfeer waarin geen normale betrekkingen tusschen Nederland en België meer mogelijk worden. Indien het hier ..a forgery" een verval- sching geldt, dan is het een politieke mis daad van een eerloozen schurk die niet zonder sanctie mag blijven Een officieel „démenti" kan hier geen opheldering brengen. Daaraan zal wel nie mand geloof hechten Er moeten middelen uitgevonden worden om duidelijk en onbe twistbaar vast te stpllen of dit stuk iuist weprgeeft wat er tusschen Frankrijk en België is overeengekomen." Het „Hbl v. Antw schrijft: „Wij meenen het overbodig erbij te voe gen dat wij deze teksten van het „Utr. Dag blad" slechts mpt het grootste voorbehoud mededeelen en voor de authentictieit ervan niet de minste verantwoordelijkheid nemen. Wij herhalen dat de bron ons verdacht voorkomt en dat wij geen onvoorwaardelijk verlrouwen hebben in de onthulling van een stuk. waarover onze Kamers steeds met gesloten deurpn hebben beraadslaagd". De „Standaard" het orgaan van burge meester v. Cauwelaerl schrijft o.a. dat „wie met dergelijke stukken voor den dag komt voor de echtheid moet kunnen in staan en niel op een démenti moet zitten wachten. De kwestie is echter van te gewichtigen aard dan dat ze lang in hel onzpkere zou kunnen blijven Hel kan dan ook niet an ders of de regeering moet zich daarover onverwijld uitspreken. De gelegenheid zal daar spoedig voor gevonden zijn. daar Dinsdag dp hper Van Cauwelaerl bij den aanvang der Kamerzitling het gouverne ment hii hoogdringendheid zal interpelle ren om haar te aanzoeken de noodige op helderingen te verstrekken. DUITSCHE PERSORGANEN. De „Kreusztg." zegt: precies dezelfda groepeeixug a»s vóói oonog worilmu tien jaar na den vrede weer tot stand ge bracht. lo hei westen dour de Fran^cn- litrigisciie uiiitaire overetïikomst, m^ernen ztlis met werkelijke hulp van Eageiand. in bet oosten bestaat tusscueu Frankrijk en zjjn vazalstaten een net vam verdrageD en dat 1 alles ondanks den Volkenbond en "het ver drag van Locarno. De „Deutsche Tageztg." schrijft: dit oor logsverdrag is een meervoudige schending door Fruitrijk en België van aanvaardde volKuirechier.ijke veri-1 ch.ijgen. De geheimhouding zo.idigt tegen het ver- bed van alle geheime overeenkomsten, zijn handhaving ondanks Locamo-verdrag en Kei- Icgg-pact is een volkenrechtelijke oneerlijk heid van de ergste soon. De „Deutsche Allg. Ztg." doet uitkomen: het verdrag bewijst, dat men in Parijs en Brussel dacht aan de mogelijkheid door oor logsdaden de eigen machtsfeer te vc-rgrooten. Dat was ook een gevaar voor Nederland. De „Lokal Anz." wijst op de interpreta tieve mededee.ing, dat rivierpo i i.ke maat regelen zelfs als agressieve daden zouden kunnen worden beschouwd en op het g3- vaar daarvan. De „Germania" herinnert aan de her- haaide reizen der Fransche generaals als Lerond naar de oostelijke landen en de re organisatie der legers daar. Dat bewijst, dat de Farijsche generale staf een gevaarlijke roeiigheid ontwikkelt. i Het Berliner Tageblatt constateert met vele andere bladen, dat het geheime ver drag in strijd is met het verdrag van Locamo en dit zoowel wat de tekst als wat de geest van het verdrag bc.reft. Men heeft hier weder te doen met een overeenkomst geslo ten door de militaire autoriteiten eD niet door de regeeringen. De wereld heeft ech ter reeds eens gezien welke beteekenis Jer- I gelijke daden van militairen kunnen verkrij gen, namelijk door de in 1912 gesloten overeenkomst tusschen den Franschen en En- gelschen generalen staf. In dit opzicht is I geen misleiding van de openbare meening meer mogelijk. Het Tageblatt verwacht in de eerste plaats opheldering van het reeds in de Belgische» Kamer aangekondigde debat. Door dit debat zal waarschijnlijk de houding van het rijksdepartement van buitenlandscbe zaken worden bepaald. De Vossische Zeitung verzekert dat de offit.eele Berljjnsche kringen sterk twijfe len aan de echtheid van het gepubliceerde document. De kwestie of het document echt is of niet is intusschen van ongeschikt be lang. Van vee! grooter beteekenis zijn de I besluiten van de officieren van den gen^- I raiui staf, die zeven jaar na het sluiten van een verdrag een nauwkeurig plan uitwerken tot het ondernemen van een offensief tegen Duittchland, een plan, waarbij klaarblijke lijk de schending van de Nederlandsche neu trality* een groote rol speelt. De Vossische Zf-Tung ziet in een dergelijk plan nog ge^n crmiddellrke bedreiging van de Duitsche 7ei- I ligheid, die aan de westelijke grenzen zoo gering is dat het geheel onverschillig is of oc-k een enkelo Belgische divisie aan een invasie van het weerlooze West-Duitschland sou deelnemen of niet. BovenTei» zal »oor Duitschlrnd een casus foederis bij een aan val van België of Frankrijk in de praktijk Ui het geheel niet in aanmerking komen. Dientengevolge moge een theoretisch re ken kunststukje van Fransche en Belgische generaa's in D'jilsrth'nnd geen nuttelooze on- 1 gerustheid verwekken. De „B. Z. a .M." publiceert een telegram I uit Genève, waarin gezegd wordt, dat het feit, dat er een verdrag tusschen Belgie en Frankrijk was gesloten, daar ter ste<}e reeds I lang bekend was. Het verdrag is natuurlijk nooit b(i den Volkenbond geregistreerd, wèl daarentegen een nolawirse ing tusseiien Frankrijk en België, die op dat verdrag le- trekking heeft. Deze nota's zijn voor België onderteekend door den minister van oorlog Janson, voor. Frankrijk door Millerand. De nota's zijn gedateerd l en 15 September '20, dus slechts enkele dagen nadat het verdrag tv as gesloten. D& beide regeeringen verklaren in doza nota's, dat zy het militaire verdrag goed- keuren en verzekeren elkaar, dat de overeen komst slechts zal dienen tot versterking van de garanties voor den vrede, alsmede tot ver mijding van onnoodige bewapening aan beide kanten. Het verdrag heeft destijds zeer groot cpzien gebaard en is zelfs in een vergadering vsn den Volkenbond besproken, maar toen natuurlijk door de betrokken mogendheden als volkomen onschuldig voorgesteld. Nadere bijzonderheden over den inhoud 7gjn destijds natuurlijk niet bekend geworden. ENGELSCHE PERSSTEMMEN. Wat de Engelsche pers betreft, de „Daily Tel." wijst re op. dat in 1920 het tusschen Frankrijk en België gesloten militaire bond genootschap gehpel openlijk is gesloten en j bij den Volkenbond is geregistreerd. Dan is i destijds toegegeven, dat Iegelijk met het i Pondgenootschap geheime aTspraken lus- schen beide landen, in den vorm van een wisseling van nota's, zijn gemaakt. Om be grijpelijke redenen zijn deze gewisselde no la's niet bij den Volkenbond geregistreerd. Of de publicatie van het Utrechtsch dagblad met deze nota's overeenstemt is voorlnopig onbekend. In ieder geval wordt het denk beid geheel afgewezen dal Fngpland ooil der gelijke verplichtingen op zich zou hebben genomen aangezien deze verplichtingen met den geest der verdragen van Locamo niet te vereenigen zouden zijn. De ..Morningposl" heloogt. dal de geheime overeenkomst uitsluitend verdediging<doel- einden beoogt De bewering, dal ook tus schen Engelsche en Belgische deskundigen een memorandum in den vorm van een ontwerpovereenkomst hebben uitgewerkt, wat echlt-r nog n:et beleekenl dal een der gelijk memorandum door de betrokken re- j geeringen is goedgekeurd. i RECLAME. heerscht reeds tn vele gezinnen. De rlcko hoesten en kuchen van belang. Past op. Koopt onmiddellijk de beroemde Akker's Abdijsiroop, die de ziektekiemen doodt, de vaa. zittende slijm oplost, de bo«. aanvallen verdrijft. Gebonkt: AKKERT ABDIJSIROOP! De „Daily News" merkt op. dat i eenkomst algemeen bekend was e September 1920 werd onderteeke voortgezette besprekingen tusschen d sche en Belgische generale slaven v onmiddellijk door beide landen gcrai en binnen den bepaalden tijd bij di kenbond gedeponeerd. Gedetailleerde derheden over de militaire bepalinge den echter niel gepubliceerd HET „U. D." HANDHAAFT DE ECH Het „U. D." schrijft nog heden Wie als wij, het authentieke sl eigen oogen gezien heeft, haalt de ders op over elke mogelijke onli Aangezien echter te verwachten onze Regeering zal worden ingel den geest der reeds gepubliceerde verklaringen, is het de moeite w verklaringen eens even onder de nemen. Eerst dan de Belgische. Er word dedeelingen in gedaan, die ieder ri mneringen aan verklaringen, die sche ministers hebben gegeven Om interpretaties, waar de eigenlijke gingen in voorkomen, wordt alta zegd, dat ze „uiteraard geheim zj maar nu zijn ze niet meer geheim kig voor Nederland. Een formeel dat uiteraard in omstandigheden reeds wantrouwen wekt, kon niet 'er zijn geredigeerd dan hetgeen officieele Belgische zijde bereikt In de Fransche verklaring wordl „valsche documenten" gesproken leen van documenten die „apocrief zijn. hetgeen de mogelijkheid van insluit. Het Fransche démenti is i kategorisch, laat mogelijkheden o[ der wordt er in gezegd, dal het geh« lilair verdrag slechts voor het gei een gepromoveerden oorlog is tresloli gi^n natuurlijk niets zegt. want ledi log kan als gepromoveerd wonk schouwd Terwijl, ten slotte. wordt dat sedert 1920 geen andere overeenkomst tusschen Frankrijk *.-d is gesloten. Wij zouden haast zefti moest er nog bij komen. Maar wij alleen van de overeenkomsl van sproken De Fransche Regeerin* 2 zelfde als wij. Maar de Fransche i zwijgt over. de zaak waar het komt, de interpretaties. Ten slotte: de Britsche Regceril laat officieel verklaren, dat in hel il n:ets hekend is van de aan Engel de Nederlandsche puhlicalies toe? overeenkomsten: Zooals uit onze pu blijkt is er geen sprake van ovpre sten van Engeland maar van een eenkomst vermeld in art I en art de interpretatie, die van 7 Juli naar wij welen, nog niet door fa is geratificeerd Klopt dus de Bril*! klaring eenerzijds niet met onzp C lie. anderzijds is het slechts fcijdelij trokken zijn van Engeland in de aan ons bekend. Wij komen Der op terug. De bovenslaande annlvse is. fege steil;ge waarborgen die wij bezille Irent de echtheid van hel gepuhl document eigenlijk overbodig Maar we! merkwaardig dat de reeds dm aard te wantrouwen démenti's zoo zwak. en doorzichtig zijn Fen bende Mogendheid als de Verrpnicdp van Amerika verklaart dat zii h dal de publicatie onjuist is ID'a» hoop bestaat niet. en kan ook niel worden door het antwoord der bel mogendheden dal te verwnchlen is officieel démenti kan deze publicali lammen. RECLAME. wijst erop. dat een neitsverkot""] aantocht is Wacht niet tol kfl keelontsteking, b r o n c li ij ftieo wordt, maar ?ebrl direct Forman. Doodt denI onmiddellijk door Forms".'® man werkt f r a p p s s Vraasrt niet naar ..een middel te?en ver koudheid",, doch e i s e h t ,,Fo r m an' a 45 cent per doos. 7900

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 10