DE OOLIJKE OESTERFAMILIE.
69sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 5 Januari 1929
Derde Blad No. 21107
H Buitenl. Weekoverzicht.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
Londenscli flanteekenboek.
Het Herstelvraagstub en het
rapport van Parker Gilbert
Poincaré wilde heengaan,
doch doet het niet Crisis
in Znid-Slavië.
Toen eenmaal vastgesteld was, dat er
fcinnen afzienbaren tijd een conferentie
van financieele deskundigen zou plaats
hebben, zulks tot het bereiken van een uit
eindelijke regeling van het Duitse he schade»
vergoedingsvraagstuk of het lukken zal,
moet maar worden afgewacht! kon het
niet andera meer, of men zou twee totaal
tegenovergestel Je stroomingen als van zelf
zien loskomen! Voor Duitschland was er
immers alle aanleiding, om zich zoo arm
mogelijk voor te doen, opdat het nu vast te
stellen bedrag naar beneden werd gedrukt;
zoo laag mogelijk. Daarentegen eischte het
belang van Frankrijk (gemakshalve reke-
Den wij in dit verband België ook tot ge
noemd land) om te trachten het definitieve
bedrag der door Duitschland te betalen
bedragen zoo hoog mogelijk op te schroe
ven. Mede met het oog op de door Frank
rijk zelf aan Amerika verschuldigde som
men. Van weerskanten was derhalve in dit
opzicht een of- en defensief te verwachten
en lang heeft dit ook niet op zich doen
wachten...
De gezindheid van beide partijen was
trouwens tevoren reeds duidelijk gebleken
Duitschland, voor wie een regeling moeilijk
slechter kon uitvallen dan de Dawesrege-
ling bepaalde, enthousiast voor zoo'n con
ferentie I Frankrijk, voor wie een nieuwe
regeling vrijwel zeker achteruitgang betee-
kende, vergeleken bij het Dawesaccoord,
maar matigjes voor het conferentie-idee!
Terloops zij hier even opgemerkt, dat
wij daarom Engeland nog niet noemden,
al heeft het ook groot belang bij de kwe*
tie, omdat Brittannië feitelijk niets heeft
te verliezen, daar het toch slechts van
Duitschland en zijn Bondgenoot-schuldena
ren uit den oorlog tesamen vraagt zooveel
als het zelf aan Amerika heeft te voldoen
Bi-a.w. is zijD belang slechts secundair, daar
dit bedrag wel verzekerd is!
Met Argusblik is daarom reeds langen
tijd iedere uitlating van z.g. deskundigen
iover de Duitsche betalingscapaciteit door
beide partijen gevolgd en natuurlijk benut,
wat voor ieder gunstig was. Met grooter
belangstelling dan ooit werd in dit verband
het rapport van den alvemeenen betalings
agent der Dawes-regeling Parker Gilbert
tegemoet gezien. Wat zou deze bij uitstek
invewijde wel zeggen
Het rapport is er... Duitschland, tot dus
ver een bewonderaar van den Amerikaan,
jammert en levert felle critiek; Frankrijk,
tot dusver geen bewonderaar van den Ame
rikaan, toont zich verheugd en uit zich
zeer gunstig I
geeringscrisis in Frankrijk niet direct te
duchten.
Daarentegen is in Zuid-Slavië tbans de
reeds langen tijd in uitzicht zijnde crisis
losgekomenhet kabinet Korosetsj is afge
treden. Waar de moeilijkheden met Kroatië
niet tot oplossing waren te brengen, inte
gendeel, deze zich oog altijd blijven toespit
sen, was dit onvermijdelijk Hoe echter een
uitweg te vinden is, ligt nog in den schoot
der toekomst verborgen Koning Alexander
is de figuur, die het verband weet te bewa
ren, dat overigens bedenkelijk tot het ver
leden is gaan behooren In de Kroatische
partij komt meet en meer tot uiting de
wensch van een volledige bestuurlijke
scheiding. De leider Matsjek verzekerde
zelfs, dat hij met Belgrado niet meer tn
connectie wenschte te treden, dat gaf toch
niemendal; alleen een soort dubbel-roonar-
chie onder koning Alexander kon de oplos
sing geven! Dat men in Belcrado aan zoo'n
los verband nog niet denkt, dat 6preekt
bijkans van zelf Maar hoe dan een bevre
digende oplossing is te vinden 1 Daarop
blijft men het antwoord echter ook schul
dig! De koning, die nog ongesteld is, is
niettemin gisteren de besprekingen met de
partijleiders begonnen. Ook de leiders der
Kroaten ziin daarvoor naar Belgrado ont
boden en zijn gesraan. Of er ook extra vei
ligheidsmaatregelen voor hen genomeD
zi;n T
Parker Gilbert.
Daarmee is de inhoud van het rapport
reeds aangegeven: het constateert, dat het
Duitschland goed gaat. al zijn er eenige
moeilijkheden, en dat Duitschland de 2V&
milliard, juist vanaf 1 Sept. door het Duit
sche Rijk volgens de Dawes-regeling ver
schuldigd, wel kan betalen!
Voor het Fransche standpunt is dit rap
port een groote steun en dat wordt in
Duitschland maar al te goed begrepen. Men
doet, wat men kaD, om te probeeren, den
indruk van dit oordeel van den betalings
agent te niet te doen, maar veel is dat uit
den aard der zaak niet.
Voor Poincaré is dit rapport een onver
wacht buitenkansje, dat hij best gebruiken
kan, want zijn positie is niet meer zoo ste
vig als wel geweest. Verschillende oorzaken
bebben daartoe samengewerkt, zoowel bin
nen- als buitenlandsHhe. De tegenzin der
radicalen in een regeering van een zekeren
Godsvrede groeit met den dag temeer
nu zij zelf er geen deel meer van uitma
ken en in de retreeringspartijen komen
van die kleine gevoeligheden voor, die lang
zamerhand plegen uit te groeien tot groote
geschilpunten. Om zijn positie te verstevi
gen, heeft Poincaré daarom een kleine
comedie op touw gezet. Tn den ministerraad
deelde hiï mede, dat het zon voornemen
was, om heen te gaan. De begrooting was
toch aangenomen en zijn taak dus vol
bracht
Waar echter met stellige zekerheid is te
voorspellen, dat een heengaan van Poin
caré voor 'Franlrrrk weer een periode van
groote ongewisheid zou inluiden, en boven
dien immers het Herstel vraagstuk aan de
orde is gesteld, wilden de ministers even
min als de president de- republiek, Douroer-
gue, van ziin heengaan weten en bewogen
h^m van ziin voornemen af te zien. Of het
Poincaré daarom niet te doen zal ziin ge
weest f FTii staat in den komenden strijd
in de Kamer het algemeen beleid zal
aan critiek worden onderworpen nu heel
wat sterker en hii heeft, dit wel noodig,
want deze striid belooft fel en bitter te
worden! Toch schopt als zich geen onver
w&chte gebeurlijkheden voordoen, een re-
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 29 December.
Het toeval wil, dat ik „om Nieuwjaar
heen" schrijf, ditmaal.
Nog twee en een halve etmaal liggen tus-
schen het neerpennen van deze beschou
wingen en de twaalf klokslagen, die 1923
ton grave luideD. Maar als u mijn corres
pondentie onder de oogen krijgt, behoort de
Oudejaarsnacht al weer tot het verleden.
Wachten tot over 14 dagen kan ik ook
niet. De hemel weet, wat er dan intusschen
alweer voor actueele dingen voorgevallen
zijn (ofschoon het er niet naar uitziet, waar
dezer dagen zelfs de chef der regeering met
rustig wintervertof vertrekt).
Dus moet ik de „Sylve9ter"-feesten. gelijk
in Duitschland het uit- en in-fuiven heet,
maar opbouwen uit de voorbereidselen en
de herinneringen aan vele vorige jaren. Het
i9 steeds eenvormig toegegaan Waarom zou
het juist ditmaal anders worden?
Voor den Berlijner beteekent de ..Sylves-
ternacht" een niet minder populair feest
dan „Weihnachten". Hij is nu eenmaal in
een plechtig-vroolijke stemming voor zoo
ver de zaken en de gezondheidstoestand (de
griep doet weer niezen en rillen) dat toe
laten en in zijn huiskamer staat nog
altijd de Kerstboom, welks pinkellicbtje's
steed9 ook het nieuwjaar plegen te begroeten
Men vergeve mij dat ik, zoo lange jaren
uit het vaderland weg, niet meer op de
hoogte ben van de wijze, waarop tegen
woordig in Nederland „oud-en-nieuw" ge
vierd wftirdt. Wellicht vertel ik u straks
weinig nieuws op het gebied der verge
lijkende studie. Maar zelfs din kan het z'n
waarde hebben vast te stellen, welke over
eenkomst en wat verschil in feestvieren tus-
schen ons en onze Oostelijke buren bestaat.
De Berlijner. die het even doen kan, be
reidt zich onmiddellijk na de Kerstdagen op
Sylvester voor. Hij verzendt zijn uitnoodi-
gingen voor familie en kennissen. En omdat
onder deze' bijzondere omstandigheden een
ieder liefst in eigen huis blijft en de kring
van menschen, die men din juist zien wil,
altijd beperkt is, wordt nog al eens aan de
gewoonte vastgehouden, dat men het eene
jaar bij den een. het volgende bij den ander
komt, totdat de cirkel sluit. Natuurlijk speelt
ook een rol, wie het ruimst en het gezelligst
behuisd is. Wordt zoo'n gelukkige al te vaak
slachtoffer, dan pleegt men hem althans in
de kosten tegemoet te komen.
HcJt spreekt vanzelf, dat ook in Duitsch
land .ouwejaar" in de eerste plaats een
familiefeest is, en dat ouders of grootouders
ook voor leden der familie die ver weg
wonen, bij deze gelegenheid het algemeene
reisdoel vormen. Maar de Duilscher is een
vriend van gezelligheid en goedhartig genoeg
om niet te kunnen verdragen, dat eenzame
bekenden dien avond alleen zitten of vroeg
tijdig onder de dekens kruipen. Wie, als
eenzame, niet minstens tien uilnoodigingen
van familie gekre-gen heeft om ouwejaar te
komen meevieren, kan rustig aannemen, dat
hij om de een of andere reden niet bijzonder
getapt is.
Men moet intusschen in Duitschland twee
groote groepen onderscheiden: die. welke de
gezelligheid thuis zoekt: en de oudste, niet
minder talrijke, die op feestdagen, en zeker
met Sylvester, groote zalen met veel fees
tende menschen, muziek en jolijt om zich
heen wenseht te1 zien De Duitscher is veel
meer res'aurant- en koffiehuismensch dan
wii. Tn Nederland is eigenlijk slechts het
koffiehuis tegen borreltijd overvol. In
Duitschland, in Berlijn vooral, zijn goede
restaurants ..Konditorei'en" en soortgelijke
inrichtingen op vrijwel elk uur van den dag
behoorlijk bezet En inrichtingen, die om de
een of andere reden in de mode zijn. moeien
vaak avond aan avond wegens overvol te
herhaaldelijk ..tüdelijk gesloten" worden
En dat. ofschoon Berlijn aan openbare
eet geleden heden meer dan overrijk is.
De Beriijner houdt van publieke gezellig
heid in rookeriee bierlokalen van luide ge-
sprekken. van dn verend golnch en wat daar
zoo bij komt Hij neemt er ook nipt zelden
vrouw en volwassen kroost mee naar toe En
moeder en doch'er zien er niet tegen op,
(wpp of drie halvp-liter kruiken loodzwaar
Bockbier met evpnvepl gemak door het keel
gat te jagen als vaderlief de soms dubbele
portie.
Mei Sylvester moeien zulke liefhebbers
van openbare pret de zekerheid hebben, dat
ze in hun stamlokaal veilig zijn onderge
bracht
Daarom worden vaak vier tot zes weken
83. En verderop tomen ze ergens waar ze goed gedresseerde
sardientjes hun kunsten zien vertoonen. De kwieke diertjes
springen door hoepels en hangen aan zweefmolentjes en dui
kelen over hun staart! t
84. In een volgende tent gaat het weer anders toe. Daar
staat een dikke vette tarbot, die de toekomst kan voorspellen.
Hij kijkt daarbij zoo nu en dan heel wijs in een glazen bol met
zoet water en ook roept hij zoo nu en dan een pak speelkaarten
te bulp, maar de broertjes kijken wel wat ongeloovig. Als
Tarbot dat echter merkt, roept hij hen bij zich en voorspelt
allebei dal ze binnenkort een groote buitenlandsche reis zullen
doen. Nu, ze zullen eens zien of dat uitkomt.
tevoren al de beste tafeltjes gereserveerd,
en wie er niet aan gedacht heeft, kan uren
zoeken alvorens hij in een of andere zij
straat een hoekje gevonden heeft, dat nog
vrij is en waar hij zijn oud-en-nieuw zonder
meer voor huiselijke melancholie in gepaste
onbezorgdheid kan meevieren.
Punch, rum, gevogelte en „Pfannkuchen"
mogen bij Sylvester evenmin ontbreken als
karpers, witte wijn en gans of eend op
Kerstmis.
Deze „Pfannkuchen" zijn - nu weer Piet
onze „pannekoeken", maar het bekende bij
ons „Berliner Bollen" genaamde smakelijke
kogelronde ge'bak, met jam gevuld dat stellig
ook in Nederland in de ouwejaarsnacht een
rol speelt.
Wat „Berliner Bollen" zijn weet de
■Berlijner niet. Komt ge dus hierheen, en wilt
ge deze bruine lekkernij bestellen, dan moet
ge uw wensch wel duidelijk maken door
„Pfannkuchen" te bestellen. En wilt ge
„pannekoeken" hebben, dan moet ge weer
iets anders, namelijk „Eierkuchen" vragen.
Dan krijgt ge ook steeds vervaarlijk-dikke!
Want van onze onvolprezen .flensjes",
voor mij noe altijd een hoogtepunt van Hol-
land9che keukenkunst! heeft men hier
(als van vele andere vaderland9che lekker
nijen, die bij u vanzelfsprekend zijn) helaas
geen begrip.
DüArover zou een heele Berlijnsche brief
te schrijven zijn! En misschien schrijf ik
dien ook wel eens. Om u, daarginds, tot
grooter tevredenheid met de eigen keuken te
brengen
Ja en nu is het een quaestie van de
portemonmaie.
Vele zaken zijn in Duitschland niet duur,
aüdere weer grenzen aan woeker.
Dat ik nog altijd tien tot veertien gul
den betalen moet voor een goede parket
plaats in de meeste Berlijnsche schouw
burgen, blijf ik een schandaal vinden. Dat
men tegenwoordig in Berlijn 250 tot 300
gulden per maand huur moet betalen voor
een flat van 5 kleine kamers, ie een nog
grooter schandaal. Maar ook de betere en
de heel goede restaurants verlangen prij
zen, die boven het internationaal-gebrui-
kelijko ver uitgaan.
De groote hotels en de mode-restau
rants verlangen voor het souper in den
ouwejaarsnacht 25 tot 45 MarkZonder
wijn natuurlijk. (Maar met... verrassingen.
Die altijd weer dezelfde flauwe prullen
zijn). En ik geef u de verzekering dat die
afzettersprijzen desondanks grif betaald
worden.
In zoo'n wereldstad is nu eenmaal altijd
een kolonie van snobs, voor wie openbaar
en privé-genoegen niet duur geooeg kan
zijn. Wat duur is, is deftig denken deze
onnoozele zielen. Het is boter aan de ga:g
gesmeerd, hen tot meer menschelijke le
vensbeschouwing te willen brengen.
Maar kan toch ook voor 10 Mark, en
zelfs wel voor minder, in gezellige lokalen
een ouwejaars-menutje krijgen. Èn hoofd
zaak is ook niet het eten, maar de onder
linge pret.
Tot halfelf, elf uur is het nog betrekkelijk
rustig. Men eet een onderlaagje en maakt
de stembanden vochtig en de hersenen on-
noodig-beneveld. Dat schijnt er nu eenmaal
bij te hooren.
Na elf zijn overal de hekken van den
dam.
De orkcsteD spelen steeds woester tempi.
Hier en daar wordt al gedanst. Scherts-ar-
tikelen worden rondgedeeld. Maar de pT<^
bliift nog locaal
GrooteT etablissementen hebben cabaret
zangers en specialiteiten eeëngageerd. Men
luistert, lacht, joelt, klapt eo laat de
chnmpaeTiekurken springen.
Is het oude jaar gestorven dan begint
in vele gevallen een uitgelatenheid, die
men heusch wel „orgie" mag noemen, al
hooren de Duitschers dat ook niet graag.
Een zeker percentage van Berlijn is dan
beslist dronken. De tafelgezelschappen ver
broederen en verzii8teren zich onderline.
Men danst met vreemde mannen of onbe
kende vrouwen, flirt eD kust ook wel te
opvallend eindigt met elkaar de koppen
bloedig te slaan.
Wie thuis viert, komt onmiddellijk na
middernacht op het balcon, steekt vuur
werk af, dat het rommelt en dondert als in
1914 aan de fronten, schreeuwt buren en
voorbij gangers een alles doordringend
„Prosit. Neuiahr!" toe En als straks de
feestenden uit de restaurants huiswaarts
keeren, verbroedert men zich ook met on
bekende voetgangers, in de omnibussen en
ondergrondsche treinen.
Vóór zes uur 's ochtends kent Berlijn in
dezen nacht-der-nachten geen rust.
Op klassieke punten hoek Linden en
Friedrichstrasse, Potzdammer Platz, Untcr
d. Linden, hoek Friedrich- en Leipzigerstr.,
hoek Joachimsthalerstrasse en Kurfürsten-
damm stroomen steeds, zonder eenige
verklaarbare reden, duizenden tezamen.
Een woeste carnavalsstemming zonder wer-
kelijken gezonden humor, viert hoogtij. En
meestal moet de politie er dan aan te pas
komen. Zelden blijven ernstige ongeluk
ken, messe-stekerijen en zelfs moorden cn
zelfmoorden uit.
Misschien ditmaal
Maar we ziin hier langzamerhand een
beetje sceptisch geworden
Uw Berlijnsche briefschrijver zal niet
van de partij zijn. Hoogstens van ziin bal
con af u een „gelukkig nieuwjaar!" toe
roepen. Of u 't ook hooren zult Daarom
schrijf ik het liever Deer!
ROLAND.
Van onzen Londenschen Correspondent.
WATERKUUR VOOR AUTOMOBILISTEN.
28 December 1928.
Voor den automobilist, die de vreugde der
snelheid zoekt, is de openbare weg in Enge
land bijna onbegaanbaar en in elk geval
onuitstaanbaar gebied geworden. Die weg
is overgeleverd aan den bezadigden burger,
zijn vrouw en zijn kroost, die toeren in een
tam gangetje en met duizenden tegelijk. Het
meest voortvarende motorgilde voelt zich
daarom gedrongen, indien het zijn snelheids
passies wil uitleven, den weg te verlaten.
De leden van dit gilde kiezen het water.-
Het is te eentonig altijd rond een motoren-
baan te tollen. Vliegen verschaft weinig
6nelheidssensatie. En daarom rennen zij
voor wilde afwisseling in snelle motorbooten
over het watervlak. Dit verschijnsel, dat
zich tot diep in het najaar heeft doen gel
den en dat ongetwijfeld straks, wanneer het
zachter wordt in de atmosfeer, nog sterker
zal worden, kan worden beschouwd als het
eerste symptoom van motoristische overbe
volking in dit land. Het voorbeeld der snel-
sten zal geleidelijk navolging vinden, naar
mate het op de wegen benarder wordt. En
geland bezit intusschen niet veel vaarwater
en of deze waterkuur voor de verkeersziekte
er heilzaam zal blijken, staat ernstig te
bezien Ons eigen land is in dit opzicht beter
begunstigd en het is eigenlijk onverklaar
baar, dat de motorboot er niet al lang po
pulair is.maar het zal misschien komen
wanneer de auto's er even slecht uit den
weg kunnen als in Engeland.
In den loop van 1928 is een watertje in
het noordelijk buitengebied van Londen
het draagt den dichterlijken Daam Welsh
Harp bevorderd tot wedstrijdgebied voor
motorbooten. De bootjes zijn van zeer een
voudig model, platboomd en klein; en de
kracht voor de snelle voortbeweging wordt
geleverd door een buitenboordmotor. Het is
een ruwe 9port, waarvoor de luchtigs te klee-
dij vereischt is. Sportvrouwen voelen er zich
bijzonder door aangetrokken. Of de luchtige
kleedij daar iets mee te maken heeft, kan
ik niet zeggen. De beoefenaren dezer nieuwe
sport, die uit Amerika schijnt te zijn over
gekomen, kleedcn zich gewoonlijk in zwem
pakken, daar de booten in het vuur van
den strijd herhaaldelijk omslaan en haar
menschelijken last met groote vaart in het
water deponeeren. Een- of tweemaal heeft
men ook wedstrijden gehouden op den
Theems, op vroege uren van den Zondagoch
tend De deelnemers stoven van Westmin
ster Bridge, bij het Parlementsgebouw, naar
Kew, meer westelijk, waar de beroemde
tuinen zijn. Aangezien de Theems hier en
daar diep genoeg is om er in te verdrinken
hetgeen voor het noordelijke watertje
voornoemd niet geldt had men voor de
veiligheid ook reddingsgordels omgedaan
Dat deze maatregel niet overbodig was bleek
later toen van de twintig mededingers
slechts vijf het einddoel Kew bereikten De
groote rest was verongelukt en indien de
genoemde voorzorgsmaatregelen niet zouden
zijn genomen, zouden er zeker levens te be
treuren zijn geweest Het feit. dat de hooten
platte bodems hebben zeer licht zijn en
door machtig veel kracht worden voortge
stuwd, maakt ze buitengewoon onstand
vastig in het water. De geringste richting-
verandering, in volle vaart genomen, doet
de bootjes omslaan.
Deze bewoging, een eerste stap in de rich
ting van een motoristisch amphibie-bestaan,
is hier eerst kortelings begonnen. Veel
ruimte voor verdere ontwikkeling heeft ze
niet. Maar ze is een voorbeeld voor Neder-
landsche molormenschen, die nu weten
waar zij terecht kunnen wanneer het op
hun weg te benauwd wordt.
HET GEVAAR ONDER DE STRAAT.
De gasontploffingen onder bijna een K M.
straatlengte in deelen van Bloomsburv en
Kolbom, buurten in het hart van Londen,
hebben op tragische en verwoestende wijze
opnieuw de aandacht gevestigd op het ge
vaar, dat onder de voeten der Londenaars
schuilgaat. Ik kan niet zeggen of soortgelijk
gevaar in andere steden, hier en in het
buitenland in gelijke mate aanwezig is. Ik
zou zeggen van niet, omdat incidenten met
ondergrondsche leidingen nergens zoo vaak
schijnen voor te komen ale in Londen Men
herinnert zich hier nog levendig de hevige
gasontploffing in een drukke buurt ten zui
den der rivier, die een gat zoo groot als
een huis sloeg in het plaveisel en waarbij
de schok zich naar onderen voortplantte
met groot gevaar voor een juist passeeren-
den „Underground"-trein De schade, luttele
weken geleden aan City-telephoonlijnen
aangericht ten gevolge van ondergrondschen
brand in een leidingtunnel, ontstaan door
kortsluiting in electrische kabels, is nog
nauwelijks hersteld. En nu is deze gewel
digste van alle ontploffingen, een gansche
serie van ontploffingen, gevolgd, die onbe
rekenbare schade heeft aangericht en waar
bij een mensch, de werkman die door ar
beid aan een tunnel van den postdienst in
onwetendheid wellicht de verwoesting ann
den gang heeft gebracht, ten 6lolte door de
opgedane verwondingen het leven heeft
verloren. Het had nog heel wat erger
kunnen afloopen. En inmiddels krijgen wij
hier meer en meer het verontrustend ge-
voet, dat wij op een krater wonen.
De hoofden van openbare werken en hun
raadsmannen en deskundigen zien in dat
het zoo niet langer kan. Het stelsel, dat tot
nu toe is. gevolgd bij het leggen en in
graven van al die leidingen, die leven en
bedrijf van de stad moeten voeden met gas,
electricileit, water, luchtdruk, stoom, tele-
phoon, telegraaf enz en die verder voor
afvoer van afvalproducten moeten zorgen,
dat stelsel kan, na alle beangstigende ge
beurtenissen, niet meer veilig worden ge
acht
Daar echter dit machtig netwerk van on-
dergrondsch Londen een product ran ge
leidelijken groei is. zal uiteraard verbetering
ook slechts zeer geleidelijk en over een
langdurig tijdperk kunnen plaats hebben.
Tot zoo lang zullen wij wellicht zoo nu en
dan en even onverwacht als schokkfnd
worden herinnerd aan het bestaan van dit
vulcanisch gebied, door menschenhand ge
schapen, onder one.
De autoriteiten, die wel inzien, dat ver
betering noodig is, weten nochtans niet hoe
die het best kan worden verkregen. Eenige
deskundigen, die van het vraagstuk studie
maken, verklaren dat het geen pas geeft
vele geleidingen voor verschillende doelein
den bij elkaar in buizen te leggen, daar in
dat geval een incident met één leiding de
andere kan aantasten (dat was meent men
het geval met de Bloomsbury-explosies) en
de chaos wordt vergroot. Anderen vinden,
dat er om te beginnen van geleidingen on
der het straatvlak geen sprake meer mag
zijn, daar het moderne verkeer het door
zijn trillingen onvermijdelijk op den duur
verwoest. Dat men al die ondergrondsche
aderen, die het bestaan van den stads-
mensch zoo voortreffelijk helpen, bij elkaar
legt in één buis, vinden wéér anderen zoo
erg niet, indien men er dan maar voor zorgt
dat de buis aan de oppervlakte loopt en dat
men er gemakkelijk in en bij kan komen.
De phantasten komen terug op hun oud ge
liefd denkbeeld. Londen op stelten te zetten
(in den letterlijken zin van de term). De
gebouwen zouden op pilaren komen Er zou
ruimte genoeg zijn om de leidingbuizen,
-kabels, -pijpen en -draden tu*«rhen de "fei
ten te leggen, En er zou meteen overvloedig
ruimte komen voor het verkeer dat in zijn
eigen wielen vastloopt. Dat is dus een
heel bouquet van denkbeelden. De scheuren
in het plaveisel van Bloomsbury van
waarlijk seismischen aanblik zijn inmid
dels nog aanwezig en vertellen van de du
rende bedreiging
