officieele kennisgeving
stadsnieuws.
LANGS GUBBERIGE WEGEN
69ste JAARGANG
MAANDAG 5 NOVEMBER 1928
No. 21057
Het voornaamste nieuws
van heden.
FEUILLETON.
LEIDSCH
DAG BLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
30 Cis. per regel voor advertentiën uil Leiden en plaatsen waar
agentschappen Tan ons Blad gevestigd zijn. Voor alle andere
advertentiên 35 Cts. per regeL Kleine Advertentiën uitsluitend
bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Cts. bij een
maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens poslrecht Voor eventueele opzending van brieven
10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 6 Cts.
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postcheque- en Girodienst No. 57055 - Postbus No. 54
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden 72.35, per week 0.1#
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
Franco per post 2.35 -F portokosten.
Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen
EERSTE BLAD.
GRONDBELASTING.
De Burgemeester der gemeente Leiden,
ontvangen hebbende twee staten No. 75,
uitkomsten aanwijzende der meting en
schatting van gebouwde en ongebouwde
eigendommen, bedoeld bij de artt. 15 en
23 der wet van den 26en Mei 1870 (Staats
blad. No. 82) betrekkelijk de Grondbelasting;
Brengt ter kenni9 van belanghebbenden,
dat die staten gedurende 30 dagen ter Se
cretarie dezer gemeente ter inzage zijn ne-
dergelegd.
A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN,
Burgemeester.
Leiden, 5 November 1928.
PROF. Mr. W. VAN DER VLUGTf
Op het landgoed Tongeren bij Epe, waar
hij voor herstel van gezondheid vertoefde,
is in den ouderdom van 75 jaar overleden
prof. mr. W. van der Vlugt, oud-hoogleeraar
aan de Universiteit alhier.
Willem van der Vlugt werd geboren op
12 Maart 1853 te Haarlem. Hij studeerde
alhier in de rechten en promoveerde even
eens alhier in 1879 op een proefschrift ge
titeld: „De rechtsstaat volgens de leer van
Rudolf Gneisfc" (deel I).
WIJLEN PROF. Mr. W. v. d. VLUGT.
Reeds als student deed Willem van der
Vlugt zich herhaaldelijk als een zeer be
gaafd jurist kennen en de inhoud en de
verdediging van zijn dissertatie waren zdo
bijzonder dat hij op 26-jarigen leeftijd reeds
tot het hoogleeraarsambt werd geroepen.
Van den beginne af heeft prof. dr. Van
der Vlugt zich doen kennen als een hoog
leeraar die niet slechts de materie die hij
doceerde, volkomen beheerschte, maar die
daaraan paarde een zeldzaam talent om
zijn colleges aantrekkelijk te maken voor
de studenten die het voorrecht hadden zijn
onderwijs te kunnen genieten.
De stof die prof. Van der Vlugt doceerde
was niet gering. Encyclopaedic der rechts
geleerdheid en wijsbegeerte van het recht.
Door een schitterende verdeelin? van de te
behandelen stof over de vijf studiejaren,
maar vooral door zijn slechts door weinige
van zijn tijdgenooten geëvenaarde welspre
kendheid en door de klaarheid van zijn
woord maakte prof. Van der Vlugt zijn col
leges lot een genot voor zijn steeds aan
dachtig gehoor, dat hij groote belangstel
ling voor de gedoceerde materie wist bij te
brengen. Niet slechts voor de trouwe be
zoekers van zijn colleges was het gemak
kelijk deze te volgen, wie door omstandig
heden verhinderd was eens een college te
verzuimen, werd door het kort résumé van
het op het vorig college behandelde onmid
dellijk op de hoogte gesteld van hetgeen
er in zijn afwezigheid was gedoceerd.
Omstreeks 1890 begaf prof. Van der
Vlugt, die naast groote belangstelling voor
de wetenschap en bovenal liefde voor liet
recht en de rechtswetenschap en philosofie
ook bijzondere belangstelling voor het
sociale leven loonde te bezitten, zich daad
werkelijk in het politieke leven
In 1902 werd de Leidsche hoogleeraar
gekozen tot lid van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal, na een herstemming die
in December van dat jaar was gehouden.
Ook in den arbeid dien hij als volksverte
genwoordiger op het Ilaagsche Binnenhof
verrichte kenmerkte prof. Van der Vlugt
zich als een uiterst bekwaam man die ook
daar volkomen op zijn plaats was. Menig
politiek tegenstander vond in hem een
krachtig bestrijder van zijn ideeën en dr.
Abraham Kuyper heeft moeten ervaren dat
zijn redevoeringen indruk maakten.
Bekend is vooral Van der Vlugt's rede
tegen het door minister Kuyper voorge
stelde wetsontwerp tot toekenning van het
jus promovendi aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam.
Prof. Van der Vlugt heeft het zeer dik
wijl opgenomen voor het recht en tegen
de onderdrukking van de kleine naties.
Wij wijzen in dit verband bijvoorbeeld op
zijn bekend brochure „Het conflict van
I Finland van uit juridisch oogpunt bezien"
j (1900) en op die over „Een nieuw Russisch
I Conflict" (1909). Zijn brochure „Transvaal
contra Groot-Brittannië" herinnert aan den
tijd van den boerenoorlog. Deze brochure
j was bedoeld als een verklaring van het
1 Nederlandsche adres aan de volkeren van
Groot-Brittannië. Nog in 1921 verscheen
een brochure over de kwestie der Alands-
eilanden.
Prof. Van der Vlugt die tot 1907 lid van
de Tweede Kamer bleef -\ond intusschen
steeds tijd om ook op juridisch gebied ver
handelingen te publiceeren en in de ver
schillende Rechtsgeleerde periodieken kon
men dikwijls artikelen van den Leidschen
hoogleeraar vinden.
Maar meer nog deed deze geleerde jurist
en rechts-philisoof. Van de Vereeniging
voor de Wijsbegeerte des Rechts was hij
niet alleen een der oprichters doch tevens
gedurende vele jaren voorzitter. En de
sterke sociale zin van prof. Van der
Vlugt kwam ook tot uiting in het vele en 1
fraaie werk dat hij verrichtte voor de
geestelijke verheffing van de Leidsche bur
gerij met name voor die van de arbeiders.
Groot voorstander van het Toynbee-werk
hielp hij krachtig aan de bevordering daar
van. Van het Leidsche Volkshuis aan den
Apothekersdijk wa9 hij een der stichter*.
(1899) en in de oprichting van de Volks
leeszaal aan de Haarlemmerstraat w (1892^
had hij een belangrijk aandeel.
Op 17 Sept. 1923 was voor Van der Vlugt
de dag gekomen waarop hij wegens
het bereiken van den 70-jarigen leeftijd
het hoogleeraarsambt dat hij zoovele
jaren met liefde en zeldzame toewijding
had bekleed neer te leggen. Op het af
scheidscollege dat prof. Van der Vlugt op
1 Juni van dat jaar in tegenwoordigheid
o.a. van minister dr. De Visser, heeft ge
geven, bleek overduidelijk welk een sym
pathie zijn ambtgenooten hem toedroegen
en hoe groot en oprecht de achting was
van zijn leerlingen en talrijke oud-leerlin
gen.
De hoogleeraar die op den 14den Jan.
1880 zijn ambt aanvaardde met een rede
over „De Wetenschap der gerechtigheid",
heeft in zijn welbesteed leven de gerechtig
heid steeds trouw gediend, in woord en
ge'schrift.
EEN BELANGRIJKE VONDST
UIT HET GEMEENTE-ARCHIEF ALHIER.
(Een handschrift van Willem Barents).
Onze stadgenoot, de heer mr. J. Ver-
burgt, adj.-directeur van het Gemeente-Ar
chie! alhier, heeft, toen hg bezig was met
het enventariseéren van de op het Ge
meente-Archief aanwezige bescheiden van Da
niël van der Meulen, een koopman met uit
gestrekte handelsrelaties, die tevens een be
langrijke rol in de politiek speelde, geboren
te Antwerpen, daarna wonende te Bremen,
vanwaar hij in 1591 of 1592 naar Leiden ver
huisde, waar hg op 25 Juli 1600 overleed
een oud handschrift, betreffende Groenland
gbvonden, dat van groote historische waar
de mag worden geacht. De uitvoerige tekst,
die over Groenland handelt, is gedateerd
en onderteekendScriptum a me Wil
helmus Bernardi. Anno domine 1594.
Het is dim een werk van den bekenden
Groenland-vaarder Willem Barents. Het be
staan er van en in hoofdzaak ook de inhoud
was gedeeltelijk bekend, maar de vondst
van het Nederlandsche stuk door dön heer
Verburgt, die het in de thans gebruikelg-
ke lettervormen heeft overgeschreven, heeft
ons dus het werk teruggegeven, zooais het
door Barents in het Nederlands was ver
taald en aan Petrus Plancius geleverd.
Mr. Verburgt heeft de tekst in het tijd
schrift van het Kon. Ned. Aardrijkskundig
Genootschap doen afdrukken, waarin het de
aandacht trok van niemand minder dan dr.
C. P. Burger Jr. te Amsterdam, die in het
tijdschrift „het boek" op de belangrijkheid
van mr. Verburgt's vondst wijst-
11 NOVEMBER-HERDENKING.
Door ,de vereeniging „Kerk en Vrede"
groep van godsdienstige voorgangers en ge
meenteleden tegen oorlog en oorlogstoerus
tingen, waarbij 190 voorgangers zgn aange
sloten, is een oproep tot heeren predikanten
gericht, om, nu 11 November a.s., de dag,
waarop 10 jaar geleden een einde aan den
wereldoorlog kwam en 's voormiddags 11
uur de wapenstilstand werd geteekend, dit
feit,in de kerken te herdenken en zooals in
veie landen in de kerken zal geschieden,
twee minutên met elkaar stil te zijn.
DE ZENDINGSWEEK: WEEK VAN GEBED,
TOEWIJDING EN OFFER.
411 November.
Woensdagavond zal in de Hoogl. Kerk
een wijdingsdienst worden gehouden. Als
spreker hoopt op te treden ds. Stam van
Rotterdam, terwijl het kerkkoor „Exanimo"
medewerking zal verleenen.
Dr. J. Riemens, Herv. pred. alhier zal een
inleidend woord spreken.
Gaarne voldoen wij aan het verzoek, om
tot bijwoning van dezen dienst op te wek
ken.
AI blijft het hoofdzaak van de Zending,
om het Evangelie te brengen, als vanzelf
zouden wij zeggen, doet ze ook heel veel
goed werk op sociaal en op medisch gebied
voor onderwijs, lager- en middelbaar- en
vakonderwijs, enz.
Van het werk der Zending zal men ook
veel kunnen zien op 13, 14 en 15 November
a.s. in de Stadsgehoorzaal, door de Zen
dingsfilm.
LEIDSCHE BELASTINGOPHAALDIENST.
Genoemde dienst he'eft in de afgeloopen
maand aan den Rijks-Ontvanger afgedragen
pen bedrag van f. 18.034.10.
Het aantal leden bedraagt thans 3151.
KUNSTAVOND DE STEM DES VOLKS.
De Vereeniging de Stem des Volks mag
tevreden zijn over den kunstavond welke,
zij met overwinning waarschijnlijk, van
vele moeilijkheden en zorgen, Zaterdag in
de groote Gehoorzaal heeft georganiseerd.
Het i9 in den waren zin de9 woords een
kunstavond geworden, met een programma
waarvan iets verheffends, iels veredeiends
uitging
De tableaux van mevrouw De Roode-
Ileijermans zijn welgeslaagd en de samen
werking tusschen het koor en de arbeiders-
tooneelvereeniging D. O. S. viel slechts te
roemen. Door deze goede samenwerking
zijn de tableaux een onmiskenbaar groot
succes geworden, dat door de ruim duizend
aanwezigen de zaal was stampvol ten
zeerste gewaardeerd is. Maar ook de zang
nummers van De Stem des Volks werden
prachtig ten gehoore gebracht en waren oor
zaak dat de heer De Nobel met zijn zan-
gers9chare telkens een luid applaus mocht
oogsten. En tenslotte waren ook de dans-
nummers uitgevoerd door mej. Corry de
Wekker met een aantal harer leerlingen
welgeslaagd. Al hadden wij liever gezien
dat het nummer Acrobalique, waarin mej.
De Wekker met een wat al te jeugdige
leerlinge optrad, achterwege was gebleven, j
Het deed bedenkelijk veel aan een circus- t
vertooning denken. De begeleiding van den
dans door den heer Han Zirkzee, Henk de
Bruin en mej. Greta Versteeg viel natuur
lijk slechts te roemen.
Alles bij elkaar, was het zooals wij reeds
in den aanhef zeiden een schitterenden
avond, waaraan zij die hem bijwoonden
stellig een goede herinnering zullen bewa
ren.
BINNENLAND.
Te Epe is in den onderdom van 75 jaar
overleden prof. mr. Van der Vlngt, oud-
hoogleeraar der Leidsche Universiteit.
(Stadsnieuws, le Blad).
Eenige cijfers over de provinciale begroo
ting. (Binnenland, le Blad).
Treedt mr. Neytzell de Wildo af? (Uit
Ned. Oost-Indië, le Blad).
Bij den Hoogen Raad is een voorontwerp-
Landbonw-Arbeidswet aanhangig gemaakt.
(Land- en Tuinbouw. 3e Blad).
Gascorrnptie te Katwijk. (Uit de Omslr.,
3e Blad).
BUITENLAND.
Te Koningsbergen is een nieuwe ont
moeting tusschen Polen en Lithauen be
gonnen. (Buitenl. le Blad).
Congres voor de Belgische binnenscheep
vaart te Brussel. (Tel. Ie' Blad).
De Fransche radicalen in congres bijeen.
(Buitenl. en Tel. le Blad).
Bekend Amerik. vliegtuig verongelukt.
(Buitenl. Gem. 2ei Blad en Tel. le Blad).
De Zeppelin te Berlijn. (Tel. le Blad).
ONDEROFF.-VEREEN. D. V. V.
Zaterdagavond gaf bovengenoemde vereen,
een cabaret-avond in „den Burcht", voor
leden en donateurs met hunne introducé's
Het programma was, zooals altijd, ook
deze keer weer goed verzorgd, ook het dan
sen tusschen de nummers door, bracht reeds
spoedig de stemming er in. Na de opening
door den voorzitter, welke gevolgd werd
door een polonaise met het vaandel voorop,
gaf de heer de Wolf, humorist, verscheidene
aardige voordrachten ten beste. Daarna wer
den scherm-demonstraties gegeven, en wel,
degen en floret door de heeren Gijsberti
Hodenpeil en Bogaards en een partij sabel
door de heeren Gijsberti Hodenpeil en Wage
naar. Deze laatste partij vond veel bijval,
vanwege de heftige wijze waarop beide
heeren elkaar bekampten.
Vervolgens gaven de dames Dietrich, Su
san en Burggraaf enkele zeer fraaie dansen
te zien, welke door den heer van Thiel goed
begeleid werden.
Na de pauze hadden de heer en mevr.
Arendsen het programma geheel voor hun
rekening genomen. Hoezeer het werken
Door R. L. de W.
28)
,,En u zeide, dat hij geen gevoel had."
,.Ik zei, dat hij den schijn aannam van
ongevoelig te zijn."
„Hoe bedoelt u dal?"
„Ja, dat is tamelijk lastig uit te leggen.
Stel u eens voor, dat u uit een bootje in
water wa9 gevallen. Drew zou u na-
springen en er uit halen en dan vermoe
delijk u heel in 't vertrouwen vertellen,
dat u er nu juist niet op uw voordeel uit-
Zag en goed deed gauw naar huis te gaan
u wat op te knappen."
..Ik zal oppassen, nooit in 't water le
vallen als Lord Drewilh in de nabijheid
ls- zeide ze vroolijk „Mijn redder zou
zou
„NVat?" vroeg hij vol belangstelling.
„Nu ik denk, dat ik zou willen, dat hij
Angstig naar me keek, om te zien, om
0| ik nog wel leefde".
„Ja, terwijl het water hem uit neus en
ooren droop."
Mr. Beresford!" riep ze verontwaardigd.
Seloof. dat u en Lord Drewith samen
ln slaat zijn alle poësie te dooden."
„Ieder kan zich niet de luxe permit
teren van poëtisch te zijn. Drew bijv.
zijn titel en twee duizend pond per
fpr zooa's hi) u heel openhartig zou ver
tik11 en 'k zonder Rlel en met nog geen
ee pond per jaar. Neen, poësie is alleen
voor hen, die rijk met aardsche goederen
zijn gezegend."
„Poësie heeft hoegenaamd niets met geld
le maken", verklaarde zij ernstig. „Poësie"
is niet9 anders dan liefde voor al wat mooi
is".
„Ja maar dan toch alleen mooi. waar ge
voel in ligt", verbeterde hij.#
„.Juist, mooi, waar gevoel in ligt", stemde
ze toe, haar oogen gericht op het bruinroode
zeil van een schip, heel in de verte.
„Iemand, die arm is, kan zich niet de
luxe veToorlooven van er gevoel op na te
houden. Hij zou er zijn vrienden, zijn baantje
cn al zijn levenskansen door verliezen".
„Maar waarom doet Lord Drewith niets?"
„Niels doen!" herhaalde hij. „Wat zou hij
moeten doen?"
Zou er voor hem geen werk te vinden
zijn?" vroeg zij.
„Ja, maar in welke richting? Pairs wer
ken gewoonlijk niet. Of hii moest taxi
chauffeur worden, maar dan gingen bij tante
Caroline de poppeif aan het dansen".
Ze zweeg een poosje, toen zich naar hem
toekeerend. schudde ze haar hoofd, ze
scheen niet in slaat een woord le uiten.
„Voor democratie is 't heel moeilijk om
naar boven te komen. Drew en ik zijn kin
deren van onzen tijd. Drew was nu eenmaal
bestemd om pair te worden, mij stopten ze
in Buitenlandsche Zaken. Toen brak de oor
log uit en werd alles door elkaar gegooid en
ik hij hield op.
„En u?" herhaalde Lola. naar hem op
kijkend.
„Ik ben in een land, waar geen land meer
achter ligt".
„Maar waarom gaal u niet iels uitvoeren?"
„Wat moet ik uitvoeren? Hier of daar
klerk worden voor drie pond in de week; dat
zou nog erger wezen dan B.Z., dat was ten
minste nog een fatsoenlijk baantje. Ik kon
dan in Peckham gaan wonen en iederen dag
met de tram naar de stad gaan en mijn lin
nen van jaar tot jaar meer gerafeld en mijn
kleeren meer verschoten zien worden. Neen,
/oor zoo n bestaan heb ik geen moed."
„Maar, wat wilt u dan?" hield zij aan, om
even later te laten volgen: „pardon, dat ik
zoo onbescheiden doorvraag."
„Volstrekt niet," zeide hij, recht voor zich
uitkijkend. „Ik heb plan te genieten van wat
er te genieten valt en en niet te tobben
over de onvermijdelijke gevolgen. Lodewijk
XIV bouwde paleizen in een moeras en leef
de er heel gelukkig, ik ga luchtkasteelen
bouwen en zal nog gelukkiger leven."
„Dat kan ik me niet begrijpen." Zij fronste
haar wenkbrauwen.
„Zal ik 't u vertellen?" vroeg hij, glim
lachend over haar verbazing.
„Heel graag, als u wilt. Ik zou 't graag
weten
„Nog een paar weken kan ik doorgaan te
leven zooals ik nu doe. Uit die paar weken
ga ik alle plezier halen, die er maar uit te
halen is, zonder le tobben, over wat daarna
komt."
„Maar", hield zij aan, „wat is dan uw
plan?"
„U is al brjna even materialistisch als tante
Caroline", glimlachte hij. „Waarom bekgkt
u het nu niet eens van den romantischer
kant Ik heb een artiest gekend, die trou
wen ging, toen alles wat hij in de wereld
hezat, bestond uit vier pond achttien shil
ling en drie pennies, op die pennies druk
te hg voornamelijk, en een hand met
briefjes uit de bank van leening. Dat was i
nog eens iemand, die romantisch aange
legd was".
„Ja, maar romantiek en poësie moeten
toch
„Neen, ze moeten niet", hield lig vol. Ze
moeten zich zelf blgven, onwaarschijnlijk zjjn,
grillig, onlogisch".
„Maar hebt u dan niet het één of andere
plan? Wat gaat u doen, als die vier of vgf
weken om zgn?"
„Tante Caroline stelde de koloniën vcor
Drew en ik, beiden beschouwen we de kolo
niën als Britsch bezit, verder niet. Vanuit
do verte dragen we ze een heel goed hart
toe. Er komen prachtkerels vandaan we
hebben schouder aan schouder met hen ge
vochten maar niettegenstaande dat alles hou
den we meer van ons eigen land, even goed
als zg meer van het hunne houden".
„Maar waarom leeft u op die manier? Het
schijnt begon ze.
„Wei, om drie of vier weken prettig te
leven, iederen dag met u te wandeien en het
voorrecht te hebben van de negen-en-derlig
artikelen van u af te houden", hg glimlachte.
Ernstig keek zij hem aan en schudde haar
hoofd, niet in staat hem te begrijpen.
„Ik begrijp u niet", zeide ze ten laatste,
„en ik geloof, dat een ander dat ook niet
kan".
„Waarom zegt u dat?" vroeg Beresford.
„Een paar dagen geleden sprak ik met
Lady Tanegra Elten over Lord Drewith en
toen kwam u ook ter sprake en zij
hield op.
„En wat toen?" vroeg Beresford, tegen de
had van zijn schoen de a9ch uit zijn pijp
kloppend. „U behoeft me heusch niet te ont
zien."
„Nu," zeide Lola glimlachend, „zij zeide,
dat u een lieve jongen was, maar sta
pel gek."
„God zegene haar voor het eerste ge
deelte van haar uitspraak," lachte hij. „Tan
is een juweeltje."
„Ik vond haar ook heel aardig," stemde
Lola toe.
„Toch moet ik u voor haar waarschu
wen." zei hij met gemaakten ernst.
„Mij waarschuwen?"
„Zij is een aartskoppelaarsler. Zij is altijd
bezig haar vrienden uit te huwelijken
en hij zweeg met dramatisch gebaar.
„Ze zoekt altijd de rechten bij elkaar.
Tan vergist zich nooit."
„Ik begrijp u heusch niet," zeide ze na
eenigen lijd, „en wat u gaat doen als
als zij aarzelde.
„Och er is altijd wel een manier te vin
den, om er op een fatsoenlijke wijze tus
schen uit te knijpen," glimlachte hij.
„Stel u nu eens voor begon ze
aarzelend.
„Ja ik stel me voor
„Als er nu eens iemand bestond voor
wien u iet9 beteekende, en als uw uitkij-
pen, zooals u het noemt, hem verdriet zou
doen, misschien meer dan verdriet, wat
dan?"
„Als u op tante Caroline doelt, kan ik u
de verzekering geven, dat u zich vergist,"
zeide hij met een lach, dien hem zelf onna
tuurlijk klonk.
Lola wierp hem een verwijlenden blik
toe, maar zeide niets. Even bleef ze zwij
gen met afgewend hoofd.
„Ik heb het niet zoo bedoeld," zeide hij
berouwvol, maar nog steeds keek zij naar
den anderen kant.
{Wordt vervolgd).