officieele kennisgeving stadsnieuws. LANGS GUBBERIGE WEGEN 69ste JAARGANG MAANDAG 5 NOVEMBER 1928 No. 21057 Het voornaamste nieuws van heden. FEUILLETON. LEIDSCH DAG BLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. PRIJS DER ADVERTENTIEN: 30 Cis. per regel voor advertentiën uil Leiden en plaatsen waar agentschappen Tan ons Blad gevestigd zijn. Voor alle andere advertentiên 35 Cts. per regeL Kleine Advertentiën uitsluitend bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Cts. bij een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens poslrecht Voor eventueele opzending van brieven 10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 6 Cts. Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor Directie en Administratie 2500 Redactie 1507. Postcheque- en Girodienst No. 57055 - Postbus No. 54 PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per 3 maanden 72.35, per week 0.1# Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 Franco per post 2.35 -F portokosten. Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen EERSTE BLAD. GRONDBELASTING. De Burgemeester der gemeente Leiden, ontvangen hebbende twee staten No. 75, uitkomsten aanwijzende der meting en schatting van gebouwde en ongebouwde eigendommen, bedoeld bij de artt. 15 en 23 der wet van den 26en Mei 1870 (Staats blad. No. 82) betrekkelijk de Grondbelasting; Brengt ter kenni9 van belanghebbenden, dat die staten gedurende 30 dagen ter Se cretarie dezer gemeente ter inzage zijn ne- dergelegd. A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN, Burgemeester. Leiden, 5 November 1928. PROF. Mr. W. VAN DER VLUGTf Op het landgoed Tongeren bij Epe, waar hij voor herstel van gezondheid vertoefde, is in den ouderdom van 75 jaar overleden prof. mr. W. van der Vlugt, oud-hoogleeraar aan de Universiteit alhier. Willem van der Vlugt werd geboren op 12 Maart 1853 te Haarlem. Hij studeerde alhier in de rechten en promoveerde even eens alhier in 1879 op een proefschrift ge titeld: „De rechtsstaat volgens de leer van Rudolf Gneisfc" (deel I). WIJLEN PROF. Mr. W. v. d. VLUGT. Reeds als student deed Willem van der Vlugt zich herhaaldelijk als een zeer be gaafd jurist kennen en de inhoud en de verdediging van zijn dissertatie waren zdo bijzonder dat hij op 26-jarigen leeftijd reeds tot het hoogleeraarsambt werd geroepen. Van den beginne af heeft prof. dr. Van der Vlugt zich doen kennen als een hoog leeraar die niet slechts de materie die hij doceerde, volkomen beheerschte, maar die daaraan paarde een zeldzaam talent om zijn colleges aantrekkelijk te maken voor de studenten die het voorrecht hadden zijn onderwijs te kunnen genieten. De stof die prof. Van der Vlugt doceerde was niet gering. Encyclopaedic der rechts geleerdheid en wijsbegeerte van het recht. Door een schitterende verdeelin? van de te behandelen stof over de vijf studiejaren, maar vooral door zijn slechts door weinige van zijn tijdgenooten geëvenaarde welspre kendheid en door de klaarheid van zijn woord maakte prof. Van der Vlugt zijn col leges lot een genot voor zijn steeds aan dachtig gehoor, dat hij groote belangstel ling voor de gedoceerde materie wist bij te brengen. Niet slechts voor de trouwe be zoekers van zijn colleges was het gemak kelijk deze te volgen, wie door omstandig heden verhinderd was eens een college te verzuimen, werd door het kort résumé van het op het vorig college behandelde onmid dellijk op de hoogte gesteld van hetgeen er in zijn afwezigheid was gedoceerd. Omstreeks 1890 begaf prof. Van der Vlugt, die naast groote belangstelling voor de wetenschap en bovenal liefde voor liet recht en de rechtswetenschap en philosofie ook bijzondere belangstelling voor het sociale leven loonde te bezitten, zich daad werkelijk in het politieke leven In 1902 werd de Leidsche hoogleeraar gekozen tot lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, na een herstemming die in December van dat jaar was gehouden. Ook in den arbeid dien hij als volksverte genwoordiger op het Ilaagsche Binnenhof verrichte kenmerkte prof. Van der Vlugt zich als een uiterst bekwaam man die ook daar volkomen op zijn plaats was. Menig politiek tegenstander vond in hem een krachtig bestrijder van zijn ideeën en dr. Abraham Kuyper heeft moeten ervaren dat zijn redevoeringen indruk maakten. Bekend is vooral Van der Vlugt's rede tegen het door minister Kuyper voorge stelde wetsontwerp tot toekenning van het jus promovendi aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Prof. Van der Vlugt heeft het zeer dik wijl opgenomen voor het recht en tegen de onderdrukking van de kleine naties. Wij wijzen in dit verband bijvoorbeeld op zijn bekend brochure „Het conflict van I Finland van uit juridisch oogpunt bezien" j (1900) en op die over „Een nieuw Russisch I Conflict" (1909). Zijn brochure „Transvaal contra Groot-Brittannië" herinnert aan den tijd van den boerenoorlog. Deze brochure j was bedoeld als een verklaring van het 1 Nederlandsche adres aan de volkeren van Groot-Brittannië. Nog in 1921 verscheen een brochure over de kwestie der Alands- eilanden. Prof. Van der Vlugt die tot 1907 lid van de Tweede Kamer bleef -\ond intusschen steeds tijd om ook op juridisch gebied ver handelingen te publiceeren en in de ver schillende Rechtsgeleerde periodieken kon men dikwijls artikelen van den Leidschen hoogleeraar vinden. Maar meer nog deed deze geleerde jurist en rechts-philisoof. Van de Vereeniging voor de Wijsbegeerte des Rechts was hij niet alleen een der oprichters doch tevens gedurende vele jaren voorzitter. En de sterke sociale zin van prof. Van der Vlugt kwam ook tot uiting in het vele en 1 fraaie werk dat hij verrichtte voor de geestelijke verheffing van de Leidsche bur gerij met name voor die van de arbeiders. Groot voorstander van het Toynbee-werk hielp hij krachtig aan de bevordering daar van. Van het Leidsche Volkshuis aan den Apothekersdijk wa9 hij een der stichter*. (1899) en in de oprichting van de Volks leeszaal aan de Haarlemmerstraat w (1892^ had hij een belangrijk aandeel. Op 17 Sept. 1923 was voor Van der Vlugt de dag gekomen waarop hij wegens het bereiken van den 70-jarigen leeftijd het hoogleeraarsambt dat hij zoovele jaren met liefde en zeldzame toewijding had bekleed neer te leggen. Op het af scheidscollege dat prof. Van der Vlugt op 1 Juni van dat jaar in tegenwoordigheid o.a. van minister dr. De Visser, heeft ge geven, bleek overduidelijk welk een sym pathie zijn ambtgenooten hem toedroegen en hoe groot en oprecht de achting was van zijn leerlingen en talrijke oud-leerlin gen. De hoogleeraar die op den 14den Jan. 1880 zijn ambt aanvaardde met een rede over „De Wetenschap der gerechtigheid", heeft in zijn welbesteed leven de gerechtig heid steeds trouw gediend, in woord en ge'schrift. EEN BELANGRIJKE VONDST UIT HET GEMEENTE-ARCHIEF ALHIER. (Een handschrift van Willem Barents). Onze stadgenoot, de heer mr. J. Ver- burgt, adj.-directeur van het Gemeente-Ar chie! alhier, heeft, toen hg bezig was met het enventariseéren van de op het Ge meente-Archief aanwezige bescheiden van Da niël van der Meulen, een koopman met uit gestrekte handelsrelaties, die tevens een be langrijke rol in de politiek speelde, geboren te Antwerpen, daarna wonende te Bremen, vanwaar hij in 1591 of 1592 naar Leiden ver huisde, waar hg op 25 Juli 1600 overleed een oud handschrift, betreffende Groenland gbvonden, dat van groote historische waar de mag worden geacht. De uitvoerige tekst, die over Groenland handelt, is gedateerd en onderteekendScriptum a me Wil helmus Bernardi. Anno domine 1594. Het is dim een werk van den bekenden Groenland-vaarder Willem Barents. Het be staan er van en in hoofdzaak ook de inhoud was gedeeltelijk bekend, maar de vondst van het Nederlandsche stuk door dön heer Verburgt, die het in de thans gebruikelg- ke lettervormen heeft overgeschreven, heeft ons dus het werk teruggegeven, zooais het door Barents in het Nederlands was ver taald en aan Petrus Plancius geleverd. Mr. Verburgt heeft de tekst in het tijd schrift van het Kon. Ned. Aardrijkskundig Genootschap doen afdrukken, waarin het de aandacht trok van niemand minder dan dr. C. P. Burger Jr. te Amsterdam, die in het tijdschrift „het boek" op de belangrijkheid van mr. Verburgt's vondst wijst- 11 NOVEMBER-HERDENKING. Door ,de vereeniging „Kerk en Vrede" groep van godsdienstige voorgangers en ge meenteleden tegen oorlog en oorlogstoerus tingen, waarbij 190 voorgangers zgn aange sloten, is een oproep tot heeren predikanten gericht, om, nu 11 November a.s., de dag, waarop 10 jaar geleden een einde aan den wereldoorlog kwam en 's voormiddags 11 uur de wapenstilstand werd geteekend, dit feit,in de kerken te herdenken en zooals in veie landen in de kerken zal geschieden, twee minutên met elkaar stil te zijn. DE ZENDINGSWEEK: WEEK VAN GEBED, TOEWIJDING EN OFFER. 411 November. Woensdagavond zal in de Hoogl. Kerk een wijdingsdienst worden gehouden. Als spreker hoopt op te treden ds. Stam van Rotterdam, terwijl het kerkkoor „Exanimo" medewerking zal verleenen. Dr. J. Riemens, Herv. pred. alhier zal een inleidend woord spreken. Gaarne voldoen wij aan het verzoek, om tot bijwoning van dezen dienst op te wek ken. AI blijft het hoofdzaak van de Zending, om het Evangelie te brengen, als vanzelf zouden wij zeggen, doet ze ook heel veel goed werk op sociaal en op medisch gebied voor onderwijs, lager- en middelbaar- en vakonderwijs, enz. Van het werk der Zending zal men ook veel kunnen zien op 13, 14 en 15 November a.s. in de Stadsgehoorzaal, door de Zen dingsfilm. LEIDSCHE BELASTINGOPHAALDIENST. Genoemde dienst he'eft in de afgeloopen maand aan den Rijks-Ontvanger afgedragen pen bedrag van f. 18.034.10. Het aantal leden bedraagt thans 3151. KUNSTAVOND DE STEM DES VOLKS. De Vereeniging de Stem des Volks mag tevreden zijn over den kunstavond welke, zij met overwinning waarschijnlijk, van vele moeilijkheden en zorgen, Zaterdag in de groote Gehoorzaal heeft georganiseerd. Het i9 in den waren zin de9 woords een kunstavond geworden, met een programma waarvan iets verheffends, iels veredeiends uitging De tableaux van mevrouw De Roode- Ileijermans zijn welgeslaagd en de samen werking tusschen het koor en de arbeiders- tooneelvereeniging D. O. S. viel slechts te roemen. Door deze goede samenwerking zijn de tableaux een onmiskenbaar groot succes geworden, dat door de ruim duizend aanwezigen de zaal was stampvol ten zeerste gewaardeerd is. Maar ook de zang nummers van De Stem des Volks werden prachtig ten gehoore gebracht en waren oor zaak dat de heer De Nobel met zijn zan- gers9chare telkens een luid applaus mocht oogsten. En tenslotte waren ook de dans- nummers uitgevoerd door mej. Corry de Wekker met een aantal harer leerlingen welgeslaagd. Al hadden wij liever gezien dat het nummer Acrobalique, waarin mej. De Wekker met een wat al te jeugdige leerlinge optrad, achterwege was gebleven, j Het deed bedenkelijk veel aan een circus- t vertooning denken. De begeleiding van den dans door den heer Han Zirkzee, Henk de Bruin en mej. Greta Versteeg viel natuur lijk slechts te roemen. Alles bij elkaar, was het zooals wij reeds in den aanhef zeiden een schitterenden avond, waaraan zij die hem bijwoonden stellig een goede herinnering zullen bewa ren. BINNENLAND. Te Epe is in den onderdom van 75 jaar overleden prof. mr. Van der Vlngt, oud- hoogleeraar der Leidsche Universiteit. (Stadsnieuws, le Blad). Eenige cijfers over de provinciale begroo ting. (Binnenland, le Blad). Treedt mr. Neytzell de Wildo af? (Uit Ned. Oost-Indië, le Blad). Bij den Hoogen Raad is een voorontwerp- Landbonw-Arbeidswet aanhangig gemaakt. (Land- en Tuinbouw. 3e Blad). Gascorrnptie te Katwijk. (Uit de Omslr., 3e Blad). BUITENLAND. Te Koningsbergen is een nieuwe ont moeting tusschen Polen en Lithauen be gonnen. (Buitenl. le Blad). Congres voor de Belgische binnenscheep vaart te Brussel. (Tel. Ie' Blad). De Fransche radicalen in congres bijeen. (Buitenl. en Tel. le Blad). Bekend Amerik. vliegtuig verongelukt. (Buitenl. Gem. 2ei Blad en Tel. le Blad). De Zeppelin te Berlijn. (Tel. le Blad). ONDEROFF.-VEREEN. D. V. V. Zaterdagavond gaf bovengenoemde vereen, een cabaret-avond in „den Burcht", voor leden en donateurs met hunne introducé's Het programma was, zooals altijd, ook deze keer weer goed verzorgd, ook het dan sen tusschen de nummers door, bracht reeds spoedig de stemming er in. Na de opening door den voorzitter, welke gevolgd werd door een polonaise met het vaandel voorop, gaf de heer de Wolf, humorist, verscheidene aardige voordrachten ten beste. Daarna wer den scherm-demonstraties gegeven, en wel, degen en floret door de heeren Gijsberti Hodenpeil en Bogaards en een partij sabel door de heeren Gijsberti Hodenpeil en Wage naar. Deze laatste partij vond veel bijval, vanwege de heftige wijze waarop beide heeren elkaar bekampten. Vervolgens gaven de dames Dietrich, Su san en Burggraaf enkele zeer fraaie dansen te zien, welke door den heer van Thiel goed begeleid werden. Na de pauze hadden de heer en mevr. Arendsen het programma geheel voor hun rekening genomen. Hoezeer het werken Door R. L. de W. 28) ,,En u zeide, dat hij geen gevoel had." ,.Ik zei, dat hij den schijn aannam van ongevoelig te zijn." „Hoe bedoelt u dal?" „Ja, dat is tamelijk lastig uit te leggen. Stel u eens voor, dat u uit een bootje in water wa9 gevallen. Drew zou u na- springen en er uit halen en dan vermoe delijk u heel in 't vertrouwen vertellen, dat u er nu juist niet op uw voordeel uit- Zag en goed deed gauw naar huis te gaan u wat op te knappen." ..Ik zal oppassen, nooit in 't water le vallen als Lord Drewilh in de nabijheid ls- zeide ze vroolijk „Mijn redder zou zou „NVat?" vroeg hij vol belangstelling. „Nu ik denk, dat ik zou willen, dat hij Angstig naar me keek, om te zien, om 0| ik nog wel leefde". „Ja, terwijl het water hem uit neus en ooren droop." Mr. Beresford!" riep ze verontwaardigd. Seloof. dat u en Lord Drewith samen ln slaat zijn alle poësie te dooden." „Ieder kan zich niet de luxe permit teren van poëtisch te zijn. Drew bijv. zijn titel en twee duizend pond per fpr zooa's hi) u heel openhartig zou ver tik11 en 'k zonder Rlel en met nog geen ee pond per jaar. Neen, poësie is alleen voor hen, die rijk met aardsche goederen zijn gezegend." „Poësie heeft hoegenaamd niets met geld le maken", verklaarde zij ernstig. „Poësie" is niet9 anders dan liefde voor al wat mooi is". „Ja maar dan toch alleen mooi. waar ge voel in ligt", verbeterde hij.# „.Juist, mooi, waar gevoel in ligt", stemde ze toe, haar oogen gericht op het bruinroode zeil van een schip, heel in de verte. „Iemand, die arm is, kan zich niet de luxe veToorlooven van er gevoel op na te houden. Hij zou er zijn vrienden, zijn baantje cn al zijn levenskansen door verliezen". „Maar waarom doet Lord Drewith niets?" „Niels doen!" herhaalde hij. „Wat zou hij moeten doen?" Zou er voor hem geen werk te vinden zijn?" vroeg zij. „Ja, maar in welke richting? Pairs wer ken gewoonlijk niet. Of hii moest taxi chauffeur worden, maar dan gingen bij tante Caroline de poppeif aan het dansen". Ze zweeg een poosje, toen zich naar hem toekeerend. schudde ze haar hoofd, ze scheen niet in slaat een woord le uiten. „Voor democratie is 't heel moeilijk om naar boven te komen. Drew en ik zijn kin deren van onzen tijd. Drew was nu eenmaal bestemd om pair te worden, mij stopten ze in Buitenlandsche Zaken. Toen brak de oor log uit en werd alles door elkaar gegooid en ik hij hield op. „En u?" herhaalde Lola. naar hem op kijkend. „Ik ben in een land, waar geen land meer achter ligt". „Maar waarom gaal u niet iels uitvoeren?" „Wat moet ik uitvoeren? Hier of daar klerk worden voor drie pond in de week; dat zou nog erger wezen dan B.Z., dat was ten minste nog een fatsoenlijk baantje. Ik kon dan in Peckham gaan wonen en iederen dag met de tram naar de stad gaan en mijn lin nen van jaar tot jaar meer gerafeld en mijn kleeren meer verschoten zien worden. Neen, /oor zoo n bestaan heb ik geen moed." „Maar, wat wilt u dan?" hield zij aan, om even later te laten volgen: „pardon, dat ik zoo onbescheiden doorvraag." „Volstrekt niet," zeide hij, recht voor zich uitkijkend. „Ik heb plan te genieten van wat er te genieten valt en en niet te tobben over de onvermijdelijke gevolgen. Lodewijk XIV bouwde paleizen in een moeras en leef de er heel gelukkig, ik ga luchtkasteelen bouwen en zal nog gelukkiger leven." „Dat kan ik me niet begrijpen." Zij fronste haar wenkbrauwen. „Zal ik 't u vertellen?" vroeg hij, glim lachend over haar verbazing. „Heel graag, als u wilt. Ik zou 't graag weten „Nog een paar weken kan ik doorgaan te leven zooals ik nu doe. Uit die paar weken ga ik alle plezier halen, die er maar uit te halen is, zonder le tobben, over wat daarna komt." „Maar", hield zij aan, „wat is dan uw plan?" „U is al brjna even materialistisch als tante Caroline", glimlachte hij. „Waarom bekgkt u het nu niet eens van den romantischer kant Ik heb een artiest gekend, die trou wen ging, toen alles wat hij in de wereld hezat, bestond uit vier pond achttien shil ling en drie pennies, op die pennies druk te hg voornamelijk, en een hand met briefjes uit de bank van leening. Dat was i nog eens iemand, die romantisch aange legd was". „Ja, maar romantiek en poësie moeten toch „Neen, ze moeten niet", hield lig vol. Ze moeten zich zelf blgven, onwaarschijnlijk zjjn, grillig, onlogisch". „Maar hebt u dan niet het één of andere plan? Wat gaat u doen, als die vier of vgf weken om zgn?" „Tante Caroline stelde de koloniën vcor Drew en ik, beiden beschouwen we de kolo niën als Britsch bezit, verder niet. Vanuit do verte dragen we ze een heel goed hart toe. Er komen prachtkerels vandaan we hebben schouder aan schouder met hen ge vochten maar niettegenstaande dat alles hou den we meer van ons eigen land, even goed als zg meer van het hunne houden". „Maar waarom leeft u op die manier? Het schijnt begon ze. „Wei, om drie of vier weken prettig te leven, iederen dag met u te wandeien en het voorrecht te hebben van de negen-en-derlig artikelen van u af te houden", hg glimlachte. Ernstig keek zij hem aan en schudde haar hoofd, niet in staat hem te begrijpen. „Ik begrijp u niet", zeide ze ten laatste, „en ik geloof, dat een ander dat ook niet kan". „Waarom zegt u dat?" vroeg Beresford. „Een paar dagen geleden sprak ik met Lady Tanegra Elten over Lord Drewith en toen kwam u ook ter sprake en zij hield op. „En wat toen?" vroeg Beresford, tegen de had van zijn schoen de a9ch uit zijn pijp kloppend. „U behoeft me heusch niet te ont zien." „Nu," zeide Lola glimlachend, „zij zeide, dat u een lieve jongen was, maar sta pel gek." „God zegene haar voor het eerste ge deelte van haar uitspraak," lachte hij. „Tan is een juweeltje." „Ik vond haar ook heel aardig," stemde Lola toe. „Toch moet ik u voor haar waarschu wen." zei hij met gemaakten ernst. „Mij waarschuwen?" „Zij is een aartskoppelaarsler. Zij is altijd bezig haar vrienden uit te huwelijken en hij zweeg met dramatisch gebaar. „Ze zoekt altijd de rechten bij elkaar. Tan vergist zich nooit." „Ik begrijp u heusch niet," zeide ze na eenigen lijd, „en wat u gaat doen als als zij aarzelde. „Och er is altijd wel een manier te vin den, om er op een fatsoenlijke wijze tus schen uit te knijpen," glimlachte hij. „Stel u nu eens voor begon ze aarzelend. „Ja ik stel me voor „Als er nu eens iemand bestond voor wien u iet9 beteekende, en als uw uitkij- pen, zooals u het noemt, hem verdriet zou doen, misschien meer dan verdriet, wat dan?" „Als u op tante Caroline doelt, kan ik u de verzekering geven, dat u zich vergist," zeide hij met een lach, dien hem zelf onna tuurlijk klonk. Lola wierp hem een verwijlenden blik toe, maar zeide niets. Even bleef ze zwij gen met afgewend hoofd. „Ik heb het niet zoo bedoeld," zeide hij berouwvol, maar nog steeds keek zij naar den anderen kant. {Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1928 | | pagina 1