Humor uit het Buitenland.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
LONDENSCHE BRIEVEN.
Jansen i Jk ga een waschmachlne voor mtfiï
vrouw fcoopen. een verjaarsgeschenk."
pletersen: ..Dat zal een verrassing voor haar zyn.
Jansen„En of. Ze rekent op een auto."
(Passing ShowXj
Dikke dame„O, kapitein, hou Je me nn
heusch wel
„Vast hoor. Juffie. Ik ben vroeger bij de walvisch-
yaart geweest." (Judge).
Bioscoop-directeur: „Gauw, vlug, haal een instru
mentmaker. Het toestel voor de sprekende film
hapert en de held uit het Verre Westen ls gaan
lisDelen." (Life),
Toeschouwer: „Dat was een prachtig stukje werk,
mijnheer I Geheel gekleed bij zoo'n hoogen wal-
muur neer te springen en Iemand van een wissen
dood uit zoo'n woeste branding te redden."
De redder ^Alles goed en wel. maar lk wou eerst
w«»J eens weten, wie my b(J den wal neer geduwd
öeelt," (London Opinion),
Oude beer, op heeschen fluister toon, tot den
bediende „Zeg, hoor eens, hier ls een tientje voor
Je. als Je mijn gebit uit de oortrompet van die oude
dame haalt, zonder dat Iemand het ziet
(Humorist),
Vriendin? „Je ziefy er uitstekend uit. En Je
man ook."
De professors-vrouw„Ja, dit ls ons tweede
gomerretsje dit Jaar. Mijn man was vergeten, dat
we al op reis geweest waren,
(Pfsslng Show),
buitenl. zaken, is te Parijs met veel égards
ontvangen, heeft er een beste ontvangst
genoten in de pers en bij het publiek, maar
i9 hij eenigszins verder gekomen voor vrat
betreft zijn einddoel: ontruiming van het
bezette gebied 1 Hij heeft Briand eenige
malen gesproken, had voor het eerst een
onderhoud met Poincaré. Het grootste stil
zwijgen wordt er over bewaard. Waaruit
althans dit is te constateeren, dat er geen
schot is gekomen in de affaire, waarom het
gaat...
Ook op het te Praag gehouden Interna
tionale Kerkrongres heeft men getoond,
niet blind te zijn voor de waarheid. Bij de
sluiting heeft de Zweedsche aartsbisschop
dr. Söderblom uit Upsala een rede gehou
den over ,,De wijding tot den vrede,"
Deze stelde in zijn inleiding vast, dat
volgens de statistiek van een deskundige
thans in Europa ondanks de ontwapening
van de in den wer^doorlog overwonnen
mogendheden meer mannen onder de wape
nen zijn als voor den oorlog en meer geld
voor de oorlogsdoeleinden wordt uitge
geven.
Ongeveer 25 pCt. van de Fransche be-
grooting is voor de bewapening bestemd,
in Italië 22 pCt., in Polen 33 pCt. In En
geland zijn de uitgaven voor bewapening
en oorlogsschulden van 20 p.st. per familie
jaarlijks tot 57.5 p.st. gestegen. In de Vcr-
eenigde Staten wordt S2 pCt. van de al-
gemeene belastingen voor militaire doel
einden aangewend. Volgens verklaringen
van Edison kan de geheele bevolking van
Londen in twaalf uur met gifgas gedood
worden.
Tegenover deze feiten kan de Christen-
beid niet zwijgen Het is niet voldoende
den oorlog humaner to maken Wij moeten
het dooden zelf vernietigen. Zeker is het
leven niet het hoogste Waarheid, recht
vaardigheid en liefde beteekenen meer.
„Wij eeren de mannen en vrouwen, die
hiervoor hun leven geofferd hebben. Maar
wij verafschuwen den oorlog. De afschut
voor den oorlog en de boodschap van
Christus voor broederlijkheid moeten ir.
alle schoolboeken en van de kansels ver
kondigd worden, zooals nog nooit in de
geschiedenis der kerk is geschied."
En hij vervolgde:
Het Kellogg-paet eert de menschheid
en ons geslacht; het moet evenwel een
ruggegraat krijgen in strenge internatio
nale overeenkomsten met een sterk ge
rechtshof. Deze internationale samenwer
king kan zeker nimmer vruchtdragend wor
den zonder de algomeeno erkenning van
een gemeenschappelijke zedelijke autori
teit. De vrede kan niet zonder een harden
geestelijken strijd gewonnen worden. Het
is een dwaasheid te gelooven dat een even
wicht van egoïstische belangen ooit den
vrede kan verzekeren Slechts wanneer de
onverzadigdheid en de vrees verdwijnen,
kan de vrede zegevieren.
Zeer duidelijk wordt hierin tot ujidruk
king gebracht, hetgeen beslist noodig is,
voor en aleer het Kellogg-pact in wezen iets
zal beteekeneD. Er moet komen: een Ver-
eenige Staten der Wereld met een Wereld
hof, dat macht bezit om zün wil. die alleen
op rechtvaardigheid is gebaseerd, op te
leggen.
Hoever zijn we nog af van dezen mijl
paal 1 Ontzettend ver En daartoe brengt,
alle goede bedoelingen ten spijt. o.i. het
Kellogg-pact de wereld wein'g verder. Zelfs
vTeezen we het tegendeel, daar de afstand
tusschen Volkenbond en Amerika eerder
grooter dan kleiner door dit pact worden.
't Is dan ook wel eigenaardig, hoe snel
de groote hartelijkheid tegenover dit ver
drag, tanende is, alle mooie woorden ten
Bpijt
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 25 Augustus.
Met geestdrift stort de wereldstad zich
in het nieuwe winterseizoen.
Wat sit-aat eT al niet voor dezeti winter
op het programma! In de eerste plaats
do groote jaarlijksche tentoonstelling op
radiopebied, waarvoor hier met de jaren
een belangstelling van de massa gewekt
is, die zelfs die- voor andere populaire
expositie's als de automobieltentoonstelling
de voedingsshow e. d, verre overtreft. De
Berlijner is een hartstochtelijk radio-
menscb. Ook de armste arbeider heeft
nog wel een toestel thuis, waarmee hij
althans den 6terken Berlijnschen zonder
eigenlijk moest ik schrijven zenders, want
we hebben ze hier naar keuze hooren
kan. Berlijn heeft al bijna zooveel dak-
antenne's als sehoorsteenen. En daarbij
moet men denken, dat een jaar of vijf ge
leden het publiek hiér nauwelijks wist,
wat he,t woord radio b^teekent.
De opeenvolgende tentoonstellingen op
dit gebied hebben een zeer goed beeld
van de ontwikkeling dezer jonge industrie
gegevr-o. De eerste jaren was het een ver
warring van je welste! Honderden totaal
onbekende firma's, die een maand te voren
zich nog hadden toegelegd op den ver
koop of de fabricage van tuinmeubelen
of stofzuigers, waanden plotseling, dat op
het gebied van ontvangtoestellen voor
flraadlooze telefonie schatten te verdienen
waren en brachten apparaten op de markt,
die ons nu reeds, vijf jaren later slechts,
een medelijdend glimlachje ontlokken Die
conjunctuurfirma's zijn intusschen natuur
lijk weer op de flacon gegaan en de
goede met oude reputatie zijn overgeble
ven. Die leveren nu toestellen, die over
het algemeen wel zeer goed, maar altiid
Dog voor massagebruik te duur zijn. En
men heeft hier ook rog de w>einig-6oliede
gewoonte dingeD te beloven, die later in
de practijk niet geheel zuivere reclame
blijken te zijn. Wie in het hartje van een
wereldstad een toestel bezit, waarmee hij
in de jrrovincie of op het platteland onge
veer alle Europeesche stations zonder eeni
ge storing van beteekenifc hooren kan, die
weet dat hij daarmee in zijn stadswoning
zon goed als niets beginnen kan. Men is
er nog altijd niet in geslaagd de frallooze
storingen van het wereldstadsgedoe, in de
eerste plaats die welke door de eleotrische
trams, door de bestïalingtoest-ellen van de
huidn.rtsen, en door al die andere stö-
ringsbronnen, die nu eenmaal onvermijde
lijk zijn, voor het ontvangtoestel uit te
schakelen; en de geleerden op dit gebied
twijfelen er voorloopig nog aan, of dit ooit
mogelijk zal worden.
Een feit is, dat de meerderheid der stads
bewoners tot- nader order zich zal moeten
beperken (althans in de zomermaanden)
tot het aanhooren van de plaatselijke zen
ders. die zoo sterk ziin, dat vrijwel alle
storingen er door worden oneeheven. Men
zal moeten afwachten of de groote ten
toonstelling, die deze dagen* geopend
wordt, ons hier redding za) brengen. De
bezitters van diiTe toestellen, die volgens
de reclame reriht hadden op alle zender9
van het oude Europa, zoudena stellig een
zucht van verlichting slaken.
Duitschland begint dezen sinter voor
het eers' met den verkoop van radiotoe
stellen voor de korte golf. Ik vermeld dit
met opzet, omdat het een compliment
voor ons land in dp eerste plaats betee-
kent Men heeft hier nu ook ontdekt,
welke schitterende resultaten door den
Philipszender bereikt zijn, en waar men
ook hier de ervaring opgedaan heeft, dat
de zenders op de gemiddelde golflengte
helaas, zoo dicht op elkaar liggen, dat van
een luisteren zonder storing ook voor de
duurste apparaten in.de stille provincie
vaak geen sprakfc is, herinnert men zich
dat enkele uitstekende kortególf-zenders,
onder welke Philips de eerste rol speelt
(ook wat dp samenstelling der' program
ma's betreft) zelfs voor kleine, goedkoope
onlvangsttoestêllen een buitengewoon ge
not kunnen gaan bèteekenen. Daarom zul
len de kortegnlf-orttv'nngèrs dit seizoen «n
Duitschland op .grqote- schaal ingevoerd
worden, een feit. waarvan wij in Nederland
door het geven van cprima programma's en
het voorbereiden van_ een handige nationale
propaganda (die trouwens den laalsten tijd
reeds in werking getreden is) dankbaar ge
bruik kunnen maken.
Men zal in Duitschland met deze toestel
len ,onze Eindhovensche programma's bij
voorkeur gaan volgen, maar ook onze ge
sprekken en progr.amma's naar en van
Indië kunnen afluisteren. Gezien het
groote aantal. Duilschers op Java en in de
buiten-bezittingen zal men h'er heel wat
kunnen doen om de wederzijdsche betrek
kingen fe versterken, die door de Olym
pische Spelpn toch reeds een hartelijker ka
rakter aangenomen hebben.
En waar ik nu via radiotentoonslelling
toch weer op de uitwerking dezer Spelen
op het Duitsche volk gpkomen hen. wil
ik toch nog even de balans opmaken. Tal
van Duitsche berichten over de Spelen te
Amsterdam heb ik hier natuurlijk doorge
lezen en ik heb ook al heel wat gesprek
ken gevoerd met Duilschers, die aan de
Spelen hebben deelgenomen of die als offi
cials of toeschouwers tegenwoordig waren.
Over het algemepn hoort men over de
Spelen ze'f en over de ontvangst in Neder
land niets dan goeds Het valt nu eenmaal
niet te ontkennen, dat wij met de Puit-
schers vele °igenschappen gemeen hebben
en dat daarom zeker van Duitsche zijde
steeds het streven bpstaat in den Neder
lander een rasverwantschap te ontdekken,
waarover hij dan met eeht-Duifscb m
geestdrift a! dadelijk in uitbundige bewoor
dingen pleegt te spreken Juist heden kreeg
ik een schrijven van een der meest beken
de inwoners van de stad Hannover, die
Nederland nog niet kende en die mij over
zijn ervaringen in Amsterdam en tijdens
de ruiterfeesten schrijft- „Ik ben vol geest
drift over alles wal ik gezien heb en ik ben
.verrukt over het mooie Holland met zijn
heerlijke tuinen en vriendelijke bewoners.
Ware ik Duitsch journalist, dan zou ik een
enthousiast artikel over Nederland geschre
ven hebben."
Dit is slechts één voorbeeld uit duizenden.
Wij hebben in breede kringen van het
Duitsche volk een zeer passende en zeer
lang nawerkende reclame voor ons land
en ons volk gemaakt. De vereeniging
„Nederland in don Vreemde", die in vorige
jaren onder moeilijke omstandigheden zoo
veel prachtig nationaal werk gedaan heeft,
zal het na deze Spelen heel wat gemakke
lijker hebben De vele buitenlandsche jour
nalisten, die nu met eigen oogen gezien
hebben, zullen gaarne bereid zijn. in hun
bladen ook in de toekomst op te nemen
wat wij van Nederlandsche zijde er gaarne
over ons land en zijn bewoners in geplaatst
zien. Wie meende, dat het overbodig is. deze
propaganda ook in de Duitsche pers uit te
breiden, omdat Duitschland, zoo dicht bij
ons ligt en het onderwijs hier op een zoo
hoog peil staat, die vergist zich schrome
lijk. De vroegere vertegenwoordiger van
..Nederland in den Vreemde" te Berlijn Max
Blokzijl, heeft daarover onlangs in een
brochure van bedoelde vereeniging een
rapport gepubliceerd, waaruit duidelijk
bleek, dat onze Duitsche buren en vooral
de jeugd daar te lande van Nederland en
zijn bewoners zoo goed als niets weten. De
Olympische Spelen zullen hier wellicht een
verandering bréngen, die werkelijk hoogst
noodig was.
Maar men denke bij ons nu niet, dat
de laatste maanden alleen maar goeds over
ons in Duitschland verteld is. De journalis
ten. die het bekende rondreisje meegemaakt
hebben, waren verrukt Hun collega's van
de sportrubriek -hebben echter niet zelden
dingen over het Nederlandsche Volkskarak
ter in hun berichten opgenomen, die op
recht betreurd moeten worden, ook al kan
men toegeven, dat ze in enkele gevallen
wellicht niet ongegrond waren.
Bladen als de „Hamburger Nachriehten",
het „12-Uhr-Mittagblat" in Berlijn, en de
machtige Ullsteinpers, de „Deutsche Zei-
lung" en nog tientallen andere bladen
hebben een actie tegen ons land gevoerd,
die heel wat van de goede indrukken der
reizende journalisten bedorven heelt. Deze
actie was in sommige opzichten zoo hatelijk
dat men ze niet eens meer van zakelijk
standpunt kon beoordeelen. Sport-journalis-
ten met een zekere reputatie, als bijv. dr.
Willy Meisl van de Ullsteinbladen, lieten
geen verslag voorbijgaan zonder hatelijk
heden aan het adres van het Nederlandsche
publiek, waarbij over ons enthousiasme
tijdens het spelen, over het te luid aanvuren
van eigen landgenooten, over een haat
dragende stemming tegenover alles wat
Duitsch was, enz., geklaagd en gejammerd
werd op een wijze, die ten slotte de Neder
landsche kolonies in Duitschland ten zeer-
stp ontstemde.
Deze groep van critici heeft ons volk ook
voorgesteld als egoïstisch, alleen maar op
veel geld-verdienen begeerig, onvriendelijk,
ongastvrij, en de hemel weet wat nog meer.
Maar ook, en dat moest ons wel bijzonder
pijnlijk treffen, onsportief! Men heeft in
deze Duitsche bladen herhaaldelijk trachten
aan te toonen, dat wij niet fair waren in
onze beoordeeling, dat wij den tegenstan
der, en in de eerste plaats den Duitscher
niet even hartelijk behandelen als de eigen
vertegenwoordigers, dat wij nbg in „oorlogs
stemming" verkeerden, en meer van dat
moois.
Ik constateeer dit alles om objectief te zijn.
Maar ik wil er nog eens aan toevoegen,
dat het niet de meerderheid der Duitsche
schrijvers was, die ons zoo beoordeelde.
Maakt men de balans op, dan is er een
groot tegoed te onzen voordeele en daarover
kan men zich slechts hartelijk verheugen.
Van groote beteekenis voor de onderlinge
verhouding der beide naties is ook het jubi
leumcongres der Interparlementaire Unie,
dat dezer dagen te Berlijn gehouden wordt
en waaraan ook ee#f groot aantal Neder
landsche Kamerleden deelneemt. De heeren
zullen hier weer gelegenheid te over hebben
om met Duitsche ministers en andere voor-
aanslaande mannen te spreken.
Er zijn lal van belang-rijke vraagstuk
ken te behandelen, en het valt eigenlijk te
betreuren, dat juist in deze dagen onze
Nederlandsche gezant t-e Berlijn, die eerst
kort deze functie waarneemt, zich met ver
lof bevindt. Graaf van Limburg Slirum,
die in den korten tijd van zijn Berlijnsche
werkzaamheden zich reeds zoozeer als de
rechte man op de rechte plaats getoond
heeft, zou zeker de aanwezigheid van zoo
veel landgenooten van naam gaarne be
nut hebbeD om de betreklongen tusschen
deze mannen en de leidende Duitschers
no? inniger te maken.
Minn ster Treub heeft op den eersten
dag van het Congres een uitstekende rede
gehouden, en het was voor Nederland een
verheugend feit, dat een landgenoot op
dien dag. de plechtigste zitting van he:
Congres, als eerste van de vreemde gasten
op het podium van den Rijksdag ver
edheen.
Mocht nu binnenkort de Pruisische regee
ring eindelijk besluiten, haar voornemen,
het stamslot van-het huis Oranje-Nassau te
Diez aan het Nederlandsche volk ten ge
schenke aan te bieden, in de daad om te-
zetten, dan zal stellig de veihouding tus
schen beide volkeren, die zoozeer op elkan
der aangewezen zijn, aan hartelijkheid nog
Van onzen Londenschen Correspondent.
LONDEN IN AUGUSTUS.
Londen, 20 Augustus 1928.
Menschen, die gedachteloos beweringen
uilen en menschen, die de gedachteloos
geuite beweringen overnemen, hebben de
legende verspreid, dat Londen op het einde
van Juli leeg wordt en feitelijk zijn bestaan
opschort tot de Herfst goed in het land is.
Hel is een van die ontelbare dwaalbegrip
pen, die in het leven hebben postgevat, die
om hun beteekeni9 niet worden onderzocht
en in het schoone kleed der waarheid blij
ven bestaan. Het doet hier niet ter zake.
Maar terloops zou ik u kunnen vragen, hoe
veel inzichten op velerlei gebied, die of
gedwee of in de sleur als waarheid worden
aan vaard, den toets van intelligent onder
zoek kunnen doorstaan. Ik geef den lezer
een aardig tijdverdrijf cadeau, voor het
geval vacantieuren te lang mochten worden*
n.l. zijn gedachten te spitsen op spreekwoor
den en gezegden, die waar heeten te zijn,
en op bestaande algemeene opvattingen,
„waaraan niet valt te tornen". Hij zal ont
dekken. dat er weinig van overblijft.
Maar ik keer terug naar Londen in
Augustus. In volstrekte tegenspraak met „de
heerschende opvatting" kan ik zeggen, dat
Londen nimmer beter zichzelf is en nim
mer typisch Londensch en levendig en
wakker even goed dan in Augustus. Wie
de stad wil leeren waardeeren en wil lee-
ren zien wat zij heeft te bieden aan schoon
heid en karakter, kan niet beter doen dan
haar in Augustus bezoeken. In die maand
zijn de zonsondergangen achter de groote
gebouwen, de „mansions" en de slratenrijen
alsmede de schoonste naluurphenomenen,
die de lucht te zien geeft. Slechts weinigen
weten, dat Londen goed recht kan doen
gelden op die faam van indrukwekkend
mooie zonsondergangen. En in Augustus
zijn ze het schoonst.
Op het vaste land vertellen de betweters,
dat men Londen moet bezoeken in „The,
Season", dat is in de late lente. Het is efA
onwijze raad, die vertelt, dat de raadgevers
geen benul hebben van den aard van dit
„seizoen". Van Mei tot Juli, den seizoens-
tijd, is Londen zichzelf niet. „The Season'
is een zeer eenzijdige zaak, waar niet al
leen vreemdelingen absoluut niet in kun
nen komen, maar die ook volstrekt langs
het bestaan van negen en negentig procent
der Londensche bevolking heengaat. Indien
tijd wordt vooral in onnoozele perskolom
men, een sterk overdreven en denkbeeldig
belang gegeven aan de gezegden en het
wereldsche bedrijf van een uiterst kleine
minderheid der Londensche bevolking, w
nend op een klein stukje van den uiige*
strekten Londenschen grond. In een stad
van millioenen is het gemakkelijk de waar
de van zekere manifestaties in het maal-
2-3
