Leidsch Dagblad | 1928 | 14 mei 1928 | pagina 9

DE PRESSA TE KEULEN.

PUNTER

EEN GOUDEN HUWELIJKSFEEST.

HET MYSTERIE
IN BELVOIR-MANSIONS.

^«Jaargang

LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 14 Mei 1928

Derde Blad No. 20910

Hef speciaal Huiskamerkarpet
ftilton", 2 M. x 3 NI. f. 79.50.

RADIO-PROGRAMMA.

FEUILLETON.

Een wandeling door de stad.

Verlichting van den Dom, een buitengewoon gezicht.
Men meent zich in een droomwereld.

Een moderne kerk. Het beste gebouw is van Rudolf Mosse.
Het vreemdelingenbezoek.

(Tan onzen bijzonderen berichtgever?.

Keulen en de Pressa.

De Burgemeester van Keulen, „der Herr
crbürgemeister" heeft in de Keulsche
anten een oproep gericht lot de burgerij
ter gelegenheid van de Pressa zooveel
.gelijk de vlag uit te hangen. Het laat zich
inzien dat aan dezen oproep druk gehoor
worden gegeven. Wie in Keulen wan-
ïlt merkt aan de woelige drukte, de vlie-
de taxi's, de.... opengebroken straten,
zware sleepers wagens, aan de stampvolle
ims, de speciale Pressa-programma's van
tingeltangels, en aan de tallooze plavei-
Ibloemen in de Hohe Strasse bij avond, dat
iels buitengewoons op til is. De Keule-
iars leven mee. De Pressa is voor hen een
jst dat een half jaar duren zal. Donder-
igmiddag stonden er in de omgeving van
m Dom honderden menschen met uitge-
jkle halzen naar boven te staren. Wij
lenden; een doodgewone vliegmachine,
ie had den heelen middag al boven de stad
luikeld, een vuurrood ding, een vliegende
■ft, waarop in reusachtige letters
Tumpf' te lezen stond reclame voor
tn chocoladesoort. Bezoeken van vliegtui-
schijnen nog niet tot het dagelijksch
nu van de Keulenaars te hooren. Maar
laai was het geen vliegtuig. Eén van de
irbijgangers had blijkbaar boven in het
twerk van den toren een mannetje ge
in. Het mannetje was onmiddellijk weer
Iwenen, maar het feit was genoeg om
Is aangroeiende drommen op eenige
thoeken te lokken. Men spotte de
ilenaar lacht graag men zei hardop
il het misleiding was, maar men eindigde
t óók te blijven staan en strak naar de
igte te turen. Telkens was er iemand die
in man zag, maar als een ander keek was
natuurlijk weer verdwenen.

Men wist allemaal wel waarom het ging;
de verlichting van den Dom. Des avonds
er een proef plaats hebben.

■jWij hebben des avonds de verlichting ge
in en het effect is buitengewoon. Niet al-
in dc Dom wordt verlicht ware batte-
n van schijnwerpers en zoeklichten zijn
de daken rondom ingenesteld en aan
;e masten opgesteld, die een krachtda-
vuur openen maar ook de beide Rijn
zere zijn over een aanzienlijke breedte
iks en rechts van de Hohenzollernbrug
pralend feest van licht. Het is méér dan
issend het is een verrukking die stil
t. Het spreekt vanzelf dat alle tentoon-
f'lingsgebouwen stralen van licht. Tot de
;osilie-gebouwen behooren niet alleen het
[beursgebouw, het statengebouw en wat
L daaraan vastknoopt aan losse bouw
den over een lengte van eenige kilome-
maar ook eenige gloednieuwe museum-
>uwen, die gezien van uit Keulen
this van de Hohenzollern-bruche liggen,
m crême-kleurige facades worden over-
b door een zacht-geel licht uit duizen-
electrische gloeibolletjes, die in hagel
de rijen langs de kroonlijst zijn aange-
':ht

Het Messe-gebouw zelf straalt licht uit
z*nd ramen, terwijl over dat alles de
•n zijn draaiende lichtflitsen gooit.

RECLAME.

Maar het mooist is toch het gezicht van
de rechteroever, van het expositie-terrein
zelf op de overzij. Alle gebouwen langs de
kade worden met indirect licht, slerker
dan daiglïoht, 'besfraaild en beginnen nu uit
den zwarten nacht rond-om een eigen fan
tastisch leven. Het^is zoo licht dat men de
menschen aan den overzij duidelijk ziet ais
zwarte bewegende silhouetten tegen een
witten achtergrond. Vooral de Zuidzijde is
mooi, omdat hier een rij van aardige top
gevel tjes saat, ro9e, geel en groen ge'-
sausd, die nu aan een gekleurd prentje
doen denken van een middeleouwsche
Duitsche stad.

Van een 'heel andere schoonheid weer is
de Daim, waarvan men aan deze zijde juist
het schoonste gedeelte ziet: het koor met
zijn opstapeling van luchtbogen, pinakels
en spitsen naar de bwee gigantische torens
toe. Het is of de onderdeel en nog scherper
te zien zijn dan overdag, maar bovenaf!
werkt de massa en de iboogte. Als een ge
vaarte uit een bovennartuurlijfce wereld
rijst het blanke bouwsel hoog boven zijn
omgeving uit het schijnt le zweven in
de lucht. En vóór dat alles de donkere vloe
ren van het Rijnwater, dat aJAe lichtlijnen
trillend weerkaatst.... Men zou in een
droombeeld meenen le leven, wanneer niet
plotseling de electnsche traim, die onder die
brug doord&vent, u tot de werkelijkheid te
rugbracht

En van de werkefijkheid tot de kritiek;
niet een kritiek op het 'huidige, maar op
het werk van de vorige, de ..Wilhelimini-
sdhe" genera/tie. Deze heeft het namelijk
noodig geoordeeld de Hohenzollernbrüche
met haar pompeuze quasi-romaansche to
rens en haar zware hoogspanningen pre
cies in de lengte-as van den Dom te hou
wen. Wat zou het niet van meer piëteit ge
tuigd hebben, wanneer men een eind ter
zijde gebleven was. Dan zou men den Dom
in zijn volle majesteit recht voor zich uit
hebben gezien van ai den rechteroever,
wat nu alleen van terzij mogelijk is, ter-
wijt de reizigers en voetgangersdie over
de brug de stad binnenkomen den Dom in
zijn volle gestalte zouden zien opdoemen
en niet. zooals nu, bij stukjes en brokjes..

De wandelaar die den Dom in zijn geheel
in het oog wil houden zal het best doen de
luchtbrug le nemen een eindje verderop.

Een nader overzicht van het
terrein. De vrijstaande ge-
bonwen. Typische uitingen
van moderne architectuur.

Wij zijn in onze beschrijving van de
uiterlijkheden en den bouwkunstigen opzet
van deze tentoonstelling nog blijven ste
ken. Het is ook urne mer k boire. De platte
grond ie niet gemakkelijk te beschrijven en
maakt ook niet zoo'n slelseLmaligen indruk
als bijv. de plattegrond van „Pa-rijs 1925".
Zelfs Duitschers komen naar ons toe en
vragen naar den weg. Bij het eerste bezoek
lijkt hel ook inderdaad een labyrinth,
maar als men, desnoods met behulp van
een kaart, een klein beetje wegwijs is,
blijkt het tenslotte nog vrij overzichtelijk,
en is, daar de tentoonstelling ook kleiner
uitvalt, alles nog .gemakkelijker te vinden
dan op de zoo ovengenoemde expositie van
Parijs. Men wandelt eigemtijk langs één
uitgestrekter boulevard. Links en rechts
staan de gebouwen, vervolgens zijn er
eenige zijpaden en panallellamen, maar ten
slotte belandt de bezoeker onverbiddelijk
en haast zonder eenigen overgang in het
Lunapark, dat van niet geringe beteekenis
zal worden voor de Pressa, en dat als het
andere dar niet helpt, ongetwijfeld op de
massa een magnetische werking zal uit
oefenen.

Van het jaarbeursgebouw en het slaten
gebouw hebben we al een en ander gezegd.
De vrijstaande gebouwen zijn niet minder
interessant. De moderne Duitsche architec
ten hebben hier hun hart mogen ophalen,
en het is een feil dal een tentoonstelling
zich bij uitstek leent voor bouwkundige
experimenten van allerlei aard. Dit spreekt
nog temeer, waar het zooals hier een
tentoonstelling betreft, waarvan hol pro
duct zelf niet zoo'n groote tentoonstel-I ings-
waarde bezit. De krant, nietwaar, is een
ding om gelezen enverscheurd te
worden.

Aan de linkerzijde van den groolen boule
vard waarover we zoo strak9 spraken,
komen de blanke belonne-n wanden en
groote 9lalen ramen uit van de expositie
ruimten van het Statengebouw. Rechts staan
de losse bouwwerken van enkele groote
bladen en vereenigingen, die over het alge
meen wat meer kleur vertoonen. VeTderop,
waar het slatengebouw van den weg af
wijkt staan ook ter linkerzijde losse ge
bouwen.Het Hamburger Fremdenblatt heeft
een gebouw dat den vorm heeft van een
schip. Osl-Treussen komt met een meer ge
sloten gebouw voor den dag: aan den
buitenkant is in betcm of cement een land
kaart in relief aangebracht met Dantzig en
omgeving. Beter van architectuur is al het
roomkleurige gebouwtje van den Jüdischen
Senderschau tegenover een blank tempeltje
van de Christian Science Monitor. Plotse
ling staat men voor een imposant gebouw in
kerkvorm: de meest moderne ongetwijfeld
die tot nog toe' i9 gebouwd; modern in den
zin van ongewoon, of beter nog isr van toe
passing van modern materiaal. Zij is name
lijk opgebouwd uit beton, met stalen lijsten
en regels, gedeeltelijk gevuld met roodkope-
ren platen, gedeeltelijk met gebrandschil
derd glas. De onderbouw is van vlammend
koper. Dit gedeeite dient voor vereenigings-
doeleinden. Het eigenlijke kerkinterieur dat
daarboven ligt heeft wanden van gebrand
schilderd glas. De' torens zijn weer grooten-
deels van gebrand koper. Men staat voor
dit vreemde gevaarte eerst wat zonderling
te kijken. Een kerk? Een moderne kerk?
Het is niet wat men noemt mooi. Het strijdt
zelfs met wat wij van een kerk will en. Het
is wat pralerig en „duur". Echt „Duitsch"
in den minder goeden zin. Toch wekt het
eerbied, dat de Evangelischen tot een der
gelijke uiting in staat zijn. En als sticks de
groote koperen klokkeh gaan luiden die
boven in de torens hangen, zal er een eigen
aardige stemming gewekt worden. De be
doeling is dat het gebouw in de toekomst
werkelijk als kerk dienst zal doen. Het is
al aangekocht en zal vermoedelijk in Keulen
blijven, natuurlijk niet op deze plaats. Wan
neer wij het interieur gezien hebben zullen
wij ons nader oordeel over dit werk van
prof. Bartning uit Weimar geven. Ook
hopen wij dan nog le vertellen,, wat de
Katholieken in het beursgebouw laten zien.

Wellicht is het gebouwtje van Rudolf
Mosse het beste van de geheele tentoon
stelling. Het is ook werk van niemand min
der dan Mendelssohn, den verbeeldingsrijken
Duitschen architect. Op de typische inrich
ting komen we nog terug. Zijn samenstelling
uit beton, glas en staal toont opnieuw aan,
dat de Éauhaus-denkbeelden, of nog beter
de ideeën van De Stjjl de toekomst vóór
zich hebben. Het grootere gebouw van de
Duitsche Sociaal-Dem. Arbeiderspers komt
het in moderniteit nabij, al is de oplossing
lang niet zoo markant. Hier is ook een
ruimte geïnstalleerd voor filravertooning. De
Rheinisch-Westphalische Zeitung, is op het
aardige idee gekomen een toren te bouwen
van gezaagde boomstammen, waarop men
in groote roode letters lezen kan, dat dit
de stapel hout is, die voor het papier noo
dig is, dat de krant in één maand tijda
verbruikt.

Het Luna-park.

Dit is wellicht de eerste maal, dat ook
een Luna-park vrijwel geheel „in stijl" is
opgebouwd. Ook aan attracties en verras
singen is er op dit reusachtige terrein veel
nieuws te zien, maar de aardigste attractie
vinden wjj, dat 3lle gebouwen in typische
bizarre vormen zijn gehouden met over
eenkomstige versieringen en in kleuren, die
van de sterkste primaire tot de meest
smeltende rose en blauwe sausjes modu-

Morgen zal het 50 jaar geleden zijn. dat
de hoer Cornelis Berg en mej. Johanna
van der Reep ten raadhuize te Sassenheira
kennis gaven van hun voornemen met el
kaar een huwelijk aan te gaan.

Het huwelijk werd 31 Mei daaraanvolgende
voltrokken en alzoo zullen zij dezer dagen
hun gouden bruiloft vieren.

De beide oudjes, waarvan de man 77 ja
ren telt en de vrouw 72, zijn nog zeer kras
en mogen zich in een zeer goeden gezond

heid verheugen. De bruidegom verricht nog
steeds zijn bezigheden met opgewektheid
en ijver, bij de firma C. J. Speelman en
Zonen.

ITun echt werd gezegend met 12 kinderen
die allen nog in leven zijn; voorts hebben
zij niet minder dan 48 kleinkinderen.

Het zal het bruidspaar, wonende Bijdor/n
straat 22 dien dag zeker niet aan belangstel-
ing ontbreken en ook wij bieden hun onze
welgemeende gelukwenschen aan.

leer en. Alle tinten van den regenboog zijn
vertegenwoordigd en den gélukkigen bezoe
ker wacht ook hier een regenboog van
vluchtige geneugten.

Het vreemdelingenbezoek.

Keulen loopt over van vreemdelingen,
vooral van journalisten. Elke trein, inter
nationaal en nationaal, brengt nieuwen aan
voer van krantenmenschen en andere belang
hebbenden. De hotels hebben hun prijzen,
naar ik hoor, met 50 pet. verhoogd. Overi
gens valt het leven, wat de dunrte betreft,
in Keulen wel mee.

De Hollandsche afdeeling.

De Hollandsche afdeeling is nog mooi
op tjjd gereed gekomen. Eén van de zeer
weinige. Alleen Oostenrijk was ons vóór.
Die was een dag vóór de opening al kant
en klaar. Ook de catalogus van onze af
deeling was op tijd present. Het boekje is
handig en ziet er heel goed uit.

VOOR DINSDAG 15 MEI.

Hilversum, 1060 M. 12.302 u.Lunch-
muziek door het Trio Groeneveld. 34
u.Knipcursus. 5.307.15: Concert door
het Omroep-orkest. Hans Thyssens, bari
ton. 7.157.45: Duitsche Olympiadeles.
8.05: VARA. Feestavond aangeb. door
den Alg. Ned. Bouwarbeidersbond, ter ge
legenheid van het 3-jaarlijksch coDgres.
Spr.L. v. d. Wal. voorz. Chef v. Dijk,
liedjes a. d. vleugel. Een kwartet (H. de
Groot, viool (en solist), M. Wessel, viool.
W. Wyle, cello, J. Jong, (piano).

Huizen, 340.9 M. (Na 6 uur 1870 M.) KRO
uitzendingen uitsluiten. 12.30—1.30:
Lunchmuziek door het Trio Winkels".
5.306.30: Dinermuziek. 6.307 u.Es-
perantoles. 77.30 u.Engelsche les.
7.308 n.Cursus Kerklatijn door Leo
Speet. 8 u.Concert door de Kinder
zang v. d. Speeltuinver. „Oosterpark" ,,Ons
Belang", Dir. P. Stipthout, viool-ensemble
v. cL vioolschool Louis Sterk (Bij de koor-
begel. aangevuld met piano. Mej. L. Klop-
haus, (fluit), P. Spaan, bas. H. P. Renes.
Slagwerk G. P. Tukker, d. Koopmans, ba
riton. P. Stiphout, begel. Spr.Frans
Schneider: Moederdag.

Daventry, 1600 M. 10.35: Kerkdienst.

11.20: Graraofoonmuziek. 12.20: Con
cert. London ensemble Quintet. 12.20
2.20: Orkestconcert. 2.50: Muziekles.
3.35: Muziek. 3.40: Fransche les.
4.10: Muziek. 4.20: Orkestconcert.
4.35: Causerie. 4.50: Orkestconcert.
5.20: Vacantiepraatje. 5.35: Kinderunr-
tje. 6.20: Gramofoonmuziek. 6.50:
Nieuwsber. 7.05: Gramofoonmuziek.
7.90: Causerie: canada. 7.35: Brahm's
piano- en vioolsonaten. 7.45: Lezing:
Humor in boeken. 8.05: Het Erin Harp-
Kwintet (viool, fluit, clarinet, oello, harp).

8.208.50: Lezing: Modem transport. --
S.55: „Die Meistersingcr", 2e acte. 10.05:
Muziekles. 10.25: Nieuwsb. 10.30:
Pianoconcert door M. Wit. 9.5011.20:
Dansmuziek.

Parijs „Radio-Paris", 1750 M. 10.50—
11 u.Gramofoonmuziek. 12.50^-2.10:
Werken van d'Indy en Delibee. Orkest.
4.055.05: Orkestconcert. 9.0511.20:
Symphonie- eo operaconcert.

Langenberg, 469 M. 1.252.50: Orkest
concert. 6.207.15: Werken van C. M.
Bellman. E Duis, liedjes bij de luit. H.
Cornelius, piano. H. Suden, viool. A. Vosz,
viool. C. Flieger, cello. F. Castelle. decla
matie. 8.4510.10: Orkestconcert.

ZEESEN. 1250 M. 12.20-4.20: Lezin
gen. 5.206.20: Orkestconcert. 6.20
8.05: Lezingen. 8.50 2000 jaren par
lement. le avond „Cicero", voordracht v.
H. Bodenstedt en L. Lehmann. Daarna tot
10.50: Beethoven concert voor cello en
plano.

Hamburg, 393 M. 6.20: Walsconcert
door orkest. 8.50 2000 j^ren Parlement
(Zie Zeesen). Daarna actueel uurtje.
9.5011.20- Dansmuziek en cabaret.

Brussel, 509 M. 5.206.20: Dansmu
ziek. 8.35—10 35: Orkestconcert.

RECLAME.
t[ liacmatogen |j

35 JAAR BEPROEFD

6344

Uit het Engelsch Tan BEN BOLT.

I Zij vermoeden dat er eetn cfeme is
aes'- Weet u hoe dail komt? U heeft
1 zakdoek in de vestibule laten vaJllen
J*&nirlijk ziet geen menseh zoo'n fijn
rije voor een heerenzakidoek ,aan. En
1 beeft inspecteur van Soort! and Yard
lang gouden baar op mijn haard-
BBVonden en dat lean van niemand
- ajn don van u. Hij vroeg mij of
^<£e!e<kn een dame c*p bezoek had

u het hem verteld? vtroee

fBjasje angstig.

arrtwooidde Singleton vrooödjk.
heb mij mn antwoord op die
handig weten aif te draaien, al zeg
jtet zelf.

Maar waarom heeft u het verzwe-
P^q? Wa&rom heeft u de waarheid niet

jl <kze vraag keken haar blauwe oogen
*ragend aan en Singleton voelde zich
ontroerd.

1 hij, als ik u dat vertel -
k {v.1 ^sebbe even en vervolgde met
ïe' Dan zoudt u mij niet ge-

ben ik niet zoo zeker van,
u gslooven zou 1 U heeft me
bondschap bewezen, dat trw

woord uw woord alleen voldoende zou
zijn o(m u te <ioen geloorven.

Hij knikte. Misschien. Ik heb u zelfs
meer vriendschap bewezen dan u zelf veel

Hoezoo?

Voor hij antwoord gaf, sbak hij zijn hand
in zijn binnenzak en haalde daar iels uit,
dat hij een oogemtbWk bedekt hield; daar
na, terwijl het meisje in spanning naar
hem keek, legde hij het mi matuur-portretje
van haarzelf op tafel

Herkent u dat?, vroeg hij zaciht.

Het gezicht van- het meisje drukte de

grootste verbazing uit, toen kwam er een
angstige blik in haar oogen.

Waar.... waan*....?

Haar stem begaf haar. Zij kon haar
vraag niet voltooien.

Op den grond naast den stoel, waar
in ik Southwell vond.

De angstige verbazing op hert gezicht
van het meisje werd nog groot er.
Maar.... maar hoe is het daar dan ge
komen?, fluisterde zij. Ik heb dien
armen man nooit gekend. Ik

Plotseling ging er een schok dbor haar
heen en zij hield op met spreken. Er
kwam een bijna onmerkbare verandering
over het mooie gezichtje. Singleton zag
dat haar blik op iemand of iets achter hem
gevestigd was en toen hij even omkeek
zag hij dat de obeikellner met een buiging
drie personen een tafeltje wees een
dame en twee heeren. Een der he eren
was de man met de hoornen bril, die
bij het onderzoek aamteekemingen hajd ge
maakt. Hij begreep dat de komst van dit
drietal zijn gezellin zoo vreeselijk had doen
schrikken.

Wie zijn cïie mensohen?, vroeg hij
fcont.

HOORFDSTPK TH

Vóórdat het meisje kon antwoorden, ver
scheen de kel'lner met de soep en de man
keek een beertje nieuwsgierig naar het
Dleeke gezicht van de jonge dame en daar
op naar Singleton, die echter aan deze on-
gewensöhte belangstel lang een eind maalHe
door op afgemeten boon te zoggen:

Een flesoh Pommery en twee glazen.
Dadelijk alsjeblieft.

Ja, meneer.

De kolkner verwijderde zidh snel en het
meisje sloeg de oogen op aisof zaj iels
wilde zeggen. Hij zag een zenuwachtige
trilling om haar lippen en het leek hem
dat rij rich sledh'ls met moeite kon goed
hooiden.

Zeg maar niets, zei hij. Die vraag
van mij heeft geen haast. Eet uw soep
maar, dat zal u goed doen.

Het meisje deed een poging, maar kon
niet meer dan een paar lepels naar bin
nen krijgendaarop zat rij zenuwachtig
haar broodje te verkruimelen. Nogmaals
trachtte rij te spreken, doch Singleton
voorkwam dat en zei vriendelijk maar be
slist- Nog nieL Wacht maar.

De kellner kwam bijna op een drafje
met de ohampagne. schonk de twee gla
zen vol, kreeg weer een nieuwe bestelling
en verdween.

Allies opdrinken .zei Singleton met
een glimlach. U heeft het noodig.

Het meisje gehoorzaamde bijna letter
lijk. want er bleef slechts een druppel wijn
in het glas over. Toen zij dit neerzette
kwam er weer wat meer kleur op haar
wangen en hij zag haar goedkeurend aan

Zoo ie het goed. Nu mag u, als u
wilt, antwoord op mijn waag geven. Wie

rijn cEe menschen, die u daar ben ik
zeker van door hun aanwezigheid zoo
van streek maken? U moet niet denken
dat ik dit uit gewone niieuwsgienigheid
vraag Ik heb daar een gegronde reden
voor.

Nog een oogenblik aarzelde het meisje,
daarop antwoordde rij met zachte, maar
vaste stem: Twee van hen, de daime
en den man met den hoornen bril ken
ik niet. maar de derde ie mr. Samuel
Shotielius.

Shottelnusl Even lachte hij. Wie
kent dien naaim niet! De moderne Graaf
de Manie Ohristo kan rijn millioenen niet
in een kous bewaren. M'aar waarom schrok
u zoo toen u hem zag?

Ikik had niet verwacht hem
hier te rien, kwam hortend het antwoord.

Neemt u mij niet kwalijk, glimlachte
Didk Singleton, maar dat is geen ant
woord op mijn vraag.

Een beter antwoord kan ik u niet
geven, Kapitein Singleton, stamelde rij
zacht. Dringt u toch alsjeblieft niet
verder aan. Smeek end vestigden de blauwe
oogen zich op hem en hij vroeg niet
verder.

Nu. goed dan. zei hij Ik kan
wachten totdat u mij uw vertrouwen wilt
schenken. Maar ik geloof dat er met den
heer met den brid iets is dat u moet we
ten.

Wat dan?

Hij was ook bij het onderzoek en
maakte aanleekeningen Ik geloof dat hij
ii herkende teen u de zaai verliet, want
ik zag dat hij op u lette en hij keek u
met een eigenaardig lachje na. Het is een
vreemde samenloop van omstandigheden,

dat hdj ons hi^r is nagegaan, vindt u ook

niet?

Ze gaf geen aintiwoord. Haar oogen
dwaailden naar den man waarover ze spra
ken en toen ze weer nadenkend op Single
tom gericht werden, versaheen de kelilner,
die vtisch voor haaT en soep voor Single
ton bracht. Zoolang de man in de buurt
was spraken ze geen van bedden, doch
toen hij wegging verbrak het meisje het
sbilzTwijgen.

Ik weet niet wat ik van dit alles
denken moet. Sedert gisteravond is het 'n
chaos in mijn hoofd. Het eene raadsel
volgt op Ket andere en het toppunt van
geheimzinnigheid is diait u dat portretje
van mij naast dien vermoorden man ge
vonden hebt.Het is afgrijselijk.

Zij zweeg en in afwachting dat rij ver
der zou gaan, lepelde hij zijn soep en op
eens begon rij weer gejaagd en fluisterend:

0, hoe kan het daar toch gekomen
zijn?

Hij wierp een snöWen blik op haar en
zag duidelijk dai zij onbewust hardop had

gedacht.

Jk weet het niet. antwoordde hij en
teen zij bij zijn woorden een schok kreeg,
begon hij weer te vragen: U heeft het
portretje toch wel eens eerder gezien?

Ja. antwoordde zij dadelijk. Het
is in hot voorjaar geschilderd. Ik gaf het
aan

Plotselfng hield zij op alleof rij zichzelf
erop betraprte. dat rij op het punt stond
een geheim te verraden en toen Dick Sin
gleton haar onderzrekpnd aankeek kwam
er een blo? naar haar wangen en een ver
legen uitdrukking in haar oogen

(Wordt vervolgd).