APC EEN VEELBEWOGEN NACHT. 69s" Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, 2aterdag 21 April 1928 Derde Blad No. 20891 H Buitenl. Weekoverzicnt Bond de Place St. Michel. *j c Alle producten verkocht door de zijn zooals steeds van Amerikaanschen Oorsprong FEUILLETON. Anti-oorlogsverdragen voorge steld Ge€n eenheid Ver- kiezingsmanoenvres Mos- kon en niet bemoeien mei de toestanden elders. 'Amerika of liever Kellogg, de Amerik. ministe* van buitenl. zaken (staatsecretaris sis het daar officieel heet) heeft aan de groote mogendheden, uitgezonderd dan sovjet-Rusland, waarmee de V. St. geen connecties onderhouden, thans zijn anti- oorlogsverdrag-voorstel doen toekomen. Het heeft niet kunnen wachten, tot met Frank rijk waarmee het in onderhandeling was. eenig vergelijk was verkregen. Het had blijkbaar haast. Onwillekeurig denkt men aan den komenden presidentsstrijd, waarbij de republikeinsche partij wel een z.g. winst- zet kan gebruiken Het verdragvoorstel is dan aan de groote mogendheden toegezonden. Onder mededee- ling, dat de V. St. met ieder land, dat er zin in heeft, bereid is zoo'n verdrag af te sluiten. Spanje voelt zich echter reeds eenigszins in zijn wiek geschoten, ook geen rechtstreeksch aanbod te hebben ontvan gen. Spanje telt z.i. toch ook mee. Op zich zelf is er reden tot'vreugde dat Amerika op deze wijze getuigenis aflegt, den oorlog tegen den oorlog te willen voe ren en zich bereid verklaart verplichtingen met Europa etc. te aanvaarden. En dit, nadat het zich altijd buiten alle Europee- iche kwesties heeft gehouden, ieder nader contact afwees. Doch aan den anderen kant is er alle reden tot tempering der vreugde. Wanneer Amerika de anti-oorlogbeweging zoo wil -steunen, propageeren zelfs, waar om zich dan gesteld tegenover het lichaam, dat vrijwel alle beschaafde landen omvat cn als hoofddevies ook heeft: weg met den oorlog? We bedoelen natuurlijk: den Vol kenbond. Amerika heeft Wilson's geestes kind nimmer willen adopteeren, heeft steeds zorgvuldig iedere nadere connectie afge lezen... Onwillekeurig voelt men daarom in zich opkomen, wanneer men het Amerik. aanbod beschouwt 't is een mooi gebaar, doch wat beduidt liet practisch 7 Frankrijk heeft Kellogg niet willen te genhouden, al had het liever gezien, dat beiden het eerst met elkaar eens waren ge worden. Het heeft zich direct gewend tot de diverse betrokken hoofdsteden met het verzoek, om alvorens eenig besluit te ne men, eerst de Fransche uiteenzetting af te wachten en daarnaar is, beleefdheidshalve reeds, geluisterd. Trouwens, lang heeft men niet behoeven te wachten, binnen de week is de Fransche meening afgekomen, die nog niet aan de publieke opinie is prijs gegeven, maar waarvan toch al wel bekend is, dat zij de Fransche uitzonderingsgeval len handhaaft, zooals deze ziin gebleken bij de m^ening-uitwisseling tusschen Parijs en Washington. Vooral van beteekeni6 daarbij rs, dat Frankrijk Amerika's voorstel wil acceptee ren, voorzoover het niet in strijd komt met den Volkenbond en Locarno en we kun- en zeggen, dat Frankrijk daarbij inneemt bet standpunt van geheel Europa en alle Kkenbondslandcn daarbuiten. Komende week zal ongetwijfeld als ge volg van een en ander staan in het teeken ran anti-oorlog-besprekingen. Hetgeen uit den aard der zaak niet dan toe te juichen is, want zoo ergens dan geldt bij het uit bannen van den oorlog het ..frappez, frap per toujours", maar toch is er o.i. een bittere ondergrond bij deze besprekingen. is toch aan verbonden eenentweder oder en zulke tegenstelling is zelfs bij een goede zaak zeer te betreuren. Voorloopig blijven wij dientengevolge asthouden aan onze zienswijze van: een mooi Amerikaansch gebaar, daar practisch en gelukkig ook de Volkenbond de Voorrang zal behouden. Deze vredes-actie is juist afgekomen aan den vooravond als het ware der Fransche erkiezingen, die morgen plaats hebben. Een getal candidatcn als nog nooit- tevoren 'estrijdt elkaar en toch heeft de verkie zingscampagne lang met de hoogte bereikt, 'die er van gedacht was. Stilzwijgend schijnt reeds een overwinning van Poincaré's na- ionale blok te worden aangenomen. Aan de stembus de uitspraak in hoeverre deze opinie Juist it> Duitsehland is de verkiezingscampagne nog druk makende. Het heeft zeer de aan dacht getrokken, hoe de Duitsch nationale minister vhn binnenl. zaken von Keudell op eigen gezag (waartoe hij trouwens be voegd was) een knuppel in het partijen- hok heeft geworpen vlak voor zijn heen gaan. Hij heeft n.l. verzocht den bond van roode frontsoldaten, een communistische or. ganisatie, te ontbinden als gevaarlijk voor den staat. Waaruit plotseling dat gevaar is ontstaan, het is een raadsel. Behalve Beieren, Wurtemberg en misschien Thurin- gen, weigeren alle andere bondsstaten, vrij steden etc., zoodat het opperste gerechtshof aan de affaire nog te pas zal moeten komen. Wellicht valt de beslissing wel pas na de verkiezingDe politieke men" wil in deze geste van von Keudell zien een poging om den soc.-democraten een hak te zetten. Het verbod heeft n.l. den- commu nisten den wind in de zeilen geblazen, die in massa-bctoogingen etc. handig gebruik maken van deze gelegenheid om te demon- streeren. De geschokte eenheid in de com munistische gelederen schijnt er zelfs door te worden hersteld! Zoo zou deze kwestie den communisten voordeelig kunnen wor den, natuurlijk ten koste der socialisten, al veroordeelen ook dezen des minister s optreden ten zeerste. Ziedaar, hoe politiek over von Keudell's verrassende daad wordt geoordeeld en vermoedelijk niet geheel ten onrcohte. Of de Duitseh-nationalen er ech ter zelf zij bij zullen spinnen 7 Van een steunen vanuit Moskou heeft men bij de Duitsche verkiezingscampagne nog niet gehoord, doch wie twijfelt, dat het zoo zal zijn 7 In Engeland heeft rog pas de minister van binnenl. zaken offi cieel verzekerd, dat sovjet-Rusland met geld de actie ondersteunde ter propagee ring der revolutionaire doeleinden in het Brirsche eilandenrijk, 't Is niets nieuws, men weet, dat Moskou dat doen moet. Men begrijpt echter ongetwijfeld, dat dit een herstel der EngelschRussische be trekkingen wie lacht daar 7 niet m de banc! zal werken, al zal van Russische zijde ongetwijfeld komen een: es ist nicht wahr De Place St. Michel is de hoofdingang en als het ware tie vestibule van het Quartier Latin, de Parijsche studentenwijk. Een enorme vestibule, waarvan de architectuur echter niet veel merkwaardigs heeft, behalve haar groote fontein, waarvan de afmetingen de heele muur beslaan van een boekhuis van zes verdiepingen, waar ze tegen aan ge bouwd is. Het is een van de levendigste pleinen van Parijs, niet alleen door het drukke auto-ver keer, dat er in alle richtingen overheen kruist, maar vooral door een onafgebroken talrijke menigte voetgangers, waaronder men opvallend veel meer jongelui ziet dan elder9 in Parijs. Na den oorlog is het een zeldzaamheid ge worden, dat de Parijsche studenten zich op I straat vertoonen getooid met hun fluweelen baretten, die voorzien zijn van diverse orde- teekens, volgens de faculteit waartoe ze be- hooren, de colleges die ze volgen, de „scho len", die ze bezoeken. Daardoor v&Uen ze nu minder op dan vroeger. Behalve op feestda gen van hun corporaties of andere feestda gen. Dan nemen ze luidruchtig bezit van „hun" plein, en bij lange, lange slierten, z.g. „monómes", waarbij ze elkaar aan den schouder of aan den arm vasthouden, trek ken ze zigzags-gewijze over het plein heen en weer, noodzaken het heele verkeer stop te zetten en verbijsteren de menigte geamuseer de toeschouwers met huif geschreeuw en hun gezang, mét hun vele witte werkblouses, ver sierd met teekeningen en opschriften, die lang niet altijd „netjes" zijn En pas als de laatste student van de mo- nóme voorhij is, kan het opgepropte verkeer weer losbreken uit zijn ban, en het plein her neemt zijn gewone razend-drukke aanzien weer. Als men de Place St. Michel over loopt, zou men niet vermoeden, dat men maar enkele passen zijwaarts te doen heeft, om plotseling overgeplaatst te worden in een geheel andere wereld, te midden van een architectuur die RECLAME. 7-62 PC APC ***APC» **r APC, A p k A p C k k A A.P.C Service: Niet alleen in de garages bij benzine- en olie levering, maar ook langs den weg door A.P.C. Montagewagens American Petroleum Company, Gebouw Petrolea, Den Haag kkk-kk APC APC*****APC niets meer gemeen heeft met die van den ruimen boulevard St. Michel, en waar alle hygiëne ver te zoeken is. Als men van den kant der Seine-kade komt is de eerste straat links de rue de la Huchette, en wanneer men een idee wil krijgen van wat „oud-Parijs" eens was, dan kan men in een straatje van de rue de la Huchette: de rue Zacharic, nu nog een vrij nauwkeurigen indruk daarvan krijgen. Bijna geen enkel huis staat er in dat straatje op dezelfde lijn. Het is een steegje, waar maar zelden, een zonnestraal kan door dringen, en waar niets dan uitgezakte huizen staan, met lage en nauwe ingangs-deurtjes, met vensters die op de meest onverwachte wijze daarin gepoot zijn, en met muren, waarvan vele meer dan noodig een krachtig steuntje zouden behoeven En toch worden die huizen nog tot op heden, zóó als ze zijn, bewoond maar wat daarin zich verscho len houdt is niet veel meer dan ondeugd en ellende. Maar nis men vandaar linksom slaat, de rue de St. Séverin in, blijft men plotseling getroffen staan. Want een verrukkelijk mooie kerk, een wonder van Gothische houwkunst, teekent zich daar voor u af, nauw ingesloten tusschen een massa onbelangrijke, leelijke gehouwen, die het onmogelijk maken om de kerk op eenigen afstand in zijn geheel te be wonderen. Doch gelukkig zijn aan twee kan ten de houweelen reeds met een goed werk begonnen, en daar, waar nog maar enkele jaren geleden vuile, onooglijke, armoedige huizen stonden, die de prachtige kerk geheel aan het oog onttrokken, daar is nu zelfs een alleraardigst klein plantsoentje ingericht, dat gereserveerd wordt als speelplaats voor de kinderen van de huurt. En daar in dat plant soentje ziet men als iets geheel onverwachts op een laag voetstukje een buste van den Belgischen dichter Verhaeren staan, tegen den gerestaureerden kerkmuur aan een Verhaeren met een peinzende, treurige en eei.igszins bittere uitdrukking op zijn gezicht, alsof hij zich verwonderd afvroeg, waarom ze hem daar in zoo'n klein verborgen hoekje hebben neergezet. De geloovigen, die deze kerk bezoeken, be staan voor het grootste deel uit studenten. Een binnenmuur, terzijde van den ingang is bezet met vele rijen marmeren plaatjes, waarop bijna stuk voor stuk gegraveerd slaan dankbetuigingen aan de H. Maagd of aan den II. Antonius van Padua voor met succes afgelegde examens en volbrachte stu dies. Op bepaalde uren van den dag wordt de kerk plotseling in beslag genomen door troepjes teeken- en schilder-leerlingen, die daar. soms onder leiding van een leeranr, perspectief-studies komen maken of de kleurige kerkramen komen naschilderen. En onder de vrome stilte van de hooge ge welven rumoert dan een voortdurend ge fluister. geschuifel en werk-drukte. die eigenlijk profaneerend aandoen. Wanneer we. van de Seine-kade komend in plaats van naar links naar rechts af- daan. dan doen1 zich daar indrukken van weer een geheel ander soort aan ons voor We gaan een enorm hoog gewelf onder door. een trapje af. en dan bevinden we ons in een vuil en nauw straatje. Dat is de rue de l'Hirondelle, waarin het beroemde kelder-cafétje ..La Bolée de Cidre" staat (vertaald: „De Kom Annelwijn"). Overdag, behalve op Zon- en feestdagen is ze de plaats van samenkomst voor een menigte jongelieden met schilders-, dichters- en studenten-allures, en voor heel eenvoudig volkspubliek ook. De Bolée heeft verschillende zaaltjes. In het eerste, waar achter de schenktafel de "eigenaar of de eigenaresse troont, slaan tonnen en stoelen, de tonnen doen dienst als tafeltjes. De muren zijn behangen met schilderijen en teekeningen. die voor een groot deel daar achtergelaten zijn bij wijze van betaling door trouwe, maar arme be zoekers Die schilderijen en teekeningen zijn te koop.... Meer wil ik er niet van zeggen ,om mogelijke liefhebbers ervan niet te ontmoedigen. Het tweede zaaltje wordt gewichtig aan geduid als ..vergader- en conferentie-zaal". Maar veel anders dan drinken doet men er niet Ook daar zijn schilderijen aan de wanden opgehangen. Maar de „clou" van dat zaaltje is een groot bord. waarop te lezen staan de namen van al de letterkun dige beroemdheden. d'V in den loop der lijden eens trouwe bezoekers waren van de Bolée; daar ziet men den naam van den „beroemden" Carco naast dien van Ver- laine. etc Doch het schilderachtigst is het kelder zaaltje. Lage. oude, steenen gewelven, be dekt met inschriften, namen, monogram men. met een mes daarin gekrast. Grove tafels en banken, waarop het talrijke pu bliek zoo dicht mogelijk ineenschuift. Zijn dc banken vol. dan worden stoelen uit de bovenzaaltjes bijgesleept, en ook op de trap is nog plaats voor enkelen. Werklui uit de buurt met hun mefsjes, schilders, studen ten. het schreeuwt cn gesticuleert en discu teert er allemaal door elkaar h«cn. al drinkend en rookend Op een klom daarvoor vrij gehouden plekje verschijnt af en toe ccn zanger met een gitaar, een mandoline of banjo en dan luistert alles aandachtig naar de nieuwsle straat-deuntjes of naar oude volksliedjes. Meermalen gebeurt het, dat iemand uit het publiek ineens de be- hoefle voelt zijn zang-talenten te doen be wonderen. en het zijn er de talenten soms naar!.... Fn dan natuurlijk zijn de onder brekingen. de kreten, de spotternijen en kwinkslagen niet van de lucht af!.. Het lage zaaltje is blauw van den rook, de atmosfeer is zóó benauwend geworden, dat men er bijna niet meer ademen kan, daarbij een verstikkende warmte.... Oef! Wat doet het goed, weer op straat te slaan! Vlak bij dc Bolée bevindt zich de rue St. Andre des Arts. Al zijn er ook maar weinig meer van de belangrijke hceren- huizen over. die er vroeger eens stonden, ze is nog vol historische herinneringen. Het schijnt nu bijna ongelooflijk, dat ko ningen en koninginnen van Frankrijk daar eens gewoond hebben! Ze is wel wat bree der dan andere oude straatjes, maar toch hoe nauw nog vergeleken bij moderner stralen; en met haar vieze, gore geveltjes, waarachter zich uitdragers-zaakjes en con- fectie-winkeltjes geïnstalleerd hebben, maakt ze uiterlijk niet den minsten indruk op den on ingewijden voorbijganger. En toch Blanche d'Arlois, koningin van Navarre. Jeanne van Navarre, de vrouw van Philips den Schoone, hebben daar gewoond; cn vóór hij koning van Frankrijk en Navarre werd woonde daar ook eens Lodewijk XII. In tijden, die alweer dichter bij ons staan, bevond zich op no. 8 van die straat de drukkerij van „L'Ami du Peuple", het blaadje van Marat. Ik vertel u dat om de eigenaardigheid, dat er in dalzelfde huis zich nu nog steeds een drukkerij bevindt. Tegenover dat huis woonde een andere ..weldoener" der mcnschheid, dokter Guil- lolin. Op no. van diezelfde straat woonde een andere bekende Revolutie-figuur: Bil- laud-Varennc. O, ik zou nog een extra artikel noodig hebben om u al de beroemdheden op te noemen, die in deze straat gewoond heb ben. en van wier huizen hier en daar nog wat is blijven staan, overblijfselen, die voor de verbeelding een heel verleden wak ker roepen, een verleden boeiend en tra gisch tegelijk.... Parijs. Maart "28. M. DE ROVANNO. RECLAME. TER OPFRISSCHING VAN HET BLOED drinke men eenige dagen achtereen de3 ochtends vroeg een glas natuurlijk „Frans- Jocef'-bitterwaler. Het door vele genees- heeren voorgeschreven „Frana-Josef-watcr regelt den darm. versterkt de maag. ver betert het bloed, kalmeert de zenuwen en geeft dus een schoon lijf en helder hoofd. 7803 (ONE WONDERFUL NIGHT). Uit het Engelsch van LOUIS TRACY. Vertaald door J. M. (Nadruk verboden). 17) Een heel begrijpelijke vraag, Lady Hermione. Ik ben advocaat, en als zoodanig nie'. onbekend in Londen. Uw vader he-it J"<i) geraadpleegd naar aanleiding van het huwelijk dat u vanavond gesloten hebt. Daar. dit huwelijk inderdaad zooals u 2e?t. gesloten is. begrijp ik niet welk nut tegenwoordigheid hier nog hebben kan! Die opmerking zou misschien juist was het op vriendelijken toon gegeven- antwoord. als ik niet tot jn spijl de renger was van slecht nieuws. Mr. John elancy Curtis heeft u getrouwd onder be wegelijke en schandelijke voorwendsels. O heeft u, veronderstel ik. verteld, dat onsieur Jean de Courlois dood was. Dat •s niel waar. Mr. de Courlois leeft nog: hij y ?p dit oogenbbk op zijn kamer in F.ra- xrr ku k" uur u ^em ver" hod Wer<^ kij fLar met geweld vaslge- *n: naar de bijzonderheden daarvan \f e en nog een onderzoek instellen. u t^i,0611 het dat hij leeft. En ik hoef po i n'e* te leggen wat dit feit üe- •eeKent? tT er is toch iemand vermoord? biel^rT'l0ve-? ''Ppen Lilden even, maar ze zich dapper. Ze voelde dat als deze man de waarheid sprak en waarom zou hij niet. want als hij haar bedroog zou dat toch spoedig genoeg blijken dat haar held zijn aureool verloren had en niets was dan een afschuwelijk afgodsbeeld op lee- men voeten Er is inderdaad iemand vermoord, ant woordde de advocaat. een journalist, een zekere mr. Hunter. Maar het is toch mogelijk dat mr. Cur tis hiervan zelf niets weet? Mr Curtis was hij degenen die voor gaven Monsieur de Courtois van zijn ban den te komen bevrijden. Uw ongelukkige vriend was namelijk vastgebonden in zijn kamer in Frazer's hotel. Mr. Curtis heeft dit misschien niet ge weten toen hij een half uur geleien hier was. Hij wist het al twee uur geleden. En niet alleen hij; mr. Winter wist het ook. Heeft geen van beide er u iets van verteld? Een gevoel van diepe on!moediging en wanhoop kwam over Lady Hermione. Niet om den toestand waarin ze nu zelf ver keerde. maar om dat in haar hart een mooi vertrouwen geschokt, zoo niet vernietigd was. Is dat allemaal waar. Vader? vroeg ze. Absoluut. Als je on* niet gelooft, zou je hel in Frazer's Hotel kunnen navragen. Nog één woord. Your Ladyship, zei de advocaat. en dan zal ik u niet verder las tig vallen. Het onheil is gelukkig op dit oogenblik nog niet onherstelbaar. Maar u mag niet hier blijven. U staat in het hotel- register ingeschreven als de echtgenoole j van John Delancv Curlis en u zult zelf in zien da Pu onder de gegeven omstandighe den onder dien naam vannacht niet hier kunt blijven. Bovendien sta ik u er voor in I dat wettelijke stappen om het huwelijk nie tig verklaard te krijgen, ten zeerste zullen worden vergemakkelijkt, wanneer u on middellijk uw zoogenaamden echtgenoot verlaat nadat u het bedrog ontdekt hebt. Hermione behoorde niet tot het type vrouwen dat direct flauw valt maar ze had toch het vage besef dat bewusteloosheid een heerlijke verlichting zou zijn voor haar schrijnend verdriet. Ik geloof dat ik u begrijp, zei ze dof. Wilt u nu alstublieft heengaan0 Maar ga je dan niet met mij mee, Hermione? vroeg haar vader. Ik geef je mijn eerewoord dat je veilig bij me zult zijn. Ik moet vannacht alleen zijn. ant woordde hel meisje hartstochtelijk. Mar- celle en ik zullen teruggaan naar mijn ka mers. U weet waar die zijn. U kunt morgen ochtend zoo vroeg komen als u verkjesl, maar nu moet u heengaan of ik zal weige ren het hotel te vertalen, wat de consequen ties daarvan ook mogen zijn. Schmidt W3s mensrhenkenner genoeg om te begrijpen dat ze inderdaad niet beter konden doen dan nu heeneaan. In ieder ge val; hij had succes gehad. Het meisje zou haar belofte houden; daar was hij zeker van. Kom laten we gaan. zei hij tegen den Graaf, en met een hoffelijke buiging in de richting van Lady Hermione, duwde hij haar vader de kamer uit. Hermione schreidde niet. maar ze voelde zich ziek van verdriet en ontgoocheling. Zoodra de mannen de kamer hadden ver laten. greep ze de telefoon en belde den administrateur van Frazer's Hotel op. maar deze kon niet anders doen dan de medodeo- lineen van den advocaat bevestigen. Marcelle huilde heete tranen toen haar meesteres haar zei toebereidselen te maken voor hun vertrek. Ik geloof er niets van. snikte de goede zielik weet zeker dat het allemaal op gehelderd zal worden. Ga nu maar naar de slaapkamer en zorg voor alles Ik wil even een brief schrij ven en we moeten weg zijn voor Mr. Curlis terugkomt Toen nu, maak nu voort. Over een paar minuten kom ik bij je. We zullen morgen onze koffers wel laten halen, om nu zoo min mogelijk opschudding in het hotel te maken. Toen ze alleen in de kamer was. gaf Lady Hermionp zich een oogenblik aan haar smarf over Ze sloeg de handen voor haar gezicht en snikte krampachtig. Maar met al haar geestkracht beheerschle zij zich en een oogenblik' later had zij een blad papier genomen en schreef HOOFDSTUK XIV. Drie unr voormiddag. Terwijl Mc. Culloch nog bezig was m geuren en kleuren zijn verhaal aan den in specteur van het bureau Vine Street Ie doen. arriveerden Winter en Furneaux. De agent deed het voor deze beide waardig heidsbekleders nog eens dunnetjes over. De detectives hadden hun vermomming weer afgelegd; ze zagen er vermoeid uil. Maar loeD de agent zijn verhaal had ge ëindigd en zij zeif handelend moesten op treden. kwam hun veerkracht weer bee'e- maal terug. De gearresteerde Franschman had al dien tijd zitten kijken alsof hij half versuft was, maar hij sprong op alsof hij met een scherp voorwerp was gestoken, toen Winter op hem toetrad en op strengen toon zei; Wel. Antoine Lamotle, luister naar wat ik je te zeggen hcbl Zoo. dus ik ben verraden, snauwde de man. Ja. het spelletje i9 uit. Ik ken je medeplichtigen en je zult vannacht nog met ze geconfronteerd worden. Neen. ik probeer geen „bluf" te gebruiken; dat is mijn systeem niet. Ze heeten Gregor Martiny en Ferdinand Rossi. Ben je nu tevreden? Lamotte zonk achterover op zijn stoel. Zijn gezicht wa9 verwrongen, maar zijn op winding verdween langzamerhand we^r en zijn houding kreeg weer het norsche en terugstoolende die zij in het begin had gehad. Als u al zooveel weet. hoef ik u niets meer te verlcllen. gromde hij. Neen, je kunt me niet veel vertellen, dat ik nog niet wéét. Maar als je niet nóg grooter dwaas bent dan misdadiger, kun je. tenminste probeeren je miserabele hals .e redden. Hoe? Door een volledige bekentenis. Wist je dat Martiny en Rossi van plan waren mr. Hunter te vermoorden? Neen. Ik 7,weer van niet. Zou je dan geen gebruik maken van den wenk dien ik je daarnet gaf? Als je eenmaal voor den rechter sla3t. is hol 'e laat. Denk er om. ik zal geen verderen ind verspillen om aandrang op je uit te oefe nen Het is nu of nooit. De Franschman stond langzaam op en zei na epn oogenblik nadenken: Monsieur, ik beschouw trouw aan mijn vrienden ais het voornaamste op de wereld. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1928 | | pagina 9