kunt
éhans
Het Théatre-Frangais en
zijn Omgeving.
UIT RUSLAND.
Uw pijp stoppen meteen,
r>j
van SOcKper Vi pond
VOOR DE HUISVROUW.
We komen aan de place du Carrousel,
een ruim, keurig verzorgd plein, dat aan
drie kanten door het Louvre-paleis wordt
enwloten, en dat aan den vierden, open
kant een verrukkelijk uitzicht biedt op de
Tuilerieën en de Champs Elysées, heele-
raaal tot aan den Are de Triomphe toe, die
men ale eindpunt van dit zeldzaam mooie
panorama in de verte ziet oprijzen. Een
hooge, poorlvormige passage, die den Lou-
vre-wand onderbreekt, brengt ons naar de
rue de Rivoh, waar een helsche drukte van
auto's, bussen en voetgangers heerscht. Die
straat steken we over en dan staan we op
de place du Thêitre Francais.
Ook hier heerscht een intens verkeer,
maar hier wordt dat ten minste in gere
gelde cirkelgangen verder geleid rond de
vluchtheuvels en de beide fonteinen heen..
Behalve die beide sierlijke fonteinen aan
Davioud biedt het plein uit een architectu
raal oogpunt beschouwd, niet veel bijzon
ders. Het theater-gebouw is vrij onbelang
rijk van uiterlijk, en wordt bovendien nog
ontsierd door een afschuwelijk standbeeld
van Alfred de Musset. Hoe heeft de maker
ervan het in zijn hoofd gehaald, om z6d
den grooten dichter voor te stellen: met
een bijna wezenloos gezicht neergezakt op
een bank, waar hij niet eens in staat is
rechtop te blijven zitten en naast hem een
dame in een los gewaad gedrapeerd, die
met haar rechterhand hem iets schijnt aan
te wijzen. Maar wit?..Er is in die rich
ting zelfs geen politiepost te bespeuren,
waar dronken stumpers een onderkomen
kunnen vinden. Zou de beeldhouwer
heuseh een zoo realistische toespeling op
het „zwak" van den dichter hebben willen
maken.
Om de Parijsche straatmenigte in al haar
verscheidenheid gade te slaan, biedt de
place du Théétre Francais een uitgezochte
gelegenheid. Men ziet er van alles en nog
wat voorbijkomen: het gracieuse, levendige
„midinettelje", zoowel als den ironischen
in zijn succes teleurgestelden schrijver; den
tooneelspeler, die ook op straat zich ge
draagt, alsof hij op de planken stond, en
meent dat steeds aller oogen op hem geves
tigd zijn zoowel als den zelfbewustcn en
zelfvoldanen handelsman, die recht op een
doel afschrijdl-, en dan al die verschillende
Anglo-Saksische types en de vele donkere
Zuid-Amerikanen en Oostersche toeristen.
Het groote Louvre-HOtel biedt hun herberg
bij bonderden en honderden en van daaruit
verspreiden ze zich daags op de terrassen
der omliggende café's en in de straten,
waar ze met hun neuzen in den wind rond-
speuren naar curiositeiten.
Een van de café's, die op dit plein staat,
Is een bijzondere Parijsche beroemdheid
voor de ingewijden. Dat is het Café de la
Régence. Die beroemdheid heeft het niet te
danken aan zijn diners, aan zijn con
sumpties, of aan zijn voorname klanten,
maar aan zijn schaakzaal. Die zaal is
bekend aan alle Parijsche schaakspelers.
Nacht en dag vindt men er liefhebbers te
zamen. Ieder hóe ver hij het ook in dit
moeilijke spel gebracht mag hebben is
er zeker van diér een tegenstander te zul
len vinden, die hem waardig is.
Een andere merkwaardigheid van het
plein is de groote zaak van een boekhande
laar-uitgever, een van de meest cosmopoli-
tische van Parijs door de talrijke vqgta-
lingen van buitenlandsche litteraire werken
die hij uitgegeven heeft. Het staat daar al
tijd vol boeken-liefhebbers, die er komen
bladeren in de voor aan de straat uitge
stalde boeken, of die komen kijken naar
de curiositeiten, die hij tentoonstelt in zijn
vitrine Want bij ieder eeuwfeest van een
bekend schrijver, of bij een andere jubi
leum-gelegenheid exposeert hij in zijn
breede etalage-kasten portretten, hand
schriften. teekeningen, wiegedrukken
die alle betrekking hebben op dien schrij
ver of dat jubileum.
En vlak daarnaast is een tabaks-zaak,
die op zijn manier óók al een beroemdheid
is. onder de ingewijden. Uit de verste quar-
tiers van Parijs en zelfs uit de voorsteden
komen de echte „liefhebbers" diér hun
keuze doen.
Het „Théfttre Francais", ook „Comédie
Francaise" genaamd, is de Parijsche
schouwburg, die de grootste staats-subsidie
geniet. Het is voornamelijk gewijd aan de
opvoering der klassieke werken uit de Fran-
sche letterkunde: men kan er bijna altijd
zeker van zijn een Racine, Corneille of Mo
lière op het programma te vinden. Wanneer
dus een nog levend schrijver erin slaagt
zijn werk opgevoerd te krijgen in dezen
schouwburg, is dat zulk een eer. dat daar
mede meteen zijn glorie gevestigd is.
Die schouwburg heeft zijn vaste, trouwe
publiek dat streng waakt over zijn moreels
«n patriottische waardigheid. Een paar on
gelukkige schrijvers, die daaraan in hun
werk te kort hadden gedaan, naar1 de mce-
ning van die trouwe bezoekers: een ander,
op wiens verleden men in patriottisch op
zicht wal aan te merken had zijn dan ook
duchtig uitgefloten door het publiek, bij
iedere voorstelling weer, en net zoo lang
fot om een eind aan het schandaal te
maken de directie die stukken van de
lijst schrapte.
Vlak bij de place du ThéAtre-Francais be
vindt zich een ander groot plein de place du
Palais Royal, waar het verkeer nog drukker
is wat voor een groot deel zijn oorzaak
vindt in het feit. datdeheele voorkant van
dat plein in beslag genomen wordt door het
reusachtige warenhuis der ,.Louvre"-maga-
zijnen. Maar hoeveel aantrekking die ma-
magazijnen ook mogen uitoefenen, ze zijn
niet de belangrijkste merkwaardigheid van
dat plein: dat is het Palais-Royal, met zijn
tuin en zijn arcaden.
Als ge vanaf het plein dien tuin binnen
gaat. blijft ge plotseling getroffen staan.
Zooeven nog bevondt ge u in het lawaaiige,
woelige, drukke groote stads leven. Al die
indrukken hebt ge nog versch in uw geheu
gen: voor uw oogen dwarrelen nog de lal-
looze gezichten, auto's, kleuren: in uw
ooren raast nog hel rumoer van alle gelui
den door elkaar, en daar staat ge plot
seling in de- stilte op een leeg en verlaten
Oord, zóó leeg en verlaten als het dorpsplein
van een klein provincie-plaatsje, waai de
menschen meer vegeteeren dan leven.
En toch was eens deze tuin het uit
verkoren wandeloord voor de elegantste
mannen en vrouwen van Parijs. In
dezen tuin ook was het. dat de groote
Fransche Revolutie geboren werd, toen op
13 Juli 1789 Camille Desmoulins hier zijn
vurige opstandige toespraken richtte dat de
menigte deT „Ontevredenen", de hier in de
café's onder de arcaden hun bijeenkomsten
hielden. En den volgenden dag was de Bas
tille ingenomen.
Na de Revolutie, onder Philippe-Egalitê
werd het Palais Royal (toen Paiais-Ezalité
bijgenaamd) befaamd berucht zelfs om de
restauraties, luxe winkels, speelholen en
erger gelegenheden, die zich daarin vestig
den.
Nu nog steeds vindt men luxe-winkels
onder de arcaden winkels van ridder-orden,
winkets van „souvenirs" en winkels met
boeken, die nog een herinnering zijn aan
dien „vroolijken" tijd maar ze zijn noch
interessant'noch aanbevelenswaardig. Ze
liggen daar dan ook maar eenzaam en ver
laten. want op welk uur van den dag men
ook den tuin van het Palais-Royal inloopt,
men treft er slechts zeer zeer zeiden eenige
schaarsche wandelaars aan Zelfs de kin
dermeisjes en de kinderen schijnen dezen
tuin le vermijden, die toch juist door zijn
tegenwoordige kalmte en stilte zoo bij uit
stek voor kinderspeelplaats geschikt zou
zijn.
Camille Desmoulins en Victor Hugo heb
ben er hun standbeeld. En dat van Victor
Hugo zeker verdiende een drukker bezochte
plaats in Parijs, daar het een werk is aan
Auguste Rodin. een werk ten volle den be
roemden meester waardig.
Heelfmaal aan het eind van den tuin be
vindt zich het thèAtre du Palais-Royal, dat
gewoonlijk een licht en zeer geestig genre
werk opvoert. IedeTen avond verdringt er
zich een vroolijke. elegante menigte, maar
nauwelijks dringt de echo van dat vroolijke
geroezemoes door tot onder de sombers,
verlaten arcaden
Naast dien schouwburg is er klein kel
dertje. dat den naam draagt van Caveau de
Camille Desmoulins. Daar werden in den
Revolutie-tijd bijeenkomsten gehouden en
opstandige liederen gezongen. Eenigen tijd
geleden heeft men moeite gedaan om de
oude glorie van dat keldertje te doen her
leven. Men voerde er in kostuum van den
tijd zangen en voordrachten uit den Revolu
tie-tijd op. Werkelijk werd het even een
soort mode onder de feestvierders van Mont-
martre om een wilden dans- en fuif-avond
op de place Pigalle of in de rue de Clichy te
gaan besluiten met een uurtje in dat histo
rische keldertjp rustig luisterend naar oude
zangen en melodieën uit al weer zoo lang
vervlogen tijden....
Maar die mode bleef niet lang stand hou
den. en weldra moest het historische kel
dertje gesloten worden bij gebrek aan gasten
Op het oogenblik is er in gevestigd een
Tsjechoslowaaksch volks-restaurantje.
Wat het Palais-Royal zelf betreft het
onderging den invloed van de tijd-eosehie-
denis: achtereenvolgens herbergde het re-
geerings-personen. de handels-beurs, koning
Louis-Philippe-, het werd geplunderd geres
taureerd; in brand gestoken, weer geres
taureerd En is op het oogenblik de zetel
van de Conseil d'Etat en van de Directie
der Schoone kunsten. En de restaureering
is nog steeds aan den gang....
M. DE ROVANNO.
Parijs, 9 Febr. 1928.
RECLAME.
(•filler less" Cord)
den band, die winder kost
dan hij moest kosten.
CORD, BALLOON,
TRANSPORTATION
Ook Balloonbanden voor
bestaande wielen en velgen
Imp. voo>- Nederland
N.V. R. A. M. I.
LEEUWARDEN AMSTERDAM
4720
DE TEGENWOORDIGE TOESTAND
IN RUSLAND.
(Nadruk verboden).
Do tgd, toon de communisten zelf het
economische leven van het land dachten
te kunnen leiden, behoort reeds lang tot het
verleden. De vroegere propagandisten zjjn
overal als directeuren van fabrieken. *ei- j
ders van trusts enz. verdrongen door „spet
sen" (vaklieden): ingenieurs, technici, enz. i
Langzamerhand wisten die spetsen de
feitelijke leiding van alle zaken in het land
in hun handen te vereenigen en werden
zoodoende een belangrijke macht. Wel
moeten zjj bjj al hun voorstellen rekening
bonder met de bolsjewistische fraseologie, j
waaraan Stalin c.s. nog krampachtig vast
houden, maar van practisch belang is dat
niet.
Deze spetsen zjjn in hun hart vijanden 7an
het bolsjewisme, evenals zjj onder het vorige
regime vijanden van het czarisme waren.
Zft steunen daarom elke groep, die bet
regime kan verzwakken. Een tijd lang heb
ben de Spetsen ook Trotzki en zijn oppositie
gesteund. Na de mislukking van zqn actie
is de stemming geheel omgeslagen en na
ztjn de spetsen felle tegenstanders van den
mislukten Napoleon.
Dit is gedeeltelijk het gevolg van de zucht
der spetsen om zich aan te passen, om
niet te ver te gaan, om een achterdeurtje
open te houden. Maar daarnaast zijn er nog
andere oorzaken van deze verandering in
de stemming. Toen het program van Trolzki
gepubliceerd werd. zagen de spetsen in. dat
een eventueele overwinning van de oppo
sitie een terugkeer tot de tijden van het
militair communisme zou kunnen mede
brengen. Daarom hebben allen, die practisch
werk verrichten, die aan den opbouw van
het land wprken. zich afgewend van de
oppositie. Het tegenwoordige program der
spetsen is: een langzaam duwen van de
regeering in de richting, welke de reëele
belangen van het land eischen. De spetsen
zelf zijn overtuigd dat dit hun zal lukken.
In hoeverre zij gelijk hebben, zal de toe
komst bewijzen.
Volgens deze opvattingen moest de eco
nomische politiek van de sovjet-regeering
(d.w.z. van Stalin) na de verplettering van
de oppositie zich in ..rechlsche" banen ont
wikkelen. Dit i9 echter niet geschied, in
tegendeel. Stalin stevent den laatsten tijd
naar links. De spetsen zien dat natuurlijk.
Volgens de meening van een vooraanstaan
den spets is dit feit niet zoo verontrustend
als het oppervlakkig lijkt. Het is slecht»
een manoeuvre, om de oppositie haar wa
pens te ontnemen. In de naaste toekomst
zal de practijk de regeering dwingen reeele
politiek te voeren, vooral in economische
vraagstukken. Het i9 natuurlijk niet buiten
gesloten. dat de spets gelijk heeft, maar
zeker is dit geenszins. Integendeel, alles
wijst er op. dat deze manoeuvre van Stalin
geen toevalligheid is.
Sommige spetsen beschouwen zich zelf
als het «enige maatschappelijke element,
dat beleekenis heeft voor de ontwikkeling
vtn het land. De Russische fascisten in het
buitenland en de monarchisten deelen deze
meening en hopen met behulp van de spet-
s^n de bolsjewiki af te zetten en een eigen
dictatuur te stichten. Deze opvatting is
echter volkomen ongegrond en de laatste
gebeurtenissen hebben dit op een sprekende
wijze aangetoond. De massa begint zich den
laatsten tiid te roeren. Het eerst begon de
ontevredenheid zich te uiten onder de lagere
sovjet- ambtenaren en beambten die onder
de voortdurende bedreiging van ontslag
verkeeren. Daarnaast ontstond ontevreden
heid onder verschillende lagen van de be
volking: de arbeiders zijn ontevreden, om
dat de werkloosheid met den dig grooter
afmetingen aanneemt. De arbeiders, die'
werk hebben, en de kleinere burgerij zijn
ontevreden over de slechte regeling van de
voorziening der steden met levensmiddelen.
Voor eiken winkel staan tegenwoordig lange
rijen menschen. „staarten", zooals de Rus
sen zeggen. De wachtenden nemen geen
blad meer voor den mond en schelden op
de communisten. Eenige jaren geleden zou
de politie hebben ingegrepen, maar nu doet
zij alsof zij niets hoort. Zelfs de G.P.O.E.-
agenten die getuigen zijn van dergelijke
gesprekken, grijpen niet meer in.
Veel onheilspellender is echter hetgeen
op het platteland gebeurt. Zooals de lezer
weet. is de graan-campagne vrijwel mislukt.
Wat men echter in het Westen niet weet,
is dat de boeren daarbij op eigenaardige
wijze te werk gaan. De boeren handelen
als op commando en manoeuvxeeren op een
voor de bolsjewiki zeer onaangename wijze.
Nu eens brengen de boeren, als hadden
zij het afgesproken, veel graan naar ae
markt; dan weer verschijnt geen enkele
wagen met graan. Zoowel de bolsjewisti
sche leiders als de spetsen vragen zich ver
baasd af: ,,Hoe komt het, dat als in de
Oekrajine plotseling veel graan aan de
markt gebracht wordt, de boeren van Si
berië even onverwacht den toevoer staken
en omgekeerd Hoe komt het, dat op één
dag de boeren als na afspraak allen manu
facturen vragen, waardoor onmiddellijk
alle voorraden uitgeput raken en zich daar
na, wanneer de voorraden inderhaast aan
gevuld worden, van inkoopen onthouden,
zoodat de manufacturen blijven liggen, ter
wijl in een ander gedeelte van het lanu
de boeren juist dan de winkels bestormen
en manufacturen vragen V' Het is toch
moeilijk aan te nemen, dat millioenen boe
ren in de Oekrajine, in Siberie, in het
land van de Wolga enz. de te volgen tac
tiek vaststellen. En toch gebeurt het zoo,
dat alle groepen van de plattelandsbevol
king op een uitgestrekt geb ed, zoowel de
rijke koelak'' als de „serednjak" (midden-
boer) en de arme boer als op commando
of als na afspraak precies hetzelfde doen.
Hoe deze eigenaardige verschijnselen te
verklaren 1 Een vooraanstaand lid van den
Raad voot de Volkshuishouding zei nadruk
kelijk: „Wij kunnen deze eigenaardige ver
schijnselen niet alleen als een gevolg van
economische factoren verklaren; hier wer
ken, om zoo te zeggen, de wetten van de
collectieve psychologie." Er zijn echter
reeds bolsjewistische leiders, die vreezen,
dat het niet alleen „collectieve psycholo
gie" is, maar inderdaad een afspraak.
Indien deze veronderstelling eenigen
grond heeft, dan is de bet eekenis daar
van van dien aard, dat de gevolgen niet
te overzien zijn De bolsjewiki hebben zich
altijd verzet tegen elke poging om een boe-
renorganisatie te stichten. De G.P. O.E.,
die in het algemeen de laatste jaren alles
vermijdt, wat op het platteland de gemoe
deren in beroering zou kunneD brengen,
deinst niet terug voor bloedige onderdruk
kingen, zoodra zij de lucht krijgt van het
bestaan van een boerenbond. Dat er on
danks alle onderdrukking en vervolgingen
boerenbonden bestaan. i6 aan geen twijfel
onderhevig Deze bonden hadden echter
tot nu toe geen onderlingen band, hun actie
beperkte zich steeds tot een betrekkelijk
RÉCLAME.
4714
D-EHeerenbaal
die in kwaliteit minstens
gelij,kis aan andere
duurdere merken iabak,
tProbeeH
tnaareefis
ill 1
1Gld. per pond 20ct perons-10ct.per!/2Ons
^/c$eert cmt de fuimddecé"/
N.V. DOUWE EGBERTS TABAKSFABRIEKEN
OPGERICHT 1753
D*E Heèren-Baai is dus thans verkrijgbaar in pryzert
vau50ct.tot f-L25 per'/2 pond-
klein gebied. Het bestaan van een afspraak
I veronderstelt echter tevens het bestaan
I van een wijdvertakte organisatie. Indien
I dit werkelijk het geval is, dan hebben de
i bolsjewiki spoedig veel moeilijkheden te
verwachten. Wij gelooven echter niet aan
het bestaan van zulk een bewuste coördi
natie, van een organ'satie, die de actie van
de boereü leidt. Wij moeten daarom ook
aannemen, dat wij hier met een geval van
onverklaarbare „collectieve psychologie" te
doen hebben, hoewel een dergelijke stelsel
matige psychose iets ongehoords is.
De spetsen stellen voorloopig geen ver
trouwen in de massa en zoeken geen con
tact met haar. Vele spetsen zijn bevreesd
voor een nieuwe revolutie en zijn daarom
bereid iedereen te steunen, die een nieu-
i we uitbarsting van den haat der massa zou
kunnen onderdrukken. Dat maakt de spet
sen bijzonder toegankelijk voor het idee
van het „bonapartisme" (d.w.z. van een
militaire dictatuur). Ook de nepmannen
(de nieuwe bourgeoisie) verlangen naar d-e
komst van een „Bonaparte", die de ver
schuivingen van de bezittingen, welke het
gevolg zijn van de revolutie, zou wettigen
en iedereen het bezit van hetgeen hij nu
verworven heeft, zou waarborgen.
Bij het bestaan van dezen argwaan van
de spetsen en de bourgeoisie tegen de boe
ren en de onderste lagen van de stadsbe
volking is de poging om een soort bondge
nootschap te vormen tusschen de verschil
lende elementen ,die tegen de bolsjewiki
zijn, tot een mislukking gedoemd. De bols
jewiki weten dat eD zij doen al het moge
lijke om het onderlinge wantrouwen te ver_
grooten. Dit maakt de kansen van een de
mocratisch regime voor de toekomst zeer
gering.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Hebt u honger? Lekkere honger? Ik be
doel in lekkere hapjes? Allez dan maar.
Hier is een „toetje", dat 't vooral in dit
jaargetijde goed doet, smakelijk is, niet te
machtig, frisch en niet te duur, n.l. een
vanille soufflé met versche rhabaibeiBans.
U heeft noodig 25 gram boter, 1/4 L. melk,
vanille, 40 gram bloem, 3 eieren en suiker.
Maak de bloem met wat melk in een
kom aan. Kook de overige melk met de
vanille. Klop de dooiers van de drie eieren
goed dooreen, roer er daarna de aange
maakte bloem doorheen en stort er de ko
kende vanille-melk zeer voorzichtig bij.
Alles even opkoken, de suiker en de boter
er aan toevoegen. Nu moet u dit alles laten
afkoelen, terwijl u steeds blijft roeren;
daarna draait u er het stijfgeklopte eiwit
door en zet de soufflé een kwartiertje in
den oven. Als zij wat afgekoeld is, kunt u
haar eten, doch zij mag niet heelemaal
koud zijn.
De rhabarber moet eerst geschild worden,
daarna zet u haar op met heel weinig
water en laat haar smelten met een stukje
citroenschil er door. Voeg er vervolgens
suiker aan toe naar smaak. Neem nu twee
eieren en klop ze lang in een kom, dooiers
en eiwit te zamen. Roer het kokende vocht
van de rhabarber er voorzichtig door. kook
alles tezamen héél even op en blijf vooral
goed roeren, voortdurend roeren, opdat de
massa niet schift. Ook nadat 't van 't vuur
is genomen, moet u nog blijven roeren tot
het wat is afgekoeld, want zelfs dan is er
nog kans op schiften I U kunt ook, wan
neer het u soms te duur is om 5 eieren
voor dit gerecht te gebruiken, de rhabarber
zonder eieren propnreeren. doch dan heeft
u veel mrer rhabarber noodig en daar zult
u in dezen tijd oneindig veel duurder
mee uit zijn. Daarom gaf ik als 't goed
koopste recept de eieren er bij op.
Nóg een soufflétjel Sinaasappelsonfflé
Noodig 35 gram boter, 65 gram poeder
suiker, 65 gram bloem, 5 eieren, 2-1
oranje- of sinaasappelen, 3 d.L. room.
Roer de boter met de bloem op een
vuur glad, voeg er de suiker en den rooit
aan toe. zoodat het een dikke massa wordt
Neem deze van het vuur en voeg er d(
geraspte schil van de sinaasappelen, de eter
dooiers en het stijfgeklopte eiwit, mei wa
suiker vermengd, bij. Doe de massa over
een met boter besmeerde casserolle (bi
voorkeur van zilver), in een vuurvaste
schotel of in een papieren caisse,
ieder geval ergens in. waarin de soufflé t]
tafel gebracht kan worden.
Plaats dien schotel nu in den overt!
laat den inhoud souffleeren gedurende lil
20 minuten. U moet de schotel af en 10
wat draaien, doch doe het zeer voorzichli
en open den oven zoo min mogelijk: da
voorkomt u het inslaan van het deeg. Den
soufflé moet direct uit den oven met wa
poedersuiker bestrooid binnengebracht wc:
deu. U moet uw tijd nauwkeurig bereke
nen, want als deze soufflé te vroeg klaar
en niet onmiddellijk naar binnen kan gaan
heeft u kans, dat zij neerslaat. Als zij ech
ter even bewaard moet worden, kunt u n»
gelijk neerslaan voorkomen door haar ntf
een deksel te isoleeren.
Alle goede dingen beslaan in drieën
daarom nu nog een ouderwetsch receptje
voor een z.g „souffet".
Roer twee lepels bloem in 41/» maalj
melk en klop het goed dooreen met 4 eie:
dooiers, wat citroenschil en een beetje zout
daarna voegt u er 1 ons en 21/* lood V-
stampte bitterkoekjes bij en het geklop!
eiwit. Bak het aldus ontstane deeg
boter op één zijde langzaam ongeveer
minuten zonder de pan te schudden tot
koek van onderen lichtbruin en
boven droog is geworden. Leg er dan h:
en daar een stukje vruchtengelei op,
den koek „dubbeld" en bestrooi hem
suiker. Als u nu maar weet hoeveel
maatje melk en een half lood bitterkoek
jes is. dan bent u al een heel eind ofi
een mooie gezellig ouderwetsche omelet
fabriceeren! In dat zelfde oude receptenboei
vind ik een goed middeltje om oudbakkö
brood als vcrsch te maken. Men legt te
daartoe op een soepbord of diepe schaa
en zet dit in een pan met zooveel kokew
water, dat dit net niet over den rand vei
het bord of den schaal bij het brood ks:
komen. Dan dekt men de pan dicht, las
het water verkoken en neemt er ten slotti
het brood uit.
Kent u het recept van brood voor lijdtf
aan suikerziekte? Noodig 150 gram glut«D
200 gram amandelen. 100 gram boter,
eieren, zéér weinig zout, 1 d.L. melk, 1'
gram gist.
Roer de boter tot room, voeg er de eier
dooiers één voor één aan toe; daarna
gluten, de gist aangemaakt met de lauw
warme melk, de gemalen amandelen, b?
zout en het laatst het zeer stijf geklopt
eiwit. Laat dit deeg l/s uur rijzen in eeI
met boter ingewreven broodvorm en
het daarna bij matige hitte in den oven
Niet iedereen weet, dat men ook z'Jj
ontbijtkoek zelf kan maken. Noodig'
eieren, 600 gr. geraspte Javaansche suiker»
500 gr, tarwebloem, één theelepel kan^i
15 fijn gestooten kruidnagelen, note.n
muskaat, 30 gr. snippers. 75 gr.
50 gram grof gehakte amandelen. 1
lepe) dubbelkoolzure soda. Roer
dooiers 5 minuten met de suiker, wnjl1
bloem en de dubbelkoolzure soda door
zeef en voeg ze er bij. steeds
roerende Doe er daarna alle andere
diênten bij als maar roerende en het s -
het stijfgeklopte eiwit. Wrijf een vorm
boter in. plaats daarin het deee enh]tt3<
den koek in den oven bij
