DE AFZANDERIJ TE KATWIJK-AAN-ZEE.
)eGrijzeDame
gg»<» Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 15 Februari 1928
Derde Blad
No. 20836
VISSCHERIJ-BERICHTEN.
FEUILLETON.
RECHTZAKEN.
KUNST EN LETTEREN.
FAILLISSEMENTEN.
SPREEKCEL.
fl
Foto's t. d. Kaar, KatwiJk-ann-Zeo.
Eet afzanden der cUinien vordert sledhts langzaam, rnede door de staking, Hoede oude huizen van het dorp zichtbaar worden nu de duinreep is •weggenomen.
Het huis van den sluiswachter, dateerend rnt 1801 nerf worden gesloopt. Op den Overzichtfoto der afeandelrfl
achtergrond de villa van H. PL H. Prinses Juliana.
ÜMUIDEN, U Febr.
V1SCHPRUZEN.
34 Tarbot per K.G. f 2.90—2.40. 6350
Tongen f 2.601.70. 13 Griet per kist van
50 K.G. f 7435. 30 Groote Schol f 3934.
32 Middelschol f 4339. 66 Zetsohol f 5542.
14.3 Kleine Schol f 43—13. 74 Bot f 15—8. 50
Schar f 2316. 8 Tongschar f 153. 6 Rog
gen per 20 stuks f 3635. 20 Vleeten per
ftuk f4.10. 34 Pieterman en Poontjes per
kist van 50 K.G. f 1610. 7 Groote Schel-
visch f59—55. 9 Middel Schelv. f 5442.
35 Kleinmiddel Schelv. f 4535. 166 Kleine
Bohelv. f 3311.50. 64 Kabeljauw p. kist
Tin 125 K.G. f5837. 103 Gullen per kist
Tan 50 K.G. f26—16. 10 Heilbot per K.G.
f 1.70—1.60. 127 Wijting per kist van 50
K-G. f 136.50. 1233 Koolvisch per stuk
i 1.45-0.47. Lengen f 4.50—1.57.
Binnengekomen zijn 12 stoomtrawlers en
3e loggers KW 134 met f 1420, KW 153 met
f1251; KW 57, met f 1375; KW 155 met
f 1402 en KW 36, met f 1310 besomming.
Uit het Engelsch
▼an HENRY SET0N MERRIMAN.
D
•>lk durf gerust zeggen, dat ik de onpar-
wgheid van een vrouw altijd in twijfel
ck."
lachte en trok haar stoel wat dichter
1 de piano. Het zou gemakkelijker zijn ge-
e?st over te gaan tot een gesprek over
a?e algemeenheden, waartoe hij haar
En ^eg opende. Eenigszins nieuwsgierig
hij af.
Denkt u, dat er voorkeur is?" liep zij in
en val.
jD' Daar vraagt u mij iets dat mijn arm-
'[y- onderscheidingsvermogen te boven
Mrs. Harrington loopt niet met haar
7 *e koop. Zij is moeilijk".
^.eer"i stemde Agatha toe, met een
fj? s'e' natuurlijk belang in de Fitz Hen-
et zii. na een kleine pauze', voort,
D ^degelijke openhartigheid. „Wij heb-
h t kinderen, samen gespeeld, ziet u"
D 0 ^grijp ik het. Ik stel ook belang in
alleen omdat ik van hen houd",
bi 7re'es" vervolgde Agatha terwijl zij
,u., .n van de muziek, die hij voor haar
had. onderzoekend omsloeg, en
i Sof. zij maar half met haar gedach-
5 jLs bij waf zij zeide .ik vrees, dat
i f.r.aiTin?ton Det soort mensch is. om
ij ^aardigheid te doen. Zij heeft
vrij duidelijk te kennen gege-
HAAGSCHE RECHTBANK.
Giet eren heeft terecht gestaan de los-
werkman J. van E., uit Leiden, wegens be
dreiging met eenig tegen het leven gericht
misdrijf. Bij eeü twist met een zwager
heeft hij dezen gedreigd met een hakbijl
onder het uiten van de woorden ik sla je
de hersens in. Uit de behandeling der zaak
bleek, dat verdachte tijdens het plegen
van het misdrijf onder den invloed van
sterken drank verkeerde.
Eiseh3 maanden gevangenisstraf.
DE MOORD TE CAPELLE A- D. IJSSEL.
De rechtbank te Rotterdam heeft uit
spraak gedaan in de zaak van den 19-jari-
gen lossen werkman B. M., gedetineerd,
die op 31 Januari had terechtgestaan, ver
dacht van
ten eerste doodslag subsidiair mishande
ling den dood ten gevolge hebbend van
den rentenier G. Dekker te Capelle a. d.
IJssel, gepleegd op 27 Augustus 1927;
ten tweede van diefstal, subsidiair ver
duistering van een bankbiljet van f 10, dat
ven, dat zij van plan was al haar geld aan
één van hen beiden na te laten".
Weer die kleine flikkering onder de ge
duldige oogleden van den graaf
„Inderdaad 1" zeide hij. „Aan welken van
de tw^?"
Agatha haalde haar schouders op en be
gon te spelen.
„Dat is niet zoozeer de vraag. Het is het
beginsel de onrechtvaardigheid waar
tegen men in verzet komt".
„Natuurlijk" mompelde de Lloseta, met
een knikje. Natuurlijk".
Zij speelden verder en in de andere ka
mer redeneerde mrs. Harrington met Luke
Mrs. Ingham-Baker scheen te slapen, maar
haar vriendin en gastvrouw verdacht haar
van te luisteren. Daarom verhief zij van
tijd tot tijd haar stem, de buitengewone fol
tering van onbevredigde nieuwsgierigheid
kennende en mrs. Ingham-Baker hoorde de
woorden ..Fitz" en de tooverklank „geld"
meer dan eens, maar niet het verband van
den zin. om haar pijnlijke geestesspanning
te verzachten.
„En heb je een moeilijk leven?" vroeg
mrs. Harrington. Zij had die vraag al eeni-
gen tijd voorbereid wilde hem tot ver
trouwelijkheid uitlokken, zien hoever haar
eigen macht ging. Een vtouw is niet tevre
den met het bezitten van macht; zij wil er
het bewijs van zien in het leven van
anderen.
„Neen," antwoordde Luke, haar onbe
wust teleurstellend. „Dat kan ik niet zeg
gen".
Hij was terdege op zijn hoede. Er was
niet de geringste mogelijkheid, dat hij ooit
deze vrouw zou vergeven.
„En je loopbaan bevalt je goed?"
Jz, dank u".
zich in een vestzak van Dekker had bevon
den
ten derde waS verdachte het verbergen
van het lijk van Dekker ten laste gelegd-
De rechtbank heeft verdachte veroor
deeld tot 8 jaar gevangenisstraf.
De vertegenwoordiger van het O. M. mr.
J. G. Holst-eijn had 16 jaar gevangenisstraf
geëischt.
JULIA EN JOHANNES RÖNTGEN.
Onder auspiciën der N.V. Internationale
Concertdirectie Ernst Krause, zal het echt
paar Julia en Johannes Röntgeü een bede-
ren- en piano-avond geven op Donderdag,
23 Februari, 8 uur in den schouwburg te
Leiden- Het programma bevat werken van
Purcell, Mozart, Schubert, Debussy, Fa ure,
W. Pijper, Joh. Röntgen, etc.
EEN BENJAMIN CUYP ONTDEKT.
In het R.-K. Wees- en Oudeliedenhuis in
de Warmoczierstraat te Den Haag, bevond
zdoh in de betimmering van een schoorsteen
een oud schilderij. De regenten wendden
zich om advies tot den restaurateur C. B.
Mrs. Harrington's oog en rustten onder
zoekend op zijn gelaat.
„Misschien zou ik je kunnen helpen," zei
zij, „met mijn beetje invloed, of of door
andere middelen."
„Dank u," zeide hij, niet verontwaardigd,
kalm in zijn volkomen onafhankelijkheid.
Mrs. Harrington fronste haar wenkbrau
wen. Een visioen kwam haar voor den
geest een groot verlangen. Als zij den
bots van dezen man eens kon vernietigen?
Want zijn stilzwijgen, zes jaar lang, had
nooit opgehouden haar te verbitteren. Als
zij hem eens zoo volmaakt kon vernederen,
dat hij de huLp zou komen vragen, die zij
hem nu zoo zorgeloos aanbood?
Met vrouwelijk instinkt wist zij het eenig
mogelijke middel te vinden, om dit doel te
bereiken. Zij bleef er niet bij stilstaan, dal
een natuur als die van Luke nooit iets voor
zichzelf zou vragen dat juist zulken als
hij. geen trots hebben, als zij voor een ander
vragen, zelfs dat opofferend terwille van
den ander.
Haar eigen gedachten volgend, keek mrs.
Harrington peinzend naar de andere kamer,
waar Agatha zat. Het meisje speelde met
ingespannen aandacht. Agatha wist niet, dat
iemand naar haar keek. Het licht dat door
de twee lila kapjes van de pianokaarsen, op
haar viel. deed haar gelaat op het voor
de el ig si uitkomen.
Op slinksche wijze richtte mrs. Harring
ton haar oogen op Luke die ook naar Aga
tha keek. En een zonderling lachje zweefde
om mrs Harrington's lippen. Het visioen
begon meer tastbare vormen aan te nemen.
Mrs. Harrington zag haar weg reeds voor
zich: haar buitensporige liefde naar macht
was aan het werk. Zii kon zelfs voor zich
zelf niet erkennen, dat Luke Fitz Henry
v. Bohemen, die om de bijzondere karak
teristieken van. het schilderij een restau
ratie aanbeval.
De heer v. Bohemen deelt mede, dat het
schilderij zich inderdaad ontpopte als iets
bijzonders. Dr. Brediue en dr. Schneider
verklaren het voor een ongetwijfeld echten
Benjamin Cuijp.
Benjamin Cuijp werd m December 1612
te Dordrecht geboren, waar hij 28 Augus
tus 1652 overleed.
In 1643 toefde Benjamin in Den Haag
en omstreeks dien tijd of even later kan het
schilderij van het R.-EL Wees- en Oudebe-
denhuis ontstaan zijn. Het brengt, op dra
matische wijze Paulus' bekeering in beeld-
Benjamin stond onder sterken invloed van
Rembrandt en zijn teekeningen «werden
later wel eens voor die van dezen meester
verkocht.
Het is een groot paneel, 105 c.M. breed
en 86 c.M. hoog. De toestand bleek bij de
restauratie, die volkomen geslaagd is,
voortreffelijk. Geparquetteerd en hersteld
zijnde, straalt het een werkelijk Rembrand,
tüeken luister uit.
Door een gelukkigen samenloop van om
standigheden is er een nieuw meesterwerk
ontdekt en voor onze kunst behouden.
Uitgesproken:
Joh. van der Hoeven, fee Leidschendam,
Straatweg 44a. Rechter-comm. mr. F. J. A'.
Hijink; cur. mr. L. H. Rambonnet, te Lei
den.
J. Obr. van Evert, aannemer, te Leiden*
Rijn en Schiekade 117. Rechter-comnH mr.
A. B. Bommezijn; curator mr. H. Burgers-
dijk to Leiden.
EEN KLACHT.
Inzender wil hiermede de aandacht ves
tigen van autoriteiten en in het bijzonder
van den Directeur der Gemeentewerken,-
op den meer dan ergen toestand van het
stukje Heerensingel van den Lage-Rijndijk
tot aan de Amsterda/msche Anthraciet-
Maatschappij. Bij het minste buitje regen
wordt dit gedeelte in een modderpoel her
schapen, terwijl het trottoir ook in zeer
slechten toestand verkeert.
Het steeds bijvullen der ontstane gaten
heeft hier nimmer resultaat en is dus geld!
vermorsen.
haar ontsnapt was. Dergelijke vrouwen
weten nooit, waar zij moeten ophouden.
„Hoe lang blijf je in Londen?" vroeg zij
plotseling heel vriendelijk.
„Slechts veertien dagen".
„Wel dan moet je mij dikwijls komen be
zoeken. De Ingham-Bakers blijven ook nog
een paar weken. Het is voo vervelend voor
die arme Agatha, alleen met een paar oude
vrouwen in huis. Kom morgen op de lunch,
dan kunnen wij voor 's middags het een of
ander plan maken."
„Ja heel graag," zeide Luke.
„Je komt dus?"
Niets liever dan dat."
En zoo ging de muziek door en
het spel.
Luke en graaf Cipriani de Lloseta ver
lieten tegelijk het huis. Een paar ellen wan
delden zij naast elkaar, op den voet gevolgd
door een rijtuig.
„Wilt gij met mij meerijden?" vroeg de
Lloseta tenslotte. „Ik ga naar het huis van
den Peregrinator.
„Neen. dank u. Ik wil recht door naar
mijn kamers gaan. Sinds drie nachten ben
ik niet in bed geweest."
„Ach die zeelieden! Ik ga nog eerst rus
tig een half uurlje lezen om tot kalmte te
komen."
„Leest u veel?"
De Lloseta wenkte de „cab" met een be
weging van zijn hoofd, en vóór hij instapte
keek hij zijn metgezel met doordringenden
bbk aan.
„Ja, heel veel. Onlangs heb ik ergens ge
lezen, dat het nooit verstandig is, gunsten
van een vrouw aan te riemenzij wil altijd
meer hebben dan zij waard is. Goeden
nacht."
En hij reed weg.
HOOFDSTUK X,
Het spel begint.
Aga!ha zond haar kamenier weg en ging
voor het vuur in haar slaapkamer zitten
om heur haar te borstelen.
Het was nog slechts vier jaar geleden
sinds miss Ingham-Baker, volkomen klaar
gemaakt voor den strijd des levens, een
chique kostschool aan de Zuidkust verliet.
Het was een wereldsche school, waar zij
al vroeg leerde erkennen, op wandelingen
in King's Road, den blik van bewondering,
al9 zij dien ontmoette. Het verlangen naar
mooie kleeren en de kunst, die met „chic"
te dragen, werd haar, als van het hoogste
belang en grondig bijgebracht Zondags, met
mutsjes getooid werd in gepaste houding en
met de noodige geestdrift gewandeld. Door
welk middel hun ruggen zoo recht waren,
weet de schrijver, zelf niet op een meisjes
kostschool opgevoed, niet nader toe te
lichten.
„Mijn meisjes trouwen altijd!" zeide miss
Jones gewoonlijk met een glimlachje van
voldoening en de moeders maakten het be
kend.
Agatha was een vlugge leerlinge geweest.
Miss Jones leverde haar af als een artikel,
waaraan de laatste hand gelegd is. Inder
daad had miss Jones vergeefs uitgekeken
naar den naam van Agatha in de rechtsche
kolom van de „Morning Post", waar men
kon lezen wat er op het gebied van verlo
vingen in de groote wereld plaats vond en
in de eerste kolom van de „Times" waar
verdere maatschappelijke gebeurtenissen
worden behandeld. Maar dit was geheel
Agatha's schuld.
t Lm. (Wordt vervolgd). J
