Humor uit het Buitenland.
DE PARIJSCHE HEUVELEN.
„ROMANO"
UIT RUSLAND.
Hotelhouder: lk mag zoo graag die paartjes iu hun
dUébmodswekon bier zien.
Vriend: Ja, ze zijn als zonnestraaltjes in de zaal, niet
waar?
Hotclhooder Dat bedoelde ik niet ze eten zoo
valnlg. ^Humorist)
Dominé: Het doet me leed, Sandy, je in dezen sfatu
aan te treffen.
Sandy: Da's in orde, do, Ik vier me gouwe bruiloft.
Dominé: Maar viert je vrouw die dan niet mee?
Sandy: Nee, nee, do, die arme ziel, ze bet er niks
mee te make, zo is me derde. (Passing Show)
Waarom bent toch zoo bang, overreden te worden,
Oom?
Nou, zie Je, het zon m'n dertiende keer zijn.
(Passing Sbow)
Schipper: Zeg eens, wie van jullie heeft m'n papegaai
'8ie beestachtige taal geleerd?
Matroos: Zal de kok geweest ztjn, schipper dit
praat in z'n slaap. (Punch)
Man: Lieve, vindt Je dat rjztur.sken ook niet zlnne-
loos? Laten we weer vrienden zijn.
Z'n vrouw: Zoo. Zeg maat ineens, waar nu weer een
knoop aan gezet moet worden. (Humorist)
De dienstbode: Zon U meneer willen vragen, me
vrouw, om die lezing af te schakelen en een station te
zoeksn, waar ze muziek geven? Ik beb m'D aanstaande
beloofd, hem de charleston te leeren. (London Opinion)
Evenals Rome, de Eeuwige Stad, is ook
Parijs gebouwd op zeven heuvelen, waar
van de meest beroemde, en tevens de meest
schilderachtige, de Montmartre-heuvel is,
de z.g. butte Montmartre, ook wel de „Butte"
zonder meer genaamd.
„Montmartre is aan het wegsterven,
Montmartre is aan het verdwijnen!" zoo.
leest men vaak als klacht in de Parijsche
kranten. En, inderdaad, dat is zoo: Mont
martre is aan het verdwijnen.
Natuurlijk wordt daarmee niet bedoeld
het Montmartre dat bestaat uit de place
Pigalle, en de omliggende straten, het Mont
martre dat op zeer speciale wijze bekend is
aan alle toeristen van de heele wereld. Dit
Montmartre integendeel is in vollen bloei
en grpei.
Neen, bedoeld wordt het eigenlijke Mont
martre, dat dorpje, dat daar boven op den
heuvel ligt. rondom de kerk van de Sacré-
Coeur. Dit Montmartre, met zijn bochtige,
nauwe straatjes, zijn oude, oude huizen, zijn
menigte schilders dit Montmartre is
zienderoogen aan het verdwijnen. Het mee-
doogenlooze houweel der grondwerkers
slecht de oude huizen, waar Mimi Pinson
gewoond heeft, en de bohème van Murger.
Nieuwe straten worden aangelegd, nieuwe
rechte straten; en de schilders die laten
hoe langer hoe meer Montmartre in den
steek, en gaan wonen in andere straten,
waarheen het succes hen roept, het gelde
lijk belang, of de mode. Ze gaan naar het
elegantere quartier des Ternes, of wel naar
het cosmopolitische Montparnasse.
Toch heeft de oude Montmartre-heuvel
tot op den huidigen dag nog veel van zijn
charmes weten te bewaren. Verscheiden
nauwe straatjes met hun ouderwetsche
kroegjes, ouderwetsche uithangborden en
ouderwetsche geluiden, kunnen nog plotse
ling den toerist den indruk geven, dat hij
overgezet is in een klein provincie-plaatsje,
ver, heel ver van de groote Wereldstad weg,
hoewel op verschillende punten van 'Je
Montmartre-heuvel het panorama dier We
reldstad zich in al zijn groolschheid voor
hem opendoet.
En Montmartre heeft in haar schoot nog
vele van haar oud vereerders bewaard. Het
is er nog vol schilders-ateliers hoewel
het waar is, dat de meeste daarvan door
vreemdelingen in beslag zijn genomen.
Verscheiden dichters, schrijvers en mu
sici wonen er, die voor niets ter wereld van
quartier zouden willen veranderen; en ver
der wonen er natuurlijk vele winkeliers van
allerlei soort, die er niet weg zouden willen,
omdat ze daar nu eenmaal hun broodje
gevonden hebben.
De place du Tertre heeft nog zijn be
roemde etablissementen van eertijds, die
nog altijd een talrijke clientèle trekken. Om
u daarvan te overtuigen, ga er eens heen
op een zomeravond, dan zijn de terrassen
van de diverse café's en restaurants uitge
dijd tot bijna het midden van de straat.
Van alle kanten klinkt muziek op, en een
woelige menigte maakt het bijna onmoge
lijk om daar met een auto doorheen te
rijden.
Ter zelfder tijd is ook het. bekende ouder
wetsche artiesten-kroegje „Le Lapin Agile"
zoo vol, dat later gekomen casten er aan
de deur weggestuurd worden bij gebrek aan
plaats. En precies zoo is het in het artiesten
kroegje van de ..Vrije gemeente van Mont
martre", waar het propvol is met publiek,
dat l estaat uit luisteraars en uit vrijwillige
zangers, en waar de heele zaal deelneemt
aan de grappen en zotternijen, die er uitge
haald worden door die zeer fantastische °n
fantasie-rijke gemeente".
Maar ook de op de place Pigalle heer-
schende ondeugden en zonden hebben op
die Montmarre-hoogten hun vertegenwoor
digers en vertegenwoordigsters, en hun ge
heime, verborgen hoekjes.
Lage, oude. vervallen huizen worden
soms ineens midden in den nacht verlicht,
en vluchtige gestalten sluipen in, slui
pen uit.
Handelaars in „coco" (de Parijsche bij
naam voor cocaïne) en clandestiene opium-
rookerijen hebben zich tijdelijk in die oude
huizen met vervallen uitzicht geïnstalleerd,
en ze zijn daar goed verborgen voor de po
litie, die gedurende langen tijd er geen erg
in heeft, dat er achter die lage, nauwe deur
daar vaak menschen uit de beste kringen
hezig zijn zich te vergiftigen, of bij duizen
den tegelijk hun fortuin te verliezen.
En over dat alles heerscht de kerk van
de Sacré-Coeur, met haar imponeerende
witte silhouet, met haar koepel, met haar
terrassen, met haar toren, die overdag zoo
scherp zich afteekent tegen de blauwe
lucht, en zelfs te zien is hier en daar van
uit de midden-stad, vanaf de groote boule
vards.
Niet alle Parijsche heuvelen zijn zoo
hoog als de Montmartre-heuvel, noch zoo
schilderachtig ook. Van topografisch stand
punt beschouwd zijn eigenlijk de heuvel
van Chaumont en die van Menilmontant
de eenige echte „heuvels" nog, vanwaar een
uitzicht op Parijs zich over tientallen kilo
meters uitstrekt, en tot deze twee heuvels
willen we vandaag ons bezoek beperken.
De butte Chaumont is bijna even ongelijk
heuvelachtig als de butte Montmartre, en
is vooral bekend om zijn park. Dat park is
het meest romantische plekje van Parijs.
Daar bevinden zich watervallen en grotten
met stalactieten, daar zijn enorme rotsen
enfin, daar is van alles wat men maar be
denken kan voor een romantisch park.
Zelfs is er een brug, die de „Zelfmoord-
brug" genoemd wordt!Niettemin is het
werkelijk een der mooiste parken van Pa
rijs. Midden in een meer ligt een woest
eiland, dat bestaat uit groote rotsgevaarten,
die op een hoogte van 50 meter bekroond
worden door een allerliefst tempeltje in
Grieksch-Romaanschen stijl. Het uitzicht
dat men vandaar heeft op Parijs is zeld
zaam mooi, en loont ruim de moeite en de
vermoeidheid van het naar boven klimmen
Het is een ideaal plekje voor droomerijen
en voor ernstige gedachten en zelfs voor
gevoelens van extase, die over u kunnen
komen, wanneer ge die reusachtige stad
beneden u ziet uitgestrekt, die zijn ronkend
geraas naar omhoog zendt.
De butte Menilmontant ligt vlak daarbij.
Zij omvat het quartier Belleville, in hoofd
zaak een arbeiders-buurt. Het is daar vol
ateliers, werkplaatsen, fabrieken. In deze
wijk woonden de z.g. „populations, des
faubourgs", die een zoo groote rol in de
geschiedenis van Parijs gespeeld hebben de
laatste eeuwen.
De armoede is er ruim vertegenwoordigd:
krotten en kleine volkskroegjes bij de vleet.
In een groot aantal van de kleine straatjes
dier volksbuurt is het niet geraden zich
's avonds of 's nachts te wagen. De apache,
de echte Parijsche apache, met zijn coiffure
k la casserole, zijn gladgeschoren nek, en
zijn diep in de oogen getrokken pet die
zwerft vooral hier rond, en verspreidt ich
van hier verder over de stad om zijn nach
telijke slagen te slaan.
Bochtige, kronkelende straatjes en steeg
jes mankeeren er hier evenmin als op Mont
martre. maar hier zijn ze veel triester van
uitzicht en veel minder aantrekkelijk; want
hier vindt men slechts misère en nog eens
misère, slechts heel zelden klinkt er iets
op van gezang of gelach.
Geen „Vrije Gemeente" hier, en geen
vroolijke, grappige manifestaties als op
Montmartre. Wanneer dit volkje de straat
op trekt om te manifesteeren is dat een
van de minst wenschelijke dingen op
aarde!
Eigenaardig is het, dat overdag alles even
vredig lijkt in deze straatjes. Groente
vrouwen duwen er -zachtjes en vreedzaam
haar karretjes voort, of staan er omringd
door een troepje kijkende en koopende huis
vrouwen; de winkeliers drijven opgewekt en
vreedzaam hun zaakjes; maar 's avonds...
neen, laten we liever maar weer naar
Montmartre terug gaan, daar is het vrij wat
vroolijker en amusanter. En onze wande
ling over de Parijsche heuvelen zetten we
een volgende maal dan wel voort.
M. DE ROVANNO.
Parijs, 3 Oct. 1927.
RECLAME.
de nienwe 8 ets. Sigaar
Fa. A. H. YVIITERBURG - Leiden
9.'50
DE BUITENLANDSCHE HANDEL
VAN DE SOVJET-UNIE.
(Nadruk verboden).
In de eerste jaren vaD hun heerschappij
waren de bolsjewiki overtuigd van de spoe
dige ineenstorting van het kapitalistische
stelsel in de geheele wereld. Hun taak was
dus toen eenvoudig; zij moesten de revo
lutie steunen en overal de ontevredenheid
aanwakkeren Het bleek echter, dat Lenin
zich vergist had en dat het kapitalisme
niet alleen niet ineenstortte, maar inte
gendeel zich herstelde en nieuwe machts
posities verwierf. De sovjet-regeering moest
dus haar gedrag wijzigen Om zich staande
te houden moest zij nu contact zoeken met
de kapitalistische landen, overal handels
betrekkingen aanknoopen, den uitvoer sti-
muleeren enz. Maar tegelijkertijd bleef zij
de gevangene van de Comintern (de Com
munistische Internationale) en bleef de
revolutionnaire beweging in alle landen
financieel steunen en de avonturen in
China en de kolonies van de Comintern
bekostigen. Het onvermijdelijke gevolg van
deze politiek was, dat de verhouding tua-
echen de sovjet-regeermg en de kapitalis
tische landen steeds slechter werd en dat
sommige landen (vooral Engeland) na de
mislukking van alle pogingen om de sovjet,
regeering te doen afziet» van haar revolu
tionaire propaganda in het buitenland, de
betrekkingen met Rusland verbraken.
De hoop van Engeland, dat de andere
groote mogendheden, vooral Frankrijk, zijn
voorbeeld zouden volgen, is niet verwezen
lijkt. De oorzaak hiervan is begrijpelijk.
Rusland kan naar het buitenland goede
ren uitvoeren (gTaaD, hout, olSe), die West-
Europa best kan gebruiken. De sovjet-re
geering doet van haar kant al het moge
lijke om Frankrijk en- andere landen voor
zich te winnen door elk land bijzonder
gunstige bandelsvoorwaarden aan te bie
den en het eene land tegen het andere uit
te spelen. Weliswaar is d© hoeveelheid goe
deren, die de sovjet-regeering naar het bui
tenland kan uitvoeren, betrekkelijk gering,
maar desalniettemin kan de Russische ex
port tot op zekere hoogte de prijzen op de
WeshEuropeesche markt drukken en de
machtspositie van de Angel-Saksische lan
den afbreuk doen, hetgeen voor de La/
tijnsche landen voordeelig kan zijn.
Een regeling van de handelsbetrekkin
gen met de Sovjet-Unie wordt echter be
lemmerd door verschillende omstandighe
den. Vóór alles is het voor den buiten Land.
schen handel noodig de zekerherid te bezit
ten, dat de transacties niet voor een kor
ten tijd, maar voor een aantal jaren ge
sloten worden. Er moet dus zekerheid be
staan van de stabiliteit van het regime en
van de goede trouw van de tegenpartij, de
zekerheid, dat de tegenpartij, als zij aan
het bewind blijft, de op zich genomen ver
plichtingen werkelijk zal naleven. Van
bijzonder veel belang is een dergelijke ze
kerheid bij transacties met goederen als
olie (waaraan Frankrijk behoefte heeft),
graan, hout e.d., waarvan de productie met
vrij veel zekerheid vooraf bepaald kan
worden.
De West-Europeesche klanten van do
Sovjet-Unie hebben echter de zekerheid
van de soliditeit van het bewind en van
de goede trouw van de sovjet-regeering
niet. De politieke crisis in Rusland neemt
steeds scherper vormen aan. De onderlinge
strijd van de verschillende groepen in de
regeerende partij verflauwt niet, maar
wordt met den dag feller. Al is een spoe
dige ineenstorting van het sovjet-regime
niet waarschijnlijk, een zakenman, die met
de sovjet-regeering transacties afsluit, die
aangegaan worden voor eenige jaren, moet
met dat gevaar rekening houden. Wei is
het mogelijk, dat een nieuwe regeering,
die na den val van de bolsjewiki aan 't be
wind zou komen, de verplichtingen, aange
gaan door de sovjet-regeering, zou erken
nen en naleven, maar zeker is dit geens
zins. Bovendien kan de verdrijving van de
bolsjewiki leiden tot een nieuwen burger
oorlog, waarbij niemand er aan zal kunnen
denken, de buitenlandsche verplichtingen
van de afgezette regeering na te komen
De sovjet-regeering beroept zich steeds
op de stiptheid, waarmede zij tot nu toe
al haar verplichtingen was nagekomen om
de West-Europeesche kapitalisten te over
tuigen, dat op haar goede trouw valt te
rekenen. Tot op zekere hoogte is de be
wering van de bolsjewiki, wat het verleden
betreft., waar. In den regel hielden de bols
jewiki zich tot nu toe min of meer aan de
in het buitenland gesloten handelstrans
acties. Er zijn echter ook uitzonderingen
bekend, dus gevallen waarin handelsorga
nen van de sovjet-regeering weigerden de
op zich genomen verplichtingen in zake de
levering van goederen (hoofdzakelijk graan)
na te komen.
Een voorbeeld. Zekere Chlopljanldn, ver
tegenwoordiger van de rijkscentrale voor den
builenlandschen handel, heeft met Engelsche
firma's overeenkomsten gesloten voor de
levering van groote hoeveelheden graan. De
beloften van dezen Chlopljankin waren zoo
nadrukkelijk, dat de Engelschen dachten hun
scepsis te mogen opgeven. De sovjet-auto-
rileiten konden echter de verplichtingen niet
nakomen en de overeenkomsten werden ge
annuleerd. Men moet bovendien niet uit het
oog verliezen, dat al de transacties, waarbij
de bolsjewiki hun verplichtingen waren na
gekomen, betrekking hebben op de betrek
kelijk kleine partijen. Nu gaat het echter
om groote transacties, die bepaalde trans
acties op de sovjet-regeering leggen, voor
de naleving waarvan veel werk en kapitaal
noodig zijn. Of de sovjet-regeering ook
onder deze omstandigheden haar goede trouw
zal bewaren, is een groote vraag. Haar ge
drag is tot nu toe niet van dien aard geweest
om den buitenlandschen kapitalisten ver
trouwen in te boezemen.
De buitenlandsche zaken menschen, die met
de bolsjewiki zaken willen doen, moeten
daarom alle omstandigheden overwegen, al
vorens zij besluiten tot het sluiten van
transacties over te gaan. Het ligt voor de
hand, dat geen enkele ernstige firma met
de bolsjewiki transacties kan afsluiten,
zonder van de tegenpartij garanties te eischen
dat de verplichtingen, die Moskou op zich
neemt, werkelijk nagekomen zullen worden.
Dergelijke garanties eis.chen veel geld, het
geen de rentabiliteit van den Russischen
handel, die nu al ^eer klein is (Rusland
lijdt nu vaak verlies aan zijn uitvoer), nog
meer zal verminderen. De buitenlandsche
handel wordt op deze wijze niets anders dan
een middel ora buitenlandsche valuta te
verkrijgên.
Hiermede zou het buitenland tenslotte wel
genoegen kunnen nemen. Rusland moet per
sbt van rekening zelf weten, wat het met
zijn uitvoer doet. En als de regeering het
goed vindt, verlies bij den uitvoer te lijden
om aan buitenlandsche valuta te komen,
dan is dat haar zaak. Men vergete echter
niet, dat de sovjet-regeering vóór alles cro-
di-etea noodig heeft, dat zij niet in staat is
de productie op het noodige peil te houden
zonder groote kapitalen te bestsden aan den
opbouw van de geheel geruïneerde industrie.
Elk land, dat zaken met Rusland zal willen
doen, (wjj bedoelen daarmede groote zaken),
zal voor de noodzakelijkheid geplaatst worden
de sovjet-regeering credieten te verleenen,.
Zooals bekend, moet Frankrijk, wil het iets
van het aan Rusland geleende geld terug
krijgen, beginnen met den bolsjewiki
geld te leenen. En nu rijst de vraag, oi
de credieten, die de bolsjewiki verlangen,
niet in een bodemloozen put geworpen worden
en of er eenige kans bestaat, die credieten
ooit terug te krjjgen. Crediet-operaties moe
ten natuurlijk voor een langen tijd gesloten
worden en dan is de vraag over de stabiliteit
van hel tegenwoordig regime nog van meer
belang dan bij het sluiten van gewone
handels-transacties. Het is mogelqk, dat een
eventueele nieuwe regeering de handelsver-
plichtingen van de sovjet-regeering (dus het
leveren van afgesproken hoeveelheden g.le
deren tegen bedongen prijzen) wel zou willen
nakomen (of zjj na een omwenteling er
cok toe in staat zal zrjn, is een andere vraagi,
maar wrj betwijfelen ten zeerste of een
dergelijke regeering bereid zou zjjn de
credieten, die de bolsjewiki opnemen en die
zjj voor een groot gedeelte (direct of indirect)
voor propaganda-doeleinden gebruiken, te
betalen. Het verleenen van credieten aan
de bolsjewiki wordt dus een zuiver specu
latieve operatie, waartoe zich geen eu'cel
land kan leenen, indien het niet door be
paalde omstandigheden er toe gedwongen
wordt.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
RECLAME.
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 60ci
Laxeer-Tabletten 60 et
Zenuw-Tabletten 75et
Staal-Tabletten £0et
Maag-Tabletten 75 et
Bjj Apothekers en Drogisten
9
2—3
