ONRECHTMATIG BEZIT
S&ed&g item
heê MifoiA&pje
No. 20686
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 22 Augustus Tweede
Blad Anno 1927
GEMENGD NIEUWS.
VOOR DE KUISKAMER.
FEUILLETON.
EEN K. L. M.-VLIEGTUIG NEERGESTORT.
Een passagier gedood?
Reuter seint ons uit Londen dat een
K.L.M.-vliegtuig, hetwelk hedenmorgen te
Croydon was opgestegen met bestemming
naar Amsterdam te Tonbridge is neergestort.
Men gelooft dat de passagier gedood werd,
doch nadere berichten ontbreken nog.
GEEN VREEMDE GEZICHTEN
OM ZICH HEEN.
Gevssendorfer en Scholte zijn weer op
reis met den heer Van Lear Black. Dezer
dagen bevonden ze zich te Pargs. Weber,
de mécanicien, die de reis naar Indië heeft
meegemaakt en die op die reis geducht
gewerkt heeft, wat hem niet in zijn kouwe
kleeren is gaan zitten, had van de K.L.M.
eenigen tjjd verlof gekregen. Zijn vacantie
bracht hg door in Bronswijk. Ben andere
werktuigkundige had zgn plaats in het toe
stel, dat ter beschikking van den heer Van
Lear Black staat, ingenomen.
Doch dat zinde den Amerikaanschen
luchttoerist in het geheel niet. Hij wilde
geen andere gezichten om zich heen zien
dan die van de drie mannen, die met hem
naar Batavia waren geweest.
En zoo kreeg de K.L.M. een telegram
metje uit de lichtstad, dat ze Weber moest
sturen. En de K.L.M. was niet zoo goed
of ze moest Weber terughalen en hem naar
Pargs sturen, opdat mr. Van Lear Black
zijn vertrouwde gelaat weer in zgn na-
bgheid zou zien.
HET BEHEER BIJ HET KON. ZOöL. BOT.
GENOOTSCHAP TE DEN HAAG.
De Commissie tot Onderzoek van balans
en winst- en verM es-rekening van het K. Z.
B. G. te Den Haag, heeft aan het bestuur
een Tepliek ingezonden, n-aar aanleiding
van het accountantsrapport, dezer dagen
door ons vermeld.
De commissie schrijft er zich over te
verheugen dat zij h.i. op alle hoofdpunten
door den accountant in het gelijk wordt
gesteld.
Zij concludeert dat het geenszins haar be
doeling is geweest, een volledige bespre
king te geven van het accountantsrapport
en van het antwoord van het bestuur. Zij
wekt de aandeelhouders op, het rapport
ten kantore af te halen en den inhoud van
haar rapport te toetsen aan het rapport
van den bestuurs-accountant. Zij tart het
bestuur op grond van het accountantsrap
port aan te toonen, dat de Commissie zich
zou hebben schuldig gemaakt aan mislei
ding of onjuiste voorstelling van zaken.
KOOPEN NA HET SLUITINGSUUR
DER WINKELS.
Een sigarenwinkelier naast den Scala
Bioscoop aan de Kruiskade te Rotterdam
heeft Vrijdagavond voor het eerst, na het
sluitingsuur, een automaat in werking ge
steld, die met een gzeren stang buiten aan
de deur van het winkelhuis bevestigd wordt
en van den winkel uit electrisch verlicht
Wordt.
Er zitten ln dit apparaat drie gleuven.
Wanneer men in zulk een gleuf een kwartje
'doet, dan ontvangt men na het uittrekken
van een der drie laden, die zich onderaan
bevinden, naar verkiezing een pakje sigaren
of sigaretten.
Het denkbeeld om, wanneer wet of ver
ordening den winkelier dwingen tot het slui
ten van zgn zaak, door raiddel van een
automaat den verkoop eenigermate voort te
zetten, is voor ons land nieuw. Dit is het
eerste in Nederland geplaatste apparaat.
In tal van andere landen zijn deze auto
maten al geroimen tgd in gebruik, zegt
de „N. R. Crt".
Het schijnt de bedoeling te zijn, zoo
noodig een beslissing omtrent deze kwestie,
waaraan de juristen een dankbaar kluifje
kunnen hebben, in hoogste instantie uit te
lokken.
AUTO-DIEFSTAL.
Vrijdagavond omstreeks kwart voor tien
verdween plotseling een auto welke stond
voor een garage gevestigd Kerkstraat 54,
te Amsterdam. Natuurlijk dacht men da
delijk aan diefstal en deed aangifte aan
het politiebureau Leidscheplein. Hier trof
men onmiddellijk maatregelen, zoo werd
per politietelegraaf het signalement van
de auto aan alle bureaux en posthuizen
verzonden. Dit was kort daarop in aller
bezit. Nu gaat tegen tien uur een brigade
naar huis. zoodat niet alleen de dienst
doende agenten van de nachtploeg, doch
ook zij, die naar huis gingen, kennis kre
gen van het signalement. Juist dit is oor
zaak geworden, dat de auto later kon wor
den gevonden.
Een agent, die zich per rijwiel naar huis
begaf, zag op den Admiraal de Ruyterweg
den gesignaleerden wagen voor zich rijden.
Hij zette deron na en riep den bestuurder
toe, doch de auto stopte niet. Er werden
nog eenige schoten gelost, wat niet kon
verhinderen, dat de wagen zijn tocht voort
zette. De politieagent slaagde er in den
bestuurder van een ander© auto te over
reden hem behulpzaam te zijn en zoo begon
de jacht opnieuw. Het bleek, dat de ge
stolen wagen koers zette naar de stad.
In de Marnixstiraat bij de Haarlemmer
poort kwam een einde aan de jacht. De
auto die achterna gezet werd, botste tegen
een lantaarnpaal, waardoor de wagen ern
stig beschadigd werd. De inzittenden, twee
mannen en een vrouw, namen de vlucht en
slaagden er in te ontkomen.
De beschadigde wagen is voorloopig aan
den recht matigen eigenaar teruggegeven.
BLOEDIGE VECHTPARTIJ.
Zaterdagavond om halftwaalf toen al
dus „De Crt." de gebroeders V. stonden
to praten voor het café van den heer Van
S. op den Hof te Amersfoort, kwamen de
gebroeders B. uit het café naar buiten. Een
hunner maakte ruzie met den jongsten V.
en bracht hem met een mes een diepe won
de toe over het hoofd, terwijl de andere V.
tegen een hek geworpen werd. Juist pas
seerde een drietal militairen, die meenden
aan V. hulp te moeten verleenen. Doch de
B.'s vonden dat niet gewenscht en één hun
ner stak naar den grootsten militair, zekere
K. uit Rotterdam. Deze ontweek den stoot,
welke nu den linkerarm trof van zijn ka
meraad S. uit Schaarsbergen afkomstig. De
wond was zóó diep, dat de hoofdzenuw is
doorgesne'den. Inmiddels kreeg de derde
militair van den anderen B. een messteek
in den buik.
De gewonde V. werd door de politie in
het café voorloopig verbonden en later door
dr. Morren verder behandeld.
De gewonde militairen liepen over den
Hof naar de Langestraat, waar Van Z die
de( buikwonde had, in elkaar zakte door
bloedverlies. Twee passeerende militairen
hielpen toen den gewonde naar het politie
bureau brengen. Ongeveer kwart voor
twaalven legde dr. v. Enst daar het eerste
noodverband. Op telefonisch verzoek van
den inmiddels ontboden militairen arts dr.
Tak, kwam een hospitaalsoldaat met een
rijwielbrancard naar het politiebureau.
Deze hospitaalsoldaat deed pas veertien
dagen hier dienst in het hospitaal en stond
nog zeer vreemd tegenover zijn werk.
De beide doktoren oordeelden intusschen
chirurgische hulp voor Van Z. beslist noo
dig en aangezien zulks hier in het militair
hospitaal onmogelijk is, liet dr. Tak een
militaire ziekenauto voorkomen. Doch eerst
moest van hooger hand permissie gevraagd
worden voor het vervoer naar Utrecht. De
gene, die deze permissie moest verleenen,
was afwezig, waarop dr. Tak den patiënt
na overleg met dr. v. Enst, naar Utrecht
liet brengen, ongeveer een uur nadat de
wond was toegebracht.
De gebroeders V. bekenden, terstond na
dat zij door de politie waren aangehouden,
de steken te hebben toegebracht.
EEN DORSTIG VOORZITTER.
Ter. gelegenheid van het zilveren jubi
leum van den brieven besteller te Nigte-
vechte, was er een comité gevormd, dat
den jubilaris huldigen zou Inderdaad
slaagden de plannen schitterend; de voor
zitter van het feestcomité kon op den och
tend van den feestdag den jubilaris een
enveloppe ter hand stellen en alles ging
naar wensch. Des avonds fungeerde de
jubilaris als gas-theer en had familie, I
vrienden en bekenden" om zdcb heen ver
zameld. Het ging er heel gezellig toe,
maar toen men tegen het scheidensuur nog
een glaasje op den valreep wilde nemen,
werd plotseling een dissonant vernomen.
De jubilaris kwam n.l. tot de ontstellende
ontdekking, dat., een groote flesch boeren
jongens spoorloos verdwenen was, zegt ue
„Tel." EeD nader onderzoek toonde aan,
dat een taart op dezelfde wijze geëclipseerd
was. Maar de gastheer kon dat niet zoo
maar laten passeerenhij sprong ijlings op
zijn fiets en trapte het dorp af, om de
onbekende daders op te sporen. Zijn onder
zoek leverde echter geen resultaten op,
maar juist toen hij weer zijn woning na
derde, zag hij een groepje luidruchtige
personen, van wie één met een leege boe-
renjongensflesch zwaaide. De inhoud van
die flesch was reeds verdwenenook de
taart bleek in de verkeerde keelgaten te
recht gekomen te zijn. Wellicht zou de
jubilaris niet zoo pijnlijk getroffen zijn ge
weest door het gebeurde, ware het niet-,
dat degene, die op dat ocgenblik -houder
van d© boerenjongensflesch was, de... voor
zitter van het feestcomité bleek te zijn,
die dien ochtend de enveloppe had over-,
handigd. Maar men was nu eenmaa^ in de
feeststemming; de gevolgen bepaalden zich
tot het uiten van eenige verwijten en er
vclgde geen aangifte bij de politie wegens
ontvreemding van boerenjongens.
HET MES.
Te Roermond is gisteren de 55-jarige ar
beider K. door den 60-jarigen K. met een
mes gestoken. De longen werden geraakt,
zoodat overbrenging naar een hospitaal noo
dig was. De dader is gearresteerd.
VAN EEN TWEEDE VERDIEPING
GEVALLEN.
Te Sittard viel de 16-jarige jongen, Peters,
in de woning van zijn ouders, doordat hij
te ver over de trapleuning boog, van de
tweede verdieping op de sfceenen vloer van
de gang. De jongen was onmiddellijk dood.
VERGIFTIGINGSVERSCHIJNSELEN
TE AALTEN.
In het gezin van het eohtpaar M. te
Aalten kregeai vijf kinderen plotseling he
vige krampen. De toestand was van dien
aard, dat geneeskundige hulp moest wor
den ingeroepen.
Het bleek dat men met een vrij ernstig
vergiftigingsgeval te doen had. Bij vier
kinderen is het gevaar geweken, doch van
het jongste kidd, één jaar oud, is de toe
stand zorgelijk.
BRAND.
Te Zwolle is brand uitgebroken in de
boerderij van den heer Bredewout te Spool-
de aan den Zalkerdijk. Vóórdat de brand
weer ter plaatse was, konden de huisgenoo-
ten met behulp der buren het huisraad
redden. Het huis en een hooiberg gingen in
vlammen op. De schade wordt gedeeltelijk
door verzekering gedekt.
ERNSTIGE MOTORONGELUKKEN
TE ROUVEEN.
Zaterdagmorgen zijn te Rouveen (gem
Staphorst) twee motor-ongevallen gebeurd.
De heer De Boer uit Sappemeer reed in
de richting Meppel. Hij passeerde een wa
gen, toen juist een auto van den toer door
Nederland tusschen den wagen en motor
rijder trachtte door te rijden. Dit bleek
echter niet mogelijk. De heer B. werd aan
gereden. Hij bekwam een dijbeenbreuk.
Het slachtoffer moest naar het ziekenhuis
te Groningen worden vervoerd. Het motor
rijwiel werd ernstig beschadigd.
Terzelfder tijd gebeurde op dezen weg
nog een tweede motorongeval. De heer
Coehoorn uit Deventer wilde een boeren
wagen, die aan den kant van den weg
stond, voorbijgaan. Hij werd aan het ach
terwiel aangereden door een Duitsche
auto. De motorrijder en diens vtouw, die
achter op de duozitting gezeten was, wer
den over den weg geslingerd, waarbij de
eerste ernstige verwondingen opliep. De
gewonde, die bewusteloos was, is per auto
naar het ziekenhuis gebracht. De dame
kwam er vrijwel ongedeerd af.
Ook hier werd de motor ernstig be
schadigd.
VERDRONKEN.
Te Nieuwe-Pekeia is Vrijdag het. vijf
jarige kind van het echtpaar R. Kuipers
verdronken.
Professor tot student in de scheikunde:
Zegt u mg eens in welke verbinding
lost goud het snelste op?
Student: --In het huwelijk.
18
BUITENLANDSCH GEMENGD.
EEN RIDDERGOED AFGEBRAND.
Het riddergoed Niederfüllbach bij Coburg,
eigendom van den rijksdagafgevaardigde
Fromm is in vlammen opgegaan. De brand
brak midden in het groote schuren- en stal-
len-complex uit, dat geheel gevuld was met
voeder- en oogstvoorraden en greep met een
ontzettende snelheid om zich heen.
De verschillende brandweerkorpsen uit den
omtrek konden, ondanks alle inspanning, het
reusachtige gebouwencomplex niet meer red
den. Het brandde met alle voor-radeu tot
den grond toe af.
De oorzaak van den brand is nog on
bekend.
MOORDENAAR IN DE GEVANGENIS
DOODGESCHOTEN.
De moordenaar Kramer, die in het begin
van Februari j.l. door de rechtbank van
gezworenen van Limburg ter dood veroor
deeld werd en in de centrale gevangenis
van Freiendiez in Hessen-Nassau opgesloten
was, is dezer dagen uit noodweer in zijn
cel doodgeschoten.
De moordenaar, die 's nachts aan ztjn
bed geboeid werd, was Vrijdagmorgen door
den gevangenbewaarder in de gelegenheid
gesteld zich aan te kleed en, waarbij zijn
boeien afgelegd waren. Tegen de voor
schriften liet de bewaker den moordenaar
eenige oogenblikken «leen om koffie te
gaan halen. Toen hg de cel weer binnen
kwam sprong Kramer op hem af en ont
rukte den man, na een hevige worsteling,
zijn dienstrevolver. De beambte vluchtte uit
de cei en maakte alarm, waarop van alle
kanten gevangenispersoneel toeschoot.
Daar Kramer niet te bewegen was het
geladen wapen af te geven, richtte men door
verschillende openingen in den wand en
in het plafond van de cel waterstralen op
hem, waaraan hij evenwel handig wist te
ontkomen. Daarop probeerde men den moor
denaar met geweld het wapen af te nemen.
Zcodra echter de cel geopend was en de
beambten naar binnen wilden dringen, richtte
Kramer de geladen revolver op hen. Toen
commandeerde de plaatsvervangende direc
teur der gevangenis „vuur", Kramer zonk
ineen en was eenige minuten later dood.
EEN FRAAI COLLEGE I
De rechtbank te Nis] veroordeelde den
burgemeester en alle wethouders van Ma-
losjisjka, een plaatsje in de nabijheid van
Nisj, wegens diefstal tot gevangenisstraffen
varieerend van één tot twintig jaar.
De burgemeester, Tanik geheeten, die
twintig jaar kreeg, had met de overige leden
van het college een inbrekersbende geor
ganiseerd, die meer dan dertig inbraken
heeft gepleegd.
TWEE MOORDEN.
Parijs is wederom opgeschrikt door twee
misdrgven, welke beide een zeer gruwelijk
karakter dragen.
Een dezer avonden ontdekte de eigenaar
van een vernikkei-werkplaats in de Rue
Saint-Sébastien, toen hij voor het sluiten
de ronde deed, in den halfduisteren kelder
het lijk van een man, in een groen laken
gewikkeld. Het bleek dat van een zekeren
Alphonse Buttaud te zijn, een 74-jarigen
arbeider, die vroeger zoo nu en dan op
de werkplaats had gewerkt. Het lijk moest
in den kelder zijn neergelegd nadat de moord
was gepleegd, daar nergens eenig spoor van
een misdaad was te vinden.
Het personeel der onderneming werd ver
hoord. Spoedig viel de dertigjarige meester
knecht, Rabier, door de mand. Hij bekende
RECLAME.
is die dag der week, waarop het
haar met Pixavon wordt ge-
wasschen om het frisch, glanzend, j
zacht en soepel te maken, waardoor I
het zich gemakkelijk laat kappen.
Ji der geicone vloei-
i zeepen bezit ook
r bij benadering de
I z am e werking van
avon. Eischt altijd
avon (slechts in ge-
n origineels Jles-
n) zooicel voor eigen
ruik, alsook in
i kappcrssalon.
'kflac: FL l.SO
7158
DE GEZOCHTE DATUM.
Het jaartal, dat op den gevelsteen voor
kwam (zie de opgave van Zaterdag)
was: 1881.
Rubbaud tijdens een woordenwisseling over
een belangenkwestie te hebben gedood en
het lijk daarna in den kelder te hebben
geworpen. Het wapen der misdaad, een bijl,
is gevonden.
Het tweede misdrgf werd Donderdagavond
op den boulevard de Picpus gepleegd. Een
41-jarig man, Ripaux, bekend wegens dron
kenschap en wangedrag, vervolgde reeds
geruim en tijd mme. Meyer, een weduwe,
met zgn liefdebetuigingen. De weduwe wilde
hiervan echter niets weten. Toen ze nu
Donderdagavond met haar dochtertjes naar
huis liep, kwam eensklaps Ripaux op haar
toe en loste eenige schoten op het drietal.
Het oudste meisje, Suzanne, werd aan het
hoofd getroffen en overleed spoedig; mme.
Meyer kreeg een wond in den hals en ver
keert in doodsgevaar.
De dader is gearresteerd.
UIT DE VLIEGWERELD.
Waar het boven den Oceaan nog altijd
noodweer is (en helaas ook wel boven
landis geen d©T gereed staande vliegers
hetzij uit Frankrijk, Engeland of Duitsch-
land, nog vertrokken.
Van de twee vermiste Amerikaansche
vliegtuigen de „Golden Eagle" en de „Miss
Doran" is nog altijd geen bericht. Men
neemt daarom aan, dat de inzittenden zijn
omgekomen.
Kapitein Erwin, die met een vliegtuig
was uitgegaan om de vermisten te zoeken,
heeft zelf om hulp geseind. Hij is onge
twijfeld in zee gestort. Of hij gered zal
kunnen worden
De Engelsche kapitein-vlieger Frederick
A. Giles is voornemen® van Amerika naar
Nieuw-Zeeland te vliegen.* Donderdag i$ hij
uit Detroit vertrokken naar Chicago. Van
daar gaat hij over Omaha, Ohyenne en
Salt Lake City naar San Francisco, waar
de groote reis eigenlijk pas begint. Via
Honoloeloe, Brisbane en Sydney hoopt ka-
pitein Giles ten slotte Wellington, zijn
eindpunt, te bereiken.
Giles maakt op zijn tocht gebruik van
een Hess Bhiebirdtoestel.
Uit Washington wordt gemeld dat het
stoomschip „Gulf Point" rapporteerde het
wrak van een vliegmachine te hebben ge
zien met witte vleugels op 155 mijl van
Naar 't Engelsch van DOROTHEA GERARD.
Door Mr. G. KELLER.
50)
De door spanning reeds vertrokken ge
zichten waren thans nog wat bleeker ge
worden; de laatste zaak was dan ook wel
wat te verschrikkelijk geweest. Beklaagde
was een jongmensch van negentien jaar
met een verbonden oog en een verbonden
hand. Hij was beschuldigd van de onge
oorloofde vervaardiging van bommen, doch
had wanhopig zijn onschuld volgehouden.
Als eenig antwoord op zijn verweer, hadden
de hooge rechters hem gewezen op zijn be
kentenis, die hij eigenhandig onderteekend
had.
„Is dat je handteekening, of niet?" vroeg
de president.
Als antwoord hierop rukte de knaap de
verbanden los, een ledige oogholte en een
gebroken vinger vertoonend.
„Ja, het is mijn handleekening!" riep hij
met een stem, die geen der aanwezigen,
zelfs niet de generaals, ooit zouden verge
ten: „het is mijn onderteekening, geschre
ven nadat zij mij dit, en dil, en dit hadden
aangedaan!" En zijn trillende bovenlip op
tillend vertoonde hij zijn bloedend, nagenoeg
tandeloos tandvleesch
De generaals knipten zelfs niet met de
oogen. Het verband tusschen dat alles ont
ging hen. Een gebroken vinger en een
handteekening hadden niets met, elkaar te
maken. Bovendien hadden zij de verklaring
van den gevangenisdirecteur, volgens welke
de wonden van den gevangene het gevolg
waren van mislukte pogingen tol zelf
moord. Het verweer van den advocaat, die
twee met bloed bezoedelde tanden op tafel
legde, welke allen schijn hadden van met ge
weld uit den mond te zijn geslagen, werd
ongeduldig afgewezen als niet ter zake.
Na een korte bespreking in de dames-
kleedkamer, die als raadkamer dienst deed,
werd het doodvonnis ui-fgesproken
Terwijl de krijgsraad nog onder den in
druk was van het laatste geval, werd weder
een naam afgeroepen:
„Tadeusz Swigello, ingenieur."
Hij stond op, bijna met een zucht van
verlichting. Dit was in ieder geval hel einde
van het martelende wachten, van de ver
nederende tentoonstelling op dit podium.
„Waarom ben ik niet voor een gewone
rechtbank gedagvaard?" had hij den advo
caat gevraagd, die hem den vorigen dag in
de gevangenis had opgezocht, ten einde hem
mede te deelen, dat hij hem als verdediger
was toegevoegd, evenals aan een half doziin
anderen, een man, dien hij nooit tevoren
had gezien, die niets van hem of zijn toe
stand afwist, maar wiens enkel verschij
nen voor den krijgsraad, oordeelde men,
beantwoordde aan alle eischen van een
goede rechtspraak. Wie zou den krijgsraad
onmenschelijk durven heeten, nu hij den
beklaagden advocaten als verdedigers toe
voegde?
..Het blijkt, dat u van een of andere on
bekende zijde als ..verdacht" is gesignaleerd.
Heeft u misschien een vijand te Warschau?"
„Niet dat ik weet."
„Des te beter. Maar ik heb hier iets, dat
ik niet begrijp. Ik heb gewag hooren maken
van een anonymen brief. Ongetwijfeld re
kenen de autoriteiten er op, dat als er iels
uit u is te halen, de krijgsraad dit beter
klaar zal spelen dan een gewftne recht
bank," en hij lachte ietwat sarcastisch.
De gebruikelijke ondervraging begon en
na zijn aanvankelijk gevoel van zenuwach
tigheid te hebben overwonnen, antwoordde
Tadeusz met een zelfbeheersching, waarop
de generaals blijkbaar niet hadden gere
kend, Ja, hij was nu al meer dan een jaar
te Warschau. In de uitoefening van zijn be
roep? Inderdaad. Navraag bij de Gutstein-
fabriek zou uitwijzen, dat hij daar geregeld
werkzaam was geweest als toezicht houdend
ingenieur, vanaf kort na zijn komst te War
schau, tot zijn arrestatie. Hij bekende, dat
hij een val9ch paspoort had gebruikt en dat
hij zonder daartoe gerechtigd te zijn de
grens was overschreden, maar zelfs niet de
ernstigste ondervraging ontlokte hem een
andere bekentenis. De generaals begonnen
wat teleurgesteld te kijken. Terwijl hij zoo
in het geheim als „verdacht" was gesigna
leerd, zouden zij hem blijkbaar met een
tijdje gevangenisstraf moeten laten ga-an
Wat kon de schrijver van den anonymen
brief bedoelen om hen hun kostbaren tijd te
laten verknoeien met dergelijke kinderach
tige zaakjes I Een der generaals keek onge
duldig op zijn horloge. Zijn dochter zou
voor het eerst van haar leven naar een bal
gaan in de zaal. waar zij nu zalen en hij
begon zich ongerust te maken, of de zaal
nog wel tijdig in orde zou zijn te maken
voor hel festijn Op zijn manier wa9 hij een
zeer liefhebbend vader Hij wilde zijn doch
ter Toscia graag een teleurstelling besparen.
„Waarom heeft u uw positie in Oostenrijk
opgegeven en is u hierheen gegaan?" vroeg
de president zelf, zijn borstelige wenkbrau
wen fronsend.
Doch ditmaal antwoordde de beklaagde
niet. Gedurende enkele oogenblikken had
hij gekeken naar de hoop bewijsstukken op
de tafel en hij had zijn hals uitgerekt om
toch vooral goed te zien.
„Ziet u daar iets, dat u toebehoort?"
vroeg een der generaals bijna minzaam.
„Ik meen van wel, een oogenblik slechts."
Tadeusz deed haaslig een slap naar de
tafel en als een roofvogel greep zijn hand
een klein, 'glanzend voorwerp, waarvan de
schittering tusschen de papieren en lompen
zijn aandacht had getrokken.
„Is dat medaillon van u?" Weel ge dat
zeker?
„Volkomen zeker. Ja, het is van mij."
Hij hield het zoo stevig in de hand. alsof
hij vreesde, dat het hem afgepakt zou wor
den.
„Zool"
Er ontstond eenige beweging om de met
een velvet kleed bedekte tafel. De generaals
begonnen zichtbaar op te monteren. Mis
schien had de anonyme waarschuwing toch
nog eenige beteekenis. Het droge kuchje
van den advocaat aan het ronde tafeltje
deed zich te laat hooren. Naar hem kijkend
zag Tadeusz, hoe hij veelbeteekenend het
voorhoofd fronsde terwijl hij herhaaldelijk
afkeurend hel hoofd schudde.
„Weet u, waar dit medaillon is gevon
den?"
„Neen."
„In een houtloods op een kilometer af-
stands van de stad, waarin, naar de politie
met zekerheid weet, enkele uren te voren
een revolutionaire vergadering was gehou
den."
Met een gevoel alsof hij hals over kop in
den val was geloopen, bleef Tadeusz ver-i
baasd den president aankijken.
„Als dit medaillon aan u toebehoort, dan
moet u den 3en November de vergadering
hebben bijgewoond."
Alle vijf paar oogen waren nu op hem, ge
richt.
De advocaat was langzaam opgestaan,
zijn knijpbrilletje op zijn neus bevestigend.
„Mijn cliënt vergist zich blijkbaar door
te beweren, dat het kleinood hem toebe
hoort. Het is van zeer gewonen voim; uwe
excellenties welen, dat de voorwerpen op de
tafel herhaaldelijk in mijn handen zijn ge
weest; er staan geen initialen op of andere
bijzondere kenmerken; er zit alleen een
zwarte haar lok in, iets dat in Rusland al
licht voorkomt, zou ik denken," merkte hij
op met een flauwe poging om gTappig te
zijn. „Mogelijk lijkt het op een medaillon,
dat.
„Neen, het is mijn medaillon," hield Ta
deusz koppig vol, waarop hunne excellen
ties hem werkelijk dankbaar aankeken, ter
wijl de advocaat met een schouderophalen
ging zitten, alsof hij zeggen wilde: „ik
wasch mijn handen in onschuld."
„Dus bekent u, dat u de vergadering in de
houtloods op 3 November heeft bijge
woond?"
Maar Tadeusz was zichzelven al weer
meesier geworden.
„Neen, ik bekend niets, behalve, dat ik
het medaillon in de houtloods heb ver
loren."
Na een oogenblik nadenken uitte hij een
der weinig leugens in zijn leven.
(Wordt vervolgd).
