Humor uit heft Buitenland. UIT ONZE STAATSMACHINE. Kcdspraaljes van een Parisiene. VOOR DE HUISKAMER. Ik vind het zalig om onder water te zwemmen. Dat zou ik ooi vinden, als ik net zoo'n badpak droeg s ;y (London OpiOiODJ Patient: Wat, een gulden om die kies ntt te trekken? Daar moet ik meer dan een nur voor werken. Tandarts: Als U wilt, kan ik er ook wel een nur over doen. (Punch) Moeder: Pas op hoor Jantje, dat je je badpakje niet ï&t maakt! Vriendin: Wat bespottelijk om dat te zeggen. Moeder: *t Is de eenige manier om zeker te zgu, dat hg een flink bad krijgt, (Humorist) Professor (als een motorrijder door de Marie, zet nog een bordje bij. ruiten vliegt); 'HumoriaO Waar een wil Is, is een weg. Vrouw: Ben je vandaag Man: Nee lieve, ik moet Vrouw:' Waarom? Man: Ik heb beloofd in thuis met het eten? laat op kantoor blijven. de club te komen bridger». (Puncb) elkaar als vijanden beschouwen. Do open lijke worsteling wordt echter telkens uit gesteld. Elke groep wil, dat de andere zou aanvallen. Zij hebben zich verschanst en loeren op elkaar. Lang zal deze toe stand echter niet kunnen duren. De toe stand is nu zoo gespannen, alles is zoo op de spits gedreven, dat elk oogenblik een uitbarsting verwacht kan worden. Al leen de angst voor de gevolgen van de worsteling, de vrees dat een strijd tuaschen de twee groepen wellicht tot een volko men ineenstorting van het bolsjewistische regime en als gevolg hiervan tot een alge- heele uitroeiing van de bolsjewiki door het verbitterde grauw zou kunnen leiden, werkt nog remmend op den strijdlijst van de twee partijen. Hoe sterk zijn beide partijen 1 Uit het feit, dat de oppositie (de groep van Trotzky Zinowjef enz.) telkens ui de minderheid blijft-, wordt algemeen aangenomen, dat de getalsterkte van die groep niet groot is. Deze redeneering is begrijpelijk, maar zij getuigt ook van de onbekendheid met de Russische toestanden. De verkiezingen voor de partijcongressen zijn in Sovjets Rusland niet vrij. Stalin heeft overal in het land zijn agenten, die er voor moeten morgen, dat bij de verkiezing van leden van het congres alleen zij gekozen worden, die het program van den dictator steunen. Wie zich vermeet voor den candidaat der' oppositie te stemmen, moet vroeger of later voor deze daad boeten. De massa is nu volkomen onverschillig geworden. De vroe gere pathos van de leden der partij is ver dwenen. De leden wantrouwen feitelijk beide groepen en daarom stemmen zij voor den candidaat, die door de machthebbers van het oogenblik aangewezen wordt, Zou het Trotzky lukken de macht aan zich te trekken, dan zou de massa zijn candidaten kiezen. Va-n belang is alleen de houding van de meer actieve leden. Hoe grdot is het aantal actieve leden, op wie Trotsky bü een eventueele worsteling kan rekenen? Op deze vraag kan op het oogenblik geen antwoord gegeven worden, omdat beicTe partijen haar getalsterkte geheim houden. Hoe het ook zij, het staat vast, dat de oppositie veel 6terker is dan men denkt. Het feit dat Stalin, de alleenheerseher, niets tegen Trotsky en Zinowjef onder neemt, bewijst, dat hij niets ondernemen kan, dat de oppositie over een veel groo- t-ere macht beschikt dan algemeen aange nomen wordt De strijd tussehen Stalin en Trotsky zal beslist worden niet door de leden der re- geerende partij, maar door het leger. Beide groepen zoeken nu contact met het leger en probeeren de eventueele houding van de soldaten vast fce stellen. Trotsky was vroeger zeer populair bij het leger. Wei is waar rustte deze populariteit meer op schijn dan op weikelijkheid, maar de massa 13 nooit in staat deze twee factoren te onderscheiden. Sindsdien heeft Trotsky echter zoo vaak het vertrouwen van het leger beschaamd, dat zijn invloed sterk verminderd is. A Hes wijat er echter op, dat Trotsky toch nog een zekere mate van populariteit bezit. Trotsky is echter een Jood en Stalin buit het antis«fmitisme uit om zijn tegenstander te treffen. De tegen woordige nominale leider van het leger, Worosjilow, is oen ras-echte Rus en een arbeider. Worosjilow is een voorstander van StAlin, zoodat daardoor de positie van Stalin sterker schijnt, dan die van de oppositie Worosjilow is echter niet popu lair-; althans niet zoo populair als Trotsky De hoofdzaak is dus nu: wie van de twee. Trotsky of Worosjilow, zal in geval van een openlijke, botsing de meerderheid van het leger achter zich hebben I Op deze vraag durven wij echter geen antwoord te geven. De oppositie vereenigt nu heterogene elementen, hetgeen natuurlijk haar positie verzwakt. Indien de „stalintsen" (de par tijgangers van Stalin) een goed aaneenge- klonken eenheid vormden, dan was hun overwinning zeker, maar ook de stalintsen zijn hopeloos verdeeld. Het prestige van Stalin heeft sterk geleden ten gevolge van de mislukking van de binnen- en buiten- landsohe politiek van den dictator. De min dere goden (vooral Rykow) hebben daar door meer moed gevat en zij stellen den 'Georgiër eisehen, zij durven zelfs zijn pro gram te verwerpen en eigen voorstellen te doen. Dit verzwakt de positie van de sta lintsen. Iedereen in Rusland is overtuigd, dat groote en belangrijke gebeurtenissen op komst zijn, dat binnen afzienbaren tijd het lot van de regeerende partij beslist zal worden. Dit bewustzijn is een van de be langrijkste factoren. Daardoor <fl|isbaat de psychologische ondergrond, die typ worste ling en een omwenteling mogelijk maakt. De stemming in het land begint te lijken op die in de maanden, welke aan de Maart revolutie in 1917 vooraf gingen. Overal heerscht verwarring, niemand is zeker dat de dag van morgen geen omwenteling zal brengen. Daardoor ontstaat een chao6. die de paniek nog sterker maakt. De G. P. OE., die voorloopig aan den kant van den dictator staat, raast zooals zij in geen jaren heeft gedaan. Honderdon menschen worden gefusilleerd, duizenden menschen worden gearresteerd en verbannen. Maar hoe heviger de terreur wordt, hoe grooter de chaos wordt, hoe sterker de overtuiging, dat het bolsjewistische regime een der ge vaarlijkste crises doormaakt, die het ooit heeft gekend. Dr. BORIS RAPTSCHINSKY. RECLAME. Bij hartkwalen en aderverkalking, neiging tot bloeding in de hersenen en aanvallen van beroerte verzekert het natuurlijke Franz-Josef'-bitterwater gemakkei ijkep stoelgang zonder inspanning. Uit weten schappelijke waarnemingen in de klinieken voor ziekten der bloedvaten is gebleken, dat het „Franz-Josef'-water vooral bij meer bejaarde patiënten zeer te waardeeren diensten bewijst. 6853 VERBOD VAN ZONDAGSARBEID. Zonder zich aan overdrijving schuldig ie maken kan men gerust zeggen, dat onze Zondagswet geheel verouderd is Meermalen is op regeeringen, inzonderheid wanneer deze de beginselen der rechterzijde beleden, aandrang uitgeoefend om deze materie le re gelen, maar daaraan is niet voldaan. Het geen gemakkelijk te begrijpen is. De opvat tingen omtrent datgene, wat op Zondag ver boden of toegestaan moet worden, zijn om twee fracties der rechterzijde te nemen bij de Roomsch-Katholieken en Gerefor meerden, zoo gansch verschillend, dal het wel uiterst moeilijk mag genoemd worden om een bevredigende regeling in dezen te vinden. Trouwens het zoozeer ontwikkelde leven zou zooveel eisehen stellen en uitzon deringen vragen, men denke aan den Zon dag in de groole steden en ten plaltenlande, dat een wet, die inderdaad alle? zou willen regelen, zeer ingewikkeld zou worden, Toch is een onderdeel hier en daar reeds geregeld. We bedoelen het verbod van Zoij- dagsarbeid. Bij de bespreking van het Riiks- werkliedenreglement hebben we op Qezn plaats reeds uiteengezet, hoe voor de werk lieden in rechlstreekschen of zijdellngschen dienst van het Rijk een verbod van Zon- dagsarbeid geldt, dat echter, waar de aard van het bedrijf of van de werkzaamheden dat eiseht) vervangen, wordt door een rege ling van den arbeid op Zondag. Ook de groote Arbeidswet bevat bepalin gen betreffende den Zondag. Deze hier te be spreken is'oni voornemen. Het zijn de arti kelen l i, 22. 35. 45, 49. 55, 60 en 62 der Arbeidswet, die op den Zondag slaan. De wet gaat, d't worde vooropgesteld, uit van de gedachte, dat als regel de Zondagsarbeid niet toelaatbaar is. Het verbod van Zondags- arbeid geldt voor personen, die tot een kerk genootschap behooren. dat de wekelijkschen rustdag op den Sabbath of den zevenden dag viert, voor dien dag, wanneeT de betrokke nen een daartoe strekkend verzoek tot het hoofd of den bestuurder der onderneming richten. Verzoeken Israëlieten of Sabbathis- ten dus niet den Zaterdag ais wekelijkschen rustdag te mogen hebben, dan geldt ook voor hen het eventueele verbod van Zon» dag9arbeid. Doen ze wel het verzoek, dat de wet hun toestaat, dan mag de werkgever hep des Zondags arbeid laten verrichten. Op den Zondag mag geen jeugdig persoon arbeid verrichten in fabrieken ol werkplaat sen, winkels enz., evenmin in kantoren; eeji vrouw mag dat evenmin, alleen de vrouw, die geen huishouding te verzorgen heeft, mag gedurende vier uren in den voor middag in een boter- of kaasfabriek bepaal den arbeid verrichten. Een man mag alleen arbeid verrichten in bij algemeenen maat regel van bestuur genoemde gevallen. Deze .maatregel was noodig, omdat het m de in dustrie in het algemeen niet mogelijk is allen arbeid stop te zetten. Zoo zal het noo dig zijn, dat vuren worden aangehouden of gestookt, chemische processen niet worden onderbroken of daf het bedrijf voortgezet wordt, bijv. in electriciteiIsfabrieken, sloom- gemaien, enz. eng. Dit alles in de wet te re? gelen, is niet wenschelijk- Immers de wijzi ging van een algemeenen maatregel van be? sfuur, om dit ééne maar te noemen, is veel gemakkelijker dan de wijziging van wets artikelen. Eén en ander werd geregeld in h^t Werktijdenbesluit, dat het laatst in het na jaar van 1926 werd gewijzigd. Verricht ech ter een man of een vrouw op Zondag meer dan vier uren arbeid, niet bestaande in be wakingsdiensten. dan moet aan dien man of vrouw binnen' drie ethalen vóór het begin of na het ejnde van dien arbeid een onafge broken rusttijd van tenminste zes en dertig uren gegeven worden. Ook nog om een andere reden kan zop- dagsarbeid aan mannen worden toegestaan Indien in een onderneming een bedrijf wordt uitgpoefend, waarin op bepaalde tijden van het jaar een opeenhooping van werk pleegt voor te komen óf indien zjch in een onder neming bijzondere omstandigheden voor doen, kan het districtshoofd van den Arbeid vergunning lot Zondagsarbeid 'verleenen, aan welke vergunning dan voorwaarden ver bonden kunnen worden. Deze autoriteit be zit echter geen gevoegdheid om een vergun ning uit te reiken voor meer dan twee ach tereenvolgende Zondagen. In zulke gevallen moet hij een machtiging voor de te verlee nen vergunning aanvragen aan den direc teur-generaal van den Arbeid. Wanneer er aanleiding beetaal ten aanzien van een groep van ondernemingen in het rijk of in bepaalde g'emeenten om ontheffing van het verbod van Zondagsarbeid te verleenen, kan de Minister van Arbeid, al dan niet met daaraan verbonden voorwaarden, daartoe vergunning verleenen, Wanneer in een groep ondernemingen in alle of bepaalde gemeen ten van aen district van den Arbeid die aan leiding bestaat, kan de Minister het districts hoofd machtigen om voor alle of een aantal ondernemingen dier groep de ontheffing le verleenen De bedoeling is dat, makén voor een bepaalde groep van ondernemingen de zelfde omslandigheden afwijking van de wet noodzakelijk, bijv. de Sint Nicolaasdrukte in de bakkerijen, de voorjaarsdrukte in de kleermakerijen, chemische wasscherijen, m a.w. allerlei seizoendrukte, de toeslem ming in één beslqit aan alle of een aantal ondernemingen tegelijk gegeven kan wor den, hetgeen natuurlijk geen geringë beper king van de anders zoo omslachtige regeling dep kwestie geeft. Ofschoon in het algemeen de regel geldt, dat arbeid, op Zondag ven- richt, meetelt voor de berekening van het week-maximum uren, is een vergunning tot Zondagsarbeid niet gebonden aan een ver- vangepden rustdag in de week, omdat het uifzonderjngsarbeid betreft en niel geregel- den Zondagsarbeid. Er was over dit onder werp natuurlijk meer te schrijven. Zoo zou den we de verschillende speciale regelingen voor bepaalde bedrijven volgens het Werk tijdenbesluit hebben kunnen opgeven^maar dat zou ons te ver gevoerd hebben. We mee- nen echter in bovenstaand de naaste om geving van het verbod tot Zondagsarbeid te hebben beschreven. RECLAME. H P. H; KEEREWEER BEGRAFENISSEN T„1. Bbl AU ro- TRANSHONT Auli-.iarkl ló. CREMATIE 4762 (Nadruk verboden). Ik ben het niet eens met mijn stadgenoot. Kees van Pongen, die in een interview ge zegd heeft, dat de Hollandsche vrouw er even elegant uitziet als de Parisienne-, héél. waarschijnlijk is de schilder van de Parij- sche monde en demi-monde, die tegenwoor dig nauwelijks le 9cheiden zijn, het au fond met zijn eigen uitspraak ook wel niet eens; maar men woont geen 30 jaar te midden van het meest complimenteu9e volk ter we reld zonder een klap van de zweep mee te krijgen. Waar men mee omgaat, daar wordt men mee besmet! Het is ook gemakkelijker ondeF een pseudoniem een eerlijke uitspraak te doen en daar zal ik dus maar van profi- teeren en er sommige van mijn lezeressen van laten profiteeren. want ik ben er. ómdat ge mijn brieven leest, van overtuigd, dat ge bijna allen er binnen de grenzen van uw middelen zoo aardig mogelijk wilt uit zien 1 De Hollandsche vrouw heeft, om gracieus te zijn. met een voor de elegance groot kwaad le vechten, dat is haar groote om vang ter hoogte van de heupen. Dit kwaad is op drie manieren tegen te gaan; le. door beweging te nemen. 2e. door een minder materialistische leefwijze. Hollandsche vrouwtjes „snoepen" graag! 3e. door het dragen van een corset, dat we eigenlijk „ceinture" noemen en dat geheel of gedeel telijk van elastiek is. Er is zelf9 een slank makend corset uitgevonden van „feuille-de- caoutchouc", dat is zuivere rubber, en waar- Janssen, een molorisl, begint een tochtje van Maastricht naar Nijmegen op hetzelf Je oogepblik, dat Hermans, een ander moto. rist, van Nijmegen naar Maastricht rijdt. Janssen heelt onderweg roet pech te kam pen en bereikt daardoor maar een uursnel- heid van 20 K.M terwijl Heririans geregeld ■SO K.M. per uur haalt. Nemen we aan, dat de alstand van Maastricht naar Nijmegen 200 K.M. is, wie zal dan dichter bij Maas tricht zijn als ze elkaar ontmoeten? mee men dagelijks een tijdje moet gaan wan delen. Men komt dan telkens geweldig Iranspireerend. maar ook eenige grammen lichter, lus eenige millimeters minder om vangrijk thuis. Het is ook niet moélijk zel( een dieet op te leggen, niet veel suiker, meelspijzen en lekkers, bruin- inpiaats van wit brood, veel bladgroente en fruit. Niet alleen die vrouwtjes, die door de natuur met een te groote hoeveelheid vet zijn pedeeld, maar iedere vrouw, die de moderne luchtig gerpaakle jurkjes dragen wil. heeft daarvoor een stevig fond noodig. Zoo moeten zelfs do mannequins, dia om haar soms onberispe lijke lijn gekozen worden om de toiletten van groote modehuizen te lanceeren. die toch op een corset dragen. Corselière zijn is een verantwoordelijk vak, en het is moeilijk aan elke vrouw een aan de mode-eischen beantwoordend figuur te geven; d. 1. op het oogenblik: breede schouders, smalle heupen, maar vooral niet meer de platte buste, die sommige vrouwen door nauwe brassières (bustehouders) in snoerden. De moderne vrouw is niet stijf, maar ook niet slobberig; zij heeft een ener gieke, natuurlijke houding. Voor elk tiguur is een ander corset noo dig; zware vrouwen hebben een stevig cor set van dril of zijden gebrocheerde corset- stof, van voren geregen en iets hooger dan met elastieken inzelsels op de heup. en om een dikke maag te steunen, een niet te laag corcet met een breede band van elasliek van voren bovenaan. Héél zware figuren hebben overal sleun noodig en nemen het best een elasliéken buikgordel met erover het z g. model „lover's form", dat heupen èn buste steunt en bre telles over de schouders heeft. Elke vrouw moet voorts een bustehouder dragen onder de dunne, zich aan het lichaam voegende stoffen. De brassières omvatten alleen de buste en hebben smalle bretelles, zijn van dunne zijden- of katoenen tricot of van tulie of kant, èf zij vormen een over gang naar het corset, waarmee ze één ge heel schijnen te vormen ejj gijn dan ook van corset-stof, maar steeds moeten ze de buste steunen, nooit plat drukken. Dat onze corsetten bijna geen baleinen hebben, behoef ik wel niet meer te zeggen! Wat verder een. voor de Hollandsche vrouw moeilijk te leeren kunst is. is het juiste toilet op de juiste plaals te dragen: .géén mouwlooze toiletten van gebloemds mousseline-de-soie 's morgens in de Kalver- slraat. geen schoentjes van reepjes leer ge vlochten bij een gepailleteerde avondjapon, tenzij dan zilverleer is gebruikt, wat juist weer heel chic en modieus is. Geen ge. kleurde toiletten of smoking in circus of Scala. En vooral nergens tè korte rokken, die boven de knie blijven, De Hollandsche vrouw heeft meestal goed gevormde heenen, maar het staat haar, die uiteraard fatsoenlijk >s, bespottelijk zich on behoorlijk te kleeden. Ik kan u niet genoeg aanraden alleen de echte Parijsche dame 2—2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1927 | | pagina 6