Humor uit heft Buitenland.
UIT ONZE STAATSMACHINE.
Kcdspraaljes van een Parisiene.
VOOR DE HUISKAMER.
Ik vind het zalig om onder water te zwemmen.
Dat zou ik ooi vinden, als ik net zoo'n badpak droeg
s ;y (London OpiOiODJ
Patient: Wat, een gulden om die kies ntt te trekken?
Daar moet ik meer dan een nur voor werken.
Tandarts: Als U wilt, kan ik er ook wel een nur
over doen. (Punch)
Moeder: Pas op hoor Jantje, dat je je badpakje niet
ï&t maakt!
Vriendin: Wat bespottelijk om dat te zeggen.
Moeder: *t Is de eenige manier om zeker te zgu, dat
hg een flink bad krijgt, (Humorist)
Professor (als een motorrijder door de
Marie, zet nog een bordje bij.
ruiten vliegt);
'HumoriaO
Waar een wil Is, is een weg.
Vrouw: Ben je vandaag
Man: Nee lieve, ik moet
Vrouw:' Waarom?
Man: Ik heb beloofd in
thuis met het eten?
laat op kantoor blijven.
de club te komen bridger».
(Puncb)
elkaar als vijanden beschouwen. Do open
lijke worsteling wordt echter telkens uit
gesteld. Elke groep wil, dat de andere
zou aanvallen. Zij hebben zich verschanst
en loeren op elkaar. Lang zal deze toe
stand echter niet kunnen duren. De toe
stand is nu zoo gespannen, alles is zoo
op de spits gedreven, dat elk oogenblik
een uitbarsting verwacht kan worden. Al
leen de angst voor de gevolgen van de
worsteling, de vrees dat een strijd tuaschen
de twee groepen wellicht tot een volko
men ineenstorting van het bolsjewistische
regime en als gevolg hiervan tot een alge-
heele uitroeiing van de bolsjewiki door het
verbitterde grauw zou kunnen leiden,
werkt nog remmend op den strijdlijst van
de twee partijen.
Hoe sterk zijn beide partijen 1 Uit het
feit, dat de oppositie (de groep van Trotzky
Zinowjef enz.) telkens ui de minderheid
blijft-, wordt algemeen aangenomen, dat de
getalsterkte van die groep niet groot is.
Deze redeneering is begrijpelijk, maar zij
getuigt ook van de onbekendheid met de
Russische toestanden. De verkiezingen
voor de partijcongressen zijn in Sovjets
Rusland niet vrij. Stalin heeft overal in
het land zijn agenten, die er voor moeten
morgen, dat bij de verkiezing van leden
van het congres alleen zij gekozen worden,
die het program van den dictator steunen.
Wie zich vermeet voor den candidaat der'
oppositie te stemmen, moet vroeger of later
voor deze daad boeten. De massa is nu
volkomen onverschillig geworden. De vroe
gere pathos van de leden der partij is ver
dwenen. De leden wantrouwen feitelijk
beide groepen en daarom stemmen zij voor
den candidaat, die door de machthebbers
van het oogenblik aangewezen wordt, Zou
het Trotzky lukken de macht aan zich te
trekken, dan zou de massa zijn candidaten
kiezen. Va-n belang is alleen de houding
van de meer actieve leden. Hoe grdot is
het aantal actieve leden, op wie Trotsky
bü een eventueele worsteling kan rekenen?
Op deze vraag kan op het oogenblik geen
antwoord gegeven worden, omdat beicTe
partijen haar getalsterkte geheim houden.
Hoe het ook zij, het staat vast, dat de
oppositie veel 6terker is dan men denkt.
Het feit dat Stalin, de alleenheerseher,
niets tegen Trotsky en Zinowjef onder
neemt, bewijst, dat hij niets ondernemen
kan, dat de oppositie over een veel groo-
t-ere macht beschikt dan algemeen aange
nomen wordt
De strijd tussehen Stalin en Trotsky zal
beslist worden niet door de leden der re-
geerende partij, maar door het leger. Beide
groepen zoeken nu contact met het leger
en probeeren de eventueele houding van
de soldaten vast fce stellen. Trotsky was
vroeger zeer populair bij het leger. Wei
is waar rustte deze populariteit meer op
schijn dan op weikelijkheid, maar de massa
13 nooit in staat deze twee factoren te
onderscheiden. Sindsdien heeft Trotsky
echter zoo vaak het vertrouwen van het
leger beschaamd, dat zijn invloed sterk
verminderd is. A Hes wijat er echter op,
dat Trotsky toch nog een zekere mate van
populariteit bezit. Trotsky is echter een
Jood en Stalin buit het antis«fmitisme uit
om zijn tegenstander te treffen. De tegen
woordige nominale leider van het leger,
Worosjilow, is oen ras-echte Rus en een
arbeider. Worosjilow is een voorstander
van StAlin, zoodat daardoor de positie
van Stalin sterker schijnt, dan die van de
oppositie Worosjilow is echter niet popu
lair-; althans niet zoo populair als Trotsky
De hoofdzaak is dus nu: wie van de twee.
Trotsky of Worosjilow, zal in geval van
een openlijke, botsing de meerderheid van
het leger achter zich hebben I Op deze
vraag durven wij echter geen antwoord te
geven.
De oppositie vereenigt nu heterogene
elementen, hetgeen natuurlijk haar positie
verzwakt. Indien de „stalintsen" (de par
tijgangers van Stalin) een goed aaneenge-
klonken eenheid vormden, dan was hun
overwinning zeker, maar ook de stalintsen
zijn hopeloos verdeeld. Het prestige van
Stalin heeft sterk geleden ten gevolge van
de mislukking van de binnen- en buiten-
landsohe politiek van den dictator. De min
dere goden (vooral Rykow) hebben daar
door meer moed gevat en zij stellen den
'Georgiër eisehen, zij durven zelfs zijn pro
gram te verwerpen en eigen voorstellen te
doen. Dit verzwakt de positie van de sta
lintsen.
Iedereen in Rusland is overtuigd, dat
groote en belangrijke gebeurtenissen op
komst zijn, dat binnen afzienbaren tijd het
lot van de regeerende partij beslist zal
worden. Dit bewustzijn is een van de be
langrijkste factoren. Daardoor <fl|isbaat de
psychologische ondergrond, die typ worste
ling en een omwenteling mogelijk maakt.
De stemming in het land begint te lijken
op die in de maanden, welke aan de Maart
revolutie in 1917 vooraf gingen. Overal
heerscht verwarring, niemand is zeker dat
de dag van morgen geen omwenteling zal
brengen. Daardoor ontstaat een chao6. die
de paniek nog sterker maakt. De G. P.
OE., die voorloopig aan den kant van den
dictator staat, raast zooals zij in geen
jaren heeft gedaan. Honderdon menschen
worden gefusilleerd, duizenden menschen
worden gearresteerd en verbannen. Maar
hoe heviger de terreur wordt, hoe grooter
de chaos wordt, hoe sterker de overtuiging,
dat het bolsjewistische regime een der ge
vaarlijkste crises doormaakt, die het ooit
heeft gekend.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
RECLAME.
Bij hartkwalen en aderverkalking, neiging
tot bloeding in de hersenen en aanvallen
van beroerte verzekert het natuurlijke
Franz-Josef'-bitterwater gemakkei ijkep
stoelgang zonder inspanning. Uit weten
schappelijke waarnemingen in de klinieken
voor ziekten der bloedvaten is gebleken, dat
het „Franz-Josef'-water vooral bij meer
bejaarde patiënten zeer te waardeeren
diensten bewijst. 6853
VERBOD VAN ZONDAGSARBEID.
Zonder zich aan overdrijving schuldig ie
maken kan men gerust zeggen, dat onze
Zondagswet geheel verouderd is Meermalen
is op regeeringen, inzonderheid wanneer
deze de beginselen der rechterzijde beleden,
aandrang uitgeoefend om deze materie le re
gelen, maar daaraan is niet voldaan. Het
geen gemakkelijk te begrijpen is. De opvat
tingen omtrent datgene, wat op Zondag ver
boden of toegestaan moet worden, zijn
om twee fracties der rechterzijde te nemen
bij de Roomsch-Katholieken en Gerefor
meerden, zoo gansch verschillend, dal het
wel uiterst moeilijk mag genoemd worden
om een bevredigende regeling in dezen te
vinden. Trouwens het zoozeer ontwikkelde
leven zou zooveel eisehen stellen en uitzon
deringen vragen, men denke aan den Zon
dag in de groole steden en ten plaltenlande,
dat een wet, die inderdaad alle? zou willen
regelen, zeer ingewikkeld zou worden,
Toch is een onderdeel hier en daar reeds
geregeld. We bedoelen het verbod van Zoij-
dagsarbeid. Bij de bespreking van het Riiks-
werkliedenreglement hebben we op Qezn
plaats reeds uiteengezet, hoe voor de werk
lieden in rechlstreekschen of zijdellngschen
dienst van het Rijk een verbod van Zon-
dagsarbeid geldt, dat echter, waar de aard
van het bedrijf of van de werkzaamheden
dat eiseht) vervangen, wordt door een rege
ling van den arbeid op Zondag.
Ook de groote Arbeidswet bevat bepalin
gen betreffende den Zondag. Deze hier te be
spreken is'oni voornemen. Het zijn de arti
kelen l i, 22. 35. 45, 49. 55, 60 en 62 der
Arbeidswet, die op den Zondag slaan. De
wet gaat, d't worde vooropgesteld, uit van de
gedachte, dat als regel de Zondagsarbeid
niet toelaatbaar is. Het verbod van Zondags-
arbeid geldt voor personen, die tot een kerk
genootschap behooren. dat de wekelijkschen
rustdag op den Sabbath of den zevenden dag
viert, voor dien dag, wanneeT de betrokke
nen een daartoe strekkend verzoek tot het
hoofd of den bestuurder der onderneming
richten. Verzoeken Israëlieten of Sabbathis-
ten dus niet den Zaterdag ais wekelijkschen
rustdag te mogen hebben, dan geldt ook
voor hen het eventueele verbod van Zon»
dag9arbeid. Doen ze wel het verzoek, dat de
wet hun toestaat, dan mag de werkgever
hep des Zondags arbeid laten verrichten.
Op den Zondag mag geen jeugdig persoon
arbeid verrichten in fabrieken ol werkplaat
sen, winkels enz., evenmin in kantoren;
eeji vrouw mag dat evenmin, alleen de
vrouw, die geen huishouding te verzorgen
heeft, mag gedurende vier uren in den voor
middag in een boter- of kaasfabriek bepaal
den arbeid verrichten. Een man mag alleen
arbeid verrichten in bij algemeenen maat
regel van bestuur genoemde gevallen. Deze
.maatregel was noodig, omdat het m de in
dustrie in het algemeen niet mogelijk is
allen arbeid stop te zetten. Zoo zal het noo
dig zijn, dat vuren worden aangehouden of
gestookt, chemische processen niet worden
onderbroken of daf het bedrijf voortgezet
wordt, bijv. in electriciteiIsfabrieken, sloom-
gemaien, enz. eng. Dit alles in de wet te re?
gelen, is niet wenschelijk- Immers de wijzi
ging van een algemeenen maatregel van be?
sfuur, om dit ééne maar te noemen, is veel
gemakkelijker dan de wijziging van wets
artikelen. Eén en ander werd geregeld in h^t
Werktijdenbesluit, dat het laatst in het na
jaar van 1926 werd gewijzigd. Verricht ech
ter een man of een vrouw op Zondag meer
dan vier uren arbeid, niet bestaande in be
wakingsdiensten. dan moet aan dien man of
vrouw binnen' drie ethalen vóór het begin
of na het ejnde van dien arbeid een onafge
broken rusttijd van tenminste zes en dertig
uren gegeven worden.
Ook nog om een andere reden kan zop-
dagsarbeid aan mannen worden toegestaan
Indien in een onderneming een bedrijf wordt
uitgpoefend, waarin op bepaalde tijden van
het jaar een opeenhooping van werk pleegt
voor te komen óf indien zjch in een onder
neming bijzondere omstandigheden voor
doen, kan het districtshoofd van den Arbeid
vergunning lot Zondagsarbeid 'verleenen,
aan welke vergunning dan voorwaarden ver
bonden kunnen worden. Deze autoriteit be
zit echter geen gevoegdheid om een vergun
ning uit te reiken voor meer dan twee ach
tereenvolgende Zondagen. In zulke gevallen
moet hij een machtiging voor de te verlee
nen vergunning aanvragen aan den direc
teur-generaal van den Arbeid. Wanneer er
aanleiding beetaal ten aanzien van een
groep van ondernemingen in het rijk of in
bepaalde g'emeenten om ontheffing van het
verbod van Zondagsarbeid te verleenen, kan
de Minister van Arbeid, al dan niet met
daaraan verbonden voorwaarden, daartoe
vergunning verleenen, Wanneer in een groep
ondernemingen in alle of bepaalde gemeen
ten van aen district van den Arbeid die aan
leiding bestaat, kan de Minister het districts
hoofd machtigen om voor alle of een aantal
ondernemingen dier groep de ontheffing le
verleenen De bedoeling is dat, makén voor
een bepaalde groep van ondernemingen de
zelfde omslandigheden afwijking van de wet
noodzakelijk, bijv. de Sint Nicolaasdrukte in
de bakkerijen, de voorjaarsdrukte in de
kleermakerijen, chemische wasscherijen,
m a.w. allerlei seizoendrukte, de toeslem
ming in één beslqit aan alle of een aantal
ondernemingen tegelijk gegeven kan wor
den, hetgeen natuurlijk geen geringë beper
king van de anders zoo omslachtige regeling
dep kwestie geeft. Ofschoon in het algemeen
de regel geldt, dat arbeid, op Zondag ven-
richt, meetelt voor de berekening van het
week-maximum uren, is een vergunning tot
Zondagsarbeid niet gebonden aan een ver-
vangepden rustdag in de week, omdat het
uifzonderjngsarbeid betreft en niel geregel-
den Zondagsarbeid. Er was over dit onder
werp natuurlijk meer te schrijven. Zoo zou
den we de verschillende speciale regelingen
voor bepaalde bedrijven volgens het Werk
tijdenbesluit hebben kunnen opgeven^maar
dat zou ons te ver gevoerd hebben. We mee-
nen echter in bovenstaand de naaste om
geving van het verbod tot Zondagsarbeid te
hebben beschreven.
RECLAME.
H P. H; KEEREWEER
BEGRAFENISSEN T„1. Bbl
AU ro- TRANSHONT
Auli-.iarkl ló. CREMATIE
4762
(Nadruk verboden).
Ik ben het niet eens met mijn stadgenoot.
Kees van Pongen, die in een interview ge
zegd heeft, dat de Hollandsche vrouw er
even elegant uitziet als de Parisienne-, héél.
waarschijnlijk is de schilder van de Parij-
sche monde en demi-monde, die tegenwoor
dig nauwelijks le 9cheiden zijn, het au fond
met zijn eigen uitspraak ook wel niet eens;
maar men woont geen 30 jaar te midden
van het meest complimenteu9e volk ter we
reld zonder een klap van de zweep mee te
krijgen. Waar men mee omgaat, daar wordt
men mee besmet! Het is ook gemakkelijker
ondeF een pseudoniem een eerlijke uitspraak
te doen en daar zal ik dus maar van profi-
teeren en er sommige van mijn lezeressen
van laten profiteeren. want ik ben er. ómdat
ge mijn brieven leest, van overtuigd, dat ge
bijna allen er binnen de grenzen van uw
middelen zoo aardig mogelijk wilt uit
zien 1
De Hollandsche vrouw heeft, om gracieus
te zijn. met een voor de elegance groot
kwaad le vechten, dat is haar groote om
vang ter hoogte van de heupen. Dit kwaad
is op drie manieren tegen te gaan; le. door
beweging te nemen. 2e. door een minder
materialistische leefwijze. Hollandsche
vrouwtjes „snoepen" graag! 3e. door het
dragen van een corset, dat we eigenlijk
„ceinture" noemen en dat geheel of gedeel
telijk van elastiek is. Er is zelf9 een slank
makend corset uitgevonden van „feuille-de-
caoutchouc", dat is zuivere rubber, en waar-
Janssen, een molorisl, begint een tochtje
van Maastricht naar Nijmegen op hetzelf Je
oogepblik, dat Hermans, een ander moto.
rist, van Nijmegen naar Maastricht rijdt.
Janssen heelt onderweg roet pech te kam
pen en bereikt daardoor maar een uursnel-
heid van 20 K.M terwijl Heririans geregeld
■SO K.M. per uur haalt. Nemen we aan, dat
de alstand van Maastricht naar Nijmegen
200 K.M. is, wie zal dan dichter bij Maas
tricht zijn als ze elkaar ontmoeten?
mee men dagelijks een tijdje moet gaan wan
delen. Men komt dan telkens geweldig
Iranspireerend. maar ook eenige grammen
lichter, lus eenige millimeters minder om
vangrijk thuis. Het is ook niet moélijk
zel( een dieet op te leggen, niet veel suiker,
meelspijzen en lekkers, bruin- inpiaats van
wit brood, veel bladgroente en fruit. Niet
alleen die vrouwtjes, die door de natuur met
een te groote hoeveelheid vet zijn pedeeld,
maar iedere vrouw, die de moderne luchtig
gerpaakle jurkjes dragen wil. heeft daarvoor
een stevig fond noodig. Zoo moeten zelfs do
mannequins, dia om haar soms onberispe
lijke lijn gekozen worden om de toiletten van
groote modehuizen te lanceeren. die toch op
een corset dragen.
Corselière zijn is een verantwoordelijk
vak, en het is moeilijk aan elke vrouw een
aan de mode-eischen beantwoordend figuur
te geven; d. 1. op het oogenblik: breede
schouders, smalle heupen, maar vooral niet
meer de platte buste, die sommige vrouwen
door nauwe brassières (bustehouders) in
snoerden. De moderne vrouw is niet stijf,
maar ook niet slobberig; zij heeft een ener
gieke, natuurlijke houding.
Voor elk tiguur is een ander corset noo
dig; zware vrouwen hebben een stevig cor
set van dril of zijden gebrocheerde corset-
stof, van voren geregen en iets hooger dan
met elastieken inzelsels op de heup. en om
een dikke maag te steunen, een niet te laag
corcet met een breede band van elasliek van
voren bovenaan.
Héél zware figuren hebben overal sleun
noodig en nemen het best een elasliéken
buikgordel met erover het z g. model „lover's
form", dat heupen èn buste steunt en bre
telles over de schouders heeft.
Elke vrouw moet voorts een bustehouder
dragen onder de dunne, zich aan het lichaam
voegende stoffen. De brassières omvatten
alleen de buste en hebben smalle bretelles,
zijn van dunne zijden- of katoenen tricot of
van tulie of kant, èf zij vormen een over
gang naar het corset, waarmee ze één ge
heel schijnen te vormen ejj gijn dan ook
van corset-stof, maar steeds moeten ze de
buste steunen, nooit plat drukken.
Dat onze corsetten bijna geen baleinen
hebben, behoef ik wel niet meer te zeggen!
Wat verder een. voor de Hollandsche
vrouw moeilijk te leeren kunst is. is het
juiste toilet op de juiste plaals te dragen:
.géén mouwlooze toiletten van gebloemds
mousseline-de-soie 's morgens in de Kalver-
slraat. geen schoentjes van reepjes leer ge
vlochten bij een gepailleteerde avondjapon,
tenzij dan zilverleer is gebruikt, wat juist
weer heel chic en modieus is. Geen ge.
kleurde toiletten of smoking in circus of
Scala. En vooral nergens tè korte rokken,
die boven de knie blijven,
De Hollandsche vrouw heeft meestal goed
gevormde heenen, maar het staat haar, die
uiteraard fatsoenlijk >s, bespottelijk zich on
behoorlijk te kleeden. Ik kan u niet genoeg
aanraden alleen de echte Parijsche dame
2—2