PAPIEREN ROZEN
No. 20603
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 14 Mel
Vierde Blad Anno 1927
i Buitenl. Weekoverzicht
MIJJNHARDT'S
tabletten
laLjiliÉÉS verstopping
PARIJSCHE BRIEVEN.
Mijn Indrukken uit Amerika.
Daar gaatje schoone
.pahje, schavuit!^,
FEUILLETON.
T« Genève alles OTerhoop
Engeland en Rusland Geen
nieuwe nota aan China
Stresemann'» positie onder
graven.
De oconomiaohe conferentie te Genève
haalt vrijwel alle economische problemen
lucceaeievelijk overhoop. Alle kwesties
worden uitvoerig onder de oogen gezien.
Maar van eenig resultaat verneemt men
weinig. Zal men ook wel niet vernemen,
daar immers de gedelegeerden niets kun
nen beslissen, in hoogste instantie maar
wenschen kunnen uiten. En 't ia zelfs de
vraag, of voor wenachen wel voldoende
homogeniteit zal zijn te vinden. De Russen
hebben rich ingeburgerd. Hun toezicht is
heel wat beperkt en zij bewegen rich ts
Genève even los als alle anderen.
Natuurlijk vertefJen zij veel moois over
de economische toestanden in sovjet^Ru»-
land. 't Is alleen voor hen maar jammer,
dat zoo weinigen hen zullen gelooven.
Ee<n vreemde verrassing voor de Russen
zal ongetwijfeld zijn, dat de Engelsche
minister van binnenL zaken bevel heeft
gegeven voor een inval in de Alrussische
coöperatieve vereenigingen, kortweg Arcos
genaamd, te Londen. De Russische han
delsdelegatie, die haar bureaux heeft in
hetzelfdè gebouw, is onaangeroerd gela
ten, daar op haar immers van toepassing
is het recht van diplomatieke onschend
baarheid. Men begrijpt, dat de Engelsche
minister zich niet op zwak ijs zal hebben
bewogen, toen hij zijn toestemming gaf en
dat er dus wel zeer ernstige redenen moe
ten zijn geweeet om tot dezen opzien bar
ren den stap over te gaan. Over de ^be
weegredenen etc. ia echter nog te weinig
bekend, om er nu reeds conclusie© op te
durven bouwen. Wel heet het dat belang
rijke gestolen Engelsohe documenten, reeds
zijn teruggevonden.
Veilig mag men aannemen, dat door
deze gebeurtenis de Ejgelsch-Ruseische be
trekkingen, <Jie tooh reeds zeer bedenke
lijk waren afgekoeld, tot bet nulpunt zul
len zijn gedaald, zoodat zelfs een afbre
ken der handelsbetrekkingen niet tot de
onmogelijkheden gaat behooren. Ook al
zullen de sovjets wei trachten op bekende
wijze alle verantwoordelijkheid van zich
af te schuiven.
Na Peking Londen. Wie volgt!
Toch eenmaal door het noemen van Pe
king veiblijvendo in het verre Oosten,
willen we wijzen op een ernstige neder
laag der Engelsche diplomatie. De Ver-
eenigde Staten hebben definitief gewei
gerd, al was het antwoord van Tsjen, uit
Hankau, dan ook geheel onvoldoende, meer©
te werken aan een nieuwe nota inzake
•chadeveTgoeding etc. voor het gebeuren
te Nanking. Daarop volgde Japan. Voort*
Frankrijk. Wat bleef Engeland toen alleen
nog over! Het durfde zich op z'n eentje
niet in het Chineesche wespennest bege
ven en zoo is afgezien van een nieuwe
nota. Hetgeen ongetwijfeld voor het aan
zien der vreemdelingen in China een nieuw
echec mag heeten De Chinees m doorsnee
moet de onmacht gaan gevoelen van de
diverse mogendheden, maritiem machts
vertoon ten spijt.
Met de regeering te Hankau schijnt het
inderdaad hard bergafwaarts te gaan.
Maar en dat ie juist bet funeste de
terugkeer van orde en rust in het. Chinee
sche rijk zal daardoor slechts heel wei
nig worden gebaat. Noch Tsjang-tso-lm,-
noch Tsjang-kai-sjek of een dor andere
„grooten" zullen o.i. in China kunnen
brengen de noodige eenheid. Wie dat dan
wel zou kunnen doen
Eenheid is altijd een lastig ding. Dat
merkt Stresemann, de Duitsche minister
van buitenl. zaken, tegenwoordig ook. Hij
is het mee geweest, die de Duitsch-natio
nalen in de regeering heeft gebracht en
uit dankbaarheid ondermijnen zij nu meer
en meer zijn positie, gelijk van diverse
zijdein was voorspeld. Een voorspelling, die
niet al te moeilijk viel. Heeft de Duitsch-
nationale minister Hergt zelfs niet in een
rede openlijk en bloot gezegd, dat Duitsch-
land nooit er aan dacht voor 't Oosten
een Locarno af te sluiten Bevreemden
zal het niet, dat do Poolsche regeering
daarover te Berlijn reeda interpelleerde.
En in Frankrijk dat immer» in Polen een
trouw vazal riet, heeft deze opmerking
natuurlijk veel ergernis gewekt. Strese
mann mag na nog zoo mooi praten, geheel
en al het verwekte effect teniet doen, kan
hij niet. Talrijker en talrijker worden bo
vendien de demonstraties detr rechtschen.
Denk b.v. aan den grooten en growtschen
Stahlhelm-dag te Berlijn. A3 zulk© dingen
ondergraven Stresemajin's politiek en het
feit dat do besprekingen met Frankrijk
over vermindering deir bezetting van Rijn
land niet erg vlotten, is zoodoende licht
te verklaren. Streeemacn's poetie is wiet
meer een©, dJ© Parijs volledig durft té
vertrouwen.
De kwesties van eeneordaat onderwijs
bemoeilijken daarnevens in Duitschland
den binnenlandscben toestand. Geen won
der daarom, dat de eerst© crisisgeruchten
reeds de ronde doem, al rijn zij ook zeer
voorbarig. Zoo'n vaart zal het direct nog
wel niet loop en.
In Engeland blijft de vakvereeniginga-
wet den binnen 1 andschen vrede vertroe
belen. Wanneer daar te lande niet de ge-
wooDte bestond, een vast aantal dagen uit
te trekken voor debat, waarbinnen de af
handeling gereed moet zijn is men niet
klaar, dan zijn aDe niet-behandelde amen
dementen etc. van de baandan zou
mem over een jaar nog niet gereed rijn,
gelet op bet feit, dat meer dan 400 amen
dementen zijn ingediend etc. De wet zal
er wel komen, zij het niet geheel en al
ongewijzigd. Ongetwijfeld zullen de sta
kingsbepalingen nog wel ©enigszins wor
den verzacht, opdat aan de wettigheid van
een zuiver indiistrieele staking niet te
tornen valle. Bevrediging der oppositie
i» echter daarbij niet denkbaar. Labour
za! in déze wet blijven zien een verkon-
tin g der rechten der vakvereenigingen.
RECLAME.
--.TV ninratTnar tegen
Doos 6Oct.Ety Apbth.en Drogisten.i
2635
(Van onzen Parijsehen correspondent.)
(Nadruk verboden.)
HET KOUSEN-P AR ASUS.
Parijs, 25 April.
Troyes is een van die stadjes, welke de
Gothische kunst versierd beeft met de
meeste «tutbogen, torentjes en kantwerken,
van steen. In onze dagen is er de grijze
hemel van Champagne doorboord door
meer schoorsteenen dan kerkspitsen. Het
vredige water der kanalen weerspiegelt tus-
schen de eeuwenoude huizen vele nieuwe
monumenten; enorme fabrieken zijn ver
rezen tot zelfs in de oude stad.
De meest majestueuse prijkt in den fau
bourg de Sainte-Savine. De ingang afgeslo
ten door een ijzeren hek. dat een zwaar ge
galonneerde portier slechts opent nadat ge
u behoorlijk hebt gelegitimeerd. Toch wor
den in deze fabriek geen kanonnen of gra
naten vervaardigd. Deze fabriek levert al
leen maar millioenen paren kousen af.
Toen de bewaker zich terdege overtuigd
had, dat ik geen spion was in dienst van
buitenlandsche concurrenten, stemde hij er
in toe het hek Ie ontsluiten en mocht ik de
vestibule betreden.
Binnenplaatsen, tuinen, gebouwen liggen
er als een dorp geschaard rond een reus-
achtigen wil gepieisterden toren, dien tien
mannen niet zouden omvamen met hun
armen en die niet anders is dan de schoor
steen van de ontzaglijke stookinrichting.
De middenlaan is aan weerskanten ge
decoreerd met eindelooss rij fietsen, aan
één wiel opgehangen aan een staalkabel
met glijdbare haken. Meer dan drie duizend
arbeiders en arbeidsters komen eiken dag
hier werken. Het is een stad van werk
plaatsen. waar zijden kousen gemaakt wor
den een stad die zelfs haar eigen spoor
lijn heeft. Heete treinen voeren de zijde aan
uit Lyon en die kunslzij, die een der nieuwe
weelden is van hel vrouwelijk loilet. uit de
weverijen in Noord-Frankrijk. In duizenden
balen zijn ze opgestapeld onder een afdak
waar enkele eiectrische lampen een zwak
schijnsel werpen.
„Dófense de fumer". („Vertinden te roo
tten"). Een groot bord op de deur doet u
denken aan den ontzettenden brand dien
men zou kunnen ontsteken als slechts dén
vonk deze bergen zijde en katoen aanraakte
en deze hulzenhooge stapels cellulose, zoo
gevaarlijk ais dynamiet.
Duizenden houten klossen, rose, Wauw,
paarsch, vullen een onafzienbare opper
vlakte vol manden. Men zou zeggen: speel
goed voor kinderen.
Van het magazijn klimmen wij een trap
op naar de winderij. Dit is het rijk der
vrouwen. Er werken 1500 vrouwen in dp
fabriek, en de meeslen van haar rijn wind-
sters.
Elke arbeidster, «taande voor haar wind-
nachine, is aansprakelijk voor vijftien
spoelen, die snel en zonder ophouden
draaien Zij moet opletten, dal de draad bij
hel opwinden geen enkele zijner gebreken
behoudt. En voortdurend moet zij van de
eene spoel naar de andere snellen om de
draden die breken aan elkaar ie knoopen.
Tk heb mooi kijken en ze (usschen mijn
vingers nemen, de knoop welke de winster
legt blijft even geheimzinnig voor me ais
de toer van een goochelaar.
Zij moet vlugge vingers hebben, en ra
moet ook sterk van lichaam zijn. De wind
ster heeft nooit den tijd om te gaan zitten.
Zij werkt den ganschen dag, met de armen
in de lucht.
Zoo zal re weiken, tien, twintig jaar
misschien.
„Een goede windster is niet makkelijk te
vervangen," zegt degeen, die mij rondleidt.
„Daarom kunnen we haar niet zoo gauw
ander werk geven."
Er zijn in deze zaal, naasl de oudjes in
zwarte werkblouse, vele jonge frissche
snuifjes van meisjes uil Champagne. Als
toekomstdroom hebben zij de hoop. een
maal in plaats van 2 frs. 75. S francs of
S frs. 60 per uur te verdienenen
maaT steeds op de blauwe of rose spoelen
de zijdraden te zien winden, gekomen va t
den anderen kant der wereld.
Na den oorlog heeft men de weverij ge
stolen voor de vrouwen, die daar toch vij'
jaren achtereen de plaals der mannen had
den bezet. Dat komt omdat de weefstoel,
die kousen maakt, met zijn vliegriemen,
hefboomen en stalen kammen, een gevaar
lijke machine is. Hij gelijkt weinig meer op
hei bescheiden eelouw. dat de bewondering
der wereld wekie toen in 17-15 de
weeskinderen van Troyes begonnen kousen
on een machine te weven. Elke sloel laat
uit rijn slalen kaken twaalf, soms achffien
kousen onisnapnen. De arbeid gebeurt in
twee gedeelten. De eene helft der machine
maken het been: de andere den voet En
uit de samenwerking van twee machines
verschijnt elk half uur een dozijn paar
kousen.
Gespleten in hel midden, plat als leeg
gemaakte visschen, worden de kousen, ge
reed om dirM-gennaid le worden, op kleine
wagentjes opeengestapeld.
„Une helle machine", mooie ma
chine" heb ik, leek. bewonderend uitgeroe
pen voor één van die slalen monsters De
wr-ikman. die waakt over het ingewikkeld
raderwerk, trolsch als een chauffeur, die n
een veerligpaards auto laat zien. anlwnnrdl
„Cent-miarante-mille francs", Honderd-
veerlig dniz.end francs!
In do zaal snorren nn dit oogenhlik drie
honderd van die dubbele weefstoelen.
De arbeiders, dip hen hpdienen. verdie
nen gemiddeld 5fl(l frs in dp veertien dagen.
Tk heb de hcige-riide gezien, die thans
het mepst in de mode is Tk heh ook solide
gaTen-knusen gezien, sportkousen, zwart,
wollen kousen, als onze grootmoeders droe
gen. Fn ten slotte heeft men mij de fijns'e
kousen ter wereld vertoond, want die wor
den hier vervaardigd.
De weefstoelen, die ze maken «taan in
een apart paviljoen. Hun mechanisme is de
licaat en moet met de meeste voorzichtig
heid worden behandeld. Als een hunneT
fijne naalden breekt, is er een halve dag
noodig om een enkel been van een kous te
maken.
De zijde wikkelt zich af onder een glazen
stolp; ze is onzichtbaar en even teer ais
spinrag.
Dan toont men mij. op een tafel, een
paar kousen, dat daareven ter wereld kwam.
Ik kende de fin", die in de groote
magazijnen (e Parijs verkocht worden tegen
hun gewicht aan bankpapier. Maar nooit
had ik dit glanzend vlies gezien, dat weg
waait onder uw ademtocht en dat men
slechts bewonderen durft plat op uw hand,
want de vingers zouden onmiddellijk cr
door heen gaan.
Welke kokette za! zonder wroeging dit
gewichtlooze rag durven dragen en
scheuren dat om het te vervaardigen z)6
duur kost, dat een gezin maandenlang zou
kunnen leven van den prijs van een dozijn
paar?Natuurlijk gaan deze laatste kou
sen allemaal den kant van Amerika op.
Maar er zijn nog hppl wat andere werk
plaatsen in dege fabriek. Alvorens te wor
den afgeleverd passeert elk paar niet min
der dan 17 handen. Zij worden nagekeken
door de „visiteuses", wier lichte handen en
scherpe oogen de toulen zullen aanwijzen,
welke de „racoutreuses" moeten herstellen.
In weer egn andere zaal zitten de „remail-
leuses" die, dag in dag uit. maas voor maas,
de kanlen der hakken en der teenen aan-
renweven op de naalden der machines,
waar ze worden bijeengebracht.
Genaaid en opnieuw geverifieerd, gaan
de kousen naar een benzine-bad, waaruit
ze glanzend en proppr te voorschijn komen.
Dan ontvangen ze. op een houten vorm, de
lijn van het been. Ze worden gestreken en
van een etiket voorzien, en ik weet niet
wat «1 nog meer. En dan ten slotte, komen
ze terecht in een wijd magazijn, dat aan
een volksbibliotheek doet denken, met zijn
gangen en zalen omgeven, door kaslpn,
waarin de platte doozen worden opgesta
peld als hoeken.
De bezoeker bewondert de vernuftige
machines in deze verbijsterende fabriek.
Maar den verleden tijd van hel handwerk
blijft hij mooier vinden.
LEO FAU3T.
door Dr. NEIL. VAN AKEN.
Mogelijkheden der Amerikaanaohe
toekomst. Vèr-ziendheid Tan
pionier en takenman. Land
en Beursspeculatie. Snelle uit
breiding der industrieën.
New-York, 16 April.
Er is niets, dal bij de beschouwing van
elk gebeuren zoo overwegend op den voor
grond treedt als de naar het schijnt speci
fiek Amerikaansche karakteristieken: uit
gestrektheid, omvang en overvloed. Bijna
alles zou kunnen berekend worden in veel
vouden. Het is ef wel zeer hoog, of zeer
ver, of zeer uitgebreid. Wanneer men voor
de eerste maal hiermede kennis maakt, is
dit ook inderdaad duizelingwekkend en
men moet noodgedwongen den mechani-
schen geest bewonderen, die al deze ele
menten zoo vernuftig gebruikt heeft om dit
geheel tot zulk een welgeordende, goed ge
regelde machine op te bouwen.
Hiertoe is vooral noodig geweest de man
met visie. De pionier, die een halve eeuw
geleden de prairieên doorkruiste, heeft naar
alle waarschijnlijkheid een vermoeden ge
had van de groote. Amerikaansche toe
komst. Het is de vèr-ziendheid van den ko
lonist, gepaard met den onuitputtelijken
rijkdom van het nieuwe continent, die de
Staten vcreenigd, ontgonnen en verder op
gebouwd hebben. Dat de welvaart van
Amerika steeds in stijgende lijnen kan be
schreven worden is in hooge mate te dan
ken aan het visionaire inzicht van den ko
lonialen Yankee. Niemand nu zal durven
ontkennen, dat speculatie nauw samen
RECLAME.
J601
hangt met visie, daarmede als het ware
zelfs identiek is. Wie niet waagt, niet wint,
zeiden de ouden. En voorzeker is in Ame
rika veel gewaagd, veel gespeculeerd op de
toekomst, veel verloren en veel gewonnen.
Het heeft harden arbeid vereischt, moed en
durf. En dikwijls kwam het overeen met
wat een eigenzinnige wijsgeer eens heeft
durven noemen, „met lossen teugel langs
den afgrond rijden".
De kansen waren er Immer, doch werden
niet steeds gezien en begrepen, niet altijd
te rechter tijd gebruikt Het is bekend, dat
vele Amerikaansche rijkaards arbeiderskin
deren zijn, en nog altijd geldt de zegswijze,
dat elke jonge, onbemiddelde Amerikaan
een millionair in den dop is. Waardoor?
Hard werken en slaven? Dat niet alleen.
Vooral ook visie, speculatie-vermogen, een
scherpzinnig uitzicht op de mogelijkheden
der toekomst. Kan ik zeggen, dat dit den
Amerikaan in merg en been zit? Dat zou
waarschijnlijk tc veel gezegd zijn, maar
het feit, dat hij radicaal en hardhandig
durft afrekenen met oude en verouderde
zakenmethoden, wijst er wel op, dat zijn
vooruitgang nauw samenhangt met zijn
vooruitstrevend, speculatief inzicht betref
fende de toekomst.
Behalve in den zin als waarin ik zoo
even het speculatief inzicht van den Ame
rikaan aangeduid heb, namelijk de ontgin
ning en ontwikkeling van het Amerika,
zooals wij het op den huidigen dag kennen,
zijn er twee dingen waaraan de Amerikaan
veel aandacht en belangstelling wijdt, hetzij
hij zakenman of „bemiddeld" arbeider is.
Dat zijn: de land- en de Beursspeculatie.
Deze speculanten hebben New-York zien
opbouwen. In de laatste 25 jaar hebben zij
Chicago letterlijk hooren groeien. California
is tot een geciviliseerd paradijs geworden
vlak onder zijn oogen en kort geleden heeft
men Florida van een moerassig schiereiland
tot een Hof van Eden omgetooverd. Dat
wil zeggen dat de speculant den grond om
zich- heen op enorme wijze heeft zien toe
nemen in waarde. En hij is daarom gemak
kelijk te overtuigen, dat die mogelijkheden
nog bestaan, dat geldbelegging in land de
eenige weg is om snel rijk te worden. De
bewijzen liggen immers voor bet grijpen.
Dat kan voldoende geïllustreerd worden
met tallooze voorbeelden. Waarom zou hij
dus geen grond koopen? Het zal immers
geweldig in waarde stijgen, naar gelang de
ontginning vordertl Dat is evenwel niet
altijd het geval. Grondverkoop wordt hier
op groote schaal gedreven door een ontel
baar aantal grondmakelaars en indivi,-
dueele maatschappijen geholpen door een
dure reclame-campagne, een netwerk van
kantoren en legioenen handelsreizigers.
Natuurlijk is de zaak niet altijd geheel
zuiver op de graat en is het publiek meer
malen gedupeerd géworden door zwendel
op groote schaal. Dikwijls barstte de specu-
latiehlaas. Verscheidene malen werd aan
den landdobbelaar een stuk grond verkocht,
dat ergens in den Oceaan ligt. doch het-
Do Roman van een Circusmeisje.
Uit het Engelsch van RYBY M. AYRES.
Vertaald door J. van der Sluys.
(Nadruk verboden).
17)
Ik zal zien een paar betrouwbare in
formaties te krijgen. Het heeft geen zin om
de zaak nu publiek te maken. Ik ben blij,
dat je het mij verteld hebt. Hij keek Rode-
riek een beetje verlegen aan.
Ik zou je graag nog iets willen vragen,
jjet is een beetje delicaat.Dat meisje.
Rosalieer was toch geen kwestie van
kerkelijke genegenheid in dit huwelijk, ver
ged ikzoowel van jou als van haar
sant?
Een pijnlijke blos kwam op Roderick's ge
zicht.
HetwijEerlijk gezegd, hebben
ke het daar eigenlijk nooit over gehad;
maar zij.
Hij zweeg. Hij herinnerde zich plotseling,
jjoe zij gisterenmorgen was het werkelijk
Jas zoo korl geleden? haar 'gezichtje
ȕnlaan naar Hem opgeheven had en hem
rf st had. De oude Fergerson vroeg niets
eer. begrijp het. knikte hij ernstig
y1J *°n zich uitstekend in de situatie inden-
D hij begreep hoe aantrekkelijk deze
lijnPPe' arislocraHscHe jongen geweesf moest
in voor het arme, eenzame circusmeisje.
Toen Roderick weg was, bleef de oude
advocaat bij het vuur zitten en bestudeerde
nauwkeurig de trouwacte die Roderick bij
hem achtergelaten had. „Rosalie Dean, niet
te voren gehuwd, oud achttien jaar."
Er was iets oneindig-pathetisch in deze
simpele aanduiding, iets aandoenlijk-kinder-
lijks in de gekrabbelde meisjesonderteeke-
ning. De oude Fergerson zuchtte toen hij het
stuk dichtvouwde en het opborg in zijn
schrijfbureau, waarin reeds zooveel reliquien
van monschelijk lijden rustten.
Ik moet zien een paar inlichtingen te
krijgen, herhaalde hij in zichzelf, terwijl bij
naar den haard terugging en om versche
koffie helde Absoluut betrouwbare in
lichtingen.
IX.
Het aantal treinen dat dagelijks van Lon
den naar Alperton liep was niet bijzonder
groot en de aankomst van een trein uit de
hoofdstad was zufk een gebeurtenis in het
leven der dorpsbewoners dat het .een rei
ziger die dat zou hebben gewenscht, niet
gemakkelijk zou zijn gevallen onopgemerkt
zijn entree in het dorp te maken.
Zoo wa9 de halve bevolking van dit ver
geten oord eenige dagen later getuige van
de aankomst van den ouden mr. Fergerson,
toen deze. na zijn eersteklas-kaartje te heb
ben afgegeven aan een suffe, verdroogde be
ambte. die afwisselend fungeerde al9 sta
tionschef. portier, bureaulist en stalions-
kTuier. de winderige straat overstak naar
een keurig rijtuigje dat op hem wachtte.
Dit voertuigje behoorde aan dr. Eustace
Myers het heele dorp wist dat en dpze
geneesheer zat in eigen persoon in het be
haaglijke interieur van het rijtuig op zijn
vriend te wachten.
f&wC
De beide mannen schudden elkaar de
hand. VeeTtig jaar geleden waren zij als
schooljongens door dik en dur. kameraden
geweest.
Slechts eenmaal in hun leven was hun
vriendschap die sedert weer in volle glo
rie hersteld was, ernstig bedreigd. Dat was
toen zij beide verliefd werden op hetzelfde
meisje. Dr. Myers was met haar getrouwd
en de oude Fergerson, toen nog een jonge
Fergerson had zich niet meer op de glibbe
rige paden der liefde gewaagd en was vrij
gezel gebleven.
Laat de beste man winnen, had hij ge
zegd toen zij hun beider geheim niet meer
voor elkaar verborgen hadden kunnen hou
den. Maar de beste man had inderdaad niet
gewonnen ofschoon vermoedelijk geen
van beiden dat had beseft. Want in het
verre verleden had de medicijnmeester wilde
haren bezeten; het hart dat hij zijn jonge
vrouw aanbood was zacht uitgedrukt twee
de keus geweest in tegenstelling met dat van
Fergerson die geen slippertjes had gemaakt
in de dooltuinen der min.
Maar dat was allemaal jaren geleden en
de heide mannen keken elkaar aan met de
oprechte vreugde van twee goede vrienden
die elkaar weerzien, toen het rijtuigje het
dorp doorreed.
Hoe kom jij hier zoo verzeild? vroeg
de dokter, opgewekt Ik heb gehoord dat
je de vorige week op het builen van de Bri
tons benl geweest toen de oude man stierf.
Tusscheü haakjes is het waar, dal er een
tweede testament h gevonden en dat zijn
zoon toch alles erft? Tk hoorde hel hier ver
tellen, maar je weet hoe er op 'n dorp ge
kletst wordt.
Het is volkomen waar. Roderick erft
alles,
Dal zal dan wel in oesters en cham
pagne en aanverwante artikelen belegd wor
den, nietwaar?
Daar ben ik lang niet zeker van; in
tegendeel. Er zit een uitstekende kern in
Roderick. Hij is verwend, slecht opgevoed,
maar ik heb toch wel vertrouwen in hem.
Hij heeft teveel eigenschappen met
zijn moeder gemeen, zei de dokter.
Maar hij heeft ook veel van de geest
kracht en de ijzeren wil van zijn vader, ant
woordde Fergerson. Maar je zult zeker
wel nieuwsgierig zijn wat ik hier kom doen.
Ik heb 'n zaakje in een dorpje hier in de
buurt, Bedmund. Je bent er natuurlijk be
kend.
Ik moet er vanmiddag juist naar toe.
nogal een interessant geval. Je kunt met me
meerijden als jé zin hebt, het is een mijl of
zes hier vandaan.
Dat valt me niet mee. Wat is het voor een
soort dorp?
Een nest, eigenlijk meer een gehucht.
Een handjevol huizen en een kerk. Hoe een
advocaat als jij daar aan een zaak komt,
snap ik niet.
Het is ook niet de moeite waard; ik
moet alleen maar voor een cliënt een paar
dingen zien gewaar te worden.
Het rijtuig wa9 de keurige oprijlaan van
het doktershuis ingereden. Myers opende het
porfier en stapte uit.
De doklerswoning was een aardig huis
van mode baksteen met een groot overste
kend dak en een gebeeldhouwde poort. Fer
gerson volgde zijn vriend in huis Hij was er
niet zoo heel vaak geweesf en had zelden
meer de vrouw onfmoet die nooit had opge
houden de hopMpersoon 'te zijn van de
schaarsche droomerijen waartoe zijn drukke
praktijk hem den tijd had gelaten. Eustace
Myers riep zijn vrouw: Brendal
Zij kwam langzaam de trap af, een
slanke, nog jong-uitziende vrouw, veel
jonger dan de beide mannen. Zij was een
vriendelijke, aristocratische verschijning en
kostbaar en smaakvol gekleed. Ze kleurde
even toen ze Fergerson de hand reikte: na
zooveel jaren was er toch nog een gevoelig
plekje in ha^r hart voor hem gebleven.
Onder de lunch praatte zij voortdurend; ze
maakte een eigenaardig-onrustigen indruk.
Er waren menschen die beweerden dat hun
huwelijk niet gelukkig was maar volgens
anderen was zij een van die vrouwen die
onder de best-denkbare omstandigheden toch
het vermogen niet bezitten om volkomen ge
lukkig te zijn. De waarheid was dat het feit
dat hun huwelijk kinderloos was gebleven,
een groote sombere schaduw over haar
levensgeluk wierp. Zij had een kindje gehad
dat één moment de oogjes had geopend om
ze daarna terstond weer voor eeuwig (e slui
ten. Niemand wist dat ze na vele jaren nog
kon zitlen schreien bij de kast met kleine
kleerfjes die nooit gebruikt waren. Ze
trachtte nu haar hongerig hart met andere
dingen te vullen.
Onze gast gaat vanmiddag met me
mee naar Bedmund, vertelde de dokter
Hij beweert dat hij een en ander geheim
moet opgraven. Wat is het Teddy?....
een vermiste erfgenaam of een geheim
huwelijk.
De oude Fergerson lachte. Je roman
tische fantasie 9peelt je parten: het i9 maar
om een paar dóódsimpele informaties te
doen.
JWdrdl vervolgd^.
