Een speelbal der fortuin
No. 20585
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 April
Derde Blad Anno 1927
GD Bulteni. WeeKoverzicht
FEMLLETOM.
Skhtofteis van verkeer in Engeland,
NIEUWS UIT BELGIE.
Drie regeeringscrisei Een
oud geschil bijgelegd On
zekerheden te Genève en in
l China.
VLak voor en vlak na Paschen i« ge
woonlijk rustige tijd. J>it jaar brengt
echter wel een uitzondering. Er zijn toch
kabinetecrises te melden in Zuid-Slavië,
Japan en Egypte en alleen in het land
van den Nijl beeft het parlement daarmee
rechtstreeks te maken.
In Zuad-Slaviè is een meer homogeen
kabinet gevormd, al zijn Slovenen en
Kroatcm niet te spreken over uitsluiting
van hun vertegenwoordigers. Dit is blijk
baar gedaan met het oog op het conflict
met Italië, dat tooh opmeuw een meer
dreigenden vorm heeft aangenomen, daar
de rechtstreeksche onderhandelingen door
Italië zoo'n beetje zijn afgewimpeld. Ver
bazen zal het daarom niet, zoo het con
flict toch nog voor den Volkenbond wordt
gebracht. Hetgeen dit lichaam in een zeer
netelige positie zou brengen, dat lijdt geen
twijfeL Zuid-Slavië is n.L blijkbaar vast
van plan de vraag aan de orde te stellen
of het verdrag, tusschen Albanië en Italië
te Tirana gesloten, wel geheel in overeen
stemming is met de begrippen van een Al-
baanschein staat, zelfstandig en autonoom,
zooals bij den vrede na deD wereldoorlog
is vastgelegd. Zou dat verdrag van Tirana
die proef kuimen doorstaan 1 Twijfel mag
bestaan. Ln Italië gaan eenige bladen van
hypeT-arationalistisch karakter dan ook
reeds heftig te keer tegen Zuid-Slavie,
eischend opheffing der verdragen met dat
land etc. Zou de Volkenbond echter Italië
de duimschroeven durven aan te leggen 1
Aan Engelsche zijde wordt do lust om zich
met Balkan-aangelegenheden in te laten
er toch al niet grooteT op en komt lang
zamerhand meer maar voren de meening:
laat de Balkan, hoe dan ook. zelf zijn peul
tjes doppenaJleende conflicten moeten
tot den Balkan blijven gelocaliseerd. Wat
evenwel de zwakke stee ia: wie garandeert
zoo'n localisatie, wanneer daar de pop
pen eens aan 't damsen gaan
Dat er geruchten gaan over een Bal
kanbonid tegen Italië, waartoe zelfs Bul;
garije zou toetreden, is niets verbazenwek-
kends. 't Ligt in de lijn. Of het echter
werkelijk al zoo ver is 1
In Japan heeft een financieele crisis de
regeering ten val gebracht en een parle
mentair minderheidskabinet-Tanaka aan 't
bewind gebracht, dat begonnen is nieuwe
verkiezingen uit te schrijven.
TANAKA.
In Egypte is gebeurd, wat al lang ver
wacht werd. Zagloel pasja heeft de regve
ring Adly pasja doen sneven. Of Zagloel
echter zelf hot bewind m handeD zal ne
men is, afgezien van zijn gezondheidstoe
stand, nog zeer twijfelachtig Wel zijn de
Haar bet Engelsch
van
RAFAEL 8ABATINI.
Geautoriseerde vertaling van A. T.
64)
„Wat is dat?" Het dikke gezicht van den
Hertog werd donker rood. „Beschuldig je
haar dat zij een bericht van een staats
lichaam heeft achtergehouden? Als zij nog
leeft, zal ik haar daarvoor in de gevangenis
laten zetten."
„Laat het maar zooals het is," zei Holle-s,
hem bij den arm nemend. Zeg mij van den
brief. U wilt toch niet zeggen, dat U ten
slotte toch nog een betrekking voor mij ge
vonden had?"
„Ja, en wel het commando te Bombay,
dal ik al vroeger voor je bestemd had."
„Het commando te Bombay?"
Holles begon zich af te vragen, of hij
droomde.
„Maar ik dacht, dat Buckingham dat voor
een vriend van hem had opgeéisebt."
„Sir Henry Stanhope, ja. En Stanhope
zeide uit met de aanstelling. Maar het
schijnt, dat hij toen de kiemen van de pest
al bij zich bad; want hij stierf op reis Het
"was 'n geluk dat dit gebeurde, want hij was
niet geschikt voor dip posl Ik schreef je da
delijk, en vroeg je hier bij mij te komen, en
ik wachtte vpertien dagen, of ik wal van je
hooren zou. Haar je geen levensfeeken gaf.
dacht ik. dat je óf door de pest getroffen
waart, óf de post niet langer begeerde, en ik
benoemde een ander veelbelovende man
Holles vouwde de vleugels van zijn rij
zende verwachtingen weer dicht, en ver
viel weer in moedeloosheid
Hij lief eeD gekreuD hooren.
„Maar. dal is niet hel einde." hield Albe
marle hem tegen. „Niet zoodra had ik den
verhoudingen heel wat gewijzigd, maar of
het daarvoor al voldoende ia, i» een
tweede.
Naast deze drie crises ralt te vermelden
het bijleggen van een oud conflict: Het
geschil, dat tusschen Zwitserland en sov
jet-Rusland al vier jaar hangende was
6inds den moord op den Rus Worofski, is
tot een oplossing gebracht Na vele nui-
lukte besprekingen dan eindelijk het doel
bereikt. Merkwaardig is echter, dat Zwit
serland thans vrijwel heeft toegegeven,
wat het totdusver halsstarrig weigerde, n.1.
een betuiging te geven van oprecht leed
wezen, waarbij het echter ging om het
woord óprecht, want leedwezen wilde Zwit
serland van deti beginne af aan wel afleg
gen. Het laat zich aanzien, dat Zwitser
land tot deze genoegdoening is aangezet-,
om den Volkenbond de gelegenheid t« bie
den, weer in connectie te komen met de
sovjet-s. Hetgeen vermoedelijk ook wel via
Berlijn zal moeten, gezien hoe Volken
bond en sovjets no. de onbeleefde wijze
waarop Moskou de jongste uitnoodigingen
tot deelneming aan conferenties afwees,
van elkaar af zijn komen te staan
zoodat rechtstreeksch contact moeilijk is
geworden voor beide partijen.
Voor de eer in Genève Volkenbondsstad
te hebben, moet Zwitserland wel wat over
hebben Volgens de Fransch Zwitsersche
pers zelfs te veel, doch dat zal wel weer
zakken.
Het gaat daar in Genève anders lang
niet voor den wind. Telkens en telkens
meer blijkt-, hoezeer het onmogelijk is om
inzake de ontwapening tot overeenstem
ming te komen, Boncour schijnt er zelfs
al genoeg van te hebben 1 Altijd weer
struikelt men over hetzelfde: het beruchte
woord „veiligheid." Voor ontwapening
eischt men veiligheid, een begrip, dat ieder
weer anders opvat en waardoor ieder weer
andere eischen stelt. Totaal over het hoofd
wordt gezien, we wezen er reeds vaker op,
dat eerst- na volledige ontwapening de vei
ligheid volledig kan zijn. Maar jawel, zoo
ver is 't nog lang niet, dat dit wordt inge
zien,
Het odium vara mislukking durft men
echter niet te dragen en daarom zal o.i.
op de voorbereidende conferentie, straks
toch wol de werkelijke conferentie volgen,
waartoe dan de sovjets ook zullen worden
gebood Evenals tot de economische
conferentie, die voor dit jaar immers ook
nog op het progTam staat. Met o.i. even
woirfig kans op veel effect.
Niet eindigen willen we natuurlijk zon-
dsr nog even naar China over te stappen.
Tsjang-kai-sjek heeft n.l. een totaal nieuw
gezichtspunt in den Chineeschen warwin
kel gebracht door zich te keerera tegen de
communist-en en zelfs een aparte regee
ring te vormen naast die van Hankau.
TSJANG-KAI-SJEK.
Weliswaar houdt deze nieuwe bewinds
man aJle eischen van China tegenover de
vreemde mogendheden volledig overeind,
ander benoemd, of hij kreeg ook de pest en
stierf een week-geleden. Ik heb reeds een
ander geschikt man gevonden wat niet
zoo gemakkelijk in deze dagen is en ik
was besloten, hem morgen in de vacante
post te benoemen Maar als je niet bang
bent, dat de pesl aan deze aanstelling ver
bonden is, is zij tot je beschikking, en kan
je dadelijk benoemd worden."
Holles hijgde naar adem.
„U.u meent dat.dat ik ten slotte
toch de plaats krijg!"
Het was ongelooflijk. Hij durfde het niet
te gelooven.
„Dat is. wat ik gezegd heb. De aanstel
ling isAlbermarle hield plotseling op
en ging achteruit.
„Wat scheelt je. man? Je ziet zoo wit als
een geest. Je bent toch niet riek? En hij
haalde een zakdoek te voorschijn, waaruit
een geur van myrrhe en gember opsteeg, en
Holles geen twijfel liet over hetgeen Zijn
Genade vreesde. Albemarle dacht, dat de
pest die. zooals hij gezegd had, aan deze be
trekking scheen verbonden te zijn. den man
al overvallen had. aan wien hij ze nu wilde
geven Het kluchtige er van trof Holles, en
hij lachte luid waardoor de Hertog nog meer
verschrikte.
.,U behoeft geen middelen tegen mij te
gebruiken." stelde hij Zijn Genade gerust
„Ik heb een gezondheidsbewijs en ben niet
besmettelijk Ik heb van ochtend Bunhill
Fields verlaten."
..Wat": Albemarle was verwonderd:
„Wil je zezgen. lat je de pest gehad hebl
„Dat is de eenige reden, dat ik hier ben
Ik'ben nu ..veilig." En ik kom in antwoord
op uw proclamatie, waarbij u „veilige
rr.annen vraagt."
Albemarle bleef bem met hijgende verba
zing aanstaren.
„Dus daarvoor kwam je?" zei hij einde
lijk. toen het volledige begrip tot hem door
drong.
„Zonder dat zou ik zeker nooit gekomen
ziin" i.. v*
„Zool" zei Albermarle. en hij lachte,
want hij vond den toestand merkwaardig
maar hij schijnt toch ernstig van zins om
daarbij dèn oommunistischen invloed uit
te schakelen. Schijnt, zeggen we, want er
is nog een kans, dat Tsjang slechts tracht
aldus de. eischen der mogendheden inzake
het gebeuren te Nanking te ontzenuwen.
De eischen zijn gestold aan Tsje®. Wan
neer deze z.g. van de baan is, wat dan
Aan den araderen kant verluidt echter
ook, dat Tsjang-kai-sjek in onderhande
ling ia met Tsjang-tso-hn, wat ai evenmin
tot de onmogelijkheden behoort,
Spoedig zal over een en ander wel meer
licht schijnen.
RECLAME.
Het doet zich soms zoo nu en dan voor.- dat
verfwaren tegen bijzonder lagen prijs wor
den aangeboden. W anneer U zich er toe laat
verleiden om die te koopen, komt U
meestal bedrogen uit. Het zijn in den regel
verven die belast zijn (vermengd) met
zwaarspaat, krijt, of lithofoonwit of enkel
uit lithofoonwit bestaan. Nu zijn de laatst
genoemde artikelen bijna waardeloos.
Zwaarspaat kost nog geen tien centen het
kilo. lithofoonwit iets meer en krijt kost
haast niets. Het is dus zeer gemakkelijk om
goedkoope verven te verkoopen, te meer daar
niemand zoo op 't oog. kan zien. of ze ver
mengd zijn of niet. Verf is een vertrouwens-
artikel. Wanneer U bij ons koopt is U safe,
omdat wij onzen goeden naam. dien wij in
Leiden en omliggende dorpen hebben, niet
in de waagschaal willen stellen We hadden
het anders niet ruim 83 jaar volgehouden.
Koopt dus bij ons Uw verf en wij zullen U
goed bedienen. '367
H. C. VISSER ZOON - L. MARE 38.
(Opgericht Ao. 184-D. Tel. No. 318.
Het Engelsche Ministerie van Binnen-
landsche zaken heeft juist een rapport ge
publiceerd betreffende het aantal ongeluk
ken, voorgevallen in 1926. die direkt toe te
sc.hrijveri zijn aan het verkeer op Great
Britain's wegen. Niet minder dan 138.771
menschen zijn slachtoffers geworden, waar
van er 1886 met doodelijken afloop
Ongeveer vierhonderd ongelukken t>er dag
klinkt zeer zeker een schrikbarend getal,
en toch de feiten in aanmerking nemend,
verwonder ik mij. dat het nog niet veel
grooter is. Het alreeds enorme drukke ver
keer neemt nog steeds gestadig toev en met
de honderden nieuwe automobielen en
vrachtwagens, die eiken dag op de straat
komen, weet men gewoon niet waar het
naar toe moet. Een straat in Londen over
steken. waar men wil. is al lang onmogelijk.
Men moet óf van een „refuge" gebruik ma
ken, óf men moet een politie-ageflt een tee-
ken geven, dat men gaarne naar den over
kant toe wil. Zoodra men dan tot een kluitje
menschen gezwollen is. houdt de agent het
verkeer op. en mel^w twintigen of derti
gen holt U dan naaj de overzijde, goed uit
kijkend. dat de troep, van den anderen kant
komend. U "niet van de sokken loopt.
Dat de regeling van het reusachtig drukke
verkeer één van de groote problemen van
den tegenwoordigen tijd is, spreekt natuur
lijk van zelf Het zoo juist genoemde aantal
ongelukken alléén is niet de reden, waarom
het Gouvernement een ..Traffic Committee"
benoemd heeft, een tweede misschien even
groote oorzaak" in onze geldmakende eeuw
is verlies van tijd. Het is een welbekend
feit. dat iemand, die haast heeft in de City,
loopt. Verder, dat men 't hartje van 't busi
ness center sneller per trein dan per auto
bereikt. Verscheidene snnnrweg-maatschap
pijen zien dit laatste zeer goed in, en zijn
daarom tegenwoordig bezig, groote garages
bij buitenstations te bouwen Wie dus haast
heeft stapt 's morgens van uit zijn huis in
zijn auto. en rijdt naar 't dichtstbijzijnd sta
tion een K M. of vijftien van de city. Daar
neemt men den trein, en bespaart zich aldus
genoeg, om grappig te zijn. De wegen van
het Toeval 1"
„ToevalI" herhaalde Holles, opeens zeer
kalm, nu hij begreep hoe deze plotselinge
onverwachte wenteling van het rad der For
tuin zijn geheele leven veranderde. Hel
schijnt bijna, dat het toeval zich eindelijk
mijn vriend betoond heeft, ofschoon het er
mee gewacht heeft, tot ik het toppunt van
ellende bereikt had. Zonder uw proclamatie
en ook zonder juffrouw Quinn zou deze
aanstelling me weer ontgaan zijn. Ze zou
hier op mij gewacht hebben, zonder dat ik
het wist. Juist de boosaardigheid, waarmee
juffrouw Quinn me hoopte Ie benadeelen,
heeft voor mij ten goede gekeerd. Want had
zij uw bode de waarbpid gezegd dat ik
verdwenen was, en dat zij niet wist. waar
ik was zoudt u me toen niet dadelijk ge
vonden, eü geen veertien dagen op mij ge
wacht hebben. Zoo had dus alles anders
kunnen zijn."
Hij hield op. verloren in een verbaring, die
Albemarle niet deelde.
„Misschien, misschien." zei Zijn Genade
levendig. ..Maar de hoofdzaak is. dat je hier
bent, en dat je het commando krijgt, als je
het nog wenscht. De vrees voor de pest be
hoeft je niet eens tegen te houden, daar je
nu veilig bent. Het is een gewichtige post,
zooals ik je reeds gezegd heb. en zoo je je
van je plichten kwijt, zooals ik weet, dat je
doen zult, ban het blijken een schrede naar
grooter dingen te zijn. Wat zeg je er van?"
„Zeggen, riep Holles, met blozende wan
gen en zijn grijze oogen schitterde. „O, ik
dank u van ganscher harte
„Je neemt het dus aan. Goedl Want ik
geloof, dat je juist de man voor dezen post
bent."
Albemarle ging naar zijn schrijftafel,
kreeg uit eenige stukken een perkament
met een groot zegel, ring ziften nam en pen
en schreef haastig gedurende enkele oogen-
blikken Hij rimoide wat zand op het ge
schrevene en reikte hef stuk over.
„Dan is hier je aanstelling Hoe gauw kan
je uilzeilen?"
„In een maand/' zei Holles dadelijk.
den tijd en moeite, om zich door 't dichte
verkeer heen te wringen, 's Avonds komt
men evenzoo zonder last buiten, en haalt
dan rustig de auto uit de garage.
Het zoogenaamde draaimolen verkeer en
straten, welke men slechts in één richting
door mag zijn we! blijken van de goede be
doeling van het Committee, maar voor voet
gangers allesbehalve een zegen. Ik heb me
nigeen rijn hoofd zien verliezen, figuurlijk
en ook wel letterlijk, wanneer een rij auto*9
plotseling van den vermeend verkeerden
kant kwarri aanstuiven.
Verder is er nu zelfs sprake van. dat
voetgangers bekeurd zullen kunnen worden
indien zij „ondoordacht" wandelen of een
straat oversteken. Een dergelijke regeling
klinkt natuurlijk wel wat overdreven, maar
men moet een automobilist zijn om te weten
wat idioot stom en onverwachte dingen
voetgangers soms doen kunnen. Niet dat
automobilisten geen kwaad doen. Verre
van dat. Ik zag twee dagen geleden een jong
meisjp de uitges'oken hand van een agent
voorbij rijden. Hij riep haar terug, en in
haar gehaastheid om niet met den stoeren
man der wet in aanraking te komen, deed ze
bet juist, d.w.z. ze reed zóó hard achteruit,
dat ze hem pardoes van de vlakte reed.
Tableau Wat ik maar zeggen wil is. be
keur voetganger en automobilist voor de
zelfde soort overtreding.
Een zeer eigenaardig verschijnsel, dat uit
de statistieken van het rapport te voorschijn
komt is. dat Dinsdag. Vrijdag en Zaterdag
de gevaarlijkste dagen van de week zijn.
Vrijdag en Zaterdag met hun weekend-hnnst
kan ik me begrijpen Maar waarom Dins
dag? Dit zal wel steeds een mvslerv blijven.
J. K.
TOERISME.
Brussel. April '27.
Het is steeds voor ieder een groote ge
beurtenis als de lente in het land is en da
zon mee is verschenen, want dat brengt een
vernieuwing, dat montert op en men voelt
zich als had men steeds een nieuw pak aan
getrokken. En ook: dan begint men reisplan
nen te koesteren om aangenaam de kostbars
verlofdagen door te brengen, die in aan
tocht zijn. Van die stemming merkt men
hier zooals elders de uiting in den dagelijk-
schen omgang, doch men merkt nog iets
meer, iets speciaals, n.l. Brussel maakt zich
gereed om de rei zenden, de toeristen te
ontvangen. Brussel verwacht veel van het
a s. reisseizoen en wie van het toerisme
leeft zij zijn talrijk op de boulevards, als
paddestoelen uit den grond geschoten met
de francinzinking wriijft zich in de han
den: ..Het zal goed marcheeren!" hoorden
we dezer dagen herhaaldelijk verzekeren
door iemand, die het weten kan en bij wie
wij te rade gingen. En inderdaad, men zal
het in het buitenland wel weten, dat België
thans het land is mei de laagste valuta ter
wereld. België is als door een Chineesche
muur van hooge valuta omgeven en als in
de eerste tijden na den oorlog vrijwel uit
sluitend Engelschcn en Nederlanders van
dit groote voordeel kwamen genieten ver
wacht men thans dat niet alleen deze ca-
tegoriën buitenlanders naar België zullen
komen afgezakt maar ook Duitschers en
Franpvhcn de hotels zullen komen vullen
en. gebrild en gekodakt langs de boulevards
kuieren, om Brussel zonder de Brusselaars
te zien, om den tradilioneelen tocht in toer-
auio te doen rond de stad. zich door een
al wetenden gids de onvermoede schoon
heden en geheimenissen van België's hoofd
stad te laten veropenbaren. Ook de Fran
schen, want sedert de heer Francqui Bel
gië van den ondergang beweert te hebben
gered en den''franc op zijn huidigen koers
van 14,38 fr.. voor een gulden heeft gesta
biliseerd. is de Fransehe franc voor een Belg
ook hooge valuta geworden. Voor intellec
ten maand!" Albemarle was verbluft.
Hij fronste de wenkbrauwen. „Maar man,
je moest in een week klaar zijn."
„Ik zelf kon al met een dag gereed zijn.
Maar jk wil dezen nieuwen omkeer der for
tuin vastgrijpen, en.
Maar Albemarle viel hem ongeduldig in
de rede.
„Begrijp je niet, man. hoeveel tijd er reeds
verloren is? Deze post is nu al vier maan
den open."
„Hetgeen beteekent. dat een zeer geschikt
man hem vervult. Laat hem nog een poosje
doorgaan. Als ik daar eenmaal ben, zal ik
den verloren tijd wel gauw inhalen. Dat
kan ik u beloven Het kan zijn, dat ik een
reisgenoote zal hebben, die onmogelijk in
minder dan een maand klaar kan zijn."
Met een stoutmoedig verlrouwen in de
voortduring van de goede gunsten der For
tuin, voegde hij er vermetel bij- „U hebt ge
zegd. dat ik juist de man ben voorde plaats.
De regeering kan een maand wachten of u
kan iemand benoemen, die er misschien
minder geschikt voor is."
Albemarle keek hem brommig, glim
lachend over de tafel aan. „Je bent vol ver
rassingen vandaag, mijnheer Randal. En
deze begrijp ik in het geheel niet."
„Zal ik er de uitlegging van geven?"
„Dat zou me aangenaam zijn."
Holles deed rijn verhaal en Albemarle
luisterde met aandacht. Toen hij klaar was
zuchtte de Hertog en voordat hij antwoord
de, kperde hij zich terzijde, om bladen van
een aanteekenboek naast hem door Ie kijken
„Nu." zei hij eindelijk, na een 'ijst inge
zien te hebben De .Enlisb Lass" wordt in
Portsmouth vnor de reis uitgerust en moet
binnen Jw«e weken klaar zijn. heeft men
mij gezegd Maar er is tegenwoordig telkens
uitstel, en hef is waarschijnlijk dat ze niel
binnen irie weken klaar is. Tk zal zorgen
dat ze niet voor over <»pn maand gereed is
De kolonel slak d<>n Hertog vurig zijn
beide handen toe. Wat is u een vriend,"
riep hij.
Albemarle schudde ze krachtig „Je lijkt
veel op je vader, zei hij. Toen, bijna kortaf.
lueelen is dit wel een pijnlijke ervaring, bij
het aanschaffen van boeken vooral opge
daan Waren vroeger de Nederlandse he. En
gelsche, Duitsche publicaties voor de dik
wijls maar karig voorziene beurs onbereik
baar. thans zijn de Fransehe ook dezen weg
gevolgd en blijft nog alleen het binnenland
over, dat. het moet wel gezegd noch wat
Franschtaüge noch wat Nedorlandseh talige
uitgeverij betreft, aan de spits staat. Een
Fran9chman kan zich nu ook de weelde
permitteeren van een reisje naar het bui
tenland, waar hij tegen halven prijs zijn
dagen kan slijten en zal blijkbaar niet na
laten. naar de oriënteering van de reis
agenturen te oordeelen, van de gelegenheid
gebruik te maken.
Op de keper beschouwd heeft dë zaak
voor de Belgen een voordeeligen kant want
niet alleen brengt het vreemdelingenverkeer
verteer en dus ontvangsten bij voor de be
volking elk pond, elke gulden, mark,
franc of dollar die door de vreemdelingen
wordt uitgegeven komt tenslotte toch m
Belgische zakken terecht maar bovendien
wordt het land bezocht, geraakt het na
tuurschoon. geraken de kunstschatten, de
volkstradities, de eigenaardighnden en be
zienswaardigheden van allen aard in bree-
<jf-n kring bekend, wordt er door de bui
tenlanders zelf veel meer belangstelling op
gewekt voor het land dan de beste propa
ganda zou vermogen. fntusscheD wordt er
toch veel aan deze propaganda gedaan Zel
den hebben wij van officieele zijde een der
gelijke bedrijvigheid bijgewoond om de aan
dacht van het internationaal toerisme op
België te vestigen. Een rationeele organisatie
van deze propaganda is daartoe gebeuixl en
de instelling, onlangs van een ..Hooge raad
voor Toerisme" (Adres Groot Markt. Brus
sel) heeft daar vermoedelijk heel wat toe
bijgedragen.
Paschen was voor de reisageoturen de in
zet Vreemd' mag het wel heelen, dat, nu
er profijten by gemoeid zjjn, het Neder-
hndsch verre van vergeten wordt Dat dit
alles met succes pla3ts heeft is vrgwel
zondei twtffei. Trouwens is het aantal vreem
delingen, dat nu reeds in de stad verblijft
vrij groot Zit men te kijken van op een
der sedert een paar weken opnieuw in orde
gebrachte terrassen van de groote cafés
naar de voorbijschuivende menigte, en
luistert meil aandachtig toe dan hoort men
reeds velen met den tongval vaD boven
den Moerdijk of in het Engelsch aan 't
pi aten. En dat is de „prooi" waarop men
aast, waarop velen azen, want de geschie
denis van de vele slagers in het zelfde
straatje, die elkander in concurrentie de
loef trachtten af te 6teken is zich hier
aan 'fc horhalen.
Wie reisplannen aan 't smeden is zal wel
voor zich zelf alleen uitmaken waar hij
naar toe wil. Als België niet te dicht bij
de deur lijkt om zich het genot te ver
schaffen van wat men noemen kan een
buitenlandscbe reis en hij op dit land zijn
keas heeft gevestigd, is het echter wellicht
interessant een en ander te vernemen over
de wjjze, waarop hij zich het best oriönteen.
Het is niet onze bedoeling de rol van een
j reisinlichtingenbureau over te nemen, maar
wat wjj er over weten, kunnen wjj toch
vertellen. Men heeft in de eerste plaats
tot plicht op zijn hoede te zijn voor wat
men oplichterij noemen kan, want nu nog
meer dan het vorige jaar stellen vreemde
toeristen rich aan dit tenslotte steeds on
aangenaam euvel bloot, waardoor het gevaar
wordt geloopeo het valuta-voordeel deeriijk
to verliezen. Men ma^ er steeds verwachten,
als men aankoopen wil doen, speciale prijzen
te moeten betalen. „Un homme averti en
vani deux" en als men gewaarschuwd is,
zal men wel bet middel vinden om dit
te vermijden door Bteeds te koopen waar do
prijzen aangeteekend z\jn. Een groot voor
deel vindt men thans in het feit, dat'vrijwel
voor alle interessante reizen, die men in
Belgic o.m. door de Ardennen doen kan,
toer-auto's kunnen gebruikt worden, wat,
naar de prijzen waarover men ons sprak,
niet duurder te staan komt dan de trein. In
„En maak nu dat je weg komt, en' voor
spoed! Ik vraag je nu niet. of je haar Genade
wilt bezoeken omdat je haast hebt. Je zult
a(scheid van haar nemen, voordat je weg
gaat. Ga nu heen!"
Holles nam afscheid Bij de deur bleef
hij opeens staan, en zich omkeerende liet
hij een droevig gezicht zi?n.
„Ofschoon ik de aanstelling van den Ko
ning in mijn zak heb. en een gewichtig ambt
in zijn dienst bekleed heb ik geen cent in
de wereld," zei hij. „Oppn cent
Albemarle antwoordde dadelijk door een
beurs voor den dag te halen, waaruil hij
twintig pond nam. Er was nu geen spoor
van gierigen tegenzin bij zijn aanbod."
„Als een leening natuurlijk," zei Holles,
de goudstukken opnemend.
„Neen neen" verbeterde Albemarle hem.
„AI9 een voorschot Denk er maar niel ver
der over De schatkist zal mij het geld da
delijk teruggeven."
HOOFDSTUK XXIX.
Het Wonder.
Kolonel Holles verliet haastig Whitehall,
waar de grond bedekt met gras was Hij ging
weer in de richting van Islington liep met
groote slappen en voelde in zijn borsl een
hart. dat hlijder was dan hij sedert jaren
gekend had Blind en doof voor alles rondom
hem. liepen zijn gedachten, zijn beencn
vooruit naar het doel waarheen hij zich
richtte.
Totdat opeens een vreeselijke angst h^m
overviel De Fortuin had hem zoo dikwijls
voor den gek gehouden en bedrogen da' het
onmogelijk was dat zijn nieuw vertrouwen
in haar gunst lang kon duren Het was toch
al vier weken «ederf hii Nancy gp/ien had.
en de huurders van dat rusthuis waar hij
zijn lijd van afzondering had doorgebracht,
konden^ hem niet? omtrent haar zeggen,
daar zii gpen direct verkepr haddpn mei hen,
die in de pesthuizen hun werk hadden.
CSlot rolgl).
