h
en speelbal der fortuin
O. 20538
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 23 Februari
Tweede Blad
Anno 1927
UIT DE RAADZAAL.
BINNENLAND.
TWEEDE KAMER.
De eerste ontmoeting De heer
Witman* herdacht Een be
noeming met hindernissen
Practische gemeentepolitiek
Het bekende onbewoonbaar ver
klaarde woningen-debat Bonw
van 174 arbeiderswoningen.
Onze nieuwe burgemeester heeft Maan-
lag zijn eerste proefles" gegeven als lei-
Jer van den gemeenteraad en daarbij goed
■oldaan, zooals het dan heet in officieel©
ermen Wel souffleerde nu en dan de
femeentesecretaris nog. doch dit was niet
uders te verwachten. Routine waait maar
liet zoo aan.
Erkend dient te worden, dat de raad
>t hem niet erg moeilijk heeft gemaakt
[oor een heelen middag van 26 uur bij-
ans niet aan politiek te doen, waar echter
jrect weer bijgevoegd worden moet dat
agenda daartoe weinig gelegenheid
food. De groote „beproeving" zal wel
liet lang op zich laten wachten, den-
en we
De zitting begon met een herdenking van
|en heer Witman# door den voorzitter, di«
aarbij heel juiste accenten wist te vin-
en. Voor hem, die den heer Witman*
ersoonlijk niet had gekend, was het een
ubbcl moeilijke taak, waarvan hij zich
itnemend kweet.
Dan volgden eenige benoemingen. Bij
e tot leeraar in de lichamelijke opvoeding
an de H.B.S. met 5-jarige cursus was een
eheime zitting noodig. Verbazen deed het
ns niet, waar het toch geen geheim meer
'as, hoe uit gymnastiekkringen hier ter
*de een ondergrondsche en laag-bij-de-
■ondsche actie werd gevoerd tegen No. 1
jn de voordracht; een actie, louter go-
aseerd op persoonlijke gevoelens van
i&t etc., waaraan, helaas, de Lcidsche
mnast-iekwereld zoo zwaar laboreert en
beletten, dat de gymnastiek hier ter
ede zich kan ontwikkelen tot vollen
oei.
Gelukkig bleek de raad immuun voor dit
et scherp genoeg te laken gekuip, dat
er zwaar zal blijven drukken op dege-
n, die zich daaraan hebben schuldig ge
bakt; gezwegen nog van de eclatante
lerlaag, thans geleden,
la een kort debat over Leidsche protcc-
zenschelijkheid waarbij het standpunt,
1 deze niet te ver mag worden doorge
ien, het won, kwamen eenige zuiver
Jmisohe aangelegenheden aan do orde,
isrbij B. en W. eenmaal wonnen en een-
al verloren. In beide gevallen zouden
ij ons aan de zijde van de raadsmeerder-
rid willen scharen. Welk nut van betee-
aankoop van dat stuk tuin hoek
ille Rijn en Stille Mare zou hebben, ont-
at ons, al kan men wellicht spreken van
n8cbelijkheid. De nederlaag van B. en
is te billijken.
Omgekeerd deed de raad o.i. verstandig
bor het voorstel van B. en W. inzake de
estanden bij de Morschpoort te aanvaar-
n, al is de oplossing dan niet de meest
eale. Dit te meer, waar duidelijk naar
>ren gebracht werd, hoe de brug toch
ieder geval vernieuwd worden moest,
odat de kosten al zeer weinig die ver
ruwing te boven gaan. In uitstel zagen
ook geen heil, vooral niet op motief van
t overbrengen van het spoor-vrachtgoe-
ren-vervoer, dat wie weet hoe lang nog
zich zal laten wachten. Het spoor haast
b niet; vooral niet in Leiden
De opmerking van don heer Groeneveld
n aanzien van de wenschelijkheid van
itoirs op de brug, opdat er zekerheid
Tan elecht-s één voertuig tegelijk op de
lijkt ons zeer ad rem. Daarmee dient
?ge rekening te worden gehouden,
rop volgde de zooveelste herhaling
bekend debat' naar aanleiding van
voorstel tot verlenging van den ter*
van ontruiming van eenige onbewoon.
verklaarde woningen, dat natuurlijk
.«t. werd aanvaard. Wij zullen niet in
lalingen vervallen
ot slot was de hoofdschotel bewaard,
tat voorstel tot den bouw van 174 ar-
Werswoningen door de Vereen, tot be
kering van den bouw van Werkmans
woningen. Tegen den bouw had niemand
bezwaar. De heer Knuttel alleen wilde dit
bouwtype niet aanvaarden, dat moderne
krotbouw werd genoemd. Of de rijksbij
drage verloren gaat, kon hem niet schelen,
't Kost maar f 20.000 per jaar Ook de
6.D.A.P. en de heer Schoneveld waren
niet geheel tevreden over het bouwtype,
doch accepteerde dit bij gebrek aan beter,
heel verstandig redeneerend, dat iets altijd
nog meer is dan niets, een uitdrukking,
die de heer Knuttel den heer Kooistra zeer
kwalijk nam; uit louter politieke tdnnegie-
terij! De S.D.A.P. kwam echter met een
voorstel de woningen te doen bouwen door
de gemeente zelf en in exploitatie te geven
bij de gemeentelijke woningstichting, een
voorstel, dat in geenerlei opzicht een
amendement kon heeten op het voorstel
van B. en W., een totaal nieuw plan was;
zelfs zoo, dat bij aanneming er feitelijk
niets was geweest, daar de financiecle
mogelijkheden dan nog weer aan de prac-
tijk getoetst hadden moeten worden etc.
Toen de voorzitter dit constateerde, was
het gelijk zuiver aan zijn zijde en formeel
ging daarom het voorstel van B. en W.
bij de stemming ook voor. Voorstellen van
B. en W. hebben dan immers den voor
rang. Wat had het echter gegeven, zoo
het andersom in stemming was gebracht f
Bij verwerping van het voorstel-Kooistra
waren de S.D.A-P'eesche stemmen zelfs
op het voorstel van B. en W. overgegaan,
terwijl die nu tegen uitgebracht moesten
worden. Vooral inzake practische gemeen
te-politiek is de grootst mogelijke eenheid
altijd wenschelijk.
Het verschil tusschen beidie voorstellen
is feitelijk toekomstmuziek. Het voorstel
Kooistra kon leiden tot z.g medezeggen
schap der huurders in het verschiet, wan
neer zij daarvoor eens rijp zijn, dat nog
lang niet het geval is, meenen wij met
den heer Schoneveld, terwijl dat bij het
voorstel van B. en W. is uitgesloten. Zie
daar alles.
Gelijk reeds opgemerkt, was het tusschen
alle bedrijven door zes uur geworden, voor
de agenda afgehandeld was. Een zestal
leden had toen reeds afscheid genomen. Do
raad had er genoeg van en voor 't eerst,
sinds wij ons herinneren, eindigde de zit
ting zonder gebruikmaken van de rond
vraag.
HET INKOMEN VAN KONINGIN
EN KONINGIN-MOEDER.
In de Memorie van Antwoord deelt de mi
nister aan de Eerste Kamer mede, dat H.M.
de Koningin en H.M. de Koningin-Moeder
hem hebben bericht ook in 1927 slecht9
over 9/10 van haar grondwettelijk inkomen
te zullen beschikken. In verband hiermede
wordt door de zorg van zijn Departement
derhalve 9/10 van deze bedragen uitbetaald.
Het resteerënde 1/10 blijft in de schatkist.
Hare Majesteiten doen hiervan blijvend af
stand.
INTERNATIONALE REGELING VAN DEN
ZOMERTIJD.
Een telegram uit Parijs meldt, dat onder
handelingen zijn aangeknoopt tusschen den
minister van Buitenlandsche Zaken en de
regeeringen van België en Nederland, ten
einde tot overeenstemming te komen wat
betreft den datum van het begin van den
zomertijd in de drie landen. In Frankrijk i3
die datum bij decreet bepaald op den laat-
sten Zaterdag in Maart.
RECHTERLIJKE MACHT.
Alphabetisehe aanbeveling te 'sGraven-
hage: mrs. A. B. Boammezijn, rechter-
plaatsvervanger in de rechtbank te 's-Gra-
venhage; J. G. van der Burcht, van Lichten-
bergh, substituut-griffier bij de rechtbank te
'9-Gravenhage, en dr. W. A. J. M. Fick,
rechter in de rechtbank te Breda.
ONTSLAG BURGERWERKLIEDEN.
De heer Hiemstra heeft aan den minister
van Oorlog gevraagd, of het juist is. dat
door de commissie van onderzoek in zake
RECLAME.
8482
SI NAASAPPEL- FDAM BOZEN -ANANAS - CITPOEN
burgerwerklieden bij de korpsen is voorge
steld aan een 90-tal dezer werklieden ont
slag te verleenen en zoo ja, of de minister
dan beTeid i9 te bevorderen, dat hij eventu
eel ontslag een behoorlijke opzegtermijn in
acht wordt genomen en dat, waar het hier
een reorganisatie van den dienst betreft, aan
de ontslagenen een uitkeering wordt ver
leend, voor zoover dezen niet vallen onder
de bepalingen van de Pensioenwet of van
de wachtgeldregeling.
ACHTERSTELLING VAN
BINNENLANDSCHE INDUSTRIE.
De heer Deckers heeft aan den Minister
van Oorlog gevraagd of het hem bekend is
dat de commissie van aanschaffing van
levensmiddelen voor het leger voor het jaar
1927 tot 25 Februari 1927 een inschrijving
heeft opengesteld voor de levering van
45.500 K.G. gesmolten rundvet en 36Ó0 K.G.
gesm. reuzel ten behoeve van de militaire
verplegingsinrichtingen en andere Rijks
instellingen.
Is het den minister verder bekend, dat
geen ander rundvet mag worden geleverd
dan eenige met name aangeduide uitheem-
sche fabrikaten en geen andere reuzel dan
Noord-Amerikaansche, zoodat voor binnen-
landsch rundvet en binnenlan^sche reuzel
zelfs de inschrijving niet is toegelaten?
Is de minister bereid deze achterstelling
van de Nederlandsche nijverheid bij de bui
tenlandsche te doen eindigen en. wat in het
bijzonder het bovenaangeduide geval be
treft, de inschrijving voor het binnenlandsch
product alsnog mogelijk te maken?
ONTSLAG BIJ DE KRISTAL-UNIE.
Men meldt uit Maastricht aan de „Msbde.":
In verband met het aan ongeveer 300 werk
lieden gegeven ontslag bij de Kristal-unie te
Maastricht hadden gistermiddag besprekin
gen plaats op het Stadhuis tusschen het ge
meentebestuur. de directie van de Kristal-
unie 3n de vakorganisaties. De conferentie
is gekomen tot een gemeenschappelijk stand
punt, dat Zaterdag a.s. bij den Minister van
Arbeid zal worden uiteengezet.
Men zal trachten de regeering te overtui
gen, dat een behoorlijke oplossing van deze
en soortgelijke kwesties niet is te verkrijgen
zonder haar hulp. De invoerrechten zullen
hierbij eveneens ter sprake worden gebracht.
De heer Korlenhout heeft den minister
vragen gesteld in verband met dit ontslag.
BOND VAN MELKVEEHOUDERS.
De Bond van Melkveehouders heeft gis
teren te Rotterdam zijn jaarlijksche vergade
ring gehouden onder voorzitterschap van den
heer A. N. Vaandrager.
Nadat deze de vergadering geopend had,
wees hij op de gevaren van de contraclen-
quaestie. Ten einde de bedreiging ,.een
slecht contract teekenen of anders de kan
nen inleveren" onschadelijk te maken, heeft
het hoofdbestuur een partij melkbussen aan
gekocht.
Uit het jaarverslag van den penningmees
ter, den heer E. Huysman, blijkt dat de ont
vangsten over 1926 f 22.610 bedroegen De
balans per 1 Januari 1927 sluit met f 23.793,
terwijl de begrooling met een bedrag van
f 16.024 sluit.
Na besprekingen omtrent den melkprijs
voor 1 Maart a.s., waarbij de voorzitter het
voorstel van den melkhandel om den prijs
voor het Rotterdamsche gedeelte met cent
en voor het Haagsche gedeelte met 1 cent
te verlagen, zeer laakte, werd aan het hoofd
bestuur vrij mandaat gegeven voor de confe
rentie met den melkhandel op 25 Februari
a.s., op welke conferentie de beslissing zal
vallen.
VEREENIGING VAN NED. ACCOUNTANTS
De Vereeniging van Nederlandsche Ac
countants heeft Zaterdag te Amsterdam
haar jaarlijksche algemeene vergadering
gehouden onder leiding van den heer C. R.
Sijs'ing, uit Huis ter Heide.
Het jaarverslag van den secretaris, waar
in o m. eenige beschouwingen werdeo gr—
wijd aan de te verwachten wettelijke rege
ling van het accountantsberoep, werd goed
gekeurd; eveneens de rekening en verant
woording van den penningmeester.
De aftredende bestuursleden werden rr.et
algemeene stemmen herkozen. Het bestuur
is v--.it 1927 als volgt sam^ageslpld: C. R.
Sijsüng. voorzitter; W. A. de Vroom, vice-
vo< rzitler; Jean van Aaien, penningmeester;
G. M. W. Margadant, bibliothecaris en M.
van den Berg Lz., Rotterdam, secretaris
Als p'aats waar de volgende jaarlijksche
vergadi ring zal worden gehouden, werd
Rotterdam aangewezen.
DE FINANCIEELE POSITIE VAN EMMEN.
Naar aanleiding van den ongunstigen fi-
nancieelen toestand der gemeente Emmen is
op initiatief van de Handelsvereniging
Nieuw-Amsterdam door de middenstan
ders uit Z.-O. Drente een adres gericht tot
den minister van Binnenlandsche Zaken,
waarin verzocht wordt de 25 pCt. toeslag,
die Emmen moet betalen voor zijn arbeiders
die buiten de gemeente werken, te schrap
pen en voor rekening van het Rijk te doen
nemen.
De gewone audiëntie van den minister
van Financiën zal Maandag 28 Februari niet
plaats hebben.
(Zitting van gisteren).
De heer LOVINK (C. H.) krijgt verlof tot
het richten van vragen aan den Minister
van Binnen]r Zaken en Landbouw naar aan
leiding van geruchten, dat door den bewinds
man vergunning zou gegeven zijn, om proef
boringen te verrichten op de Veluwe ten be
hoeve van den aanleg van een drinkwater
leiding der gemeente Amsterdam.
Deze interpellatie zal op een nader te be
palen dag gehouden worden.
OPHEFFING PRIVAATRECHTELIJKE
BELEMMERINGEN.
Aan de orde is de voortzetting der behan
deling van hel wetsontwerp tot opheffing
van privaatrechtelijke belemmeringen.
De heer v. d. WAERDEN (S. D.) komt het
voor, dat het wenschelijk is, bij de rege
ling dezer materie niet verder te gaan, dan
reeds is geschied in samenwerking met de
commissie uit de Kamer. Hij is het echter
ook niet eens met den heer Heemskerk, die
de bevoegdheid der openbare lichamen wil
beperken. Reeds is beroep op het Gerechts
hof ingeschakeld en daarmee is een belang
rijke concessie gedaan. Wat de schending
van natuurschoon betreft, meent 9pr, dat bet
ontwerp voldoenden waarborg daartegen
biedt.
Minister VAN DER VEGTE zegt, dat men
niet moet denken, dat dit ontwerp erger din
gen brengt dan de onteigening, of dat de ad
ministratie, heeft zij de vrije hand, gekke
dingen zal gaan doen. Er zijn voldoende
waarborgen. Ook is er een waarborg in gele
gen, dat eerst overleg moet plaats hebben
tusschen uitvoerder en eigenaar. De vraag
van den heer Droogleever Fortuyn, of na de
totstandkoming van het werk nog sprake
van schadevergoeding kan zijn, beantwoordt
de Minister bevredigend.
Wanneer spoed noodig is, kan er niet ge
procedeerd, maar moet er gehandeld worden.
De uilvoerder zal zich dan echter na die uit
voering voor den rechter hebben te verant
woorden en het recht op schadevergoeding
blijft dan natuurlijk bestaan. Met alle spre
kers is de Minister het eens, dat de boomen
moeten worden gespaard. Dat gebeurt ook
zooveel mogelijk. Ten opzichte van het na
tuurschoon moet groote zorg in acht geno
men worden.
Ten aanzien van de boomen is in dit ont
werp overgenomen de regeling, die in de
electriciteitsbelemmeringswet door de Kamer
is gebracht. De minister is echter bereid, de
boomen onder de algemeene regeling te
brengen, behoudens in gevallen, waar spoed
geëischt wordt. Hij brengt een zoodanige
verandering aan.
De algemeene beschouwingen worden ge
sloten.
Bij art. 4 licht de heer v. SCHAIK (R.-K.)
een amendement toe om te rekenen tot de
gronden, waarop vernietiging van de mi-
nisterieele beslissing bij het gerechtshof kan
worden aangevraagd, de meening, dat ten
onrechte is geoordeeld, dat in het gebruik
van hel betreffende goed niet méér belem
mering wordt gebracht, dan redelijkerwijze
voor den aanleg, de instandhouding, de ver
andering of de overbrenging van het werk
noodig is.
Spr. houdt een uitvoerige juridische be
schouwing.
De heer EBELS (V. D.) meent, dat het
amendement van den heer v. Schaik weer
een vertraging in de uitvoering van werken
met zich brengt. Het geldt hier bovendien
een kwestie, die alleen deskundigen kunnen
beoordeelen.
De heer v. d. WAERDEN (S. D.) acht het
geen in de artikelen T en II van het ontwerp
staat, voldoende en bestrijdt eveneens het
amendement. De rechter raag niet geroepen
worden om over vage begrippen en tech
nische vragen een oordeel uit te spreken.
Het werk wordt daardoor meer vertraagd.
De heer VAN AALTEN (V. D.) zou zich"
aansluiten bij den heer Van Schaik, als hier
de belangen en rechten van individuen ern
stig werden geschaad. Dat is hier allerminst
Naar het EDgelsch
van
|U| RAFAEL SABATINI.
Geautoriseerde vertaling van A. T.
I;
■Denk er dan aan, dat wij militairen noo-
hebben als aanvoerdt-rs van onze bewe-
en dat je zeker kunt zijn van een har-
|ijk welkom. Denk er ook aan dit geldt
n huurling, zooals je je zelf noemt dat
leiders van nu ook de leiders zullen zijn,
de taak volbracht is, en dal hun beloo-
blijvend zal zijn. Inlusschen. Randal,
e hesch nog niet half leeg Ga dus weer
en laten we over iets anders praten."
[.n de kolonel tegen de schemering naar
J1® Ging. werden zijn gedachten het meest
■beslag genomen door de gevaarlijke open-
^heid van Tucker, om aan hem, een
n.ln zijn wanhopigpn toestand zulk een
!eiITl loe vertrouwen op niets anders
zijn gegeven woord en wat Tucker zich
.bem in den aanzienlijken stand herin-
1 waarvan hij reeds sedert lang verval-
Cs- Dij nader inzien verminderde zijn
zing echter Tucker had geen feiten ge-
lH7\r u^arvan de openbaarmaking de sa-
L Hij h ^rS ernsliZ zou kunnen benadee-
geen nampn genoemd; hij had
Hard- lnsDee^ OP een leidend hoofd in
ion °'onel vermoedde, dat dit Al-
ney was. die buiten het bereik der
°na. at had hij hem overigens
verteld? Dat er een ernstig beweging aan
den gang was, om de dynastie der Stuarts
omver te werpen en de republiek te herstel
len. Als Holles met dat verhaal naar de
overheid ging, wat zou er dan gebeuren? Hij
kon geen anderen naam noemen dan Tucker,
en alles wat hij van Tucker kon zeggen,
was, dat deze hem die zaken verteld had.
Voor den rechter zou Tucker's woord even
veel waard zijn als dat van Holles. Op het
punt van reputatie, zouden de antecedenten
van Holles aan een onderzoek onderworpen
worden, en de openbaring er van zou op ge
vaar voor hem alleen uitloopen.
Tucker was niet zoo mededeelzaam en
vertrouwelijk geweest als hij eerst gemeend
had. Hij lachte zich zelf even uit om zijn
eigen onnoozelheid. Toen lachte hij weer bij
het herdenken van het voorstel, dat Tucker
hem gedaan had. Hij mocht wanhopig zijn,
maar hij was niet wanhopig genoeg daar
voor nog niet. Hij streek liefkoozend over
zijn hals. Hij had geen lust er een touw strak
om heen te voelen. Hij wilde ook nog niet
wanhopen door hetgeen Tucker, grootendeels
in het belang van zijn eigen zaak. van A'be-
marle had gezegd Hoe meer hij er over na
dacht. nu hij van Tucker weg was. hoe over
tuigder hij was van de oprechtheid en goede
bedoelingen van Albemarle.
HOOFDSTUK VI.
Mijnheer Etheredge «chrijft voor.
Toen de kolonel, na dat verraderlijk ge
sprek met Tucker, in Paul's Head terugkeer
de. vond hij groote opgewondenheid in dat
gewoonlijk ernstige en goed bestuurde loge
ment, De gelagkamer was vol menschen,
wal op zich zelf niets bijzonders was, den
tijd van den dag in aanmerking genomen.
Wat wel vreemd was. wa9 het drukke, hef
tige gepraat van den gewoonlijk stille, rus
tige kooplieden, die voor het grootste deel
de klanten waren. Juffrouw Quinn zat te
luisteren naar de ongewoon schelle stem
van haar aanbidder, den boekenverkooper
Coleman, en haar rond, blozend gezicht, dat
de kolonel nooit anders dan vol lachjes van
gemaakte vroolijkheid gezien had, was dit
maal ernstig en had iets van zijn gewoonlijk
hooge kleur verloren. Dicht bij stond de be
diende, die denkbeeldige kruimpjes met zijn
mes van de tafel schraapte, als voorwend
sel, om te blijven luisleren. En zijn mees
teres was zoo in beslag genomen, dat zij
geen aanmerkingen maakte op zijn luisteren.
Toch ondanks al haar onrust, wierp zij een
bedeesden blik op den kolonel, toen hij bin
nen kwam met zijn hooge houding en de
aanmatigende onverschilligheid voor zijn
omgeving, die zij zoo zeer in hem bewon
derde. Het duurde niet lang. voordat zij hem
in het kleine achterkamertje volgde, waar
zij hem gemakkelijk uitgestrekt vond op zijn
geliefden stoel onder het venster, nadat hij
degen en hoed ter zijde gelegd had. Hij was
bezig een pijp te stoppen uit een looden ta
bakspot.
Et is vreeselijk nieuws." zei zij tot hem.
Hij keek op, zijn wenkbrauwen optrek
kend.
„U zal het al gehoord hebbenvoegde zij
er bij. „Het is het praatje van de stad.
Hij schudde het hoofd.
„Neen. ik heb niets vreeselijks gehoord. Ik
heb een vriend ontmoet een ouden vriend
ginds bij de Flower of Luce en ik hen de
laalsle drie uren bij hem geweest. Ik heb
niemand anders gesproken. Wat voor nieuws
is het?"
Maar zij fronste het voorhoofd, terwijl zij
hem onderzoekend met haar ronde blauwe
oogen aankeek. Haar gedachten werden af
geleid door zijn luchtige woorden omtrent
haar eigen, meer onmiddellijke zorgen. Hij
had een vriend ontmoet een ouden vriend.
Daar was misschien niets in, om ongerust
over te zijn. Maar juffrouw Quinn verkeerde
nu in voorldurenden angst voor een in
vloed, die den kolonel weer op een behoor
lijk standpunt in le wereld zou plaatsen,
waardoor hij vermoedelijk niet meer afhan
kelijk van haar zou zijn. Zij had handig ge
noeg zooveel van de bijzonderheden van zijn
gesprek met Albemarle uit hem gekregen,
om te begrijpen, dat de hulp, waarop hij van
die zijde gerekend had, niet gekomen was.
Hij was met vage beloften afgescheept, en
juffrouw Quinn kende de wereld genoeg, om
daar niet zeer door verontrust le zijn. Even
wel zou zij aan allen twijfel een einde ge
maakt hebben door den kolonel te brengen
tot de verhouding, waarin zij hem wenschte
te krijgen, maar voorloopig liet de kolonel
geen duidelijken wensch blijken, om ergens
gebracht te worden.
De eenige angst, waardoor zij misschien
deze onvoorzichtigheid begaan kon, was kon
het gevolg zijn van iels onverwachts. Zij
wist, dat het onverwachle soms gebeurde, en
dit noemen van een vriend een oud
vriend, met wien hij eenige uren in vertrou
welijk gespTek had doorgebracht was ver
ontrustend. Zij had hem graag omtrent dien
vriend ondervraagd, en zou het misschien
gedaan hebben, als hij het dringend de vraag
herhaald had:
„Wat voor nieuws is dit?"
Toen zij aldus tot de werkelijkheid terug
geroepen werd. verbande de ernst van hel
nieuws de andere zaak uit haar hoofd.
„Dat de pest uitgebroken is in de City
in een huis in Bearbinder Lane. Zij is over
gebracht door een Franschman van Long
Acre, waar hij woonde, en dat hij verliet,
toen hij merkte dat de pest in zijn buurt toe
nam Het schijnt echter, dat hij de ziekte al
had, die de ongelukkige nu al3 het ware op
onzen drempel gelegd heeft, zonder er zelf
hinder van te hebben."
De kolonel dacht aan Tucker en zijn alar-
meerende agenten.
„Misschien is het niet waar, zei hij.
„Ja, dat is het wel. Zonder twijfel. Het
werd verteld door een straatprediker op de
stoep van St. Paul's. In hel begin geloofden
de menschen hem niet. Maar zij gingen naar
Bearbinder Lane, en vonden daar het huis
gesloten en bewaakt op last van den Lord
Mayor. En ze zeggen, dat Sir John Lawrence
naar Whitehall is gegaan, om orders te ont
vangen en maatregelen te bespreken, om de
verspreiding der pest tegen te gaan; zij zul
len de schouwburgen sluiten en alle ander
plaatsen waar menschen bijeen komen, wat
waarschijnlijk beleekenen zal. dat zij her
bergen en eethuizen zullen sluiten. En wal
moet ik in dat geval doen?"
„Nu. nu." troostte Holles haar. „Zoo ver
zal het wel niet komen De menschen moe
ten eten en drinken of zij verhongeren, en
dat is even erg als de pest."
„Dat is het zeker Maar dat dit moet ge
beuren op een tijd. dat de Hollandsche vloot,
zooals zij zeggen, op het punt is, de kust aan
te vallen!"
Zij praatte maar door.
(Wordt vervolgd).
