De Oudejsarsberdjes.
KLEERMAKERIJ W, C. DE LA COURT, Breestraat 71, Leiden
DE FGNDSENMARKT.
Gedurende 8 dagen nry infSMQ 2
Opruiming- van uUtJi UStiul 8
JAAR-OVERZICHT.
Wederom is aan der eeuwen loop een
jaar toegevoegd en op economisch finan
cieel gebied is, wat het afgeloopen jaar be
treft, geen reden tot klagen, veeleer is er
alle reden tot tevredenheid. Want 1926
geeft m vergelijking met alle jaren na den
oorlog, wel den grootsten vooruitgang te
zien. Niet alleen in algemeen opzicht, maar
ook voor ieder land individueel. Ook on
danks het feit, dat er tal van conflicten te
memoreeren zijn tusschen kapitaal en ar
beid, dat er werkloosheid heerschte alomme,
dat de valuta-verhoudingen van verschei
dene landen ontwricht zijn en dat men
allerwegen nog gebukt gaat onder den
zwaren oorlogs-schulden-last.
Maar dit eene is zeker, n.l dat wij thans
opwaarts gaan en onvoorziene gebeurtenis
sen voorbehouden, met rassche schreden
Het hoogtepunt, de crisis is achter den rug
en door vrijwel alle landen, met meer of
mindere krachtsinspanning te boven geko
men. Zeker, er zijn nog enkele landen,
welke beter gesitueerd konden zijn. zoo met
name Frankrijk, maar niettemin, ook zij
gaan een beteren tijd tegemoet.
De groole remmende factor voor ons groot-
seheepschen opbloei is thans nog steeds de
fiscale, maar die gansch het maatschappe
lijke leven omringt Voor den burgeT als
zoodanig beleekent die maar een financieele
hoorigheid, voordien ongekend. Juridisch
vrij, is de burger van heden ten dage fis
caal al zeer onvrij en verschilt hij in zijn
lasten in niets van zijn feodalen voorgan
ger. Wellicht wint deze laatste het van den
modernen burger, waar hem een recht op
een zekeren levensstandaard was gewaar
borgd. Voor handel en industrie beteekent
die muur een moeilijk te overklimmen
^hoogte. Is reeds de concurrentie een sterke,
maar eenmaal niet te voorkomen hinder
paal, de fiscale lasten drukken elk bedrijf
zwaar en maken het leiden van een onder
neming met haar noodzakelijk wisselende
kansen, tot een zorgvol en zorgelijk be
slaan
Ook in internationaal opzicht bestaat die
fiscale muur en belemmert het vrije ruil
verkeer der onderscheidene landen. Wij
beleven thans, maar dan op grootere schaal
het beeld, dat de lol-misère te zien gaf in
het Duitsehland van vóór 1870. Eerst de tot
standkoming eener tol-unie, eerst de ophef
fing der grenstollen bracht den opbloei van
Duilschland van na 1870 tot stand. Zoo
moet ook thans maar dan in internationaal
opzicht een tol-unie worden tot stand ge
bracht, een afschaffing van de beslaande
rechten, welke voor ieder land als zoodanig
een belemmering vormen en aan iedere
economische ontplooiing in den weg staan.
In dit verband zij vooral Amerika ge
noemd Op dit land rust een zware publieke
verantwoordelijkheid, wijl het door zijn
agressieve invoer-politiek Europa verhin
derd op natuurlijke wijze aan zijn schuld
plichtigheid te voldoen. Instee Europa tot
een ongeremder goederenruil toe te lalen,
schakelt Amerika de Oude Wereld zooveel
mogelijk uit. Amerika bemoeilijkt den afzet
van Europa, dwingt aldus Europa tot een
beperkte productie en consequent tot een af
lossing zijner schulden in duur geld.
De schuldverhouding lusschen Oude en
Nieuwe Wereld is een probleem, hetwelk
in het afgeloopen jaar zich nog heeft toege
spitst door de enorme credietverleeningen
van Amerika aan Europa. Hoewel «ener
zijds hel daaruit blijkende vertrouwen in de
levensvatbaarheid der Europeesche indus
trie te loven valt, is het aan den anderen
kant toch niet te ontkennen, dat de finan
cieele hoorighpid daardoor slechts is ver
scherpt en tot een langdurige, zoo niet tot
een blijvende gemaakt Wij willen ons voor
ditmaal niet in cijferstatistieken vermeien,
maar slecht9 het vraagstuk als zoodanig
aanstippen, waarvan onze lezers de belang
rijkheid reeds als bij intuïtie aanvoelen.
Behalve de fiscale muur waarmede ook
de Unie van uncle Sam zich heeft omge
ven, is daar nog een andere factor welken
den goederenruil tusschen Oude en Nieuwe
Wereld belemmert en wel de goedkoopere
productie. De prijzen van de (Jnie zijn en
blijven voorshands beneden het Europee
sche prijzen-niveau dank zij een meer ra-
tioneele techniek Hieruit ia een gedeel
telijke oorzaak der tegenwoordige con
stante werkeloosheid te construeeren, wel
ke een ander, niet minder belangTijk pro
bleem vormt De werkeloosheid in Europa
heeft grootere afmetingen gekend, zeker,
en het jaar 19^*5 heeft ook hier een veel
beter aspect in het leven geroepen Maar
niettemin, bijaldien hier ook een gunstig
verschijnsel kan worden gememoreerd, het
vraagstuk blijft in al zijn urgentie en
vraagt voor 1927 een groote mate van be
langstelling Ook hier rust op Amerika een
moreele verantwoordelijkheid, waar het
zijn emigratie-polit:ek betreft en waardoor
aan overtollige werkkrachten van Europa
verhinderd wordt zich een nieuwen be-
staanskring te zoeken.
Wij beperken ons uiteraard in onze be
schouwing tot de fondsen- en geldmarkt en
wat* hiermede in nauw verband staat. 'JLo\.u
willen wij er even op wijzen, dat juist on
der den druk der hiervoren geschetste ver.
houdingen tal van Europeesche industrieën
genoodzaakt zijn geworden zich te trusti-
ficeeren en zich ook bij wijze van kartel-
leenng nauwer aaneen te sluiten. Dit ver
schijnsel is natuurliik niet van recenten
datum en ook geen specifiek na oorlogsch
verschijnsel Heeds voor den wereldbrand
van 1914 kende men bet Maar toch, do
huidige economische noc^kaak, de tegen
woordige concurrentie verhoudingen drij
ven thans veel meei in deze richting. Het
afgeloopen jaar geeft daar sprokonde voor
beelden van en in dit opzicht is 1926 zelfs
een zeer merkwaardig jaar. Wij wijzen
slechts op de fusies ii» de staal- en tjzer-
industrie in Franknik en Duitsehland. Wn
noemen voorts de unificatie-beweging in
de kunstzijde industrieverder op het ge
bied der gloeilampenfabncago Dit zijn
maar enkele, en wel de voornaamste voor
beelden, welke met tientallen zijn to ver
meerderen.
Het afgeloopen jaar ia verder zeer merk
waardig met betrekking de goudpolitiek
der onderscheidene circulatiebanken. Hier
nu heeft Amerika eens bij uitzondering
een gunstige schakel in den ontwikkelings
keten gevormrd. Dooi de massale leenin
gen welke in Amerika werden geaccepteerd
kon een zeer ruime goudpolitiek door de
circulatie-banken worden gevoerd waar
door de valutaverhoudingen binnen meer
of minder normale verhoudingen konden
worden teruggebracht. Het jaar 1926 ia
voorts het jaar van de weder-invoering van
den gouden standaard. Niet dat in alle
landen het goud weder in vrije circulatie
ia gebracht, maar wel dat verschillende
financieel sterk geoutilleerde landen, zoo
als Nederland, Zwitserland enz., er een
begin mede hebben gemaakt Dit begin,
hetwelk tevens als een proef kan worden
beschouwd, ia VTijwel mislukt. In Zwitser
land gaf men unaniem de voorkeur aan
papier en ten onzent voor een belangTijk
deel evenzeer en voor een ander deel is
het Nederlandsche goudgeld afgevloeid
naar landen met gedeprecieerde valuta
waar het netjes opgepot ia
Een ander merkwaardig verschijnsel van
het afgeloopen jaar is de terugvloeiing van
Europeesche fondsen van de Unie naar
Het land van herkomst. Dit bewijst een
verruiming der geldmiddelen waardoor men
zich van de weleer afgestooten beleggings
objecten weder in bezit heeft kunnen stel
len. Niet zoozeer uit beleggingsmotieven
dan wel uit de overweging om vreemae
invloeden zooveel terug te dringen, zoo
als niet te weien. Eenzelfde verschijnsel
heeft men in 1926 ook kunnen waarnemen
ten aanzien van onroerende goederen. Een
gioot gedeelte wat tijdens en na den oor
log in vreemde handen is overgegaan, ia
thans weer in de handen van vToegere
eigenaars teruggekomen Dit geldt met
name zoowel voor Duitsehland als voor
Frankrijk, in welk laatstgenoemde land de
verhoudingen analoog zijn aan de toestan
den van Duitsehland
Kenmerkend voorts de constante geld-
ruimte hier te lande, zoowel als in de ove
rige valuta-sterke landen, alsmede in Ame
rika, hetgeen geleid heeft tot een alge-
meene verlaging van den rc tevoet. Zoowel
credieten op korten als op langen termijn
kunnen thans zeer voordeeiiy worden on
dergebracht en het aanbod van onderschei
dene hypotheekbanken om gelden te ver
strekken ad 4^4pCt. wekt herinne
ringen aan vroegere tijden. De lagere geld.
prijs stimuleert uiteraard de productie,
maar ook de speculatie en niet het minst
de emissie-markt. In speculatief opzicht is
1926 memorabel om de fluctuaties welke
de Fransche en de Belgische franc te zien
gaf. De laatste is thans gestabiliseerd en
heeft derhalve elke attractie voor de spe
culatie verloren. Belangrijke bedragen zijn
door de hausse- eD baisse-engagementen
van bezitter veranderd en vooral de jong
ste baisse-speculatie in Fransche francs is
niet bijster voordeelig geweest.
Op emissie-gebied behoort 1926 tot de
recordjaren. Aan staats-, provinciale en
geroeente-leeningen is uitgegeven voor een
bedrag van 214 millioen gulden in de af
geloopen elf maanden, hoofdzakelijk voor
convers; e*-doeleind en, hetgeen verlichting
van den rentedienst beteekent, waarvan
nochtans weinig in de belastingformules
blijkt. Aan buitenlandsche leëningen zijn
in de afgeloopen elf maanden 2G4 millioen
gulden ondergebracht. Ook Ned. Oost-In-
dië heeft op ruime schaal van de geld
markt gebruik gemaakt.
Een zeer gu.istig beeld vertoont 1926 ons
ten aanzien onzer Indische cultures welke
bijna allen zonder uitzondering een zekere
welvaart genieten. De winsten zijn wel niet
zoo groot als in vorige jaren, maar niette
min kan men tevreden zijn en men is ook
in de leidende kringen over de tot dusverre
behaalde resultaten tevreden.
In verband met de prijsfluctuaties van de
diverse producten toonen ook Indische cul
tuurwaarden een afwisselend verloop maar
niettemin zijn zij goed geclasseerd en be
zitten zij een reëele kern dank zij hun in
nerlijke merites. Rubberwaarden hebben op
het laatst van het jaar te lijden gehad van
de vrij omvangrijke depricatie der rubber-
prijzen. In tegenstelling hiermede kunnen
suikerwaarden genoemd worden welke ge
leidelijk opklimmend, thans een hoog niveau
hebben bereikt, waaruil wel in het bijzon
der de appreciatie van het belanghebbend
publiek blijkt.
Afwisselend is ook geweest het verloop
van tabakswaarden geheel in overeenstem
ming met de gevoelens aangaande de voor
uitzichten en de opbrengst van het ter
markt gebrachte product. Wat de vooruit
zichten van het nieuwe product betreft,
hierover is men het algemeen niet eens.
Diverse maatschappijen hebben zich in
gunstigen zin uilgelaten; anderen daartegen
echter laten zich in het geheel niet uit,
hetgeen lot allerhande gissingen aanleiding I
geeft.
Naast cultuurwaarden hebben ook som
mige indu9trie-aandeelen zich in groote
mate van belangstelling verheugd, dank zij
hun speculatieve karakter. Zoo b.v niet in
het minst kunstzijde-aandeelen. Na de rij- j
zing van weleer in verhand met de groote j
vraag is een merkbare depresiatie te
constateeren als gevolg van de toenemende
concurrentie; een verschijnsel dat wij reeds
ip den beginne hebben voorspeld. Men is
gedwongen geweest tot fusie, tot prijsverla
ging. zelfs tot beperking per productie in en
kele bedrijven Bij ons staat de oudste en
sterkste fabriek op kunstzijde-gebied, de
Enka. nog aan de spits. Zij kon zelfs tot ver
grooting van haar kapitaal overgaan het
geen haar gunstige positie nader bewijst In-
tu9schen vormen kunstzijde-aandeelen.
welke het oude jaar alle op lageren koers
verlaten een tegenstelling met verschillende
andere industrie-soorten, wplke een toene
mende prosperiteit vertoonen. In de eerste
plaats wel Jurgens,
Ook voor het bankbedrijf is het 1926 stel
lig gunstig geweest- getuige de grootere om
zetten; getuige den hoogeren koers welke
zeer markant is b.v. voor aandeelen Roba-
ver.welke thans c.a 85 bedraagt na zelfs
bijkans de 90 te hebben gehaald
Scheepvaar'.waarden hebben niet in be
langrijke mate geprofiteerd van de verbete
ringen van den vrachtenkoers. althans niet
in de verhouding waarin deze laatste is ge
stegen Het scheepvaartbedrijf staat er
thans ontegenzeggelijk gunstiger voor dan
een jaar geleden en hoewel het nog een
beperkte vrachtvaart is, zijn de toekomst
mogelijkheden voor het nieuwe jaar zeer
aantrekkelijk.
Voor oliewaaTden bracht 1926 piets bij
zonders, de algemeene situatie bleef vrijwel
dezelfde en ook het koersverloop gaf geen
belangrijke schommelingen te zien. De pe
troleumindustrie bevindt zich tegenwoordig
in 'n toestand van stabiliteit het geen weinig
aanleiding tot speculatie geeft.
Uiteraard moest onze schets van 1926 be
knopt zijn en zich slechts bepalen tot de
hoofdlijnen; niettemin geven die hoofdlij
nen genoeg aanwijzing om zich een voor
stelling te vormen van den loop van 1927.
Het zal naar alle waarschijnlijkheid zijn 'n
verdere ontwikkeling van de eenmaal inge-
sh^en rirh'ing Mr. S.
door
TINE BR.NKGKlVE WICHERINK.
Ze stond voor een kaót met servi -Sgojd,
haalue er een Jap„nach poreeieineo k.t.l.je
uit, drie kristallen wgng.azen, die ze op
een gelakt blaauje op txfei nejrze.ts. Toen
een gebakschotel van Delftsch blauw
en een stapel schoteltjes.
De deur werd geopend eo eem glunder
jongensgezicht keek om den hoek.
„Moefler, wat kragen we vanavond?"
„Dat is een verrassing, Frans 1
Bakt u ze.f ol.ebo.len ol appelbeignets?"
Neen, ik zie ean boetje togen hei werk
RECLAME.
PRIMA ENGELSCHE STOFFEN TEGEN BALANS PRIJZEN ZIE ETALAGE.
i"
„Dus van den banketbakker! O, en daar
staan glazen! En het wgnke'.eltjel Wat
moeuer! Echte warme
mocht uit de verschillende bloemschoteltjee
dat dan dien avond zjjn schoteltje was,
alsof het verschil maakte, dat de appel
bol of bet 83usijzebroodje gelegd werd op
de paar9e monnikskap, of op de rose aster I
En toch leek het je als kind een voor
recht, als je het earst de keus werd ge
laten.
Ze had de bordjes voor zich near gezet,
ep eeD rijtje, gelachtanloos streek zs
haar vinger over de kleurige tekeningetjes.
Even waren de kinderjaren in het ouderlijke
huis voor haar geest verrezen nu kwa
men de meisjesjaren, en al spoedig was
Hugo daarin de zon, het strelende ücht.
Een paar jaren waren ze verloofd gewekt,
eiken Oudejaarsavond z.:g ook hem thuis
in den grooter geworden kring, waar ook
de twee broers immers een jonge vrouw
hadden binnengeleid, en moeder had al
eens geschertst, dat het maar goed was,
dat ze nooit met meer dan bun achten
op dien avond aan tafel zaten, want dat
ze maar acht ondejaarsbordjes meer had.
vier waren er in den loop der jaren
gesneuveld. Om het kristallen stel te ge
bruiken, daaraan kon eenvoudig niet
gedacht worden, hel zou een breken zjjn
met een heilige tradi ie!
Trouw zij trouwde, en ver weg trok uit
de buurt van het ouderlijk huis, toen
wist zg, dat het een kostbaar cadeau was,
dat moeder haar schonk in het juderwet-
sche steJ. Had moeder voorvoeld, dat ze
geen Oudejaarsavond meer zou beleven, en
dat de dochter in piëteit de oude ge
woonte zou voortzetten in eigen omgeving?
Ja, behalve bjj schoonma-kseurt n, kwa
men ze slechts op Oudejaarsavond uit de
kast, en als bij twee groole kindaren was
het nog steeds het wederkeer end spel: Wie
mag het eerst kiezen, Matha, jij of ik?
Of zullen we omstaan voor de rooe en de
fuchsia?
Met een schok kwam ze tot zich zelf:
duisternis legde zich reeds in de hoeken
van de kamer, stampende jongensvoeten
fijn, moeaer! Echte warme
„Ja, ik zal julae maar als groote jon- bonkten van de trap naar benelen. Ze streek
gens beschouwen vandaag. Waar is met de hand langs de oogen: e, boe
joop?"
„Boven die werkt nog een paar
algebra-sommen uit Ik ga weer bij uem
z,tten, ik lees de Loods van don Donaul
een reuzeboekl Of hebt u nog boodschap
pen
„Neen, alles is besteld. Als het te don
ker wordt komen jullie we, beneden, hé."
Ze hoorde zijn vlugge voetjes in spron
getjes de trap opstuiven, ze ging op een
punt van een stoel bj tafel zi.ten, begon
met loome vingers het steengoeJ mei ten
schoone theedoek af te vegen. Ja, altijd
had ze zelf nog de ouJejaarstrectalie klaar
gemaakt stonu ze in een bont mouwschort
in de keuken, waar een walm hing van
dam pence olie en waar het gebak niesend,
met de schuimlepel uit het kokende vet
werd genomen, en knappend ai bros op
de groote schaal werd geJepone.rd. Het
was, zooals ze aan Frens g.zega had, nu
had ze er tegenop gezien, voC-lde ze er
zien te moe voor!
Eigenlgk voelde ze zich den laatsten
tijd altiju moei Kwam dat misocnicn door
dat ze slecnt sliep, uren lang wakker lag
met stekende pjjn in de borst!
Automatiscn ueaen de handen hun werk,
haar gedachten zwierven elders
lk zal jullie maar als groote jongens
bescnouwen! hau ze daareven g.z.gJ, Och,
zo wist wel, dat het e.geniijn met goed
ol verstanuig was jongens van derden en
veertien jaar aicoaol te geven, maar voor
dezen eenen avond moest ze dan maar eens
onverstandig zijn, bewust-onverslanaig. Het
was ook voor het eerst, dat ze 't oude
jaar zouden uitzitten met hun drietjes; tot
nog toe had ze daar den moed niet toe
gonad.
Keflert Hugo, haar man, nu drie jaar
geleuen, in men vrëösolgkan griep Lijvi nis
slachtoffer gevallen was in een aan
tal dagen nel leven en 1st beslist was
van den vroolgken, robusten, kern-gezon
den man, sedert dien tgd huiverde ze
terug voor ai die bijzondere dagen, vroe
ger feestdagen in den intiemen, warm hui-
seigken kr.ug, n u gewor-en tot smar.e.jjke
herinnerings-agen. Nog viel hst haar moei-
18' te danken voor hetgeen haar gebleven
was, knaagde nog aJtgd de smart om
het verlies, üuooel gevoeld op zulke oogen-
blikkön. Maar nu wilde ze zich toch beter
hiertegen verzetten!
Terwgl ze een van de gebakschoteltjes
in banueu nam, bleef ze er even op zitttn
turen, werkeloos.
Dt Ou-ejaarsbordjes!
Ja, in deze scnoteltjes lag een geschie
denis, een verleden. Ze waren niet bijzoo-
der mooi of fgn, ze waren alleen maar
ouuerwetsch! Géén antiek, kostbaar door
teekemng of ouuerdum, maar 't was een
stelletje, allicht door haar grootmoeder op
haar stralenden huwelgksdag als cadeau
ontvangen, toén geprezen en bewonderd
ais mooi en nieuw. Het formaat hield
bet midden tusschen een ontbijtbordje en
een theeschoteltje, men was vroeger
zeker gewend aan trectaties van flinke
afmetingen.
Ze waren van wit porcelan, de rand ge
ribbeld, en middenin prgkte een kleurig
bloemetje: een takje paarse erica, een
paar viooltjes, kleurig-roode fuchsia
een duinroosje.
De gebakschaal zelf had ze nooit ge
kend, die was zeker al gauw den wag
opgegaan van zooveel andere breekbare
waar, de schoteltjes waren, van dien
tijd af, dien ze zich herinneren kon, altijd
en alléén op Oudejaarsavond op tafel ge
komen, in gebruik gesteldI
Toer zjj kinderen waren, in het ouder
lijk huis, werd er geloot, wie eerst kiezen
zich met de hand langs de oogen:
zat ze te droomen, te droomen....
Dien avond wist ze zich goed te houden,
het feestelijk te doen zijn ,waa het dan
ook in hoofdzaak ter wilie der jongens.
Terwijl Frans met hooggekleurde wangen
zgp boek uitlas, speelde ze ean partijtje
halma met Joop, en later sloeg ze de pi no
open, en Joop haalde zjjn viool uit de kist,
terwijl Frans zijn houtsnijwerk voor den
dag haalde en de naai loos voor moeder, die
1 hg onder handen had, verder ging bewer
ken.
Om halftwaalf spreidde zo een mooi da
masten servet over de tafel, versierde het
me* losse takjes hulst en klimopbladeren
en genoot van het tweestemmig: O!
flat opging toen de mooi gegarneerde hu
zarensla middenop kwam te prg kern-
Een week later was ze reeds opgenomen
in het ziekenhuis, om een operatie te
ondergaan. En ze wist dat in dit geval
i leven en dood gelijke kansen hadden 1
En dien nacht in de vreemde, stille
ziekenkamer, toen ze slapeloos den grauwen
ochtend verbeidde, toen pas gevoelde
ze, hoe ze nog met alle vezelen gehecht
was aan liet leven, hoe zo de taak, die
haar op de schouders gelegd was, niet
aan andere handen kon overgeven. En la
ter, toen ze reeds in de operatiezaal met
de hooge ramen, waardoor van alle zgcen
kil winterlicht naar binnen stroomde, ge
bracht was, klemde ze de handen ineen,
en slechts één bede bruiste wild io haar
op: God, laat mij leven, laat mjj leven
l tusschen mijn jongens!
I Enkele uren later lag ze, wasbleek, met
gesloten oogen weer in het ledikant in het
i ziekenvertrek; een zuster zat naast haar,
1 stil met een haakwerkje, of ging geruisch-
leos heen en weer, wachtend tot het weer
j tot kennis komen der patiënte. Soms klonk
een zucht, even een beweging, maar nog
vertoefde de geest niet in het land der
werkelijkheid.
Wat voor visioenen waren het. die Bom-
tjjds een glimlach te voorschijn riepen om
de bleeke lippen?
Verwarde beelden waren hot, die op
doemden en weer verzonken: het ouderlgk
huis met zijn grooten tuin, het prieeltje
met de hooge Eastanjeboomen, de rekstok
en de ringen, dan de lage, lange zol
der, waar de gekalkte schoorsteen als een
sta-in-den-weg aan de eene zijd- zich door
het dak scheen te boren. Dan een klem
meisje, dat gewichtig met een portemon-
naie in de hand een boodschap mocht doen,
nagestaard door een ouder broertje, naar
wien ze telkens omkeek en «ruilde. Daar
liep het kleine meisje ineens naast een
grooten, forschen man, en: wonderlijk! plot
seling groeide en groeide se, was ze vol
wassen, en bij sloeg zijn arm om haar heen,
en te zamen gingen zs verder.
Nu werd bet d inker: wat was daar voor
een afgrond, een duisternis? Waarom voel
de zien ineens als in een worsteling ge
vangen, en toch zoo alleen, onzegbaar alletn?
Maar stil, er klonken stemmen, kindeiv
stemmen, een trillende lange haal, alsof
een vioolstok over de snaren van het in
strument streek. Het vormde zich tot een
wijsje; het was wel geen bijzonder ge
oefende hand nog, die de muziek te voor-
sclign bracht, maar het klonk toch aardig,
toch innig 1 De speler was niet te zien,
maar wel een tafel, versierd met huist en
groene takje, alles beschenen door een roed-
omkapte lamp....
De verpleegster boog zich over de zieke,
duidelijk verstond ze enkele woorden. Toen
staarden, uit bet gelaat op het Kussea,
haar een paar oogen, zoo juist opgeslagen,
met voi bewustzijn aan.
Een maand later was ae weer thuia
slapjes nog, maar toch genezeD en dank-
o zoo dankbaar. Was het leven haar niet
opmeuv geschonken? Id den makkelijken
stoel zat ze bij den haard, aan iaieren
kant een jongen, in wiens stem do blijd
schap opklonk omdat zg, moeder, weer thuis
was. De schemering was gefaald, bet lichtje
in he* kristallen comfoortje onder het thee
potje wierp een lantasüscüen lichtkring
om zich heem Zoo leek allee veel eigener
en inniger.
„Moeder," zei Frans plotoeling, „toen we
dien eersten dag aan het ziekenhuis kwa
men vragen, boe alias gegaan was, kwam
de zust.-r, die u verpleegde, juist var tel
len, dat u bg kennis was. Ze was heel
vriendelijk, eD ik vroeg, of u soms al iets
gezegd nad, naar oos ge vraag-J had. Je
moeder heeft maar een paar woorden ge
zegd, zei ze, toen leek ze wal te aarze.en.
Ik drong aan: wat zei moeder dan, zuster'!
Ja, jongen, 't klinkt missct-Ln heel gek
en onwaarscugnlijk, maar ik verstond hel
toch duidelijk. Ze zei alleen: de Oudejaar»-
bordjesl"
Een stilte hing een oogenblik in het
duistere vertrek. Even glimLcnte ze voor
zich heen, toen stre.lJe haar hand het kort
geknipte haar van haar jongste, ter.vjjl haar
andere hand rustte in dan stevigen greep
van haar oudste.
HOE 0E CHINlEZEN
HET NIEUWJAARS FEcST VIEREN.
In het Hemelscbe Rijk plaatsen de be
woners den 23en der maand December,
die met de maand Januari van den Gre-
goriaanschen kalender overeenkomt, aan
weerskanten van den haard twee aange
stoken was kaarsen, teho genaamd, en in
het midden staat een zilveren schotel ision-
lan) met asch, waarin drie brandende
vuurstokjes zijn gestoken. Die lucifers,
bekend onder den naam van sion, ver
spreiden welriekende geuren Als de kaar
sen en de vuurstokjes branden, knielen d«
Chineezen en roepen den Heer aan.
De 24e en 25e December zijn de dagen,
bestemd voor de reiniging van het huis,
dat dan geheel opnieuw geschilderd en
gedecoreerd wordt.
Den 2Gen December koopt ieder een
zekere hoeveelheid vruchten, koekjes en
tanpin of balletjes van rijst. Deze zijn rood,
geel, blauw, groen of kast an je-bruin van
kleur.
Den 27en December gaat men naar het
land, om cyprestakken (pe) te snijden, die
op den eersten dag des jaars, te drie uur
des morgens, moeten verbrand worden.
Een rood papier, met het opschrift: Ge
luk (ta-ki-ta-h) wordt op alle deuren ge
plakt en twee gedrukte geniussen versie
ren het midden van de hoofddeur, waardooi
men in huis komt en die ta menn heet.
Men bereidt ook op deD 27eD een deeg
en maakt daarvan eeD tros van twaalf ko
geltjes ln ieder kogeltje wordt jujubes
vrucht gebracht De trossen wordeD ge
kookt door middel van den stoom van
kokend water.
Den 2Sen en 29en December wordt boven
een van vruchten goed voorziene tafel
een bord of lei gehangen, waarop de na
men van de leden der tamilie geschreven
staan Op de tafel legt meD een klein
stokje, waarop ta-ki-ta-li staat. Straks
zullen we zien, waartoe dat stokje dient.
Den 30en maakt men de feestkleederen
gereed en iedereen kan van de straat aan
het licht in de huizen zien. dat niemand
slaapt, maar overal aan den feesttooi ge
arbeid wordt.
Te drie ure in den morgen van den Slen
neemt men. gekleed in het fraaiste kleed
(pau-tisé), het stokje, dat op de tafel is ge
legd, men opent de deur en legt het buiten
op de plaats.
Daarna keert men in huis terug om een
licht te halen, waarop de volgende plechtig
heid plaats heeft:
Op de binnenplaats liggen op een gedekte-
tafel een gebraden varken, 'n kip en een pot
je, dat nog een bijzondere bestemming heeft.
Aan weerszijden branden twee waskaar
sen (teho). Men steekt door middel van een
stroowisch de cyprestakken. welke men
den 27en gehaald heeft, in brand.
Zoodra de vlam de laatste verteerd heeft,
neemt men het bovengenoemde potje en
steekt er drie geparfumeerde vuurstokjes in,
die langzaam wegbranden.
Dit is het plechtige oogenblik van het
feest- alle aanwezigen knielen en bidden
God om geluk voor zich en de hunnen Als
dat gebed geëindigd is. neemt men eenig
voedsel, bestaande in een pastei van aller
lei fijn wildbraad (tsaochin) en gaat vervol
gens de deur uit. de buren groetend en hel
hoofd naar den grond gebogen.
Daarna gaal men de familie opzoeken.
Vooral voor de kinderen is het een zeer ge
lukkige dag: hun zakken zitten vol speel
goed. koekjes, kleine oranje- of sinaasappel
tjes (hu-tsé) en bovendien vijftig koperen
geldstukken (tou-t-sienn), verborgen in een
veelbelovend papiertje.
Ook begeeft men zich naar de onder den
naam van pai-ching bekende pagoden, waar
altijd een talrijke menigte wordt aangetrof
fen-, blijdschap bezielt aller gelaat.
De familie-bijeenkomsfen duren voort tot
aan den 5en Januari. Op dien dag. te twee
ure in den morgen brengt ieder inwoner 'n
papier, waarin asch. een waskaars en een
geparfumeerd vuurslokjp zit. op straat knielt
neer. werpt den inhoud van het papier op
den grond en keprl in zijn huis terug, zonder
omgezien te hebben Rpn Chinees, die deze
laatste voorwaardp vergeet, zou in dat ver
geten een voorbode van ongeluk zien.
2-3
