Humor uit het Buitenland.
UIT ONZE STAATSMACHINE
Rhctsm&tische
zen u wpijn en
Kloosterhalsem
IN EN OM DE HOOFDSTAD.
zoenen, groepen, die elkaar op een felle
wijze bekampen In één verband vereeni
gen. Op den duur blijkt dit onmogelijk te
zijn en de heterogene elementen, waaruit
de partij is opgebouwd, raken slaags met
elkaar, waardoor de middenpuntvliedende
krachten steeds sterker worden. De „cho-
ziajslwenniki" (de leden van de genatio
naliseerde bedrijven) raken slaags met de
vakvereenigingen. Joden met niet-Joden.
Bijzonder sterk zijn de tegenstellingen op
nationaal gebied. De revolutie heeft in
Rusland de sluimerende maximalistischd
neigingen wakker gemaakt De bolsjewiki
hebben deze neigingen aangewakkerd, om
dat slechts hoog oplaaiende hartstochten
hen in staat tornden stellen hun plannen te
verwezenlijken en de macht aan zich te
trekken. Nu keeren deze maximalislische
hartstochten zich tegen hen zelf. want zij
zijn onvereenigbaar met elke staalsformatie
want zij drijven naar den chaos, de anar
chie Naast het economische en politieke
maximalisme is er het nationale maxima-
lisme.
Volkeren, die voor de revolutie geen en
kelen eisch formuleerden, leveren nu war
hoofden op. die de krankzinnigste eischpn
stellen, en deze warhoofden hebben, dank
zij de waanzinnige en misdadige politiek
van de bolsjewiki, die overal bondgenoo-
ten zochten en bereid waren ver gaande
offers ten koste van den Russischen staat
en het Russische volk te brengen als dit
hen maar in staat zou stellen de macht
te behouden, overal aanhangers gekregen
en werden de officieelc vertegenwoordi
gers van hun rasgenooten
Zoo is het ook met de Joden gebeurd
Tiet antisemitisme is een van deze ver
schijnselen in de partii zelf Daarbij komt
dat de Joden meerendeels tot de bour
geoisie behooren, zij het tot de kleine
bourgeoisie, en dat ziï zoodoende feitelnk
de vijanden van hef: regime zijn Er oüt-
staat eeD onmogelijke toestand De bolsje
wiki zijn tegen pogroms, dat is vrijwel
zeker en daarom is de Joodsche massa be
reid hen te steunen maar als kleine ne
ringdoeners lijden de Joden meer van net
bolsjewistische regime dan de niet-Jood-
sche bevolking, die grootendeels uit boeren
bestaat Op economisch gebied zijn de lo
den dan ook de gevaarliikst.e vijanden van
het bolsjewisme. Flet ziin de Joden, die
door hun clandestienen handel, door hun
pogingen zaken te doen enz. het bolsje
wistische stelsel het meest ondermijnen
Het gevolg hiervan is. dat bolsjewiki. die
vroeger geen antisemieten waren, dit nu
wel worden omdat zij iü de Joden het
meest actieve elempnt ?ien. dat het regime
ondermijnt. Wii zien dus. dat het antise
mitisme van de bolsjewiki uit verschillende
elementen bestaat.
Het ant.isemistisme is een van de aller
gevaarlijkste ontbindingsverschijnselen
voor het communisme Het kan echter niet
uitgeroeid worden, omdat de oorzaken te
diep wortelen. Naast dit antisemitisme van
de bolsjewistische élite ia er nog een an
tisemitisme van de massa Daar werken
oude herinneringen, eeuwenlange propa
ganda enz. voort, terwijl de grenzelooze
onwetendheid het verspreiden (van het an
tisemitisme m de hand werkt.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY
RECLAME.
Nadere Regeling van de Collectieve
Arbeidsovereenkomst (III).
We zijn onze vorige bespreking van de
collectieve arbeidsovereenkomst, gelijk die,
wanneer de voorgestelde regeling wet wordt,
zal gehouden moeten worden, geëindigd met
één en ander te zeggen over de taak en de
plaats van de werkgevers- en arbeidersver-
eenigingen ten opzichte van het G. A. Rest
ons nog daarover te zeggen, dat de regeling
de vëreenigingen verplicht, om, als eenmaal
een collectieve arbeidsovereenkomst is aan
gegaan, te goeder trouw te bevorderen, dat
hare leden de daarbij te hunnen aanzien ge
stelde bepalingen nakomen. Toch kan een
vereeniging voor eventueele overtredingen
en ontduikingen slechts in zooverre aan
sprakelijk gesteld worden, als zulks in de
overeenkomst is bepaald. Een vereeniging
toch zou ten opzichte van de verplichtingen
der leden kunnen gaan slaan op het stand
punt dat ze verplicht is de nakoming der
verplichtingen der leden te garandeeren en
daarom zelf aansprakelijk zich te stellen,
als de voorwaarden door één der leden zelfs
zou worden geschonden, maar ze zou ook
de beschouwing kunnen huldigen, dat zij,
als vereeniging, met de voor de leden gel
dende bepalingen niets te maken heelt. Het
laatste standpunt nu is in deze materie in
het geheel niet te aanvaarden, immers, dan
zou op een gegeven moment de vereeniging
zeifs tot tegenwerking van de nakoming der
voorwaarden kunnen overgaan. Vandaar
dat gezocht moest worden naar een midden
weg, omdat het eerste standpunt eischen zou,
dat de volledige garantie als wettelijke regel
zou gesteld moeten worden, hetgeen ook
buitengewone moeilijkheden met zich mede
brengen zou. Daarom is gezocht naar een
middenweg, die gevonden werd door te be
palen, dat de vereeniging verplicht is te be
vorderen, dat haar leden het C. A naleven,
terwijl de goede trouw verder moet bepalen,
hoever deze medewerking gaan zal.
In de artikelen 7, 18, 19, 20 en 21 lezen
we de voorschriften betreffende den aan
vang en het einde van een eenmaal aange
gaan contract. Natuurlijk zal iedere collec
tieve overeenkomst bevatten een bepaling*
wanneer het contract in werking treedt cn
wanneer het eindigt. Als dus de ontwerp
regeling toch een voorschrift dienaangaande
bevat, dan is dat zuiver een zaak van rege
lend recht. Echter kan het wezen dat bij
bet inwerkingtreden van een G. A. nog in-
dividueele contracten loopende zijn. Welnu,
in dat geval wordt bepaald, dat, bij strijd
tusschen de beide contracten, het beding
van het G. A. den voorrang heeft van rechts
wege. Mocht niets bepaald wezen omtrent
het tijdstip der inwerkingtreding van het
C A., dan wordt hét geacht in werking te
treden op den dag volgende op dien, waarop
de overeenkomst is gesloten.
Als regel geldt, dat geen contract lahger
mag loopen dan over een termijn van zes
jaar, ook bij verlenging kan die termijn
nooit overschreden worden. De strekking
van dit artikel is duidelijk Bedoeling van
het G. A. is om stabiliteit te geven in de ar
beidsvoorwaarden en daarmede rust in het
bedrijfsleven. Maar aangezien het bedrijfs
leven door allerHdikwijls zeer wisselval
lige, factoren wordt beheerscht, is het niet
wensrhelijk de beide in het geding zijnde
partijen te binden voor langeren tijd, terwijl
toch door de verlenging de mogolijkheid
open blijft om het contract zelf van zeer
langen duur te doen wezen, wanneer de
omstandigheden, waaronder het oorspronke
lijke contract werd gesloten, niet noemens
waard veranderen Had. de wetgever een
langeren termijn voorgesteld, dan had hij in
deze regeling ook dienen op te nemen voor
waarden betreffende de ontbinding van een
G. A., hetgeen natuurlijk in de praktijk neer
gekomen was op processen en allerlei strub
belingen in het bedrijfsleven.
Wanneer eindigt nu een C. A.? Als één
van de leden tenzij in het contact an
ders bepaald is de overeenkomst opzegt
op den daarvoor in hét contract bepaalden
lijd, eindigt voor alle bij het contract be
trokkenen het contract. Die opzegging moet
geschieden per deurwaardersekploit of bij
aangeteekendën brief. De mogelijkheid ech
ter wordt opengelaten, dat andere partijen
dan de opzeggende het contract wenschen te
verlengen, deze moeten dan echter een
nieuw contract aangaan. We wezen boven
reeds op de mogelijkheid om het contract
telkens te verlengen. In art. 19 wordt daar
omtrent het volgende bepaald: wanneer een
collectieve arbeidsovereenkomst voor een
bepaalden lijd is aangegaan, wordt zij, zoo
niet bij de overeenkomst anders is bepaald,
geacht telkens voor gelijken tijd, doch ten
hoogste voor een jaar, te zijn verlengd, be
houdens opzegging De termijn van opzeg
ging is, tenzij bij de overeenkomst anders is
bepaald, een twaalfde gedeelte van den tijd
waarvoor zij oorspronkelijk is aangegaan. Is
een C. A. aangegaan zonder dat bepaald
werd de lijd, waarvoor het geldig zou wezen,
dan schrijft de regeling voor, dat het gelden
zal voor den lijd- van een jaar met de moge
lijkheid van -verlenging telkens voor den-
zelfden tijd.
De artikelen 12 tot en met 17 regelen die
gevallen, waardoor geschil zou kunnen ont
staan. We wezen reeds op het leit, dat
steeds liet collectieve contract den voorrang
heeft boven het individueele In artikel 12
wordt ieder beding tusschen werkgever en
werknemer, strijdig met een C. A., absoluut
nietig verklaard. Een ieder, die daarbij be
lang heeft, kan zich op die nietigheid be-
roejien. Met geval is natuurlijk denkbaar, dat
één of meer bepalingen van een collectief
contract aanvullend .werken bij een indivi-
düeele overeenkomst tusschen een werkge
ver en een arbeider, die door het C. A. zijn
gebonden. De oplossing dezer moeilijkheid
geeft de wetsregel, dat overéénkomsten ook
binden tot al datgene, dat door de billijkheid,
liet gebruik of de wet wordt gevorderd. Zijn
beiden gebonden door een collectieve ar
beidsovereenkomst, dan gelden de bepalin
gen der collectieve overeenkomst.
Men zou de vraag kunnen opwerpen of
bij de uitvoering van een werk, dóór een
werkgever, welke door een G. A. gebonden
is, deze tegenover werklieden, niet georga
niseerd in een vereeniging, waarmee deze
werkgever hel C. A. heeft aangegaan, vrijT
heid van handelen heeft met betrekking tot
de punten waaromtrent in dat C. A. is voor
zien. Aan de andere zijde: moet een arbei
der, die gebonden is door een G. A., zich
aan de daarin vastgestelde arbeidsvoorwaar
den houden, ook als hij werk verricht voor
een werkgever, die niét door dat contract
gebonden is? In dit laatste geval voorziet
de regeling niet, omdat het natuurlijk zeer
zelden voorkomt, dat een werknemer indi
vidueel eischen stelt. Ten opzichte van den
werkgever echter wordt voorgesteld, dat deze
ook tegenover den niet georganiseerden ar
beider verplicht is de voorwaarden'na te le
ven. Maar ook hier weer iaat de regeling de
mogelijkheid open, dat in het C. A. anders
wordt bepaald.
Het C. A. bevat vele verplichtingen. Over
treding van verplichting schept plicht tot
schadeloosstelling. Ook deze kwestie wordt
in dit onderwerp geregeld. Eerstens doordat
ann de vereenigingen het recht gegeven
wordt om tegen hare leden, welke deze over
eenkomst geschonden hebben, een vordering
in te stellpn namens die leden, welke door
de overtreding schade geleden hebben. Daar
door wordt de rechtsvordering van velen te
ruggebracht tot de vordering van één (de
vereeniging). Maar ook is de bevoegdheid
van een enkel lid, dat schade geleden heeft,
om een eisch tot schadeloosstelling in te
stellen namens die leden, welke door de
overtreding schade geleden hebben. Daar
door wordt de rechtsvordering van velen te
ruggebracht tot de vordering van één (de
vereeniging). Maar ook is de bevoegdheid
van een enkel lid, dat schade geleden heeft,
om een eisch tot schadeloosstelling in te
dienen, onverzwakt gehandhaafd gebleven.
Maar er kan behalve stoffelijke ook onstoffe
lijke schade geleden worden. De vergoeding
van onstoffelijke schade werd ook reeds ge
regeld in ons B. W. (art. 1637 litt. w.) De
woorden van dit artikel met betrekking tot
de vergoeding van deze schade zijn in deze
regeling overgenomen: indien de schade niet
op geld waardeerbaar is, zal de rechter naar
billijkheid eene som gelds als schadevergoe
ding vaststellen. Maar ook weer op dit punt
kan in het collectieve contract een voorzie
ning worden getroffen.
We laten de aanvullingen en wijzigingen,
welke tengevolge van deze regeling in de
Wet op de Rechterlijke Organisatie en het
B. W. moeten aangebracht worden, buiten
bespreking.
De twee laatste artikelen bevatten over
gangsbepalingen. Eerstens, dat de gevolgen
van een collectieve arbeidsovereenkomst,
van kracht bij de inwerkingtreding van deze
wet, worden beoordeeld naar het voordien
geldende recht, totdat na die inwerkingtre
ding de overeenkomst wordt gewijzigd of
haar duur uitdrukkelijk wordt verlengd, in
welk geval voor het vervolg de bepalingen
dezer regeling hare toepassing zullen vin -
den. Deze bepaling is er één van utiliteit,
immers de gevolgen der nieuwe regeling
werden bij het sluiten van het oude contract
niet gekend, deze gevolgen dwingend op te
leggen, zou onbillijk wezen Ten aanzien van
vereenigingen. welke op het tijdstip van de
inwerkingtreding dezer wet van de partij
zijn of in de vijf daaraan voorafgaande jaren
van de partij geweest zijn bij een collectieve
arbeidsovereenkomst, wordt voorgesteld, dat
zij eerst binnen twee jaren na de inwerking
treding behoeven over te gaan tot de wijzi
ging harer statuten, welke de bevoegdheid
dienen te omschrijven tot het aangaan
eener collectieve arbeidsovereenkomst (vol
gens den eisch van art. 2).
Hiermede zijn we gekomen aan het einde
onzer bespreking van de voorgestelde rege
ling dezer materie, welke bespreking door
ons zoo objectief mogelijk gehouden werd.
RECLAME.
verdrijft de pijn
5413
Economische kwesties.
Men weet het, er schijnt inderdaad
sprake van geweest te zijn de Economische
Conferentie onder de auspaciën van dpii
Volkenbond in ons land, met name in onze
hoofdstad te houden: men weet ook reeds,
dat van het plan is aTgezien zulks, volgen?
den correspondent van het „Hbld." daar ter
plaatse, „omdat men de extra-onkosten voor
de conferentie, te Amsterdam te houden,
geizen ook den zuinigheidsijver van de
bondsbudget- en controle-commissies".
Zulks is jammer voor Nederland omdat
het houden der conferentie in ons land,
wederom een goede reclame naar buiten
zou geweest zijn, omdat een dergelijke be
langrijke internationale samenkomst bin
nen Amsterdam, en nog wel in het gebouw
van het Koloniaal Instituut, de beteekenis
van Nederland als koloniale mogendheid
naar buiten nog eens in een duidelijk licht
zou hebben gesteld, omdat de vreemdelin
gen van beteekenis en naam. die hier ge
komen zouden zijn. hadden kunnen ont
waren, dat we te Amsterdam al geruimen
tijd bezig zijn de noodige voorbereidingen
te maken voor hel groote jaar 1928, ais
daar zijn: het voorbereiden tot den bouw
van 't nieuwe Stadion met alles wat daar
aan annex is. hel optrekken van het groots
hotel aan den ingang der Vijzelstraat; het
verbreeden dierzelfde straat aan het andere
einde-, het verbeteren onzer verkeerswegen.
We doen wat we kunnen in de stad,
ook om de stad Dit laatste is weder hoog
noodig. orn dat in 1928 alle vreemdelingen,
die tot ons zullen komen ter wille der
Olympische Spelen, vermoedelijk hier geen
onderdak kunnen vinden; vandaar dan ook
dat men nu reeds in Haarlem en omliggen
de gemeenten en mede in het Gooi doende
is toezegging te krijgen van particulieren,
die gedurende het wereld-sportevenement
huisvesting aan een of meer vreemdelingen
zullen willen verleenen In verband daar
mede is het verblijdend, dat pogingen wor
den gedaan van Rijkswege om de groote
verkeerswegen die de hoofdstad met K^n-
nemerland en Gooiland verbinden, binnen
den betrekkelijk korten tijd die nog rest zoo
veel mogelijk te verbeteren, opdat de bui-
tenlandsche automobilisten althans geen M
te slechten indruk zullen krijgen van ons
land, met betrekking tot het verkeer.
Van dit alles hadden de internationale
economen, wéren zij thans naar Amsterdam
gekomen, kunnen zien en hooren, en ook
en dét zou zeker, gezien het doel hun
ner conferentie, wel het allervoornaamste
zijn geweest zouden zij, ter plaatse nog
wel, kennis hebben kunnen nemen van de
economische vraagstukken, die op dit
oogenblik voor ons land en voor Amster
dam allereerst van zoo groote beteekenis
zijn. Want inderdaad, wij hebben hier op
het oogenblik dergelijke vraagstukken, die
zeker de moeite waard zijn
Natuurlijke in de eerste plaats wel het
economische vraagstuk hetwelk ons allen
zonder onderscheid raakt, dat van het
plaatselijk belastingwezen, zoo geweldig
moeilijk, omdat de gezonde economie voor
Amsterdam voorschrijft nadrukkelijk
voorschrijft dét er bezuinigd moet wor
den, maar eigenlijk is er niemand, als het
er op aankomt te antwoorden op de vraag,
„waaróp dan bezuinigen allereerst?", die
precies weet te zeggen of durft te
zeggen dat déérop en hierop aan
merkelijk bespaard kan worden, als
men maar wil. Of. is er bijv. op het oogen
blik iemand, die zou durven voorstellen
radicaal in te grijpen op de loonen van de
gemeente-werklieden die vèr boven die van
het particulier bedrijf uilgaan; zou durven
voorstellen voor onderwijs geen cent. maar
dan ook geen cent meer uit te gewn dan
binnen de bppalingen der wel heslist nood
zakelijk is? Ik geloof niet. dal zoo iemand
te vinden zou zijn. en ik kan me best be
grijpen dat hij niet te vinden is. want ian
dergelijk ingrijpen zoudpn groote moeilijk
heden en gevaren van allerlei aard ver
bonden zijn. Dies moet men het vinden
2—3
v Marielje (na een lang relaas gehoord te hebban van
haar moeders deugden, toen die een klein inci^jo was):
„Wel. alles wat ik er van zeggen kan, rroe3, is dat IJ de
verleiding nooit gekend hebt". (Puueb)
Vrouw van splinternieuw auto eigenaar, die voor het
eerst zonder instructeur gaat rijden: „O, lieveling, zeg
nog even voor je weg gaat, waar je de polis van de
levensverzekering hebt geborgen".
(Humorist).
wWat heb jij een leelijke stijve nek gekregen!"
„Ja ben in Italië geweest",
„Ongeluk gebad7"
„Nee schilderde de scheeve toren van Pisa"
(Sondagsnisse Strix Stockholm)
s Vrouwlief: „Ja best, dit jaar wilde ik nu eens iets
geven, dat je nooit voor je zelf zou koopen".
Man: „Werkelijk, je bent geslaagd".
(London Opinion).
Boekhouder: „Meneei, kan ik morgenmiddag misschien
vrij Krijgen, om boodschappen met m'n vrouw te doen,
voor Kerstmis?"
Chet: „Nee waarachtig niet. 't Werk is veel te druk".
Boekhouder (zeer verlicht)? „Dank U, meneer. U is heel
vriendelijk". (Passing Show)
„Hoe den man achter U er toe te krijgen, dat hij meer
notitie van Uw signalen neemt". (Judge)
