IRuwe,Schrale Huid 1
'm PÜROljPj
Mijn indrukken uit Amerika.
UIT RUSLAND.
rug en lendenen
Kloosterbalsem
Krabbels uit Zwitserland.
zijn de toestanden niet normaal zooals in
Nederland. Hier in Vlaanderen gebeurt het
nog, dat, hoezeer de VI. beweging ook reeds
gevorderd is en dit kwaad heeft uitgeroeid,
minachtend wordt gesproken over Neder-
landsche kunst, soms wel te goeder trouw,
eenvoudig omdat het publiek er niet mede
bekend is en zich blind kijkt op Fransch
vertoon. Zoo beleefden we het eens in een
plattelands-gemeente, op de taalgrens, dat
daar een Vlaamsch toondichter populaire
Vlaamsche liederen kwam zingen Het pu
bliek, dat ze niet kende en in zijn geeste
lijken nood steeds trachtte Fransche liedjes
te zingen, was opgetogen, zong weldra mee
en.... bleef ze zingen, in huis en elders.
Dat is apostelwerk in Vlaanderen en dêLt
doet het VI. Volkstooneel in uitgebreiden zin
Een werkstaat opmaken van het gezel
schap, zooals wij het van direct na den oor
log hebben gevolgd, zou lastig gaan omdat
een dergelijke staat kolommen in beslag
nemen zou. Toen het pas na den oorlog
onder leiding van den heer dr De Gruyter
optrad, maakte het Vlaamsche publiek ken
nis met het werk van van Bernard Shaw,
Arthur Schnitzler, Oscar Wilde, Jan Fabri-
cius, Roelvink e.a. „Freukelen", „Dolle
Hans", „Jozef in Dothan" enz. beleefde
successen. En na het vertrek van dr. De
Gruyter naar Antwerpen volgde nog een
zwaar beladen repertorium: Marieke van
Nijmegen (50 maal ongeveer gespeeld); De
blijde Komst (Jerome K. Jerome); Nacht
(Helmuth Uugen); Advent (Strindberg)De
gecroonde Leersse (Michiel de Swaen); Plet
groote Schouwtooneel der Wereld (Calderon);
Lente (Delbeke); En waar de Ster bleef
stille slaan (Felix Timmermans en E. Veter
man), reeds 52 maal gespeeld; De groote
Neuzen (G. Martens); Tijl (van de Velde);
De Vuurproef (Delbeke en Walschap); Van
de Dood, die bijna stierf (Vervaecke en De
Ghelderode) enz.... We doen slechts een
greep uit het vele.
De Vlaamsche tooneelletterkunde woTdt
door het Vlaamsche Volkstooneel op buiten
gewone wijze bevorderd, want. als er vroe-
gera geen Vlaamsche tooneelwerken werden
geschreven, omdat zij toch niet werden ge
speeld dan meestal door tweede-rangsgezcl-
schappen is dit nu niet meer het geval. Het
VI. Volkstooneel versmaadt het werk van
eigen bodem niet en houdt dit langer dan
welken schouwburg ook op zijn repertorium.
Het bevordert de Vlaamsche tooneelletter
kunde nog meer door aan de VI. schrijvers
opdrachten te geven tot het verwerken in
tooneelvorm van bepaalde traditioneele mo
tieven uit 't volksleven, geeft meestal zelf de
stukken uit die het speelt, en verspreidt aldus,
nog meer deze werken. Als opwekking voor
het liefhebberstooneel heeft het ook op dit
gebied één revolutionairen ommekeer te
weeg gebracht, wat van geen weinig betee-
kenis mag worden geacht. Heel den zomer
door worden bovendien openluch{voorstel
lingen gegeven, die veel belangstelling op
wekken en doorgaans prachtig passen in het
kader, waar zij plaats hebben: de binnen
plaats der oude hallen te Brugge, met bei
aardspel als slot, langs de Leie in de
Vlaamsche schilderskolonie te St. Marten-
Laathem, in de bosschen van Tieghem, in
het land van Hugo Verriest, langs het meer
van Overmeire-Donk. in de Kempen, de dui
nen, onder het portaal van Golhische ker
ken enz.
Te Brussel heeft het VI. Volkstooneel,
door het peil waarop het 't Vlaamsche too-
neelleven gebracht heeft een zeer groot
prestige weten te verwerven. De meest
Vlaamsch-hatende bladen hebben dit niet
kunnen verbergen en ook het buitenland
heeft dit trouwens bij verscheidene gelegen
heden gewaardeerd
Maar wij zouden op deze wijze kunnen
voortgaan om aan te toonen hoe het gezel
schap van Johan de Meester het zijne er toe
bijdraagt om op practische wijze duidelijk te
maken aan wie het anders meent, dat er nog
een ander Vlaanderen bestaat dan dat der
14de en 16de eeuw. dan dat van Breughel,
Memlinc, Rubens, nl. het levende Vlaande
ren van nu dat aanspraak maakt op een
plaats in de rij der moderne volkeren, en
dat de traditie van het oude Vlaanderen in
de wereld voortzet. -
Dat vertelde de heer J. de Meester ons niet,
maar dat wilden wij toch zeggen aan het
Nederlandsche publiek, omdat het alles van
groote beteekenis is en veel meer dan ge
woon verdienstelijk
Het Vlaamsche Volkstooneel neemt een
plaats in die van historische waarde mag
worden geacht in het leven van het Vlaam
sche volk.
RECLAME.
springende lippen pr-rHw
Doos30-60-90cl.TubsSOct.f
fÜL Eij Apoth.en Drogisten W/
3404
door Dr. NEIL VAN AKEN.
XVIII.
New-York, 22 Oct.
De Koningin van Rumenië heeft zich
eenige dagen geleden onderworpen aan de
traditioneele feestelijke ontvangst, die New-
York aan haar beroemde gasten bereidt. Zij
is van de „Leviathan" gehaald door het re
ceptieschip de ..Macom" is ontvangen aan
Place en is per auto langzaam langs Broad
way naar City Hall gereden, waar de bur
gemeester ha ^«roette
Ondanks het koude, grijze weer, ondanks
den regen waren Batten' Place en Broad
way dicht bezet met menschen; en de Ru-
meensche Koningin dip zich zichtbaar in
teresseerde voor de verzonken bergpas tus-
schen de geweldige grijze gebouwen, waar
langs zij reed, zal zich ook wel verwonderd
hebben over die vele menschen, die zoo be
reidwillig waren om te groeten en te klap
pen, over de vele vlaggen en over de snip
pers van quotatie-linten, de confettie van
commercieel New-York, die uit de groote
handelshuizen als hulde neerdwarrelden.
Maar wanneer Koningin Marie, die het er
op gezet schijnt le hebben om alles in Ame
rika mooi te vinden, zich eens de private
cynische overdenking zou permitteeren om
zich af te vragen of dit nu het democratisch
An erika is, een land, waarin iedereen uit
loopt om een Koningin te zien, dan zou zij
zich toch een foutieve voorstelling maken
van de beteekenis van haar ontvangst voor
den New-Yorker. De bevolking loopt niet uit
om een Koningin te zien, maar grijpt alleen
elke gelegenheid aan om haar nieuwsgierig
heid, zucht tot sensatie of tot bewondering,
tol uiting te brengen. De ontvangsten aan
Battery Place zijn een deel van het „brood
en spelen" voor New-York. Daar werden
ontvangen velen van uiteenloopenden rang
en verdiensten, zooals dit jaar Byrd, die den
Noordpool had overgevlogen; Bobby Jones,
met het wereldkampioenschap-golf in zijn
zak, de Kroonprins en Kroonprinses van
Zweden; Trudy Ederle, die het Kanaal over
zwom. En al dezen hadden zich te buigen
voor den wensch van hetzelfde New-York,
dat hen zoo straks toejuichen zou want op
welken tijd de boot, die hen van Europa
bracht, ook mocht arriveeren, de optocht
werd uitgesteld tot twaalf uur in den mid
dag, zoodat elke steno-typiste, iedere loop
jongen zijn parade, zijn ontvangst zou kun
nen bijwonen, waardoor tevens de grootst
mogelijke menigte tegenwoordig zou zijn om
te juichen. De eene hand wascht de andere:
het volk heeft zijn spelen, de beroemdheid
haar publiek. En zelfs de Koningin van Ru
menië heeft zich aan dezen regel moeten
onderwerpen. Koningin Marie, die zich mis
schien een juiste voorstelling van den Ame
rikaan had gemaakt, maar niet op de hoogte
was van de beteekenis, die New-York aan
zijn ontvangsten hecht, had zelfs aan boord
van de „Leviathan" willen blijven om de
beroemde „sky-line" te zien. in plaats van
speciaal afgehaald te worden; maar zelfs
Koninginnen doen van haar wenschen af
stand, wanneer New-York's receptie er mee
gemoeid is. De „Leviathan" kwam trouwens
al tegen 7 uur in den ochtend aan, en feite
lijk werd er dus vijf uur gewacht met de
groote ontvangst. Niemand verwondert zich
daarover; het zijn de „vox populi" en de
traditie, die geëerbiedigd worden. New-York
heeft haar gratis-voorstelling op den juisten
tijd. En wat voor theatervoorstelling!
Niet alleen het parterre is bezet, maar ook
de balcons; op duizelingwekkende hoogten
hangt men uit de ramen en staat op de
breede vensterbanken; niet alleen de trap
pen van het Custom House zijn vol, maar
ook de indrukwekkende beelden voor dit
gebouw, vier vrouwenfiguren, die de wereld-
deelen voorstellen, worden als uitzichttorens
gebruikt
Misschien zouden deze ontvangsten nog
niet zoo op het gemoed en op den geest van
den Amerikaan werken, als de booten in de
haven niet dat emotioneerende, doordrin
gende geluid gaven bij de ontvangst van de
gast op de „Macon". Soms is het een koor
van signalen, zware en schrille door el
kaar, stemmen, die tot ver in New-York ge
hoord kunnen worden en een nerveuze
spanning teweeg brengen in de duizenden
bureaux downtown, boven en onder elkaar
gelegen, dozijnen en zelfs honderden in een
gebouw. Men moet zeer koelbloedig zijn om
ongevoelig te blijven voor de muziek, die
een kwartier daarop volgt op dat critieke
moment verlaat zelfs een serieus bezig
mensch eventjes het kantoor, blootshoofds,
om maar een oogenblik deel te kunnen heb
ben aan iels wat hij niet ongezien kan laten
voorbijgaan. Behalve dat er een „rubber-
nek", en dit geestige woord duidt heel goed
zijn mentaliteit aan: een mensch. die zijn
elastieken hals uitrekt om naar een schan
daaltje, een optocht, een berooving of een
ongeluk te kijken. Er moet hierbij vermeld
worden dat de Amerikaan dit woord graag
en zonder ongunstige beteekenis, op zichzelf
toepast.
De parade, die Koningin Marie vooral
ging, was niet bijzonder groot en voor New-
York tamelijk sober. Eerst kwam een rij
bereden politie, flinke Jcerels in zeildoeken
regenjassen, op mooie paardjes-, daarna de
soldaten, gevolgd door de brandweer en de
matrozen, allen met hun eigen muziekcorps
en vlaggen, die elke Amerikaan plechtig
groet door het afnemen van zijn hoed. Maar
gewoonlijk zijn er nog een paar vereeni-
gingen of comité's die meeloopen TirolerS'
met groene hoedjes bij Gertrude Ederle
sportvereenigingen en nationale clubs, met
allerlei vlaggen en emblemen, hoe meer hoe
liever. Het is het publiek niet alleen te doen
om den „gëerden gast" het juicht ook
zijn stadsfavorieten toe, zooals de politie of
de brandweer, of een bijzondere compagnie
soldaten, en geeft zijn tevredenheid te ken
nen door fluiten en aanmoedigende kreten
De „gast" komt altijd het laatst en
daarna is de spanning verbroken, de stra
ten worden leeg en zijn binnen tien minu
ten weer normaal. De grootste enthousiasten
loopen natuurlijk mee, of trachten langs een
korteren weg eerder dan de stoet in City
Hall te zijn, zoodat zij ook daar de ont
vangst kunnen meemaken. Bij de ontvangst
van Koningin Marie werden eenige echte
rubbernekken betrapt bij een misdadige po
ging om door een achterraam in City Hall
te kruipen, welke poging door de photogra-
phen onmiddellijk werd vereeuwigd.
„Rubbernekken" zijn de New-Yorkers,
kinderlijk, enthousiast en vol belangstelling
soms zijn het een half dozijn dingen, die
hun aandacht trekken, en zij geneeren er
zich geen oogenblik voor om die belangstel
ling te toonen. en een paar minuten te blij
ven kijken. Is een huis in aanbouw, een
ieder volgt met de oogen de zware steenen,
die door de reusachtige kranen opgetild en
overgeladen worden: op een andere hoek
trekf een man met een „onfeihaar" poets
middel aandachtig publiek; een eind verder
demonstreert een meisje, gezeten in 'n win
kelraam de goede kwaliteiten van een be
paald merk calkeerpapier, en in dezelfde
straat boren twee werklieden, met vakkun
dige gezichten, zeer bewust van het feit. dat
zij werken voor een publiek, een paar gaten
in een stuk marmer, terwijl een andere me
nigte de prestaties van een letterteekenaar
op een winkelruit volgt. Dat het „rubbernek
ken" niet altijd voordeelig is, bewijst wel
het feit, dat minder onschuldige opstootjes,
als vechtpartijen en beroovingen, vaak on
schuldige opstootjes, als vechtpartijen en be
niets mee te maken hebben, een stomp of
een kogel bezorgen. En fijngevoelig is het
„rubbernekken" ook lang niet altijd. Eenige
weken geleden zag ik een man, die op
sterven lag aan den kant van den weg, in
het drukste gedeelte van New-York; een
priester voorzag hem van de laatste sacra
menten onder de oogen van een publiek van
minstens dertig menschen. Aan den anderen
kant van de straat ging het leven zijn gewo
nen gang: de menschen liepen geaffaireerd
door, trams tingelden, auto's snorden voor
bij. Maar de morbide rubbernekken klom
men zelfs op vensterbanken om in staat te
zijn de laatste zucht van den armen stak
ker, die daar door een of ander ellendig toe
val lag. op te kunnen vangen en het tragisch
komische element was een klein mannetje,
dat te laat was aangekomen om goed te
kunnen zien en nu telkens op en neer
sprong om voor een fractie van een seconde
in staat te zijn een blik te werpen over de
schouders van zijn met een grooter postuur
bedeelde mede-rubbernekken
Of het nu een zonsverduistering is of een
boksmatch of een receptie, het is voor dien
dag „het", dat iedereen met interesse ver
vult. „Did You see „it"?" wordt er gevraagd
en iedereen weet wat hiermee bedoeld
wordt. Maar een paar dagen later is „het"
vergeten en behoort het weer tot de herin
neringen, waarvan down town New-Yok al
een flinken voorraad heeft.
RECLAME.
WAARSCHUWINGSSIGNALEN.
Als uw organisme zelf u door pijn en
kwalen, een duizelig gevoel, oorsuizingen
en andere stoornissen waarschuwt, dat de
nieren het urinezuur en andere vergiftige
stoffen niet behoorlijk uit het bloed filtree-
ren, dient gij u in acht te nemen. Gij kunt
het spoedig genoeg zelf uitmaken:
Let er op of gij last hebt v. rugpijn, rheu-
matische pijnen, ischias of spit, een prik
kelbaar, zenuwachtig, afgemat gevoel, een
gevoel of uw ooren suizen of gonzen, te
vaak of te weinig aandrang tot urineeren,
troebel, te donker of te licht gekleurd water.
Brandend en pijnlijk bij de loozing. Zande
rig, gruisachtig of draderig bezinksel.
Elk dezer verschijnselen kan beteekenen,
dat uw nieren hulp behoeven. Gebruik dan
onmiddellijk Foster's Rugpijn Nieren Pillen.
Zij worden aanbevolen als het middel, dat
de verzwakte nieren opwekt, de urineloo-
zing regelt en u bevrijdt van rugpijn, rheu-
matiek en die andere ellendige verschijn
selen van nieraandoening.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket, let bier vooral op), bij apotheken en
drogisten a f 1.75 per flacon. 3363
(Nadruk verboden).
DE STRIJD IS ONTBRAND.
In West-Europa worut vaak, en niet zon
der recht, de ijzeren discipline oewunuerd,
die de leider» van ue bol»jewi»ti»che psuty
in bun gelederen wielen in te voereu. JJai,
was houiuaiüulyK net werk van den genialen
leiaei Leinn, uie door zyn vulgeu»ugeu ver-
algood werd, wien» woo.uen, zeil» de on-
benulligste, bij zyn voigeiingen al» open-
baringeu goiueu. nenin wint zyu partij tot
een Uecnt geheel te maken en uit stelde
hem in stunt lyuens de algemeeue anarcuie'
in KusLand, weina het gevo.g was van de
revolutie en van de ineenstorting van alie
oude instellingen en vernouuiageu, net uit
gestrekte lanu te onderwerpen. De bolsje-
wiki gehoorzaamne onvooiwaarueLyk aan alle
bevelen van Lenin en van het door hem
ingestelde centrale comité van departy,
en alle beveuen van dat comité werden
stipt nagevolgd. Trouwen», de holsjewiki
kuilden ook niet anders doen. Zy wisten,
dat zy een kleine minderheid in het land
vormuen, dat zy het land alleen dan Kon
den beheerschen, wanneer zy een absolute
discipline bewaarden, fin zy moesten al
het mogelyke doen om de macht te be
houden, want een nederlaag voor hen zou
voor hen allen de dood onder vreeselyke
martelingen beteekenen.
fin toch was zelfs in dien heroïschen
tyd van de bolsjewiki de euiheid niet zoq
absoluut als men gewoonlyk aanneemt. ïol-
kens ontstonden er botsingen tuscchen de
verschillende groepen, waaruit de party
bestond. Leniu wist echter deze botsingen
by te leggen en zyn gezag was zéé groot,
dat niemand het waagde zicu tegen zyn
beslissingen te verzetten, zelfs de naasie
adjudanten niet. Na zyn dood ontbrandde
echter onmiddellijk de stryd om de macht.
Zooals bekend, was Trotzki na den dood
van Lenin de meest populaire bolsjewisti
sche leider en algemeen werd aangenomen,
dat hy de plaats van Lenin zou innemen.
Stalin, die wegens ongeschiktheid tot elk
ander ambt, tut secremris van de bolsje
wistische party werd benoemd, koesterde
echter eerzuchtige plannen: hy wdde de
plaats van Leniu innemen. Ben rechtstreek-
sche worsteling met Trotzki zou ezhter toen
voor hem onvermydelijk de nederlaag
hebben gebracht en hy besloot een bond
genootschap met Zinowjef en Kamenef. Met
hun drieën hebben zy toen Trotzki ten val
gebracht en hem gedwongen „ziek" te wor
den. Trotzki heeft zich aan de beslissing
van de party onderworpen en ging toec
in ballingschap. Daar Trotzki in 't Roxle
Leger, waarvan hy toen het hoofd was,
veel aanhangers telde en het gevaar be-
bestond, dat hy, steunende op het leger,
wel eens een staatsgreep zou kunnen door
voeren (dit gevaar was overigens niet zoo
groo. als sommigen denken), werd hij vei
ligheidshalve door een ander vervangen,
door een, op wiens trouw Stalin kon
rekenen.
Een tydlang regeerden de drie mannen
fStalin, Kamenef en Zinowjef) over het
land. Stalin verlangde echter naar de alleen
heerschappij en volgens zyn gewoonte be
gon hij te intrigee.en en den vul van zijn
twee „vTienuen" voor Is bereiden. Dii was
voor hem niet moeilijk, omdat hjj als
secretaris-generaal van de bolsjewistische
party de geheele organisatie in zyn handen
had. De verkiezingen van afgevaardigden
voer de partijcongressen zijn in BoLjewikië
een farce; daar de stemming niet geheim
is, durft niemand te stemmen op andere
candidaten dan die welke door de plaatse
lijke secretarissen, ondergeschikten van
Stalin, uit naam van het centrale comité
aanbevolen worden. Op deze wyze kan Stalin
reeds een meerderheid op de partij-con
gressen verkrijgen. Als een verstandig
mensch laat hy oogluikend toe, dat eenige
teeenstandera gekozen zouden worden om
op deze wyze den indruk te wekken, dat
de verkiezingen vrij waren. Daar de bolsje
wistische party fle hoogsto instantie in
Sovjet-Rusland is en alle besluiten van de
partycongressen door de regeering stipt
worden nagekomen, beheerscflt Stalin op
deze wyze geheel Rusland. Zoo is het mu-
geljjk geworden, dat iemanl, dia de betrek
kelijk onbelangrijke functie ran secretaris
der communistische party vervult, de on
gekroonde heorscher van een geweldig land
kon worden. De congressen, samengesteld
uit door Stalin aangewezen leien, keuren
steeds zyn voorstellen goed. Zinowjef en
Kamenef zagen, hoe Stalin Sen langzamer
hand uit alle verantwoordelijke be.rekkin
gen verdrong en zij begrepen. d.it hij hun
volkomen nederlaag voorbereidde. Er bleef
voor hen slechts één, zy het zeer geringe
kans zich uit den doodelyken groep van
Stalin te bevrijden, n.l. openlijk der strijd
tegen den dictator aan te binden. Hiervoor
moesten zij echter alle ontevredenen ver
eenigen en zoo gebeurde het, dat Zinowjef
en Kamenef, die nog kort geleden gezworen
vyandeu van Trotzki waren. toenadering
tot dezen zochten. Er ontstond een nieuwe
groep, de NOP, die den stryd tegen Staiin
aanbond.
De eerste aanval op Stalin mislukte. Het
laatste plenum van de bolsjewistische partij
sprak zich tegen de oppositie uit en Zi
nowjef en Kamenef werden uit hun ambten
ontzet. Zinowjef, de leider van de Derde
Internationale, werd zelfs geweerd uit zijn
functie, die hem door het internationale
congres van de communistische partyen
werd1 toegewezen.
De oppositie beschouwde zich echter
nog niet als verslagen. In stilte verzamelde
zy haar krachteD, organiseerde haai' aan
hangers bereidde den aantal voor. De wor
steling zou plaats vinden op de conferentie,
die tegen 15 October werd bijeengeroepen.
Stalin wist door zyn ontelbare spionnen,
wat de oppositie in haar schild voerde.
Volgens zijn gewoonte bereidde hij zijn
tegenaanval voor in stilte en zoo, dat hij
zelf achter de schermen bleef, want deze sluwe
Georgiër (Stalin is geen Rus, maar een
Georgiër, en heet in werkelijkheid Dzjoe-
gasjwili) geeft er steeds de voorkeur aan
anderen te laten ageeren en zelf de pose
van een toeschouwer aan te nemen, ocder-
tusschen aan de touwtjes trekkend en de
noodige bevelen uitdeelend.
Zyn eerste zet was: de oonferentie 10
dagen uitstellen.Dit deed natuur,yk niet
hy, want de secretaris van de pariy kan
toch niet zoo maar de bijeenkomst van
een partyconferentie uitstellen, maar het
centrale comité, dat geheel uit creaturen
ran Stalin samengeetelu is. In.usschdu kre
gen alle secretarissen in het land de op
dracht resoluties te doen aannemen, waar
de oppositie ten strengste werd veroordeeld.
De sovjet-pers kreeg bevel geen artikelen
van de oppositie op te nemen, zoodat de
bevolking en de bolsjewistische massa al
leen het standpunt van de aannangers van
Stalin kon vernemen. De oppositie ant
woordde hierop met in het geheim gedrukte
proclamaties. Stalin liet teen de drukkerij
in beslag nemen.
Langzamerhand werden de mindere goden
van de oppositie geroyeerd. Op deze wyze
verloren de oppositie-mannen hun steun
punten in de party. De leiders van de
oppositie zelf werden niet lastig gevallen,
omdat Stalin bij de arbeiders de overtuig.ng
wilde wekken, dat de oppositie volkomen
vry was, dat de nederlaag, die hij haar
voorbereidde, het gevolg was van het ver
zet van de gewone leden der party, tegen
de theorieën van Zinowjef, Trotzki c.s.
Zoo zien wjj, dat datgene, wat door
sommige W est-Europeesche bladen als bewys
van zwakte van Stalin werd beschouwd,
in werkelijkheid een zeer sluwe tactiek
was.
Stalin is echter een tegenstander van
al te krasse maatregelen. Indien het hem
zou lukkeu met de oppositie een accoord
te sluiten, dan zou hij dit prefereeren
boven een openlijke breuk. In stilte wor
den dan ook onderhandelingen gevoerd,
waarbij, naar het blijkt, Kamenef, die reeds
spijt heeft van zijn besluit om in de op
positie te pan, als tusschenpersoon optreedt.
Kamenef is een aartsintrigant en in sluw
heid doet hy voor StaÜD niet onder. Stalin
liet het Politbureau (de hoogsto instelling
van de bolsjewistische party een resolutie
aannemen, waarin Zinowjef c.s. werden
veroordeeld, maar het bleef voorloopig by
een resolutie. Tot daden (verbanning van
de opposanten, het bestraffen van de „op
standelingen", enz.) is Staiin nog niet over
gegaan.
Is er echter kans voor een verzoening?
Absoluut buitengesloten is dit niet. De
bolsjewistische leiders zyn grootendeels op
portunisten en zy hebben reeds herhaalde
lijk vreemde capriolen gemaakt.
Dr. BORIS RAPTSCH1NSKY.
Inmiddels hebben Trotzki, Zinowjef
cte. zich aan Staiin onderworpen. Deze
onderwerping was het gevolg van de onder
handelingen, die tusschen beide partijen
werden gevoerd. Staiin heeft waarschynlyk
zekere concessies verleend, die, voorloopig
althans, niet gepublioeerd zullen worden.
REDACTIE.
RECLAME.
Helt Gij pijn ia
Blijf daarmee toch niet loopen. Akker',
Kloosterharen zal Uw pijn onmidddJi k
tot bedaren brengen. U snel behaaglijk»
verlichting, kalmte en rust bezorg'®.
verdrijft de pija
Ditmaal hebben we den kalender niet
noodig om te constateeren, dal hel aert-i
is. Freci'es op tijd is de zomer aigere&J
Zonder de minste overgang maakte de
onnatuurlijke hitte plaats voor een erveneen
ongewone kilte. En gelijkiijjig m-i dea i
mer reisden de voornaamste onzer ze*,
gewaardeerde gasten af, de leden van het
wereldparlement met hun staf en de hen
omzwervende internationale persmuskieten,
Vermoedelijk zijn ze in opgewekter ctem-
ming huiswaar ts gekeerd dan net vorige jaar,
waar tot alle voldoening de zevende ver
gadeiing niet vruchteloos geweest is, het
niet alleen bij groote woorden bleef, maar
tot daden is gekomen. De algemeene indruk
is het best weer te geven mei de woorden
dankbaar en voldaan. En in de kringen
van ingewijden wordt verzekerd, dat liet
onder-onsje in Thoiry een ni-t genng deei
van het succes toekomu Dat die samenkomst
van twee der voornaamste ac.eurs van hei
internationaal wereld-tooneel dkmaal op
Fransch gebied plaats vond, is misschien
niet beeleraaal toevallig geweest. Het vor:
iaar toch was er eveneens zulk een intieme
bespreking tusschen twee der leidende per
sonen der wereldpolitiek, een Engelsche
politicus en een Fransch staatsman. D*
keuze van het rendezvous was toen f&-
vallen op 'n Zwitsersch stadje aan den
o\er kant van het meer, waar in een wel
oekend restaurant de beide staatslieden
hoopten ongestoerd confidenties te kunnen
wisselen. Maar een paar journalisten waren
hun te listig af geweest en het restaurant
binnengesmokkeld. Zoodat in wanhoop de
twee groote mannen de voortreffelijke Juucü
in den steek lieten en onverwachts de vlucht
namen naar een verderop gelegen klein
Zwitsersch plaatsje, waar in een kleine
buitengelegenheid bi) een sober thé-complêt
ze de gezochte gelegenheid vonden, vrQ
van onböoch.iden luisteraars van gedachten
te kunnen wisselen. Bij het vertrek wensch te
de Engelsckman af te rekenen, maar de voor
zichtige waard maakte bezwaar het hein
onbekende Engelsche geld te accepteeren.
Toen probeerde de Fransch man het met
een Fransch bankbiljet. Ja, dat kende de
herbergier best, maar daarvan moest hjj
heelemaal niet hebben! Wie weet, wat bei
morgen nog waard zou ziju? Zoodat do
beeren genoodzaakt waren een leening al
te sluiten bg hun chauffeur, die in Zwit-
sorsche munt de vertering voldeed. In
Thoiry, op eigen gebied, was Briand althans
zeker niet weer zoo'n min of meer on
aangename ondervinding op te doem
Voor de deelnemers aan Aet door de
S. D. N. uitgeschreven concours zal net
ook stimuleer end werken, te weten, dat,
ingeval het door hen vervaardigd project
uitverkoren wordt, ze in ter d ad hun droom
beeld verwezenlijken kunnen, e n m:inumen-
taal bouwwerk creëeren, bestemd voor alle
eeuwen. De materieele belooning. die den
gelukkige ten deel zal vallen, vijf procent
van de bouwsom ad zeventien en eon half
miliioen, is wel van dien aard, om de aller
eerste architecten tot een mededinging uit
te lokken. Op het moment st at nog slecht
één hmderp.al den bouw in den weg. Gelijk
men zich zal herinneren was oorspronkelijk
het plan naast het tegenwoordige Becietariaat
een nieuw complex van gebouwen te stichten,
waartoe stad en kanton gracieuseljjk terrein
beschikbaar hadden gesteld. De deskundigen
prefereerden evenwel later een groot
terrein te Sécheron, onmiddellijk naast het
paleis van de B. I. T. Indertijd heeft de
Volkerenbond vijf miliioen besteed voor
aankoop van het voormalig Hotel National,
waariD het secretariaat werd gevestigd.
Teneinde zich nu het kapitaal te verschaffen
voor het nieuwe paleis, wordt getracht het
oude gebouw benevens het geschonken ter
rein te verkoopen voor een bedrag van
minimum vier en een half miliioen. waar
voor evenwel tot heden geen enkel bod is
ingekomen. Genève en Zwit erland, rekening
houdende met de mogelijkheid eener ver
plaatsing van den zetel van den Volkeren-
hond naar el dors, hebben zich daarom garant
geeteld voor dien minimum verkoopprijs.
Van het benoodigd nieuwe terrein, drie
naast elkaar gelegen bezittingen, zijn er
reeds twee in eigendom overgegaan wn
de S. D. N. De eigenaar van het derde
landgoed, „la Perle du Lac" vraagt 930.000
frs., de S. D. N. biedt echter slechts
650.000, het bedrag door de kunligen vast
gesteld als de waarde. Daar de eigenaar
niet voor minnelijke schikking vatbaar
blijkt, besloten Confédératie en Canton tot
onteigening over te gaan en is een daar
toe strekkend wetsvoorstel* ingediend.
tegenpartij ontkent echter de aanwezighei
van het motief „ten algemeenen nutte" w
heeft op dien grond verzat aangeteekend.
Een proces, welks uitslag weinig twijfel
achtig lijkt, is hiervan het gevolg. De elnl-
beslissing, welke hier met groote belan?
stelling tegemoet wordt gezien, is teg«*
Februari te verwachten. De aanwezighei
van de S. D. N., waarvoor Genève zie
groote opofferingen getroost h -eft, is vo
ïnze republiek een levenskwestie gewo d n
Behalve met de plotseling invallend*
koude, heeft de herfst ons nog een ande
Rurprise bereid, in den vorm van een berc
storting, afkomstig van de Cirae Ie I'Est
een der toppen van de Dent du Midi. h:
geweldige massa rots, ijs en aarde storu
zich in een ravijn, dat de bedding vormt va*
een torrent, de onstuimige St. Bar'h
lémy. Een moment werd de beek hierdo1'
2—3
