Is Eerzuchtige Berkeboom.
Trouwe Vriendschap.
CORRESPONDENTIE.
citen; daar klonk een schot en Heintje
iel dood neer.
•Vu kwamen ook twee andere honden te
wrschijn; Moortje met een neus vol krab-
els. doch met schitterende oogen. Fidel met
en jaloerschen blik op den reddpr van
lector Deze werd in een wollen doek m
el rijtuig neergelegd, vanwaar hij Moortje
>n dankbaren blik toewierp, terwijl hij
i h stellis voornam, zijn redder deze edele
te vergelden.
)e jagers prezen en streelden Moortje,
;e zich nu weer eens in al zijn kracht
jd doen kennen Hun jachtlust was opge
eft, en nu kwamen zij op den inval om
b den nabijgelegen vijver op eenden te
m jagen, dan kreeg Pluto ook wat te
Den.
\lidden in den vijver bevonden zich een
jat kleine eilandjes, die met hoog gras
ren begroeid, en een geliefkoosde ver-
[plaats voor wilde eenden waren.
Pluto plaste reeds in het ondiepe water
tod, terwijl Moortje en Fidel achter de
?ere aansprongen. ,,Kwekkwek!" Dat
iren twee eenden Pluto vloog met groote
jrongen op een der eilandjes toe, van
aar de twee eendeD ook werkelijk opvlo-
eo Daar knalden de geweren. De heer
iQ Heidebosch had één der eenden ge-
offenPluto pakte het dier en bracht het
wispelstaartend aan zijn meester, die den
c-üd over den kop streek en de eend in
e weitasch stak.
„Kwek-kwekDaar zwom de andere
end tusschen het hooge riet uit om haar
rieudin te zoeken, Fidel begaf zich te wa-
er en zwom naa. de eend, terwijl Pluto
m den anderen kant den vogel trachtte
i naderen.
Frits legde aan en schoot.
Een klagend gehuil van Fidel klonk over
t: water, en de eend vloog weg. Frits
13 nog een zeer ongeoefend schutter;
had Fidel getroffen en de eend ge
it. Hulpeloos spartelde de gewonde in
water rond, en hu zon stellig verdron-
'i zijn, als Moortje zich met te water
ii begeven en hem met groote moeite
ia land had gebracht, waar Frits, die
wr zijn oom duchtig beknord werd we-
23 zijn onhandigheid, het gekwetste
:r voorzichtig naast Hector in het rij-
legde.
De jagers hadden nu genoeg van de
at, en de terugtocht werd aangevan-
ta. Moortje lag tusschen de twee ge won-
ra in en likte ze om beurten. De twee
redden schaamden zich, dat zij het arme
ier altijd zoo geplaagd hadden, en namen
ch stellig voor in het vervolg goed voor
loortje te zijn.
Aan dit voornemen zijn zij trouw geble-
to. Nu en dan werd er nog wel eens even
ekibbeld, zooals dat in ieder hondenleven
oorkomt-, maar zi; bleven goede vrienden
a Moortje had nu voortaan een best
ven!
In het bosch stond een wgze, verstandige
ikeboom. Zgn stam was dikker en sterker
ar. die der andere boomen in het woud
11 hg was zóó groot, dat hij boven alle
tdere uitstak. Daar hij zoo bijzonder mooi
d forscb was, werd hij tot Koning over
"-1 boomen uitgeroepen.
Nu stond er naast dezen machtigen Ko-
"g Eik een kleine, rechte berk. Dit w. s
J* een fraaie boom, want zijn schors was
Verachtig wit in de zon en stak daardoor
tegen het groen van stammen en
Meren af. Ook was zijn vorm neel sierigk.
freze dwaze berk had echter te veel
riuifterd naar het gevlei der madeliefjes
F1 grashalmen, die aan zgn voet groeiden,
ili werd er eindelgk zóó ödel door, dat
Ptl zich veel beter en mooier dan den groo-
E e& ging voelen. Op zekeren dag zei hij
P*11 ook tegen een hagedoorn, die daar in
Jr buurt stond:
..Heb je wel gemerkt, dat Koning Eik
1»/ begint te worden? Hg is lang niet zoo
L"?' meer als hg geweest is en het zal
Erf *1, met Z^n f^or'e gedaan zijn. En nu
gj0 ik gedacht, mgnheer Hagedoorn, dat
Ef women er verstandig aan zouden doen,
'n plaats kozen."
1 o hagedoorn kreeg echter een onbe-
VERHAALTJE OP RIJM
door
C. E. DE LILLE HOGEHWAARD.
Bruun van de buren was alleen,
Alleen in 't groote huis.
Want och, het baasje en de vrouw,
Die lieten hem maar thuis I
Z ij gingen uit en hadden pret,
Maar Bruno had het land.
Droef drentelde hij door den tuin,
Ging liggen op het zand.
Daar klautert over 't muurtje fluks
Zijn kleine buurvrouw Koos,
En Bruno, die van 't meisje houdt,
Is nu niet langer boos.
Hij laat zich troosten door het kind,
Zijn kop tegen haar aan
Klein Koosje fluistert: Zullen wij
Nu samen spelen gaan?
Bruun kwispelt vroolijk met zijn staart;
Vergeten is 't verdriet,
En als zijn baasje thuis weer komt,
Weet hij niet, wat hij ziet:
Hoe Bruun je rede
Bestaat er niet
Ga nu maar gam
Ravotten in de
Klein Koosje tegen Bruno aan
En van het spelen moe,
Is ingedut en slaapt gerust
De baas denkt: 'k Weet, wat t doel
Vlug haal 'k mijn foto-toestel en -
Kiek Koosje met haar vriend,
Ze hebben, als 't kind wakker wordt,
Een extraatje verdiend.
Ik maak een wand'ling nog met Bruun,
Vraag, of Koos ook mee mag
- En dan bij Bruno blijven kan,
Den heelen. lieven dag.
Koos' Moeder vindt het goed en zegt:
Ik wensch je veel plezier
Stoei jij maar vroolijk, lieve kind,
Met Bruun. dat trouwe dier.
Ik weet nog goed, dat lang gelecn
Jij op een warmen dag
Plots wegliep, hard. het hekje uit
Enin den vijver lag.
Liever hond
zoor mij.
met Bruno mee.
wei.
d-iarlrjke lachbui. Toen hg eindelgk wat
bekomen was on weer praten kon, zei hg
tegen den berk (die dit antwoord heel on
beleefd vond^:
„De boomen zullen wel een koning kie
zen die zóó groot is, dat iedereen hem
zien kan."
Vanaf dit oogenblik nam de berk zich
vooi even groot te worden als de eik. Hg
maakte onmiddellijk een begin met groeien
en toen hg zag, dat hij grooter werd, dacht
hg-
„Nu moet ik ook krom en knoestig wor
den evenals Koning Eik."
En werkelijk, dit gelukte ham zóó goed,
dat de madeliefjes en grashalmen zeiden:
„Maar, mijnheer Berk, u verliest hecle-
maal uw rechte houding. Wat scheelt er
toch aan?"
Na eenigen tijd brak er op eon nacht een
vrees ei ijk onweer los, dat twee uren aan
hield en den berk m tweeën
splitste. Eén helft viel met luid geraas naar
beneden. De eik merkte er het meest van,
want de halve berk tuimelde tusschen de
uitgestrekte armeü van Koning Eik en
sloeg sommige van 2rjn mooiste eikels af.
Ook hier was het weer:
Hoogmoed komt voor den val.
Genieten jullie allen van de herfstva-
cantie 1 Als je dit leest, zal je zeggen ik
heb al genoten, aat pretje is al weer
voorbij. Velen schreven* „het is maar
zoo'n korte vacantie Maar het is toch
ook maar een extraatje, vroeger bestond
dat niet, wij hadden in onze jeugd geen
schoolvacantie tusschen de zomervacantie
en de kerstvacantie. En nu dezen Maan
dag was het prachtig zonnig weer, dus
wie lust had ui wandelen of fietsen, kon
het doen zonder angst voor regen of
sneeuw of storm of zoo iets
Nellie Hagoor*. hoe oud ben je precies
vanaf elf jaar mag men met de grootertn
meedoen. Had je 40 woorden ingezonden,
dan zaa ik je toch ook wei bij de grooteren
hebben vermeld L. Hagoort ik had zoo
zeker gedacht dat je er eer woordje bij
had geschreven deze keer, je doet het dan
toch zeker wel de volgende week als ie
den prijs al hebt gehaa'd
Louis Affourtit, heb jii ook gewacht, tot
je den prijs hebt, met mij te schrijven
was je niet blij, toen je je naam las by
de gelukkingen
Bertha van Iterson, dat doet mij genoe
gen dat je nu met des te meer ijver gaat
meedoen nu je gelukkig bent geweest by
het loten. Jp nu kon je mij nop met den
titel melden, alleen ma1!, dat je erg in je
schik bent, dat je een prijs mocht gaan
halen.
Bame Kenbeek, heb je veel kunnen le
zen in je herfstvacantie, kan je altijd
mooie boeken krijgen or leenen 1
Ali de Groot, veel plez er aanstaanden
Zondag, gezellig hè zoo'n verjaardag op
eon vrijen dag
Bep Spierenburg, ik denk er met over
om het kwalijk te nemen als je geen brief
schrijft, zend dan alleeD maar de oplossin
gen in. Prettig koperen bruiloft gevierd?
heb je ook wat voorgedragen 1 Zoo, ben ie
nu al over 5 kindertjes tante, een heelo
rijkdom hoor
Annie Bavelaar, je raadscJ zal later
eens een beurt krijgen
Jo de .Tongh. je had fep deftig onder-
