De Hot der Leugenen No. 20361. LEiDSCH DAGBLAD, Vrijdag 30 Juli Tweede Blad Anno 1926. KERK- EN SCHÖÖINIEUWS, Prov. Staten v. Zuid-Holland. GEMENGD NIEUWS. Gore!. Kerken. Beroepen Te Roüevnile: J H. An- tuma, cand te Kn-u'n.rIITe Zalk: F Dres- sethuis cand t- Winschoten; le Genderen; B. W M. Kok, te Wommels. Beveiti;,jia en intrede candidaat Sine',ik te Zevenbergen. De classis Klurhlert der Geref. Kerken heeft in haar te Breda gehouden vergade ring peremptoir geëxamineerd en met aJge- meene stemmen lol den Diensl des Woords en der Sakramenten toegelaten, de heer J. Bmelik cand. te Hillegom, beroepen predi kant der Gerof. Kerk te Zevenbergen Cand Smelik zal Zondag den 29sU-n Aug- ftS zn intrede doem na bevestigd- te zijn door Bs K Schilder van Oegstgeest. terwijl hij zich Maandagavond 30 Aug met een kort ■woord hoopt te verbinden aan den Evan- gelisatiepost Roosendaal, die onder Zeven bergen ressorlecrt. Ned. Herv. Kerk. Algemeene Synode. VIII. De president verwelkomt dr. H. Schok- fcing en deelt mede, dat de heer N. Koo- mans zijn herbenoeming tot lid van den /aad van beheer voor do predikanlslrakle menten heeft aangenomen. Kennis wordt genomen van het besluit der SynoduS'Contracta, Waarbij de heer II. J. Pijnacker Hordijk niet ontvankelijk is verklaard in zijn hooger beroep van een be sluit van het provinciaal kerkbestuur* van Friesland. De ring van Viancn heeft dispensatie ver zocht van art. 23 reglement vacaturen. Hierover zullen eerst de kerkelijke bestu ren moeten worden gehoord. De heer Van Zwet rapporteert over 34 tabellarische verslagen van proponentsexa mens. Er wordt o. a. bij de bespreking op gewezen, dat tengevolge van het herziene reglement op het examen de prov. kerkbe sturen zelden kunnen vergaderen zonder dat een groot deel van hun tijd door het exami- necren wordt in beslag 'genomen. Het verslag der hoogleeraren vanwege de Ned. Herv. Kerk over den staat van hel hoo ger onderwijs in de godgeleerdheid gedu rende 1925—'2G wordt in behandeling ge nomen. Te Leiden lieten zich voor den cur sus 1925'26 46 studenten inschrijven, ran wie 12 voor de eerste maal. Acht leg den het voorbereidend kerkelijk examen af. o. w één vrouwelijke candidaat. Te Utrecht werden 157 ingeschreven, van wie 46 voor de eersle maal, terwijl 14 het voorbereidend examen aflegden. Te Groningen waren deze iijfers resp. 36. 5 en 2. Den kerkelijken hoogleeraar dr. J. P. Slo- temaker de Bruine wordt eervol ontslag ver leend uit zijn Utrechlschen werkkring. ■„Woorden van dank en waardeering wijdt de president aan hem, terwijl ook gedacht wordt aan den ijver en de groole bekwaane- heid waarmede de hoogleeraar meermalen in de Synode als prae-adviseur is opgetre den. Behandeld wordt een rapport van den Jheer Boomslra over een verzoek van de Nederl. Organistenvereeniging, hierop neer komende, dat le. de psalmen en gezangen in de kerkboeken zullen worden gedrukt in Ihedendaagsch notenschrift; 2e. dat wordqg ingevoerd de rhythmisohe zang; 3e. dal aan 'de gezangen, waarin kleine wijzigingen, de melodie betreffende, zijn aangebracht, de .Oorspronkelijke melodie worde teruggegeven; '4e dat te moeilijke en verouderde melodieën door andere worden vervangen. Het verzoek is door de classicale vergadering jnder- sleund. De meerderheid in de commissie kan zich op grond van praclische bezwaren niet met het verzoek vereenigen en meent, Jat allicht inwilliging van een finale oplos sing van de quaestie van den gemeente zang in den weg zou staan. De president wijst op de belangrijke toe lichting, welke de vereeniging bij haar ver- ,zoek heeft gevoegd. Intusschen moet de con clusie der commissie zonder hoofdelijke stemming worden aanvaard. Prof. Knappert behandelt een voorstel van dr. C. J. Niemeyer, aldus luidende: le. de Synode spreke uit, dat zij het wen- sclielijk acht, de rechtspraak in de kerk, ge heel of gedeeltelijk, te onttrekken aan de kerkelijke besturen en op le dragen aan nieuwe, in le stellen, onafhankelijke rechts colleges; 2e de Synode benoeme een com missie, om te onderzoeken, op welke wijze en in welke male de onder le. genoemde gedachte het best jal kunnen worden ver wezenlijkt, en het resultaat van haar nder- zoek samen le vatten in voorstellen tot wets wijziging. In de commissie vis een meerderheid die tegen dit voorstel inde minderheid zou hel eerste gedeelte willen aangenomen zien, waaruit de aanneming van het tweede van zelf volgen zou. Hel rapport zal later in be handeling worden genomen. Daarna wordt over twee rehabilitatie-ver zoeken gerapporleerd De Gereformeerde Kerken in Nederland. Gisteravond heeft de Kerkeraad van dc Gereformeerde Kerk Amsterdam-Zuid (bui ten het Kerkverband) vergaderd In deze vergadering zijn o m. behandeld de overeen komst met de Geref. Kerk te Zajidvoort en het contract, dat dezer dagen is tot stand gekomen lussehen Amsterdam-Zuid (Syno daal) betreffende (Te kerkelijke goederen. Beide overeenkomsten werden goedgekeurd. Het kerkverband dat tusschen Amsterdam- Zuid en Zandvoort is lot stand gekomen, luidt als volgt- - Door de Kerkeraden van Amsterdam-Zuid en van Zandvoort is het volgende besluit genomen De. Kerken van Amsterdam-Zuid en Zand voort besluiten, dat zij, gezien hare geschie denis tot op dit oogonblik, met elkander het kerkverband herstellen en dit verband zullen onderhouden in de eenheid der be lijdenis overeenkomstig de Drie Formulie ren van Eenigheid en wat de kerkregecring betreft, overeenkomstig de Kerkenordening van Dordrecht, laatstelijk herzien op de Ge nerale Synode der Gereformeerde Kerk in Nederland, gehouden te Utrecht in 1905, waarbij zij als bindend houden de bepalin gen der Gereformeerde Generale Synodes lot en met die van Utrecht in' 1923, evenwel zich voorbehoudend eene nadere beslissing omtrent de conclusies der Generale Synode van Utrecht in 1923, vervat in Artikel 127 harer Acta. (Dit betreft het Vrouwenkies recht le Zandvoort). Voorts spreken de beide Kerken nadrukkelijk uit, dat zij van harte begeeren weder te worden opgenomen in het verband der Gereformeerde Kerken in Nederland, zoodra deze Kerken terugkee- ren tot ongerepte trouw aan de Drie. For mulieren van Eenigheid en onverzwakte handhaving der geldende Kerkenordening. PREDIKBEURTEN. Voor Zondag 1 Augustus. Bodegraven. Ned. Herv. Kerk: Voorm., 10 uur, en nam. halfzeven, ds. Van Hoff, uit Wilnis. Geref. Kerk: Voorm., 10 uur, en nam., halfzeven, ds. De Jager, uit Doornspijk. Geref. Gemeente: Voorm., 10 uur, preek- fezen; en nam., halfzeven, ds. Van Reénen. Boskoop. Ned. Ilerv. Kerk: Voorm., 10 uur, ds. De Jong, uit Enkhuizen. Salvatori: Voornv, hallticn, en nam., 6 uur, de heer De Jonge. Ned. Herv. (Geref.) Evangelisatie: Voorm. halftien, ds. W. J. van Lokhorst, uit Delfts- have^; en nam., 6 uur, ds. Oltevanger. Geref. Kerk: Voorm., 10 uur, en nam., 6 uur, ds. Fernhout. De Kaag. Ned. Herv. Kerk: Voorm., 10 uur, de eerw. heer L. van der Meer, uit Noord- wijk-aan-Zee. Katwijk-aan-Zee. Geref. Kerk: Voorm., 10 uur. en nam., 6 uur. d9. S. W. Bos, uit Dokkum. Leiderdorp. Ned. Herv. Kerk: Voorm., 10 uur, beves tiging van ds. Mondt, uit Nijehaske, door ds. Lovink, uit Scharnegautum; nam. halfdrie, ds. Mondt (intrede). Geref. Kerk: Voorm., halftien, en nam., halfzeven, ds. Woudstra. Nooidwijk-Binnen. Ned. Herv. Kerk: Voorm., *10 uur, ds. Hermanides, uit Valkenburg. Geref. Kerk: Voorm., 10 uur, en nam., 5 uur, ds. L. J. Goris, em. pred.' le Amers foort. Noordwij kerhoüt. Ned. Herv. Kerk: Voorm., 10 uur (Bed. II. A.\ en nam., 7 uur (dankzegging), tel kens ds. P. Hofwede. Noordwijk-aan-Zee. Ned. Ilerv. Kork: Voorm 10 uur (Bed. H. D.) en nam.. 5 uur, ds F. G: Hospers. Geref. Kerk: Voorm., 10 uur, en nam., 5 uur, ds. Koers. Oegslgeesl. ■Ned. Herv. Gem.: Voorm., .^J^ur, in het .Groene Kerkje", ds. Jansen Schoonhoven (H. A); nam., 5 uur. in „Irene", dezelfde. Oude-Wetering. Remon. Gcm.: Voorm. halfelf. dr. Sax. Valkenburg. Nod. Herv. Kerk. Voorm., 10 uur. ds. mr. J. VV. Verbuigt, uit Leiden, en nam., 5 uur, ds. Hermanides. Voorhout Ned. Herv. Kerk Voorm., 10 uur, dc heer E. L. de Wilt, uit Noordwijk aan Zee. Waddinxveen. Ned. Herv. Kefk: Voorm., 10 uur (Bed. H. D.), en nam., halfzeven, ds. II. A. de Geus. Geref. Kerk: Voorm., 10 uur, en nam., 6 uur, ds. J. J. Wiélenga, uit Alblasserdam. Zoeterwonde. Ned. Ilerv. Kerk. Voorm. halfelf (nieuwe tijd), ds. J. H. Mulder (Bed. II. A.). Zwammerdam. Rcmon. Geref. Gem.: Voorm., halfelf, dr. A. Günther, uit Doesburg. (Vervolg van gisteren). De heer DE WILDE besprak na dc pauze bet stellen van voorwaarden aan een par ticulier geslicht. Dit geschiedt elders niet. In Roltèrd. heeft men zich garant gesteld voor een kapitaal ten dienste van Eudokia, zon der dat de raad er aan gedacht heelt waar borgen te stellen ten opzichte de arbeids voorwaarden. De beer VAN AALTEN (Rotterdam). Dat is geen gesticht waar uitsluitend patiënten van de provincie verpleegd worden. De heer DE WILDE betoogde voorts, dat ook in Oud-Rozenburg geen voorwaarden gesteld zijn en dat hier geen sprake is van subsidie, doch slechts van een leening te gen de rente van den dag. Dat de provincie betaalt voor onbezette plaatsen is omdat zij van die plaatsen zeker wil zijn. Op grond van geldelijke verhoudingen kunnen geen voorwaarden gesteld worden. Evenmin in het belang van personeel of verpleegden, daar de religieuze verpleegsters en verple- gerrs zich geheel aan hun taak offeren. Het gaat hier om het belang der verpleegden en aangezien in de contracten een goede ver pleging wordt gewaarborgd, zijn daardoor tevens de verplegenden beschermd. De heer FRANCKEN diende de volgende motie in: De Prov. Staten van oordeel, dat in de overeenkomst lussehen de Provincie Zuid- Holland cn die van de Zusters van Liefde te Venray moeten worden opgenomen bepa lingen ter verzekering van een behoorlijken rusttijd van 't verplegend personeel, noodigt Ged. Staten uit zorg te dragen, dat zoodanige bepalingen in de definitieve regeling wor den opgenomen. Na repliek van den heer TER LAAN maak te de heer M. H. W. HOVY ('s-Gravenhage) eenige opmerkingen over het door den heer ter Laan gesprokene. De heer J. H. SCHAPER (lid van Gcd. Sla- ten) betoogde, dat hij het van belang acht, dat de zielszieken naar hun gezindte ver pleegd worden, maar dat er geen sprake van dwang mag zijn. Den opzet achtte spr. niet te groot, maar hetgeen de heer de Wilde had gezegd pver de arbeidsvoorwaarden bleef z.i. beneden de maat. Er is een compromis ge troffen in dezen zin, dal het' bestuur de ar beidsvoorwaarden vooraf mee zou deelen aan Ged. Staten. Spr. zou willen, dat Gcd. Stalen de door den heer ter Laan gewilde toe zegging deden, en art. 2 van de regelingen voor de gestichten te Koude water on Venray ter waarborging van een goede verpleging, ook van kracht verklaarden voor dit geslicht Mei. GROENE WEG repliceerde. De heer DE WILDE dupliceerde en zeide namens Ged. Staten, dat bedoold artikel in de definitieve regeling zal worden opgeno men. De heer mr. S. J. L. VAN AALTEN (Rot terdam) vroeg een duidolijke verklaring wat verstaan wordt onder een voldoend, aantal personeel, waarvan in bedoeld artikel sprake is en of daarbij ook rekening gehouden wordt mot het aantal arbeidsuren. De heer TER LAAN verklaarde zich nu bij het voorstel te zullen neerleggen. In de win- terzilling kai^ nog over de definitieve rege ling gesproken worden. De heer FRANCKEN was niet bevredigd door dc verklaring van den heer de Wilde en handhaafde zijn motie. DE VOORZITTER raadde den heer Francken aart zijn motie in te trekken, om dat verwerping een verkeerden indruk zou wekken cn omdat in dc winlerzitting Ged. Staten mededeeling zullen doen van het antwoord van liet gestichtsbestuur. De heer FRANCKEN trok zijn motie in. Hel voorstel van Ged. St. werd z.h.s. aange nomen. De vaart Delft-Vlissingen. Bij het voorstel van Ged. Stalen om de verordening op de stoomvaart in de boezem wateren ter tegemoetkoming aan het^wer- zoek van dc Vereeniging De Delftsche Groentcnveiling, zoodal het gedeelte van de vaart van Delft naar Vlaardingen, gelegen tusschen Delft en de veilingsgebouwen van adressanle met motorbooten kan worden bevaren zonder vergunning ingevolge art. 4, stelde de heer VAN DER HOUT (Naald wijk) voor om in dit gedeelte geen sleeper toe le laten. Hel lid van Ged. Staten dc heer SCHAPER zag in het toelaten van sleepcn met een beperkte snelheid van hoogstens 80 M. per minuut geen bezwaar. Het voorstel werd na cenigc discussie aangehouden tot heden. Subsidie. Bij het voorstel van Ged. Stalen om af te wijzen het verzoek om ten behoeve van het lilde Int. Congres voor Reddingswezen en Eerste Hulp bij Ongelukken een sub sidie toe le kennen, bepleitte de heer A. J. TEN HOPE (Rotterdam) toekenning van een subsidie van f 500, waartoe hij het voor stel deed. De heer VAN ZADELIIOFF (Dordrecht) sloot zich hierbij aan, met verwijzing naar het belang voor deze provincie rnet haar zeekust en druk automobielverkeer. Namens de commissie sloot de heer BEEKENKAMP zich bij het voorstel van den heer ten Hope aan. De heer BRAUTIGAM steunde eveneens dit voorstel. Dc heer BRAAT zag het nut van dit sub sidie niet in. Het lid van Ged. Stalen de heer VAN BOEYEN herinnerde aan den aandrang van Prov. Staten om de subsidies voor ver wijderde belangen, gezien van provin ciaal standpunt, te beperken. Bovendien is nog nooit een subsidie voor het redding- wezen verleend Het voorslel-Ten Hope werd verworpen roet 32 Tegen 27 stemmen. Bij het voorstel van Ged. Stalen om aan de gemeente Schoonhoven als voorloopige bijdrage in de kosten van restauratie van de kerk en den toren der Ned -Herv. Gem. over 1926 een subsidie van f 3500 toe te slaan en zich in beginsel bereid te ver klaren in de totale kosten, mits die f 300 000 niet te boven gaan, hel vierde deel bij te dragen, ontwikkelde de heer BB A AT be zwaren tegen een subsidie tot herstel van deze ruïne. De heer HOVY kwam op tegen deze ont binding van het platteland en verdedigde het voorstel namens de commissie. Het lid van Ged. Stalen, de heer HEU- ICELS verdedigde liet voorstel van Gedep. Staten. Het voorstel werd h s. aangenomen. De vergadering we-d le 5 uur geschorst tol Vrijdagmorgen 11 uur, wanneer begon nen zal worden met de slemming voor leder, van dc Eerste Kamer. De overval te Bussum. Volgens de „Tijd" wordt B., behaive van don overval op directeur Joosten van de Boazbank le Bussum ook verdacht van de inbraak, enkele maanden gelegen te Zwaag- dijk gepleegd waarbij eep weduwe werd ge wond. Hij hééft "te Hoorn een batterij voor zijn zaklantaarn gekocht, welke later le Zwaagdijk is gevonden Het schijnt, dat B. met zijn woonwagen daar verbleef. De brave wachtcomman- dant. De volgende ware historie dio van humor allerminst ontbloot is, speelde zicli zeer kort geleden af aan zeker politiebureau te Amsterdam, meldt het „Volk". Daar waren dan, op verschillende uren van den dag, twee arrestanten binnenge bracht. De eene, dien wij Jansen zullen noemen, had al te groote offervaardigheid jegens Bacchus betoond, de andere dien wij als Pietcrsen zullen aanduiden, was aange houden, daar hij een Vonnis te zijnen laste had, dat naar de justitie, die in 's Rijks hotel blijkbaar mol lcqge kamere zit, oor deelde, eindelijk eens moest worden on dergaan. Beide arrestanten kregen zooals gebrui kelijk is logies in de cellen van het bureau, dc eersle „ter ontnuchtering" zooals dat officieel heet, de tweede ter „voorloopige bewaring" in afwachting van zijn uitleve ring aan dc geblinddoekte vrouwe, die ver langend was hel appeltje met hem te schillen. En, zooals eveneens gebruikelijk is, beide arrestanten werden, alvorens men hen in sloot, gefouilleerd en al wat zij bij zich hadden, werd door den wachtcommandant feitelijk opgeborgen. Tot zoover ging alles, zooals het naar letter en geest der voorschriften inzake den internen politiegcest behoort te gaan. Maar toen naderde hettijdstip dat de arrestant Jansen geacht werd bekomen te zijn van zijn alcoholische beneveling en een agent kreeg opdracht Jansen uit de cel te halen, opdat hem zijn vrijheid zou worr den hergeven. De politie-beamhlo klopte op de eersle de beste celdeur, waarin hij eenige bewe ging meende te hooren en onder den uit roep: „Hé Jansen, ben je wakker?" ont grendelde hij de celdeur, waaruitPie- tersen te voorschijn kwam. De polilie-beambte, die noch bij de in sluiting van Jansen, noch bij die van Pie- tersen tegenwoordig was geweest, geleidde den pseudo-Jansen naar het lokaal van den wachtcommandant, die op het tijdstip dat de arrestanten waren binnengebracht, ook niet in dienst was. „Nou Jansen, je kunt weer weggaan. Hier heb je je bullen terug en denk d'r nou ver-- der een beetje om." Aldus ongeveer sprak de brave wacht commandant lot Pictersen, toen hij Jansen uit hel politie-arrest dacht te ontslaan en hij gaf hem de voorwerpen, bij diens fouil-! leering afgenomen, weer terug. En zoo geschiedde het dat Pietcrsen, be halve een zakdoek, sleutelbos, tabaksdoos, pijp enz. ook een kleine acht gulden Ier hand werd gesteld. Tegen die laatste gave had Pietcrsen bezwaar. „Dat geld is niet van mij", zei de eer lijke kerel, met het oprechtste gezicht, dat hij trekken kon. De wachtcommandant echter, gedachtig aan het verhaal, dat hij van zijn voor ganger had gekregen, dat Jansen straat- dronken het bureau was binnengebracht, meende te begrijpen, dat dc ontnuchterde niet meer wist. dat hij nog geld bij zich had en voegde hem daarom loe: „Nou, 't is in orde hoor, geen kletspraatjes moer, en maak nou maar gauw, dat je de straat op komt" Naar het Engelsch van JUSTUS MILE FOSMAN. Door J. S. 8). „Ja," zei Mallory vriendelijk. „Het is wel een keuze opnieuw voor je, Eleanor. Ik ben piet gekomen, om je aan een plicht te her inneren." Hij voelde vaag, dat hij een gevaarlijken Weg insloeg en niet precies het spel speelde, dal hij spelen moest. moest er gebeu ren, als ze hem aan zijn woord hield en hem wegzond, omdat hij haar niet aan stond? Maar heel erg ongerust, dat het zoo'n vaart zou loopen, maakte hij-ztch niet ..Als je dat dan weten wiH,"' i zea het meisje en sloeg de oogen neer, „ik ben niet teleurgesteld, weet je, heelemaal niet. Ik ben hl ij, dat je zoo groot bent!*' lachte zij. „Ik was bang, dat je kort en dik zou wezen Ik heb een hekel aan zwaarlijvige mannen. Ik moet zelfs opkijken om je aan te zien, merk je wel? En ik ben heel lang, even lang als de^ meeste mannen, die ik heb gekend, 'e 'bent heelemaal niet, zooals ik vreesde, zooals ik eigenlijk gedacht had, .lat je was. Vind je het niet zonderling, Karei?" Karei, Karei?" dacht Mallory. „Wat be doelt ze toch met dat Karei? Och naluur- _uk Karei natuurlijk. Ezel, die je bent, be dank toch wiens plaatsvervanger je moet zijnl" ..M at is het foch een zonderling ongeval, at mij overkomen is. Waarom moest mij .u zooiets buitengewoons treffen?" Ze i ng, a^Szaam naar d0 bemeste marmeren mii fontein en ging zitten. Mallory 2ette zich naast haar neer „Het was een wreed lot," ging se verder, „ongelooflijk WTeed. Denk je den toestand in van een meisje, dat getrouwd is met een man, dien ze zich niet herinneren kan ooit gezien te hebben. Het zou grappig zijn, niet waar, als het niet zoo verschrikkelijk was.' „Verse hrikkell ijk?" glimlachte Denis Mal lory. Het meisje stak haar hand uit met een hartelijken lach. „Ach, je begrijpt toch wei, wat ik meen, niet/waar?" riep ze uit. „Jij bent niet ver schrikkelijk, maar de heele geschiedenis, het vreemde, hot geheimzinnige, ik weet, dat ik je vrouw ben, Kanet maar zie je niet, dat ik me onmogelijk ais je vrouw kan gevoelen ^ie je niet, dat je nog geheel een vreemde voor me bent, en dat alles, wat ik eenmaal van je geweten heb, wat ik voor je gevoeld heb, eenvoudig uitgewischt is, alsof het nooit had bestaan? Je zult heel goed voor me moeten zijn, Karei, en heel gedul dig, voorloopig. Je moet me tijd laten om weer om je te gaan geven, om opnieuw yan je te gaan houden. „Als dat mogelijk is," zei Mallory. „Welzeker, ja, natuurlijk is dat mogelijk. Ik denk zelfs, dat het meer Is dan moge lijk," zeide prinses Eleanor en wendde haar hoofd van hem af. Toen schoot ze opeens in den lach. „Ik geloof heusch, dat je er op uit bent om te probeeren, of ik niet wat aardigs tegen je zeggen zalJe vischt naar een com plimentje. Het idee, dat je probeert met me te flirten I" „Ik hou niet van flirten," ging 2e voort. „Veel mannen plachten met mij le flirten." „Ellendelingen!" gromde Mallory en dc Prinses lachte. „Wel, wel, jaloersch? O, mijn Prins!" En zij klapte in de handen van pret. j „Ik ben- jaloersch op iederen man, die je ooit gezien heeft," zei Mallory en hij was volkomen oprecht! „Dat hoef je heelemaal niet lie zijn," zei het meisje. Ze leunde een weinig naar hem over op de oude 3teenen bank en legde haar beide handen op zijn schouders. De groole blauwe oogen zochten hem, en bleven onaf gewend op hem gericht „De andere mannen doen er niets loe, Kaïel," zeide zij. „Daar is immers -geen en kele andere man, die meetelt. Ik ben met jou getrouwd, en ik zal je ook altijd trouw zijn, altijd. Alleen geef me tijd, tijd om je te leo- ren kennen, om van je te leeren houden, zooals ik behoor le doen, voordat ik met je naar Novodnia ga. Je mag me hier iederen dag komen bezoeken, wil je dat doen? Flirt met me. Karei, maak mij het hof; zorg, dat ik je. liefkrijg. Ik geloof, dat ik nooit een man heb gezien, die zoo gemakkelijk mijn liefde zal kunnen verwerven als jij het zal kun nen. Och, als ik je alleen maar zoggen kon hoe gelukkig ik ben, dat jij bent zooals ik je nu voor me zie, groot en sterk en teeder, juist de soort, man, waarvan men houden moet. Ik ben vreeselijk vermoeid en treurig en ziek geweest en alleen maar, omdat je niet eer gekomen bent. Ik dacht, dat ze je met opzet van me weg hielden. O, allerlei vreeselijke vermoedens heb ik gehad. Maar nu ben je hier, en ik mag je iederen dag zien, nietwaar? Je zult zien, hoe gauw ik dan weer even gezond en 9terk word als vroeger. Kijk toch niet zoo plechtig en zoo ernstig, Karei. Glimlach weer, je hebt den zonnigslien vriendelijkslen glimlach, dien ik ooit heb gezien. Ik zie er uit hoe leer en trouw je bent en hoe vast ik op je rekenen kan." Mallory schrok vs:i m beidé lief- koozende handen en de eerlijke blauwe oogen. Zijn gezicht was pijnlijk vertrokken. „Och, je maakt, dat ik me een bruut en een bedrieger voel, Eleanor," zei hij smar telijk. Maar het meisje lachte. „Jij een bruut? Jij een bedrieger, Karei? Zeg toch geen dwaasheden; ik weet natuur lijk wel, dat em man eenigszins anders tegenover het leven slaat dan een meisje. Hij leeft een wat ruwer leven. Hij moet din gen zien en hooren, waar een meisje meestal nooit van hoort, maar een bedrieger? Jouw glimlach is niet die van een bedrieger, mijn Prins, en je oogen zijn oprecht. Neen, vertrouwen kan ik je; daarvan ben ik zeker. Zij leunde met het hoofd achterover tegen den stam van den kastanjeboom die achter de bank stond. Hel zonlicht, dat door het jonge groen scheen, zette haar hoofd in een zacht gouden gloed met lichte schaduwen. Mallory wendde het gezicht af. „Heb je me in hel geheel niets ie zeggen?" klaagde de Prinses na een poosje. „Hè, wat? Ja, zekerI" Mallory kwam weer tot zichzelf cn waagde opnieuw een blik op het naar boven gekeerde gezichtje en het haar, dat straalde in hel gouden zonlicht en opnieuw draaide hij het hoofd ora. „Ik heb" zooveel te zeggen, dat ik niet weet, waarmee ik beginnen moet, en wat ik het eerst zal zeggen. Ik zou je graag een heele boel vertellen over jezelf, en hoe ik vind dot je er uit ziet, en zoo, maar dat mag ik niet. Je hebt gezegd, dat ik geduld moet hebben ik zall je dat morgen wel zeggen, of de volgende week misschien." „Als je het in dien tijd maar niet ver geet. Kon je niet eene beginnen, heel voor zichtig dan maar? Het heeft natuurlijk geen haast. Ik kan wel zeggen, dat ik er uit zie als de meeste andere vrouwen, niet? „Neen, dat doe je niet," zei Mallory, „en je weel heel goed, dat het niet zoo is. Jij, jij bent de.neen, ik zeg het toch niet, van daag ten minste niet, daargelaten of ik er nu kans toe zou zien het te zeggen." „Nu dan," zei de Prinses, „als je het dan liever uitstelt, mag je wel. Verlet me dan maar eens, waarom je niet eer naar me toe gekomen bent. Ik ben er toe gekomen, om de krankzinnigste dingen te denken, cn ik heb geleefd in een angst, dien ik niet langer dragen kon. Ze hielden me maar aan den praat, Dr. Mac Kensie en de anderen. Ik kon niet begrijpen, wat hel eigenlijk was." Mallory zuchtte van verlichting. Hierover kon hij veilig pralen. „Och, zie je," zeide hij, ,hel land was den laatsten tijd in groote beroering en ik kon het niet verlaten. Mijn troonopvolging had dadelijk oen opstand ten gevolge en ik heb de grootste moeite gehad om me staande te kunnen houden. Dat is alles de schuld van die schurken van Pavelovitohen. Die fa milie, moet je weten, maakt aanspraak op den troon, en zij zijn Panslavislen, wat be te ekent*. dat ze bereid zijn om de laarzen van den Russischen Tsaar te likken als hij het maar gebiedt. Wat wij in Novodma nood-ig hebben is onafhankelijkheid, en wij zijn evenmin van een Oostenrijksche voogdij gediend als van een Russische. Wij moeten altijd onafhankelijk en vrij blijven zooals Roemenië, of zooals Bulgarije was voordat men daar Slamboedof heeft vermoord. Dat is de politiek van ons Huis en ik heb moeten worstelen om die te kunnen handhaven; want dat wil niet zoo gemakkelijk." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1926 | | pagina 5