INDISCHE KRONIEK.
lervsus en Overspannen
Onrustig en Slapeloos
lüijnhardt's ZenuwtableHen
niet in den geest, waarin wij zc kennen.
5n de oude prijscouranten men vindt er
p.a. afgebeeld in 't beroemde werk van Prof.
Brugnians over het „Amsterdam der 17e
eeuw waren de nótecringen uilsluitend
op goederen gebaseerd en in dienzelfden
'lijd was hef. dat op de Koopmansb- urs. èn
'daarbuiten, in de jaren 1631 lot 1637, de
'dwaze speculatie-handel geschiedde op lul-
/pcn-bollen. Handwerkslieden, winkeliers
'gingen zelfs in den bloemenhandel, en voor
kollen werden sommen tussclien 1000 en
6000 guldens betaald. Er beslaat, volgens
genoemd standaardwerk, een rekening,
waarbij 22 bollen werden verkocht voor
f61.969, en een andere, waarbij één bol,
die den naam „Vieeroi" droeg verhandeld
werd voor twee last tarwe, vier last rogge,
vier vette ossen, acht vette varkens, twaalf
vette schapen, twee okshoofden^ rogge, vier
lonncn 8-guldens bier, twee tonnen boter,
duizend pond kaas, een bed met loebehoo-
lon, een pak kleuren en een zilveren beker,
alles ter gezamenlijke waarde van f2500
,'t doet denken aan de Batavieren, van wie
gezegd wordt ,dat zij hun vrouw verdob
belden! Zóó hevig was de speculatie, dat de
,S!alen van Holland in 1637 aan dien han
del paal en perk moesten stellen door te be
palen. dat de bloemisten op kosten van hen,
(die. weigerden de gekochte tulpen in ont
vangt te nemen, deze mochten verknopen
om op de koopers dc schade te verhalen.
Toen was het op eens uit een tulp, die
met f 5000 was betaald, bracht bij erkoop
op.f 15. Het was de windhandel in zijn
grofste uitingen cn het is merkwaardig
genoeg, dat hij zelfs drie jaren lang kon
bliiven beslaan.
En ongeve- r een eeuw geleden el'ond dc
effcclen-handel nog geenszins in een goe
den reuk. In de „Vertcogen over handel-,
telaat- en letterkunde" van bet jaar 1831
.werrl geschreven: „"De Amslerdamsche
Beurs bestaat voor meer dan de helft uit
Effectenhandelaars, 1 waardoor de groole
handel hoe langer hoe meer verachlert en
in een bloote commissie- of expeditiewerk
is entaard: treurig maar waar", cn in een
der „Handelsblad"-nummers van datzelfde
'jaar schrijft dit blad in een hoofdartikel
aan den effectenhandel gewijd: .Effecten
handelaar! Inderdaad dien9 bedrijf is zóó
onbeduidend, diens kundigheden zóó nietig,
dat iedere uitbreiding van den effectenhan
del als een 9tap rugwaarts met opzigt tot
beschaving cn belangstelling ip de wezen
lijke welvaart der jiatic mag worden be
schouwd. Daarenboven hoeveel onzedelijks
igt niet'in den effectenhandel! Men koopt
tn verkoopt hetgeen nren niet bezit en een
bankroet in den effeetenhoek is bij velen
sedert lang geen schande meer! De invloed,
Velkc'n dcrgelijken handel uit' dien hoofde
jok op den volksgeest moet hebben, valt
Van zeiven in het oog." Zeker krasse be
woordingen in een orgaan, dat vooral in
die jaren allereerst.alles in het werk stelde
om den handel van Amsterdam, die toen
opbeuring danig van noode had, le doen
herleven. Er moet toen ongetwijfeld „10-
puething" zoo niet Ik-cI véél „rotten" ge
feest zijn in het effectcnvak. En wat had
het toen nog eigenlijk le beteekenen, wan
neer men ziet hoe kinderachtig klein in
'Be dagen de prijscourant van effecten was
en hoe de eenige fondsen, welke genoteerd
weiden, bijna uitsluitend verschillende
Staatsfondsen geweest zijn.
Vergelijkt men daarmede de dagelijksche
prijscourant, welke nu eiken avond in de
glasbladen wordt opgenomen; weet men
daarbij hoeveel waarde in en builen de
dagbladpers, aan goede effeclen-noleeringen
wordt gehecht, dan begrijpt men, dat er
Qicel wat in de wereld veranderd is en het
beroep van den effectenhandelaar danig
van beteekenis is veranderd en reeds sedert
•lang ook i9 verdwenen de slechte naam, die
een toonaangevend blad er een eeuw ge-
deden op durfde toepassen.
De handelstoestanden zijn veranderd; <le
ontwikkeling van de nijverheid op allerlei
gebied is gekomen; de ontginningen in de
overzeesehe gewesten namen toe in betee
kenis en daarmede kreeg het beroep van
effectenhandelaar een ganse li ander aan
zien en naast de diamantnijverheid heeft
het effectcnvak Amsterdam een naam van
beteekenis doen krijgen; de effectenbeurs
is zeker van evenveel belang gewor
den als de goederenbeurs; sommigen bewe
ren zelfs, dat de effectenbeurs verre voor
aan staat. Maar hoe dit zij, begrijpelijk is
het, dat men een halve eeuw geleden de
noodzakelijkheid inzag een „Vereeniging
voor den Effectenhandel" te slichten en
nauwlettend toe te zien, wie daartoe zou
den worden toegelaten.
Streng wordt toegezien wie lid worden
kan en dus tot de beurs kan worden toe-
gelalen om daar zaken te doen. Het lid
maatschap wordt eerst verkregen door het
storten van een zéér hooge entree-som en
van een betangrijk .depót, dat voor den loe-
gelatene rentegevend wordt uitgezet en
daarnevens is het jaarlijksch bedrag aan
contributie hoog. Dat alles moét wel zoo
zijn, omdat de Vereeniging een groot aan
tal bezoldigde beambten heeft en een goed
beheer, het stellen der koerslijslen, en wat
niet al groole uitgaven vorderen.
Nog maar een klein aantal jaren geleden
was de effectenbeurs gevestigd in hetzelfde
gebouw, waarin ook de goederenhandel zijn
zetel kad. In de oude Beurs aan den Dam
had men den effeetenhoek en toen de ge
meenteraad van Amsterdam eindelijk be
sloten had lot den bouw van de huidige
Beurs op het Damrak over te gaan, was
daar met een afzonderlijke afdeeling, voor
den effectenhandel bestemd, wel degelijk
rekening gehouden.
Ileel spoedig echter bleek, dat de lokali
teit voor den effectenhandel bestemd, niet
aan de eischen voldeed, die de effecten
handelaars daaraan stelden. De ruimte, de
geheele inrichting voldeden niet. De èTfec-
tenbeurs. die zich van een defligen goede
renhandel nu eenmaal onderscheidt door
Teel grooter „levendigheid" en „beweeg
lijkheid", beide woorden genomen in de
"Wezenlijke beteekenis, voelde zich op de
jiiieuwe Beurs van Berlage niet thuis. Zoo-
iwarn er spoedig wTijving, ernstige wrijving
.^sscbcn het bestuur der „Vereeniging voor
'tien Effectenhandel" en het gemeente
bestuur. Dit laatste weigerde aan alle ver
langens van den geldhandel te voldoen,
kón zulks misschien ook niet en ten slotte
besloot de Vereeniging dan maar van de
gemeente en van den goederenhandel te
scheiden en zelf een gebouw te zeilen.
Natuurlijk liefst zoo dicht mogelijk bij de
Koopmansbeurs, want bij slot van rekening
hebben beiden veel „aanraking" met elkaar
T spreekt van zelf, dat berichten over
suiker en rubber bijv., die de Koopman ont
vangt, moeten beïnvloeden den handel in
suiker- eu rubber-aandoe Ion op de effecten
beurs.
Gelukkig, hel bestuur der „Vereeniging
voor den Effectenhandel" was gereed om
haar „eigèn peultjes te gaan doppen het
had perceelen aan den kant van de stille
Damrak-zijde in handen, -o.a. hel vroeger
bekende „Hotel De Bijbel", dat daar eens
stond en zoo'n aantrekkelijkheid had voor
Engelschen, die naar Amsterdam kwamen,
en op de plek, waar die perceelen eens ge
slaan hebben, is verrezen het gebouw voor
den effectenhandel, geheel ingericht naar
de eischen van het bedrijf, met groot Beurs-
lokaaJ, kantoorlokalen, vergaderzalen socië-
teitslokalen en op den 22 December 1013
kon het: in gebruik worden genomen-
Dat is een gewichtige dag geweest in de
geschiedenis der vereeniging, belangrijk
te meer, omdat al heel spoedig na dien
openingsdag de effectenhandel der wereld
geweldige schokken had le doorslaan, ten
gevolge van den wereldoorlog. De nieuwe
Beurs was nog slechts eenige maanden voor
den handel dienstbaar geweest, toen de Re-
gecrlng moestringrijpen en de effectenbeurs
gedurende een tijdperk van niet minder dnn
acht maanden gesloten moest blijven. De
effectenhandelaars, die dat tijdperk hebben
medegemaakt, zijn in staat belangwekkende
verhalen le doen van de uiterst moeilijke
dagen, welke zij toen hebben moeien door
maken. Langzamerhand en zulks natuurlijk
het meest nadat de oorlog ten einde was
gekomen, hebben zich de normale toestan
den hersteld, althans voor zoover men ze
normaal ken noemen, want er zijn ook in
de na-oorlogsjaren moeilijke dagen geweest,
dageD, die aan het bestuur der Vereeniging
ontegenzeggelijk veel hoofdbrekens hebben
gekost. Reden te meer, dat nu hel' gouden
feest waardig is herdacht, want zonder het
beslaan dier Vereeniging zou men zeker in
dit Amsterdam, hetwelk zulk een belang
rijke plaats inneemt met betrekking tot den
effectenhandel van onzen lijd, een waren
„chaos" beleefd hebben.
SINT SANA.
De kunsthandel aan de deux
Iedereen knnstkoopei!
Wat men moet koopen en
wat niet. Doeken, koper,
ivoor, porcelein, kant en
bont. Van loven en bieden
en hoe men eigenaar wordt-
Ik maakte reeds gewag van de diverse
kooplui, die zoo dagelijks op een Indisch
eif plegen tc verschijnen. Ik had toen meer
het oog op die kooplieden, die artikelen
voor de huishouding leveren, zooals groen
ten, eieren aardappelen, vleesch, houts
kool, schoenveters, sloffen, zeep, tuinmeu
belen, bloempotten, papegaaien, apennoot-
jes, kapstokken, matrassen, enz. enz. Want
dat alles en nog veel meer kunt ge, waarde
lezer, in Indië dagelijks aan de deur koo
pen. En het wordt ook gekocht, niet zoo-
ah hier, waar alleen de minder goedbc-
deelden aan de deur hun inkoopen plegen
te doen, maar evengoed door de beter met
aardsóhe goederen bedeelden.
Maar de zeer bijzondere en belangrijke
categorie dezer kooplieden, die vormt, wat
men hjer zou noemen ,,de kunsthandel",
liet ik tot nog toe onbesproken. Welnu,
lezer, weet dan, dat in Iudic iedereen zoo'n
beetje kunstkooper is, niet van aanleg,
maar door de omstandigheden. Niet al
leen zij, die in Holland ook wel eens bij
den antiquair of in een anderen kunsthan
del gingen neuzen en een dingsigheidje
kochten, maar ook de juffrouw van vier
hoog achter, die hier in Indië mevrouw"
is geworden in kimono en op muilen, en
die waarachtig vroeger aan die dingen
niet dacht. Dat komt niet omdat de tropi
sche zon onzen kunstmin zoo doet groeien,
maar omdat de aristocraticiteit, die in elk
menseh sluimert, óók in de juffrouw van
vier hoog achter, hier zoo gemakkelijk kan
worden bevredigd.
Het zijn wel in den waren zin des woords
vogels van diverse pluimage, deze koop
lieden. Er schuilt veel kaf onder hun ko
ren, maar toch liet ik zelden of nooit den
man, die met den traditioneeïen kaïn (In
dische doek) of koperen bord in de hand
en met den "diehtgeknoopten bundel over
den schouder aarzelend voor mijn erf bleef
staan, zoo zonder meer voorbijgaan. Want
al was je niet van plan om iets te koopen,
je kon toch nooit weten of er onder dat,
wat in hun bundeltje school, niet a beauti
ful thing was. En dan zou de joy for ever
je misschien ten koste van een paar gul
dens zijn ontgaan. We lieten ze dus altijd
maar uitpakken, liefst op een Zondagmor
gen, zij hadden het geduld en wij hadden
den tijd.
Er zijn in Indië menscKeri, die, zoodra
de kooplieden hun erf betreden, door een
ware koopziekte worden bevangen. Die
koopen alles, ook de meest waardelooze
prullen, alleen omdat 't OosterscH is of
omdat ze *t daarvoor verslijten. Daarmee
versieren ze dan hun kamers, en wanneer
hun huis dan langzamerhand op een 5-gul-
dens-bazaar lijkt, toonen ze 't vol trots
aan vrienden en tennissen eri verkondigen
aan ieder, die het hooren wil, dat Ooster-
sche kunst toch maar alles is. Zij koopen
poppetjes, gesneden uit iets dat lijkt op
ivcor, doch in werkelijkheid been is; zij
koopen boekensnijders van buffelhoorn eri
limonade-lepeltjes van namaakzilver; rij
koopen slechte batiks, in Holland gemaakt,
en echte Chineesche theekopjes uit 'de fa
brieken van Re gout, waaron dc slimme
koopman Cbinccsche lettertjes heeft ge
penseeld. Dit sob.vr i »t'.-ler?<-he kunst, i.ir.
gewend tot huis versiering, levert gewoon
lijk afschuwelijke resultaten op. En ook als
het gekochte op z'cfa zelf fraai mocht zijd,
vergeten de kunstfcoopers maar al tc dik
wijls, dat elk ding behoort in zijn passen
de omgeving, en dat slechts een onfeilbare
smaak diverse artistieke voorwerpen, die
t,ot verschillende cultuur bobooien, tot een
smaakvol geheel kan samenvoegen. Zoo
ziet men in Indische huizen een modern
gemeubileerd salon behangen met Chinee
sche lappen in dc schreeuwendste klcureD,
of in een stemmig gehouden rooksalon een
kakelbonten Bombay-doek niet zilveren of
glazen loovcrtjes. Men ziet er een fotogra
fische groep van een zilveren bruiloft han
gen tegen een antiek Chineescb priester-
kleedje, men ziet een ragfijn blanc de
Chine naast een Mïuichener bierpul, enz.
Men ziet er veel kunstvoorwerpen, die
geen kunstvoorwerpen zijn, en zooals ge
zegd, vooral op het gebied van porcelein
is in Indië het aantal bedrogenen groot.
Nietemin is voor lien, die met ecnig oor
deel des onderscheids begaafd zijn, ook aan
j de deur nog heel wat moois tc- koopen. In
de eerste plaats- de beroemde Indische
doeken, dc doeken van Dalem bang, Padang
sche bovenlanden, Soemba, Timor, Rotti,
Bali, Flores, enz. Men kent ook in Holland
die exemplaren, waarvan de antieke Pa-
dangsche met hun schitterend rood en be
zonken goud- cn zilverkleuren, en de Soem-
badoeken ^met hun warni wijnrood cn hun
somber blauw en met de typische, primi
tief gestileerde dierfiguren, wel dc fraaiste
zijn. Deze doeken voldoen ook in een Euro-
peeseh interieur uitstekend; als wandver
siering, als schoorsteenkleed, als portière,
als tafel-, kapstok-, divankleeden kan men
er verrassende effecten mee bereiken.
In Den Haag en Amsterdam kan men deze
doeken in den kunsthandel bewonderen en
koopen. Maar ze.staan dan niet zelden ge
prijsd tusschcn de honderd en tweehonderd
gulden per stuk. Ik behoef niet tc zeggen,
dat men ze in Indië wat minder- betaald.
Een ander zeer gewild artikel is het ko
perwerk, dat hoofdzakelijk op Sumatra en
Madocra wordt vervaardigd, doch op Java
aan den man gebracht. Op weg naai- Indië
maakt de reiziger trouwens reeds kennis
met de Oosterscho koperwerk-kunst. Rei
zigers, die te Colombo of Padang aan wal
gaan, keeren zelden .zonder koperen voor
werpen aan boord terug. Deze liefhebberij
zet bijna iedereen in Indië met ijver voort
en waarlijk, mits het niet overdreven wordt,
kan er met mooi koper in een vertrek dik
wijls heel wat worden bereikt. Vooral de
eenvoudige maar zeer decoratieve koperen
borden van verschillende afmetingen
,,doen" het bijzonder goed tegen een don
keren achtergrond of als blad op een rook
tafeltje.
Een vooral voor dc Indische dames bij
zonder grooto verleiding is het prachtige
kantwerk, waarmee langs de huizen wordt
geleurd door de zonen van het Hemelsehe
Rijk. Dat is dc zoogenaamde „filet" kant,
alles kantwerk en dikwijls van wondermooie
kwaliteit. Zoo'n wandelende Chineesche
koopman ontpakt, voordat ge liet weet,
voor de van begeerte fonkelende oogen
uwer echtgenoote zijn pakken, manden en
doozen, en ge moest waarlijk die lieve
dames daar'in Indië tot aan hun ellebogen
kunnen zien woelen in wolken van kant.
Daar zijn kanten tafelkleeden, bedde-
spreien, tafclloopers, kleedjes van allerlei
dessin en formaat, kanten jurken, verruk
kelijke entre-deuxtjes, die zoo voortreffe
lijk tc pas komen aan een onderjurk cn
wat dies meer zij! Ha, wie dan zijn vrouw
in bedwang heeft is con strateeg of een
tiran. Gelukkig is dat moois niet duur,
maar integendeel, vergeleken, met de Euro-
peesehe prijzen, spotgoedkoop. En dat al
leen is al een reden om te koopen, niet
waar I
Er is nog iets, dat gc zoo maar aan dc
deur koopt, een artikel, dat gc zeker niet
in Indië zoudt verwachten, namelijk bont.
Het is Siberisch bont, Shanghai is de
gToote uitvoeihaven cn het zijn weer de
nijvere Chineezen, die er vooral in de
groote kuststeden mee langs de huizen
venten. Vooral totoks, die nog niet laDg
rijst hebben gegeten cn de herkomst van
dit artikel niet weten, zijn meestal zeer
wantrouwend ten aanzien dezer koopjes ge.
stemd. En gewoonlijk maakt het op den
oppervlakkigen kooper dan ook geen al te
besten indruk, vanwege de dikke laag stof
die er zich op de lange omzwervingen in
heeft vastgezet en door de slordige manier
waarop de vellen aan elkaar zijn' vastge
hecht, tot een groot stuk, terwijl dikwijls
gaten hot geheel ontsieren. Voeg daarbij
nog den niet al te smakelijken Chinees,
die in een allerzonderlingst mengelmoes
van talen en vaak nogal opdringerig zijn
waar aan den man of liever aan de vrouw
tracht te brengen, dan zult ge begrijpeD,
dat veler kooplust hierdoor wordt be
koeld.
En toch hebben zij ongelijk, 'die zich
daardoor laten weerhouden, want er schuilt
vaak heel veel moois onder.- Men moet er
alleen den noodigen kijk op hebben en
niet het onvermijdelijke geiteveï, dat de
gele man u in handen tracht te stoppen,
voor witten vos of hermelijn verslijten.
Maar afgezien van deze elementaire ver
gissingen is het allesbehalve dom om een
of andere groote vacht na behoorlijk on
derzoek voor een prikje te koopen. Vooral
wanneer het Chineesch Nieuwjaar nadert
kan men vaak voor fabelachtig goedkoope
prijzen iets in de wacht sleepen. De heeren
hebben dan meestal geld noodig om feest
te vieren en houden uitverkoop a tout prix.
Men legt zijn aankooperi m een kist eD
besprenkelt zc kwistig met peper en kam-
ferbollen en lucht zc af en toe in de alles
desinfecteerende zon. Wanneer men dan
ooit met verlof of op andere wijze terug
keert in het oude land, dan iö het voldoen,
de om het bont door een vakman opnieuw
te laten prepareeren cn vervolgens een
bontwerker ter hand te 'stellen, 'die er voor
zelve een fijne lakenschë jas omheen
RECLAME.
5703
Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende
Glazen Buisjes 75 cent. Bij Apoth. cn Drogisten
bouwt, of er voor uw gemalin een kunst
werk van maakt, waarom alle vriendinnen
haar zullen benijden. En ge behoeft nie
mand te vertellen, dat die mooie jas u
maar een schijntje heeft gekost en dat gc
hem indertijd eigens in Indië aan de deur
hebt gekocht.
Het onderhandelen met al deze kunst
handelaren en kooplieden is een kunst op
zich zelve, die alleen door routine en een
langer verblijf in dé tropen valt tc loeren.
Want hier komt de echte Oosterscho han
delsgeest bij te pas, het oneindige geduld
van den koopman, het oneindige geduld
ook van den kooper.
Wacht u zorgvuldig om van uw voorliefde
voor het begeerde voorwerp te doen blij
ken, bewonder desnoods alles behalve juist
dat. Beter, keur alles af, hoon 't, veracht
't, en dat juist in het bijzonder. Bied het
tiende gedeelte van wat de koopman er
voor vraagt en ka bij elk tientje, dat hij
van zijn prijs laat vallen, één gulden hoo-
ger. Ten slotte komen zoodoende de on»
derhandelingen op het doode punt, dc
koopman pakt zijn boeltje samen en maakt
zich gereed om te vertrekken. Let op, hoe
hij het begeerde voorwerp tot het laatst
oningepakt laat. Toon vooral niet uw te
leurstelling doch veins integendeel vreug
de, dat ge van het gezeur af zijt, verdwijn
liefst in uw huis, maar niet zoo volkomen,
dat de koopman, als hij. van idee veran
dert, u niet meer kan bereiken, ga het
liefst binnen zijn gezichtskring vol aan
dacht aan een of andere bezigheid, zoodat
ge den indruk wekt, dat ge geheel van de
zaak hebt afgezien_ en spring ook vooral
niet verschrikt op, wanneer hij inderdaad
uw erf verlaat. Want dan hebt ge u jnist
in dc kaart laten kijken, dat weggaan was
dc laatste pijl cp zijn boog en als ge hem
terugroept, zijt ge onherroepelijk de zwak
ste. Laat hem rustig gaan, want het was
niet de laatste pijl op zijn boog. het was
de voorlaatste: hij komt zeker terug!
D. B.
Er was de laatste maanden voor ons, die
de nieuwtjes der Mode aan de wereld kond
moeten doen, alle reden om tc jubelen, want
de Mode was aardig cn bekoorlijk, do mo
delijn flatteus, dc variaties smaakvol. In
jaren waren cr niet zooveel charmante
modenieuwljes geweest. En nu heb ik de
modekleur gezien cn alle vreugde zakt:
het is een afgrijselijke tint groen: flets olijf
groen, grijsachtig gelig groen! Brrr! Net
erwtensoep, waar le veel poespas cn te wei
nig erwten in zijn, net de kleur van be
dolven gras, dat geen hooi werd! Net ver
ongelukt slootwater, of een muur, waar
vocht in zit, een kikker, die dagenlang dood
is! enfin bedenk zelf maar wat voor
variatie u wilt: 't is een vies bedorven
kleurtje groen! En dat moeten wij nu dragen!
W»j Hollandsche, meest blonde vrouwen, die
opleven in alle frissche fleurige tinten, die
onze beau jour hebben in ivoirc, rose, blauw,
geel en óók in groen, als dc tint maar
mooi is, wij moeten ons nu omhullen met
dat fletse, verschoten groen!
Pikzwarte vrouwen, (ik bedoel: met pik
zwart liaar), die een mal ivoor teint hebben,
kunnen hier desnoods nog mee loopen,
maar 't is zonde en jammer, dat nu ook
de blondines het zullen dragen cn nog wel
van den zomer, als er hopelijk toeli ook wel
eens een zonnetje zal schijnrp, al is de
lentebelofle niet bepaald veel zaaks ge
weest.
Alle ramen der groole modemagazijnen
liggen vól met die verwaterde tint green!
Complets, deux- en trois-piéces, lange man
tels, zomerjurken, hoedjes, sjaals en kousen
alles groen, groen, groen! En de damo9
kijken haar oogen uil cn zeggen: „Wat beel
dig en apart! Nog nóóit zoo'n lint gezien!"
Zij koopen het en zij zullen er mee loopen,
want maar een héél enkele heeft den moed
cm ronduit te bekennen, dat dit groen, dat
eigenlijk géén kleur is, maar een raar meng
seltje, haar heclemaal niet slaat cn dat ze
daarom blauw of groen-groen hebben wil.
Olijfgroen is de modekleur, dus dragen
we olijfgroen!! Mooi of niet! Uit.
In de „Manufacturier" las ik het volgende-,
„De nouvcautó's, welke dit seizoen nog in
de sportkleeding worden aangetrokken zijn
de culotle en de vroeger zoo populaire blouse,
welke in de rok werd gedragen. (Daarna
volgen eenige détails over deze blouses, die
meest van gestreepte zijde zijn en dan komt:)
Wat de „culolte" betreft, het groote aantal,
dat wij in de verschillende collecties zagen,
doet de vraag opkomen, of wij hierin een
nieuwe richting voor de dameskleeding moe
ten zien.
Wij hebben reeds verscheidene seizoens
do rijpantalon en „pantalon-rok" zien dra
gen, doch dat was alleen voor sport, rijloilct
o! strandkleeding; voor andere doeleinden
hebben de elegante vrouwen deze niet ge
accepteerd.
Ik moet u zeggen, dal ik paf stond, toen
ik dit nieuwtje uit Parijs las!
„Eindelijk!" kon ik niet nalaten le zeggen.
Ik vrees en verwacht ook eigenlijk dat
weinige mijner lezeressen mij openlijk gelijk
zullen geven. Maar in haar hart?
Zeg het eens heel, héél eerlijk! heeft u
uw rok nóóit verwenschl? Heeft u er geen
last van ondervonden, dat uw rok u bij de
wandeling, bij het frappenklimmen of..,,
de schoonmaak de beenen bond? Ik ben
heusch geen voorstandster van mannen*
naaperij, maar ik leef voor mijn genoegen
en ik bev^eg mij graag. Dan irriteert mij
de bewegings-belemmering van die rokken.
Ik zou willen, dat het altijd cn overal was
zooals in de oorden der wintersport: bree
ches overdag cn 's avonds een charmante
jurk. Vindt u liet zoo bevallig staan: een
loopende vrouw, wier rok steeds om haar
beenen trekt cn slingert? 't Is toch aardiger
cn jonger in een sport-costuuml. Alle vrou-i
wen zijn tegenwoordig veel slanker en soe
peler dan haar lotgenooten in 1850, '70. of
'901 Toen liepen zij met crinolines, queue
de Paris, zware, stof-opjagende sleepen, etc.I
Denkt u, dat toen een vrouw ooit met een
voetvrije rok durfde loopen? Geen quaes*
iie vanl
Hoeveel verder zijn we nu al reeds! Knie-
vrij is zelfs menige rokl Ik heb dan ook een
stil vermoeden, dat de Manufacturier-cor-
respondent de plank niet zoo ver mis slaat
en dat wij wel degelijk binnen afzienbaren
tijd vele vrouwen als sport- en wandel-
eostuum de korte broek, b.v. breeches- of
plusfours-model, zullen zien dragen. Nu
-tegenwoordig zóóvelcn de grenzen over
gaan en er dus eerder uitwisseling van
modonicuwigheden is dan 50 jaar geleden,
zullen niet-verlegcn vrouwen,' die graag
flinke wandeltochten doen en alle winter
sport in broek beleven, vast ook spoedig de
breeches in Holland lancecrcn en als er
één, schaap over de brug is I
Minder ben ik tc spreken over hel smo
king-nieuwtje. In Brussel wordt door vele
dames in dit voorjaar de smoking gedragen1,,
in slipte imitatie van de kleedij der man
nen behalve dat zij in plaats van de
pantalon een rok verkiezen, die echter ook
de zijden bies op zij heeft (zooals op de pan
talon boort!). Iedere imitatie is leclijk. Deze
ook! 't Is een grapje, een modegril, 't Kan
zijn,, dat een coquet, slank vrouwtje cr al
leraardigst mee uitziet voor een keer, maar
ik vind 'tvreeselijk als ülle dames versrhij-»
nen in een zwart laken smoking-wandel*
pak, met overhemd, vest, boord en vlinder-
dasje! liet is juist zoo aardig, dat onze
klceding niet uniform is. Lijkt het nu niet
M tc mal om net dit te imiteeren?
Laten we hopen, dat dit een -voorbij*
gaande gril is goed voor haar. die hef
zich permilteercn kan zeven verschillende
mantelpakken per week te dragen, maar
niet "voor de normale vrouw (met de nor
male beurs!), die" cr nog prijs op stelt er
aardig én vrouwelijk uit ie zien in haar
toiletten I
RECLAME.
VOOR UW TIJD OUD? 1
Ontwaakt gij 's morgens met pijn in dec
rug? Zijt gij vermoeid, zwak en ellendig nai
de minste inspanning? Voelt gij u jaren
ouder dan gij zijt? Zóó kunt"gij niet voort-»
gaan! Zoek de oorzaak op. Rugpijn wordt
vaak veroorzaakt door nierzwakte.
Als de nieren door een kou of bijzondere'
inspanning verzwakt zijn, filtreeren zij de
vergiften en onzuiverheden niet uit uw,
bloed De spieren in uw rug en ledematen,
de gewrichten en zenuwweefsels, uw aderen
en slagaderen worden alle aangetast door
het met vergiften beladen bloed. Rhcurtia*
tische aandoeningen, waterzuchtige zwel
lingen, aanvallen van duizeligheid, hoofd-»
pijn en hinderlijke blaasstoornissen zijn
enkele van de te verwachten gevolgen.
Gij moogt deze waarschuwingen niet ver-
waarloozen. Als gij weder gezond wilt wor
den, moet gij uw nieren te hulp komen.
Waarom dan niet Foster's Rugpijn Nieren'
Pillen gebruikt! Dit speciale niergeneesmid
del heeft duizenden nieuw leven verschaf^
en moet toch ook u helpen. 5677
Let op 'de verpakking in glazenflaconrf
met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar*
door gij zeker zijt geen verlegen buiten-*
landsch goed te ontvangen. Prijs i 1.73,
per flacon.
