AMSTEL-BIER
Humor uit het Buitenland.
Van den Voet der Pyreneeën.
Leidsctie Begrafenis-Onderneming
In en om de Hoofdstad.
Paterfamilias (met drie dochters, die met bun respec»
iieve verlooiden, het grootste dee) van het hui< in bee lag
genomen hebben)„Wel verdraai, dat wordt erusiis Ik
krijg er een chronische hoest van (Passing .ÜJiow
Ve schilder^Laatst bood de een of andere RussjscI
rijkaard me twee duizend pop voor dat ding van me'
De openhartige vriend^Goeie hemel. Wel mar. ik
"jou er niet meer dan een tientje voor geven."
Schilder„Zoo Nou, kerel, je hebt het er voor Ik
was er nooit op gesteld, dat kunstwerken bet land mt
gingen,'1 (Humoriet.)
„Maar hoe is het eigenlijk gebeurd, ouwe Jongen t"
..Nou, ik wou tusschen twee auto's door en later hoor
de ik, dat het er roanr éAn geweest was."
(Passing Show.)
Onnadenkend ambtenaarSpijt me dat ik wat te
klagen heb, meneer; maar hel ia hier zoo koud. dat ik
den heelen middag geen oo? heh kunnen dicht doen."
(Loüdon Opinion 7
.Vriend,,Hoe lang is je vrouw weg geweest
Draadlooze-maniak r „TVee keer accu iaden en eei
anodo batterij."
^(Passing Show.)
A"gen?„Toen ik de beklaagde Het eerst zag, was Hij
a» ie» zingen van „houdt er den moed maar in" en
awjere anu-geheelonthoudera-liedjee-"
ïPunch.)
Alleen hier is het verkeer beduidend;
de taxis zijn goedkoop en menigeen maakt
er dus gebruik van, temeer omdat de af
standen groot zijn. Maar zoodra is men uil
het centrum van de stad of -de drukte is
verminderd. De stralen zijn alle mooi breed
aangelegd, berekend op een veel grooler
verkeer dan er nu heerscht, en dat er vóór
den oorlog ook zeker geheerscht zal heb
ben. Do verkeersagenten hebben een tame
lijk lichte laak, ook al omdat men hier
nooit fietsen ziet; alleen op het kruispunt
Kartnerstrasse-Ring was het eeDige weken
geleden noodig een nieuwe verkeersrege
ling in te voeren: met behulp van witte
pijlen en lijnen over de straalstcenen heen
getrokken, kan men do aanwijzingen van
de verkeersagenten gemakkelijker volgen.
Het dus nog steeds minder levendige ver
keer is wel een leeken, dat de toestanden
nog niet zoo zijn als vroeger. Voort9
heerscht nog steeds groole werkloosheid,
iallooze bedelaars en oorlogs-invaliden, dio
hun misvormingen op de meest gruwelijke
wijze ten toon stellen (openbare bedelarij
is hier toegestaan), ziet men op alle hoeken
van de straten. Wanneer een courant open
geslagen wordt, dan treft iederen dag Weer
de op de meest sensalioneele wijze bespro
ken rij zelfmoorden en gezinsmoorden, en
bij een volksverzameling, dikwijls een agi
tatorische redevoering voor het Railmus ge
houden, valt de massa bitter armoedig ge-
kleede menschen op. Dit alles wijst er op,
dat het menigeen nog slecht gaat
Daartegenover valt het in den laatslen
tijd gemakkelijker ook leckenen van voor
spoed te zien. Wandelend door de hooge,
oude Hofbrugpoort, ziet men plotseling het
geheel nieuw wit bepleisterde paleis van
Keizer Josef 1, met nieuw vergulde op
schriften. Tusschen alle oude, grauwe ge
bouwen, die In den oorlogs- cn na-oorlogs
tijd gecnerlei verandering konden onder
gaan, valt dit de9 te meer op. En zoo zijn
reeds vele huizen nieuw bepleisterd; hoe
vvoolijk en zonnig moet Weencn er vroeger
uitgezien hebben, toen deze allen nog hel
der wit waren. Daarbij nieuwe aanplanlin-
gen cn versieringen in de stadsparken, een
ruimere verlichting van straten en pleinen,
waarvan de sinds korten tijd in ecre her
stelde stralende verlichting, met veelarmige
lantaarns voor het oude Rathaus wel het
meest opvalt, en waardoor dit gedeelte van
Weenen (Ralhaus-Rathauspark-Burgthear
ter) *s avonds bij heldere maan weer tot
een van de kostelijkste plekjes van oud-
Ween en werd.
Hier kunnen romantisch aanvoelende
naturen hun hart ophalen; de oude 11 at-
hausklok slaat met prachligen klank, be
dwelmende seringengeur in de lucht, de
maan overstraalt met zilveren glans de
vele verschillende inlandsche en uitheem-
sche boomen, met hun groene kleur in (al
rijke nuances, waar tusschen de kleurige
i^ulpenbedden kunslig aangelegd zijn. De
silhouetten^ van de eigenaardige smaak
volle, kleine lantaarns met hun witgelen
schijn herinheren aan oude Chineesche
schimplaatjes. Op den achtergrond het
imposanje Burgtheater, dat de gedachte
aan een zeer bijzonder loonecldécor nóg
meer verlevendigt. Een bedevaart fluiste
rende, verlig/de paartjes trekt er iederen
avond heen, maar om een uur of elf is
het weer sLil en verlaten, en kan men
zjcIi aan zijn droomerijen overgeven. Er
komen dus langzamerhand van rijks- en
gemeentewege weer gelden beschikbaar
.voor verbeteringen van verschillenden
aard, en uit de dikwijls uitverkochte con
certen en operavoorstellingen tegen sterk
Verhoogde prijzen, o.n. bij het optreden
van de beroemde sopraan Maria Jerilza,
een Weensche van geboorte, na haar
triomphen te New-York, blijkt wel, dat ook
onder het publick weer veelal geld voor
kunstgenot en luxe beschikbaar is, wat
anderen niet andere dan ten goede komt.
Wij hopen dus langzamerhand op weg
naar vóór-ooriogsche toestanden te zijn.
T. H.
RECLAME.
Het groote succes, dat
heeft verkregen, dankt het uitsluitend
aan zijn superieure kwaliteit.
Oebr. LAFEBER
OUDE VEST 77 - TELEF. 1617
IJSHANDEL. 1853
XX.
HIJ is hier geweest. In den regel kan voor
den Bcarnees HIJ niemand anders bctceke-
r.en dan Hendrik IV. Maar dat geldt dan
toch meer het verleden. Ten huidigen dage
vereenzelvigt dit persoonlijk voornaamwoord
zich met: Barthou, oud-eerste minister,
scnatcur» lid van de Académie Framjaise,
voorzitter van de Departementale Staten,
enz. enz.
In twee dagen presideerde hij hier niet
minder dan drie vergaderingen cn hield zoo
doende een wakend oog en leidend gebaar
over de meest uitecnloopende onderwerpen
en belangen.
Immers behalve de studie-beurzen, subsi
dies aan vereenigingen, kosten van hospita
len, houtvesterij, gekkenhuizen en wat niet
al, waarmede de Departementale Staten zich
onledig hadden te houden, wijdde de heer
Barthou zich in de beide andere bijeenkom
sten aan de brandende vraag van de spoor
wegverbinding met Spanje door de, Vallée
d'Aspe en aan de vrijwillige bijdragen lot
herstel van het betaalmiddel.
De FranschrSpaansche commissie over
eerstgenoemd onderwerp hield een zitting,
waartoe de pers niet werd toegelaten. Ech
ter verluidde dat van Fransche zijde is
medegedeeld dat de noodigc crcdielen voor
de voltooiing van het dezcrzijdsche baanvak
door den Staat zijn toegestaan. De Spanjaar
den werden daarna op een luisterrijken
maaltijd onthaald. Volgens de laatste ge
ruchten zal de opening van den spoorweg
niet voor 1928 plaats vinden. Laat ons hopen
dat daaraan niet slechts ten grondslag ligt
het optimisme dat zoo dikwijls aan een fecsl-
disch ontluikt.
Voor de verdediging van de frank hield
JParlhou ecne redevoering tot aanmoediging
van vrijwillige offers. Min of meer verbijste
rend moet op de toehoorders, medeleden der
daartoe gevormde commissie, hebben ge-
Werkt dat de spreker begon met te verkla
ren dat hij van het vraagstuk der wissel
koersen niets begreep. Volgens zijne mee
ning onttrok do huidige crisis zich aan
menschelijke bcoordecling. Uit den aard der
zaak leidde dit sombere onderwerp niet tot
een gezamenlijk gastronomisch feest; het
moest eerder stemmen tot vasten!
Over de crisis der wisselkoersen is het in
derdaad moeilijk een'juist oordeel te vellen.
Echter zijn er slechts weinigen, die, zooals
Barlou, ruiterlijk verklaren het niet te
kunnen bevatten. De mecsten zien slechts
een onderdeel der kwestie; anderen zien er
wel meerdere zijden van, maar niemand kan
al de krachten berekenen die van zoo ver
schillende zijden aan, het werk zijn om de
frank te doen dobberen. Het groole publiek
trouwens voelt wel de gevolgen, maar een
ieder zoekt de oorzaken gewoonlijk slechts
in gebeurtenissen of handelingen die in zijn
onmiddellijken gezichtskring vallen en dit
weerspiegelt zich in de hulpmiddelen welke
hij aanbeveelt.
Zoo vindt do een dat de uitvoer van
pluimvee en eieren uit deze streek naar
Spanje die artikelen hier schaarsch en duur
maakt; hij wil dien uitvoer doen verbieden.
De kippenboer is natuurlijk van tegenover
gesteld gevoelen.
Een ander beklaagt zich dat liet vrcem-
delingenbczoek de prijzen van levensmidde
len cn huren opjaagt en wil den buitenlan
der door extra-lasten afschrikken. Neen,
zeggen sommigen, hoe meer vreemden, hoe
beter onze handels-balans; zij verschaffen
ons builenlandsclie betaalmiddelen, met
vricr verkoop ons land de koers van de franc
kïin helpen verdedigen.
Veel uitvoer, zeggen de fabrikanten; met
hetgeen onze producten in het buitenland
opbrengen, betalen wij immers den invoer.
Den uitvoer belasten en moeilijk maken
zeggen de consumenten-, het buitenland
zuigt Frankrijk ledig en wij moeten ora die
concurrentie steeds meer van onze gedeprc-
cieerde franken voor onze inkoopen beste
den. Dit laatste is als een echo van ter Hall's
revue „Halt, hier blijvenI" die 0119 gedu
rende den oorlog een denkbeeldig vroolijken
kant van de distributie-ellende liet zien.
Wanneer Londen, New-York of Amster
dam groote posten franks op de markt werpt,
zijn er dadelijk lieden die de gcheele Brit
se he, Noord-Amerikaansche of Ncderland-
sclie natie verdenken van arglistige baisse-
speculaties; daartegen kan dan geen maat
regel worden aanbevolen, doch slechts wor
den getoornd. Herhaaldelijk heb ik mijn
zwakke krachten aangewend om te beloogcn
10. dat verkoopen van franken te Amster
dam zeer goed voor vreemde rekening kon
den plaats hebben. 2o. dat Amsterdam, tel
kens wanneer er meer franken in porte
feuille waren don noodig, evenveel recht
had, die overmaat to. verkoopen als een te
veel nan koffie of suiker; dat het zelfs moge
lijk was, dat houders van franken gedwon
gen waren tot realisatie om aan hun ver
plichtingen te voldoen. Misschien heelt dit
wel eens overtuigend gewerkt; ten minste
het leek aldus.
De carlellislen beschuldigen de regeerin
gen die vóór hun triomf aan het roer waren
de huidige oppositie houdt vol dat het cartel
door spilzucht en inflatie de verwarring
heeft veroorzaak!.
Het eenige feit dat vaststaat, is vermoede
lijk wel dal er vee! te veel papieren franken
in omloop zijn.
Tijdens de financicele ontreddering in
Dnitschland cn later bij de discussies over
het „veilig stellen" van onzen gulden zijn de
verschillende zienswijzen uit den treure in
ens land behandeld. Ik breek er daarom over
af. Misschien had ik beter gedaan mij met
Barthou te scharen onder de onwetenden.
Een enkel woord nog over den verwar-
renden invloed, dien een in waarde weg
kwijnend betaalmiddel uitoefent op dengene
die zijn meer-waardige vreemde geldsoorten
daarin omzet.
Eenvoudigheidshalve neem ik" ter vergelij
king onzen gulden, die vroeger aan twee
franken gelijk was. Wie hier vóór den oorlog
frs. 10 uitgaf, wist dat dit op f 5.te staan
kwam. Maar nu? Na steeds door een ander
ciifor le hebben moeten deelen, kon zoo
iemand dezer dagen berekenen dat deze frs.
10 liem nauwelijks 80 Hollandsche centen
kostten. En nu doet zich wel eens het geval
voor dat mén het begrip van de waarde van
dien frank zoozeer uit het oog verliest dat
men in een even zonderling als noodlottig
afdalende reek9 vervalt. De volgende ver
kwistende valschc voorstellingen willen
iemand soms vervolgen als hij uit het hoofd
zijn vermenigvuldig- en deelsommen maakt,
doordat het begrip van de voormalige goud-
waarde van de frank hem «iet loslaat.
Stel een uitgaaf van frs. 100, vroeger ge
lijk aan f 50.iets waartoe de kooper toen
niet zoo licht zou zijn overgegaan. Nu rekent
hij die fr. 100 papier um in f 8.En voor
die f8.had hij vroeger fr. 16 (goud) ver
kregen. Dan valt hem in dat fr. 16 (papier)
slechts pl.m. f 1.33 waard zijn, en wetende
dat f 1.33 slechts fr. 2.66 (goud) vertegen
woordigden, verfrommelt liij verder fr. 2.66
lot de huidige koers inf 0.221
Gelukkig komt dan het oogenblik waarop
men het onmogelijke beseft van de waan
voorstelling dat fr9. 100 slechts 22 Holland-
solie centen kosten, iets waarvan overigens
een bezoek aan een wisselkantoor wel de
bevestiging zou hebben gebracht. Mijn ge
fantaseerde verkeerde berekening diende
dan ook meer om aan te toonen, hoe men
bij een snel dalende waarde van een geld
soort de tel kan kwijl raken.
Hel is verkwikkend om plotseling geheel
onvoorbereid te mogen waarnemen welke
voortreffelijke herinneringen een landgenoot
in den vreemde heeft nagelaten. Dit voor
recht viel mij onlangs te beurt. In een der
zijdalen, die van de rivier de Gave de Pau
naar hot hooggebergte leidt, ligt een ge
meente waar voor eenige jaren een Neder
lander woonde tot bij door een zonderlingen
samenloop van omstandigheden genoopt
werd deze streek te verlaten.
Thans buiten Frankrijk gevestigd, heeft
hij aan een zijner vrienden, die op zijn door
reis Pau zou aandoen, de opdracht gegeven
zijn oude woonplaats cn de bekenden in den
omtrek op te zoeken. Deze vriend, toevallig
ook de mijne, liceft zich de vorige week
daarvan gekweten en ik heb hem op dien
tocht vergezeld.
Het was verblijden le zien, hoe bij allen,
wien de groet uit den vreemde gold, opééns
het gelaat verhelderde; le vernemen welke
levendige en vriendelijke indrukken waren
achtergebleven. En werkelijk ontroerend
was het, als het rclaa9 van ondervonden
weldadige hulp bij ziekte en steun in moei
lijke lijden door een der bekenden werd ge
daan inel nauw ingehouden tranen.
Wij hoorden slechts woorden van dank
baar herdenken en hartelijke wcnschen. Ook
ik ben dezen landgenoot, mij persoonlijk
onbekend, dank verschuldigd voor het
schouwspel van deze „kleyne luyden" in
hunne ongeveinsde uiting van erkentelijk
heid. „Moge hij spoedig hier tcrugkccren!"
was hun aller bede, waarbij ik mij volgaarne
aansluit.
Pau, 9 Mei 1926. IT. v. P.
RECLAME.
AUTO-TRANSPORTEN, CREMATIE
H. P. H. KEEREWEER
TELEFOON 801 - LEIDEN
4030
Een gouden feest van beteekenis.
Mijn Vriend, de commissionair in eiffW
ten, „voelt zich'' gedurende de laatste iic
geil, want hij is er Irotsch op, dat de ven
ceniging, waarvan hij een waardig lid is,
haar,vijftig-jarig bestaan vierde. Het vijftig.
jarig bestaan van de „Vereniging voor den
Eftectenhandet" is toch herdacht; het be.
stuur hield Zaterdag j.l. dien middag recep
lie; op den avond van dienzelfden dag ver.
eenigden bestuursleden en oud-bestuurderf
zich met een aantal officieele gasten saa
een feestmaal: Maandag werd in den Stads
schouwburg een revue vertoond, waarin df
geschiedenis der Vereeniging den toeschout
wers voor oogen wérd gebracht, waarna eefl
bal in den foyer plaats had, en de revue il
nog eens herhaald voor de bedienden dei
leden. „En dat allee," dus mijn vriend, „zal
uit de kas der Vereeniging kunnen worden
bekostigd; noem mij maar' vereenigingeii|
die op z66 schitterende wijzo hun gouden
feest zullen kunnen vieren; 't zullen 0
maar heel weinige zijn. We hebben tc Ara'
sterdam wel wat te bcteekenen."
Ik gun hem van harte dit genot; ik kai
me ook begrijpen, dat hij trotsch is op zijn
vakvereeniging; ik hen het volkomen met
hem eens, dat de „Vereeniging voor den
Effectenhandel" in de hoofdstad, voor het
gcbecle land mag men gerust zeggen, een
instelling van groote beleekenis is gewon
den. In den lijd, waarin wij leven, met
handels-en nijverheidsgenootschappen van!
allerlei aard, waarin duizenden hun kapi'
taal hun spaarpenningen belegd hebben; i»
een tijd. waarin de geldhandel, de effecten'
handel eigenlijk ieder sterveling raakt,
hot vijftig-jarig bestaan dezer Vereeniging
een gebeuren, dat terecht aandacht verdien^
omdat het deze Vereeniging is geweest, dit
allengs in dien effectenhandel orde en regel
maat heeft weten te echeppen, welke id
vroeger jaren heeleTnaal niet bestonden. Pf
Vereeniging heeft door de hooge eischcn
volgens sommigen harcr leden zelfs J'Ut
niet hoog genoeg die gesteld worden e"1,
cr lid van te kunnen worden en tot de ef
fectenbeurs te worden toegelaten, zooveel
mogelijk gezorgd, dat bet publiek niet I'd
slachtoffer kan worden van handelaars,
het met de eerlijkheid niet te nauw ncniel
en den onwetenden leek pogen te verleide*
tot het speculeeren in minderwaardige 5
gevaarlijke fondsen en er hen bovendie*
ten bate van eigen zak danig voor luie*
bloeden.
Niet, dat de onwetende niet ook thine no!
dupe kan worden, maar Als zulks gebeurt
heefj hij zulks in den regel te wijlen anj
cigon onvoorzichtigheid of dobhelzuclit
het zich inlaten, buiten de effectenbeun
om, met lieden, die geen vertrouwen ver
dienen. In de „Vereeniging voor den E"®-
tenhandel", in haar Beursgebouw, zijn
reglementen slreug, wordt alles zooveel mo
gelijk gedaan om het publiek tegen oO<
reêelen handel te behoeden. Daardoor
het effectcnvalc ongetwijfeld in aanzie*
verhoogd, heeft hot een goeden naam folue
gen, dien het in vroeger tijden niet aiU)*'
bezat.
Geldhandel, speculatie-geest ze zijn ri
altijd geweest; ze zijn den mensch, de
weinig, den ander meer of minder aangeM1)
ren; spelen, dobbelen zijn eigenschapP0®
die door alle eeuwen heen hebben besla»'
en die zich vooral deden gelden toen
Beurzen, waar de handelaars elkander °n
moeten konden, ontstonden. Te Amsleruo®
was in den bloeitijd der stad die specula -
bijkans uitsluitend op den goeriereTiliari°
gericht effecten waren er nïet, «Uw
y - ï-3
