Humor uit Bi©t Buitenland INDISCHE KRONIEK. VAN RECHT EN ONRECHT. De dame: Hij zal er nooit notitie van nemer -,c ie opspeelt, yraag liet hem vriendelijk. Macht der gewoonte. Vrouw van verwoed hengelaar: Verbazend prettig, met kennis to maken, meneer Willcmse. maar m*n man gaf m© den indruk dat u heel lang was. Willemse: O ja, maar u moet niet vergeten, dat hij me een# *it de rivier gehaald heeft. (Passing Show), Die wagen reed me omver cn stopte niet eens. ■s- Ongelooflijk.(London Opinion) Deïoeker: Hebt u een paar minuten voor me, meneer? Rijkaard: Jonge man, m'n tijd is twee honderd gulden in het uur waard. Maar ik geeft je vijf r.iir.n' n Bezoeker: Zeer verplicht. Maar- als het i Veizelfdp is. meneer, heb ik zc liever in contanten. (Humorist./ Landhuisbewoner: Joclicm, ik miste onlangs alweer eieren vit het hok. Joclicm (de-dorps-boef): O, meneer, da's *et bewijs dat d$ koekoek er al weer is, meneer, (London Opinion). Zij: Daar heb je dat meisje Trevor. Stel je voor, nog maar achttien jaar. Dij: Ziet cr hcclemaal niet uit of ze achttien is. Zij: Dat doet een meisje van achttien nooit. (Punch.) Eelofto maakt schuld en ik dien den ie&Cff in dezo Kroniek dus het een ander te tortellen over het mondaine Indische tenement bij uitnemendheid: do Races. Alaar alvorens tot do schildering der mon daine zijde van dit vermaak over te gaan, eerst een enkele bijzonderheid over den nuttigen en sportier.n kant. Tegenover de enkele renbaan, die in Nederland met moeite in het leven wordt gehouden, telt alleen Java ai negen reu ver eenigingen, die zich aaneengesloten heb ben tot de Javasche Ren- en Harddraverij- Vereeniging. Het zijn die te Weltevreden, Bandoeng, Scekaboemi, Garoet, Djocja, Sola, Semarang, Soerabaja en Malang. Zij houden elk jaar hun rennen en harddraverijen, gommigo eens-, andere twee of drie maal por jaar. De banen varieeren van 1*200 tot 1600 Meter en worden uitstekend onder houden. Ook telt men nog til van minder aanzienlijke renvereenigingen, zooais te Magelang, Karang-Aujar, 'Jbsikmalajj, enz., die wedlocpen houden voor inlandsche paar den. De eerder genoemde renvereenigingen werken voornamelijk mot geïmporteerde paarden, voornamelijk uit Australië. In de rennen en draverijen rijden jockey's cn heerrijders. Onder de jockeys vindt men Engelschen en Australiërs, maar ook in landers. In de hindernis-rennen komen uit sluitend heerryders uit, wegens het ontbre ken op Java van jockeys, die daarin be dreven zijn. Het bedrflf der renvereenigin gen komt natuurlijk ten goeds aan de kwa liteit van het Üokmateriaal, dat bij het inlandsche paardenras dringend verbetering behoeft Bovendien is de rijsport in Indië een dcr meest geschikte takken van sport voor den Europeaan en de rensport, die bet aanzijn heelt geschonken aan tal van bm'ger-rijvereerrigingen en maneges, heeft tot do beoefening daarvan het hare bijge dragen. Maar na deze zeer oppervlakkige uit weiding wil ik overgaan tot een schildering van het evenement zelf. Weken tevoren reeds hebben de dames allo huishoudelijke en andere problemen op Jen achtergrond geschoven om ach bezig te houden met dat eene allesoverheerschende: ,iaar toilet(ten) voor de Races.' Want wat Lwngc Iiamps, Autcul, Aacofc, Goodwood zijn 7oor Pargzenaai's en Eendenaars, dat rijn dék op modegebied de Races voor Indië. Wanneer de brave, zwoegende huisvader Jus reeds ©enige weken tevoren is ader gelaten ten behoeve vr.n vrouw en dochters, sindelijk breekt de avond vóór den eersten Race-dag aan, waarop liet hem misschien vergund is, om, geholpen door vrouwe For tune, zijn portemennaie weer ietwat te spekken. Op dien vóóravond immers worden do zoogenaamde „Lotteries" gehouden, dat is de veiling der winstkansen van de paar den, die de volgende dagen in liet strijd perk zullen treden. Hoe dat precies in zijn werk gaat, op welke technische wijze daar wordt bepaald, wie enkele honderden of duizenden rijker of armer zal worden, zal ik oen lezer maar nïet uitleggen. Zij, die zich aan dat ingewikkeld hazard wagen, dienen op de hoogte te zjjo van de indi vidueel© capaciteiten der diverse rossen en minstens één jockey tot vriend te hebben, in staat om waardevolle „tips" (e geven. Don volgenden ochtend om half negen beginnen ae rennen, te Weltevreden althans immer bijgewoond door den aouverneur- gcneraal met gevolg, die ook steeds een gouden of zilveren beker beschikbaar stelt. Ook de Sultans van Djocja ea Solo, diverse vereeuiginccD en vooraanstaande sportfigu- ren stellen gewoonlijk trofeeën ter beschik king, welke fraaiigheden op do officieele tribune ter bezichtiging prijken. Dd komst van den gouverneur-generaal wordt aangekcmLgd door trompetrsigoalen, waarop het bestuur der renvereemging Zjjne Excellentie plechtig begroet on hem verder in d3 officieele loge, waar tal van fraai uitgedoste dames wachten op de eer van een minzaam Lonivoogdelyk woord, tracht bezig te houden met snor ticven kout, liet schouwspel op do renbaan cn een ijskoud glas champagne. Intusschen heeft zich het niot-ofl'icieele deel der tribunes eveneens gevuld met een bonte eo zeer mondaine menigte. Men steekt over en weer bezwe ken af, geniet van ververschingtn, drinkt champagne (by deze gelegenheid meer dan oa:t do nationale drank!), klinkt op eikaars veine bij den totalisator of bij do „sweep stakes", praat, lacht, flirt, critlseert toi letten en situaties, wisselt de laatste nieuwtjes en maakt af cn too een wan deling over liet gro?ne grasveld, tusschgn tribunes en renbaan, do allergunstigste plek om te zien en gezien to worden. Nu en dan komt er een beleefde golf van interesse over de menigte, namelijk wanneer op de renbaan de paarden starten voor een nieuwen ren. Dan is er voor een aantal minuten belangstelling voor de hippische sport, maar eigenlijk nog veel meer voor den uitslag, als de paarden voortjagen naar do „finish". Want dames en heeren nemen ijverig deel aan den totalisator, en liet is eigenlijk meer do belangstelling of hot paard, waarop men gezet heeft, ook inderdaad geld zal op brengen, die de aandacht gespannen houdt. Is de eerstaankomer langs den eindpaal gejaagd, dan klinken ontelbare uitroepen van vreugde, worden cr ontelbare zuchten van teleurstelling geslaakt, en een stroom van gelukkigen dringt langzaam naar de loketten van des* totalisator om de winst op tc strijken en vervolgens na raadpleging van programma's en andere hippische do cumenten opnieuw een kans te wagen. Men kent op de Indische renbanen geen bookmakers, maar wel de zoogenaamde „sweep-stakes die eigenlijk veel onschul diger zijn. Zulk een „sweep-stake" geschiedt als volgt: Een couponboekje bevat honderd loten, genummerd van één tot en met hon derd. Deze loten worden voor vijf of wei tien gulden per stuk verkocht. Is het boekje uitverkocht, dan wordt getrokken door mid del van genummerde houten balletjes/die in flcschvormige manden zijn opgeborgen. Er zijn vier prijzen, resp. van tweehonderd, honderdtwintig, tachtig en veertig gulden. Na uitbetaling dezer prijzen blijft er dus voor den ondernemer, gewoonlijk de ren- verceniging zelf, nog een zoet winstje over. Heeft de trekking plaats gehad, dan worden terstond de loten uit een nieuw boekje ver kocht. De boekje9 zijn gemerkt A, B, G. enz. en het gebeurt niet zelden, dat men op zoo op één en dcnzelfden ochtend enkele maten het alfabet doorloopt. De animo is dan ook meestal zeer groot, want het Indische publiek in al zijn lagen i9 bijzonder gok lustig. Zoo kan men op de tribunes en staan plaatsen voor liet inlandsche publiek even eens doorloopend de hartstochtelijke gok- tooneeltjcs aanschouwen, al gaat het hier dan ook maar met kwartjes, dubbeltjes en centen. De Races duren gewoonlijk twee dagen. Dan ligt alle zakenleven stil. De Beurs heeft vacantic, do kantoren zijn gesloten cn in hotels en sociëteiten hebben allerlei extra- festiviteiten plaats, waaronder het officieele Raca-bal een voorname plaats inneemt. Maar voor velen heeft toch ook weer in de sociëteit het spel de voornaamste aantrek kingskracht. Het gebruik wil namelijk, dat op deze avonden roulette wordt gespeeld, terwijl cr in de speelzalen' baccarat-tafels zijn aangericht, en dat beide spelen bij wijze van uitzondering op deze avonden, be halve voor do leden der sociëteit en der ren- vereeniging, ook toegankelijk zijn voor the man in the street. En van deze emancipatie profiteered de Chineesjes, die wel de grootste ras-spelers zijn, die er op de wereld bestaan. Deze wettig gesanctioneerde gelegenheid om op grootsehe wijze Juin speelzucht bot' te vieren, laten zij zicli niet onigaan en men aanschouwt op zulke dagen in de diverse sociëteiten, bijzonderlijk le Malang cn Solo, waar de rijke suiker-Chineezon wonen, ho merische partijen op het groene laken der speeltafels. Waarlijk, men behoeft niet naar Dcauvillc of Trouville of Biarritz te gaan om fortuinen le verspelen of le zien ver spelen in een paar zetten. Aan de Indische baccaraltafels wordt dan gewerkt met tien duizenden en honderdduizenden en bekend is het geval van den rijken Chinees, die zonder met de oogen (e knippen, le Solo op één avond twee millioen IIoTlandsche gul dens verloor Behoeven dus de bodragen niet onder te doen voor wat er in groole Europeesche ca sino's op dat gebied wordt vertoond, de en tourage en het milieu en de spelers zijn niet comme il faut. Aan de roulettetafels zitten do „heeren" nog al eens met' den hoed in den nek en hun jasje cn kraag wijd open hangend, wordt er oen zeer stevig glas ge dronken en tussohen twee mises met de vingers pommes frites uit het-bakje gegraaid Aan de baccarat-la fels is de aanblik nog zonderlinger. Daar zit blank en geel dooreen rijke administrateurs, die met hun tantiè mes in den zak van de bergen zijn gekomen handelslui, ambtenaren, en dikke, vette Chi- neezen op sloffen en in smoezelige pyama- jasjes, die in groole, glimmende luxe-auto'9 zijn opgedoken uit de sloppen en vunzige stegen, waar hun woonhuizen staan. Zij hebben plaats genomen aan de baccarat- tafels met onverstoorbare gelaten, dragend een vuil valiesje of city bag in hun zwaar beringde, maar niet al le zindelijke handen. En eenmaal gezeten en onvermijdelijke si gaar of sigaret aangestoken, hebben zij het valies lus se! ren hun knieën gekneld en ge opend, en is hel tot den rand gevuld geble ken met dikke bundels bankbiljetten, kleu rige lappen van de Javasche Bank van hon derd, tweehonderd, driehonderd en van dui zend, iesamen misschien wel ettelijke ton nen. En daar spelen zij dan met wien liet' tegen hun onverstoorbaarheid, of hun veine kan bolwerken een avond en oen nacht en nog den nieuwen dag erbij, als 't moet, en weer een nieuwen avond en nacht, totdat de speciale gastvrijheid der. socitcit gelijk met het einde der Races weer lot het verle den behoort, en de spelers opstaan, som migen rijk geworden, anderen arm. Intuschen vinden de dames cn heeren, die zich niet bij de speeltafels ophouden, ge noeg verpoozing in do souper- en danszalen. Daar geeft oen talrijk en uitgelezen publiek hitte ten spijt, zich over aan de genoegens van foxtrott' en shimmie. Daar vinden sport liefhebbers cn hun dames, van overal op Java voor het evenpment overgekomen, el kaar terug, daar worden oude banden ver sterkt cn nieuwe aangeknoopt, totdat, de nieuwe dag van do nieuwe week een eind maakt aan do feestvreugde en de tropische zon opgaat over zoor veel katterige lieden. D. B. E (Nadruk verboden). XIII. liet schijnt, oppervlakkig beschouwd, een onmogelijkheid om dezelfde roerende zaak tweemaal, telkens aan verschillende per sonen te verkoopen, en dus tweemaal den prijs er voor op to strijken. Toch is deze oplichting mogelijk en komt zij zelfs niet zelden voor. De oplossing is er een a!s het ci van Columbus. Waarom lijkt het on mogelijk? Omdat ieder, die hoort van het koopen van een roerende zaak, daarbij als vanzelf sprekend aanneemt, dat de kooper onmiddellijk daarna de zaak in zijn bezit krijgt en dan is het ook inderdaad uitgeslo ten dat de verkooper er nog eens op dezelf de manier over beschikt, hij kan dan immers geen tweede maal het bezit ver schaffen. Maar als nu eens die eerste koo- per de zaak om een of andere reden in het bezit van den kooper laat, bijv. ter leen of in huur, dan kan een tweede gegadigde, als hij niet toevallig iel's van het eerste contract vernomen heeft, daar niel3 van weten: aan do zaak zelf is mets te zien, die is, evenals voor den verkoop, nog in de macht van den verkooper En het is juist op grond van die macht over de zaak, zoo als hij die waarneemt, dat cie buitenstaan der aanneemt, dat alles in ord-3 is. Men gaat uit van dc veronderstelling, dat bij, die deze macht uitoefent, ook wek de ge rechtigde zal zijn; meestal is dat juist, maar een enkele maal niet en dan komen de verwikkelingen. Veronderstellen we nu verder, dat ook de tweede kooper de zaak in het bezit van den verkooper laat, dan is alles voorloopig in orde: de beide koopers gevoelen zich eigenaar; zij weten van elkaar niet af en wat niet weet, dat niet deert. De poppen komen aan het dansen, wanneer de zaak niet langer in het bezit van den kooper gelaten kan worden, bijv. omdat zij geëxecuteerd zal worden, of om dat hij failliet gaat. Een deze sombere ver onderstellingen zijn zelfs tamelijk waar schijnlijk, omdat het juist wegens gelde lijke moeilijkheden znl zijn, dat de eigenaar tot de beschreven handelingen is overge gaan. Hierin ook ligt de reden, waarom de koopers de zaak in liet bezit van den ver kooper lieten; bedoeld was eigenlijk, dat de zaak verpand zou woeden als zekerheid voor verleend crediet. Het "bezwaar tegen het officieele pandrecht is namelijk, dat daar voor de geldigheid door de wet gc- eischt wordt, dat het verpande voorwerp uit de macht van den verpander wordt ge bracht. Dat gaat heel goed bij zaken waar met bet, zij het ongaarne, wel eenigen tijd zonder kan stellen, bijv. kostbaarheden, of bij die, waarvan de waarde niet in het ge bruik gelegen is, zcoals effecten. Maar zaken, die onmisbaar zijn voor den eige naar, omdat hij cr zijn bedrijf mee uit oefent, zooals een autobus of een koffie huis-inventaris, kunnen praclisch genomen niet verpand worden; dat zou beteekenen stilstand van de broodwinning. Om nu toch de waarde te benutten voor het verkrijgen van crediet, heeft men het genoemde mid del toegepast. De eigenaar verkoopt zijn autobus voor de som, die hij Ier leen zou hebben ontvangen. nl9 verpanding mogelijk geweest was cn hij krijgt, om zijn bedrijf voort te kunnen zetten, het voertuig terug in bruikleen of in huur. Hiermede bereikt men, dat, wanneer er sprake is van execu tie of faillissement, de geldschieter-eigenaar van de zaak zich daarover evenmin, of juister, nog minder, bezorgd behoeft te ma ken, als wanneer hij pandrecht had. In het laatste geval zou de zaak te gelde gemaakt worden en nadat hij zijn vordering betaald gekregen had, zou het restant uan de ove rige schuldeisclicrs gekomen zijn. Nu neemt hij de zaak, die immers zijn eigendom is, eenvoudig tot zicli en de schuldcischers kunnen cr geen verhaal op uitoefenen Het is duidelijk, dat deze aldus gemakkelijk gedupeerd worden, daar zij, in het vertrouw wen, dat de waardevolle zaak, die eigen dom van den gebruiker -schijnt te zijn, dat ook is, bij hét verleenen van crediet verder zijn gegaan, dan wanneer zij dep waren toestand hadden gekend. Heeft' nu onze autobusman ondervonden hoe gemakkelijk het gaat zijn onmisbaa? vervoermiddel te verkoopen en het toch te houden, dan bezwijkt hij misschien wel voor de verleiding het nog eens te probee-. Ten, cn een tweeden kooper, die hem op nieuw geld neertelt, te vinden. En ook schijnen er wel eens koffiebuishouders le zijn, die niet te vast in hun schoenen staan. Althans ongeveer gelijktijdig kregen de rechtbanken te Alkmaar en te Zwolle heC probleem op te lossen, wie van de beide koopers van een autobus in gene plaats en rechthebbende was, toen de trouweluoze verkooper failleerde. Beide colleges ken-i den, ofschoon op verschillende overwegin gen, degecn aan wien het eerst verkocht was, den voorrang toe. Inderdaad is daar voor zeer veel te zeggen, maar men moet een der schrijvers, die zijn licht over deze kwestie liet schijnen, toegeven, dat aldus afbreuk gedaan wordt aan liet voorname beginsel onzer wet, dat liij, die le goeder trouw verkrijgt van wie zich voordoet als rechthebbende, beschermd wordt ook tegen den vroegeren eigenaar. RECLAME. Maak een einde aan die noodelooze pijn. E'jOj P'jn» pijn heel den dag die ellen dige rugpijn 1 Van dat gij opstaat, tot gij naar bed gaat, steeds die afmattende pijn. En morgen precies hetzelfde. Zoo kunt gij niet voortgaan! Waarom niet een einde ge maakt aan die ellende 1 Waarom niet de oorzaak aangetast? Hoogst waarschijnlijk zijn het nw nieren. Die doffe, onophoudelijke rugpijn is vaak de eerste waarschuwing der natuur van een nierkwaal. Meerdere waarschuwingen vol gen spoedig, als duizeligheid, hoofdpijn, urinekwaien, stekende pijnen bij bukken of overeind komen, zenuwachtigheid, rheumo- tische pijnen, graveel en waterzuchtige zwellingen. De nieren worden van kwaad tot erger bij verwaarloozing. Laat zich geen chronische nierziekte ontwikkelen, doch kom uw nieren zonder uitstel te hulp. Gc bruik Foster's Rugpijn Nieren Pillen, vVir het te laat is. Foster's Pillen hebben dui zenden blijvend baat verschaft Gij kuot dit overal om u heen hooren. 3883 Let op de verpakking in glazen flaeoiiB met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar door gij zeker zijt geen verlegen buiten- iandsch goed te ontvangen. Prijs f 1.75 per flacon. Adv. 7745 MEN ONDERHOUDT ZIJN TANDEN: door ze goed te reinigen; door ze flink te gebruiken; door ze regelmatig aan tandheel kundig onderzoek te onderwerpen, cfl door alle zieke tanden vroegtijdig tc laten herstellen. GEZONDHEIDSRAAD, 2-S

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1926 | | pagina 10