HET BRANDGAT.
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 1 Maart
Tweede Blad.
BINNENLAND.
UIT DE PERS.
FEUILLETON.
Anno 1926.
rheumatiek
Aspirin-lablcHcn
Mo. 20235.
De Kabinetscrisis.
Mr. Limburg is niet bereid een uiteenzet- I
ting le geven van het verloop zijner po-
gingen om een Kabinet le vormen. Aan de
gepubliceerde communique's had hij niets
toe te voegen. Hij meent zich op dit stand
punt te moeten stellen, omdat de bespre
kingen en de briefwisseling, die hij heeft
gevoerd, van persoonlijken en vertrouwelij-
ken aard zijn geweest. Bij de vorming van
een parlementair Kabinet, waarbij men
met partijen te doen heeft, staan de zaken
in dit opzicht z.i. anders, en is er geen be
zwaar tegen publicatie.
Naar ,,Hct Volk" verneemt, had het ka
binet-Limburg. op het oogcnblik dat het de
meeste kans van slagen had. de volgende
samenstelling:
JusliLie: mr. Limburg: onderwijs, kunsten
en wetenschappen: prof. Casimir; koloniën:
Koningsberger; defensie: prof. van Royen
uit Delft, (dat waren de vier Jinkschen"); 1
binnenlandsche zaken: mr. van Schaik; I
waterstaat: mr. Waszink, burgemeester van
Heerlen; financiën: de Geer: arbeid, handel
en nijverheid: prof. Slotcmaker de Bruine
(dat waren de vier „rechtschcn"); buiten-
landsche zaken: Van Karnebeek (partijloos).
De boekhouding bij P. T. T.
De minister van. Waterstaat heeft aan
den heer J. W. Lucas, accountant te Haar
lem. de reorganisatie opgedragen van de
administratie en boekhouding van *het
staatsbedrijf der posterijen, telegrafie en
telefonie, zoowel aan het hoofdbestuur en
bij de kantoren als bij den iechnischen
dienst.
Verding met Finland.
Op 27 Februari heeft op het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken de uilwisseling
plaats gehad van de akten van bekrachti
ging van het op 9 Maart 1925 te 's-Gra-
venhage tusschen Nederland en Finland
gesloten Verdrag betreffende de toelating,
de rechten, de verplichtingen en de immu
niteiten van Finsche consulaire ambtena
ren in de voornaamste havens van Neder-
landsch-Indië, Suriname en Curacao.
In gevolge artikel 14 zal het Verdrag op
28 Mei 1926 in werking treden.
Visum geweigerd.
Naar uit Moskou aan de Roel gemeld
wordt vertrekt Lozofski, de president van
de communistische vak-internalionele, dezer
dagen naar West-Europa ohr onderhande
lingen te voeren over samensmelting dczeT
organisatie mot de Amstcrdamsche interna
tionale.
Lozofski's voornemen was geweest, hier
voor te Amsterdam te komen. De Ncdcr-
landschc regeering heeft hem evenwel een
visum geweigerd.
Vrijwillige landstorm.
Bij ministericele beschikking is, met 1
Mei een wijziging gebracht in de vredesor
ganisatie van den vrijwilligen landstorm.
Deze zal dan o.m. bestaan uit een voorocfe-
ningsinslituut van zes landstormgroepen.
Elke landstormgroep bestaat uit een staf
en 8 of 4 landstormverbanden, en elk land-
stormveihand uil 'n aantal oefenklassen die
genoemd zullen worden naar de gemeenten
of oorden, waar de oefeningen plaats heb
ben.
Mei hot bevel over een groep wordt be
last een majoor, en bij den staf van de groep
zijn ingedeeld; 1 luitenant-adjudant, 1 ad-
judant-onderofficier-administraleur, 1 fourier
en 3 onderoflicieren-instuctcur (van wie ten
hoogste 40 pCt. sergeant-majoor kan zijn;
de overigen zijn sergeant).
Een landstormverband bestaat uit: een
kapitein-commandant, 1 luitenant (bij 7
landstormverbanden kunnen 2 luitenants
zijn), 1 sergeant-majoor-administrateur, 4
onderofficieren-instructeur (40 pCt. kan ser
geant-majoor zijn). 1 fourier en het lot het
verband behoorende aantal vrijwilligers.
De landstormgroepscommandanten hebben
hun standplaats te Groningen, Zwolle, Eind
hoven, Breda, 's Gravenhage en Amsterdam.
De landstormverbandscommandanten zijn
gevestigd te Leeuwarden, Groningen en As
sen; Zwolle, Apeldoorn en Zutphen, Arn
hem. Eindhoven (2 verbanden) en Maas
tricht; 's Herlogenbosch, Breda, Middelburg
en Bergen op Zoom; 's-Gravenhage, Leiden
en Rotterdam; zoomede Alkmaar, Araster
dam en Utrecht
De verkoop van op refc-rm gestelde
rijksp aarden.
ASn den dag was gekomen, dit bi) den
verkoop van op reform gestelde rgkspaarden
der cavalerie te Deventer deze paarden
ooor een combinatie van handelaren en
Rijkspersoneel werden g. kocht t:gcn abnor
maal lage prezen, terwijl in onderlioge of-
spraak slechts tot een bepaald bedrag werd
geboden.
De militaire politie lio:ft daarop een uit-
getrcki onderzoek ingesteld, waarvan het
resultaat is, dat thans door het legerbestuur
is besloten tot het volgende.
J>o verkoop van op reform gestelde leger-
paerden zal in do garnizoenen Amersfoort,
Deventer, Leiden en "Breda vooiioopig
bij wijze van proef niet meer geschieden
door den administrateur of den commandant
van hot detachement ter "plaatse, doch door
do zorg van de N. V. Pasman's Slachterijen
en Fabrieken te Rotterdam. Bekendmaking
van den verkoop in dag- en weekbladen door
don commandant ml voortaan achterwege
biijven. De vertegenwoordiger van de N. V.
Pasman wordt in de gelegenheid gesteld,
do paarden desgcwonscht op eenige dag vi
aan belanghebbenden to toonen, c. q. te
verkoopen, waarbij zoo noodig militaire hulp
wordt verleend voor het voorbrengen der
paarden. Bij verkoop van een enkel paaid
geschiedt dezo zooals tot thisver bepaald.
De achtste en negende Intern. Arbeids-
conierenties.
Door het R.-K. Werkliedenverbond, het
Chr. Nat. Vakverbond on het Alg. Ned.
Vakverbond is, naar de N. H. Ct. meldt,
aan den Minister van Arbeid, Handel en
Nijverheid een brief gezonden, waarin hem
het resultaat van hot overleg tusschen deze
drie vakcentrales, mot betrekking tot de
aanwijzing van een werknemers-afgevaar
digde en twee technische raadslieden voor
de 8ste en 9de Int. Arbeideconfer.otio wordt
medegedeeld.
De vakcentralen wijzen or op, dat het
N.V.V. blijkens Zgn schrijven van 4 Febr.
1.1. aan den Minister geen aanleiding tot
overleg met de vorige vakcentrale vond.
Mot de regeling, in dat schrijven door het
N.V.V. aan den Minister gesteld, verklaren
de vakcentralen alch ochtor accoord. Zg
dragen als hun vertegenwoordigers voor:
a. Voor twee technische raadslieden op
de 8sto conferentie:
1. H. Amelink, secretaris van het C.N.V.,
le Utrecht, penoiingm. van het I.C.V.;
2. I\ J. S. Serrarens, bestuurslid van
bet R.-K. Workliedoiworbond on secretaris
van het Ï.V.C.;
b. voer een afgevaardigde voor do werk
nemers op de 9de conferentie:
J. Zwaga, secretaris van den Ned. R.-K.
Bend van Transportarbeiders, Amsterdam;
c. voor een technisch raadsman op de
9de conferentie:
W. Strijbis Pzn., lid van het Alg. Bestuur
van het C.N.V. en voorzitter van den Ned.
Bond van Chr. Fabrieks- en Transportar
beiders.
Nader vernemen wij, dat als afgevaardig
de voor de 8ste conferentie door het N.V.V.
wordt voorgedragen de heer J. Brautigam;
en ab technisch raadsman voor de 9de
conferentie ook de heer J. Brautigam.
Behangers- en menbelmakerspatroons.
In de te Amsterdam gehóuden jaarverga
dering van den Ned. Bond van Behangers-
en Meubelmakerspatroons is het bestuur
als volgt vastgesteld M. W. Spoor, Den
Haag, Voorzitter, J. C. Cramer, Amers
foort, Secretaris, G. B. Rijke Jr., Amster
dam, Penningmeester, P. Garlier, Rotter
dam, A. Groeneveld Azn., Vlaardingen en
Jac. Venema te Groningen.
Naar aanleiding van de vroegere opdracht
aan het Bestuur om met voorstellen te ko
men tot algeheele organisatie van den Bond,
hebben de besprekingen in deze vergadering
ten gevolge gehad, dat binnen afzienbaren
tijd deze reorganisatie tot stand zal komen.
Na Limburg's falen.
De vraag „wat nu?" stellonde, ziet de
standaard" (A.-R.), afgezien van den terug
keer van bet huidige kabinet» slechts twee
mogelijkheden.
Het zou het blad niet onaangenaam zgn,
a]3 ook mr. Dresselhnys zgn kans kreeg
en als hg slaagde de crisis tot een op
lossing te brengen, mits men het een op
lossing zou kunnen noemen, d.w.z. mits de
waarborg van levensvatbaarheid van zoodanig
nationaal" kabinet kan werden gegeven.
zien aldus het blad dat n^g
■iet, maar willen daaromtrent geen oordeel
vellen.
De tweede mogelijkheid is zeer on-Neuer-
Luidsch en zou voor onze politiek al heel
ara zjjii. Voor de volledigheid wgzen wg op
Vet z.g. ambtenarenkabinet, zooals men dat
va andere landen wel eens had. Voorzoover
viij kunnen zien, aoru de kans op slagen
#oor ons land echter uiterst goring zijn.
Ten slotte valt er niets anders te cotv-
.tateeren, dan dat wij weer even yer zijn
Hls bij het begin.
„De Nederlander" (Chr. Hist.) merkt op,
dal hij, die het gebouw van zgn politiek
beieid tracht te vestigen op don wankelen
grond van geschipper er gemodder, ten
einde een politiek College morgen te doen
terugkomen op een beslissing, gisteivn, na
folaoend beraad genomen zich zeil en
jqjTi volk niets dan teleurstelling bracht.
JVg verstaan het niet aldus het blad
dat ook de leiders der Roomseti-Katho-
lieko Staatspartij dit niet inzien. De be
slissing van 11 November was voor hen
josr onaangenaam wij verstaan dat ten
volle. Maar het politieke leven is vol. van
dargelgke moeilijkheden.
Zou de Roomseh-K atholïeke Staatspartij
pch niet kunnen verheffen tot de hoogte
fan vaderlandsliefde en wijsgeerig onder-
Bcheiden, vanwaar oen rondblikken naar zal
pver tuigen, dat er voor haar nog veel en
DM>oi werk is te doen in Nederland; al moet
het gezantschap dan worden opgegeven? Wg
blgven koesteren de hoop, dat het ogen
blik dezer verheffing niet verre zij.
De dringend-noodzakelijke oplossing' der
kabinertscrisis zal aldus besluit het blad
slechts kunnen komen van oen krachtige
coeaige persoonlijkheid, die, met ongerepte
aanvaarding van de uitspraak der Tweede
Kamer van 11 November 1925, z:ch bereid
toont den parlementairen arbeid te hervatten
juist op het punt, waar dezo op dien dag
werd afgebroken.
„Het Centrum" (R.-K.) wijst er op, dat
het bij het conflict, dat Limburgs poging
deed mislukken, niet alleen om het gezant
schap bij den H. Stoel ging en schrijft
verder:
Men zal nu opnieuw kunnen beginnen
roet pogingen door een man van Rechts, ot
door een man van Links, tot vorming van
een parlementair of niet-parlementair ka
binet.
Maar de verwachtingen op het resultaat
dier pogingen zullen wel niet hoog meer
gespannen zijn.
En in elk geval kan niet meer weken en
weken worden afgewacht, of dat resultaat
misschien een positief resultaat zal zijnl
Er moet een oplossing komen, en zoo
spoedig mogelijk.
Nog altijd is er in de Kamer geen andere,
dan een evenwel geschokte Reclitsche
meerderheid.
„Dc Volkskrant" (R.-K.) blijft den kant
jran Kamerontbinding uitkijken:
Wij hebben indertijd, toen de kwestie
van een bondgenootschap tusschen katho
lieken en sociaal-democraten door de op
dracht aan mr. Marchant aan de orde was
gesteld, gezegd, dat niet de Kamerclub
hiertoe eventueel kon besluiten, maar dat
daarvoor een uitspraak van het katholieke
kiezerskorps noodig was, dat immers nog
pas voor het behoud der coalitie zich had
uitgesproken.
In denzelfden gcdachtengang zou men
weer het aanblijven eventueel van het ka-
binet-Colijn een uitspraak van onze kiezers
verlangen.
Uit 't leven van den beroemden Engelschen
detective HERBERT PORTER.
Vrij bewerkt naar hot Engelsch door J. H.
(Nadruk verboden).
3)
Herbert Porter drukte hem glimlachend
de hand. ,,U was op de redactie, toen de
moord gepleegd werd V
,,Ja. Ik heb Cavianehi zien komen eu heb
hem ook geobserveerd, toen hij de kamer
van mr. Turner verliet. Als mijn collega
een vermoeden had gehad, dat deze scherpe
critiek zulke ontzettende gevolgen zou heb
ben, dan had hij er nog wel eens eventjes
over... nagedacht!"
„U houdt dus Cavianehi voor den moor
denaar
Sherston keek den vrager stom-verbaasd
aan.
„Of ik Cavianehi voor den moordenaar
houd?" herhaalde hij. ,,Maar dat is toch
geen vraag meer. Heeft die mijnheer mis
schien den moed te ontkennen 1"
De detective, die zich ondortussclieu met
het losmaken der zegels had beziggehou-
houden, stootte dc deur open.
„Hij ontkent inderdaad."
Daarop traden beiden de kamer binnen.
De doode lag nog in dezelfde houding
bp den grond, vóór de schrijftafel, die, met
kleinen doorgang, loodrecht op den
wand stond. Herbert Porter knielde bij
den doode neer en onderzocht hem nauw
gezet. Daarop stond hij op en inspecteerde
Zij hebben, met of ondanks den heer
Colijn, het rechlsche kabinet met instem
ming begroet, in de veronderstelling, dat
het steunen kon op de drie partijen der ge-
coaliseerde rechterzijde.
Die coalitie is weg, lijdelijk of voorgoed,
maar in ieder geval weg.
Er is dus e^n. geheel andere politieke
figuur ontstaan, èn nu is de kwestie al
gezien van dc vraag of ze het kort dan lang
houden of die figuur kan worden aan
vaard, zonder dat het kiezerskorps zich
daarover heeft uitgesproken.
„De Tijd" (-R.-K.) begint met met klem
aan te dringen op openbaarmaking van le
onderhandelingen, ook Aan dr. De Visser
vergt het blad nog altijd publicatie van de
door hem gevoerde onderhandelingen. Wat
de oplossing van de crisis betreft, schrijn
het blad:
Drie „uiterste noodzaken" worden ge
noemd: ten eerste een katholiek-sociaal
democratisch, dus parlementair kabinet;
ten tweede Kamerontbinding; en ten derde
het aanblijven van het kabinet-Colijn als
Koninklijk Kabinet
Drie figuren dus. De eerste is o.i. niet
meer aan de orde: samenwerking met de
S. D. A. P. ter oplossing van deze crisis
heeft de R.-K. Tweede Kamerfractie van
haar agenda geschrapt. Men praat er niet
meer over. Blijven dan nog Kamerontbin
ding of een Kabinet-Colijn.
Wij zouden opnieuw willen vragen: is
men al zoo ver. dat alléén dit dilemma kan
worden gesteld? Zijn er niet nog andere
figuren denkbaar natuurlijk niet alleen
in theorie maar praclische mogelijkhe
den? Is men in een vroeger stadium der
crisis niet wat al te vlug over mogelijk
heden heengestapt? Twee vragen dringen
zich hier op: Toen dr. De Visser bedankte
voor dc opdracht, om een parlementair ka
binet te vormen, waarom is men toen di
rect niet naar den extra-parlementairen
vorm overgesprongen, alvorens zwart op
wit te laten uitmaken, dat een rechtsch par
lementair minderheidskabinet, bijvoorbeeld
van Anti-Revolutionairen en Katholieken,
niet mogelijk is? Een Kabinet, dat op een
vaste kern van ruim veertig leden in de
Tweede Kamer kan steunen, is in const itu-
tioneelen èn in parlementairen zin toch
altijd nog beter dan dc extra-parlementaire
combinaties?
De tweede vraag, die zich aan den toe
schouwer opdringt is: toen men toch aan
de extra-parlementaire figuur toe was,
waarom heeft men liet dan geen enkelen
keer zonder christ.-historische politici
wij zeggen niet: zonder Christ.-Hislorischen
geprobeerd?
Ten slotte zullen er nog zijn, die vragen:
laat de extra parlementaire figuur geen
ruimte voor een ambtenaren kabinet, dat
al onze politici gelegenheid geeft onder de
nerveuze spanning uit te komen?
„Het Volk" (S D.A.P.) stelt een reeks
vragen, die het, naar het blad opmerkt-, in
hooge mate onwaarschijnlijk maken, dat er
van een formatie-Nolen6 thans iets zou kun
nen terecht komen.
„Het gemartel moet nu een einde nemen.
De handhaving van het parlementaire stel
sel staat op het spel. De fcruc om Colijn's
terugkeer als onvermijdelijk voor te stellen,
moet verhinderd worden. Het volk moet
spreken, waar het, thans beter ingelicht,
onder bcdriegelijke voorlichting eerst een
Kamer gekozen had, die geen regeering
kan opleveren.
Kamer-ontbinding
De „Nieuwe Rottcrd. Crt." (V.-B.) be
toogt, dat de geheele opzet van mr. Lim
burgs poging verkeerd is geweest, doorda©
hij het gezantschap bij den Paus binnen
do regeeringspolitick heeft betrokken. Wie
thans een kabinet vormen wil, en het niet
bij een poging wil laten, behoort aldus
het blad de kwestie van het gezantschap
bij den Paus ter zijde te stellen. Hij kan
desnoods deze aangelegenheid ak een par
ticuliere liefhebberij aan zijn minister van
buitenlandsche zaken laten, zoo deze nog
neiging mocht hebben het gezantschap in
een of anderen vorm te herstellen, doch hij
behoort verder dit punt geheel te houden
buiten de regeeringspolitick.
de kamer. Het vertrek, dat zijn licht ont
ving door zij-ramen, was smaakvol, in mo
dernen stijl, ingericht, half als kant-oor,
half als heerenkamer. Het donkere vloer
kleed, dat den vloer bijna geheel bedekte,
had een rustig patroon. Links stond de
sch rijf laf el, daarachter een gemakkelijke
armstoel voor bezoekers. Achter den atoel
was een donkerbruine portière gedrapeerd,
die tot op den grond neerhing.
„Is daarachter een deur?" vroeg de de
tective.
Sherston opende de portière een weinig:
„Er is wel een deux in den zijwand, maar
zij wordt nooit gebruikt. Zooals u ziet heeft
men het behang er over heen geplakt."
Herbert Porter streek met de hand over
de voegen in het behang en knikte.
„Waarheen voert deze overplakte deur V'-
Sherston wees in de richting, waaruit een
zacht rhythmisch geklapper kwam.
„Daar zitten de typisten", vorklaarde hij.
„Werken die dames den geheelen dag?"
„Van negen tot vijf."
„Het is dus buitengesloten, dat iemand
ongemerkt door deze deur heeft kunnen
komen V'
De detective keerde zich om. Het late
middaglicht viel grauw cn droef naar bin
nen. In den muur achter de portière was
links een hoog venster. Rechts bevond zich
precies zoo'n venster, dat echter tot op den
grond reikte en als een soort balkondeur
kon dienen. Herbert Porter ging op dc
deur toe en vatte den knop. De deur bleek
niet gesloten.
„Waar voert deze trap heen vroeg
hij. terwijl hij op een soort bordesje stapte.
De redacteur volgde hem. Vier treden
voerden van het platform naar een klein,
smal plaatsje, nauwelijks 8 Meter lang en
dat op een lage deur uitkwam.
„Dat is een eigenaardige bouw", meen
de de detective, terwijl hij de klink van de
poortdeur greep. Zij was gesloten.
„Het is een oud huis", helderde Sherston
op. „Mr. Turner gebruikte dezen weg om
niet telkens door de redactiekamer te
moeten."
„Had behalve hij nog iemand een sleu
tel V'
„Niemand."
„Is hij vanochtend ook langs dezen weg
gekomen V'
„Ja."
„Dus dan moet hij den sleutel in den zak
hebben."
Sherston was getroffen door deze opmer
king en knikte aarzelend.
„Ja, daar hebt u gelijk in," zei hij na een
lange pauze. „Ik geloof, dat nog niemand
daaraan gedacht heeft."
„We zullen het onderzoeken."
De beide mannen liepen vlug weer naar
binnen. De speurder doorzocht de zakken
van den doode.
„De sleutel is er niet," zei hij, terwijl hij
opstond. De redacteur liet zijn blik door
de kamer glijden en keek den detective
radeloos aan.
„Welke conclusie trekt u daaruit?" zei
hij met trillende stem.
Herbert Porter haalde de schouders op.
„ïk maak daaruit opzei hij lang
zaam, ieder woord overdenkend, „halt, wat
hebben we daar?"
Hij ging op de portière toe en greep naar
het gouden mondstuk van een sigaret, dat
op den grond achter het gordijn, hetwelk
opengebleven was, lag,
„Khedive," las hij. „Dat is hetzelfde merk
als daar in het aschbakje ligt."
Sherston zei: „Het is het merk, dal mr.
Turner gewoon was te rooken. Hij zal het
stompje weggegooid hebben."
De detective keek uit de verte naar het
aschbakje.
„De portière is, zooals u ziet, tamelijk
lang. Ze raakt niet alleen den vloer, maar
ligt zelfs nog in een plooi er op. Al3 mr.
Turner dus dit eindje sigaret heeft wegge
gooid, dan moest het vóór de portière lig
gen."
Sherson zag den spreker met open mond
aan. „Ja, dat is zoo," zei hij met heesche
slem.
„Maar er is nog een tweede element, dat
wijst op de aanwezigheid van een tweeden
persoonOverigens een vraag: hoe vaak
wordt deze kamer schoongemaakte"
„lederen morgen."
„Weet u dat zeker?'' c
„Heel zeker."
„Vanochtend ook?'*
„Vanochtend ook. Ik heb zelf de werk
vrouw zien weggaan."
„Hoe gebeurde dat schoonmaken?"
„Eerst werd er geveegd en dan nat op
genomen."
„Nu is het natuurlijk mogelijk," zei de
detective nadenkend, „dat dat pronkjuweel
van een werkster de kleine ruimte achter
de portière vergeten heeft."
„Dat is niet mogelijk," antwoordde
Sherston.
„Waarom niet?*
„Omdat deze portière pas vanochtend Is
opgehangen. Kijkt u zelf maar: zij ls
nieuw."
Herbert Porter floot even en keek met
onverholen verbazing den redacteur aan.
RECLAME.
Oh! Oh! Au! Au!
Mijn lendenen!
Verlies geen lijdl Probeer niet van
alles I Vernietig de oorzaak van uw
met
in origineele verpakking md den
oranjen band. Masseer bovendien
met
Spirosal-oplossing
hel eenige wrtjfmlddcl dat
diep In de huid dringt.
Want Aspirin en Spfrosal
Genezen U geheel en all
1447
Politie cn markt
De gemeenteraad van Middelburg heeft
besloten met 1 Maqrt het marklmeesler-
schap op te dragen aan den commissaris
van politie. Tegen dit besluit hebben de
marktkooplieden een protestvergadering ge
houden, waarin is verklaard, dat zij, als in
j de volgende raadsvergadering het besluit
niet wordt ingetrokken, zij niet meer op de
markt zullen komen, wat o.a. een groole
schade voor liet vreemdelingenverkeer niet
zich zal brengen. Men vreest dat door het
optreden van de politie op de Markt bij ver
schil van meening, dit niet meer bij overleg
zal beslist worden, maar direct proces-ver
baal zal worden opgemaakt. Bovendien is
er met klem tegen geprotesteerd, dat thans
verlangd wordi, dat de kooplieden een
maand vopruit een plaats zullen betalen.
Uit de steenindustrie.
De Vereeniging van fabrikanten van dak*
pannen in Gelderland, Utrecht en Zuid-
Holland heeft den minister van arbeid ver
zocht, gedurende het tijdvak 1 Maart31
October 55 uren per week te mogen laten
werken.
Do Bond van waalsleenfabrikanten liccft
aan de werknemers-organisaties medege
deeld, dat hij geen collectief contract voon
1926 wil afsluiten. Een groep van steenfa
brikanten heeft nu aan de be6tiiren der
samenwerkende organisaties een collectief
contract aangeboden, waarvoor dat van
1924 als grondslag moet strekken. Alleen,
met goedkeuring der arbitrage-commissie
zal van den inhoud daarvan kunnen wor
den afgeweken. De volgens het collectief
contract van 1925 bestaande arbitragerege->
ling kan behoudens eenige redactiewijzb*
gingen blijven bestaan.
Ten aanzien van de loonen is een alge*
mcene loonsverlaging van 5 pCt voorge
steld, van het uurloon een verlaging met
1 cent Het uurloon strekt tol basis van be
looning bij uitbesteden arbeid. De kinder-
bijslag blijft geregeld zooals deze in
1925 was.
Prof. dr. T. Cannegieter, le Utrecht, is
gisteren 80 jaar geworden.
62 jaar oud is te Kwadijk overleden
de lieer J. T. de Graaff, sedert 33.jaren
burgemeester en secretaris van Kwadijk,
Middelic cn Warder.
Het collectieve contract in liet sleen-
houwersbedrijf is ongewijzigd gecontinueerd
lot 1 Maart 1927. Het bestuur der patroons
organisatie heeft echter nog besprekingen
toegestaan over twee punten, waaronder het
treffen van een vacanlieregeling.
„Dat is in elk geval iets lieel merkwaar
digs," zei hij, terwijl zijn blik over het
donkere fluweel gleed, „dat is buitenge
woon merkwaardig. Ik vermoed, dat er tot
gisteren een andere portière heeft gehan
gen?"
De redacteur knikte.
„Waarom is die oude afgenomen?"
„Zij was oud en zag er erg goedkoopjes
uit Bovendien was zij bijna een halven
meter te kort. Mr. Turner had er al meer
malen over geklaagd en onlangs heeft hij
een nieuwe gekocht die u hier ziet
en een behanger besteld, die eindelijk van
ochtend gekomen "is. Het tochtte ook erg
door die balkondeur, zooals mr. Turner be
weerde."
„Is die portière vanochtend vóór of na
de aanwezigheid van de werkvrouw opge
hangen?"
„Er na. De behanger was nog aan het
werk, toen mr. Turner kwam."
De detective wees met den vinger op de
portière: „Hoe verklaart u overigens het
brandgat, dat hier ingebrand is?"
Sherston keek verbaasd naar de kleine,
cirkelronde opening, waarvan dc randen
geschroeid waren, en keek den vrager on
beholpen aan.
„Dat begrijp ik niet," zei hij. „Dit gat kan
onmogelijk in de stof zijn geweest, toen de
portière werd opgehangen. Mr Turner wat
een van die menschen, die Alles zien en
had zoo'n beschadigde stof nooit geaccep
teerd."
„ïk denk er precies zoo over. Zooals ik
zei: Het 19 héél merkwaardig."
Het gezicht van den redacteur kreeg eea
steeds, meer bedrukte uitdrukking.
?Wordt vervolgd)'.
