20228.
LEIDSCS-j DAGBLAD, Zaterdag 20 Februari
Derde Blad. Anno 1926-
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Het Oeheimziunig'e
Telefoongesprek.
UIT DE PERS.
Hofbericht.
Z. K. II. de Prin£ is gistermiddag verge
zeld door zijn adjudant kapitein Ier zee jhr.
von Mühlen, voor een paar weken naar
Mecklenburg vertrokken.
Eet Verdrag met België.
Het Nationaal Comité van Actie tot ■wij
ziging van het Verdrag met België schrijft
Do voorstanders van het voorgestelde
taractaat met Belgic verdedigen de groote
offers, die hierbij door Nederland gebracht
zouueii worden, daarmede, dat Nederland
zich hierdoor de vriendschap van België
zou verzekeren. In ons land, waar de ge
dachte d-cr internationale solidariteit zoo
sterke sympathieën heeft, zouden velen
geneigd zijn, op dezen grond concessies
aan België te doen, zij het ook zich afvra
gende, waarom ter bereiking van deze
vriendschappelijke verhouding, die even
zeer in 't belang van België als van Neder
land is, eenzijdig uitsluitend door Neder
land de offers moeten worden gebracht.
Noodzakelijk echter zou het zijn, wilde
het doel dezer voorstanders van het trac
taat bereikt kunnen worden, dat in België
ook inderdaad het begrip bestond, dat door
het tractaat door Nederland offers in het
belang van België woiden gebracht. Dit nu
is geenszins liet geval. Telkens komt in de
Belgische pers tot uiting, dat men, hetgeen
Nederland zou toestaan, geenszins be
schouwt als vriendschapsgeschenken, maar
dit men integendeel de door Nederland te
brengen offers beschouwt nis minder dan
Belgisch recht. Zoo schreef dezer dagen
het in België veel gelezen dagblad „La
Nation België" in een hoofdartikel met den
blijkbaar ironisch bedoelden tft-el „Nos
bons amis les Hollandais", waarin op
Vgi-iterst onvriendelijke wijze over het Ne-
derlandschc volk wordt gesproken, aan-
gaande het voorgestelde tractaat, „dat
daarvan is aangetoond, dat de nadoelen
ër van geenszins aan Nederlandschen kant-
zijn, wel integendeel", en dat .indien het
Hollandsehc volk en het Hollandsche par
lement, in geheime overeenstemming met
de Hollandsehc regeering, ontwerpster van
Siet tractaat, weigeren het te ratificeeren,
dit te erger zal zijn voor hen (Nederland)
\en niet voor ons (België)."
Hel is duidelijk, dat bij een dergelijke op
vatting in de Belgische publieke opinie, het
doel van de Nederlandsche voorstanders van
het tractaat door de door ons te brengen of
fers geenszins zal worden bereikt en dat,
indien het tractaat iii zijn huidigen vorm
geratificeerd werd, Nederland daarvan de
groote nadoelen zou le dragen krijgen, ter
wijl bovendien een onbevredigde Belgische
publieke opinie zich nog door ons tekort ge
daan zou achten en ons met andere dan
vriendschappelijke gevoelens zou gadeslaan,
hetgeen' in Nederland een dubbele teleur
stelling .ten gevolge zou hebben.
Het is derhalve geboden, ten einde een
werkelijk goed en duurzame verstandhou
ding met het naburige België tc bereiken,
dan mea de verhouding tot België baseert
op grondslagen, die niet reëele Nederland
sche belangen prijs geven voor zeer specu-
talieve, uit een onjuist inzicht in de Belgi
sche opvatting van het tractaat voortsprui
tende. verwachtingen.
In zij li rapport, dat de Belgische Kamer-
ftfgevaardigde heeft ingediend namens de
.aoinmissio van Buitenlandsohe Zaken, laat
de rapporteur zich als volgt uit wat betreft
tiet Nederlajidsch-Belgisch verdrag:
Een NederlandsckBelgisch verdrag is
8 April 1925 onderteekend door de heeren
<Hijmans en Van Karuebeek en moet ter
ratificatie onderworpen worden aan het Bei-
'gische parlement en de Sta ten-Generaa l.
De Nederlandsche regeering, die de Bel
gische in kennis stelde met de Ioopeude
h.vCrprctaties waartoe de tekst van dit ver
drag in Nederland aanleiding gaf, vroeg
haar zekere punten weï te willen preciseeren
ten einde de aanneming van het verdrag
door de Kamer in Den Haag te verge
makkelijken.
Do Belgische regeering heeft zich bereid
verklaard dit onderwerp te bespreken en
<Jil het leven van den beroemden Engelschen
detective HERBERT. PORTER.
„Vrij bewerkt naar het Engelsch door J. II.
(Nadruk vtrboden).
3)
Hel licht stroomde in de gang. Zij was
leeg. „Waar is de kamer, waar de telefoon
staat?"
„Hier rechtuit."
Do detective pakte den knop beet en
opende langzaam d.e deur. „Waar is - de
schakelaar?"
„Direct rechts."
Men hoorde hel knippen van de knop.
„Mijn hemel wat is dat?" De natuur
kundige had Herbert Porter, wiens breede
gestalte het deurkozijn vulde, een weinig
ter zijde gedrongen en een blik in do kamer
geworpen. Hij wankelde acteruit. Op den
vloer lag, dc verstijfde handen gekromd in
het blauwgroene vloerkleed, het lijk van een
yrouw.
Herbert Torter opende het venster.
„Hier..steek uw hoofd uit het raam en
adem eens wat frissche lucht in", zei hij,
fen vertol mc dan eer.s wie de dame is, die
daar ligl."
Br. Loede, die vaalbleek geworden was
bn wiens gezicht een doode'.ijken schrik ver
bied, ging met wankelende schreden de ka-
raer door en slak zijn hoofd buiten het
T&am.
onderhandelingen zijn op het oogenblik
gaande.
Na de beroering, die zich eenige jaren
geleden voordeed, schijnt zich de openbare
lueer.ing in België, zich schikkende, gevoegd
te hebben naar het huidige ontwerp, dat
vooral een technische overeenkomst is be
treffende de tegenwoordige en de toekomende
waterwegen, die de beide landen gemeen
hebben, waarbij de kwestie van de Wielin
gen hangende blijft.
Zeker, er bestaat in België nog een vrij
levendige oppositie, gezien het artikel dat
Hervy Cousin eenigemaanden geleden heeft
gepubliceerd in de Revue Générale, maar,
zoo vervolgt de rapporteur, over het geheel
heeft ons volk het zeer oprecht verlangen
eindelijk verlost te worden van de verwarring
"en de onzekerheid en oen einde te maken
aan de to lange discussies tusschen twee
landen, die, gelijk men dikwijls gezegd heeft,
eikaar moeten aanvullen en die beide be
lang hebben bij het onderhouden van be
trekkingen van goede nabuurschap.
Verdrag NederlandNoorwegen.
1G Februari 192G heeft te Oslo de uitwis
seling plaats gehad van-de akten van be
krachtiging van het 8 Januari 1925 le
's-Gravenhagn tusschen Nederland cn Noor
wegen gesloten voorloopig luchtvaarlverdrag.
Ingevolge art. 17 is het verdrag op 1G
Februari in werking getreden.
Oveiwsrkvergmming voor continu-bedrijven
De Minister van Arbeid, Handel en Nij
verheid, heeft aan hoofden of bestuurders
van ondernemingen, waarin de in .artikel
39, onder A of B van hot Werktijdenbesluit
voe r fabrieken of werkplaatsen 1923, ge
noemde arbeid wordt verricht, in alle ge
meenten des Rijks vergund, dat in hunne
ondernemingen gedurende het tijdvak van
1 tot en met 31 Maart 1926 mannelijke
arbeiders van IS jaar tot ouder, die arbeid
verrichten ingevolge het bepaalde bij art.
39 van genoemd Werktijdenbesluit voor zoo
ver zulks noodig is om in eene continu
werkende fabriek of werkplaats of in een
continu werkend gedeelte van een fabriek
of werkplaats arbeid in een drieplosgenstelsel
mogelijk to maken, in afwijking van het
bepaalde bij art. 24 der Arbeidswet. 1919,
aldaar arbeid verrichten:
a. gedurende 62 uien per week, mits
niet langer dan 168 uren in drie achter
eenvolgende weken;
in drie achtereenvolgende weken ge
durende 56 uren, tusschen 10 uur des ra-
middags en 6 uur des voormiddags.
Doorbetaling van bijslagen.
Op de vragen van den heer Vliegen- be
treffende doorbetaling na 1 Maart 1926 der
door het Koninklijk Nationaal Steuncomité
ingestelde bijslagen op renten der Rijksver
zekeringsbank, beeft minister Kooien geant
woord:
llel voornemen der Rogeering is om, nadat
het Koninklijk Nationaal Steuncomité dc
nog te zijner beschikking slaande gelden,
alsmede enkele nog loopende vorderingen,
aan liet Rijk zal hebban overgedragen, te be
vorderen, dat een stichting wordt in het
leven geroepen, aan welke deze activa zul
len worden afgedragen en die daaruit, zoo
lang de middelen toereikend zijn, de lot dus
ver verleende bijslagen op renten der Rijks
verzekeringsbank, op dcnzelfden voet als lot
lieden, zal blijven doorbetalen.
Daar het afdragen der activa door het
Rijk aan de bedoelde stichting bij dc wet zal
moeien geschieden en een wet waarschijn
lijk niet vóór X Maarl a s. tot stand ral kun
nen komen, is aan 'het Koninklijk Nationaal
Steuncomité de wensch le kennen gegeven,
alsnog de plaatselijke organen, die belast
zijn met de uitkeering van de.bijslagen, in
de gelegenheid le stellen, om tot 1 Juni J92G
de thajis loppende uitkccringen voort te zei
len.
Hel Koninklijk Nationaal Steuncomité
heeft aan dien wensch welwillend gevolg
gegeven, zoodat tot 1 Juni a.s. de uitkeering
der bijslagen is verzekerd.
Vóór dien datum zal. naar tic Regcering
zich voorstel!, de slichting in het bezit kun
nen zijn van de meer ver melde activa en,
zich met de verdere zorg voor de uitkeerin-
gen kunnen belasten.
De frissche luchtstroom bracht liem ccnigs-
lot zichzelf. Hij keerde zich om en zag,
over al zijn leden bevend, naar het gezicht
van dc jonge vrouw, die daar aan zijn voe
ten lag. Het was alsof haar slarre oogen
een vrcesëlijke aanklacht uitspraken. Angst'
cn ontzetting lagen niet op liet doodc ge
zicht: alleen een soort vreesetijkc verbazing.
„Wie is die dame?" vroeg Herbert Porter.
„Ik ken haar niet," fluisterde Locbe
heescli; ik heb haar nooit gezien."
„Kan zij het geweest zijn, die zich aan de
telefoon voor u heeft uitgegeven?"
„Neen, het was oen mannenstem."
„Wacht_ eens even." De detective begaf
zich naar de aangrenzende slaapkamer. De
doctor hoorde*, dat hij van daar uit zijn tocht
door het verdere deel van de woning voort
zette. Direct daarop keerde de Engelschman
over de gang in de kamer terug. „De wo
ning is leeg."
De doode was ongeveer dertig jaar. Het
volle, bruine haar was zorgvuldig gekapt,
haar kleeren verrieden degel ijken eenvoud.
Haar gelaatstrekken wezen op een vrouw
uit den beschaafden stand. Loebe wendde
zich huiverend af: even boven de ceintuur
kwam een slroombloed naar Tuiiten, die al9
een kanaaltje doorliep naar oen soort meer,
dat zich op zij gevormd had, en dat den
kant van hél vloerkleed geheel doordrenkt
had.
Herbert Por ter. knikte: Steek in hel liarl;
netjes en vlug gedaan!"
Een pendule sloeg: halfelf.
„Daar ligt haar handtaschjc," zei dc de
tective. „We zullen eens- zien."
Hij raapte het op, maar schudde terstond
het hoofd: op enkele sleutels na, was het
taschje heelómaal leeg. Hij sloeg den
kraag van haar japon een weinig (cru*.
Werkverschaffing arbeiders nit Drente.
Door den heer Hiemstra waren aan den
Minister van Binnenlandse he Zaken en
Landböuw de volgende vragen gestald:
1. Is het juist, dat eenige arbeiders uit
da provincie Drente uitgesloten zijn gewor
den-van de werkverschaffing, omdat zij,
hoewel zich bereid verklaard hebbende om
in de Limburg^che mijnen te gaan werken,
doof den mïjnarlS zijn afgekeurd op grond
van eigen klachten en niet van bij hen
geconstateerde gebreken?
2. Zoo ja, is ile Minister niet van oordeel,
dat genoemde uitsluiting op den hierboven
aangegeven grond schromelijk onbillijk is
en is de Minister "bereid bevorderen, dat
deze zoo spoedig mogelijk 'wordt opgeheven?
Minister De Geer heeft daarop het vol-
g ende geantwoord
I. Deze vraag wordt bevestigend be
antwoord.
IL In antwoord op d<a? vraag diene liet
volgende:
Vóórdat de arbeiders naar Limburg gaan,
worden zij in hun woonplaats geneeskundig
onderzocht, aan de hand van de door de
mijn-directie verstrekte keuriugstischen. Er
werden van do 246 tot I September j.I. in
de gemeente Emmen g. keurde personea 155
goedgekeurd en 91 afgekeurd. Van deze 155
hebben slechts 71 arbeiders gevolg gegeven
aan de oproeping voor vertrek naar Lim
burg en hiervan werden nog 15 door de
nnjnartsen afgekeurd. Waai' vooral vau de
laatste ploegen het aantal afkeuringen steeds
groot er werd, is bij de mijnartseu naar de
- reden hiervan geïnformeerd tn daarbij is
gebleken, dat verscheidene ail>eide:s waren
afgekeurd uitsluitend op grond van eigen
klachten ep niet op grco£ van *>0 hen ge
constateerde gebreken.
Waar de ervaring heejt geleerd, dat ln
het algemeen de arbeiden uit Emmen en
omstreken veelal niet dun uit nood mijn-
arbeid aanvaarden, is het begrijpelijk, dat
zij, zoodra hun bekend werd, dat z(j de
afkeuring zelf in de hand hadden, meer
malen dit middel te baat namen om alsnog
zich te onttrekken aan de aanvaarding van
mhnarbeid. Werden dez? arbeiders na een
zoodanige afkeuring opnieuw tot werkver
schaffing toegelaten, dan zou daarmede de
verplaatsing van arbeiders haar de mijn
streken zeer ernstig worden belemmerd.
De tegenzin, om naar de mijnen te gaan,
mist goeden grond. Er wordt door duizenden
arbeiders ondergrondsch mijnwerk verricht
en de positie der mijnarbeider* is doorgaans
veel gunstiger dan van veenarbeiders, zoo
dat er geen reden bestaat om de daarvoor
geschikte arbeiders uit de veenstreken niet
in de mijnen te werk te stelLn en hun bij
voortduring door middel van werkverschaf
fing een slechts sober bestaan te verze
keren.
Verplaatsing van arbeiders uit Emmen,
geheel uit eigen vrijen wil, is tot dusver
geen regel. Bij elke aanbieding van -werk
elders, zoowel in Duitschland, 'Frankrijk eo
België, als in Limburg en bij het aard"-
appelkrabben in Nieuwe PeL Ia. en zelfs nog
bij de PhiüpshÊabriekeu te Eindhoven, werkt
in den regel do prikkel, dat niet-aanvaarding
van het aangesloten werk uitsluiting van de
werkverschaffing tengevolge zal hebben.
Zal niet Emmen tot in lengte van dagen
een gemeente blijven waar ean aanzienlijk
gedeelte der bevolking voor een groot deel
van het jaar op kosten van publieke lichamen
wordt onderhouden, cn desondanks nog in
zulke moeilijke omstandigheden verkeert, dat
elk jaar, gelijk ook tlians weer in de dag
bladen, een beroep op de particuliere lief
dadigheid wordt gedaan, terwijl dan nog
weinig anders bereikt wordt dan bestendiging
van den armcedigen toestand en steeds
grc.cter moreele inzinking, dan zal de ver
plaatsing van een deel der bevolking met
kracht moeten worden bevorderd en zal
niet mogen worden gevoed de wash, dat de
arbeid in andere omgeving ge:n bevrediging
en geluk lean brengen.
De afkeuring op grond van eigen klachten,
zonder onderzoek en geconstateerde gebre
ken. in de plaats waar de emigrant werk
gevonden heeft, heeft feitelijk deze betee-
kenis, dat men den emigrant in die plaats
alleen dan te werk houden wil, zoo dit met
zijn vollen vrijen wil geschiedt en hij niet
van het tegendeel blijk geeft.
Ook bij eerbiediging van dit standpunt
„Niels," mompelde hij, „geen naam van een
kleermaker, die eenige inlichting zou .kun
nen geven." Ook in den hoed, die naast haar
op een stoel lag, stond geen firmanaam.
„Wacht," de detective boog zicli weer en
maakte het armbandhorloge los van den
pols van de doode: „Hier op den rand staat
een merkteeken van- een horloger." Hij slak
het uurwerk in zijn zak.
"Eerst nu viel de blik van den speurder
op een apparaat, niet ongelijk aan een groote
slalief-camera, dat op den grond lag, niot
ver van de voeten van de doodc vrouw.
„Dat is de uitvinding, waaraan ik werk,"
verklaarde Dr. Loebe op den vragenden
blik van den Ucteclive. „Een clectrische
verrekijker. Hij is in den slrijd blijkbaar om
gegooid."
„Hm." Ileiberl Porter boog zich op den
grond cn bekeek den drievoet nauwkeurig.
De schroeven waren er uit; twee er van
ontbraken, de derde lag naast liet schroef -
gat, waarin de pooten verankerd waren ge
weest. -
„Wal is dal: een eleclrischc verrekijker?"
„Een toestel, dat veel mek de telefoon
overeenkomt. De telefoon zet de "geluids
golven in eleclrischen stroom om en maakte
deze in het' ontvangtoestel weer als geluids
golven hoorbaar. Iets dergelijks doet mijn
loeslel met de lichtgolven."
„Hebt u er patent op genomen?"
„Neen.... nog niet. Ik ben er nog niet
heel eraaal mee klaar."
.,Ts hel toestel heel gebleven?"
De geleerde opende de achterklep cri keek
in het loeslel. „Neen, het objectief is heele-
maal kapot en de buis met se Ionium kan
4 I i i
-*) Een metaalachtige «Tof,
valt intusschen niet te ontkennen, dat een
terugzending na ecu zóódanige afkeuring
hetzelfde gevolg behoort te hebben a's wan
neer de werkloos» van den aanvang af wei-
geit naar Limburg te gaan, d. w. z. het
gevolg, dat hij van de werkverschaffing
uitgesloten wordt.
De Menbeljaarbeurs geopend.
In hel R. A. 1.-gebouw tc Amsterdam heelt
de opening plaats gehad van de eerste
Nederlandsche Jaarbeurs voor meubileering
en decoratie en woninginrichting, waarbij
de heer Dufour, die het initiatief tot het
houden van deze beurs genomen heeft, het
eerst het woord heeft gevoerd. Hij merkte
op, dat de grondgedachte is uitgegaan van
de deelnemers aan de-Jaarbeurs le Utrecht.
Zij meenden, dat zij met oen afzonderlijke
beurs moer succes zouden hebben. Velen
namen een afwachtende houding aan, zoo
dat de beurs niet zoo volledig is als zij had
kunnen zijn. Nadat de heer Rijken, de vicc-
voorzilter van den Nederlandschen Bond
van Behangers- en Meubelmakerspatroons,
hulde had gebracht aan den heer Dufour,
sprak de voorzitter van de commissie van
advies, de heer J. J. B. Bouvv, daar de
wethouder De Miranda door ambtsbezig
heden verhinderd was aanwezig te zijn, een
kort openingswoord, waarin liij hoopte op
hel welsla'gen van deze beurs.
Daarna werden de stands, die een uit
stekenden indruk maakten, ©ogenschouw
genomen.
Handelsbetrekkingen met Rusland.
Naar aanleiding van onlangs door den
heer Duys aan den minister van Builenland-
sche Zaken gestelde vragen, betreffende
hel aandoen van de Rolterdamsche haven
door schepen van sovjet-Rusland, heeft de
Nederlandsche Federatie van transportar
beiders den 29slen December een brief aan
den gezant van sovjet-Rusland te Berlijn
gezonden. Vooraf had het zich lol het be
stuur van deif Gentralen Bond van trans
portarbeiders gewend, met hel voorstel, ge-*
zamenlijk een brief aan genoemden gezant
te verzenden. Ilet^besluur van den Cenlra-
len Bond weigerde echter daarin te treden,
aangezien hel naar het oordeel van dit be
stuur beter zou zijn, dat geen handelsrela
ties met sovjcLRusland zouden worden ge
opend, zoolang de 'Russische regcering niet
beTCw bevonden werd, ook voor Nederland
de raeestbegunsligingsclausule le aanvaar
den.
De gezant van sovjet-Rusland heeft aan
dc federatie geantwoord, dal de ontwikke
ling van de handelsbetrekkingen tusschen
Rusland cn Nederland zeer ernstig wordt
bedreigd, door het gemis van een handcis-
verdrag, voor welk gemis de sovjet-regee
ring n>ej de verantwoordelijkheid kan dra
gen.
Verkoop van legerpaardenmest.
Dc minister van oorlog heeft op liet adres
der drie centrale landbouworganisaties (Ghr.
Boeren- en Tuindersbond in Nederland, R.K.
Nedërl. Boeren- en Tuindcrsbond oh Kon.
Neder!'. Landbouwcomiié),' inzake den ver
koop van legerpaardenmest geantwoord, dat
het handhaven van de bepaling dal voor het
weghalen van den mest ook ingeschreven
kan worden voor allo" garnizoensplaatsen
gezamenlijk in 's rijks geldelijk belang wordt
geacht. In verband lyermede kan aan het
verzoek der organisaties (n.l. in liet vervolg
slechts Inschrijving per garnizoensplaats)
geen gevolg worden gegeven. Niettemin zal
op dc belangen van de inschrijvers in de
verschillende garnizoensplaatsen voor zoo
veel mogelijk wprden gelet.
Dc minister teekcnl hierbij nog aan, dal de
inschrijving voor het weghalen van den
mest der paarden van alle bereden korpsen
in de verschillende garnizoensplaatsen ge
zamenlijk oen aanmerkelijk bedrag meer
hoeft opgebracht dan liet totaal bedrag van
inschrijvingen voor alle garnizoensplaatsen
afzonderlijk.
Salarisverlaging.
Door B. cn W. van Arnhem voor hel ge
in eento|)ersonec'l ingediende voorstellen be
treffende de salarissen en loonen hebben
over liet algemeen het karakter van een
salarisverlaging, niet van een eventuecle
salarisherziening. De verlaging is voor
ambtenaren en werklieden grootendeëls
jk nergens meer vinden. Geen wonder
bij zoo'n zwaren val.""
De detective knikte zwijgend. „U gaat
voor vannacht zeker in een hotel cn
morgenochtend zal ik probecren dc identi
teit van deze vreemde vrouw, die we in uw
woning hebben gevonden, vast té stel
len
Dc beide mannen gingen zonder te spre
ken de trappen af en liepen zwijgend door
de stille en donkere Aiexandorslrasse. De
wind was gedraaid, had de wolken uiteen
gedreven en prachtige sterrenhemel welfde
zich nu over de nachtelijke stad. Ze liepen
een tijdlang zwijgend voort lot Dr. Loebe
plotseling de stille verbrak.
„Daar valt me wat in, Mr. Porter. We
hebben vergeten naar het moordwapen te
zoeken!"
Zijn metgezel lachte. „Zoo hebben wc
dat?"
„U constateert een steek in het hart Waar
is het wapen, waarmee deze steek i9 toe
gebracht? Het mes.de dolk? We hebben
noch een mes, noch een dolk gevonden.
Geeft u toe, dat u er niet aan gedacht hebt?"
De detective maakte een kalmeerende
handbeweging. „Weest u maar niet onge
rust; ik heb het niet vergelen. Als het moord
wapen er niet was, dan beteekent dat, dat
de moordenaar het weer heeft meegeno
menhij begreep zeker, dal het hem
anders wel eens had kunnen verraden
met andere woorden.
„Nu?" vroeg de geleerde in spanning.
met andere woorden; hij heeft met
zijn slachtoffer een afspraak gemaakt om
haar in uw woning le ontmoeten.... en
had een moordwapen in zijn zak. Hij was
dus «art plan een moord te begaan. Tn elk
hetzelfde. Zij komt ongeveer neer op een
van 10 pCt. De wethouder hoopt hierdoor
een besparing voor de gemeentekas van
f200.000 te'lcrijgen.
Worden de aanhangige voorstellen aan
genomen, dafn zullen do salarissen en loo
nen ongeveer 18'/* pCt. lager zijn dan in
1920.
RECLAME.
1033
Het ontbindingsvoorstel van
de sociaal-democraten.
De Nederlander (c.-h.) schrijft naar aan*
leiding van het voorstel van dc s.-d. Tweede
Kamerfractie inzake Kamerontbinding o.m.5
Met welken blik men het voorstel ook be
ziel: met het oog van den theoreticus of met
den critischen blik van den technicus; er zit
in het voorstel geen perspectief en dus
schijnt ons zijne aanvaarding door de Kamer
uitgesloten.
Toch kunnen wij ons het voorstel verklad
ren. Het is in Nederland thans -een onmoge
lijke toestand. Op 11 November 1925 ruim'
drie maanden geleden, neemt de Tweede
Kamer een amendement aan op Hoofdstuk
III der Slaatsbcgrooting. Hot is een besluit,
allerminst van wereldschokkende beleeke-.
nis, van het stelleji van Kabinets- of Porie*
feuille-quaesfie was geen sprake. Het besluit'
kwam ook allerminsi plolseling. Het kon
sedert vijf jaren worden verwacht. Het was
meer le verwonderen, dat het bedoelde be
sluit niet reeds genomen werd in 1920 of in
192-1-, dan dal hel nu eerst kwam.
.En ziet, nu is het reeds gedurende ruim'
drie maanden een gepijnig en gemartel, om
den parlementairen wagen weder vooruit tc
brengen, zonder aan het bedoelde besluit
uitvoering te geven. Eerst de heer Marchanf,
die kort en beknopt liet gansche besluit
wilde wegwerken. Toen dr. De Visser, die
zes weken lang trachtte een lusschonweg te
ontdekken, welke in dit geval nu eenmaal
niet te vinden is. Thans weder een maand
mr. Limburg, van wie ook verteld wordt,
dat hij aan hel genomen besluit wil tornon
al moeten wij het van hem nog 2icn, om
het te gelooven.
Wij wenschcn thans geen dezer pogingen
te beoordeelen, veel minder te vereordeelen*
Die zelf nimmer stond in zoo moeilijke ver
houding, tusschen Kroon en Slaten-Gene-
raal, kan er niet over oordeelen. Maar een
feit is, dat, door al deze gérekte pogingen,
's lands belangen schade lijden en dat ge*
vaar dreigt voor het parlementaire stelsel1,
lot welks vervanging geen staatsman reed*
iels beiers heeft aanbevolen.
Daarom mag dé daad der Sociaaï-Demtf-»
craischc Kamerleden niet beoordeeld wom
den enkel naar den inhoud van hun vooN
stel. De bestaande onzekerheid kan niefj
langer voortduren. De voorstellers Zochten)
blijkbaar in wet en reglement naar een weg,
om althans alarm te kunnen bhizen, opdafj
de toesland parlementaire apathie niet ver*
ergere tot nationale gevoelloosheid.
Het voorstel van de S. D. A. P. Is geenI
lijn parlementair werkstuk; het is een nood
schot, rauw klinkend door den dikken poli
ticken mist; het zegt aan het Nederlandsche!
volk, dat werkelijk gevaar dreigt. Als zooda
nig verdient het ietwat vreemde voorslcï
zekere waardeering.
geval, hij rekende op de mogelijkheid, dat
het daartoe zou komen. Maar apropos, waar
om hebben de vensters van uw werkkamer
geen jaloezieën?"
De ander keek hem verrast aan.
„Waarom zouden ze ze wèl hebben? Mijn
werkkamer ligt aan den achterkant cn kijkt
op een groot perk uit."
„In elk geval," zei dc detective, terwijl
hij zijn sigarettenkoker uit den zak haalde
cn kalm een sigaret aanstak", ik geloof
zeker, dat, als or jaloezieën voor u raam
waren geweest, deze moord niet zou zijn
gebeurd."
Loebe bleef stilstaan cn wendde zijn hoofd
naar den detective. „Wat zegt u daar? Neen,
u maakt maar een grapje, Mr. Porter Deze
moord heeft niets te maken met bedekte of
onbedekte vensters. Integendeel, men zou
zeggen, dat een moordenaar eerder zijn gang
zal gaan als de vensters goed afgesloten
zijn, dan wanneer dat niet bel geval is.
Maar dal is allemaal theorie; door mijn
vensters kan niemand naar binnen kijken.
Daarom heelt de moordenaar ook den strijd
met deze vrouw durven wagen."
„Waaruit trekt u dc conclusie, dat de.
mooitfenaar met zijn slachtoffer geworsteld
heeft?"
„Me dunkt, dal is nogal duidelijk. Hebt
u dan niet gezien, dat het toestel omgeval
len is? Dal wijst immers oja een 'strijd op
leven en dood?"
De detective bleef een oogenblik stilsta."n
cm een nieuwe sigaret aan te steken. „Ef.
is u toch iets ontgaan, mijnheer Lorjie,'*
zei hij. „De schroeven van het voctslulï
waren losgedraai d."
(Wordt vervolgd).
