Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Rijnland
DE JOCKEY
Kamemel!<zeep
Derde Blad. Anno 1926.
FEUILLETON.
No. 20197.
LblDSCH üAüSLaD, Vrijdag 15 Januari
Nieuwjaarsrede van den voorritter.
Onder voorzitterschap van den heer Ten
Caie Brouwer werd Ucdennamiddag in de
bovenzaal van de sociëteit „Amieitia" de
eerste vergadering in dit jaar gehouden.
Na een kort openingswoord werden de
herkozen en nieuw gekozen leden, welke
door ons indertijd werden genoemd, door den
voorzitter geïnstalleerd, die uit naam van
bet besluur de heèren met hun benoeming
geluk wc nschtc. Na lezing der notulen van
de vorige vergadering hield de voorzitter de
navolgende nieuwjaarsrede:
Mijne Hoeren,
Van harte heet ik U allen welkom in deze
eerste vergadering van het nieuwe jaar. Nie
mand kan zeggen wat 192G liet district on
zer Kamer brengen zal, maar, al zie ik niet
voorbij, dat do pogingen om de financiën
van Europa op orde Ic brengen en te Hou
den, onafscheidelijk een crisistoestand in de
betrokken landen moet teweeg brengen, toch
kan ik niet nalaten als mijn verwachting
uit tespreken, dat. zij het op lager niveau,
een meer geconsolideerde toestand, ook in
Nederland zijn vooral op den duur zegen
rijke werking niet zal missen.
Alvorens echter nader in tc gaan op don
oconomischcn toestand van ons district, zie
ik mij geplaatst in do droeve noodzakelijk
heid een woord van deernis uit te spreken
met de vele bewoners der door den waters
nood getroffene streken.
De vinnige koudo der laatste dagen ver
hoogt de ellende óp ontzettende wijze en zal
er toe modewerken, dat de eerste dagen van
19*26 onder de meest rampspoedige uit onze
geschiedenis geleid zullen worden.
Moge overig Nederland daadwerkelijk
toonen. dat deze watersnood een ..nalionale"
ramp is.
Over het algemeen genomen was dc toe
stand in het afgeloopen jaar in ons district
ongunstig. In ccnigc bedrijven licerschle
zelfs, vooral ,in het laatste kwartaal van
1925. een sterke economische depressie.
Voor de verschillende takken lagen hier
aan meestal verschillende factoren ten
grondslag. Algemeen kan ochter worden
aangenomen, dat de regelmaat in productie
en consumptie, ook tlians, na 7 jaar vrede,
zich niot hoert kunnen herstellen, waardoor
de toestand in nagenoeg geen enkelen tak
van handel of nijverheid in ons district on
verschillig of zij thans tijden van voorspoed
of malaise meemaakt, voorloopig nog als
normaal kan worden aangemerkt.
Voorheen goede cxportmacklen,. zooals
b.v. die der katoenindustrie in
dc Nederlandsehc, Fransche en Engolsche
•Koloniën, zijn als afzetgebied, alhoewel nog
belangrijk, toch in sterke mate in beUx.ke-
nis verminderd.
De uitvoer van bedrukte cn geverfde ka
toenen goederen cn weefsels naar Neder-
landsch-Indiö bedroeg in 1913 circa
1.638.000 K«G. terwijl deze uitvoer in 1924
slechts 747.000 K.G. bedroeg.
Voor den oorlog in 1912 en 1913 expor
teerde deze industrie uit Nederland voor
circa rond f 40.000.000, terwijl dit cijfer
thans niet hooger is dan pl.m. f 18.000.000
en in 1924.slcchts pl.m. f 16.000.000 bedroeg
De toestand van dezen tak van nijverheid
in ons district is, evenals verleden jaar, on-
beyredigend.
Bij de wollengarenfabrieken
liet de afzet in het binnenland gedurende
-1925 veel te wenschen over.
De uitvoer van wollen garens, welke in
1924 zeer belangrijk was toegenomen, on
derging wederom een vermindering.
De slechte financieele toestand van
Duitschland. welks provincie Weslfalen, al
tijd een goed afzetgebied is geweest, was
van deze vermindering de hoofdoorzaak.
De minder bevredigende resultaten in dit
bedrijf verkregen, zijn buiten de hierboven
genoemde oorzaak mede toe te schrijven aan
de belangrijke import van wollengarcns uit
Belgih cn Frankrijk.
Dc invoer van~~mcer dan 2 draads ge
twijnde garens, hoofdzakelijk het product
der Leidsche industrie, bedroeg in 1925 niet
minder dan 668.000 K.G. met een waarde
van pl.m. f2.764.000; deze invoer bedroeg
in 1024 770.000 K.G. met een waarde van
pl.m. f 3.000.000, en in 1913, dus voor den
oorlog, een waarde van slechts f660.000.
Do sterke prijsdaling, welke in het afge
loopen jaar plaats bad in de noteering van
ruwe wol, boïnfluenseerde de balans dezer
industrie mede ongunstig.
Bij de Kon. Nederl. Grofsmederij waren
do meeste afdcelingen van het bedrijf in
1925 tamelijk van werk voorzien. Het in den
loop van het jaar bijgekomen werk, was
echter van zoodanige geringe beteekenis, dat,
nu de vorenbedoelde opdrachten do vol
tooiing naderen, de vooruitzichten zorgwek
kend zijn.
De afdcelingen Keltingfabriek en Anker-
smederij maakten hierop eene uitzondering,
deze waren gedurende het geheelc jaar ruim-
I schools' van bestellingen voorzien en zijn
i ook voor du naaste toekomst goed bezet.
I" De te bedingen prijzen waren over het al-
j gemeen gedurende het geheelc jaar onbevre
digend, vooral v/at machincfabricage betreft.
De scheepsbouwwervcff in ons district
hadden in het afgeloopen jaar voldoende
werk. Verschillende werven zijn zelfs voor
geruimen tijd bezet. ï)e prijzen, welke bc-
j dongen konden worden, waren nauwelijks
loonénd; men gaat echter met goed vertrou
wen het nieuwe jaar in.
In de groenlcnconservenfabrieken valt er
over do resultaten van 1925 niet Ic roemen.
Ook deze tak van nijverheid heeft van hare
exportmarkt een belangrijk deel aan andere
landen moeten afstaan.
Exporteerde deze industrie in 1913 nog
2.500.000 K.G ter waarde van circa f 900.000
alleen naar Nederl. Oosl-lndië, in 1921 be
droeg de uitvoer naar Nederl.-Indië slechts
circa 1.000.000 K.G. met een waarde van
slechts f 500.000 voor 1925.
Nam de export af, de invoer in Nederland
bovendien toe. Bedroeg dc import in
1913 slechts pl.m. f 00.000, in 1921 had deze
een waarde van niet minder dan f 369.000 en
in 1925 lotaal f 741.000. De totale export in
1923 bedroeg 3.393.000 K.G. tegen slechts
2.253.364 K.G. in 1924. De gewijzigde invoer
rechten van f 0.25 per K.G. in 20 pet. der
waarde, waren door dc lage valuta van Bel
gië cn Frankrijk na Juli 19*25 mede voor deze
industrie zeer nadeelig.
In de vruchtensapfabrieken was de toe
stand over 1925 evenmin rooskleurig. Een
tweetal fabrieken in ons district, waarvan er
een meer dan 100 jaar had bestaan, zijn ten
gevolge van deze malaise stopgezet. Het is
vcor deze industrie te hopen, dat de voorge
nomen heffing van accijns van 10 ct. per
liter niet doorgaat.
Een dergelijke heffing zou dit irilandsch
product van de markt verdringen, ten be
hoeve van de builenlandsche, in hoofdzaak
Fransche wijnen.
De toestand in de dakpannenfabrieken,
waarvan ons dictrict er riet minder dan 12
telt, met een gezamenlijke productie van
20.000.000 stuks, was gedurende het c^-slc
gedeelte van 19*25 vrij gunstig.
Levende vraag bracht over het algemeen
loonendc prijzen.
In het laatste gedeelte van 1925 vermin
derde echter dc vraag, wat eensdeels haar
oorzaak vond in den sterk verminderden
aanbouw van volkswoningen, anderdeels in
dc geweldige toename van dc import van
Belgische dakpannen.
Ondanks de inwerkingtreding van de
nieuwe Tariefwct, waarbij de pannen in-
slede van onbelast te zijn, zooals vooriiecn,
aan een invoerrecht van 8 pet. onderworpen
waren, is de invoer aanmerkelijk loegeno -
mon. Werden er in een tijdvak van 1 Juli
1924 tot en met 30 November 1924 2.300.000
pannen ingevoerd, in hetzelfde tijdvak over
1925 toen dus de pannen belast waren, be
droeg de invoer pl.m. 3.850.000 stuks, eenc
vermeerdering van niet minder dan circa
65 pet. De import van verglaasde dakpannen
dakpannon, voorheen onbeteekenend, steeg
met niet minder dan 500 pet.
De stelling, zoó vaak verkondigd, dat een
verhooging van een invoerrecht tengevolge
moet hebben een prijsverhooging in het bin
nenland, is hier hovendien onjuist gebleken.
Dc prijzen in het binnenland zijn sinds de
verhooging van het tarief geheel gelijk ge
bleven. Bedroeg den prijs van den rooden
onverglaasden dakpan (luile du nord) in Juli
van dit jaar f 53 per 1000 stuks, thans is deze
prijs nog even hoog.
De geuite meaning van den Belgischen be
langhebbenden, ten tijde van de behandeling
van do nieuwe ^Tariefwet, dat met een be
lasting met 8 pet. voor de Belgische dakpan
nen fabrikanten de concurrentie met do Hol-
landsche fabrikanten niet meer mogelijk zou
zijn, blijkt onjuist geweest te zijn.
De prijzen der dakpannen zijn wel in Bel
gië zelf, maar althans niet noemenswaard,
in tegenstelling met hier te lande
gestegen, zoodat hierdoor is vast te stellen,
dat de invoerrechten niet door het Neder-
landscho volk,'doch door de Belgische expor
teurs zijn betaald.
Analoog met deze branche is de toestand
in de steenbakkerijen, in de beton fabrieken
en in de basaltinefabrickcn. overal het groot
ste deel van 1525 gebrek aan orders, terwijl
bestellingen tegen te lage prijzen moeten
worden geaccepteerd.
In Alphon a. d Rijn hebben de betonfabri-
kanten, niettegenstaande de mogelijkheid tot
het verkrijgen ervan bestond, gemeend in
1925 geen pogingen te moeten doen om den
officieelen arbeidstijd gedurende de zomer
maanden verlengd te krijgen. Gebrek aan or
ders was hiervan eveneens oorzaak.
Voor de s c h e I p k a I k b r a n d e r ij en
is de belangrijke toename van den invoerder
goodkoopere Belgische kluitkalk zeer ongun
stig geweest.
Bedroeg deze invoer in 1913 volgens de op
gave van het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek slechts 3170 ton, in het afgeloopen
jaar heeft deze invoer het formidabele cijfer
van pl.m. 211.170 ton bereikt.
Do fabrieken hebben tengevolge van dezo
invoer, dan ook groote mocile om slechts de
helft hunner productie te verkoopen.
Het is voor deze oude Hollanclschc indus
trie te hopen, dal haar product allervvege be
scherming en erkenning zal vinden. Blijft
deze uit. dan beslaat'zelfs de kans dat een
uitstekend inhocinsch bouwmateriaal ver-
I dwijnen zal.
1 Voor de houtzagerijen en houlhandél was
1925 evenmin een gunstig jaar. Uiterst vin
nige concurrentie drong tot ongekend lage
I prijzen.
I In tegenstelling met vele andere takken
van bedrijf in ons district is dc toestand in
het blocmbollenbedrij f uitermate
gunstig. Tn niet geringe mate is dc oorzaak
j hiervan tc zoeken in de enorme vermeerde
ring van de export dezer bloembollen naar
Amerika en Engeland In 1925 exporteerde
deze branche 3127.0f)frK.G. voor niet min
der dan een waarde van f 41.807.000. In het
reeds gunstige jaar 1924 waren dezo cijfer-,
resp. f 26.369 000 K.G. en f 29 980 000
Dc wettelijke maatregelen door dc Ameri-
kaanschc regeering genomen om por 1 Ja-
I nuari 1926 den invoer van narcisfaollen te
verbieden, zijn aanleiding dat cr bij dc kwee
kers van bloembollen groote bezorgdheid be
staat voor den vrijen invoer der andere soor
ten in de naaste toekomst.
Deze bezorgdheid wordt nog vergroot door
de omstandigheid, dat h'laas enkele kwee
kers of exporteurs aanleiding gaven lot onte
vredenheid door incorrecte aflevering of af
wijkende soorten lc. expedieoren.
De uitkomsten van Noordzcevis-
sc li er ij bed rij f zijn in het afgeloopen
jaar zeer ongunstig.
In tegenstelling met dc verwachting van
•het voorafgaande jaar, toen do toekomst voor
de visscherij weder hoopvol werd tegemoet
gezien, heeff 1925 zoowel wat verschvaarl'
als haiingvisscherij (betreft, groote teleur
stelling gebracht.
Zorgelijk is dc merkbare achteruitgang van
den vischstand en vermindering der kwali
teiten, welker oorzaken in den 1 aalsten tijd
ernstig worden onderzocht. Van jaar tot jaar
nemen vangsten en kwaliteiten af, tcrwiii
1925 over het geheel wel bijzonder slechte
resultaten afgeworpen heelt.
DE TRAWLVISSCHERIJ
heeft bij dc eerste reizen, die gewoonlijk
den doorslag geven, omdat de zeilloggers in
het vroege voorjaar door winderig weder in
de gelegenheid zijn zich snel en voortdurend
tc verplaatsen, slechts matige besommingen
opgeleverd. In Maart waren de opbrengsten
reeds zoo uitermate gering, dat een aantal
vaartuigen de Irawlvisscherij staakten.
Zonder uitzondering heeft het zciltrawl-
bedrijf in 1925 voor den reeder belangrijk
verlies veroorzaakt, en de visschcs slechts
eon karig loon laten verdienen.
De slechte uitkomsten van dit bedrijf ga
ven aanleiding lot vroege uitrusting der vaar
tuigen voor de
HARINGV1SSCHERÏJ.
Begin Juni reeds waren een groot aantal
schepen in zee, cn begin Juli was dc Kal-
wijksche vloot zoo goed als voltallig ter In-
ringvisscherij.
De vangsten zoowel bij dc Shetlnndsche
eilanden als op de zuidelijke gronden en op
de Sngckche kust waren zeer teleurstellend.
Slechts aan weinige vaartuigen was het
gegeven van de Engelsche kust oen ruime
vangst mede tc brengen.
liet nellenverlies in den storm van einde
November was ruinous, waarbij de vaar
tuigen bovendien n.>g zonder vangst huis
waarts kecro ii om de visscherij le beëindi
gen.
Dc geringe vangsten, dc betrekkelijk lage
prijzen, en hel groote ncttenverlies, gesteld
tegen dc immer nog hoogo exploitatiekosten,
wegens dc duure materialen c.d. hebben in
1925 aan de reederijen over het algemeen
groot verlies toegebracht, zoodat waarschijn
lijk vclo bedrijven met financieele moeilijk
heden tc kampen zullen hebben.
Do h ari n gh a ndé 1 heeft in 1925 even
zeer le wenschen overgelaten.
De belangrijke oude voorraden in Enge
land cn Holland belemmerden in ernstige
male den gezonden handel cn de loyale con
currentie.
De sterk verminderde koopkracht van
Duitschland was oorzaak, dat daar meer op,
lage prijzen dan rcëcle levering werd gelet,
wat het knoeien zeer in de hand werkte.
Overigens werd door Duitschland slechts
mondjesmaat verkocht het gevolg der nij-
j pende geldschaarschte.
Half September tegen het opnieuw heffen
J van het Duitsche invoerrecht op haring per
i 1 October kwam een tijdelijke opleving en
werden cr voor 1 October groote kwanlielei-
len liaring over de gnnzen gebracht.
Na dien datum, toen Duitschland voor
loopig gedekt was, en de orders uitbleven,
werd de afzet tegen sterk gereduceerde prij
zen zeer gering, en was hot nauwelijks moge
lijk inkoopprijzen to bedingen.
In het algemeen was 1925 voor den ha-
ringhandel al weinig lucratief cn is de hoop
or op gevestigd, dat althans voor de nog aan
wezige haring bij toenemende vraag betere
prijzen bedongen zullen kunnen wordt n.
Naar aanleiding vaji een mededeclim$
van een belanghebbende is dc Kamer thans
betrokken bij een poging om een onderzoek
mogelijk tc maken om na te kunnen gaan
of door een bijzondere prcparceriDg der
netten deze duurzamer en daardoor goed-
kooper kunnen worden.
Dc middenstand in zijn vele aeha-
keeriagen maakt ten volle mede de wijzigin
gen, welke zich in het maatschappelijk le
ven voltrekken.
Eencrzijds zag men in 1025 tal van voor
malige ambtenaren cn anderen die zonoer
positie waren zich wagen aan het winkel
bedrijf, terwijl aan dc andere zijde door
teruggang vau inkomens do omzet gerin
ger werd.
iSpedale branches, zooals in dc textiel
cn in het kruideniersvak hadden veel con
currentie te verduren van de zaken der
groot-middenstanders. Over het algemeen
wordt door den middenstand niet voldoen
de beseft in welke positie men verkeert,
daarom zal onder de middenstanders veel
meer algemeeue ontwikkeling moeten ko-
mon, indien zij hun plaats in het bedrijfs
leven op den duur zullen kunnen blijvc-a
innemen. Zooals dc zaken thans staan, zal
nu eens deze, dan weer een andero group,
door allerlei oorzaken in een crisis haar
kracht inboeten zooal niet ten ondergaan.
Daarvoor kan alleen helpen organisatie,
organisatie niet alleen van vak- en stana-
organisatie, maar bovenal ook organisatie,
in den zin van practischc-economische in
richting van eigen bedrijf. Zulks zal moei
lijk gaan, wanneer de algemeenc ontwik
keling der middenstanders niet opgevoerd
wordt. De moeilijke toestand, waarin som
mige middenstanders verkecren, is maar
al te vaak aan hen zelf te wijten. Het op
timisme, waannede soms nieuwe zaken,
zonder dat cr van een behoefte sprake is,
worden- geopend, doet dikwijls verwonder
lijk aan.
Het meert voor de hand liggend en te
vens het voor het moment jnccst noodza-
RECLAME.
op naam en merk
8812
kelijke middel om tot betere toestanden te*
komen, is echter versobering. Versobering
in do privé-uitgaven, maar ook versobc-J
ring Ln den opzet van do zaak. Uitbreiden
lijkt meestal zeer mooi, maar is dikwijls}
noodlottig. Mon moet ook durven inkrira-'
pen indicu daardoor hot onkostenojjfcr om-
lang gedrukt kan worden Uiterlijke schijn
en niet onder willen doen voor- anderen,
vragen nog stoeds hun slachtoffers.
Uit dc. beschouwingen, wellco ik u hierbo
ven gaf van den oconomischcn toestand vnnï
de verschillende bedrijven in ons district»
zal u duidelijk gebleken zijn, dat deze too-
stand nog immer verre van gunstig is. Do
verwachtingen, sinds 1920 tot op heden biji
herhaling door velen, waaronder niet do
eerste do beste, uitgesproken als zoude de-
gunstige economische toestand van vooi?
den oorlog zich langzaam maar zeker naar-J
mate de oude vredestoestand in Europa zn tl
herstelde, wedet ter-ugkeeren, zijn helaa^
niet bewaarheid. Dezo verwachtingen ba*
seeren zicii thans trouwens meer op ded
goeden gang der cultures dan op den ccof
nomischen toestand in de Nederlandsch$
industrieën.
Belangrijke exportmarkten, welke tijden*
den oorlog tengevolge van de maatrcgcledl
der Regcering aan hun lot moesten wordtoj
overgelaten, hebben zich, zooals mot cij*
fers kan worden aangetoond een anderci
leverancier gezocht, welke tot op dit oogen^
blik goed voldoet.
De katoenindustrie exjiortccrt nauwelijks
de helft van voorheen, de grocntenconserJ
venfabriekon verloren alleen .in Nederl.j
Oost-Indic de helft van hun afzet van
vroeger.
Het leidt geen twijfel of een vergelijkend'
onderzoek naar de belangrijkheid van de
verschillende andere exportmarkten van
voorheen en thans zou zijn mededccling
bevestigen.
Ik ben cr dan ook van overtuigd, dafc
vole fabrieken in ons district, welke voor
heen een belangrijke export hadden, dezo
export in zijn vroegere omvang niet spoe
dig meer terug zullen krijgen. De produc
tiekosten zijn trouwens, mede tengevolge
van dc lasten in allerlei vorm in de laatste,
jaren dc industrie door do Overheid opge
legd to belangrijk gestegen om de ondcf
dikwijls veel gunstiger omstandigheden,
werkende concurrentie van het buitenland-
steeds met succes te kunnen bestrijdcn.i
Het blijft nog steeds een punt van ernstige
•rtrijd of cn zoo ja, welke mate het alge-]
meen belang en in het bijzonder de groe*
pon, welke bij de industrie zijn betrokken,
schade van do opgelegde lasten ondervin
den. Vele, waaronder ook ik mij schaar,
achten verschillende voordeden, welkd
men door overheidsbemoeiing verkregen"
heeft, tc duur gekocht.
De mindero werkgelegenheid, welke daar-t
door ontstaan is, demonstreert zich onder
andere het beste in het aantal werkzoeken
den in Leiden. Dit aantal is gedurende da
laatste jaren niet belangrijk gewijzigd. Hcfl
aantal aanbiedingen van werkzoekenden
bedroeg in 1922 5736, in 1921 6354, in 1923
plm. 6400
In dc drie jaren voor den oorlog bedroeg
hei gemiddeld aantal werkzoekenden slechts
1216, zoodat hier althans volgens dc op
gaven oen stabiele toename is van niet
minder dan 400 pCt.
Uit het Engolsch
door
ARTHUR APPLIN.
Vertaling ran
Mevr. SI. J. LANDRé—TOLLENAAR
(Nadruk verboden).
SC)
„Hij zal ze siuk voor stuk tegen don
grond slaan, wanneer je maar wilt. Maak
de beurs groo! genoeg en dc Franschman of
de Amerikaan zal we! toehappen. Hel is
Derrington niel om geld te doen. Hij voelt
niet veel voor boksen. Maar ik kan henf er
wol toe krijgen. Ais ik het r.iet gedaan krijg,
krijgt niemand het gedaan, want ik heb ge
noeg invloed op hem. Hij heeil er geen sleek
verstand van, lenminsle niet van onze ma
nier van doen. Ik zeg je, Doban, er is een
jortuin mee te verdienen. Maak van de ge
legenheid gebruik. Kijk eens naar de pracht-
toclame waar we mee beginnen."
Daar keek Doban juist naar. maar hij zei
het niet. „Wanneer is het onderzoek?"
„Morgen."
..Kom Vrijdag bij ine rat' hem. Dan zal
ik eeja soort voorstel doen."
Tompson zei, dat hij hem niei veel tijd
gaf, maar dat hij zijn best zou doen Puk
over te halen. Hij herinnerde Doban er-aan,
dai hij eerst alle voorwaarden moest weten,
Voordat er iets bepaald werd.
„Dal komt in orde," antwoordde Doban.
„li zal er over denken. Alaar Puk moet
eerst toonen, wat hij kan."
Bert Tompson lachte. „Ais je. wil weten,
wat hij kan moet je rnorgen maar naar do
lijkschouwing gaan."
IhjJ was ongeveer lijd om le lunchen cn
Tompson was gesteld op lekker elcn, maar
hij nam den eersten den besten trein naar
Epsom en reed naar Marten's huis. Hij vroeg
om een glas whisky en eer. boterham met
kaas. Zoodra hij die verorberd had, haalde
hij lot Marlon's verbazing zijn chèque-boek
te voorschijn cn gaf hem een chèque, als be
taling van de weddenschap over den boks
wedstrijd.
„Als ik geld verlies, betaal ik meteen,"
pochte hij. „Nu ga jij me zeker de rente be
talen om van me al lc"komen, hè?"
De trainer keek peinzend naar de chèque.
„Een groot gedeelte hiervan hoort aan Der-
rington."
„Dat gaat mij r.iet aan. Je krijgl Maandag
nog meer geld binnen. Ik kan wel zoo lang
wachlen."
Marton keek wantrouwend naar het grove,
dikke gezicht voor hem. ,,Ik zal je de chèque
nu cneleen geven," zei hij. Hij ging voor zijn
bureau zillcn, schreef en reikte Tompson liet
papier over. Dezo borg hel achteloos op in
zijn vestzak.
„Nu zijn we weer quitle. Je kan niet zeg
gen, dat ik je niel netjes behandeld heb.
Maar ik kan mijn kapitaal niet langer laten
zitten in deze plaats. Al3 je eind Maart niet
de hcelc hypotheek aflost, zal ik execulec-
ren."
'„Je za! jc geld hebben."
Tompson leunde achterover in zijn stoel
en strekte zijn lange, logge b-enen uit. „Dat
liedje heb ik al meer gehoord. Hoe za! je me
betalen? Ben je soms van plan een paar
duizend pond tc gaan verdienen met den
Kameel? Je hebt (0 veel verstand van paar
den om daar op te rekenen." Hij schoof zijn
sloel diciiter naar het bureau en koek rond
om zich ervan te verzekeren, dal zc alleen
waren. „Luister eens. ik weel iels beters,
iets veel sckuurders. Ik ben geen wc-idoener
'der menschheid. Nummer éèn is altijd num
mer één bij mij, maar als ik iemands hulp
noodig heb, wil ik er wel voor betalen."
Hel gezicht van den trainer w33 ais een
masker. Zijn halfdichte oogen-,_de verweerde
gerimpelde huid en de slrak gesloten mond
verborgen zijn gedachten. Hij zei niets.
„Je bent misschien ook tol de ontdc-kking
gekomen, dat Peter D. de zoon van je
vroegere vriend een goudmijntje is. Maar
evenals een goudmijn, moet hij bewerkt
worden. Daar zal ik voor zorgen."
„Ik begrijp je niet precies. Als je bedoeJt
als beroepsbokser.
„Dacht jo soms, dal ik een jockey van
hem wou maken? Nu, Marlon, je bent een
sportsman."
„Een sportsman," herhaalde .de trainer
bitier. „Ik heb nooit aanspraak gemaakt op
die eer."
Tompson sloot peinzend één oog. „Mis
schien heb jo gelijk. Maar in ieder geval
weet je het wel, als er wat le halen is. En
er is den laalsten lijd niet veel te halen ge
weest. Nou kan ik je zeggen, waar wal te
halen is en een hoop ook."
Hij legde hem zijn plan voor. Pul: moeM
meteen in training gaan en den Engelschen
zwaargewicht kampioen uitdagen. .Doban
zou zorgen, dat deze niet kon weigeren. De
wedstrijd zou plaats vinden in Albert Hall.
Na den Ecgetschman verslagen te hebben,
zou Put den Franschcn kampioen of den
Amcrikaanschcn wereldkampioen uitdagen;
beide wedstrijden zouden binnen liet jaar
plaats vinden. Voor hei wereldkampioen
schap zou een speciaal stadion gebouwd
worden. De Franschman cn de Amerikaan
zouden een flinke som bedingen, maar het
zou Puk niet om gt-id le doen zijn en hij zou
dus met weinig tevreden zijn. Er lagen vier
ol vijf duizend pond voor het grijpen, ein
digde Tompson.
„Je schijni nog al veel waard; te hechten
aan wat misschien niets dan bol gewcc-st
is," sprak Marton.
„Probeer me nou niet weer hij den neus
te nemen. Dcrrington kent misschien zijn
eigen kracht niet. Da', geloof ik graag. Maar
ik ben te lang in het vak, om niet dadelijk
le zien, als ik een aar.veborcn bokser voor
me heb. Puk is één van het soort, die - een
lokser is van geboorte, niet dcor oefening.
Hij is een wonder maar 'niet van hei
soort, dat jij in je staücn hebl."
„Misschien heb je gelijk." Hij dacht aan
liet gevecht op den viersprong. Hij was toen
le versuft geweest om do beteekenis van
Puk's optreden ten volle le beseffen. „Maar
stel, dat Derrington hel wonder dezer ceuv.-
Ls. stel, dat hij liet winnen kan van de beste
twee boksers, ais zo tegen hem ui! willen
komen, wat heb ik daar dan m^c lc ma
ken?'
Tompson schoof zijn stoel nog dichter Lij,
zoodat hij bijna knie aan knie zal met Mar
ton. Hij keek hom slrak aan met zijn ronde
varken300gen. Nog nooit had er voor Bert
Tompson zooveel op het spel gestaan. Hij
zag een fortuin in het verschiet en geld was
zijn afgod. Hij kende cn erkende geen an
ti :rë macht. Hol zou hem ook beroemd ma
ken in het kleine wereldje, waarin hij zich
bewoog cn dat voor hem hel heelal voor
stelde, Hem zou do oer toekomen, Puk ont
dekt te hebben.
„Zullen wc niet liever eerlijk zijn. Mar
ion?" vervolgde Tompson. „Je kent me en
je weet, waar het me om te doen is. Tot nu
toe is hei mo altüd nogal meegeloop.cn ik
heb een aardig miilje op zij gelegd. Maar ik
ben eerzuchtig. Ik heb altijd gewacht op een
gelegenheid als deze. Nu liet oogenblik geko
men is, moet ik cr gebruik van maken. Voor
jou was het oogenblik daar, ongeveer een
jaar of twaall geleder en je liet bot voorLij-
gaan. Je haaide liefde cn zaken door
elkaar. Je werd scnümcnlceh Da; was dom
van jo cn hoewel wc loen vreemden waren,
heb ik je gered. Maar je boni het nooit le
boven gekomen. Je woont hier aardig, heel
aardig; rustig en afgelegen. Hel zou me
spijten, als ik je er uit moest zotten en ik zal
het ook niet doen, als het niet noodig is Je
hebt hovendien een zoon, die kan rijden.
Laat hem een paar wedrennen meedoen,
dan wordt hij misschien nog wel een puike
jockey cn een waardig opvolger van zijn
vader. En dan heb je nog een dochter. Ik
kijk graag naar een kr.appe vrouw."
„Je kunt mijn kinderen cr kuilen laten.
Tompson grinnikte. „Dan zou er niei veel
overblijven. Verder heb je. nog Derrington,
die uit je band ec.l. Jij moet liern overreden,
de zaak c-rnslig op le vatten; hij kan hier
getraind worden. Dat kost je niets en j: kunt
er schatten mee verdienen. Ik heb jc a! ver
teld, dal ik vanochtend Doban gesproken
heb. Ik moet Vrijdag bij hem komen met
Puk. Goed nieuws, hè? Doban is de ecnige,
die zoo iets op pooten kan zetten. Het gaat
dus alles lus3chen hem en jou en mij. Nie
mand anders."
fWordt vervolgd).
