No. 20173.
DINSDAG 15 DECEMBER
Anno 1925.
Officieele Kennisgeving.
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van heden.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DER ADVERTENTIE If:
30 Ct». per regel. Bij regelabonnement belangrijk lageren prijs
Kleine Advertentiën uilsluitend bi] vooruitbetaling, Woensdags en
Zaterdags 60 Cts bij «en maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrecht Voor eventueele opzending van brieven
10 Cta. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts
Bureau Noordeindspleln Telefoonnummers voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postchèque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54
PRUS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden 12.35, per week .vrt.V. iTiT V. 0.18.
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn. per week „0.18.
Franco per post f 2.35 portokosten.
Mt nummor bestaat uit DRIE Bladen
EERSTE BLAD.
GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP.
Aan den gemeentelijken vischwinkel,
Vischmarkt 18, tel. 1225 is WOENSDAG
verkrijgbaar: SCHELVISCH a f 0.19—f 0.30
GEH. KABELJAUW f 0.27 en TARBOT a
0.65 per pond. 8073
N. C DE G1JSELAAR, Burgemeester.
Leiden, 15 December 1925.
Eet Nederlandsch-Belgisch Verdrag in strijd
met 's lands belang.
Op uitnoodiging van het departement Lei
den en Omstreken van de Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen nield prof. dr. H. Th.
Colenbrander gisteravond in het Nutsgebouw
een voordracht over: ,,Het Nederlandsch-
Belgisch Verdrag in strijd met 's lands
belang".
De vergadering werd geleid door den
departementsvoorzitter prof. dr. B. D. Lerd-
mans, die de vrij goed bezochte vergade
ring welkom heette en er op wees, dat er
moeilijk een parallel zal zijn te trekken tus
schen de gewone nutslezingen, die zich ge
woonlijk op nationaal gebied bewegen, en
deze. die van internationaal belang is. Maar
juist daarom heeft hot departement deze
vergadering belegd, waar een man als prol.
Colenbrander, die onze staatkundige geschie
denis door en door kent, doch ach ook
bezig houdt met internationale vraagstukken,
er toe zal bijdragen, dat de meeningen over
dit voor ons land zoo gewichtig vraagstuk
mllen worden verhelderd. Hierna gat hg
net woord aan prof. Coleubrander, die aan
ving met een parallel te trekken tusscnen
Amsterdam en Antwerpen, er op wgzend, dat
eertijds inderdaad liet zwaartepunt van den
.handel in het Zuiden lag. Verder deed hg
Vo de inleiding uitkomen, dat, naar zgn
overtuiging, dit verdrag de souvereimteit
en levensbelangen van Nederland aantast
en ons lasten oplegt, die niet binnen rede
lijke grenzen zijn beperkt, terwijl het voor
Nederland politieke, economische en Iinan-
cioele gevaren oplevert, welke niet noodza-
kelijk verbonden behoeven te zijn aan eco
nomische faciliteiten, welke ook hy aan
België zou willen verleeneu.
Spr. schetste daarna de verhouding van
Noord-Nederland tot de Zuidelijke Neder
landen, die altijd kiesch is geweest, besprak
na de mislukte proef van innige vereeniging
de hernieuwde scheiding van 1839 om daarna
te laten zien, hoe in het begin der 20ste
eeuw, bij toenemende spanning tusschen
Duitschland en Engeland, in het belang van
beider toekomst, België voorsloeg de Ne-
Ö6rlandscho verdediging aan de landzijde
aan de Belgische te verbinden, waarop Ne-
icrland niet inging, daar dit zgn behoud
aag in een neutrale houding. Dat Nederland
het noodlot ontkwam, dat België trof. be
dierf tijdelijk de stemming van België tegen
over ons land. Spr. ging na wat Bei gis
na den oorlog wenschte, waartegen nnoister
Karnebeek het dilemma stelde, dat de re^
geering elke overweging van afstand van
grondgebied uitgesloten achtte. Wilson en
Lioya George hielden met deze gezindheid
rekening. Wel was Nederland b:reid nadere
voorstellen van België inzake het kanaal
Antwerpen en Moerdijk in overwegaig te
nemen on medewerking te verleenen ten
behoeve eener kanaal verbindingAntwerpen-
Rijn op voorwaarde van België's medewer
king tot verbetering der scheepvaart-verbin
ding Nederland-Luik.
België brak de aangegane onderhandelin
gen ai, waarin wy konden berusten, omdat
België veel meer aan ons had te vragen
dan wg aan België.
Spr. ging vervolgens na, waartoe wij ons
by hei op 3 April 1925 door minister
Karnëbeek geteekend verdrag verbonden,
v/narhij hij den inhoud van het verdrag in
het algemeen en de bepalingen betreffende
do Schelde en de kanalen in breede trekken
uiteenzette, om daarna de economische ge
volgen van het verdrag in het licht te
stellen, ten einde te concludeoren, dat de
in hei nieuwe verdrag opgenomen regeling
vooi Nederland onaannemelijk is; niet uit
hoofde van de paar ton gouds, die in de
eerstvolgende jaren Nederland zou moeten
betalen in plaats van België, maar, omdat
hij de regeling principieel onjuist acht en
niet tie verantwoordelijkheid zou willen aan
vaarden voor de instandhouding van ~ulk
ee» gevaariyk vaarwater, waarbij wij zoo
goea als geen belaag hebben.
Dat du partgen over de onderlinge ver-
beding der kosten zich nader zullen verstaan,
is één van die bepalingen in het verdrag,
die de moeilijkheden naar de toekomst ver
schuiven.
Dat het nieuwe verding in plaats van
de Commissie van Toezicht van 1839 een
Commissie van Beheer in het leven roept,
volgens spr., ook een schaduwzijde. In
ieder geval behooren wy geen verantwoor
delijkheid te aanvaarden voor een vaarwater.
Waaraan door Antwerpen eischen gesteld
worde®, die verre uitgaan boven het be
lang, dat wy er bjf hebben.
Ten slotte werd nog stilgestaan by de
in het verdrag voorziene uiteindelijke scheids
rechterlijke beslissing. Deae wordt toever
trouwd aan een te benoemen internationale
commissie van vijf leden, waaronder vier
buitenlanders. Zulk een commissie is^ met
het oog op haar verhouding van de leden
niet zonder bedenking.
Het is, in het kort gezegd, zoo, dat Bel
gië krygt en Nederland geeft, zoodat het
nieuwe verdrag het rechtsgevoel niet be
vredigt, maar beleedigt.
Spr. is ton volle overtuigd vau onzen
zedelyken plicht om België geen onnoodige
hindernissen in deo weg te leggen, waar
het betreft den wensch om den vaarweg
van Antwerpen naar zee zoo goed mogeiijk
te doen zijn, maar daartegenover staat, dat
Nederland ook plichten tegenover zichzelf,
tegenover zgn groote koopsteden cn tegen
over Zeeland heeft.
Spr. stelde tegenover de bepalingen van
dit verdrag de wijzigingen van de oude
bepalingen, de beginselen, die moii tot uit
gangspunt behoort te nemen.
Eindelyk werden ook de politieke gevolgen
van het verdrag besproken, zooals spr. deze
ziet. Juist uit de ratificatie van dit- ver
drag zal met ontstellende zekerheid het
gevaar, dat de goede verstand-houding be
dreigt, ontstaan en daarom zal het niet ge
ratificeerd mogen worden, gel Ijk het daar
ligt. Minister Karnebeek moge zich onder
omstandigheden, waaromtrent hij aan het
Nederlandsche volk nog alle opheldering
verschuldigd is, tot teekening verbonden
hebben geacht, in de goed- en afkeuring
staat nog de volksvertegenwoordiging en*,
en spr.'s overtuiging is, dat deze het verdrag
niet ongewyzigd mag goedkeuren.
Spr.'s doorwrocht betoog werd door de
aanwezigen met groote aandacht gevolgd.
Van de gelegenheid i»t gedachten wisseling
werd gebruik gemaakt door den heer
Van Ginkel, die niet alle bezwaren tegen
het verdrag met den spreker deelde en
met name niet geloofde, dat de financieele
lasten voor ons zooveel grooter zouden zijn.
Na het antwoord van den spr., die zijn
bezwaren onverzwakt handhaafde, beant
woordde prof. Colenbrander nog een'ge door
den heer Krantz gestelde vragen, waarna'do
goedgeslaagde vergadering door prof. Eerd-
mans gesloten.
De Volkenbond te Genève.
Hoe lang bestaat dit insti
tuut, waartoo dient het en
wat heeft het gedaan?
Over dit onderwerp hield gisteravond
onze oud-stadgenoote mevrouw C. A. Kluy-
ver, commies a. h. Departement van Bui-
tenlandsche Zaken en secretaresse der Nc-
derlandsche delegatie van den Volkenbond
een belangwekkende voordracht in de groo
te zaal van het Lcidsche Volkshuis.
Evenab men het best een indruk krijgt
van wat het Lcidsche Volkshuis betcekeat,
wanneer men het Volkshuiswerk ter plaat
se kan gadeslaan, zoo begon spreekster,
zoo is ook een bezoek aan de Volkenbonds
wereld te Genève het beste middel om in
zicht in den Volkenbond te verkrijgen. De
zelfde vragen, (jie een oningewijde zou stel
len omtrent het Volkshuis, zou spreekstci
ten aanzien van den Volkenbond willen
beantwoordenHoe lang bestaat het al
Waartoe dient het? Wat heeft het al ge
daan
Het Leidschc Volkshuis heeft verleden
jaar zijn 35-jarig bestaan herdacht; ook ten
aanzien van den Volkenbond bestaat er aan
leiding 25 jaar achteruit te zien. In- 1809
namelijk kwamen op de Eerste Vredescon
ferentie voor het eerst vertegenwoordigers
van een groot aantal Regeeringen bijeen
om over oorlog en vrede te spreken, zonder
dat de beëindiging van een oorlogstoestand
hiertoe de aanleiding was. Daarop volgde
een langzaam voortgaande ontwikkeling
van de internationale rechtsorganisatie,
waaraan de oorlog ecu plotseling "einue
scheen te maken. Intusschen het tegendeel
geschiedde; aan het einde van den oorlog
bestond een sterker vredesverlangen dan
ooit tevoren en vooral, dank zij Wilson,
werd tegelijk met de vredesverdragen de
Volkenbond gesticht. Spreekster gaf daar
op een overzicht van de inrichting van den
Volkenbond, als vereeniging thans van 55
Staten, die alle het Volkenbondsverdrag
hebben aanvaard, .met zijn jaarlijkschc al-
gemeene vergadering, den om de drie maan
den bijeenkomenden Volkenbondsraad, het
permanente Secretariaat en tal van Com
missies voor verschillende vraagstukken.
Als doel van den Volkenbond stond aan
vankelijk voorop het handhaven van den
vrede, het voorkomen van een nieuwen
oorlog. Te dien einde werd in het Volken
bonds verdrag een uitvoerige regeling ge
troffen omtrent vreedzame oplossing van
geschillen en omtrent den bijstand, dien
alle Leden aan een aangevallen Staat zou
den moeten verleenen. Bovendien zouden
dcor optreden van den Volkenbond oorza
ken voor oorlogen worden weggenomen
men dacht hier met name aan minderhe
denbescherming, maatregelen op econo
misch gebied en uitvoering -van de vredes
verdragen op verschillende punten. Gedu
rende het bijna zesjarig bestaan van den
Volkenbond, heeft deze zijn bemoeiingen
ook uitgestrekt over tal van onderwerpen,
die met de vraag vdn oorlog of vrede in
een min of meer vewijderd verband staa.0,
maar ten aanzien waarvan internationale
samenwerking het wolzijn der menschheid
bevordert.
Dat de Volkenbond reeds op velerlei ge
bied op daden kan wijzen, zette spreekster
nader uiteen aan de hand van de Agenda
van de 37e zitting van den Volkenbonds
raad, die dezer dagen te Genève bijeen
was Hierbij word in het bijzonder stil ge
staan bij het Grieksch-Bulgaarsche geschil.
Reeds van den aanvang af heeft men
voorop gesteld, dat men nog niet had den
idealen Volkenbond, dat met name de ver
plichtingen teu aanzien van de vreedzame
beslechting van geschillen zouden moeten
worden uitgebreid. Al spoedig bleek, dat
men zonder een ontwikkeling van den Vol
kenbond op dit punt de veiligheid niet vol
doende zou kunnen verzekeren en niet tot
Internationale ontwapening zou kunnen ko
men. Men heeft .eerst getracht deze groo-
tere waarborgen te verkrijgen door een
universeele regeling met vèrstrekkenue
verplichtingen voor alle Leden van den
Bond, n.l. in het Protocol van Genève.
Toen dit plan niet voor verwezenlijking
vatbaar bleek, hebben de Staten, die in het
bijzonder deze grooterc waarbovgen ver-
langden, met elkander afzonderlijke ver-
dragen gesloten, (Li- de regeling van Lo
carno, die als het ware een aanvulling is
van het Volkenbondvcrdrag, waardoor dc
oorlog minder waarschijnlijk wordt en de
oplossing van het ontwapeningsvraagsfuk
wordt vergemakkelijfct.
Aldus acht spreekster alle aanleiding
aanwezig om do totstandkoming cn dc ont j
wikkeling van den Volkenbond dankbaar
te gedenken, zoowel op grond van do reede
bereikte resultaten ais in verband met de
thans gewekte verwachtingen.
Spreekster eindigde met een waarschu
wend woord in verband met de titel van
haar voordrachtmen stelle zich toen
vooral niet voor, dat do Volkenbondswe
reld zich beperkt tot Genève, maar beden
ke dat de daden van den Volkenbond zgn
de' daden van de Staten, die Lid zgn van
den Bond. Wat de vertegenwoordigers van j
deze Staten te Genève zullen doen, hangt
af van het vertrouwen, dat men in hun
land in den Volkenbond stelt
Naar het oordeel van allen, die van dicht
bij den Volkenbondsarbcid hebben gadege
slagen, zoo eindigde spreekster, zijn dc
daden van den Volkenbond voldoende om
dit vertrouwen te wekken.
Adres voor Woningbouw.
Aan den Raad dezer Gcmeento is door
de besturen van de woningbouwverccnigm
Kcn De Eendracht" Juinstadwijk on
Ons Doel", een adres gezonden, waarin
medegedeeld wordt, dat zij met belangstel
ling kennis genomen hebben van de voor
waarden, welke de Raad op voorstel van
B en W. in de openbare Raadszitting van
1 September 11)25 heeft vastgesteld cn wel
ke voorwaarden de woningbouwvereniging
Ons Belang" heeft moeten aanvaarden om
'de voorschotten te verkrijgen benoodigd
voor haar -Ie bouwplan,
dal deze voorwaarden veel meer cn voel
scherper bepalingen inhouden dan de voor- j
waarden, waaronder tot nu toe door de ver- I
schillende bouwvereenigingen werd gewerkt,
dat B en W. blijkens een schrijven tot
de verschillende woningbouwverenigingen
gericht voornemens zijn de nieuwe voor
waarden bij eventucelen toekomstigen bouw
eveneens op te leggen,
dat adressanten tan mccning zgn, aal
deze nieuwe voorwaarden onnoodig een
groot uitbreiding geven aan de bemoeienis
van B. en W. inzake woningbouw en dat
de woningbouwverenigingen zelf 111 sterke
mate aan banden worden gelegd,
redenen waarom zij met den mccstcn aan
drang verzoeken, mochten B. cn W. aan
hun voornemens gevolg geven, deze voor
waarden dan af te wijzen o__.
Voor de gronden waarop <bt t erzock
steunt verwijzen zij naar een «"tvoerige
toelichting, waarin o.m. wordt gezegd
De aan „Ons Belang" opgelegde voor
waarden doet al dadelijk zien, dat b_ en
\V in den bouw zelf meer direct betrok
ken zullen worden. Gold tot nu toe, dat
de voorschotten werden verleend volgens
door B cn W. vooraf goed te keuren plan
nen en bestekkeu, terwijl gunning aan aan
nemers, ook van onderdeden van den bouw
slechts mocht geschieden na daarvoor beko^
mcD machtiging van B. en W„ dit schijn
blijkbaar onvoldoende.
Uit alles blijkt, dat de vereeniging met
meer vrij is in het kiezen van haar arehr
tect en is deze eenmaal gekozen dan i. hg
de onderdanige dienaar van B cn tv., im-
mers „de uitvoering zal gedurende den ge-
heelen bouw moeten geschieden volgens
"de aanwijzingen door of vanwege B. en
W te geven." Ook het benoemen vau
de opzichters behoeft in het vervolg de
goedkeuring van B cn W, ja sterk"
«een bode, schoonmaakster, timmerman,
enz kan meer worden aangesteld of ten
stadhuize moet dit eerst worden gevraagd
en goedgevonden. Nog één stapje en de
keuzo van de velschillende bestuursfunctie
narissen behoeft de goedkeuring van B. en
w. en dan zijn er feitelijk geen vereomgin-
gen meer, maar beboeren B. cn W. de wo-
Heeft een woningbouwvereniging rechts
kundigen bijstand noodig, B. en W. zullen
bepalen of dit werkelijk wel het geval n en
zoo ja welke advocaat zal worden geraad
pleegd.
•Men stelle zich nu voor, dat er tusschen
B. cn W. cn de woningbouw vereeniging
verschil ontstaat omtrent de uitleg van een
voorschotbepaHng en denkë zich de recht
spraak in welke dan ontstaat.
Men behoeft volgens adressanten geen
rechtsgeleerde te zijn om in to zien cn te
erkennen, dat een rechtspraak waarbij een
der partijen de rechter aanwijst een cari-
eatuiir van een rechtspraak is. Ook voor
de exploitatie van de woningen zijn dc voor
waarden zeer verscherpt.
B. en W. verkrijgen het recht do huren
te gaan innen; voor onderhouds-, vernieu-
wings- en herstellingswerken is schriftelijke
machtiging van B. en W. noodig wanneer
de kosten daarvoor f 100 te boven gaan;
wanneer B. cn W. van meening zijn, dat
de huren gewijzigd dienen te worden heb
ben de woningbouwverenigingen de wijzi
gingen binnen een door B. en W. te bepa
len termijn aan tc brengen; do statuten
der vereeniging moeten in overeenstemming
worden gebracht met de bepalingen van de
nieuwe voorwaarden.
Adressanten kunnen zich heel goed voor
stellen, dat het gemeenschapsorgaan nauw
lettend er voor waakt, dat de gelden, door
de gemeenschap ter beschikking van de
woningbouwverenigingen gesteld, goed
worden beheerd. Zij erkennen dus het recht
van de gemeente op een scherpe controle
\n deze. Ook kunnen zij zich een bepaling
voorstellen, dat bij wanbeheer de gemeente
ingrijpt en regelend optreedt.
Maar dat de Raad goed zou vinden, dat
de woningbouwverenigingen de handen
worden gebonden, dat ook hun meest inter
ne aangelegenheden door B. en W. worden
bedisseld wat tot gevolg zou hebben, dat
alle initiatief zal worden gedood, meenen
zij toch te mogen betwijfelen.
Vandaar hun vertrouwen, dat de Raad,
wanneer deze zaak opnieuw aan de orde
komt, op wijziging der voorwaarden zal
aandringen.
Herv. (Gerei.) Staatspartij.
Voor de afdeeling Leiden van bovenge
noemde partij hield gisteravond in de groote
zaal van het gebouw .Prediker" in de Jan-
Vossensleeg het Tweede-Kaincr-lid, ds. G. A.
Lingbeek een rede over den Schoolstrijd.
De vergadering werd geopend met gebed
en het gezamenlijk zingen van ps. 119 17,
waarna de voorzitter niet een enkel woord
den spreker inleidde.
L>s. Lingbeek ving zijn rede aan met in
enkele trekken het ontslaan van den strijd
te schetsen. Vóór de Revolutie was de open-
barp volksschool aan de Hervormde Kerk.
In de Revolutiedagen werd zij gcarnpiëerd
door den Staat. De Schoolwet van 1800 liet
ruimte voor godsdienstig onderwijs op de
Openbare School, maar ontnam haar het
dogmatisch-Gereformecrd karakter. Op vele
plaatsen bleef de school goed-christelijk,
maar met de opkomst van liberale en mo
derne theologie veranderde dik Or.der voor
wendsel. dat de school voor kinderen van
Roomschen en Joden niet aanstootelijk
mocht zijn, werd zij godsdienstloos gemaakt.
Zoo ontstond de strijd voor de godsdienstige
opvoeding van de kinderen van ons volk.
Groen van Prinsterer streed eerst voor een
verbetering der schoolwet en der openbare
school. Op verlangen van Koning Willem III
zou Minister v. d. Brugghen die verbetering
geven, maar mede onder invloed van Libe
ralen en Roomschen. bleef een strikte neu
traliteit der openbare school gehandhaafd
(wet van '57). Nu begon Groen hoe langer
hoe meer voor vrijheid van onderwijs te
ijveren. Maar in 't laatst van zijn leven
keerde hij terug tot waarmee hij was be
gonnen: splitsing van de openbare school
naar de verschillende godsdienstige gezind
heden.
Dr. Kuyper, die Groen opvolgde, aan
vaardde de neutrale staatsidee en eischte
dan ook in zijn program, dat de openbare
school alléén zou opleiden tot waarheids
liefde, zindelijkheid, etc. De schoolstrijd
werd nu een strijd, niet meer voor de open
bare school, maar voor subsidieering van
de biizondere. Zelfs vonden vele voorstan
ders der Bijz. school nu. dat hoe slechter de
Openbare school was, des te beter. In dit
verband begrijpen wij het woord van Hoe-
demaker, dat de Bijzondere school, die van
middel tot volksbehoud, het doel was ge
worden. waarvoor Kerk en volk werden op
geofferd. dreigde de afgod dor natie te
worden.
Toch waren er nog Christenen, die de
Openbare school niet konden prijsgeven.
Dr. P. J. Kromsigt hield in 1913 een referaat
over Chrislianiseering der Openbare School.
Dr. Bavinck en de tegenwoordige minister
Rutgers bestreden hem. maar niet op prin-
cipieele gronden. In 1914 sprak ds. v. Ei jok
v. H. in ..Volksonderwijs" vóór hetzelfde,
maar vond ook weinig bijval. Steeds was
het bezwaar: de overheid i9 immers neu
traal. En zóó spraken zuljcen. die anders
den mond vol hadden van-hun ..Christe
lijke" regeerin^l
Zoo kwam 't tot de financieele gelijkstel
ling van de Openb. en Christ, scholen (wet-
De Visser).
Maar nog bleef de vraag hoe moet nu
de Christelijke regeering met dc openbare
school aan?
Men kon haar godsdienstloos laten, rnaar
dit paste kwalijk bij de leus „Christelijk".
A
BINNENLAND.
De Pers over de nieuwe opdracht aan dr.
De Visser.
Te Amsterdam is overleden ds. N. vaa
Schouwenburg.
Vergadering van de Vereeniging „D(
Narcis".
Memorie van Antwoord inzake de Bios»
coopwet.
Onderhond van spoorwegambtenaren met
minister Bongaerts.
De Minister van Arbeid heeft bepalingen
vastgesteld voor het inhalen van verzuim
in wasscherijen en stiijkinrichtingen en in
schoenenfabrieken.
BUITENLAND.
De laatste actie inzake de Locarno-ver'
dragen.
De Volkenbondsraad regelt het jongste
Balkan-conilict en behandelt Mosoel verder.
Koch probeert in Dnitsohland de groote
coalitie tot stand te brengen.
Een eerste echec voor Lonchenr, den
Franschen minister van financiën.
Men kon haar een algemeen godsdien
stig karakter geven, maar de Room
schen juist hadden haar dit ontnomen.
Men kon haar geheel opheffen.
Dien laatsten weg wil men nu van Coali-
liezijde op.
De leus is danhet onderwijs behoori
alleen aan de ouders. „De Bazuin" (Van
Kampen) schreof, dat de Vaderen zoo iets
i hadden gewild. Dat is niet waar. De „Va-
j deren" achtten liet de taak van de Overheid
om te zorgen voor godsdienstig schoolonder
wijs. Wat men nu wil is niet Gereformeerd,
maar Independcntsstelsel.
Ook het bijblad van „Dc Nederlander"
schreef in den geest van „De Bazuin" (25
J Mei 1925).
Wat spreker betreft, hij erkent dat il
j alles, óók in den schoolstrijd, Gods Raads
besluit is vervuld, maar niet, dat alles is
gegaan onder leiding van Gods Geest. Spr.
erkent immers geen onfeilbare Kerk, maar
j nog veel minder een onfeilbare Christelijke
partij.
Wat betreft de Christelijke (Bijzondere)
i school, spreker ziet niet voorbij het goede,
door haar gewerktI Doch hij laat ook ds
i openbare school niet los. Men zegt- die on-
góloovige meesters weten van den Bijbel
niets; hoe kunnen zij godsdienstonderwijs
i geven? Spr. meent: dat is dan de schuld
van de Christelijke regeering, die de ontlcr-
wijzers van alles leerde behalve wat zelfs
een ontwikkeld Mohammedaan van hel
Christendom behoort te welen. Maar dat
wijst ook aan in welke richting de verbe
tering der openbare scliool moet worden ge-
zocht.
Spr. eindigt met den wensch, dat in ons
1 Nederland het Christendom niet als een af
gescheiden zaakje moge worde erkend, maar
dat de Christelijke Godsdienst de Nationale
i moge zijn als van ouds, en het ongeloof
afgescheiden.
Een warm aplaus beloonde den sprekel
i voor zijn vlot betoog, waarna de 9amen
j komst met dankgebed cn het zingen vais
Ps. 81 15 en 18 werd gesloten.
Propagandaiecstavond A.J.C.
Gisteravond hield de afdecling Leiden van
de Arbeiders-Jeugd-Cenlrale in de gróoü
Stadszaal een propaganda-feestavond. De be
langstelling voor dezen avond was dusdanig,
dat de zaal behalve de voorste rijen vrijwel
geheel gevuld was, zoodat ook ir. dit opzicht
j de avond als uitstekend geslaagd kan wor-
den beschouwd. Nadat door de leden staande
liet A.J.C.-lied gezongen was heette de af
deel ingsvoorzitler, de heer Elkerboul allen
hartelijk welkom om vervolgens uiting tc ge
ven aan zijn vreugde over ©en dergelijk;
massale opkomst. Spr. zag hierin niet alleen
dat de jonge groep heel wat kon presleeren,
doch constateerde bovenal met veel genoe
gen, dat er een hechte band bestond tus
schen ouderen en jongeren# Laat deze band,
zoo zeide spr., steeds inniger worden opdat,
wanneer eenmaal daartoe de lijd gekomen is
de jongeren de (aak van de ouderen op waar
dige wijze kunnen overnemen. Juist daarom
ook was spr. zoo ingenomen met de aanwe-
zigeid van zoovele ouders, omdat de film,
die zoo aanstonds vertoond zou worden, die
van het Pinksterfeest der A.J C. op de Veluw»
nabij Nunspeet, zoo bij uitstek geschikt was
om de ouderen te doen kennismaken me
het eigen feest der A.J.C. Spr. besloot zijn
openingswoord mot een krachtige opwekkin/
om het jeugdwerk te steunen door zich op
te geven als lid of donateur der afdeeling
Leiden.
Alvorens de eigenlijke film' wafge-
