EET MEER CHOCOLADE REEPEN
EET DAN voor s/echts
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 12 November Tweede Blad. Anno 1925.
'S mopqens om 11 en
's middags om A uur»,
[ZWITSER
No. 20145.
UIT DE PERS
FEUILIFTON.
De Reisggenoote
G.H. en AR. in de Regeering om bij de eer
ste de beste gelegenheid weer om te vallen?
In elk geval zijn thans eerst ds. Kersten
en de lieer Snoeck Henkemans aan bod. Dat
zijn de twee, die de kruik kapot hebben ge
slagen; zij hebben dus te staan voor de
scherven.
Aan een beschouwing van „het Huisgezin"
welke geschrevenwerd, toen de stemming
over het amendement-Kersten nog moest
worden gehouden, onUeenen we het volgen
de:
Is het eigenlijk voor Nederland als poli
tieke eenheid tegenover het buitenland niet
vernederend, dat wat een nationale stem
ming behoorde te zijn, telkens weer wordt
vertroebeld en verlaagd tot een politieke ma
noeuvre van zeer laag allooi?
Kan het parlementaire Nederland zich dan
niet opheffen tot de opvatting van een klein
land (of zijn we feitelijk met het gebied-over-
zee niet een groote mogendheid?), dat prijs
heeft te stellen op een geregeld diplomatiek
contact met de eerste zedelijke mogendheid
Ier wereld?
Yan den anderen kant en ook dil mo
gen wij niet stilzwijgend voorbijgaan is
er van de zijde dier Katholieke Kamerfractie
in het jongste verleden niet een verzuim
begaan?
Mgr. Nolens hooft in de Kamer verklaard,
dat, werd- het amendement-Kersten aange
nomen, de vraag zou worden overwogen, of
steun kan worden verleend aan welk kabi
net ook, dat beslaat uit groepen, die haar
stem hebben gegeven aan dè opheffing van
het gezantschap.
Had ddt niet moeten gezegd zijn vóór de
kabinolsformatie, vóór de bereidverklaring
dier Katholieke Kamerchifo om regeerings-
partij te zijn?
Welike reden hcoft men na de verkiezin
gen gehad, om toen de bereidwilligheid der
katholieke partij om deel uit te maken van
de regeering, niet afhankelijk te stellen van
die geneigdheid jjer beide christelijke par
tijen om het behoud van het gezantschap
bij den II. Stoel te verzekeren
Wat toen is verzuimd, kan zich thans
wreken op een wijze, we like men had be-
hooren te voorzien.
En komen we, indien door stemmen (of
onthouding) van links het amendement
wordt verworpen en de gezantschapspost
bohouden blijft, niet in een eenigszins
scheove verhouding?
In één woord, waarom is zóó, en niet
andersgem ano eu vreerd
Het „AJg. Handelsblad" (V.-B.) meent het
fe moeten betwijfelen, of voor een gezonde
en normale ontwikkeling van ons politiek
leven het wol toejuiching verdient, hetgeen
in de Kamer gebeurd is.
De coalitie is getroffen in haar Achilles
hiel, op een tijdstip, toen de coalitie-politiek
nog niet had uitgeleefd. De vrucht, die van
groo-te waarde zou zijn geweest, ais ze rijp
van den boom was gevallen, is geplukt op
een tijdstip nu ze nog groen is.
Dergelijk politiek onged-uld wreekt zich
meestal en nu ook naar alle waarschijnlijk
heid. De coalitie, die men vandaag poogt
dood te maken, diocr een voorstel als dat
van den lieer Kersten niet le beoordeelen
naar eigen verdiensten, maar te meten met
den maatstaf van mogelijke parlementaire
consequenties, zou zeer wel nieuwe kracht
kunnen putten uil de omstandigheid, dat
men haar voortijdig poagjt dood te ver
klaren.
Wij betwijfelen daarom, of voor een ge
zonde en normale ontwikkeling van ons
politiek leven hetgeen gebeurd is wel toe
juiching verdient.
Ten apnzien van de tegenstemmers be
hoort onderscheid te worden gemaakt tua-
sc hen degenen, die regelmatig en princi
pieel hun siera hebben uitgebracht legen
het gezantschap bij dien Paus en degenen,
die uit politieke berekening het "amende
ment-Kersten hebben gesteund. De verant
woordelijkheid dezer laalsten voor het ge
beurde is uiteraard veel grooter dan van de
eerste.
De „Nieuwe Grl." vraagt, na zich uilge
sproken te hebben voor opheffing van hel'
Gezantschap:
En wat nu? Wat zal H. M. de Koningin
doen bij deze ter beschikking stelling van
RECLAME.
G33T
wanneer c/e maagbegmt te vragent
neemt de arbeidskracht af;
-J"* n.v.hoilanW
CHOCOLADE-Fi
voee/zaa m
v&rstenkenct
vier portefeuilles? Het is een zeer duide
lijke uitspraak, die de Kamer heeft gegeven.
Zelfs de voorzichtige verdediging van mi
nister van Karnebeek, gisteravond gegeven,
heeft de tegenstanders niet ontwapend, hoe
wel zij toen reeds goed wisten, wat er het
gevolg van zou zijn.
Moet hierop alleen een reconstructie van
het Kabinet volgen, zoo dit mogelijk is? Of
is Kamerontbinding in 't vooruitzicht? We
kunnen moeilijk aannemen, dat de Katho
lieke ministers op hun besluit terug zouden
komen.
Hoe het zij. het is een ernstig conflict,
dat een nieuwe oriëntatie eischt. In het be
gin van het werkseizoen der Kamer komt
het wel zeer ongelegen.
Toch is het beter zuivere toeslanden le
scheppen. In de samenstelling der coalitie
en de positie van de machtigste fractie
daarin was le veel, dat op den duur niet
kon beklijven. Voor velen is, wat hedenmid
dag gebeurde, als het openen van een vqn-
ster in een kamer met zwoele luchi.
De „N. R. Ct." (V. B.) schrijft o.rn.:
Het zal er wel toe leiden dat het geheele
kabinet zijn ontslag gaat verzoeken. Iets
anders zal er wel niet op zitten. Want uit
het besluit van de vier katholieke ministers
moet ongetwijfeld worden afgeleid, dat het
geen blijkens de verklaring van den heer
Nolens in de vergadering van Dinsdagavond
nog een punt van „overweging" uitmaakte:
of het voor de Roomsch-Kalholieken na
aanneming van het amendement nog wel
mogelijk zou zijn de wending was zeer
verrassend aan hetkabinet steun te
blijven verleenen, in negatieven zin is be
slist. Natuurlijk zou de heer Colijn er nog
wel in kunnen slagen, voor de openkomende
plaatsen 'andere dignitarissen te vinden,
doch dit zouden onder de thans geschapen
omstandigheden dan toch in geen geval
weer katholieken kunnen zijn, en hel aan
gevulde kabinet zou de katholieke slaals-
partij niet langer onder de regeeringspar-
tijen kunnen rekenen. Daarmeo was dan
echler de basis aan hel kabinet ontrukt, en
het zou slechts de speelbal van een toeval
lige meerderheid worden.
Van reconstructie van het kabinet zal
daarom wel geen sprake kunnen zijn; met
hel kabinet-Colijn is het gedaaq. Ontkend
kan niet worden, dat hiermede een heel in
gewikkelde en heel bijzondere politieke toe
stand ontslaan is. Uit de verklaring van den
heer Colijn kan worden afgeleid, dat geen
van de proteslantsche ministers, ook de mi
nister van buitenlandsche zaken niet, in het
gevallen votum reden zouden hebben ge
vonden. hun ontslagaanvrage in ie dienen.
Dal is ook begrijpelijk. De beslissing trof
geen punt van het regeeringsprogram. noch
ecnig rogecringsbeginscl. Een eigenlijk ge
zegd conflict tusschen de Kamen en de re-
gcering, datgene, wat in normale omstan
digheden lot" een kabinetscrisis leidt, is er
dan ook niet. Dit blijkt ook wel hieruit, dat
het kabinet feitelijk ten val wordt gebracht
door een partij, die liet kabinet bij de stem
ming, die lot de ontslagaanvrage geleid
heeft, heeft gesteund, Zij zegt de samen
werking op, niet omdat zij hot kabinet niel
langer vertrouwt integendeel, met het
kabinet en zijn beleid was zij wonderwel
ingenomen zelfs niet omdat de regeering
ten aanzien van een ondergeschikt punt iels
verlangde, dat zij niet wilde want de. re
geering wilde hetzelfde als de katholieke
partij doch bloot.omdat zij tegen een
van de coaliliegenooten korzelig is gewor
den. De heer Nolens hoeft Dinsdagavond
ongevraagd voor den leider van het mi
nisterie het woord genomen, en zich de
vraag gesteld, of hel ministerie nog wel vol
doende op de Christelijk-Historischen kon
bouwen. Toen hij tol de conclusie kwam,
dat dit niet het geval was, heeft hij niet
verder afgewacht, hoe de regeering er zelve
over dacht, maar haar metterdaad een ant
woord afgedwongen, dat uit de verklaring
van den heer Colijn zelf nog niet eens af te
leiden viel.
De crisis, waarvoor wij thans zijn gesteld,
is er cene, uit een boos humeur geboren.
Eenig landsbelang is er niet in te onder
kennen.
Alle mooie verhalen over de voortreffe
lijkheid van de coalitie-beginselen, over de
regeerkracht van liet drievoudig verbond en
wat dies meer ons is voorgezongen, zijn in
eens niets meer waard. De heer Nolens
maakt er een eind aan, en wat er nu verdei
van het kabinet worden zal, zijn zijn zor
gen niet.
Do politieke toestand, die hierdoor 19 ge
schapen, is inderdaad buitengewoon moei*
lijk. Er is. wij herhalen het, geen conflict
tusschen regeering en parlement, noch een
in den boezem der regeering, er is slechts
een conflict in de Kamer, dat men langs
den weg van een regccringscrisis wil op
lossen. Ware de coalitie inderdaad op eenig
regeeringsbeginsel gebouwd, dan zou het
natuurlijk ook hebben kunnen geschieden,
dat een .der groepen op den duur een an
dere overtuiging ging aanhangen en daar
voor in de Kamer tegenover de regeering
een meerderheid vond. Zulk een crisis zou
gemakkelijk opgelost kunnen worden. In
deze crisis is echter van eeni&e politieke
gedachte geen spraak Hel heele conflict is
geboren uit een nuk, die op geen enkel
staalkundig beginsel berust. Nu con wensch
van de katholieken niet wordt vervuld, loo-
nen zij een nijdigen kop
Het is op het oogenblik nog te vroeg, om
Geautoriseerde vertaling van W. H. C.
84)
Maar het uur was ernstig en beslissend
en in den roes van dien heerlijken droom
herinnerde hij zich, dat dit niet een oogen
blik mocht zijn van opgewonden verlangen,
inaar dal het het tijdstip was van kalme,
onverstoorbare, zwijgende wilskracht.
Hij beteugelde met kracht de hevige deining
in zijn geest, die zijn wilskracht had doen
verminderen, èn hij zei slechts:
We zullen blijven leven, Phytl-eke, dat
zweer ik je.We zullen blijven leven
Ik zal je gehoorzamen, mijn heerlijke, kleine
reisgenoote,Ik neem je met me mee!
Tranen parelden in zijn oogen, maar zij
begreep, dat hij zich niet ontroerd wilde
Iconen en dat ook zij thans kalm en sterk
moest zijn.Zij keek hem aan en glim
lachte veeren zonder een woord tc
zeggen, bood ij hem haar lippen om ge
kust te worden.
Mijnheer Pa la in, die met een eenigszins
bezorgd gezicht weer binnenkwam, had
misschien juist den kus zien geven.
Wel, zei hij, is de vrede gesloten?
Phyllis kreeg een kleur.
--- De vrede is gesleten, bevestigde zij
pontjes. Aangezien mijnheer Vignol onge
steld ;s, neemt Willem mij in plaats vair
hem mee.
U?
Ontsteld wendde de heer Palain zich lot
Uean, die, terwijl een- eenigszins zenuw-
Nederlandschc belangen ook voor het na
tionale belang, dat, gelijk de Minister van
Buitenlandsche Zaken weer duidelijk uiteen
zette, met het gezantschap bij den II. Stoel
is gemoeid kan op haar toekomst gerust
zijn!
De „Maasbode" (R.-K.) klaagt dat het
aan de „vereenigde strijdkrachten vaa be
nepen anti-papisme*' en sluwe politieke be
rekening kon gelukken, een einde te maken
aan de Nederlandsche missie ten Vaticane.
Van de groeiende Hetze tegen het groei
ende Katholicisme is dit Kamer-votum een
droevig symptoom.
Het houdt een reohlstreaksche krenking
in der autoriteit van het Pauselijk Hof, met
hetwelk Nederland opnieuw abrupt de re
laties verbreekt. En niet op den H. Stoel,
welke als zoodanig van die relaties zeker
wel dc minsle vruchten zal plukken, komt
het odium van deze onwelwillende handel
wijze. Aan Nederland op zijn smalst zal ook
het grootste part der moreele sohade toeval
len, die het onvermijdelijk gevolg moet zijn
van deze breuk.
Sluwe politieke berekening. Want aan
de antii-Rome-Hetze gaf bier den doorslag
een minderwaardig politiek sped van de
i zijde der sociaal-dem. en vrijz.-dem. Ka-
merfractios Immers terwijl men van de
overige tegenstemmers althans nog kaa be
weren, dat zij in hun anti-Katholieke hou-
j ding van vorige jaren slechts volhardden,
geldt van de noode en roze partij, dat zij
deze gelegenheid opzettelijk hebben willen
aangrijpen, om stukken te maken.
1 Dte blijkt duidelijk uit goheel haar tactiek
j ten aanzien van deze aangelegenheid.
Aan de rechtsohe samenwerking is door
dit verloop van zaken een, misschien wel
onherstelbare, slag toegobracht, meent hot
blad. De verklaring door mgr. Nolcns afge
legd, laat hieromtrent geen twijfel. En het
ligt overigens voor de hand, dat hoe
gewichtig ook de belangen mogen geacht
worden, bij een bestendig samengaan der
rcchtsche partijen betrokken aan zulk
regeerings-accoord de feitelijke grondslag
ontvalt, wanneer men liet amllrent essenti-
eele punten niet eens blijkt.
Van de Katholieke tractie raag voors
hands worden verwacht, dat zij in isole
ment haar kracht zoeken zal.
Een volslagen kabinels-crisis staat onge-
bwijfeld voor de deur. Met het hopelooae
vooruitzicht, dat de parlementaire wagen
vaster in het moeras zit dan ooit. Want dat
de .democratische" linkerzijde eenig effect
zal hebben te verhopen van haar manoeu
vre, is van ie voren uilgeslolen.
Voor eon pari omen laire regeering, in den
vollen zin des woord, is de kans momenteel
vorkekon.
Na erop gewezen te hebben, dat alles is
le hoop geloopen om de Coalitie, schrijft „de
Residentiebode (R.K.) o.m.:
Het feit ligt er en de Katholieken hebben
cr hun conclusie uit getrokken. Geen wonder
Op zichzelf .achten wij voor ons eigenlijk de
stemming de peine niet weerd. De Coalitie
gaat om de beginselen, terwijl het Gezant
schap feitelijk een belang vertegenwoordigt
Zou er dus reden kunnen zijn om le zeggen,
de Coalitie rnag niet om zulk een belang om
hals gebracht we begrijpen van den ande
ren kant, dat het geduld eenmaal uitgeput is.
Samen uit, samen thuis; de Coalitie is een
bond van 3 partijen, die samenwerken. Het
gaat nu niet aan, dat een der parijten voort
durend samenspant met de vijanden van een
der andere coali9eerende partijen. De Katho
lieken hebben geduld genoeg geoefend en het
was waarlijk wel te voorzien, dat eindelijk
de bom moest barsten, Het is onbegrijpelijk
van de C.H. dat zij zich voortdurend voor de
zweep van ds. Kersten zoozeer krommen en
hun eigen bondgenooten in den sleek laten.
Als dc Coalitie om zeep moest of een lijd
op stal gezet, was er waarlijk iets beters te
vinden geweest, waarop ruzie gemaakt kon
worden.
Wat nu, vraagt het blad.
Het ligt voor de hand, dal het allegaartje
van links plus de C.H., nu rnaar eens toont
wat het kan. Alleen de Katholieke ministers
namen tot nog toe, volgens de aankondiging
j van den heer Colijn, ontslag. Zullen de ove-
rigen ookjiiel' heengaan? Zoo niet, hoe moet
het Kabinet dan opgekalefaterd worden? Zal
I de "heer Colijn voortrogeeren met nog enkele
le blijven en ons le onttrekken aan de ma- I
nifeslaties van de uitgelaten menigte?
Naar Corté, denk ik, en naar Bastia.i
O, best!
Zij keek den heer Palain aan.
Ik vraag dat wegens mijn bagage, ver-
klaaide zijIk zou mij anders niet eens
kunnen verkleeden en nu zal ik Laurent
zeggen, dat hij de bagage naar Bastia
zendt
Enthusiast riep de heer Palain uit:
Hoort u dat. mijnheer Kerjean?
Dat vrouwtje is allermerkwaardigstIk
geloof heusch, dat er zoo ^geeu tweede op
de wereld bestaatI
't Was alleen maar voor den vorm, dat
hij zich geroepen achUe nog hel een em
ander in le brengen tegen de buitensporig
heid van zijn ingenieur, want eigenlijk ge
raakte hij .er door in vervoering en vond
zijn romantische fantasie deze oplossing
zeer aantrekkelijk.'t Was of de glans
van de toekomstige overwinning van den
Patain-motor reeds op zijn gelaat stond te
lezen.... Hij was vol vertrouwen, verrukt
en als in een roes.
Opnieuw was Kerjean in beslag geno
men door een bespreking met Capelude,
maar spoedig daarop ging hij naar Phyl en
vroeg:
Ben je klaar, Phylleke?
Zijn stem klonk vast; men zou bijna heb
ben kunnen zeggen streng.... Niet de ge
ringste ontroering bleek uit zijn manlijk ge
laat, dat door de zwarte hoofdbedekking om
sloten was, als dat van een ridder uit dc
middeleeuwen in een maliënkolder.
Ik ben klaar, zei Philleke.
Hij tilde haar in zijn armen op, om haar
op de goed ingesloten zitplaats neer te zetten
die. in de lichte en stevige constructie van
I den Palain-eendekker, vóór den piloot, vóór
I den passagier was ingericht. Hij sprak
I niet tot haar alleen hield hij haar een
oogenblik vast legen zijn borst gedrukt.
Toen zette hij haar zachtjes op de zitplaats
neer, pakte haar in zijn pelsjas en gespte
een ceintuur om haar middel vast, waardoor
de plooien van haar klceren werden bijeen
gehouden. Haar kleine voeten had zij netjes
op het bankje over elkaar gekruist. Zij liet
Kerjean voor haar zorgen en keek hem met
haar glimlachende, vreugdestralende oogen
j aan.... Hij richtte eenige korte raadgevin
gen tot haar, liet haar haar autobril opzet
ten en verzekerde, dat alles goed zou gaan,
als zij zich kalm en flink hield, en als zij
niet bang was.
Ik zal alles doen, wat je zegtEn
jij moet nu ook moed en vertrouwen hebben,
fluisterde ze.
Zachtjes antwoordde hij:
Bid God, dat Hij ons beschermt, Phyl
leke!....
Moed en vertrouwen, o, die heb ik nu wel!
Alvorens zijn plaats in het vliegtuig in te
nemen, ging hij naar den heer Patain. On-
""verwacht omhelsde deze hem; hij was zeer
bewogen.
Tot ziens, mijnheer Kerjean, zei hij
overluid.U bent de eer en de voorspoed
van het huis-Patain geweest en u bent hel
nog.Ik stel er prijs op dit thans nogmaals
tot u le zeggenMaar ik wil u nog wat
anders zeggen en wel in bijzijn van allen,
die bij uw vertrek tegenwoordig zijn en in
't bijzonder in het bijzijn van dat dappere,
kleine vrouwtje, dat met u meegaat.Als
u in Levallois zult terugkeeren, herinner u
dan wel, dat het zal zijn als mijn associé,
met den molor als aandeel.Later regelen
wij dat wel verder En thans goed
succes!
Kerjean drukte de hand van den „grooten
patroon" of hij die wilde kraken. Zijn ge
laat stond helde?.
Dank u dank u! .Meer kon hij
niet zeggen.
Vlug klom hij in het vliegtuig en nam zijn
plaats in; Phylleke draaide zich om, om hero
nog eens aan te zien, en hij gaf haar over
haar schouder een hand en hun vingers om
strengelden elkaar een oogenblik.
Toen maakte hij zich voor het vertrek
gereed.... Op de horizontale stang vóór
hem waren de loercnleller, de hoogtemeter,
de kaart en hel kompas opgesteld. De
mecaniciens zetten de schroef in beweging
en er kwam een geluid als bij een ontplof
fing. de motor sloeg aan. De schroei
wentelde met het geraas als van' een
storm Het heelc toestel dreunde en de
mecaniciens hielden het met alle kracht
vast. om het niet van zijn plaats le laten
gaa-n.
Nog een oogenblik werd er gewacht cn
toen hief Kerjean zijn smalle hand op.
Los!riep hij.
Dan rolt het toestel vrij van dc banden,
die zijn onstuimigheid" schenen te hinderen,
vlug cn stootend vooruit, het rollen wordt
een glijden met nauwelijks aanraken van
den grond en zachtjes, nauwelijks merkbaar
rnaakt het zich van de aarde vrij ca
stijgt.... en stijgt.... Het is een vogel,
die met uitgeslagen vleugels wegvliegt en
schuin de wijde bres in de roodc rotsen
passeert, waar men de zee kan zien spie
gelen en waar het ruwe silhouet der steen
eiken zich nog donkerder togen den helde
ren hemel afteekent,
Wordt vcrrolrJ
Om het gezantschap bij den H. Stoel.
Nog slechts enkele bladen van gisteren
wijdden een beschouwing aan het gevallen
votum in de gisteren gehouden zitting van
dc Tweede Kam-:r.
„De Tijd"(R. -K.) zegt, dat uit de bondige
verklaring van den leider der Katholieke
fractie zoowel voor links a!s rechts viel af
te leiden, dat bij verwerping van den ge
zantschapspost schorsing der parlementaire
beraadslagingen zou intreden; voort3, dat
niet alleen de Coalitie uit elkaar zou vallen
door beëindiging der samenwerking, indien
b.v. de C -It. jn hun bekende houding onder
bepaalde omstandigheden volhardden, maar i
ook, dat zoodanige samenwerking zou zijn
uilgesloten met b.v. leden der S. D. A. K.
Vrijheidsbondcrs, Vrijzinnig-Democraten ot
anderen aan wie de afschaffing van het Ge
zantschap zou te wijten zijn. Dan schrijft
het blad o.m.-
De schrikkelijke verantwoordelijkheid is
niet te overzien, welke de Christclijk-
ffistorischen- op hun fractie laadden, toen
zij overeenkomstig de meening van den
heer Snoeck Henkemans vóór liet amende
ment der heeren predikviten uit den anli-
paapschen hoek stemden, om aan de menta
liteit van zekere grotarn kiezers te gerie
ven. Want al heeft de chrislelijk-historisohe
woordvoerder ook een zwakke poging ge
waagd, om bij voorbaat de verantwoorde
lijkheid van zich af te schuiven, de logica
is in dezen le evident tegen zijn uitvlucht
Dat de leden der S. D. A. F., Liberalen.
Vrijheidsóonders en Vrijzinnig-Democraten,
kortom de geheele Linkerzijde de ge
zantschapspost viel met 5242 stemmen
zich ditmaal er voor liet vinden, om eens
met de anti-paapsche aanblazers le avontu
rieren, kon verwacht worden na de bekende
zinsnede in het Voorloopig Verslag. De poli
tieke speculatie was te verleidelijk, en zoo
durfde de aaneengesloten linkerzijde stem
men vóór een amendement, dat zij verkeerd,
en tegen een maatregel, dien zij juist acht.
enkel en alleen om.. aan de rechtsche
samenwerking een eind te maken. De leuze
„liever Turksch dan Paapsch" deed weder
opgeld, en dan geeft men er niet om zich te
blameeren door parlemtnlaire manieren.
Legde de Linkerzijde het er op aan, om
met behulp van die Christelijk Hislorischen,
die zich lot een daad van nationaal en in
ternationaal onfatsoen leenen, ons uit de
Regeering te dringen? En zal nu de leiding
der naaste parlementaire toekomst aan den
predikant worden toevertrouwd, die reeds
eerder to verslaan gaf, op den uitslag der
jongste verkiezingen ten beste zou passen
een Protestanlsch Zakenkabinet met des
noods een enkelen Katholiek?
Of zat aan Liberalen, Vrijlieidsbonders en
Vrijzinnig-Democraten ien kans worden ge
geven, als straks de S. D. A. P. tot de ont
nuchtering komt, dat zij er \n is geloopen
net haar speculatie om spoedig in een
nieuwe Kabinelsvorming le worden betrok
ken? Wij kunnen kalm afwachten, hoe de
tegenstemmers leiding zullen geven aan den
verwarden toestand, dien zij jiebben ge
schapen.
Hoe dit wezc, nu de Christelijk-Histori
schen in tegenstelling met de moedige
Anlie-Revolutionairen er de voorkeur aan
gaven, meer naar de verlangens van de anti
papistische elementen onder ons kiezers
volk dan naar de hooge belangen van het
vaderland te handelen, staan wij vermoede
lijk aan een keerpunt van de politiek, in
,wier voorzichtig beleid en samenwerking
met hoeveel opofferingen onzerzijdsl de
oelangen van volk en vaderland beide zoo
veel jaren veilig zijn geweest. Of een Ka
merontbinding met een raadpleging van de
kiezers wellicht een nieuwe orienteering zal
brengen? Dat wij in dit geval het oordeel
des lands niet zouden vreezen, behoeft geen
betoog.
De belangrijke beslissing, die heden geval-
n is, zal aan anderen de rechte houding
moeilijker maken dan aan ons Welke oplos-
■sing zij ook vinden voor de moeilijkheid,
waarin zij na het debuut van het Kabinet-
Colijn, waar terecht groote dingen van wer
den verwacht, liet land builen onze schuld
hebben gebracht onze nationale R.K. Staats
partij, die recht en vrijheid vordert voor alle
(Uit 't Fransch van GUY CHANTEPLEURE).
achtigc glimlach zich om zijn mond plooide,
bevestigend knikte. n
Het gansche gezicht van den heer Palain
drukte zoo'n komische verba-zing uit, dat
PhyLlis hartelijk begon le lachen en de
kleine Vignol zich op die lippen moest bijten
om het ook niet le doen.
Wel, verdraaid I Dat is toch al te krasl
riep hij uit, zoodra hij weer tot bezinning
was gekomen.Die man weigert mij mee
le nemen, mijlOnverbiddelijk wijst hij
eiken passagier, die hem wordt voorgesteld,
af, zoodat ik er zelfs toe kwam mo af te
vragen of hij soms vreest, dat hem een
ramp zal overkomenEn diezelfde man
besluit plotseling dat kleine vrouwtje mee
le nemen.... zoo heel gewoon, alsof het
gold per trein naar Nice te gaaqIn elk
geval, Kerjean, je kunt je er op beroemen
een zonderlinge kerel tc zijn!
VIII.
De zon sleeg hooger aan de kim, om
sluierd door een lichten nevel.Het weer
was niet ongunstig.wat mist misschien,
maar het zou niet waaien en dat was het
voornaamste.
De groole vogel wachtte op het uitge
strekte, verlaten weiland van Mirmar.
Met haar kleine hand raakte Phyllis den
blanken vleugel aan, als om dien te streq-
lenRustig stond zij te praten met den
heer Palain en den kleinen Vignol. Plotse
ling viel haar een gedachte in en zij riep
Kerjean 4ce, die bezig was Capelude aan
wijzingen tc geven:
Willem, we landen immers bij San
Pietro d'Orcino en daar zal de auto ons
wachten, nietwaar? Maar waar gaan we
dan heen. aangezien de heer Patain ons toe
staat on behoorlijken afstand van Ajaccio
