WOENSDAG 4 NOVEMBER Anno 1925. Officieele Kennisgeving. STADSNIEUWS. BUITENLAND. Het voornaamste nieuws van heden. Ho. 20138. LEIDSCH DAGBLAD PRIJS DER ADVERTENTIES: SO CU. per regel. Bij regelabonnement belangrijk lageren prijs Kleine AdvertenliSn, uitsluitend bij vooruitbetaling, Woensdags en Zaterdags 50 Cts., bij een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven 10 CU. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts. Bureau Noordeindspleie Telefoonnummer* voor Oirectie en Administratie 2500 Redactie 1507. Postcheque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54 PRUS DEZER COURANT: Voor Leiden per 8 maanden 2.35, per week rTriZ 0.18. Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week *0.16. Franco per post 2.35 -f" portokosten. at nummer bestaat uit DRIE Bladen EERSTE BLAD. GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP. Aan den gemeentelijken vischwinkel, ■Tischmarkt 18, tel. 1225 i3 DONDERDAG Verkrijgbaar: VERSCHE HARING a 1 0.11. èOHÊLVISCH a f 0.16f 0 32, SCHOL a J 0.17—f 0.10, GEH. KABELJAUW a f 0.21 rr pond, en ZEEUWSCHE MOSSELEN a 0.05 per K.G. 5981 N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester Leiden, 1 November 1925. Indische economie. tn zijn tweede voordracht, gisteren alhier igehouden, heeft mr. J. Gerritzen de voor naamste export-bedrijven, welke de rugge- graat van Indië's' huishouding vormen, be handeld. In de eerste plaats de suikercultuur, die öp Java den grootsten invloed uitoefent op de maatschappij en de staathuishouding. Van de 41.000 Europeesche mannelijke inwoners, tusschen de 20 en 50 jaar, welke Java in 1920 telde, hebben er ongeveer 5000, flus 12 pet. aan de suiker-industrie hun broodwinning te danken. Aan loonen, leveringen en grondhuur aan de Inlandsche bevolking, betaalde die in dustrie in 1920 ruim 101 millioen, in 1921 ruim 127 millioen, in 1922 ruim 121 millioen *.en in 1923 ruim 111 millioen gulden. De aanplant 1923-1924 bedroeg rond 242.000 bouws, zoodat over dat jaar de be volking in de suikerstreken voor eiken door ja aar verhuurden bouw pl.m. f 460 van de suikercultuur ontving, dat is ruim vier maal Zooveel als zij ontvangen zou hebben als zij ~)elve haar gronden met het nationaal gewas, /ijst, had beplant. Spreker zet vervolgens uiteen voor welk een belangrijk deel deze culluür rechtstreeks bijdraagt in de inkomsten van den Staat en toont tevens haar invloed aan op de inheem- 1 sche machine-industrie en de inlandsche nij- i yérheid. Eindelijk is de suiker-industrie van over wegend belang voor de spoor- en tramlijnen jn Oost- en Midden-Java. Vervolgens behandelt spr. de positie der suikerindustrie in de wereldmarkt. Java en Cuba zijn de twee groote suiker-exportee- rende landen Daarbij is Cuba in het voor deel, zoowel wat klimaat als wat vruchtbaar heid van den bodem betreft. Bovendien heb ben de Cubaansche suikerfabrieken te be schikken over veel grootere aanplantingen dan de faibrieken op Java. Dat de suiker-in dustrie op Java tot nog toe kan concurreeren Is te danken aan de weienschap. De proef stations kweekten zaadrietsoorten die het mogelijk maken, dat op Java 130 pikol sui ker per bouw verkregen wordt, tegen nog niet 60 pikol op Cuba. Toch is Cuba's kostprijs concurreerend, omdat de suikerriet-cultuur op Java eigenlijk een kunstmatige is, die al leen, goede resultaten afwerpt bij zeer strenge selectie van het riet en zeer intensieve grond bewerking. Spreker behandelt dan de houding der Begeering tegenover de industrie. Naar spr.'s meening blijkt uit de gezamenlijke Wettelijke maatregelen, die de Regeering to haren aanzien trof, dat zij niet voldoen de beseft, dat de positie der Java-suiker op. de wereldmarkt geen sterke i9, en evenmin .voldoende doordrongen is van de groote economische beteekenis der suikercultuur yoor Java. Uitvoerig behandelt spr. de drie ordon nanties, door welke de suikerindustrie be- heerscht wordt, namelijk de fabrieken-ordon- nantie, de grondhuur-ordonnantie en de ordonnantie, waarbij het' opkoopen van riet door Inlanders geteeld, verboden is. De fabrieks-ordonnantie schrijft voor, dat voor het oprichten en uitbreiden eener sui keronderneming een vergunning noodig is. Bij die vergunning wordt de maximum hoe grootheid van den aanplant vastgesteld. De oorzaak dier ordonnantie ligt in* het gebrek aan grond op Java, daarom heeft de Re geering in het belang der bevolking en ter verzekering van een voldoende rijstcultuur den verhuur van sawahgrond van Inlanders aan Europeanen beperkt. Spr. twijfelt er aan of het standpunt, waarop de Regeering zich bij de uitvaardiging dezer ordonnantie stel de, wel juist is. Grootere bezwaren heeft bij evenwel tegen de grondhuur-ordonnan tie; z. i. is de maatstaf, die aangelegd wordt yoor de bepaling van de minimum-grond- huqrprijzen een absoluut willekeurige Een dergelijke regeling kan op den duur niet blijven beslaan en de suikerindustrie heeft reeds met kracht aangedrongen op de her ziening ervan. Met hel oog op den algemeenen toestand der Java-suiker-industrie ten opzichte van de wereldmarkt, acht spr. het hoogst on verstandig van de Regeering een regeling m net leven te roepen, die zonder eenige noodzaak den kostprijs van het product sterk verhoogt. Eindelijk behandelt spr. de kwestie van bet opkoopnet en toont daarbij tevens aan dat een suikerindustrie op Java, berustende op de verwerking van door de bevolking geteeld riet, onmogelijk is. Java mist het voorkeursrecht, waarvan Cuba in de Vereenigde Staten geniet, het mist ook het voorkeursrecht, waarvan de Engelsche dominions en koloniën in hel Vereenigd Koninkrijk kunnen profiteeren. Wil Java zijn plaats op de wereldmarkt behouden, dan blijft slechts één middel over: scherpe concurrentie in verband met lagen kostprijs. Vervolgens deelt spr. verschillende we tenswaardigheden mede uit enkele andere landbouwbedrijven, n.l. uit de kinaculluur en de rubbercultuur. De uitvoerwaarde van rubber uit Indië over het loopende jaar schat hij op minstens f 418 millioen, welk bedrag de waarde van den suikeruitvoer ver overtreft. Min of meer uitvoerig be spreekt hij daarbij de bevolkingsrubber- culluur, maar hij is van oordeel dat voorals nog voor de inheemsche bevolking de cul tuur van handelsgewassen, waarvoor ook in eigen land afzet te vinden is, verre de voorkeur verdient boven de cultuur van I handelsgewassen, waarvoor in het eigen j land geen afzet bestaat. i Voordrachtavond Felix Timmermans. I Er gaat van de voordrachtavonden, ge- organiseerd door tbs afdeeling Leiden "van I het Dietsch Studentenverbond, steeds een eigenaardige bekoring uit en zoo langza- merhand schijnt dit ook in breedere kringen der studentenwereld door te dringen. Was het vorige jaar het klein-auditorium van de Universiteit te klein om al de toehoor I ders te bevatten, toen de bekende Vlaam- sche schrijver Felix Timmeiynans een lezing hield over zijn nieuwe roman ,,Pieter Breughel", gisteravond was zelfs het groot- j auditorium niet bij machte om den enor- men toeloop van studenten binnen zijn mu ren op te nemen en moesten velen zich j met een sfcaanplaatsje vergenoegen. Maar men heeft het er voor over; men weet een avond van Felix Timmermans, beteekent een avond van intens genot, dien men niet gaarne zou willen ifiissen. De waarnemend-voorzitter, de heer C. J. H. Verhoef opende den avond met een j woord van welkom tot alle aanwezigen, in het bijzonder tot de afgevaardigden der zustervereenigingen. Waar deze avond een propagandistisch karakter draagt, wil spr., alvorens het woord te geven aan den heer Timmermans, .eerst een korte uiteenzetting geven van het doel en wezen van het Dietsch Studen tenverbond om vervolgens over te gaan tot- een bespreking van de Vlaamsche beweging en haar verdrukking. Hierna betrad de heer Timmermans het spreekgestoelte, die met applaus begroet werd. Als eerste onderwerp sprak de auteur over zijn reis naar Rome. Van den aanvang af wist de spreker zijn gehoor weer te boeien; hij verstaat de kunst om de toe hoorders de dingen te laten zien, zooals hij ze zelf ziet; in de leutige Vlaamsche taal, doorspekt van kernachtige gezegden, afgewisseld met gedeelten die ontroeren door hun kinderlijken eenvoud, voerde spr. ons in gedachten mede op zijn rondreis door Italië, of zooals hij dat noemde door ,,Macaronië." In een vlotte toespraak, tintelend van Vlaamsche humor, schilderde hij ons op een wijze, zooals alleen een Timmermans dat vermag te dóen, de Italiaansche toe standen. Eénig was zijn beschrijving van den Mi- laanschen Dom, dien hij een orgie van torentjes noemde. Via de Riviera 4eiddc hij ons weer terug naar zijn huis, waar hij ons vertelde van zijn groote liefde voor het Vlaandcrenland en vobr alles wat Vlaamsch is en denkt. t Een geweldig applaus, dat bijna aan groeide tot een ovatie, was de spontane uiting van het dankbaar auditorium. Na de pauze liet spreker ons een voor stelling van het bekende Vlaamsche werk ,,De Leeuw van Vlaanderen" van Hendrik Conscience bijwonen, zooals dit opgevoerd wordt in den Poesjenellenkelder te Antwer pen, een geestige satire op het oorspron kelijke thema. Tot groote hilariteit toeken de d«"heer Timmermans de verschillende hoofdpersonen uit genoemd werk met en kele krijtlijnen op het zwarte bord. Tot besluit van dezen mooien avond ver telde spr. nog eenige anecdotes uit het le ven van pastoor Van Haecken, dien de meesten uit sprekers vorige lezing zich nog wel zullen herinneren, doch waarvan ons de fijne humor, juist door het Vlaamsche taal eigen, eerlijk gezegd, eenigszins ontging. Uit het matig gelach, dat er opging, leid den wij af, dat wij in dit opzicht niet de eenigen waren. De heer Verhoef dankte den spreker voor zijn mooie voordrachten en sprak de hoop uit, den heer Timmermans nog eens in Lei den terug te mogen zien, een wensch, waar bij wij ons gaarne aansluiten. Schenking aan het Rijks Ethnografisch Museum. Mevrouw de wed. prof. mr. J. C. G. Jon ker, alhier, heeft aan het Rijks Ethnogra fisch Museum geschonken een gramophoon met 61 rollek, bevattende opnamen van tek sten of gezangen in de talen van Amaras, Endeh, Koepang, Rolti, Sawoe, Soemba, Soembawa en Timor, tijdens een verblijf op die eilanden van 18991902 opgenomen. De Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen heeft aan de schenkster zijn dank betuigd voor dit blijk van belangstel ling in 's Rijks verzamelingen. Een belangrijke zerk. Bij het graafwerk voor de school aan de v.m. Brandewijn9tceg alhier werd een fraai gebeeldhouwde zerk blootgelegd, welke in het midden in een ruit het priesterlijk sym bool vertoont, gevormd door oen altaar- kerk- tusschen twee ampullen. Langs de randen, welke op de hoeken versierd zijn met de emblemen der vier Evangelisten, is in reliëf met GolHische letter het opschrift geplaatst, waaruit blijkt, dat de zerk het graf heeft gedekt van heer Pieler Cornelisz., pries ter-vicaris van de kapittelkerk van Sint-Panc|RS, overleden 8 September 1540. Uit de regesten Nos. 2364 en 2366 van den inventaris der Leidsche Kerkarchieven blijkt, dat deze priester in 1539 op voor dracht van Clara van Berendrecht was be noemd tot vicaris eener vicarie op het H. Kruisaltaar in de Sint-Pancras-kerk. In de open vakken boven en onder de ruit \Vordt vermeld, dat in heizelfde graf ook de ouders van den priester, Mach telt Pietersdr., over leden 24 September 1522, en Gornelds Jaeobsz., bakker, overleden 16 Juli 1538, hun laatste rustplaats vonden. De zerk is naar het Stedelijk Museum „de Lakenhal" overgebracht. 25 jaar brugwachter. Heden herdacht onze stadgenoot de brug wachter le klasse W. Voorzaat den dag, waarop hij 25 jaar geleden aangesteld werd tot brugwachter 2e klasse, eerst tijdelijk doch na een halfjaar in vasten dienst, ter- .wijl hij in 1912 bevorderd werd tot le klasse brugwachter, welke betrekking hij nog al- lijd met opgewektheid vervult, al ging zijn levenspad niet altijd langs rozen. Nadat hij hedenmorgen was ontvangen in de kamer van den wethouder, belast met de zorg van den Markt- en Havendienst, j den heer A. L. Reimeringer, die hem met een gelukwensch een gratificatie ter hand stelde, werd de jubilaris te ongeveer elf uur in het Waaggebouw gehuldigd, en hem een j cadeau aangeboden, waartoe het geheele personeel had bijgedragen en waarvoor zich een commissie had gevormd, bestaande uit j de collega's H. Ka paan, F. van Dissel en j A, Eduard. Al het personeel was, voor zoo- j ver de dienst het toeliet, aanwezig. Te elf uur kwam de jubilaris met zijn oudste doch ter (V. is weduwnaar) de Waag binnen en namen vader en dochter aan een tafel plaats, waarop een bouquet was geplaatst. Nameiis de Commissie was het tweetal per j auto van de woning uit de Rijndijkslraat gehaald. Allereerst nam het woord de directeur van den Markt- en Havendienst, de heer L. A. Mennes, die namens het superieur personeel V. gelukwenschte en diens dienst tijd in het kort releveerde. Erkennende dat de jubilaris plichtgetrouw was, mocht hij ochter niet verzwijgen een ongeluk, dat bij een door hem bediende brug had plaats ge grepen. Hij mocht echter verklaren, dat de jubilaris na dien tijd zijn dienst op uitne mende wijze heeft vervuld en zijn colle ga's tot een voortdurend voorbeeld is ge weest. 4 De heer B. Broers feliciteerde hem ver volgens namens de havenrechercheur9 en deed daarbij uitkomen, dat deze steeds over het door V. gepresteerde werk tevreden waren. De voorzitter der huldigingscommissie, de heer H. Kapaan, bood onder hartelijke be woordingen, getuigend van kameraadschap en sympathie, namens de chefs en het ge- zamelijk personeel zijn ouderen kameraad een fraai gouden horloge met inscriptie aan, vergezeld van een mooi gecalligrafeerde oorkonde, vermeldende de namen van de deelnemers. Hierna drukten de aanwezigen den jubi laris de hand, waarna deze dankbaar ge stemd het prachtig geschenk aanvaardde en allen, die daaraan adden bijgedragen, dank bracht. Hiermede was de korte plechtigheid af- geloopen. Voor het apothekers-assistenl-examen zijn alhier geslaagd de dames A. G. Visser, geb. te Rotterdam, M. Kapteyn, geb. te Maas land, en C. M. v. Veen, geb. te Hoogwoud. De Raad van Sneek heeft met al ge in eene stemmen benoemd tot rector van het gymnasium den heer J. Hondius, doctor in de klassieke letteren alhier. In de plaats van dr. E. de Vries, die naar China vertrok, is als geneesheer op „Endegeest" in functie getreden dr. Munk, uit Heemstede. De schietoefeningen der Leidsche Bur gerwacht met raarga en met buks zullen worden hervat op den 17en November a.s. in de zaal Pieterskerkgr. 7. Des Dinsdags avonds met Marga. Tevens voortzetting der scherm- en gymnastiek-avonden. Des Vrij dagsavonds buksschieten en marga-schieten Er zal dit jaar een competitie-wedstrijd georganiseerd worden, waarvan de regeling op 17 en 20 Nov. a.s. zal worden medege deeld. De prijsuitreiking van de Kringwedstrii- den zal plaats hebben op den 17den Nov- in dc zaal Pieterskerkgr. 7. De groote schietwedstrijden door de bur- gèrwacht georganiseerd, zullen plaats heb ben in „l'Union", Steenslraat, op 8, 9, 10, 11 en 12 December. MUZIEK. Haarlemsche Orkest-Vereeniging. Dc heer Gerharz heeft zijn getrouwen van het vorig jaar weder teruggevonden. Dat beteekent, dat toch nog in alle kringen van onze samenleving behoefte wordt ge voeld aan goede muziek. Als de begeerte maar gewekt isl De uitstekende opkomst bij den eersten avond schept verwachtingen voor de volgende. We hebben in de krant kunnen lezen, dat het orkest in den afgeloapen zomer voor zekere moeilijkheden is komen te staan. Administratief is men die le boven geko men. We meenen ook zekere mutaties in de bezetting der violente hebben opgemerkt. Houden die wellicht verhand met de strub belingen? Zoo ja, dan zeggen we, dat geen zaak zoo slecht is of er is nog wel wat goeds aan. Want het strijkkwartet, dat dc ruggegTaat is van het orkest, klonk veel heter dan het vorig jaar. Met zijn bekende toewijding en ambitie beeft Gerharz den avond ingezet met Lis2ts feestelijke Préludes. Men mag het dan hier en daar wat zoetelijk vinden, het mooi geinstramentcerde symphonisch gedicht „doel" het voor de zaal nog onverzwakt. En hel is toch altijd nog een lust voor 't oor: die glanzende koperstemmen. Het sloeg dan ook danig in" Mevrouw Caroline Lankhout speelde ver volgens het lsle pianoconcert (in es) van den zelfden meester. Het wordt'nog overal en door eiken pianist gespeeld. Teeken dus, dat men het allerwege nog graag hoort. Wat echter voor d-e Préludes .valt op te merken, geldt in nog sterker mate voor dit concert, waarin de klaviervirtuoos, die Liszt wa$, den componist, die Liszt ook was denk maar eens aan zijn fijne „Aunées de prélerinage" lichtelijk heeft verdrongen. Men vatte dit pianoconcert in de eerste plaats op als een virluosen-con- cert. En dat heeft immers ook zijn bekoring. We hebben in mevrouw Lankhout een degelijke pianiste kunnen waardeeren, die niet alleen de, uit technisch oogpunt, zeer veel eischende pianopartij uiterst verzorgd heeft voorgedragen, doch bovendien de hier en daar wat uiterlijke muziek (bijv. hel speeldoosachlige Allegro vivace) toch nog leven wist in te blazen. Als pianiste in den beperkten zin van 't woord, heelt zij ge loond wat zij kan: en dat is zeer veel. De pianiste in ruimeren, en beleren zin die vast en zeker in haar schuilt hopen we een anderen keer eens te ont moeten. Na de pauze de symphonic van Dvorak (spreek uit: dwoorsjaak) in e klein, geschre ven tijdens zijn verblijf in Amerika. Het werk is vooral rijk aan sprekende, vooral rythmische frappante themas, die gemak kelijk in 't geheugen blijven liggen. Men zegt, dat dit negermelodieën zijn. Is dat zoo, dan pleit dat zeer voor het rast De titel van het werk „Aus der neuen Welt" vindt er zijn verklaring in. Dvorak heeft die prach tige melodieën uitgebouwd en doorgevoerd lot een heerlijk frissche symphonie, waarin een gezond leven een gezonden geest ademt. Met zijn vele rythmische wendingen, zijn kleur- en tempolegenstellingen eischt 't werk zeer veel. Blijkbaar was er hard aan ge werkt. De uitvoering was dan ook een zeer loffelijke. De deelen I, III en IV zijn al heel mooi tot hun recht gekomen en van II zouden we hetzelfde zeggen als de En- gelsch-hoorn wat beter in den toon ge blazen had bij dat verrukkelijke herdrrs- liedje, waar het Largo mee begint dadelijk na den gevaarlijken blazersinzet, die zeer mooi gelukte. Gerharz zal dit vlekje er wel uit wasschen Pianisle, dirigent en orkest zijn luide toegejuicht. De pianiste kreeg mooie bloemen. DE ALGEMEENE TOESTAND. De crisis in Frankrijk en DuitschlancL Painlevé's regeenngsverklaring voor zoo ver bekend, heeft na al betgeen daarom trent reeds was medegedeeld, geen nieuws meer gebracht. In de Kamer, heeft de nieu we regeering de eerste vuurproef doorstaan, al stemden de socialisten blanco. Maar ste vig staat het 2e kabinet Painlevé daardoor allerminst. Wanneer dit ministerie Locarno in veiligheid brengt, zal het al heel wat presteeren 1 Intusschen zijn de socialisten het onder elkaar 'niet eens. De gematigden hadden Painlevé willen steunen, om straks niet buiten de regeeringspartijen te komen te staan. Verschil van taktiek dus Waar toe dit geschil nog leiden kan, is vooreerst nog moeilijk te overzien. In Duitschland mag van het romp-kabinet Luther in geen geval meer worden ver wacht, dan veilig-stellen van het Locarno- verdrag. Luther wil dat persoonlijk doen, alvorens hij wil heengadn. waartoe het ver- BINNENLAND. Prof. A. R. Welschen aanvaardt zijn ambt als hoogleeraar aan de Leidsche Universi teit. Voorloopige Verslagen omtrent de P.T.T.- begrooiing, de befjiooting van Oorlog en die van Waterstaat Het Nederlandsch-Belgische Verdrag: cei afvaardiging tot onderzoek van de Neder- 1 and sche bezwaren. BUITENLAND. Ce Dnitsche regeeringspartijen zijn door Lnther gehoord. Painlevé's regeeringsverklaring wordt goedgekeurd. De socialisten stemmen blanco Deswege onderling geschil in deze kringen. De Oostenrijksche ambtenaren besluiten morgen de staking te proclameeren. In Canada blijft dc liberale regeering aan. moedelijk zal moeten komen, zoo de regee- ring weer voltallig wordt gemaakt. Al is nu zeer scherp verklaard, dat met de Duitsch-nationalcn het tafelkleed is door gesneden, vertrouwen doen democraten en socialisten dat nog maar half, zoolang Lu ther in functie blijft. DUITSCHLAND. De regeering beraadslaagt met de regeeringspartijen Motie der Democraten Stresemann voor de draadlooze. De beraadslaging van den rijkskanselier en Stresemann met de leiders der regee ringspartijen duurde gisteren tot laat in den middag. Volgend communiqué is uitgege ven Onder voorzitterschap van den rijkskan selier en in tegenwoordigheid van de rijks ministers Brauns, Stingl en Streseman, heeft een bespreking plaats gehad met de vertegenwoordigers van de in de regeering door hun vertrouwenslieden vertegenwoor digde partijen. Aan de discussie namen deel de afgevaardigden Fehrenbach. Marx en Stegerwald van het centrum, dr. Scholz, dr. Ourtius en Kempkes van de Duitsche volks partij en dr. Leicht van de Beiersche volks partij. Uit de zeer uitvoerige gcdachtenwisse- ling bleek, dat men bet algemeen eens was in de beoordeeliDg van den politieken toe stand. De vertegenwoordigers der partijen waren het er met de regeering over eens, dat het voornaamste doel van de politiek thans moet* zijn het leggen van de grond slagen voor de definitieve beslissing inzake het werk van Locarno. Alle andere kwes ties dienen voor dit doel op den achtergrond te treden* De vertegenwoordigers van de regeeringspartijen keuren de maatregelen goed, die de regeering met het oog op de verdere regeling der werkzaamheden heeft, getroffen na het ontslag van de Duitsch- nationale ministers. Algemeen was men het er over eens, dat de Duitsch-nationale partij, wier overijld optreden in het belang van het lot van geheel Duitschland uitdruk kelijk werd afgekeurd, zich hierdoor zelf van verdere deelneming aan de regeering heeft uitgeschakeld. De vertegenwoordigers van de partijen zijn voort# van meening, dat de Rijksdag slechts in de maand No vember kan worden bijeengeroepen, ale er voldoende materiaal betreffende het werk van Locarno en zijn gevolgen aan de wet gevende lichamen kan worden voorgelegd".. Luther wil blijkbaar in ieder geval zelf te Londen het Locarno-verdrag ondertee kenen, vandaar dat hij geen pogingen doet, tot uitbreiding der regeering naar links. Daar.schijnt men n.l. wel te voelen voor de z.g. groote coalitie, doch niet in zeé te willen met Luther als rijkskanselier. Voor al de soc^-dem. zouden heftig bezwaar te gen hem hebben. Het hoofdbestuur der democraten heeft de volgende motie aangenomenHet partij bestuur keurt de houding van den partij voorzitter tegenover de buiten- en binnen- landsche politieke ontwikkeling goed en kan zich slechts eens verklaren met een oplossing van de crisis door de regeering, welke de aanvaarding van het verdrag van Locarno afhankelijk maakt van een bevre digende oplossing der terugwerkingen eD welke naar toenadering der Europeesche Staten streeft, de republiek bevestigt, en steunt op de partijen, welke deze buiten en binnenlandsche politiek beslist voor staan. Stresemann heeft nog eens in een rede voor de draadlooze zijn resultaat van Lo carno verdedigd. Hij besloot als volgt: Daar de andere mogendheden zelf onderteeke- ning wenschen op 1 Dec., is daardoor te vens de termijn gegeven, waarop de beloof-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 1