No. 20083.
LEIOSCH DAGBLAD, Maandag 31 Augustus
Tweede Blad. Anno 1925.
BINNENLAND.
Voeten
PUROL
DE NATIONALE RAMP.
FEUILLETON.
De Reisgenoot®
Grotius-heidenking op Loevestein.
Een groot aantal leden van hel Comité
I Nationale Grotius-Tierdenkiitg 1925 en van
I de Vereeniging voor Volkerenbond en Vrede,
I velen vergezeld van hun dames, bracht Za-
I terdag per salonboot van de reederij Fop
I Smit en Co. een bezoek aan Loevestedn.
Aan de poort van het slot werden de be-
I zoekers ontvangen door de Loevesteincom-
j missie, die bij monde van don heer C. J.
Verlee allen hartelijk welkom heette.
Hierop noodigde de heer Verlee hel ge-
I zeischap in de ridderzaal, waar hij een kort
overzicht gaf van de zoo belangwekkende
Ihislone van het oude slot.
De beproefde gids van Loeveslein lied
[hierbij niet na er op te wijzen, hoe het
gasteel van Staatsgevangenis was verlaagd
[tol een pakhuis voor de militairen, doch
Ihoe dank zij de maatregelen van de Re-
lteering thans voor Loeveslein een be-
|bv toekomst daagde.
J Hierop leidde de heer Verlee de bezoe-
Ihs naar de kamers, waar Grotius gevan-
T/en heeft gezeten, en waar een expositie
Jrerd gehouden van de prachtige verzame-
ing Grotius-porlretten uit hel Museum te
ïorkum. De heer Verlee schetste hier het
[leven, lijden en werken van den geleerden
(gerangene.
Inzonderheid legde hij nadruk op de rol,
die De Groots vrouw, de kloeke Maria van
Reigersberg, in dat leven binnen het som-
[bere slot heeft gespeeld; hoe zij het is ge
feest, die De Groot aan de wereld heeft te
ruggegeven. Het spreekt vanzelf, dat ook
J'de moedige slimme dienstmaagd Elsje in
(herinnering werd gebracht.
De bezoekers begaven zich hierna weder
|zan boord van de salonboot, die hen naar
itrorkum voerde.
Wederom onder leiding van den heer
[Mee maakten de gasten een wandeling
tor de stad, waarbij de gevefl vam het mu
f/tam „Dit is in'Bethlehem", aan de Hoog-
ffeaal, werd bezichtigd, benevens hel Hugo-
I poortje aan de Marirt.
Van daar begaven de bezoekers zich naar
Eet Stadhuis, waar de officieele ontvangst
'ïoor het gemeentebestuur plaats had.
Toen allen zich in een der groote zalen
!den vereenigd, nam de burgemeester
i Gorkura, de heer Gaariandt, het woord.
Uit naam van het gemeentebestuur
lEeette spr. de gasten welkom, gasten, al
lien vereenigd door den wil er toe mede te
werken om in vriendschap en vertrouwen
len in volhardend overieg de volkeren tot
I samenwerking te brengen en goede ver-
I Biandhoudingen door juiste begrippen te
l&cheppen met het einddoel: den oorlog te
I bannen en den wereldvrede te bevestigen
[en le onderhouden. Spr. begroette niet
I slechts de aanwezigen in bun persoon,
Itoaa-r ook om de idealen, die zij naar hier
medebrachten.
Spr. eindigde met den wensoh, dat dit
[korte bezoek aan de stad, van waar uil de
[groote onder de grooten eens zijn vlucht
Voortzette, bij de aanwezigen de herinne-
Iring mocht laten, dal ook in Gorinohem de
J harten openstaan voor de practische idealen
[van den Volkerenbond.
Met een eveneens kernachtige toespraak
I richtte de burgemeester zich hierop eerst
Iin het Fransch en vervolgens in het
Engelsch tot de buitenlandsohe gasten.
De heer Van Ommeren, kantonrechter
te Gorkurn en voorzitter van de plaatse
lijke afdeeling van de Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede, hierop het woord
verkrijgende, braoht namens zijn afdeeling
een welkomstgroet aan de vertegenwoor
digers der zuater-afdeelingen.
Spr. verzekerde, dat 'de Gorkumers
trotsch zijn op den vermaarden Nederlan
der, die eens het machtigste werk sohreef,
dat ooit van een rechtsgeleerde het licht
zag, en van wien de stad en de omgeving
zooveel herinneringen bewaart.
Ten slotte sprak spr. de hoop uit, dat
het bezoek aan Gorkum niet slechts de her
inneringen mocht verlevendigen aan den
veelzijdigen De Groot; maar dat het tevens
vrucht dragen mocht door velen te bren
gen tot de zoo sohoone vredesgedachte.
Ook de heer Van Ommeren richtte zich
hierop, zoowel in het Fransdh als in het
Engeisoh, tot de buitenlandsche gasten
onder de aanwezigen.
Namens de bezoekers bracht prof. Treub
het gemeentebestuur en den voorzitter der
zuster-vereeniging hartelijk dank voor de
vriendelijke ontvangst te Gorkum. Spr. vond
hieibij gelegenheid in het kort nog eens te
schetsen wat Hugo de Groot voor ons betee-
kent, juist in dezen lijd, nu de volkeren zoo
ver uit elkander zijn gerukt en elkaar juist
zoo hard noodig hebben.
Als aanvulling op zijn rede, te Delft uit
gesproken, wilde spr. er hier op wijzen, dat
de ij veraars voor Volkerenbond en wereld
vrede niet willen ontwapening zonder meer,
doch dat zij, evenals de mannen vam sta
vast uit Grotius' tijd, zich veiplicht weten
om paraat te zijn, waar het geldt hel vader
land te behouden.
Hierop werd vanwege het gemeente
bestuur den bezoekers thee en wijn aange
boden, waarop men zich naar de rivier be
gaf om de terugreis te aanvaarden.
Op de salonboot werd den gasten door
de reederij Fop Smit en Co. een diner aan
geboden.
Neder landsche delegatie te Genève.
De Nederlandsche delegatie naar de zes
de Volkenbondsvergadering, welke op 7
September a.s. te Genève zal beginnen,
zal zijn samengesteld als volgt: jkr. dr. J.
Loudon, buitengewoon gezant en Gevol
machtigd Minister van H. M. de Koningin
te Parijs, oud-Minister van Buitenlandscb
Zaken; prof. jhr. mr. "W .J. M. van Eysin-
ga, hoogleeraar aan de Rijksuniversiteit te
Leiden; mr. dr. F. A, O. Graaf van Lynden
van Sandenburg, oud-Commissaris der Ko
ningin in de provincie Utrecht, oud-lid van
de Tweede Kamer der Staten-Generaal,
vertegenwoordigersmr. J. Limburg, lid
van Gedeputeerde Staten van Zuid-Hol
land, deken van de Orde van Advocaten,
oud-lid van de Tweede Kamer, prof. mr.
dr. J. P. A. Francois, Referendaris, Ohef
der Afdeeling Volkenbondzaken van het
Departement^ van Buitenlandsche Zaken*}
Buitengewoon Hoogleeraar aan de Handels-
Hoogeschool te Rotterdam, plaatsvervan
gende vertegenwoordigers.
De Minister van Buitenlandsche Zakeg
zal, ter bijwoning van de vergadering, zicb
voor korten tijd naar Genève begeven.
Emigratie.
De Emigratie Centrale Holland is van plan
in Zeeland een Provinciale Emigratie-com
missie in te stellen, welke tot taak zal krij
gen toekomstige emigranten nader in te
lichten omtrent emigTatie-mogelijkheden cl
vooruitzichten in het immigratieland en
nauwer contact te brengen tusschen emi
granten in de provincie Zeeland en Emigra-
lie Centrale Holland. Behalve het college
van Ged. Stalen van Zeeland, de directeu
ren der Arbeidsbeurzen le Middelbug en
Terneuzen, zijn een 6-tal landbouwers- en
landarbeidersorganisaties uilgenooddgd zich
in bedoelde commissie te laten vertegen
woordigen.
Het conflict in de metaalnijverheid.
De bespreking van het bestuur van den
Metaalbond met de besturen van den R.-K.,
den Christ, en den Neutralen Metaalbewer-
kersbond heeft plaats gehad.
Het bestuur van den modernen bond
de vierde, sec. arbeidersorganisatie was
bij deze bespreking niet tegenwoordig, aan
gezien de brief van dezen Bond daarvoor te
laat in het bezit van den Metaalbond was
gekomen.
Bij genoemde besprekmg hebben de drie
besturen zich bereid verklaard de volgende
voorwaarden ter beëindiging van de con
flicten bij hun leden te zullen aanbevelen:
1. Uurloonen en werktijd aan de Mij.
„Nieuwe Waterweg": De werktijd wordt
53 uur per week (overeenkomstig de over-
werkvergunning). De uurloonen worden als
vóór het conflict. Voor ieder uur, dat per
wëek langer dan 48 uur gewerkt wordt, zal
een bijslag van 25 pCt. worden gegeven.
2. Tarieven aan de Mij. „Nieuwe Water
weg": De directie van deze Mij. ziet vol
komen in, dat het in het belang van de on
derneming is, dat de werklieden van de
onderneming door de tarieven niet achter
gesteld worden bij die van de Rotterdam-
sche Droogdok-Mij., en dat daar, waar de
omstandigheden in beide ondernemingen
mochten verschillen, bij de vaststelling van
de tarieven hiermede rekening gehouden
moet worden.
3. Loonbijslagen aan de Mij. „Nieuwe
Waterweg": Het ligt niet.in de bedoeling
in het algemeen wijziging te brengén in
bestaande loonbijslagen.
4. Tantième aan de Mij. „Nieuwe Water
weg"; Indien aan deze Mij. winst gemaakt
wordt, krijgen de werklieden een tantième,
op dezelfde wijze als dit aan de Rotterdam-
sche Droogdok-Mij. gebruikelijk is.
5. Ziekenfonds aan de Mij. „Nieuwe Wa
terweg": Het ziekenfonds aan deze Mij.
zal gescheiden blijven van dat aan de Rot-
terdamsche Droogdok-Mij. De desbetreffen
de regeling aan de Mij. „Nieuwe Water
weg" wordt als die aan de Rotterdamsche
Droogdok-Mij.
6. Vacantie aan de Mij. „Nieuwe Water
weg" De werklieden, die krachtens de
bestaande bepalingen voor vacantie in aan
merking gekomen zouden zijn, krijgen de
nu niet genoten vaeantiedagen uitbetaald.
7. Weder te-werk-stelling: Na beëindiging
van de conflicten worden alle werklieden
in den kortst mogelijken tijd weder te werk
gesteld, voorzoover het werk dat toelaat.
Voorts heeft een bespreking plaats ge
had van het bestuur van den Metaalbond
met het bestuur van den modernen bond.
Bij het verzenden van dit bericht had het
bestuur van den modernen bond nog geen
beslissing aan den Metaalbond kenbaar ge
maakt.
Naar aanleiding van den brief van den
Metaalbond, die verl. Maandag gezonden
werd, vergaderde te Rotterdam het hoofd
bestuur van den Algemeenen Nederland-
schen Metaalbewerkerabond, onder leiding
van den voorzitter P. Danz, uit Amster
dam. De voorstellen van de werkgevers
werden er besproken, ten opzichte van het
conflict, dat reeds gehiimen tijd te Schie-
dam duurt. Uitvoerig wérd een en ander
behandeld, w.o. 'ook een schrijven aan den
Metaalbond. D'aarin werd medegedeeld, dat
na de besprekingen het hoofdbestuur nog
geen beslissing heeft genómenj omdat hij
de kwesties te bèlangrijk'acht om zonder
den Bondsraad daarin te beslissen. De
Bondsraadsleden zijn telegrafisch opgeroe
pen voor een vergadering, die te Amster
dam zou worden gehouden.
De Bondsraad van den Alg. Ned. Metaal
bewerkersbond moet over het algemeen
niét geheel afwijzend staan ten aanzien van
de reeds gemelde voorstellen van den Me
taalbond, welke door de besturen van de
Christ-., Neutrale e& R.-K. organisaties zul
len worden aanbevolen. Nu het conflict
rater en meer is teruggebracht tot de eigen
lijke staking aan „De Nieuwe Waterweg",
te Schiedam, is de kans groot, dat pog deze
week wel een oplossing zal gevonden wor
den. Weldra zullen de stakers te Schiedam
een beslissing over de voorstellen te nemen
hebben.
De Minister van Binnen landsche Za
ken hoéft den dank der regeer mg betuigd
aan Sir Eric Drummond, secretaris-gen er aal
van den Volkenbond, voor de door dezen,
mede namens jjfrn medewerker» aan heit
secretariaat-generaal van den Volkenbond,
betoonde deelneming in de ramp, die net
oosten van ons land onlangs heeft getroffen.
Het bestuur van het Kaascontrolesta-
tion Zuid-Holland voor volvette kaas heeft
aan den wd. directeur-generaal van den
landbouw bericht, bezwaar te hebben tegen
de instelling van een centrale commissie
voor de ka-ascontrolestations. Mocht een
dergelijke commissie toch tot stand ko
men, dan behoudt genoemd bestuur zich
geheel het recht voor van een nadere be
slissing of het zich wel dan niet bij deze
controlecommissie zal aansluiten.
Negentien leden van die Federatie
der Werkgeversorganisatiën in het Bo.^c-
drukkersbedrijf hebben zich afzonderlijk
vereenigd met het doel, de bindende bepa
lingen op het minimum-tari^ af te 9chaffen.
Zij hebben uitnoodigingen rondgezonden
voor een vergadering op Donderdag 3 Sept.
te Utrecht, ten einde gemeenschappelijke
belangen te bespreken en een gedragslijn
vast te stellen. Aan voorstanders van het
bindend tarief zal op deze vergadering geen
toegang worden verleend.
De moderne bond in de kleeding-in
dustrie hield gisteren een algemeene verga
dering in „Parkzicht", Amsterdam.
De heer v. d. Heeg, bondsvoorzitter, open
de de vergadering met een rede. Hij wees op
de belangrijkheid van dit congres en be
treurde den achteruitgang van het ledental,
Op 1 Jan. '23 telde de Bond 5984 leden, op
1 Jan. '24 2887.
De bondssecretaris, de heer L. de Jong,
hield daarna een inleiding over: „De samen
werking met de andere bonden in het kle
dingbedrijf."
Prof. dr. J. A. Oramer, Nederlandsch
afgevaardigde op het Wereldcongres van
Kerken te Stockholm, heeft de uitnoodi-
ging overgebracht, een volgend congres in
Nederland te houden.
Op een vacantiereis te Spa is op 70-
jarigen leeftijd overleden mr. M. Rom Colt-
hoff, president-provisor van het Oude en
Nieuwe Gasthuis, oud-directeur van de Zut-
phensche Telefoon-Maatschappij en kerk
voogd van de Ned.-Hervormde Gem. te Zut-
phen. Verder heeft de overledene zich nog
in vele functiee verdienstelijk gemaakt. Hij
was juist benoemd tot officier in de Oranje
Nassau-orde.
Naar „De Residentiebode" mededeelt,
is thans definitief beslist, dat het nieuwe
Wetboek van Strafvordering op 1 Januari
a.s. in werking zal treden.
RECLAME.
Stukgeloopen, branderige, door cell
of knellend schoenwerk pijnlijk ge
worden voeten, verzacht en geneest
men met
80-60-90 ct
2669
De leiding.
Uit Borculo wordt hei volgende medege
deeld:
Zaterdagavond heeft de burgemeester jhr.
de Muralt, namens het gemeentebestuur
afscheid genomen van den leider en zijn
staf van het bouwbureau. Hij hield daarbij
een rode, waarbij hij ar op wees, dat reeds
den avond van de ramp het denkbeeld bij
hem was opgekomen, dat onmiddellijk een
orgaan voor wederopbouw en herstel van
de geheel of ten deele verwoeste gebouwen
moest worden in het leven geroepen, waar
bij dan zooveel mogelijk hulp van parti
culiere architecten uit de omgeving moest
worden ingeroepen.
Gelukkig nam de Regeering dit denk
beeld onmiddellijk over en, zeide de bur
gemeester, werd ik hierin gesteund door den
Rijksgebouwendienst De chef van dezen
dienst, baron Van Lijnden, bracht op
voortvarende wijze ten slotte het denkbeeld
tot werkelijkheid.
De Burgemeester zeide verder:
Mijnheer Westerhout, het is een geluk
voor Borculo geweest, dal men met mede
werking van uw chef, den Rijksbouw
meester Bremer u als leider van dat bu
reau aanwees. Wij zijn vol bewondering
voor het uitnemende werk, dat u hier
heeft verricht. Het moeilijkste is door u ge
daan. Gij hebt de spits afgebeten en de lei
ding gegeven in de oogenblikken, dat de
daktoozen u bestormden, om raad en bij
stand. Getroffen heeft ons vooral de rustige
rust. waarmede u uw zeer moeilijke taak
hier volbracht heeft. U heeft getoond in
dezen een sieraad van den Nederlandschen
architectensland te zijn. Het is u bekend,
dat het gemeentebestuur zich heeft moeten
neerleggen bij een beslissing van het Na
tionaal Steuncomité, waardoor de leiding
in handen zat worden gelegd van ambte
naren en particuliere architecten in de
Provincie Gelderland, die onder verant
woordelijkheid van het Provinciaal Comité
tot hulpverleening der rampen van alge
meenen aard zullen arbeiden.
Ik heb zelf, zeide de burgemeester ver
der, deel uitgemaakt van dat comité, waar
in ik vanzelfsprekend uiteraard een positie
innam van een bedeelde" en de overige
leden die van „weldoeners". Stel u voor
een bedeelde, die deel uitmaakt van oen
vergadering van diakenen, die over zijn tot
beschikken Ik gun u die onderscheiding,
ik bedank er voor.
Ik heb mij uit het comité teruggetrokken,
waardoor de positie van de betrokken or
ganen zuiverder wordt Zij, die als Eben-
bflrligen beslissen, zullen de betrekkelijke
verantwoordelijkheid dragen voor den gang
van de betrokken zaken.
Mijnheer Weslerhout, ging spr. voort, ik
benijd hen niet, die uw werk hier over
nemen. Verbeteren kunnen zij uw aange
vangen werk niet. Laten wij voor Borculo
hopen, dat hun werk niet minder zal zijn.
Bij de beoordeeling van hun werk, wellicht
op een andere plaats en in een andere
functie dan die, waarop en waarin ik thans
spreek, zal op een welwillende zakelijke
beoordeeling, moet het zijn. criliek kunner
worden gerekend.
Mijnheer Westerhout en uw trouwe on
vermoeide helpers Noest en Stevens, de ge
meentekas van Borculo is niet alleen leeg
tot den bodem, doch zelfs de bodem is
verdwenen.
Slechts op bescheiden wijze kunnen wij
u een blijvende herinnering geven in den
vorm van een verguld zilveren medaille,
die u zal worden toegezonden.
De naam Weslerhout zal in onze sobere
archieven bewaard blijven als te behooren
aan iemand, die een toonbeeld is en later
was van energie, voortvarendheid en werk
kracht
Wij danken u allen voor alles wal u
voor ons gedaan heeft.
De heer Welserhout antwoordde hierop:
Mijnheer de Burgemeester,
Toen. het bericht van de ramp in de bla
den verscheen, kun ik weinig vermoeden,
dat ik er zoo nauw bij betrokken zou
worden
Zonder aarzelen heeft onze dienst aan
vaard de leiding, zij het dan ook slechts
tijdelijk, van de op Uw initiatief in het
leven geroepen organisatie tot wederopbouw
van Borculo.
Voor die lcidiug aangewezen, heb ik die
taak, welke door.den heer Poetel voor he1-
Provinciaal Steuncomité is overgenomen,
gaarne volbracht.
Nog wil ik zeggen, dal ik zonder mijn
beide modewerkers de opdracht niet had
kunnen vervullen.
Ik ben er van overtuigd, dal het bouw
bureau van het Provinciaal Steuncomité
niet dan goed werk voor uw gemeente zal
verrichten.
Een bruiloftsfeest.
Het echtpaar Kransen, slachtoffers van
de ramp le Borculo, herdacht Zaterdag in
het St.-Geertruiden-Gasthuis le Deventer
zijn 40-jarige echlvereeniging
Het echtpaar was door de goede zorgen
van directie en personeel bij elkaar in een
afzonderlijk kamertje gehuisvest Do man
was opgeruimd, maar over het gelaat van
de Vrouw lag nog een droeve lijdenstrek.
Beiden waren inlusschen hoogst dankbaar
voor hetgeen er voor hen werd gedaan en
dat er zoo met hen werd meegevoeld. Het
kamertje was reeds in de morgenuren als
in een bloementuin herschapen. Op de tafel
|ttit t Fransch van GUY CHANTEPLEURE).
Geautoriseerde vertaling van W. H. C,
1(2
Neen, zeker nietmaar er zijn in
rcvreld nu eenmaai een niet onaanzien-
|lk aantal vervelende vrouwen en slecht
hKvoede mannen.
Zij keek mismoedig.
Maar, mijn beste Kerjean, ik moet tocK
andere betrekking vinden.... Maar
waar? Juffrouw Laura sprak mij van een
name, een van haar kostschoolvriendinnen,
weduwe van een notaris, uit een kleine
;,h die te Parijs komt wonen en voor
baar beide dochters een juffrouw van gezel-
tuap zoekt zoo iets als een juftrouw
I?ni mee te wandelen.,.. Maar juffrouw
I Uura vindt, dat ik daar niet ernstig genoeg
poor uitzie
I T 0, zei Kerjean met een bekommerd
Itu Jacqueline Alhin eindelijk eens
|e~f tenten ergens op den aardbol voor-
Jli';3 wilde opslaan, hier of in Brelagnel
ri,:' maar wist waar ik die eeuwige rei-
nr-r {,e bon krijgenl Ken je Jac-
Iwieline Albin?
&7 Zuftrouw Albin? 0, heel weinig.
I fc, 13 r wel eens gezien, toen ik nog
K; Maar ik herinner me haar
de ^vV, J was toen een mooi jong meisje,
I "Ulsengel van haar blinden vader.
Zij kwamen naar Parijs om een beroemd
oogarts te raadplegenen toen heb je
hem aan mijn pleegmoeder voorgesteld
Dai. herinner ik me; je hebt toen mijn hand
in die van juftrouw Albin gelegd en gezegd:
„Mijn groote vriendin Jacqueline, hier is
nu mijn kleine vriendin Phyllis, van wie ik
veel houd en van wie jij ook veel moei
houden,"
Welnu, diezelfde woorden zou Ik nu
zoo graag herhalen, zei Kerjean, terwijl hij
om die lierinnering glimlachte. De vriend
schap en kameraadschap, die er tusschen
Jacqueline en mij bestaat, gaat terug tot
den-tijd, toen we geen van beiden nog kon
den lezen. Mijn ouders waren verre neef en
nidhl van de hare en in Fougères zagen zij
elkander bijna dagelijks, zooals dat alleen
maar in kleine plaatsen gebeurt.Jac
queline en ik zijn, op een paar'maanden na,
even oud. Door die paar maanden was zij
de oudste, waarop zij toen heel trotsch was.
Zij was ook de liefste van ons tweeën, een
alleraardigst kinden ais vrouw werd
zij wat hel kind beloofde te worden. Ik ken
geen liefhebbender, geen trouwer hart, geen
ruimer geest en geen oprechter karakter.
Jacqueline Albin zal ongetwijfeld nooit trou
wen. Zij is, van naiuur geloof ik, te on
afhankelijkIemand, die graag alleen
isevenals ik. Toch ben ik er zeker
van, dat zij jou graag bij zich had gehad, als
gezelsehapsjuttrouw of lectrice of iets der
gelijks en zij had je tiefgehad ais een
zuster. Maar ik geloof, dat ik het je
'heb verteld sinds den dood van haar
vader heeft JacqueliDe Albin Fougères ver
laten en Parijs vaarwel gezegdzij reist.
Haar fortuin, dat verre van gering is, ver
oorlooft haar de kostbare grit om zonder
vaste woonplaats, ats eon vogel op een tak,
te leven, evenals een heldin van een roman,
die destijds veel opgang heeft gemaakt 1)
En meestal kiest zij een ver afgetogen tak,
waarvan zij absoluut niet het adres aan
haar vriendin opgeeft.
Schrijft zij je nooit?
De uitdrukking van hoop, die op haar
gelaat was versohenen, verdween.
Heel zelden. Haar laatste bericht, dai
ik einde Juni kreeg, kwam uit een kleine
stad in Japan Zij schreet mij haar te
antwoorden „poste restante" Calcutta.
Phylleke zuchtte.
Hoe jammer! Een vriendin van jou,
Kerjean, zou mij aangenamer zijn geweest
dan een vriendin van juffrouw Arguin.
Zij begon te lachen, toen de kleine, ver
gulde pendule zes uur sloeg en daarbij door
den zwaren slag werd geaccompagneerd
van de groote, houten pendule, aan den an
deren kant van den muur
Zuiver, helder en luchtig, ats het gouden
timbre van de pendule met de bijtjes- klonk
haar lach
O, riep het meisje uit, wat is dat mooi
en welluidend, die tintelende samenspraak
der urenl. Not een klokkenspellIk
was nooit bij je geweest .Kerjean; maar ik
had me je salon not zoo gedacht, als ik 't
nu zie't Geheel is wat „celibatair-
achtóg". zie jeMaar alles ia mooi, ste
vig. netjes en degelijk Niets is er
alledaagsch of imitatie
Zij stond op. liep naar het raam en
stootte de blinden open en de ronde, dichte
kroon van den kastanjeboom werd zicht
baar. Langzaam trad, als vermoeid, de
lauwheid van den zomerdag, die bijna voor-
Ij Bedoeld wordt: „Sur 1a Branche" van
Piene Coulevin. (Noot v. d. vert.j.
bij was, met een lucht van aarde, bladeren
en warme kruiden de kamer binnen, waar
mede een lieflijke geur zich veroenigde,
zonder dat zij zich vermengden.
Rozengeur I riep Phyllis verrukt uit.
Zijn er rozen in je tuin, Kerjean?
Er zijn er zelfs tegen mijn huis, kijk
maarl Ze zijn hooger geklommen dan
de tweede verdieping; je zoudt ze bijna
kunnen plukken.
Met een lenige beweging boog Kerjean
zich builen het raam, strekte zijn lange
Lichaam en zijn arm en richtte zich weldra
weer op met 'n bos witte rozen in z'n hand.
Phyllis gaf een gilletje:
Val nietll
Maar hij lachte en bood haar de bloemen
aan.
Dank je welII zei ze, met haar lippen
op de rozen. Bancks-rozen, evenals op „la
Peuptière". O, Reuzen-Bizu'lh, bij jou
bloeien zelfs de steenenl
Zij bewonderde den. trolschon boom
wiens breede kroon zich over het grasveldje,
de sleohts met weinig zand bestrooide pa
den, de armelijk met geraniums en reseda
beplante bloemperken, on over heel het
tuintje uitstrekte, dat links een uilgang had
over een groote ruimte voor een timmer
manswerkplaats en aan de beide andere
zijden was omgeven door geheel met klimop
begroeide muren; toen week zij weer naar
den witten rozenstruik, die langs het ge-
heele grijze huis klom, heel geduldig, alsof
hij de open luCht en het volle licht, dat
dichte bij den hemel was, wilde bereiken.
Toen wendde zij ziob om en verliet het
raam.
Ik houd van je oude „home", zei ze.
Het is maar weinig gastvrij voor je
geweest, merkte Kerjean opIk geloof
heusoh, dat ik je niet oens een kopie thee
kan aanbieden Maar houd je van
frambozenlimonadeAnaik maakt die uit
stekend en heel geurig.
Hij scheen zelf verbaasd van hel idee
om Phylleke frambozenlimonade aan te
bieden I Die geleerde uitvinder kon
soms van die boel gewone dingen zeggen
met een kinderlijke blijdschap, die lachte in
zijn ernstige stem.
De frambozenlimonade met frisch water,
deed hel glas beslaan, en Bretonsche koek
jes de roem' van Anaïk werden op hel
empire-tafellje in het salon gebracht en
Kerjean zag in Phyllis' oogen dezelfde fin-
teling van genoegen als in het Nieuwe Park
te Vichy, toen zij genoot van roomsoezen.
Is 't lekker? vroeg hij vergenoegd.
Verrukkelijk. Ik heb hel goed bij
je.... Maar lol mijn spijt moet ik weg.
Als ik weer bij je kom, dan gaan we den
tuin in, nietwaar?
Kerjean dacht, dat het nu een geschikte
gelegenheid was, om eens verstandig met
haar te psreken. Toen Phyllis hem had la
ten weten, dal zij bij hem zou komen, had
hij zich reeds voorgenomen hoe groot
zijn verlangen ook was om de „weerzin
wekkende en belachelijke" geschiedenis te
leeren kennen, die de reden was van haar
plotseling vertrek uit Houlgalc het on
nadenkende kind er opmerkzaam op te ma
ken, dal het bezoek van een jong meisje
aan een ongetrouwd heer een ernstige in
breuk beleekende op de allereerste wetten
der welvoeglijkheid en. omdat de wereld
nu eenmaal totaal onbekend was met de
bijzonderheden van hun bijna eeuwenoude
vriendschap on hun verhouding als in een
heldendicht van prinses en Reuzen-Bizulh,
daardoor.'.. (Wordt vervolgd»
