C. FORTMANN
Breestraat 122-124
Fransch Kunstwerk
Ho. 20031.
LE1DSCH DAGBLAD, Woensdag 1 Juli
Tweede Blad.
Anno 1925.
UST DE RAADZAAL.
Opgelegd met Vleugels van
Zeldzame Vlinders
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De Hand met het Litteeken.
S*ï
J5en korte zitting trots ^5
punten verbetering van
den Rijnsburgeiweg
geen tooneelsnbsidie.
Dat onze Raad vlug kan zijn, wanneer
bet in eigen kraam te pas komt, het is
jpaandag bewezen, toen een 25-punlige
Agenda binnen drie uur werd afgedaan, met
£og naspel op den koop toe.
't Zou vcor de stad niet slecht zijn, wan-
rer de Raad meer zelf geen lust had aan
ondzittingen
't Is waar,, bepaald belangrijk was de
agenda niet, maar het gebeurt wel meer, dat
aoo'n agenda toch tot een avondzilting
leidt
Voo rhet eerst kwamen de tongen feite
lijk los bij het afwijzend praeadvies van
8. en W. op het adres van de leeraren van
bet Nijverheidsonderwijs. De soc.-dem. frac
tie vond de salarisverlaging te ver gaande
en wilde, dat de gemeente boven regeerings-
peil betaalde. Waar hier de rijksregeling
yolledig wordt gevolgd o.i. de eenige
juiste weg, wil men niet terug naar oude
regeling van meer of minder salaris naar
gelang van den rijkdom dor gemeente mei
&lle kwalen daarvan was inwilliging
Vrijwel uitgesloten. Hoe dan toch met an
dere categorieën onderwijzend personeel?
Wijziging, zeker gewenscht, moet niet hier,
jnaar in Den Haag worden bewerkt. Het
praeadvies werd met groote meerderheid
aangenomen.'
Hetzelfde gebeurde met het voorstel der
heeren Huurman, Zuidema, Spendel en Van
Hamel inzake verbreeding van het gedeèite
Kijnsburgerweg van stations-overgang tot
poelbrug. Direct, toen de Raad besloot tot
verbetering van den Rijnsburgerweg van de
Poelbrug tot dc grens der gemeente, in aan
fluiting aan het gedeelte onder Oegstgeest.
drongen de eerste drie genoemden aan op
het maken van een kostenberekening voor
het overblijvende gedeelte. B. en W. be
igrootten nu de onkosten op ruim f 50.000
fcn stelden voor, vooreerst niet tol uitvoering
0ver te gaan. De drie heeren waren van
andere meening en dienden, gesteund door
den hoer v. Hamel, een voorstel in om
f42.500 te voteeren voor directe uitvoering.
En zij wonnen het pleit glansrijk.
Ongetwijfeld was er veel waars in het
geen de voorzitter zei, dat andere dingen
urgenter waren, maar zulke voorstellen
4eden B. en W. niet daarnevens en daar
mee was voor hen het gevecht verloren.
We krijgen nu een fraaien Rijnsburger-
jveg wat verkeer etc. betreft, die in ieder
geval het geld wel waard is. Jammer is.
Cal de overweg ook niet onder handen wordt
genomen, maar daarop is niet te wachten.
Het slot der agenda was het voorstel der
yrijz.-dcm. fractie om f 1000 subsidie te
yerleenen voor steun aan goede tooneel-
itvoeringen door goede gezelschappen, dat
•or mevr. Van Itallie zeer hoogdravend
i'üel werd verdedigd. Beter ware geweest
9en blijven op den beganen grond met een
meer practisch uitgewerkt plan. Op zich
zelf is ook ons toch antipathiek de lot
èO pCt. opgedreven belasting op vermake
lijkheden, w.o. dan zelfs goed tooneel wordt
gerekend, maar van het gedane voorstel was
0. i. ook weinig heil te verwachten. Daar
om zullen wij niet vorder ingaan op het ge
sprokene, al zouden we op hetgeen wet
houder Sanders opmerkte nog wel het een
$n ander kunnen afdingen en al raakte het
geen de heer Zuidema als absoluut tegen
stander van tooneel te berde bracht, feite
lijk kant noch wal.
Slechts heeft ook ons zeer gefrappeerd
♦f— daarop wees mevr. v. Itallie zeer te
recht in hel praeadvies van B. en W. de
Clausule, waarin heel kalmpjes werd ge
legd, dat men tooneelslukken, die hier niet
komen, maar in Den Haag moet gaan zien.
Èoo wordt officieel een hint gegeven tot
hezoek aan een stad, waarvan wij de lig
ging reeds voldoende nadeelig ondervinden!
Of is het een slip of the pen?
Het voorstel vond al heel weinig steun
In tegenstelling met een soc.-dem. amende
ment .waardoor aan het voorstel een totaal
ander cachet werd gegeven. Doch ook dit
amendement ging den weg van het voor-
Stel op.
Het naspel bestond uit vragen over de
roetplaag door den heer Zuidema. Met hem
hopen we ,dat deze plaag weldra tot het
verleden zal behooren, gelijk de wethouder
aankondigde, maar geheel zeker zijn we
nog niet.
Het overige verdient geen nadere bespre
king. Zeker niet de totaal onjuiste opmer
king van den heer Schüller, die ook niet
een volledig antwoord werd waardig ge
keurd.
RECLAME.
GEËTALEERD
Bonbondoozen - Poederdoozen
Bonbonschaaljes enz.
Alleenverkoop voor Leiden
301
De BezuinigingscommUsie.
Uil het officieele bericht omtrent het ont
slag aan den voorzitter en dc leden der be-
zuinigingscommissie en de benoeming van
den oud-Minister van Oorlog, generaal W.
F. Pop, tot voorzitter, volgt reeds, dat de
Regeering de bezuinigingscommissie in
stand houden wil.
Wij vernemen nader, dat generaal Pop
in overeenstemming met de Regeering, de
commissie verder samenstellen zal. De be
zuinigingscommissie zal niet meer zijn een
semi-pariementaire commissie, doch een
commissie tot advies voor de Regecring in
algemeene bezuinigingszaken.
Zij zal voortaan werken in den geest, als
door de Regeering in de Kamerstukken in
dertijd reeds i3 uiteengezet. Het détail werk
zal door de zoogenaamde kleine departe
mentale commissies, aangevuld met een be-
zuinigingsinspecleur, worden verricht, bo
ven welke de inter-deparlementale commis
sie .onder leiding van den thesaurier-gene
raal, mr. Van Doorninck, werkzaam zijn
zal. Als hoogste instantie voor algemeene
aangelegenheden zal dan de gereorgani
seerde bezuinigingscommi3sie fungeeren.
(„Hbldn
Onder zeer giroofce belangstelling heeft
gistermiddag op Weslerveld de verassching
plaats gevonden van het stoffelijk overschot,
van den heer H. KI under, den in Frankrijk
omgekomen piloot van de Koninklijke
Luchtvaart- Maatschappij.
Van de K. L. M. waren aanwezig de direc
teur, de heer A. Plesmande heer U. F. M.
Dellaert, Chef van den vliegdienet; de heer
'G. Spit, cihef van den technisohen clienst, en
den piloot R. A. Reiber. Namens het vlieg
veld Waalhaven was er de bedrijfsingenieur
Behagen, n aim ens het vliegkamp So ester-
berg eerste -luitenant-vlieger Wijnfcaimp en
sergeant-vlieger Oosfeindde; namens de Na
tionale Vliegtuigfabriek de vlieger F. Kool
hoven. Verder waren er twee vertegenwoor
digers van de Imperial Airways en de chef
van den heer Klunder in zijn militairen
dienst.
De heer A. Plesman zeide, dat heol Neder
land mee voelt bij het droevige verscheiden
van vier mannen door een verkeersongeval,
gevolg van een grillig spel van wolken en
dampkring. Hij herdacht verder de groofce
toewijding van Klunder, die steeds met op
gewektheid zijn gedachten vervulde. Als hij
van zijn luchtreizen terugkeerde, wa-s 'het
heerlijk om te zien, hoe hij verlangde naar
vrouw en kind en opgewekt huis\^arls
keerde. Spreker zeide, er van overtuigd te
zijn, dat de zoon van Klunder de grootste
ontwikkeling van de luchtvaart zal ziende
droom van zijn vader zal worden verwezen
lijkt.
Namens het vliegkamp Soeslerberg sprak
eerste luitenant-vlieger Wijnkamp, die na
mens commandant en vliegers zijn deelne
ming betuigde met dit droevige ongeval. In
Soesterberg hebben wij, zoo zeide hij, Klun
der leeren kennen als kameraad en leeren
hoogachten.
Sergeant-vlieger Ooetindie legde een krans
op de baar
Ir. Behagen sprak namens het vliegveld
Waalhaven oen woord van deelneming.
Daarna daalde de kist), waarbij het orgel
speelde Einleitung aus Alpenglühen, van H.
Wen z>el.
Vervolgens dankte een broer van Klunder
voor de groote belangstelling.
Er waren kransen van de vliegers van
dc K. L. M., van de Imperial Airways Ltd.,
van liet bijkantoor vazi.de K. L. M. te Am
sterdam, van de Croydon-pHoten, van de
Airo-transport en van den Airo Lloyd, van
de piloten van de Mij. Sabena, van het
vliegveld Schiphol, van de Nederlandscke
Vliegluigenlabriek, van het personeel van
het vliegveld Waalhaven, van de Nationale
Vliegtuigindustrie en van de Fransche ge
meente, waarin het ongeluk gebeurd is.
Voorts nog kransen van den commandant,
officieren en ingenieurs van de luchtvaart-
afdeel ing van het Nederlandsche leger en
van de onderofficieren, de vliegers en waar
nemers van het Nederlandsc'he leger.
Mede onder groote belangstelling had op
Wes tor veld de teraardebestelling van den
bij het vliegongeluk in Frankrijk omgeko
men reserve-luitenant der cavalerie J. Th.
J. Labouchère plaats
Gesproken werd allereerst door een broer
van den overledene, diie zeide, dat de over
ledene eenige jaren geleden naar Amerika
was vertrokken en daar een uitstekend en
doortastend zakenman was geworden. Te
ruggekomen, had hij zich hier bij iedereen
bemind gemaakt. Hij bracht overal waar hij
kwam, vroed ijkheid door zijn sterke vitali
teit.
Vervolgens sprak baron Van Ilaersoilte
van Haerst, de compagnon van den over
ledene; hij roemde zijn opgewektheid, groo-
ien levensdurf, zijn ridderlijk karakter en
goed hart.
Vervolgens sprak baiv»n Schim mei pen-
r.inck van der Oye, een kort woord.
De vader van den overledene dankte voor
de groote belangstelling en voor de liefde en
veneering, welke hij om zich heen voelde.
Ten slotte sprak nog jhr. dr. M. F. van
Lennep, emeritus-predikant te Bloemondaal,
die met een dankgebed de plechtigheid sloot.
In tegenwoordigheid van velen onder wie
leden van de rechterlijke macht, de Com
missaris der Koningin in Zeeland, de burge
meester van Domburg'en de chef van den
passaged! enst van de Koninklijke Lucht
vaartmaatschappij is gisteren te Domburg
ter aarde besteld het Stoffelijk overschot
van jhir. L. P. A. van den Branideler, een der
slachtoffers van het vliegongeluk. Tal van
bloemstukken werden naar het kerkhof
meegedragen, waaronder er waren van het
kantongerecht te Middelburg, van de K. L.
M. cn van de gemeente La Quesnoy.
Jhr. mr. P. A. J. van den Brandei er, va
der van den overledene, wees op het pdof-
sefl-inlge van dit verscheiden en op de onze
kerheid van het leven: Zij die niet twijfe
len aan Gods liefde vragen niet waarom.
Spr. schetste den overledene als iemand vol
idealen, met de hoop om te komen tot de
eeuwigheid, altijd zoekende het Evangelie.
Zijn geest blijft voortleven en altijd zal zijn
warm hart ons in herinnering blijven. Hij
was een model echtgenoot en een goed zoon.
De schoonvader, jhr. A. W. den Beer
Poor bugaalwees ook op de goede eigen
schappen van hem, die spr.'s dochter geluk
kig maakte en die alom liefde om zich heen
verspreidde.
De officier van justitie le Middelburg, mr,
D. J. Wolfson, .schetste, den overledene als
een onkreukbaar ambtenaar en maakte ge
wag van zijn prettigen omgang.
De burgemeester van Dombarg, de heer
L. J. van Voorbhuysen, wees er op hoe die
pen indruk het bericht van het ongeluk
alom in de gemeente had gemaakt. De over
ledene, die voor oud en jong steeds een
vriendelijk woord en raad over had, was
een der beste burgers van Domburg. Vol
daan is aan den wensch: een graf op een
zonnige plaats bij een opkomenden boom.
Mr. F. M. Wilbronninck, ambtenaar van
liet O. M., sprak woorden van bartel ijken
dank voor den callegialen en vriendschap-
pelijken omgang van den overledene.
Ten slotte dankte de vader voor de bewe-
•zen eer.
In liet verslag over 1924/25 van de
Nederlandse he Bank wordt door den presi
dent uitvoerig stilgestaan bij den terugkeer
tot de goudbasis. Het geheele winstcijfer be
draagt f 16.607.321, waaruit een dividend
wordt uitgekeerd van 7 pCt. nadat naar de
bijzondere reserve was overgebracht f 12
millioen. Aan den Slaat is uitgekeerd j
f 2.951.633 (vorig jaar f 5.484.829).
Bij Kon. besluit zijn benoemd tot rid
der in de orde van Oranje-Nassau: de com
mies der posterijen cn telegrafie J. W. tr
Kolsté, te 's-Gravenhage, secretaris van de
commissie-Nolting voor den administratie- j
ven dienst der posterijen, telegrafie en tele- j
fonie; de hoofdcommies bij hel hoofdbestuur
der posterijen en telegrafie P. A. Enserinck,
te 's-Gravenliage, secretaris der commissie-
Nolting voor den lechnisclien dienst der pos
terijen, telegrafie en telefonie; is toegekend
de zilveren eereroedaille, verbonden aan de
orde van Oranje-Nassau, aan: G. Mokkelen-,
cate, adjunct-commies der registratie en do
meinen te Zwolle; W. A. S. de Jong, Rijks-
schatter voor de personeele belasting te
Loon-op-Zandbenoemd lot commandeur in
de orde van Oranje-Nassau mr. H. G. Ha
gen, raad-adviseur bij het Departement van
Koloniën; toegekend de titulaire rang van
administrateur aan den referendaris bij het
departement van koloniën A. II. Rusman.
De Minister van Arbeid, Handel en
Nijverheid heeft aan hoofden of bestuurderj
van kalkzandsteenfabrieken in alle gemeen
ten des Rijks vergund, dat mannen in het
tijdvak van 1 Juli tot en met 31 December
1925, in afwijking van liet bepaalde bij arti
kel 24 der Arbeidswet 1919, gedurende 10 1
uren per dag en 55 uren per week arbeid j
verrichten, onder voorwaarde, dat de ar
beidstijd van bedoelde arbeiders in zijn ge- 1
heel is gelegen hetzij tusschen 6 uur des
voormiddags en 6 uur des namiddags, hetzij
tusschen 7 uur des voormiddags en 7 uur i
des namiddags.
Het hoofdbestuur van de Posterijen en
Telegrafie bericht, dat de Rijkste leg raaf-
kantoren in plaatsen, waar hoofdölera-
bureaux gevestigd zijn, voor verkiezings-
telegramrnen vandaag en morgen tot .één
uur 's nachts zullen geopend blijven.
Voorts zullen de overige Rijkslelegraaf-
kantoren voor hetzelfde doel vandaag en
morgen geopend blijven tot elf uur 's avonds
of zooveel langer als noodig zaJl blijken.
Naar ,,Het Volk" verneemt, heeft de
Schocpvaarlvereeniging „Noord", te Am
sterdam, besloten tot opheffing van de Ha
venarbeidsreserve. De directeur, de heer
Wessels. zou worden gepensioneerd en voor
de overige employé's zou een plaats worden
gezocht.
Mr. M. H. de Jong, directeur van de
Scheepvaartvereeniging „Noord", bij wien
hel „Hbld." naar aanleiding van dit bericht
inlichtingen inwonnen, sprak de opheffing
van de H. A. R. pertinent tegen. Hij zeide,
dat er nooit over was gesproken en dat er
ook niets is, dat in de richting van ophef
fing wijst.
Namens de Kon. Vereenijging „Onze
Vloot" is gistermiddag voor den kruise?
„Java", die des morgens weer ligplaats had
genomen aan de Parkkade te Rotterdam,
aangeboden e:ci scheepsklok, waarop de
glazen worden geslagen. Met den voorzitter
van „Onze Vloot", den heer II. M. van
Bemmelen, die daarbij' het woord heeft ge
voerd, waren aanwezig de hoofdbestuurders
die heeren A. L. Boelen, G. J. Staal, jtir.
mr. J. W. Schorer, admiraal W. A. Mouton,
O. v. d. Voort van Zijp, L. J. iH. Willinge
RECLAME.
en G. L. A. van der Wgck; het Haagsen®
afdeelingsbéstuur was vertegenwoordigd door
de heeren Van Embden en Snouckaert, von
SchauDurg, net Rotterdamsche door de hee
ren Z. Ph. G. Marcella en mr. Vogel.
Nadat op het achterdek, waar onder
vlaggedoek de scheepsklol was opgesteld,
üe commandant van de „Java" kapitein
Ier zee Quant, en zqd officieren zich ver
zameld hadden en de verdere equipage waa
aangetreden, trad de heer Van Bemmelen,
nadat kolonel Quant hem net woord had
gegeven ,naar voren en hield een rede.
De heer Van Bemmelen wensen te kolonel
Quant geluk met het aan hem toevertrouwde
hevel over de „Java". Het moest dezen
wel met trots vervullen het commaudo tq
voeren op een kruiser, die de vergelijking
met het buitenlandsche marine-uiate riaai
kan doorstaan, maar die ook in den vreemde
kan tooneo, wat de Nederlandsche industrie
vermag. Evenzeer echter mogen won3-
zelven geluk wenschen met de aanwijzing
van kolonel Quant, omdat we weten, dat
het bevel aan zoo bij uitstek bekwame han
den is toevertrouwd, omdat we weten, dat
onder zijn leiding, gesteund als hy zal
worden door de verdere opvarenden, de
„Java" binnen korten tijd ten volle berekend
zal zijin voor de taak, die van haar wordt
gevraagd.
„Onze Vloot" heeft haar vreugde op
tastbare wijze tot uiting willen brongen
door de aanbieding van een geschenk. Men
heeft niet lang benoeven te overwegen, wat
dat geschenk zou zij»n, men was het er
gauw over eens, dat het niet anders kon
wezen, dan een scheepsklok, die zoo lang
aan boord van de „Java" zal blijven, als
het schip tot onze marine zal behooren.
De heer Van Bemmelen nam het vlagge
doek, waaronder de scheepsklok verborgen
stond, weg, en bood haar den commandant
aan, wijzende op het monogram van „Onze
.Vloot",op den naam vat^ het schip, den
datum van in-dienst-stelling éa het rand
schrift „Elke klokslag zijl een beroep op
uw trouw aan het vaderland", die er op
zijn aangebracht.
Spreker ging- dan voort: „De klok neemt
in 'sraenscheo leven een belangrijke plaats
ia, men herinnere zich slechts Schiller's
Lied von der Glocke, dat vertelt van de
stem, die zich laat üooren in tijden van
voorspoed, als van verdriet. Hoeveel poëzie -
en symboliek is er aan de klok verbonden;
ook aan de scheepsklok, die niet alleen
de werkzaamheden aan boord regelt, maar
evenzeer de opvarenden herinnert aan de
plichten, die zij onder verschillende om
standigheden tiebbeo te vervullen. Moge
deze klok steeds haar stem doen nooren
in tijden van-geluk, voorspoed en glorie,
en moge zij er de opvarenden van door
dringen, dat „elke klokslag! is een beroep
op hun trouw aan net vaderland".
Kolonel Quant aanvaardde daarop namens
alle opvarenden ,van den jongste tot den
oudste, het gescnenk en dankte deo heef
Van Bemmelen voor zijn woorden.
Aan de bemanning, die niet door wacht
dienst aan het schip gebonden was, werd
verder een vrije dag gegeven.
UIT NED. OOST-IN DIE.
Moord en zware mishandeling.
BATAYIA, 30 Juni. (Anela). Een tuin
jongen overviel de familie van den heer
Kruit, commies der posterijen, te La wang,
bij thuiskomst des avonds. Hij vermoordde
mevrouw K., verwondde den echtgenoot
zwaar en de kinderen licht.
Dit het Engelsch van Baronesse ORGZY.
(Geautoriseerde vertaling van A. T.
B7)
Nu verborg de omvang van het kasteel de
Oridengaainde zon; 'boven haar (hoofd was de
lucht één massa van vlokkige, gouden wol
kon, waar strepen van zacht-bilauw tus
schen door gleden; de muren van het kas
teel verhieven zich grimmig en donker met
eleohls één punt op hun oppervlakte, dat als
con edelsteen, schitterde, daar hoog in den
toren, waar eer. open raam een vurige vonk
wan den zonnestralen opving. Barbara
juaakte zich lea van der. zaligen droomtoe
stand, die haar ir. slaap gemaakt had, en
£ij was boos op ziebaelve, dat zij den kost
baren tijd had haUn voorbijgaan.
Ie oordeel-en naar de schaduwen, moest
bet nu dicht bij zes uur zijn, en zij was van
jpSsn geweest gauw daarna te paard uit te
gaan, orn Jim te zoeken. Snel greep zij de
riemen en stootte af van onder den wilge
boom. Terwjl de boet geluidloos in het
open wak gleed, keek zij toevallig recht
naar de muren van het kasteel. Later zeide
zij altijd, dat het Gods wil was geweest, dat
sd) toen juist opgekeken had. Anderen zei
den, dat het het noodlot was; maar Bar-
bsjpa 0ek»ofde in God, en dat Hij het adleen
Wul dSe haar lot leidde. Zij geloofde, dat
°CO op dat Dogenk/lik haar oogen aanraakte
gh se naar de muren van ihiet kasteel keer-
W; üaar den toren van de westelijke trap.
en van daar naar het venster van de raad
kamer, vlak onder het dak, zestig voet of
meer boven den grond; de kamer, diie dien
heiligen schat, de brieven des Koning®, be-
vai'tte. Een deel van het raam was open, en
een kleine ruit in dat gedeelte -had een
straal van de zon opgevangen en glinsterde
als een vurige opaal. Barbara, even ver
blind door het schitterende licht, vroeg zioh
verbaasd af, waarom dat raam open zou
zijn, en het volgende oogen'blik zag zij iets
zich naar boven bewegen, tusschen het
raam en het dak daar boven iets kat
achtigs, snel en vast op zijn voeten, dat
langs dien stijlen muur klom,'waarop geen
mensohelijk wezen een plaats voor zijn
voeten zou gevonden hebben. Een paar se
conden later was het visioen verdwenen
tusschen de twee puratige uiteinden boven
aan den toren-, maar Barbara was niet lan
ger in twijfel wat het was, dat zij gezien
'had. De raadkamer, het open raamt De ge
vaarlijke opklimmingI Geen katachtig we
zen, maar een man had zijn leven op dien
grimmigen steilen muur gewaagd, om de
brieven des Konings te stelen. Een manl
Een spion I Do man met de hand met het
litteeken, wiens verderf lijk ped Barbara
tweemaal gekruist had, maar die, zoo het
scheen, haar ten slotte zou overwinnen.
De gedachte aam dit alles, de afschuw,
de vrees overviel haar als een donderslag.
Hoeveel tijd en kans zij had om den vijand
meester te worden, kon zij niet berekenen.
Alles, wat zij doen kon, was 'handelen. Zij
roeide vlug naar den wal en enkele ^ogen
blikken later vloog zij door den rozentuin
en het huis binnen. Aan den eersten sol
daat, dien zij zag, gaf zij dringend bevel ko-
konel Scrape op te zoeken. Gelukkig was hij
in de 'hall met majoor Lavell. Barbara had
slechts een paar oogenblikken noodig, om
hem te vertellen, wat zij gezien had. Plotse
ling werd het kasteel levendig door geluiden
en beweging.
Barbara, met majoor Lavell onmiddellijk
achter zich, was de eerste, die 'het portaal
voor de raadkamer bereikte. De schildwacht
had niets gehoord of gezien; bij vluchtige
beschouwing scheen de kamer zelve onaan
getast, behalve dat het westelijke venster
van buiten opengewrongen, dat de kist van
den Koning opengebroken was en de inhoud
er van verdwenen. Scrape had reeds eeni-
gen van zijn soldalen naar het dak gezon
den, en anderen, om 'het terrein te doorzoe
ken naar sporen vam den vluchteling. Er
kon geen twijfel aan beslaan, dat de dief de
gracht was overgezwommen, waarschijalijk
dicht hij de bouwvallen van het oude poort
gebouw, waar de afstand het smalst was;
toen was 'hij naar het dak geklommen langs
het klimop, dat aan de-zen kant dicht was
en dat de duidelijke sporen vam zijn tocht
droeg aan de gescheurde takken en verniel
de slingers, en was verder gekropen, tot hij
den top van den geweslelijken toren bereik
te. Hier had hij zich door middel van oen
touw laten zakken tot het raam van de
raadkamer en toen hij zijn doel bereikt had,
was hij langs denzelfden weg teruggegaan,
dien hij gekomen was. Het touw lag nog op
het daïk tusschen de twee punten, als een
stomme getuige van dit verbazende waag
stuk, dal uitgevoerd was.
De man had met één hand aan «het touw
gehangen, terwijl hij het venster met de
andere openwrong, en was toen in de ka
mer gezwaaid; en de terugkeer, 'het naar
boven klimmen, mPest nog gevaarlijker ce-
wee3l zijn Zij, die uit het kamervensler
naar beneden keken, zestig voet diep,
schudden hun hoofd van verbazing. De
ruime, ingewikkelde gekanleelde daken van
Broughfon bewaarden echter zorgvuldig liet
geheim vam de ontsnapping van den ver
melden waaghals; noch hier, moch in de
luimen kon het minste spoor van hem ge
vonden worden. Slechts eenmaal scheen het
Barbara, toen zij uit een der lorenvenslers
keek, dat aan den anderen kant van de
gracht het riet zich bewoog op een wijze,
alsof hel 'door iets sterkers dan een briesje
geschiedde, en het scheen haar alsof tus
schen het hooge gras door een paar oogen
haar aamkeken. Aankeken! Het was niets
dan het visioen van een oogeriblik en in
minder dan een seconde was het paar oogen
verdwenen; alleen et riet trilde weer, als
door de aanraking van een bevende hand.
Toen zij de aandacht van een der mannen
op de plek gevestigd had, stond het riet
weer onbeweeglijk.
HOOFDSTUK VI.
1. Zonsondergang.
Toen het ton slotte -bleek, dal de naspo
ring vruchteloos was, daalde er een stilte
als die des doods over het kasteel neer. De
soldaten durfden ternauwernood met elkan
der pralen;' zij zalen alleen in groepen, zwij
gend, vol vrees, dat enkelen of misschien
allen verantwoordelijk gestold zouden wor
den voor de vreesolijke gebeurtenis. De offi
cieren liepen ook zachtjes rond, en wensch-
ten overal, behalve op het kasteel Brough-
ton, te zijn. Kolonel Scrape was een man,
die voor deze ramp een zondenbok zou vin
den, tem koste van alles, zelfs van de ge
rechtigheid. Dat een zekere mate van zorg
loosheid de eerste oorzaak van het onheil
was, kon niet onl/kond worden, maar toen
alles gezegd en ieder argument aangevoerd
was, bleef het een feit, dat het gebleken
was, dat dertig paar oogen niet voldoende
waren om de wacht te houden over iederen
hoek van hel groote en onregelmatige ge
bouw. Iedere mogelijke toegang tot de raad
kamer was zorgvuldig bewaakt, behalve
den oenen, dien men ontoegankelijk voor
een mcnsöhenvoet geacht had Kolonel
Scrape en zijn officieren 'hadden iedere mo
gelijkheid overwogen, behalve dat een man
een afschuwelijken dood zou wagen om
zijn doel le bereiken.
Het was een vreeselijk oogenblik, toen
de dnikte in en om het kasteel geëindigd
was en men de opsporing had opgegeven
toen Barbara slechts met groote moeite de
bittere woorden kon inhouden, die haar zoo
zwaar op 'het hart lagen: „Ik heb bel u wel
gezegd!"
Kolonel Scrape voelde het zwijgende ver
wijt in haar oogen en voelde ook, dat liet
gerechtvaardigd was. Zijn vriend, majoor
Lavell, beweerde, dat de arme man in dien
tijd bepaald zelfmoord-gedachten had. Zijn
positie zou voortaan onhoudbaar zijn. Al de
hoofden ctor Koningsgezinden, al de trouw
ste aanhangers van den Koning hadden de
openbaarmaking gevreesd van de brief
wisseling van den Koning met Lotharingen
en de ontevreden Ieren, omdat zij wel wis
ten, dat het geheele volk hel slecht zou op
nemen, dat de Koning er aan gedacht had
vreemde troepen op Engelsch en bodem te
brengen.
Wordt vervolgd).
