No. 19988. LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 9 Mei Derde Blad. Anno 3925. TWEEDE KAMER. Het Gouden Feest van „De Zeeland". Bronchitis ®sa&ma Abdijsiroop Van PJlodano naar Florence. <ZiUing van gisteren). Bakkersnachtarbeid. Aan de orde is de voortzetting der behan deling van het wetsontwerp tot wijziging yan de bepalingen der Arbeidswet 1919 be treffende den arbeid in broodbakkerijen. Tevens is aan de orde de motie van orde van den heer Staalman c.s. omtrent de in diening van een wetsontwerp betreffende de vrijheid der bakkerspalroons om te werken in de eigen werkplaats. Minister AALBERSE betoogt dat de be kering, als zouden door het ontwerp de Nachtarbeid en de Zondagsarbeid woder worden ingevoerd, onjuist is. In het con- cept-traclaat, le behandelen op de eerstvol gende Arbeids-Conferenlie, wordt voorge steld den bakkersnachtarbeid af te schaffen, met een, overgangsuur van vijf uur, het zelfde uur dat thans voor ons land als norm wordt voorgesteld. Bovendien is thans reeds yoor 85 pCt. der gezellen een aanvangsuur yan 5 uur mogelijk. De agitatie tegen het ontwerp is dan ook onwaardig en onwaar. Yan afbreken van eigen werk is bij den Minister geen sprake. Zich aanpassen aan de omstandigheden is niet afbreken maar opbouwen. Als de Minister de oogen had gesloten voor economische noodzakelijk heden zou de storm tegen de Arbeidswet een jorkaan zijn geworden, die veel zou ontwor teld hebben van hetgeen thans nog is blij ven staan. Spr. behandelt achtereenvolgens de be zwaren. tegen het ontwerp ingebracht, en 'daarbij eerst de opvatting van den hoer Staalman, dat het ontwerp niet ver genoeg zou gaan ten aanzien van de vrijheid voor de patroons. Hij is er van overtuigd, dat de groote meerderheid der patroons do onbe perkte vrijheid niet zou willen, omdat, die iou worden een dwang om nachtarbeid te verrichten in verband met de concurrentie. De beperking der vrijheid van de patroons in het bakkersbedrijf is noodig om voor de gezellen de afschaffing van den nachtarbeid mogelijk te maken. Als de motie-Staalman zou worden aangenomen, zou de Minister haar niet uitvoeren. Ten aanzien der opmerking van de jheeren Bakker cn Oud, dal het ontwerp te ver zou yaa-n ten opzichte van de vrij heid voor de patroons merkt spr. op, dat in alle bedrijven de patroons de vrijheid heb ben om te arbeiden als zij willen, en dat in verband daarmede de palroonsvrijheid in het bakkersbedrijf niet meer moet bepeikt iworden dan noodig is. Dat de bakkersnachbarheid weer zou op komen door aandrang van het Grootbe drijf, oni nu om 4 uur te mogen beginnen, kan de Minister niet voorzien. De aandrang zou niet worden ingewilligd omdat hel re- 'dolijke er van niet zou kunnen worden aangetoond, wijl een aanvangsuur van vijf uur voldoende is in verband met het ver koopuur van tien uur. Een algemeen aanvangsuur van zes uur zou de productie kostbaarder en dus het brood duurder maken omdat lusschen 6 en 10 uur hel brood niet op de meest econo mische wijze is le bereiden cn verlating ,van het verkoopuur de distributie in de war Zou brengen. Voor een rogolimg bij collectief contract, door den heer Kuiper voorgestaan, is de tijd niet rijp. In hel bakkersbedrijf zijn velen niet georganiseerd. Daarbij is in geen ander bedrijf de tegenstelling lusschen groot- en kleinbedrijf en daarmede de moeilijkheid ©ener collectieve regeling, zoo groot. Het verwijt va<n dvn heer Oud, dat het voorgestelde geen a rtwri dersbescherming, .maar concurrentieregelen zou beoogen, fwijst de Minister af. Ilij houdt slechts reke ning met de concurrentie. Verwerping van het ontwerp zo-u doodend zijn voor het middenstands-bakkersbedrijf. De heer SOHAPER (S. D. A. P.) repli teert. Evenals de hoeren ZIJLSTRA (A -It &MEENK (A.-R.), STAALMAN (V.-B.), die eijn motie handhaaift cn KL'LP ER (R.-K.). Nadat ook de lieeren 8NOECK HENKE- MAN'S (C.-H.) en FRUYTIEU (R.-K.) heb- ben gerepliceerd, dupliceert de MINISTER De algemeenc beschouwingen worden po elet en. De motie-Staalman wordt verworpen met 4S tegen 9 stemmen. Alleen de Vrijhehlb- bond is er voor. ~Dc heer STAALMAN (V.-B.) licht een amendement toe om het wetsontwerp ten aanzien van de vrijheid van voorarbcid voor de broodhakkerspatroons weer to doen houden zooals het oorspronkelijk werd inge diend, dus niet een uur maar twee uur vrij heid te geven tot voorarbcid voor de pa troons in de broodbakkcrijon. De heer SMEENK (A lï.) verdedigt zijn amendement om de voorgestelde verruiming van de mogelijkheid tot Zondagsarbeid, be houdens het geval van art. 42, lid 8, weer tc doen vervallen cn om een algemeen aanvangsuur van C uur in te voeren in ver band met een verkoop uur van 11 uur (in plaats van half 11, zooaL het amondement aanvankelijk voorstelde). De heer SCHAPER (S.D.A.P.) heeft te gen het amendement-Smeenk het onover komelijk bezwaar, dat een verkoopuur van 11 uur de distributie onmogelijk zou maken Evenwel gevoelt hij voor een -algemeen aanvangsuur van C uur. Daarom dient hij een sub-aniondement in om het verkoop- inu op 10 uur te handhaven. De heer STAALMAN (V.-B.) bestrijdt het amendement-Smeenk en het sub-amen- idement als onpractisch en onbillijk. De heer SNOECK HENKEMANS (C -H.) betuigt instemming niet het amendement- Staalman, doch verklaart zich tegen het amendement-Smeenk. De heer FRUVTIER (R.-K.) is het een3 met den lieer Snoock Honkemans, clat het amendement-Smeenk het onmogelijke Vraagt. De MINISTER bestrijdt de amendemen ten. Eén uur voorarbcid i« voor de kleine bedrijven voldoende. Wat het amendement- Smeenk aangaat, de Minister heeft zijn be zwaren daartegen reeds ontwikkeld. Het sub-amendement-Schapcr maakt bet amen dement nog bedenkelijker. Het amendement-Staalman wordt ver worpen met 4.1 tegen 13 stemmen. Voor heb sub amendement van den hCer Schaper vorklaren zich 34 loden, er tegen 23het sub-amendement is dus aangeno men Het amendement-Smeenk wordt aan genomen met 29 tegen 28 stemmen. De MINISTER vra«\gt naar aanleiding van deze beslissing schorsing der beraadsla gingen. Van het gesub-amendcerdc amen- dement-Smcenk zou een algchoele ontwrich ting van het grootbedrijf liet gevolg zijn. De vergadering wovdt gesloten. RECLAME. TARWEB10ÏM;.KRISTA|| \NS ZUfRIJZENDBAKMEfLt BOEKWflTEMEEl- SPECIAAL VOOR HUISHOUDELIJK OEBRU) 5306 Van haar vloot kan worden getuigd „Non sordent in urn- dis!" Der Maatschappij zelve kan worden nagegeven „Luc- tatur et Emergit". Een onzer verslaggevers berichtte ons gistermorgen uit Vlissingen: De maatschappij „Zeeland", die den dienst VlissingenFolkestone vaart, bestaat vijftig jaren. Haar jubileum is er een van naionaal belang, wat men onmiddellijk zal willen toestemmen als men overweegt welk een gewichtige (aak deze onderneming ver vult in het groote verkeer dat zich via Vlis singen van het vasteland naar Engeland beweegt en omgekeerd. Wie van uit Holland naar Engeland oversteekt, heeft een keu3 le doen uit drie lijnen: hij kan reizen met „De Batavier", die iederen avond omstreeks zés uur uil Rotterdam vertrekt hij kan den Hoek-van-Holland prcfcreeren met welke benaming do Engelschc onderneming wordt aangeduid (de Great Eastern Réilway Com pany). wier booten uitsluitend des nacht9 varen en naar zee gaan als 's avonds laai de Duifsche maiUreinen via Apeldoorn en via Geldermalsen (e Hoek-van-Holland zijn aangekomen het is even goed mogelijk dat hij den voorrang geeft aan onze natio nale stoomvaartlijn „Do Zeeland", die al leen in dagdienst vaart en 's middags te halftwee van de ponton aan het Vlissingsche havcnslation haar touwen losgooit, als even tc voren de beide groote ochtendtreinen uit Noord- en Zuid-Duitschland zijn aangeko men. Een van deze drie lijnen moet het wel zijn; hier natuurlijk builen beschouwing ge lalen al die overige boot-gelegenheden die er beslaan om den overtocht te maken vrij wel allen ondernemingen die vrachtschepen in dc vaart hebben met enkele hutten voor reizigers die geen haast hebben en gebruik kunnen maken van een speciaal tarief, om dat zij niet liet comfort van mailbooten verlangen en evenmin de snelheid van dub bel schrocFschepen, berekend om A la mi nute op de plaats van aankomst aan den steiger te verschijnen. „De Zeeland" heeft altijd een voorname plaats ingenomen onder onze stoomvaart lijnen cn niet alleen hier te lande, rnaar ook builen onze grenzen, eeo ongekend gunstige reputatie genoten. Een officier van een on zer groote zeeschepen deelde ons dezer da gen mee, dat de internationale roem van „De Zeeland" gegrondvest is op haar alom I bekende zeevaartkundige-soliditeil. „Het is I een hoogc, maar don ook een zéér hoogc uitzondering dal „De Zeeland" le laat voor den wal komt. Het mag op zee stormen zoo veel het wil aldus verzekerde hij cms maar „Dc Zeeland" komt op tijd binnen. Als wij"op zee er over denken om te gaan stilliggen, bijv. wegens mist, en wij hoeren op ccnigen afstand een boot ons voorbij gaan, dan zeggen vrij onder elkaar: dal is natuurlijk „De Zeeland". En dan blijkt het ook werkelijk <le Ylissinger le zijn, die uiter mate voorzichtig, maar zéér heraden door stoomt." Non sordet in undi9 men leze maar eens wat Do Zeeland" in do jaren 19141917 heeft gedaan om de vaart op Engeland gaande te houden cn althans de mails le blijven vervoeren, opdat de Maatschappij Briptelijk zou naleven, ondanks duizendeilei moeilijkheden, wat haar in het postcontract met den Staat der Nederlanden als ver plichting werd opgelegd: ,,te blijven varen zoo mogelijk ,,to tlie bitter end". De Engel- sohe admiraliteit sloot de havens ,,üe Zeeland" zocht andore gelegenheden om passagiers eu post te ontschepen; yan Queenboro reriuuado do aanlegplaats naar Folkestone. Toen Folkestone verboden werd, vroeg Zeeland vergunning voor Tilbu ry Docks; toen het ook daar niet langer meer ging, zocht ,,Do Zeeland" een steiger op de pier van Gravesend; vervolgens is Soubhwold aan de beurt geweest. En bij al die narigheden voeren de Zeelandbooten onder de voortdurende bedreiging van het mijnengevaar; meermalen werd door de di rectie ernstig overwogen of men de beman ning cn het kostbare materiaal wel langer wagen mocht aan zoovele kwade kansen op zee, doch steeds kwam weer in die bespre kingen de gebiedende ci3ch uit de posto\er- cenkomst naar voren, dat er gevaren moest worden tot het bittere einde.. Den lstcn Februari 191C stootte de „Prinses Julian een nieuwe boot van ,,De Zeeland" op een mijn het schip vedween in de golven. De ze ramp, die een langdurig tijdperk van ge lukkige vaart afsloot, maakte herziening v. den toestand noodzakelijk maar de Zeo land bleef den dienst volhouden. Zes en- twintig dagen later liep „de Mecklenburg" op een mijn cn zonk binnen een half uur met alle mails die aan boord waren, in de dicpt9 der zeo maar ,,Dc Zeeland" zette den dienst voort met oude raderschepen, vier maal in de week. Van dc Maatschappij werd in die dagen enorm veel gevergd; de hoe veelheid pokkclpost nam zulko afmetingen aan, dat van dc booten het gehecle voor schip inclusief de salons tweede klasse vjor berging er van moest worden afgestaan het landen van dc post in Engeland, zak voor zak bij stikdonkcrcn nacht tegen glibberige piertrappen opgesjouwd, eisclite alle krach ten van de bemanning der schepen, te méér waar de overtochten ook véél van het ze nuwgestel der menschen vroegen. Eind Juli 1916 werd do maatschappij voor de de'do maal geteisterd door den ondergang van het stoomschip „Koningin Wilhelmina" dat in het zicht van het lichtschip Noord Hiu- der op een mijn stootte en binnen drie kwartier was verdwenen; bij dezen nieu wen scheepsramp lieten vijf leden der be manning liet leven maar de Zeeland gaf den moed niet op, hield ruggespraak met het personeel en handhaafde den dienst met twee raderschepen, die 3 keer per week den overtocht over de Noordzee doden. In Sep tember '16 werd het stoomschip „Prins Hen drik" door een bom uit oo^ vliegtuig go- raakt, waardoor 50 groote en kleine ga'en in den romp werden veroorzaakt maar zo werden gedicht en do boot bleef in do vaart. Kort daarna werd oen der Zeelandbootcn door Duitsc-he strijdkrachten met passagiera cn mail naar Zeebrugge opgebrachtBegin 1917 ontsnapto de „Konigia Regetcs" ter nauwernood aan hetzelfde lot als do „Ko ningin Wilhelmina" getroffen had; achter het scliip ontplofte een mijn, waarvan do stukken op het achterdek terug werden go- vonden. En kort daarna werd de gehcele dienst op bevel der Nederlandsohe regeering gestaakt .gis gevolg van den verscherpten duikbootoorlog, die elk verkeer onveilig maakte, daar allo wateren rondom Enge land als gevaarlijke zóne werden verklaard. Luclalor et Emergit; Ilel bovenstaande is maar een vluchtige greep, om even te doen zien, dat de Zeeland in d? afgeloopen jaren het niet voor 't plukken heeft gehad. Nau welijks was de oorlog vooihij, of de maat- sohappij had na de samensmelting van de spoorwegen (Staatsspoor en Hollandsohe Spoor) nieuwe strubbelingen tegemoet le zien, doordal de Engebch© hootlijjr, die lus schen Hoek-van-Holland en Harwich vaart, door gunstiger verbindingen een voorsprong kreeg boven de Vhssiiissche route. Er is toen eenige malen zelfs sprake geweest van opheffing der Maatschappij le Vlissingen door verplaatsing van haar établissementen naar den Hoek en geruimen tijd scheen liet onzeker of „EK? Zeeland" in dien strijd een zelfstandige onderneming zou blijven. Doch ook die periode van druk heeft de toen veer tigjarige welen te doorslaan: Hoek-van- Ilolland k-neeg den nachtdienst en Vlissin gen den dagdienst te varen. En sedert dien is „De Zeeland" wear in volle fleur, met denzelfde moed en dezelfde vitaliteit» die bij haar oprichting aan den dag werden gelegd in oeri gedenkboek werd in 1915 nog lier- innend aan het doorzettingsvermogen dat noodig bleek te zijn om in 1875 het lang ge koesterde plan voor een nationale boollijn lusschen liet vasteland en Engeland voor reizigers en post te verwerkelijken. Man nen ails J. P. R. Tak vaa Poortvliet, rar. G. A. Fokker en z Teer niet in de laatste plaats I'rin3 Hendrik, stadhouder van Luxem burg, hebben als het-wane voor de tot-stand- koimng van „Dc Zeeland" gevochten, en na jaren en jaren van volhouden, voor geen be zwaren wijkende, bobben zij in 1875 de overwinning aanschouwd. Onwillekeurig dringen zich ki dit kort historisch overzicht óók naar voren de namen van Van Woel- deren, mr. Bakker c-n Dc Meester, die ach tereenvolgens de directie van „De Zeeland" hebben gevoerd. Op den heer De Meester vielen de zorgen van de benauwende oor logsjaren en de vernieuwing van de vloot, dadelijk na den oorlogsbrand. „De Zeeland" viert deze week haar 50-ja- rig bestaan: Zij heeft als feestelijkeherdcji- krng van de halve eeuw, die thans achter haar ligt, een excursie belegd, lot deelne ming waaraan door haar een groei getal personen zijn utlgenooddgd. Tot de gasten bohooren: de Minister van Walcmstaat, pro fessor Van Swaay; de Commissaris der Koningin in de provincie Zeeland, jhr. mr. Quarles van Ufford; de Commissarissen van „De Zeeland"; bcstuurderen van den Al- gem. Ned. TYLIrijdersbond; vertegenwoor digers van den dienst der Posterijen cn Te legrafie; vertegenwoordigers van de Spoor wegen; van Yrc-en rfelingrm verkeer; he- s'.uurderen van de Jaarbeurs en van ver schillende reisbureaux; en ongeveer 90 journalisten, de redacteuren van Hollarnd- sche bladen, van Duitache bladen, Engel- sehe bladen, Fransche bladen, enz. enz. Te- samen vormende een gezelschap van pijn. 110 personen. De excursie is gisteren (Vrij dag-morgen begonnen ie Vlissingen, waar de buitenlanders bijeenkwamen. Deze zijn in den ochtend per extra-trein naar Haar lem vervoerd, waar ile Hollandsche deelne mers zich aanfluiten. Toen wend met extra- trams een bezoek gebracht aan de groote bloemententoonstelling te Heemstede; bij terugkeer in Haarlem een tea, gevolgd door een orgelconcert in d© St.-Bavo, aangebo den door bet gemeentebestuur yan Haar lem. Dan weer een ex tra-trein naar Vlissin gen, om de deelnemers heften een autotocht aan te bicden over geheel Walcheren: van Vlissingen over Zoulelande naar Westka- pelle en Domburg en van daar over Vrou- wepolder en Veere naar Middelburg. Te Domburg wordt gezongen door liet bekende Zuid-Cevelandsche koor on In Middelburg worden boerendansen uitgevoerd. Dan in den middag met oen oxtra-mailboot naar Folkestone, waar Zondag een autotocht in de omstreken wordt gemaakt. En dan met een extra-boot v^eer terug naar huis. Dit is in 't kort hel programma voor de driedaagsche excursie, die maar één wensch heeft: het wegtrekken van de zware bewol king die in deze eerste Meidagen over Hol land hangt en doorbreking van de zon voor goed, om den velen buitenlanders, die op '1 ©ogenblik onze gasten zijn, de volle heer lijkheid van ons land le kunnen doen zien. RECLAME. en andere borstaandoeningen genezen met AKKER'» 7746 Mod a no,, hot Fransche grensstation, vóór den tunnel van den Mont Cenis gele gen, heelt deze eigenaardige bekoring, dat men er zich voell vlak voor de poort van liet belootdc land. En alsof Modano de ver rassing over het Zonneland nog ccn beetje sterker maken wilde, omringt het u aan alle kanten met hoogc bergen, waar koude wintersneeuw schittert op de spitse toppen. Toen ik wakker werd 's morgens, heel vroeg al, want met den eersten trein wilde ik Ita lië 'in, wemelden langs mijn venster witte dwarreltjes: sneeuwt „Ja, liet sneeuwt lucr nog", zei liet kamermeisje, „en u zult eens zien, straks als u den tunnel onderdoor is, en goed en wel in Italië, dan ligt daar do sneeuw nog véél dikker dan hier, want de tunnel loopt op." Fn inderdaad, met sneeuw ging ik Mo dano uit, den tunnel in, cn toen dc trein hel Zonneland binnenreed, lag er overal zóó dikke sneeuw, <lal langs den spoorlijn over al sneeuwscheppers druk aan liet werk wa ren. Maar '1 werd minder en minder, lioo verder we naar het Zuiden doorreden, en eenmaal in T u r ij n aangekomen, was er nergens meer sneeuw ie bekennen, dan heel in de verte nog, op de toppen der hergen. En met een werkelijke vreugde slapie ik uil in mijn eerste Ilaliaansche halteplaats. 't Was een vreugde overal rondom mij drukke, levendig gebarende menschen te zien; ccn vreugde overal rondom mij die prachtige welluidende taal te hooren, die ook voor wie ze niet begrijpt, ccn muziek van klanken en kleuren is. Een vreugde was het, bij het verlaten van hel station plolse- ling te slaan op ecu enorm plein met stand beelden en palmen en zuilengalerijen langs den kant. Een vreugde was het nog. gewa pend met een Baedeker cn een plattegrond, op verkenning uit te gaan. Toen echler hield de vreugde op, en gewerd mij teleurstelling na teleurstelling. Dat een stad. een Ilaliaan- sche slad nog wel, zoo zonder éénige fan tasie gebouwd kan zijnl Zoo'n stads plan kan je hoogstens in Amerika verwachten: lange, rechte, loodrechte stralen in de lengte, en dwars daardoorhoen gelrokken lange, rechte, loodrechte stralen in de breedte. En zelfs de veelvuldige standbeel den van vorsten uit het huis van Savoye, die verschillende tot pleinen en pleintjes uitgedijde kruispunten „sieren" konden mij niel verzoenen mei Turijn. Alleen aan den buitenkant der stad, waar de Po majestueus cn statig, en scliitterend van zonnefonke- Img, onder een breede brug doortrekt, daar vond ik liet toch weer wel de moeite waard, dat ik mijn reis onderbroken h id om deze slad lo bezichtigen. Toch slapte ik zonder eenigen afscheids- wcemoed den volgenden dag in den trein, die mij verder naar het Zuiden brengen zou, naar Genua. Genua kleine, nauwe straatjes, die licrinneren aan lang vervlogen tijden, waar in men nog geen rekening liield met hygiëne cn met publiek gemak, maar waarin men buizen en paleizen wist te bouwen van een schoonheid en een lieflijkheid, als de mo derne tijdon onmogelijk meer terugvinden hunnen Slopjes, waarin enorme paleizen staan, die je alleen kunt bewonderen aan de overzijde van hol straatje stijf (ogen den muur gedrukt, met ongeveer verrekte hals spieren. Steegjes, waarin huis na huis prachtige kleine goudsmids- en antiquitei ten-winkeltjes zijn, en dan plotseling ineens een juweel van een kerkje. Dan de haven van Genua, waar jaarlijks duizenden schepen in- en uilgaan, de even machtige als sierlijke vuurtoren, wicn3 ma ker door de Senaat in die lang vervlogen (ijden, in zee geworpen werd, van zijn eigen (oren af, opdat hij niet ook voor een andere slad zulk een meesterwerk zoude bouwen kunnen. Eindelijk liet-beroemde Capipo Santo, het uitgestrekte, op eeh heuvel gelegen kerkhof, met zijn tanen van wit marmeren grafmo^ nuiuenfen. zijn stralen vol van hel prach- tigalo beeldhouwwerk. En het uitzicht van daar over de blauwe Middellandsche Zee, de haven, en de heuvels met hun palmen en olijven. Dat uitzicht wekt verlangen naar meer. Naar zelf zijn midden in die palmen cn olijven, zelf le wandelen aan de kust van die blauwe zeo, cn tochten lo maken over die heuvels. Een uur freinen, en ik «lap uit in Sant a-M a r g li e r i t a, de parel van de de Ilaliaansche Riviera Ilot is niet prettig, als je in Italië komt, om Italië to zien, en Italianen, plotseling rondom je ongeveer niets anders meer lo hooren spreken dan Engetsch en Duitseh En tooh kan je het die Êngelsche en Dult- sche toeristen niet kwalijk nemen, dat ook zij Santa Margtierita de parel van de Ri viera vinden, dat ook zij genieten willen van dat intieme blauwe haventje, waar in de zon donkere vrouwen haar tijne kant werk zitten te maken, met gerikketilc van klosjes en gemoedelijk gebabbel; waar bruine, blootvoetige jongens op de warrao steenen liggen te luieren, of al fluitend lange netten knnojien; waar hagedisjes uit de rotsspleten kruipen en met kraaloogjes rondgturen of geen gevaar in aantocht is; waar de witte wilde uitjes bloeien, en do oranjebloesem en gele brem tot hoornen uitdijdt; waar de praclit-wandelingen te maken zijn naar Rapallo, en naar Porlo- fino, vlak tangs do blauwe, de dicp-blauwe zee aan óèn kant, cn liooge, begroeide rots heuvels aan den anderen kant. waar witte zeilbootjes wachten om met u le glijden ver weg die blauwe oneindigheid in. waar donker verbrande roeiers u toeroepen, u meelokken willen en 'u beloven „motto pia- ccre" het spreekt immers vanzelf, dat zóó een oord vol moet zijn van vreemde lingen, want wie eenmaal daar wis, dio komt zonder eenigen twijfel daar weer terug; en kan niel nalaten tegen vrienden, kennissen cn vreemden le spreken over al de beertijkhedon, die dóór lo genieten zijn. Maat hoe graag ik liet ook gewild had. ik kón. niet blijven, ik werd gewacht in Flo rence, had nog net óón dag over om Pisa te zien, en moest weg - - toen ik de (rein instapte voelde ik me als een, die uil liet Paradijs verdreven weid. Pisa. Ja, do loron van Pisa is nog altijd scheet, en is nog steeds niet omge vallen, wal waarschijnlijk lo danken is aan de waarschuwing, dio met dikke letters aan geplakt slaat, dat hel streng verboden is, op welke manier ook, aan den toren la schudden! Als ik het niet zelf gelezen had, zou ik hot niet gelooven! Maar 't i s werke lijk een angstig gevoel, te slaan onder zoo'n toren, waarvan de top meters ver over zijn voetstuk uithangt al is het dan ook wetenschappelijk vastgesteld, dat de top nog lang niet genoeg overhangt om den heulen boel naar beneden te doen storten Men zegt, dat elk jaar hij iets rnéór overhelt naar voren. Tot hoe lang nog? Vlak bij den (oren slaat de prachtige Dom, cn liet sierlijke Baptisterium. Daar geeft plotseling de u rondleidende koster een -chreeuw, en uit alle hoeken komt die schreeuw terug, kaatst heen en kaatst weer van den ecnen hoek naar den anderen, zoodal liet is, alsof de hecle volksmenigte aan liet schreeuwen is ge-lagen. Die schreeuw van don ko3ler moot je gehoord bobben, als je in I'jsa geweest bent, anders is je indruk -niet compleet. Waarom gaan er zoo weinig toeristen naar Pisa? Met mij stonden er nog drb op liet Iieetc groote Domplein, en aan den kant stonden een licrtlal inwoners met open monden ons aan te gapen eerst, en begon nen toen ons te becritiseercn. Behalve do toren juet zijn Dom en Baptisterium is toch ook de stad zelf ruim de moeite van een J>ezoek waard Er zijn prachtige ongeschon den oude slads-stukken, verrukkelijk oude grachtjes, prachtige paleizen, een klein go- ihisch kerkje, dat ecu juweeltje van Steenen kantwerk is, dat je zóó zou willen inpaSken cn meenemen. En de bruggen, met hun uil- zichten over dc Arnol Daar, langs de Arno, midden in de slnd, op een der drukste gedeelten, ging ik even rusten. Er was een heerlijke zonneschijn, zalige zonnewarmte, cn dus ging ik Zitten buiten, vóór een cafó, waar tafeltjes cn «.loeten stonden, en be stelde een kop koffie. De koffie kwam, die donk ik, cn ging toon een paar briefkaralon schrijven. Even daarna keek ik op, er. drie kinderen stonden nul hun neus vlak boven mij tafel geleund, en keken in stomme verwondering naar dat fn Pisa 9chijnt liet ongehoorde gobcuron. een dame, die voor een café zit le schrijven! En, warempel, op oen afstandje van twee meter stond nok ren groepje mannen mij aan te gapen. Ik kreeg hst gevoel, dal ik iels héél onbehoor'ijks daar scheen te doen, en hoewel ik nog lang niet uitgerust was, hen ik toch maar weg gegaan, c n nog niet meet cpzien te wek ken' Wordt hoog, hóóg tijd, dat or wat meer toeristen naar Pisa komen voor de enkelen, die cr zich heen begeven lot nu toe, is liet er onhoudbaar van klsin- slcedsche nieuwsgierigheid. Maar boven' dien en voorat: jammer voor de toeristen zelf, diI'rsa voorbijtreinon cn al liet moois daar niet zien! Alleen al om den echecyen (oren en den schreeuwenden koster! Een paar uur nog maar treinen, en dan was ik aan het doel van mijn reis, in Flo rence. Daarover echter een volgende kcor. M. DE ROYANNO. Florence, 29 April 1925. RECLAME. Maak een einde aan die noodelooze pijn. Pijn, pijn, pijn heel den dag die ellen, dige rugpijnVan dut gij opstaat, tot gij naar bed gaat, sleede dio afmattende pijn. Eu morgen precies hetzelfde. Zoo kunt gij niet voortgaan! Waarom niet een einde ge maakt aan die ellendel Waarom niet de oorzaak aangetast t Hoogst waarsohijiilijk zijn liet uw nieren. Die doffe, onophoudelijke rugpijn is vauk dc eerste waarschuwing der natuur van ccu nierkwaal. Meerdere waarschuwingen vol gen spoedig, als duizeligheid, iioofdjiijn, urinekwaleu, stekende jujnen bij bukken ut overeind komen, zenuwachtigheid, rhciimn- tisclio jiijnen, graveel en waterzucht.go zwellingen. De nieren worden van kwaad tol erger bij verwaarlooziug. Laat zicli geen chronische nierziekte ontwikkelen, doch kom uw nieren zonder uitstel te hulp. Ge bruik Foster's Rugpijn Nieren l'ilien, vóór. het tc laat ie. Foster's Pillen hebben dui zenden blijvend baat verschaft. Gij kunt dit overal om u heen hoeren. T-ot op do verpakking in glazen flacon» met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar door gij roker zijt geen verlegen buiten- landadh goed te ontvangen. Prijs f 1.75 per flacon. 'Adv. 7715.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 9