HET NOODLOTTIGE GAS
Adviesbur.
No. 19983.
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 4 Mei Tweede Blad. Anno 1925,
BINNENLAND.
Ter Rijksbelastingen
Handenarbeid
FEUILLETON.
Vrijheidsbond.
Te Scheyeningen zijn Zaterdag de par-
|ij-vergadering en het congres van den
[Vrijheidsbond begonnen.
De voorzitter, mr. H. C. Dresselhuys,
hield een openingsrede, waaraan heb vol
gende is ontleend
Wederom is een parlementaire periode
welhaast afgesloten en rust op mij zoo
ring spr. zijn rede aan de taak voor de
.Öagen van geestelijken strijd, -die ons wach
ten, met U het teeken in ons vaandel te
schrijven, dat gelijkgezinden kan opwekken
hun beste krachten te schenken aan een
zegepraal van ons beginsel en tevens hun
invloed te geven op den komenden rcgcer-
koera voor ons land.
De zielkundige drang, die in den stem
busstrijd op het volk wordt geoefend, is die
van vrees, van schildering van gevaar, van
Aankweeking van pessimisme. Do gevaren
ook van zedelijken aard, die ongetwijfeld
ons omringen, maar die him tegenkracht
moeten vinden in den opbloei van gezond
geestelijk, leven, waarvan de kernen in onze
Datie overvloedig aanwezig zijn en blijven,
worden met diepzwarte kleuren geschil
derd. Een poging om tot inzet van politie-
ken strijd te maken, dat meer dwang en
flfcraf het opvoedingsmiddel van ons volk
zou kunnen zijn, schijnt echter wel een ar
melijke boodschap aan dc Natie in dezen
tijd. Zij gaat uit van een pessimisme ten
aanzien van verheffing van liet individu
door geestelijke beïnvloeding ten goede,
door aankweeking van zelfstandige kracht,
wat de grondgedachte is van het liberalis
me. Zooals wij in economische versterking
geloove^ door een vrij baan geven aan het
particulier initiatief en niet door een kunst
matige bescherming, die uiteindelijk ons
zeiven treft en verzwakt. Niet de vrees,
die een slechte raadgeefster is, maar een
vertrouwen in de ontwikkelingsmogelijkhe
den op elk gebied, moet onze leidsman zijn.
Naarmate het kiesrecht meer uitgebreid
is, ^*ft de politicus tot grooter massa te
spreker en alle volkspsychologen zijn het
fer over eens, dat, zoodra de zelfstandige
persoon zich laat ontaarden tot willoos
«deel van de massa, die massa bij uitstek
onvatbaar is voor overtuiging door argu
menten. Die massa, juist omdat zij massa
is, laat haar doen en laten grootendeela
bepalen door haar sentiment, door het sen
timent, dat veel meer dan verstandelijk in
zicht geschikt is, om collectief te zijn. Het
is het streven van het liberalisme, om ons
volk te bewaren togen zulk massabegrip.
iuaar de strijd vooral bij nieuwe kiezersla
gen is zeker moeilijk-
Zeker, na den oorlog is het misschien
Jaiet geheel toevallig, dat het liberalisme
geen overwinningen boekte. De oorlog lieeft
groote geestelijke inzinking gebracht. Aan
vankelijk scheen het, alsof alle economische
wetten hadden opgehouden te gelden, als
of met geringe inspanning groote inkom
sten konden worden verkregen, alsof de
Staat maar in zijn Fortunatus-beu:s had
te tasten om al wie door het toeval zijn
materieel© welvaart niet onevenredig had
«ien stijgen, een gratis toelage tc geven.
Het spreekt van zelf, dat dit maar sehiju
was en dat spoedig genoeg het verschrik
kelijke ontwaken moest komen. Daarbij
kwam nu nog dc bittere teleurstelling, dat
zelfs dezo gruwelijke wereldkrijg niet in
staat was de volken tob het organiseeren
van een duurzamea vrede te brengen. Het
scheen, dat alle offers tevergeefs gebracht
waren. Het scheen, dat 't woord menschc-
lijke wijsheid niet kon worden genoemd
zonder een hoongelach tc doen uitbarsten.
Is het wonder, dat onder die omstandighe
den vooral het sentiment in ons geestelijk
leven de overhand kreeg? Waar wij ook
rond ons zien, in de geheele wereld, worden
we gewaar, hoe een heimwee naar een be
tere wereld de mensehheid behecrscht. Wie
op dat sentiment maar een beroep doet,
van den meest fantastischen wereldhervor
mer tot den meest fanatieken godsdienst-
dweper, hij vindt gelïoor, en 'n gemakkelijk
en ruim gehoor.
Zonder het liberalisme nu al te zeer om
hoog te steken, mag ik, zoo vervolgde de
heer Dresselhuys, misschien hier toch een
beeld gebruiken, dat ook de dijk die be
stemd is water in zijn bedding te houden,
zich soms ten deelo door den stroom laat
meeslepen. Maar dit mag ik toch zonder
vrees voor tegeoapreken zeggen: misschien
niet alle liberalen, maar toch zeer velen
hunner, hebben telkens gewaarschuwd, dat
wat men in den roes van den oorlog meen
de te kunnen doen, het organiseeren van
de geheele maatschappij tot een paradijs
op aarde, op gruwelijke feolcurstclliog moest
uitloop cn.
De Coalitie begin nu zelve de gevolgen
te ontwaren van de politiek dio zij heeft
gevoerd. Ik draag uilen naar Athene door
bier nog eens te herinneren aan de concrete
aanleiding tot de partijgroepeering die Ne
derland iiu sedert hijna zestig jaren kent.
Ik doel op den schoolstrijd.
Het is, achteraf, duidelijk dat de Libe
ralen met hun houding in dezen strijd een
fout hebben Legaan.
Zij zage-n in de pogingen van wat zij de
clericale partij noemden, era de kinderen
naar eigen scholen te balen slechts oen
middel om het kind den vrijen geestelijken
groei te bemoeilijken. Zij waren zoo ovor-
tuigd, dat het vrije zoeken naar de waar
heid, ook voor den eenvoudigste der een-
voudigen, ook voor den kleinste der klei
nen, een voorwaarde is, dc voorwaarde
is, voor mcnschelijk geluk, dat zij al wat
dien vrijen groei wilde verhinderen, slechts
konden zien als snoode belagers der mensch
beid. De fout is voor ons nu niet moeilijk
aan te wijzen. Ook de psychologische we
tenschap lieeft ontdekt, welke groote rol
het wils- en gevoelsleven rpeclt bij het be
palen van het menschelijk geluk. Zij waren
dus ongetwijfeld eenzijdig, onze voorgan
gers, indien zij zoo hardnekkig vasthielden
aan de opvatting, <lat er maar één weg
was, cn dat was de hunne, naar een geluk
kiger samenleving. Maar verguizing ver
dienen zij voor hetgeen zij deden zeker
niet.
In ieder geval meent spr. zonder tegen
spraak te mogen constateeren, dat de Li
berale Partij in haar geheele Nederland-
sche verleden nooit in cenig woord of in
cenige daad aanleiding heeft gegeven tot
do beschuldiging dat zij gezag, eigendom,
huwelijk, zou onderschatten of willen onder
mijnen, integendeel, dat de handhavnig
van dit alles altijd is geweest het kenmerk
ook van den liberalen Staat.
Dc werkzaamheden die onzen toch nog
liberalen Staat wachten, zijn, zoo ging spr.
voort, nog legio. De verbetering van den
nationalen bodom, het verkeerswezen, het
werkoloosheidsvraagstuk. de concurrentie
kracht onzer bedrijven, de betere volksont
wikkeling, de taak van den Staat ten be
hoeve van zieken en ouden, het zijn alle
problemen, die geen langer uitstel dulden.
Het lijkt er niet naar, dat een Coalitie
meerderheid, hoe ook samengesteld, na wat
cr het laatste jaar in dc Kamer is gebeurd
en na wat er bezig is in het land voor to
vallen, er in zal kunnen 6lagcn ook maar
ccn deel van doze problemen uit eigen
krachten op te lossen.
Het zou dwaas zijn te ontkennen, dat
wat men noemt, de clericalo of kerkelijke
partijen, er belangrijk toe bij kunnen dra
gen de gce-stelijko ontbinding, die bijna tot
ontbinding van staat cn maatschappij voert,
te voorkomen. Dit geestelijk conservatisme
heeft zeker ook zijn deugden voor de ge
meenschap, al heeft de vorm, waarin zich
dat in Nederland uitte het groote nadoel
gehad van het verketteren van andere-n,
het gelijkstellen van andor geloof met on
geloof, cn daardoor dit geloof te ondermij
nen en te verzwakken in geestelijke vaar-
deering. Maar in de geestelijke eenzijdig
heid schuilt een gevaar. Iedere macht heeft
neiging zich uit te breiden, iedere macht
dreigt tot overmacht en willekeur uit te
groeion. Hoe licht komt hij, dio zich ge
drongen voelt over de geesten te waken,
c-r toe de geesten aan ketenen te leggen.
Slechts als hij tegenover zich vindt een
andero macht, niet geringer dan do zijno,
een wil en een overtuiging, die de zijne
weerstaat, kan worden voorkomen, dat het
geestelijk leven door gebrek aan vrije lucht
en aan ruimte verstikt en zoo het eind
van allen vooruitgang brengt.
Dio wil en die overtuiging, die iedere
poging den geest to kerkeren zullen ver
hoeden, die wil en die overtuiging zijn van
ons, van ons Liberalen.
Voor on3 eindigde epr. is slechts de
vraag: hoe kan ons beginsel ook nu leiden
tot verhooging van volkskracht, hoe kan
grooter geluk worden gegeven aan iederen
burger, doordat bij wordt behoed tegen alle
onrecht cn in vrijheid leeft in ccn bloeien-
den Staat. Ons land is gezegend met do
rijkste bronnen cn zijn inwoners met energie
en kunnen waarom dan moedeloosheid?
Laat het Nederlandsche volk hen in ster
ken phalanx naar de Kamer afvaardigen,
die gelooven in zijn toekomst als vrije natie,
die waken voor zijn zelfstandig bestaan in
een werkelijk hoogere volkengemeenschap
en die vertrouwen in zijn eervolle plaats
in de rij der volken.
Na deze rede, die herhaaldelijk door ap
plaus werd onderbroken en waarop eon
langdurig applaus volgde, hield de heer
Th. M. Th. van Weideren Baron Tengers
een inleiding over: Bemoeiing met de
Landbouw-Handelspolitiek.
Alvorens de heer Renger3 begon, werd
een telegram van hulde gezonden aan dr.
Waller, te Delft, die zijn jubileum viert,
waarover reeds bericht is.
De heer Rengers beantwoordde hierna
verschillende hem gestelde vragen.
Vervolgens was het woord aan mr. P.
Rink, lid der Eerste Kamer, tot het hou
den van een inleiding over Ontwapening.
Een geanimeerde gedachtenwisseling
volgde op deze rede, waarna de heer Rink
dankte voor den bijval. Hij hoop mot den
Voorzitter vurig, dat de verwezenlijking
van het vredesideaal spoediger zal geschie
den onder den drang van sociaal-economi-
scho motieven.
De vergadering werd daarna voor eenigen
tijd geschorst, ten einde de thee te gebrui
ken, aangeboden door de afd. 's-Graven-
hage. Tijdens de thee werd gemusiceerd cn
twee dames voerden een samenspraak van
propagandistische strekking op, geschre
ven door mej. We3terman, welke veel bijval
oogstte
Besloten werd de eischen voor de a.s.
verkiezingen, die in deze vergadering nog
behandeld zouden worden, in de huishou
delijke vergadering van gisteren te be
spreken.
Te halfzeven werd in ,,Hotel Zeerust" ge
dineerd.
Aan hot diner voerden verschillende
sprekers het woord.
Des avonds werd een film, speciaal voor
den Vrijheidsbond vervaardigd, in Sein
post" vertoond.
Prins Hendrik heeft Zaterdagmiddag
met de „,Brandari9" bij den openingstocht
van do Kon. Ned. Zeil- en Roei vereen iging
een bezoek gebracht aan Volendam.
Ter gelegonhoid van den verjaardag
van TI. K. H. Prinses Juliana is ex daags
daarna ten paleize Het Loo oen kinderfeest
gegeven, waar een twintigtal vriendinnetjes
en vriendjes va-n do Prinses bijeen was.
De feeslarrangeur Henri Nolles was uii
ge noodigd, zijn prestaties te verloonen.
Deze hield het Jiooge gezelschap bijna twee
uur bezig met zijn goochelkunsten en de
verlooning van levende schaduwbeelden.
Blijkbaar vermaakten de aanwezigen, onder
wie zich II. M. de Koningin en Z. K. H.
Prins Hendrik bevonden, zich uitstekend.
Tot slot zijner verlooningen gaf de heer
Nolles nog oen proefje van zijn kunst in het
gedachlofi lezen» door op te noemen wat de
Prinses geschreven had op oen briefje, dat
hem in ccn gesloten enveloppe overhandigd
werd.
Z. K.- TI. de Prins betuigde den heer IlenrL
Nolles zijn tevredenheid met het gebodene.
Bij Kon. besluit is benoemd lot ridder
in de orde van den Nederlandsehen Leeuw
mr. W. F. C. Spiering, kantonrechter te
Brcukclen-Nijcnrode; tot burgemeester van
Belfeld W. E. II. Janssen.
De nieuwe directeur-generaal van de
P. on T., ir. Damme, heeft 1 Mei reeda
zijn entrée op het hoofdbestuur aan dc
Kortenaerkadc in Den Haag gemaakt. De
hoofden der afdeolingen zijn toen reeds aan
hem voorgesteld. Dc heer Damme heeft
heden dc voorbereidende werkzaamheden
voor zijn nieuwe taak aangevangen.
Onder voorzitterschap van prof. mr.
C. van. Vollenhaven had in Den Haag dc
jaarvergadering van het Indisch Genoot
schap plaats. Uit het jaarverslag van den
secretaris blijkt, dat in het seizoen 1921
1925 slechts vier voordrachten zijn gehou
den en dat het bestuur buitengewone moei
lijkheden ondervond, doordat verschillend:
sprekers, die tot het houden van een voor
dracht waren uilgenoodigd, wegens ziekte
of wegens verblijf in het buitenland, verhin
derd werden aan de gedane uilnoodiging
gevolg te geven. liet ledental, dat den eer
sten Mei 1921 400 bedroeg, bedraagt 1 Mei
,1925 337.
Uit het financieel verslag van den pen
ningmeester blijkt, dat 19211925 eindigt
met een nadeelig saldo.
De aftredende bestuursleden, de heeren
jhr. J. C. van Reigersberg Yersluys, mr. dr.
R. Tj. Mee3 en prof. mr. D. van Blom, wer
den als zoodanig herkozen.
Tot lid van het Genootschap werden be
noemd de heeren mr. A. L. A. van Unen, tc
Medan, Radon Soepomo, le LeidenA. A. J.
M. van Heysrt, F. G. H. Hirschmann, II. J.
Kuncman cn mr. F. M .baron van Asbcck,
allen te 's-G raven hage.
To Rotterdam Zyn Zaterdag de Hol-
land-Indië-vliegors gehuldigd.
Tegen het uur van aankomst waren op
hot station D.P. uitgebreide politiemaatregelen
genomen. Nadat de vliegers, vergezeld door
hun (tames, waren uitgestapt, bood Üe heer
Lioni raovr. Van don Brooke bloemen aan.
In de wachtkamer waren tor ontvangst
aanwezig het bestuur van do Rotterdamse he
Luchtvaartclub on do commissie voor ont
vangst. Nadat de vliegers waren binnen
geleid, nam do voorzitter van do Holl.
Luchtvaart-Club, de hoer P. Bos, het woord.
Vervolgens sprak de voorzitter van do ont
vangst-commissie, de hear P. J. Lucardi.
Als oerste blxj(k van hoogachting en waar
deering bood spr. ieder van de vliegers
een krans aan. 'Met de kraasen om, ver-
i lieten de vliegers het station. Buiten was
een zeer gToote menigte verzameld en zoo
dra men do vliegers gewaar werd, klonken
lioera's.
Nadat het muziekkorps van de polit»>
ngentenvereoniging „Hermandad", dat zich
buiten de overkapping Iiad opgasteiïi, het
„Wilhelmus" had gespeeld, stapte men in
voor den tocht door de stad.
Langs den geheel on weg werd do stoet
door honderden omstuwd. Op het stadhuis
werden de vliegers, terwijl het orgel speelde
de grdSTo Burgerzaaf binnengeleid, waar bur
gemeester Wytorna, met do wethouders, ter
ontvangst aanwezig warcu. De burgemeester
voerde het woord.
In auto's begaf men zich daarna naar
het vliegveld Waalhaven. Op d9n weg» daar
heen werd nog een bezoek gebracht aan
het gebouwtje van de K. L .M. op den
Coolsingel.
To drie uur arrivoorde met een nieuw
toestel van de luchtUfn Bazel-Amsterdam,
de commandant van dcc BeJgischen mili
tairen Iuchtdienst, majoor Smetjerg, uit
Brussel. Hy werd door den directeur der
K. L. M., den heer A. Piesman, verwelkomd,
waarna hg de vliegers kwam complimente
ren. Ook burgemeester Wijtama kwam het
viertal nog eon3 de hand drukken. Te vier
uur scheepte het gezelschap aich op een
versierde Spido-boot in en ward naar de
Parkkade gevaren.
Het défilé is het best geslaagde deel
van het programma geworden. Een 50-tal
vereenigingen nam hieraan cteel.
Met auto's begaf men zich verv>lgens
naar Pschorr, waar plaats had het 'diner,
aangeboden door de Rotterdamsohe Lucht
vaart Club.
RECLAME.
NIEUWSTEE6 3 - Tel. 2102 - LEIDEN
ONDER DIRECTIE VA* 7474
I. J. SLOOb', ACCOUNTANT
Lid der Ned. Org. van Accountant®
Mr. A. A. H. DU TOT VAN HEES
AANGjFTEt«
Dr. Jan Versluys lieeft zijn benocminj
tot cewoon hoogleeraar in de morphologi-
sahc zoölogio aan de universiteit te Wec-
nen aangenomen, zegt „Dc Tel.", en zal in
verband hiermede bedanken woor zijn be
noeming tot hoogleeraar in de zoölogie te
Amsterdam.
Te rellen beeft Zaterdag de opening
van liet oude herstellingsoord van de vereo-
niging tot verpleging van zick-zwakke kin
deren trein 8.28 plaal3 gehad.
Pater Magister Generaal der Domini-
canen, Ludovicus Tlieissiing, is te Rome
overleden. Hij was 31 Januari 185C te Alk
maar geboren. Ilij werd in 191G gekozen
tot generaal der Dominicanen. Het was de
eerste koer sinds het zeven eeuwen bestaan
der Orde, dat een Hollander tot dezo inter
nationale allerhoogste functie in do Orde
werd geroepen.
Itij Was vorig jaar tot ridder in de orde
van don Ned. Leeuw benoemd.
Da burgemeester van Deventer, jhr.
mr. T. A. M. A. van Humalda van Èysinga,
heeft onder groote belangstelling het feit
herdacht, dat hij 25 jaar geleden als bur
gemeester der gemeente Wormerveer in
functie trad. 'Jsdart Februari "tüld ia de
•heer Van Eysinga burgemeester van De
venter.
Te Heerlen is op plechtige wijze door
de Vereeniging „Souvenir België" een lit>-
nument onthuld op het gemeenschappelijk
graf van veertien bij den oorlog, in de irrfjia-
streek overleden Belgische geïnterneerden.
De Directeur-Generaal der Posterijen
en Telegrafie maakt bekend, dat met ingang
van i Mei ais. de Iuchtdienst Amsterdam
IlannovcrBerlijn voor postvervoer zat
worden gebezigd
Met deze lucbitverbinding zullen worden
overgebracht brieven en andere stukken
voor DiritsoMand en verder gelogen landen
cn postpakketten voor Duilsohland.
De voor liet Memel-gebied, Litauen, Le'-
land, Estland, Finland, de Yerecnigde
Socialistische Republieken der Sovjets en
vorder bestemde correspondentie zal van
Berlijn naar Koningsbergen per trein en
van laatstgenoemde plaats al naar gelang
van omstandigheden met den luchtdions1.
Koningsbergen-Memel-Rigi-Reval (TaJlli-
r.anj-Heiaingfors of roet den Iuchtdienst
Keningsbergen-Kowna (Kaunas)-Smolentflc-
Moskou worden vervoord.
Het extra-recht (luchtrecht) bedraagt
a-oor Duilscliiand 5 cents per 20-gram, voor
het Memelgehied, Litauen, Letland, Est
land en Finland 15 cents per 20 gram en
voor de Vereemigde Socialistische Repu
blieken der Sovjets en verder gelegen lan
den 20 cent per 20 gram.
Voor nadere inlichtingen wonden belang
hebbenden verwezen naar de kontoren «r
Posterijen.
RECLAME.
geeft vaak ruwe, beschadigde en teeitjk uit
ziend.; werkhanden. Deze worden eeMflt
weer spoedig gaaf en zacht door Purol.
«aj
FAILLISSEMENTEN.
Uilgesproken:
D. Schotel, rijwielfabrikant to
Ileerenstraat 51. R.-c. jhr. mr. Th. W. CaT
koen, cur. mr. E. Bolsius te Lelden.
W. J. van den Heijdt, oaféhouder te Lel
den, Stationsweg 51. R.-c. mr. A. S. Rueb,
cur. mej. mr. M. A. ft. Hazeu te Lelden.
Oorspronkelijke detective-roman
door R. J. BRANDENBURG,
17)
Nadat nu den ruim 300 meter hoogen
heuvel, de Thurm B. genaamd, den meest
Oostelijken uitlooper van den heuvelrug,
die zich evenwijdig aan de kusl der Oost
zee uitstrekt, waren gepasseerd, sloegen we
rechts af.
We Toden door een uitgestrekte heide
landschap, hier en daar door donkere bos-
6clien bedekt. De Tucheler-heide, bevat
voorts eenige moerasachtige gedeelten,
Waarin enkele kleine meertjes gelegen zijn.
De heide maakte een troosleloozcn in
druk; uit de grijze lucht, daalde ccn lijne
vochtigheid.
In de verlc scheen de damp uit den grau-,
wen grond op te stijgen en hing een dichte
novel over de aarde.
We reden in groolen-kring om Hohen-
•lein heen. Op enkc-le punten van onzen
weg hadden we een uitzicht op het liuis.
Het was oen wit gebouw, door een terras
Pm ringd.
Het stalt scherp af tegen hel donkere
d'-nnebosch, dat zich aan de achterzijde
uitstrekte en bijna tot aan hot hui3 ioe
fep.
..Dat groote boscli behoorde vroeger ge-
e' Lij do bezitting", zeidc Dagr.y, „nu is.
het groolendeols verkocht en slechts een
smalle strook is nog va-n do gravin".
„Een heerlijk terrein om le jagen".
„Daarvan was de echtgenoot van de
gravin ook een groot liefhebber. En meer
malen verzamelde hij een uitgebreid jacht
gezelschap op Hohonslein, dat heel wat
herten e;i ook wel wilde zwijnen heofl
neergelegd".
Wij reden vendor, widen met onze auto
niet te lang stel Wijven staan, om geen aan
dacht le trekken.
Nog eenmaal kwamen we a-rij dicht bij 't
huis; we zagen geloop van bediendenkon
den echter verder niets bijzonders bespeu
ren.
Noor dic-n middag was liet genoeg, be
sliste Dagny. We hadden de wegen in den
omtrek van Holicnslein verkend. Het viel
ons mee, behalve de bestrate hoofdweg,
waren er goede, harde zandwegen; slechts
enkele zijwegen waren voor onze aiulo on-
bereidibaar.
Des avonds verlokte Dagny me, dat ze een
plannetje had gevormd.
„We moeten welen, waar ze aan toe
zijn", meende ze.
Ik knikte.
„En r.u kunnen we wel trachten perso
neel uil te hooren, maar zeer waarschijn
lijk is dat toch niet volledig op de hoogte en
ons vragen zou achterdocht wekken. Het
lijkt me wel beter dat we op de een of an
dere manier probeeren binnen le komen en
ons zolf op dc hoogte le stellen".
,,Ja maar welke is die manier",
„lk wilde maar brutaalweg aanbellen en
vragen om permissie om in do bosschen te
mogen toeren of zoo. Wc doen natuurlijk
net of we niet weten dat de gravin over tlie
boaschen niets moer te zeggen heeit. Men
zal ons als vreemdelingen wel te woord
staan, misschien krijgen we de gravin zelf
wel te zien".
„Of Van Til".
„Die zal wel veilig opgeborgen zijn".
„Maar wat schieten we nu met dal ge
sprek met de gravin op",
„Wel, we hebben dan kennis gemaakt,
we hebben contact. Enfin, dat, zullen we
dan verder wel zien".
Zoo sloof 's middags de snelle auto weer
in dc richting van HPhcnstein.
Ik moet natuurlijk bekennen, dat ik een
beetje zenuwachtig was, nu het eraste tref
fen met den vijand aanstaande was. Je kan
nooit welen en voor alle zekerheid bad lk
mijn revolver in m'n binnenzak gestoken.
Niet, dat ik voor mezelf bevreesd was, o
nee, maar het denkbeeld, dat Dagny mis
schien gevaar zou loopen, dreef me bet
bloed naar het hoofd. Toch was ik intens
nieuwsgierig naar de gravin en brandde
van verlangen om, zooals Dagny het had
uitgedrukt, kennis met haar te maken.
Dagny was heel rustig en scheen zich in
't geheel geen zorg te maken.
Ik liet den wagen stoppen voor Eet ijzeren
hek, vanwaar een oprijlaan, tor weerszij
den door statige beuken omzoomd, naar het
witte huis voerde.
Het zware ijzeren hok was open en lk
was op het punt jas te geven,, toen uit
zuidelijke ridhting een open auto snet na
derde en eveneens aan het hek stepte.
In die auto zaten,, aan liet stuurrad de
kapitein Van Til en een dame, die ik ter
stond herkende als de gravin.
Reeds was zij uit den wagen gestapt en
kwam naar ons toe. Ik voelde me eigenlijk
als een betrapten schooljongen. Het zou me
niete verwonderen, wanneer ik een kleur
had gekregen.
„Hoeft u een mankement aan uw wa
gen?" vroeg ze in het Duitsch.
Ik was op het punt in het Duitsch te ant
woorden, maar Dagny voorkwam me cn
redde do situatie.
„Wlhat do vou say?" vroeg ze in het
Engel sch.
Terstond horiiaalde de gravin haar vraag
in deze taal.
„O nee", antwoordde Dagny, „wij zouden
gaarne de gravin von Ilohenstein oene wil
len spreken".
„Die ben ik".
Dagny stelde daarop zMizelve en mij
voor cn voegde er aanloe: „We are from
America, we ara doing Europe",
En toen volgde hel historisch moment,
waarop de gravin ons als de Johnsons voor
stelde aan den kapitein Van Til.
Hoe negeerde ik de wijsheid van mr. Van
w. Indertijd had ik hem gevraagd of hij
niét bever iemand aan Dagny zou toevoe
gen, die Van Til persoonlijk kende. Mr. Van
W. had op zijn gewone besliste manier het
hoofd geschud en gezegd dal het beter was
van niet. I
Intussohen bad Van Tit in vlot Engelseh
ëenige beleefdheden met Dagny gewisseld.
Daarop vroeg de gravin of wij haar het ge
noegen wildon doen een kop thee bij haar
te drinken,
Dagny acoepteerde terstond.
En zoo reed onze auto achter die van de
gravin aan, de oprijlaan in.
Ik was werkelijk geheel perplex en wierp
even een snellen blik zijwaarts op Dagny,
maar haar gelaal siond strak.
Het was dan ook wonderlijk. Wij hadden
verwacht dat kapitein Van Til op Ilohen-
slein zou worden gevangen gehouden, naar
gemeld. En daar reed hij heel amicaal met
de gravin in een auto rond. Blijkbaar was
hij hier geheel uit eigen vrije bewoging.
Even school mij door het hoofd, wat Dagny
indertijd had gezegd over vrouwenmacht.
Maar dit verwierp ik terstond. Het leek mij
heelemaaJ onmogelijk, dat de gravin Van
Til zoo om haar vinger zou kunnen win
den, dat hij zonder meer zijn proeven hier
ami voortzetten ten behoeve van bolsjewiki.
Was er wel sprake van voorlzelling der
proefnemingen. Was Dagny met haar ver
onderstelling niet totaal verkeerd? Logeer
de Van Til hier maar zoo voor z'n plcizier?
Maar de papieren waren toch gestolen. Ik
zag geen uitweg in het labyrinth. Zou Dag
ny dien kunnen vinden. In allen gevalle
was haar veronderstelling op het punt van
Van Til's gevangenhouding verkeerd. En
door de surprise van dezen middag moest
haar plan de campagne wel een wijziging
ondergaan.
Al deze gedachten vlogen pijlsnel door
mijn hoofd.
De auto der gravin slopte voor het terras.
Terstond scholen eenige bedienden toe om
dc wagen naar de garage le brengen.
Dagny voorkwam dat onze car dat zelfde
lof onderging, door té zeggen, dat we slechts
even bleven en de gravin geen overlast
wilden bezorgen.
De voordeur opende zich.
In de vestibule nam oen lakoi onze jas
sen in ontvangst
Dan traden we in de ruime hall.
{Wordt vervolgd).
