No. 19968. LEtDSCH DAGBLAD Donderdag 16 April Derde Blad. Anno 1925. Van Parijs naar Florence. LONDENSCHE BRIEVEN. UIT ONZE STAATSMACHINE. UIT DE RUNSTREEK. Bijna alle menschen die van Parijs naar ftorenee reizen, zoeken -een Irein uit, die ■oo snel mogelijk hen overbrengen zal naar {él beloofde land, en dan liefst nog een nachttrein, waarin twee nachten alapen .'ïun de reis nóg korter zal doen lijken. Ik •neb het nu eens precies andersom gedaan, fceb mijn reisduur gerekt .gerékt: heb niet •nders gereisd dan overdag, om overal het landschap te kunnen zien, en telken3 ben Ik uitgestapt daar, waar ik wist dal wat in teressants was te zien. j- Mijn eerste halte was D ij o n. Om de Beroemde Dijonsohe mosterd denk u? ol om 0e bekende Dijonsche peperkoek? neen, niet daarom, hoewel ik natuurlijk van bei- f 8* geproefd heb, en lieb kunnen eonslatee- r»n. dat èn mosterd in peperkoek hun re- v Mttatie ten volle verdienen. De reden waar- Om ik uitgestapt ben in Dijon was, dal ik daar in een voormalig Karthuizer klooster, tegenwoordig ingericht lot krankzinnigen gesticht, zien wilde de beroemde „Mozes- £t", een prachtig stuk» beeldhouwwerk, t in de 14de eeuw daar gemaakt is door onzen landgenoot Claus Sluier en zijn leer lingen: een zeshoekige zuil, waarboven in dertijd een crusifix gestaan heeft, en waar tegen aan ieder der zes kanten een zeld zaam schoone profeten-tiguur staat. Onder deze is de Mozes-figuur wel de allerschoon ste, van een grootheid en een religieus- heid, die alleen door Michel Angelo over troffen is. Er is heusch geen overdreven iraderlandsliefde voor noodig om als Neder lander een zekeren trots te voelen, dat dit over de heele wereld beroemde kunstwerk door een Nederlander gemaakt is. A Van Dijon zou ik u nog veel meer kun nen verletten, van de prachtige oude but sen die daar zijn in kleine stille straatjes, van de groote oude pathedraal, die stamt uit de 13de eeuw, van het Stadhuis, dat eertijds was hel kasteel van de Hertogen Van Bourgogne, van het museum, waar zoo- greel moois te bewonderen is uit Frankrijks en vooral uil Beftirgogne's verloden. Maar ik heb nog zooveel te vertellen van andere plaatsen, dat voor meer bijzonderheden Over Dijon, helaa3 geen plaats meer is. Den volgenden dag ben ik verder gereisd tot Bo urg-en-B resst. En mijn eerste gang daar was een wandeling naar de be roemde kerk van Brou, een minuut of tien buiten de stad gelegen, do kerk die Marga- retha van Oostenrijk liet bouwen Ier eere jran haar zoo zeer geliefden gemaal Philips de Schoone, hertog van Savoye. En zij moet wel heel veel van haar man gehouden heb ben, als zij -zóó'n kerk voor hem bouwen liet! De heele cathedraal is versierd met een fijn marmeren kantwerk; en overal - vindt men als motieven der binnenversie- ring terug de beide voorletters der gelieven, P. en M„ verbonden door een liefdes-koord, .- met daarbij het St. Andreas-kruis, het wa pen van Savoye. In die kerk rusten nu Jumne beide lichamen in prachtig versierde marmeren graven, waar hun beeltenissen •'rf in marmer uitgehouwen zijn; en de groote (f rijke cathedraal staat als een lief:!.-!:m- pel heen over deze beide graven.. Terug uit Bourg bob ik in de stad zelf naar merkwaardigheden gezocht, maar niet anders gevonden dan het aardige bonte, een beetje boersehc Bresser emailwerk, en de Bresser kippetjes! Ja, de Bresser kippe tjes zijn beroemd in gebraden staat na melijk. Een Bresser kippetje hoort tot de fijnste der fijnste heerlijkheden van de Fransche provinciate keuken. Een vrien delijke waardin die zich verveelde in het siiiie plaatsje, en mij eerst haar heele on belangrijke levensgeschiedenis had verleid, en mij natuurlijk ook naar de mijne ge vraagd had, beloofde mij exlra haar best te zullen doen op hol kippetje, en, inderdaad ik'verzeker u, dat ik gesmuld heb, en voortaan uit eigen ervaring mee reclame maiken zal voor het Bresser gevogelte! Met den avondtrein ging ik naar C u 1 o z, een paar uur sporens verder. Het was bijna donker toen ik daar aankwam. Maar in de schemering had ik toch nog kunnen zien, dat het landschap bezig was Ie veranderen. Tot nu toe had ik steeds ge- treind tusschen de zachtglooiendc, sierlijke b Nbord-Fransohe wijn-hellingen; maar lang- zamerhand kwamen in den schemer opdoe- men, eerst in verte, toen dichter en dichter bij, de rotsgebergten van Savoys. Toen ik ïv'uitstapte in Culoz zag ik aan alle kanten tegen den grauwen avondhemel strenge, rechte blokken steen rond mij heen. En den volgenden morgen, hij het wakker worden zag ik weer dadelijk die rechte, kale grauwe rotsen, die heetemaal mij niet aanlokten lol «en wandeling, heler gezegd lot een klim partij. En dus nam ik den eersten trein den beste en spoorde verder, naar Aix-les- fiains. Aix-les-Bains de beroemde, de wereldberoemde Fransche badplaats, een van Frankrijks meest bekende mode-bad plaatsen. In werkelijke spanning wachtte ik af, wat die mij te zien zou geven. En mijn eerste indruk was een groote teleurstel ling. 't Is waar, dat het nog niet de sei- zoens-tijd was, hoewel voortdurend er bad gasten zijn in Aix-les-Bains, die daar wo nen om geregeld de baden te gebruiken, de zwavelhoudende baden, die van rheuma- tiek genezen. Een toeristen-stadje, anders niet. Straat aan straal, niet anders dan 'hólels, grootere en kleinere, melk-salons, tea-rooms, winkels niet foto-toestellen, win kels met „souvenirs" van Aix, met prent briefkaarten, verder apottieken, en win- kels met grafkransen (dit ongetwijfeld ter reclame voor de zaakl) Het eenig interessante in Aix-les-Bains is het badhuis zelt, met al zijn zalen en caibinetten voor volledige kuipbaden, voor damp-badon, voor douches, massages, met •e zijn zwembassins, zijn ruslzalen, en wacht zalen, zijn met gordijnen rondombehangen draagstoelen, waarmee de zware zieken van hun hotels naaT het badhuis en weer terug worden getransporteerd; en vooral met zijn in buizen geleid, waar z66 uit de aard» opspuitend bijna kokend-warm zwa velhoudend water. De kuipbaden moeten eerst wat afkoelen, in de zwembassins wordt koud water bijgevoerd want de natuurlijke hitte van het water ia onmoge lijk z6ó te verdragenl „Proeft u eens! zei de concierge die mij rondleidde; ik had eigenlijk aan die zwavei-lucht alleen a! ge noeg, maar wou toch even probeeren, dronk een slok en rilde arme rheumatiek- lijders, die zulk een hellesmaakje dagelijks bij glazen vol drinken moeten! Na do bezichtiging van het Badhuis hen ik om de ergernis over dat foeileelijke stadje te ontloopen, een wandeling gaan maken naar builen, over een hoqgen weg, iusschen de bergen door. Het was zonnig weer, en zóó prachtig waren die hooge met blauwe den nen begroeide bergen, en zóó bekoorlijk was het dal met zijn enkele hier en daar ver spreide huizen, dat ik ten slotte toch weer verzoend raakte met Aix-les-Bains, cn met niet al te veel onvriendelijke gevoelens het achter mij liet, toen ik den trein instapte naar de Italiaansche grens. Een prachtige treinrit tusschen nia- jeslueuse hooge bergen, die, naarmate we Italië, het land van de zon naderden, meer sneeuwbergen werden, en toen we eindelijk in hel Fransche geens-station M.dane wa ren aangekomen, toen zagen we rondom ons overal die glinsterende sneeuwkoppen boven ons staan. Het was zóó mooi daar tusschen de bergen, dat ik besloot niet ver der te reizen dien dag, en in MoJane le overnachten Dadelijk bij het uitstappen al merk je een verschil, voel je je op de grens van Italië. Een heel andere, veel roczemoezeriger sfeer dan de gewone Fransche, de menschen veel lawaaiger, hun gebaren drukker, da typen donkerder, en veel Ilaliaansch reeds hoorde je spreken. Niettegenstaande de sneeuwber gen rondom hangt er in Modane toch ui een belofte van zon, van licht, van warmte en van kleuren in de lucht een voorproefje van het beloofde land. Maar daarover en over dat lancl zelf vertel ik u in een vol genden brief. M. DE ROVANNO. Florence, April 1925. Holland op het Londensch tooneel. Londen, 1025 Holland doet zich op het oogenblik op het tooneel van Londen gelden in de per soon van Beppie de Vries, de bekende ope rette-artieste, die zoo lang het puollek van het Rembrandt-Theater te Amsterdam heeft bekoord en die heeft gemeend haar vleugels verder uit te moeten slaan. Dat is, te oordeclen naar het. begin van haar op treden hier, zeer voorspoedig gegatyi. In de eerste plaat* bleek al heel snel nadat zij zioli voor het eerst voor het Londcnsehe theaterpubliek vertoonde, dat zij de harten had gewonnenhet was een zaak van ^ko men, zien en overwinnen". In de tweede plaats had zij het geluk terstond in een van de roemrijkste schouwburgen van Lon den, His Majesty's Theatre, in de Hay- market., te kunnen optreden. Deze schouw burg is bero^nd om de pracht van zijn op voeringen, om al die schittering in aan- kleeding, die kenmerkend is voor het En gelsche tooneel. De schouwburg moet een groote traditie ophouden, begonnen in den tijd van den grooten Engelsohen tooneel- speler Sir Herbert Beerbohra Tree, die er op het. einde van de vorige eeuw grootsch en verfijnd tooneel begon to vertooncn, o.a. stukken van Shakespeare in oen aanklec- ding zoo voornaam cn prachtig en zoo grootsch van opzet als men voorheen nim mer had gekend. In dien schouwburg dan is daar plotse ling als „leading Judy" onze landgenoote verschenen. Haar naam prijkt er in groote lettors op de murenhaar portret Bep pie met een Xcdcrlandsch kantmutsje op het hoofd aan den ingang. Het doet een Hollandseh hart goed zijn land aldua zoo innig verbonden te zien met dezen tempel van het Londensohe tooneel. En de bood schap, die Beppie de Vries hiermede aan de Engelsohen brengt, is dat zelfs in dit typische Engelsohe wereldje van fijne, lich te tooneelkunst een kleine artieste uit het land van kaas cn eieren, boter en bloemen, klompen en wijde broeken (want ook thans nog overheerschen in de meeste Engelsche hoofden zeer primitieve begrippen over* het volk van Nederland) voortreffelijk voor den dag kan komen. De operette van En- gel6ch-Amérikaansch maaksel, waarin zij optreedt, heet „The Bamboula". Het ding is een beetje van den ouden stempel en be hoort eigenlijk tot een genre, dat wat ouderwetsch begint te worden. Maar hier in Londen handhaaft de „musical comedy" zich nog krachtig en blijft er zeer geliefd, ondanks de concurrentie van het cabaret met- zijn dans en jazz, waarvan het tempo beter de geestesgesteldheid van dezen ge- jaagden tijd schijnt weer te geren. „The Bamboula" trekt hier en daar wel wat, vooral in de dialogen. En hoewel de teeke nen er op wijzen, dat ze een lang leven op het Londensch tooneel zal hebben, heeft men het toch raadzaam geacht ra de eerste opvoering de vervelende dialogen te be korten en er wat meer prettige en vermake lijke actie en goede liedjes in te brengen. Het is het gewone gegeven van den ope rette-vorst (den Bamboula), die het in zijn operetteland niet al te onderhoudend vindt en die daarom zijn pleizier gaat zoeken in Europa, meer in het bijzonder in Lausanne. Een handige jongen van de wereld weet den Bamboula in Oorona (dat is de naam van het operetteland) te vervangen gedu rende zijn afwezigheid en de prinaes Muria, de htldin (Beppie de Vries) laat zioh door den pseudo-vorst inpalmen. Zooals dat bij de operette behoort blijkt de liefde wel be stand tegen de onthullingen, die later ko men. Het spreekt vanzelf, dal de zang. de dans en goed spek in de jeux de scène de verloo- ning moeten redden. En onze landgenoote loont zich volkomen voor haar laak bere kend. De pers ia in haar beoordeeling on verdeeld gunstig geweest. Haar zang en spel en vooral haar levendige, pittige persoon lijkheid en haar gratie zijn in de dagbladen om strijd geroemd. Een enkel blad liet zijn nationaal gevoel gelden door zich bij de be spreking van de première af te vragen of een Engelsche actrice de rol niet even goed had kunnen vervullen. Maar heizelfde blad gaf den volgenden dag eon aardig entre filet over onze artieste en gaf er een plaatje bij „Miss Beppie de Vries als negenjarig boerenkind op klompen." Ma*ir het publiek, dat nimmer de gereserveerdheid in acht neemt, die het beroep van den kranten- schrijver onwillekeurig vraagt, heeft op overtuigende wijze van zijn sympathie en bewondering voor haar getuigd. Het werd den eersten avond zooals ik reeds tc kennen gaf een uitgesproken succes, waarbij hel auditorium luid'en geestdriftig om liaar riep. Ik ben op een middag een oogenblik mei haar gaan pra-ien om te hooien, wal zij van haar debuut op het Londensch tooneel dacht; en vond haar op het groote tooneel, waar liet rommelig was en waar looneel- knechls bezig waren de eerste scènes voor den avond in elkaar to zeilen. Zij verkeer de in een staal van opgetogenheid. ,.lk weet nog niet of ik waak of droom", zcidc zij mij; „ik ondervind niets dan hartelijkheid en medewerking van collega's en publiek en ik had nooit durven hopen, dat de Engcl- sclicn een vreemdelinge zoo warm zouden toejuichen. Zij verwennen me allemaal". De emolie, die haar succes haar had gegeven, was levcél voor haar geweest na de bange spanning ,,of het al of niet zou lukken". Zij had zich slechts met moeite tusschen de gordijnen, toen het publiek haar zoo en thousiast terug had geroepen, staande kun nen houden en was later in haar kleedka mer in zwijm gevallen. Dit klinkt zeer ro mantisch; maar hel laat zich best verkla ren." Want het moet wel een zeer sterke gewaarwording voor haar zijn geweest, plotseling tot het besef le komen, dal een van haar harlcwenschen het Engelsche publiek met haar ras-echic tooneelgavcn tc boeien schitterend in vervulling was ge gaan. En zooals dat bij die warmhartige ar tiesten gaat, wilde zij terslond .van haar groote dankbaarheid getuigen door haar eerste gage van een weck in Engeland voor de blinden af le staan. De tcckcnen van haar succes bleven niet beperkt tot de open baarheid van den schouwburg. Zij heeft stapels brieven-gekregen van menschen uit het auditorium, die in geestdriftige bewoor dingen zijn gesteld en waarin haar wordt gevraagd niet naar Amerika te gaan (het geen lol haar voornemen schijnt tc brfioo- ren), maar het Engelsche publiek trouw le blijven. En na afloop van do voorstelling vindt zij groepen uit het publiek bij de loo- neeldeur, die om haar handlcekening vra gen. Ook is haar door de directie van den schouwburg, waar zij optreedt, reeds een langdurig en voordeelig contract aangebo den. Ik had, terwijl ik een klein uur op •het tooneel van His Majesty's vertoefde, ruim gelegenheid om waar le nemen dat zij ook bij haar collega's zeor bemind is. En in een mei forsche letters geschreven brief, dien zij in het portiek aan den ingang tot het tooneel had opgehangen, geluigde zij van haar dankbaarheid aan allen, die haar haar eerste verschijning op dit buiten- la ndsclie tooneel een succes hadden helpen maken. Een „leading lady" van een nieuw stuk ir» een Londcnschen schouwburg heeft het heel druk. Zij werd telkens weggeroepen om dit en dat le bespreken en om bij de piano, door een der kapelmeesters bespeeld, een nieuw lied in te studeeten, dat in den tekst van de operette moest worden ingelascht. Ik heb haar van harte met haar succes geluk gcwenschl cn mijn lezers zullen cr zich evenzeer over verheugen.. In wetenschap, in bloemen, in schilderijen, aardewerk en oude tegels is de naam van Nederland hier stevig gevestigd. Dat er ook talent in ons volk schuil ging. dat de tooneöl-muze in haar lichte stemmingen alle eer kon aandoen, wist men hier zeker niet Beppie de Vries heeft het den Londenaars kunnen bijbren gen. Zij heeft als zoodanig een charmante boodschap naar Londen overgebracht; en zij heeft het op bekoorlijke wijze gedaan. Ziekte- en Ongevallenwet. Onze verzekeringswetgeving is eern sa menstel van. wetgevingen, die onderling m hoofdzaken van elkaar afwijken cn in de uitvoering der onderdeden heersebt geen «onheid. Het gevolg is, dat hot geheel der verzekeringen onoverziohtolijk is en dat de uitvoering duurder en bezwaarlijker is dan zij behoorde te zijn. Herziening met de bedoeling om tot meer eenheid te komen is daarom noodig. Hot ontwerp.Ziekte- en Ongevallenwet 1925 tracht dat doel te be naderen. Reeds vóór ongeveer een jaar heeft de „Minister als grondbeginselen aangegeven: lo. dat de sociale verzekering als verplichte verzekering de arbeiders betreft, maar dat ook andoren kunnen deelnemen uit vrijen wil2o. dat de overheid zrioh moet beper ken tot het stellen van dwingende rege len, het'houden van toezicht, het geven van leiding en het aanwijzen van aanvu- lende organen voor de uitvoering, voor zoover die naast de organen uit de maat schappij noodig blijken. Bij diezelfde gelegenheid (8 April 19-24) heeft de Minister van Arbeid de hoofd stukken genoemd, die hij in een toekomstig wetsontwerp wilds uitweide©*. De Ziekteverzekering, die nu aan de On gevallenverzekering zal worden gekoppeld, wordt een verplichte verzekering. Uit een ingesteld onderzoek is gebleken, dat welis waar een vrij groot aantal arbeiders, in geval van ziekte, ziekengeld van den werkl gevcv ontvangen, maar dat was ten hoog ste 50 pCt. van het loon en dan voor ten hoogste 13 weken, wat de Minister te wei nig en van tc korten duur acht. Ook hebben een zeer groot aantal nog geen recht op ziekengeld cn bij hen, die in het gunstigste geval verkecren, is eigenlijk meer sprake van welwillendheid dan van rechtge waarborgd is de uitkeering niet. De voor gestelde wet zal het voor de besten onder de werkgevers niet duurder of lastiger ma ken, als de verplichte verzekering wordt ingevoerd. Door regeling der Ziekteverzekering moest ook de Ongevallenverzekering gewij zigd worden; jaarlijks komen ongeveer 95.000 kleine ongevallen voor, verreweg het meerendeel van alle, die nu op om slachtige wijze worden behandeld cn voort aan als ziektegeval kunnen worden aan gemerkt. Dat zal dit voordeel opleveren, dat dan niet behoeft tc worden uitgemaakt of de ongeschiktheid tot' werken al of niet het gevolg is van een ongeval in den zin der wet en dat dus de administratiekosten der Ongevallenverczekering zullen dalen. Hier volgen nu de hoofdlijnen van het wetsontwerp. Allen, die in loondienst arbeid vcrrioii- ten, vallen onder de verplichte Ziekte- en Ongevallenverzekering. Het dagloon, waar naar bij ziekte of ongeval geldelijke scha deloosstclling wordt toegekend, is gebon den aan een maximum van acht gulden; waarop alleen de bemanningen van zee schepen een uitzondering maken. De aard van den arbeid heeft geen invloed op de verzekering, evenmin als de aard van den werkgever. Huiselijke diensten vallen etr dus onder, maar ook arbeiders in dienst van lijk, provincie en gemeente, voor zoo ver deze lichamen niet bij verordening of reglement een voldoende regeling hebbeu getroffen. Omdat dc arbeider in loondienst is, is hij verzekerdaangifte is dus niet noodigde Ziekteverzekering heeft een collectief ka rakter. Dc verzekering zal worden uitgevoerd door bedrijfsverconigingen, opgericht door samenwevking van werkgevorsveveenigin- gen en arbeidersvcrconigingen. Voorloopig zullen ook nog werkgcversvoreenlgingen als bedrijfsvereeniging worden toegelaten, maai- dan zal aan zekere voorwaarden voor het bestuur moeten worden voldaan. Schei ding, ten opzichte van het risico, van Ziek te- en Ongevallenverzekering wordt niet toegelaten. Buiten de bedrijfsvcrceniging treden als aanvullende organen op de Rijksverze keringsbank en de Baden van Arbeiddo eerste draagt het risico der Ongevallenver zekering, dc iaatsten dat der Ziekteverze kering. Dc kosten der verzekering worden gedra gen door de werkgevers. Zijn deze geen lid van een bedrijfsvcrceniging, dan zullen zij volgens door hen in.te dienon loonlijs ten de verschuldigde premies hebben te voldoen in den vorm van een nader t© be palen percentage van de uitbetaalde loo- nen. Dc bepalingen omtrent uitkcerlngen en schadeloosstellingen komen vrijwel over een met die van de geldende Ziektewet cn Ongevallenwet. Door het collectief karakter van de wet vervalt de boekhouding van dc afzonder lijke verzekeringen, welke geschat worden o-p 1.3 a 1.5 millioen. Aangifte en regiatree- ring van dienstverwisseling is dan niet noo dig, wat tot besparing loidt. De werkgo- vers betalen hun premie voor beide verze keringen volgens dezelfde loonlijsten. Aan het collectieve stelsel zijn ook be zwaren verbonden, maar die zijn van min der gewichtdie betreffen allereerst de losse arbeiders. Dezen tullen nog recht op ziekengeld hebben, wanneer de ziekte zioh openbaar binnen acht dagen na het ein digen der dienstbetrekking of liever als hij binnen een week ongeschikt wordt tot wer- ken wegens ziekte. Over 's mans aanspraak op ziekengeld wordt beslist door dc plaat selijke verzekeringsorganen, maar de kos ten der uitkeering worden omgeslagen over alle risioodragers te zamen. De bedrijfsvereeniging is belast met de uitvoering van de verplichte Ziekte- en On gevallenverzekering van de arbeiders, in dienst van de bij de bedrijfsvereeniging aangesloton werkgevers. Zij bepaalt zelf den omvang van haar gebied. Een groote bedrijfsvereeniging kan zich in pl«u«elijke afdeel ingeti splitsen, zooals dat o.a. bij de Land- en Tuinbouwongevallenvcrzekering is voorgekomen. Op deze wijze kan al te eterke centralisatie vermedeh worden, nu aan de afdeelingcn de bevoegdheid kan worden verleend om bepaalde aangelegen heden af te doen, terwijl belangrijke zaken aan het Centraal BeBtuur ter afdoening kunnen worden gelaten. Echter zal het aantal bedrijfsvereenigin- gen niet grenzenlooa zijn. Om erkend tc worden moet door de gezamenlijk aange sloten werkgevers een minimum loonbedrag worden uitgekeerd; zij mag niet al te klein zijn, omdat anders allicht de administratie op te lossen grondslag zou worden ge voerd. Het aanvankelijk voornemen is, het minimum loonbedrag te stellen op 25 mil lioen gulden; dat lijkt veel, niaar het to taal loonbedrag zal ongeveer dc anderhalf milliard naderen en bij de Land- en Tuin- bouwongevallen vei zekering is het mini- mun loonbedrag voor een bediijfsvereeni- ging bepaald op 71 millioen gulden. De bestaande ziekenkassen zullen niet maar ongehinderd lnar bemoeiingen kun nen voortzetten. Zulk een kas kan zich echter aansluit** bij eon bedrijisvercer.i- ging en belast blijven met liet toekennen en uitkeeren van ziekengeld. Dc meeste ziekenkassen zullen zoo in stand kunnen blijven cn de volle som van het ziekengeld van den werkgever ontvangen moet, ech ter een eukclc verdwijnen, dan valt zij ten offer aan de pogingen om dc verzekering goedkuoper en eenvoudiger uit te voeren. Nu blijft nog de kans over, dat sommige werkgevers weigeren zicli bij een bedrijfs vereeniging aan te sluiten. Ten behoeve van dezen moeten dan de R.V.B, en de Raden van Arbeid het werk doen, maar als het gekozen stelsel wat gelukt, is het tc voorzien, dat de vcrzekeringaportefcuillei van deze instellingen van gerinifen omvang zullen zijn en dat dus do kosten niet ge dekt zullen worden. Mogelijke kosten zul len dan gedekt moeten worden door de be drijfsverenigingen (art. 147). Wat de kosten aangaat, rekent de Regce- ring, dal een premie van 2 procent van het uitbetaalde loon voldoende zal zijn om de kosten der Ziekteverzekering cn de admi nistratiekosten tc dekken. Hierbij moet op gemerkt worden, dat dit geen geheel nieuwe kosten zijn, omdat nu reeds G00 000 arbei ders bij ziekte uitkeering genieten. Ten slotte nog enkele opmerkingen cn be palingen: Behoudens een enkele uitzondering (art. 1G) moet de bedrijfsvereeniging aan de Bank een pand geven als zekerheidstelling. De erkenning van een bedrijfsvereeniging worlt ingetrokken, wanneer zij winst be oogt. Het toezicht op te bedrijfssvcrcenigingen wordt uitgeoefend door den Baad van Toe zicht van 912 of 15 leden builen den voor zitter; één derde wordt benoemd uit een voordracht van werkgeversvereemgingen; een ander doel uit een voordracht van urerk- nemersvereenigingen. De bedrijven worden ingedeeld in gevaren- klassen. Het is den werkgever verboden de voor zijn rekening komende kosten af te houden van bet loon. Het ziekengeld en de renten zijn niet valbaar voor vervreemding, verpanding, be- lcenrng, executoriaal- of faillissementsbe slag tot een bedrag van acht gulden. De werkgever, die gemoedsbezwaren heeft legen de verzekeringen, kan daarvan met iu-aclil-neming van le stellen regelen wor den vrijgesteld. Zwangerschap cn bevalling worden met ziekte gelijkgesteld. rersonen, die gedurende twee maanden in loondienst zijn gcwce=t, blijven verze kerd gedurende een maand, wanneer zij on vrijwillig werkloos worden; dit geldt ook voor staking cn uitsluiting. Ilot ziekengeld bedraagt 70 procent van liet dagloon van den verzekerde; het wordt uitgekeerd van den derden dag der onge schiktheid lot werken gedurende ten hoogste 2G weken; de Zondagen lellen niet mee. Het ziekengeld kan verminderd worden in verhouding lot de verminderde geschikt heid om le werken-, als de ongeschiktheid een gevolg is van een ongeval duurt de uit keering ten hoogste zes weken. De voornaamste bepalingen hebben wij hiermee aangegeven. Natuurlijk bevatten de 175 artikelen van difc wetsontwerp veel meer, dan wij in onze beperkte ruimle kon den opnemen zelfs bij do door ons loege- pasle bekorting. Menig nicl-aangeroerd ar tikel is echter van zuiver adminislralicvcn aard. Alphen. Gistermiddag geraakte liet 6- jar'ig zoonfje van Dc K., uit de Zaalberg- straat, in een onbewaakt oogenblik tc water. De 12-jarige W., die het ongeval zag, 9prong in de 9loot en wist zoodoende het ventje op den kant te brengen. Het kind was roed< be. wusleloos, doch een tweelal dodelijk ont boden geneeshecren slaagden er in de le vensgeesten weer op le wekkpn. Bodegraven. Door den architect Dn. Scheer werd in hotel Van llaaftcn aanbe steed het bouwen van een zecpfabriok ten behoeve van den heer J. S. van Dam te Zwommerdarn, op een terrein aan de Noord zijde alhier. Laagste inschrijvers werden voor massa A. Voordouw tc'Zwammerdam voor f 12.820, en voor metselwerk de heer Rietveld te Sluipwijk voor f 1396; timmer werk de heer Van Geest te Zwammerdain voor f3950; schilderwerk de lieer Rietveld te Sluipwijk voor f780-, smidswerk W. Bos te Bodegraven voor f G82; loodgieters werk f 1732 fa Gebr. Lok te Bodegraven. Hel is wel vreemd, dat voor massa en voor tim mer- cn schilderwerk, waar toch veel B<>- degraalschc firma's hadden ingeschreven, vrcehide ambachtslieden de laagste inschrij vers waren. De heer A. van Buren le N'ieuwerbrug heeft bedankt voor lid van den gemeente raad. Zijn opvolger op de Chr.Histor. lijst is de lieer A. Verlooy. Neemt deze de be noeming aan. dan treedt met hem de eerste arbeider, in deze zittingsperiode, den raad binnen. In <le vergadering van de Chr. Oranje- vcTccniging, waar slechts 13 leden aanwe zig waren cn die onder leiding stond van dep heer P. M. Smit, werden de gewon© jaarverslagen gelezen en goedgekeurd. Tot bestuursleden werden gekozen de liccren \V. M. v. d. Bunl, J. Jongencel, Rn. van Muis winkel en T. Looy. Boskoop. Gislermorgen h."I een p.. fro- leumhandelaar alhier het ongeluk door het achteruit loopen van zijn paard met het ge- J-colc "pspan hij den banketbakker in de Dorpstraat, door de spiegelruit Ie rijden. Da kosten worden door de plaatselijke onder linge verzekering gedekt. Door de straatjeugd zijn van den h«*oc G v. d. II alhier ongeveer 120 palmplanten vernield. Tegen een 12-tal jongens zal voor deze verregaande baldadigheid proee«-vcr» baal worden opgemaakt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 9