BRIEVEN UIT BERLIJN.
Onder de Zuiderzon.
go BUITENL. WEEKOVERZICHT.
Dailechland geeft weer een
slechlen indruk de dood
van 't protocol van Geneve
en de gevolgen.
Wanneer in de Duitschc politiek niet
alles op rolletjes loopt, dan schijnt het wei
nig minder dan een chaos te worden. Dat
blijkt voor de zooveelste maal bij de presi-
dentskcuze zoowel als bij de crisis in Prui
sen.
Zou bij het stellen van candidaten voor
het rijkspresidentsohap, nadat dr. Simons
inmiddels tot waarnemend opvolger van
Ebert was aangewezen Ebert's nage
dachtenis kunnen de uitersten, tusschen
twee haakjes, nog altijd niet nalaten te
bezoedelen bij de diverse partijen meer
hebben voorgezeten dan het mooie gebaar,
voor zoover zij grootmoedig poogden dt-n
strijd le vermijden en een gemeenschappe-
lijken candidaat te vinden? We kunnen heb
bijkans niet aannemen, gezien het verloop
van zaken. Wanneer de ernstige wil had
voorgezeten, om het eens te worden, dan
zou dat lieusch niet zooveel moeite hebben
gekost. Maar o.i. ontbrak die wil ten eenen-
malc. Om diverse redenen, als partijbelang,
politieke winste enz. enz. het gansche voca
bularium der huidige politiek, in doorsnee
genomen kan men afdraaien. Alleen rechts
ia men georganiseerd en is men het eens.
Als rechtsch candidaat is aangewezen dr.
Jarres, burgemeester van Duisburg, minis
ter van binnenl. zaken in het kabinet-Marx,
lid der Duitsche Volkspartij. Waar rechts
voer'; c-en politiek van geleidelijkheid, om
wanneer do tijd rijp is, den grooten slag
te slaan, lijkt deze candidatuur zoo kwaad
niet. Met een volbloed monarchist, ook als
zoodanig naar buiten algemeen bekend, te
komen, war te riskant geworden, ook met
het oog op het buitenland Overigens do
grootste verdeeldheid, 't Begon al, doordat
de socialisten het noodig oordeelden ad
maiorem gloriam van Ebert een eigen can
didaat lo stellen, terwijl bet niet aan twij
fel onderhevig mag worden genoemd, dat
Ebert zelf zou hebben aangedrongen op hqt
gezamenlijk stellen door alle republikeinen
van een en denzelfdcn candidaat, zoo die
slechts zuiver republikeinsch was. Die can
didaat mag er overigens zijn het is Otto
Braun, de voormalige Pruisische premier.
Het Centrum besloot uit te komen met
Marx, d?n gewezen rijkskanselier. Waarop
de democraten, zeker bang, om te kiezen
tussehen Marx en Braun, niet beter wisten
te doen, dan zoowaar ook nog een eigen
candidaat tc k.'czen Wellicht gap.t dit laat
ste evenwel nog over. 't Zou een zegen
zijn.
Hoe het evenwel zij, liet laat zich aanzien
dat niet bij eerste stemming een candidaat
zal worden uitgepikt en Duitschland een
nieuwen president rijk zijn cn dat volgende
maand een herstemming noodig zal blijken.
Terwijl dat best te vermijden ware geweest
en heel wat beter indruk naar buiten zou
hebben gemaakt.
Juist kan Duitschland zulke goede indruk
ken uitstekend gebruiken, want de groote
vraagstukken van Europa, waarbij Duitsch
land zoo'n belaugvijkc rol speelt, al zou het
slechts zijn als lijdend voorwerp, komc-n
meer en meer naar voren. Het jongste Duit
sche aanbod inzake een veiligheidspact heeft
Engeland tot promotor, gelijk allerduide
lijkst is gebleken op do zitting van den
Volkenbondsraad te Genève bij de behan
deling van het protocol, naar die stad ge
naamd, destijds onder auspiciën van nie
mand minder dan Herriot en McDonald ge
sloten. Engeland heeft de vorige regeerin,s
volkomen gedesavoueerd en h§t protocol
totaal om hals gebracht. Geen twijfel is aan
het laatste meer over,'al zal van Franschc
en andere zijde nog wel kunstmatig de of-
Gciee'c btgrafenis worden uitgesteld. Do
druk der Engelschc Dominions is te zwaar
geweest, zh wilden cr niet aan en daarmee
Was het pleit beslecht Of het op zichzelf
genomen slecht is Wc twijfelen er aan,
want het protocol van Geneve moest prak
tisch toch beteekenen een verzekering van
den vrede geheel on den grondslag van den
vredo van Versailles, 't Was natuurlijk
heel mooi omkleed, zoodat b.v. Briand nu
hog een pracht-specch kon houden over dc
idealen, die het protocol zou kunnen helpen
verzekeren, maar in dc kern der zaak is het
hiet anders. En een veilig stellen van dien
Versailler-vrede betcckent o.j. allerminst
een contracteeren van den wcrkelijkeu
vrede, integendeel. Zonder wijzigingen Vn
dat vredesverdrag zien wij nimmer den
vrede gehandhaafd. Maar vertel dat eens
tut. frankrijk Toch sehiint daar een
glimp van het juiste inzicht door te drin
gen, want heel flauw begint men daar toch
©o in tc zien, dat Engeland hoogstens de
grenzen van Europa in het Westen wil ga
randeeren. nimmer in 't Oosten, Polen mag
lawaai maken gelijk het niet zuinig doet)
oF niet. Kan Frankrijk zich voldoende vei
lig voelen zonder garantie van Engeland,
al zit bet aan den Rijn? Ziedaar weer een
van die vragen, waarvan zooveel afhangt
cn die v.oo verschillend wordt beantwoord.
Officieel cn voor het eigen-ikOffi
cieel zegt Frankrijk natuurlijk van ja, wij
zend op de militaire vevbonden met polen
cn Tsiecho-Slowakije, maar voor het eigen-
ik Een vrnagteeken liikt ons alleszins ge
wettigd Inmiddels houdt het muurvast het
Rijnland bezet, cr geen twijfel meer over
latende bestaan, dat ontruiming alleen zal
plaats vinden na dc veiligheid te hebben
verkregen.
Of dat zelfs veel meer is dan het verdrag
van Versailles geeft, doet niet ter zake.
Dc wettelijke termen voor het bezet hou
den, zooals die moeten blijken als gevolg
van het met-ontruimen der Keulsche zone,
schiinan al zeer zwak te zijn. Nog nooit is
toch de si uier gelicht in hoeverre Duitsch
land nalatig is in de ontwapening. Bepaald
overtuigend zijn die nalatigheden dus wel
niet, anders behoefde het heusch niet zoo
lang te duren voor het rapport gepubliceerd
wordt.
Dc dood van het protocol van Gcnèvc zal
alle belanghebbenden dwingen om de aan
dacht tc bepalen op andere veilighcidsbe-
palingcn, die minder „ins Blaue hinein"
zijn gericht, meer op den begaanbaren
grond blijven van onze aarde cn minder
gericht zijn op het vcilig-stcllen van een
oorlogspartij uit den jongstcn wereldoorlog
alleen
Doch met dat al, Europa staat voor be
slissingen van de grootste moeilijkheden,
waarmee om zoo te zeggen, het wel en wee
van het gansohe werelddeel afhankelijk s,
hetgeen nog wel eens te veel over het Uoold
wordt gezien.
Momenteel mag nu o.i. verwacht worden
een nieuw overhoop halen van alles en nog
wat achter de schermen, waarbij naar bui
ten dan komt in dc actie, die van hooger-
hand zal worden aangegeven, de richting,
die ieder uit wil. Of het lukken zal die
richtingen tc doen samenvloeien
Affaires, schandalen en- dc ge
volgen ervan. Een tentoonstel
ling van politieke ophitsingsma
teriaal. Het etalagefeest.
Berlijn, eind Februari.
„Wie geht es ihnen?" ,,Dankc. es gehfc
mir unverwickelt gut!"
Dat is de nieuwste term voor de dugelijk-
sche begrpetingsdialoog in Berlijn. Ze be-
teeke.nt: het gaat me heel goed, want tot
nu toe ben ik, de hemelsehe heirscharen zij
dank, nog in geen van dc talloozc „affai
res" verwikkeld, die nu reeds weken lang
hier alle mensehen in een toestand van op
winding houden.
Wie dit zeggen kan, kan van geluk spre
ken, Want „verwickelfc sein" behoeft tegen
woordig in Berlijn niet te beteekenen, dat
men zelf do hand in een corruptie-, bedrog-
of omkooperij-geschiedenis gehad heeft
het is reeds voldoende een neef te bezitten,
die met een heer bevriend is, die eens met
een van dc helden van die schandalen in
een restauratic-wagcn gegeten heeft, om
gebrandmerkt te zijn.
Want dat is het atstootendste van de af
schuwelijkheden uit de inflaticperiode, die
thans aan het licht komen, dat zo haar slijk
over de gehccle Berlijnsche samenleving
verbreiden. Zeker, er zijn dingen voorge
komen, die men nu of nooit in Duitschland,
in Pruisen voor mogelijk had gehouden.
Hoogc ambtenaren hebben zich schuldig ge.
maakt aan lichtzinnigheden, die ten hemel
schreien. Duistere persoonlijkheden uit
Oost-Europa, die uit de algemccne verwar
ring voordeel trokken, hebben dc Overheid
van staat cn rijk door „deelname" aan hun
zonderlinge zaken, door vriendelijkheden,
uitnoodigingen op grooten schaal en voor
geschenken in geld plooibaar weten te ma
ken. Het is duidelijk, dat met ijzeren be
zems het vuil moet worden opgeveegd, dat
zich hier verzameld heeft, dat geen van de
betrokkenen de verdiende straf en dc nood
zakelijke openlijke vernedering ontgaan
mag. Maar «lit is niet dc oorzaak van dc
onverkwikkelijke, miserabele stemming, die
op het oogenblik in Berlijn hecrscht. Dc ont
hullingen cn het strenge onderzoek, dat er
het gevolg van is, zondc-n eigenlijk niets
meer behoeven te beteekenen dan een ge
nezingsproces, een reiniging van de atmos
feer. Onverdraaglijk wordt dc toestand ech
ter door het feit, dat iedereen aan het snuf
felen is gegaan, dat de politieke partijen in
ccn onbeteugeld fanatisme elkaar wedcr-
keerig de schuld ep do verantwoordelijkheid
van dezo teekencn van een morcele ont
reddering van de volksziel verwijten, dat
ieder aan zijn persoonlijke tegenstanders
zijn woede koelt, door te trachten ze in den
maalstroom mee te sleuren.
Nu eerst wordt jncn volkomen gewaar, hoe
donker de eerste vijf jaar na den oorlog voor
Duitschland geweest zijn. Vroeger geloofde
men, dat de demoralisatie, het ontketende
egoisme, de win- en genotzucht vooral de
onderste lagen aangetast hadden. De on
telbare inbraken, diefstallen, béroovingen,
doodslagen schenen dat tc bewijzen.
Nu eerst openbaart zich tot onze groote
ontzetting, dat de ziekte van de nationale
psyche algemeen was, dat ook do z.g. hooge-
re kringen er door aangestoken waren. Het
heeft alleen maar langer geduurd voor het
aan het licht gekomen is. Maar men kan
zeggenwij bevinden ons sinds het hci'stel
van de mark en het ophouden van dc mil-
liardenwaanzin op den weg naar een moree-
le genezing en even goed als het aantal in
braken en diefstallen in het jaar 1924 in ver
gelijking met dat van het vorige jaar ver
rassend sterk is afgenomen, is stellig het
peil van de eerlijkheid, betrouwbaarheid en
liet fatsoen in do burgerlijke kringen geste
gen. Dc onregelmatigheden en vergrijpen,
die nu ontdekt worden, behooren feitelijk
tot het verleden; ze hebben slechts histo
rische beteekenis cn belichten den afgrond,
waardoor wij Duitschcrs gegaan zijn.
Slechts de gcwcteulooze, geraffineerde en
onbeschaafde manier, waarop de nationa
listische tegenstanders van do republiek
deze gebeurtenissen van~~het verleden uit
buiten om den uit de puinhopen van 1918
verrezen nieuwen staat in miscrcdiet te
brengen, doet de gehccle zaak zoo schijnen,
alsof het huidige Duitschland, het Duitsch
land van de ontwakende zelftucht, een ware
poel des verderfs is, waarover men beter
doet niet te spreken. Zoo wordt in de oogen
van het buitenland de tegenwoordige situa
tie systematisch in een verkeerd daglicht
gesteld.
liet gevolg van deio tactiek is, dat de
toom van het openbare leven in Duitsch
land zoo onbehaaglijk, geprikkeld en ver
giftigd, als voordien nooit het geval ge
weest is. Dc oude Duitsche ondeugd van do
pnrtij-versplintering heeft nog nooit zulke
gevaarlijke triomfen gevierd. Zoo juist heeft
de „Hochschule für Politik" in Berlijn uit
haar verzamelingen een tentoonstelling van
politieke aanplakbiljetten, vlugschriften en
propagandablaadjes van de laatste Rijks
dagverkiezing in December, georganiseerd.
Als men ze bezoekt, voelt men de rillingen
over den rug loopen. Ontelbaar zijn de vui
ligheden cn lasteringen waarmee in dezen
verkiezingsstrijd de 1)uitseh-Nationalen en
Völkiscben hun politieke tegenstanders
overstroomd hebben. De wetenschappelijke
instelling, die deze verzameling aanlegde,
is ongetwijfeld geheel objectief te werk ge
gaan. De persoonlijkheden, die de „Hoch-
schul für Politik" leiden en er aan verbon
den zijn, staan voor het meerendeel dichter
bij de kringen, die in den keizertijd toon
aangevend waren. Maar uit de onpartijdig
heid, waarmee zc bij het rangschikken der
stukken te werk zijn gegaan, blijkt duide
lijk, dat de reactionnaireu, dc monarchisten
de onverbeterlijke aanhangers van de poli
tiek, die Duitschland naar het verderf ge
voerd heeft, klaarblijkelijk door de onbe
grensde middelen van de groot-industrie en
den groot grondbezitter ondersteund, niet
alleen in den omvang van den papiervloed,
die ze op 't volk loslieten, alle andere par
tijen verre overtroffen, maar voornamelijk
in de wijze waarop ze hun tegenstanders
aanvielen, hun mededingers verre achter
zich lieten. Deze tentoonstelling is een his
torisch document v,an den eersten rang.
De vreemdeling, die al deze dingen hoort,
zal wel denken, dat hij in een alleronbc-
haaglijkst milieu komt, als hij op het oogen
blik naar Berlijn zou reizen. Daarvan nu is
geen sprake. De waarheid van wat ik in
mijue Berlijnsche brieven sinds jaar en dag
verkondigd heb, treedt weer eens duidelijk
aan het licht: dat in het huidige Duitsch
land als het ware twee groepen leven,N-die
niets >met elkaar te doen hebben. De ecno
groep is die van het politieke tumult, van
't marktgeschreeuw. De andere groep ech
ter is 't arbeidende Duitschland, het werk
zame Berlijn, dat in den grond van de zaak
onbekommerd om al dit spektakel cn afzij
dig daarvan zijn weg gaat en met dezelfde
energie, waarmee het in het afgeloopen jaar
den wederopbouw van het handels- en cul
tuurleven in goede banen leidde, zijn taak
voortzet.
Hoe juist het is, ccn dergelijke scheiding
te maken, heeft men nog dezer dagen kun
nen constateeren. Dc Berlijnsche zaken n.I.
hebben ccn wedstrijd georganiseerd, die
juist in den tijd van de ergste politieke ver
warring en van de afschuwelijkste affaires
het straatleven tot ccn waar feest maakte,
ècn étalage-wedstrijd die een ongelooflijk
succes heeft gehad. Reeds voor den oorlog
ging de Berlijnsche koopman er prat op, dat
do étalages van on20 groote winkels en wa
renhuizen, wat smaak, uitstalkunst en ef
fectvollen opbouw betrofi, het wereld-re
cord hadden. De tijd van gebrek en ellende
bracht daarin wel eenige stagnatie. En
toen de slechtste jaren voorbij waren, was
de belangstelling meer op de naïve vreugde
gericht, waarmee men de lang ontbeerde
waren cn fabrikaten weer begroette, dan op
den eisch van artistieken smaak in de wijze
van uitstalling. Nu wil men den ouden roep
herwinnen. En om aan dezen wedstrijd, die
aangemoedigd meest werken, een bijzonde
ren prikkel te geven, vond een geestige kop
een parool uit, dat de mogelijkheid tot
hoogst origineele effecten in zich droeg. Dit
parool luidde: „Vroeger cn thans" dat
betcckent, dat iedere zaak een parallel
moest trekken tusschen waren of machines
uit het begin of het midden der vorige eeuw
en de producten uit den tegftnwoordigco
tijd.
Met een vurigen ijver wierpen zich de
winkeliers cn hun decorateurs op do inter-
ressante opgave. Ze bestudeerden in de bi
bliotheken oude platen van Berlijn uit de
Biedermeierzeit. Ze lazen oude beschrij
vingen. Ze trachten u'rt de musea cultuur
historische overblijfsels van den tijd, toen
Berlijn nog een kleine stad was, te leenen.
En zij kwamen tot een verrassend aantal
bekoorlijke oplossingen. Zoo zag men in een
groote hoekétalage van het warenhuis Wert-
heira twee wassen poppen in de modernste
toiletten, die een draaiende caroussel gade
sloegen, waarin vrouwenfiguren in costumes
uit de periode van 1810 tot 1860 voorbij
zwceftten. Zoo richtte een groote linnenzaak
een bescheiden slaapkamer uit den vroege-
ren tijd in, en daarnaast het luxuese slaap
vertrek van een dame van nu, dat pronkte
in kanten cn groene zijde. Zoo liet 'n groote
zijdenstoffenzaak op den voorgrond mo
derne stoffen van glinsterende bontheid
over postamenten vloeien, terwijl op den
achtergrond, door een gordijn van sluiers
daarvan gescheiden, stoffen van de soort,
waaraan onze grootmoeders de voorkeur ga
ven, zichtbaar werden als het ware als
droomden de moderne fabrikaten van de
beminnelijke voortbrengselen uit het meer
bespiegelende verleden. Andere zeilen jpet
behulp van werkelijke coulissen, door kuil-,
stenaars van naam beschilderd, scènes uit
den tijd van de torenkapsels cn de crinoli
nes ill elkaar, om daarnaast „le dernier
cri" van dc mode als tegenstelling te zetten.
Er is b.v. een oude Berlijnsche litographie,
betiteld: „Der Windstosz". Men ziet daarop
een schoone uit de veertiger jaren van dc
vorige eeuw, wier rok door een plotselinge
windvlaag op den hoek van ccn straat zeer
indiscreet in dc hoogte gewaaid wordt. Dit
beeld werd door 'n zaak voorgesteld met
behulp van comische, op gedurfd karika-,
turische wijze beschilderde kartonnen hui
zen en een levensgroots wasfiguur, in wier
Bïedermeierkleeding een, langs electrischea
weg veroorzaakten wind blies. De geweldi
ge massa rokken en onderrokken geraakte,
als op die lithographie, in de bedenkclijk-
stc wirwar.
In dc volgende étalage zien we een mo
derne „Windstosz" en kijk, de hoed van
de jongedame vloog wel-is-waar op een paal
van de electrische straatverlichting, maar
tegenover den nauwen rok was, de eveneens
kunstmatig veroorzaakte „storm machte
loos; hij fladderde alleen een beetje.
Een hoedenwinkel liet zelfs in verschil
lende afdeelingen statige heeren met gewelf
do cylinders verwonderd en glimlachend
naar de nieuwste modes kijken. Een delica
tessenzaak stelde hoogst comisch tussehen
modern toeberijde lekkernijen, een met
krulwerk rijkversierden sohotel (van wit vet
gemaakt) met een opeenstapeling van lek
kere dingen, zooals een Berlijnsche hof
leverancier, die zeventig jaar geleden opge
maakt zou hebben, tc midden van kleine
blauwe zakjes bonbons en dergelijk snoep
goed uit. Onuitputtelijk was men in het be
denken van grappige ideeën en vindingen.
De Berlijnsche straten konden de men-
schenmassa's niet verstuwen die deze uit
stallingen bewonderen wilden. De menschen
drongen zoo hevig, dat winkolbediendcn
en zelfs dck politie voor een geregeld komen
en gaan van de nieuwsgierigen zorgen moes
ten. Het publiek bewonderde den goeden
smaak van de exposities, verheugde zich
over de heerlijkheden van allerlei aard, die
er thans weer in Berlijn te koop zijn, men
verdroeg elkaar in de drukte uitstekend
en geen mensch dacht aan de onuitstaan
bare politici, die het er op aangelegd heb
ben, ons het leven te vergallen.
Dr. MAX OSBORN.
door TOM SCHILPEROORT.
IV.
Des Carnaval's nabetrachting.
En nu zijn ze alweer voorbijces
jours de föteSnel als het leven zelve,
vlieten ook de dagen van vreugde, cn we
zien erop terug als op een verschietend
droombeeld, een fata morgana van zorge
loosheid en vroolijke gehumeurdheid, waar
tegen de zwarlgalligsten het afleggen moes
ten, en de nuchterste nurks geen weerstand
te bieden had.... En zoo leek het, of heel
de nuchtere wereld, waarin we leven, die
korte poos, een paar duim van* den grond
gelicht was, en soms wel méér, en
alles zich op vleugelen le bewegen scheen.
Pluvius had zich ook ten langen leste
„ontfermd over ons en onze koude geste"
cn toen eindelijk het zonnetje zich weer
gelden liet, zijn overal tegelijkertijd te
Nice, le Menton en le Cannes, Z M. Vorst
Carnaval, mitsgaders» Mevrouw, feestelijk
ingehaald en hebben de fameuse echtelie
den ook overal tegelijkertijd hun ommegan
gen door dc verschillende sleden gemaakt.
En hoewel natuurlijk deze thans overal den
zelfden dag plaats hebbende feesten, cenigs-
zins afbreuk hebben gedaan aan icdel* feest
op zichzelvc, is er toch braaf pret gemaakt
en heeft Z. M. er niets van zijn luister bij
ingeboet
Natuurlijk ligt onze tuin nog met plasjes,
kleurige confetti, en komen de kleine pa
pieren rondseltjcs uit de onmogelijkste
schuilhoeken des menschelijkcn gewaads
op de meest onwaarschijnlijke oogenbükken
ook nu nog te voorschijn Zijn ze ondanks
dc nauwgezetste schoonmaak niet volkomen
te verdrijven van de straat, waar ze in de
geulen nog drijven, ook al regende het al
weer sinds een dag of drie en vindt je ze
nog steeds terug, als een obsessie, bij iedere
wat dieper doorgezette poging, iels op te
duiken uit een zak van een jas of een
mantel, waarin ze, als stille getuigen van
het kleurige festijn, te wachten liggen om
als tastbare herinneringen van het feest
.weer voor den dag te komen, soms weken
nadien En dan denk je weer direct aan
die prachtige picrrelte in zwart cn groen,
die zoo sportief en handig combatleerde. dat
alle aanvallers het veld/noesten ruimen, en
wier donkere oogen achter het masker glin-
terden van genoegen, of aan dat andere stei,
de harlekijn met z'n kat, die in een boom
geklommen waren, om vandaar uit alle
voorbijgaanden met con fell i te bestoken,
maar die eenmaal tot middelpunt gekozen
van serpen tine werpsters en werpers, wel
dra als in een kooi van gekleurde papieren
linten verstrikt zaten, toen eerst de harle
kijn, in z'n rood en groen gestreept baadje,
en daarna de katdie sierlijke beenen
bleetf te hebben, die niet onwaarschijnlijk
een vrouw toebehoorden, rrrrrrrutsch uit
den boom gleden, dwars door de serpentine-
kooi heen, waarin zij verstrikt zalen en in
een oogenblik verdwenen in de bonte, war
relende menigte, die op de slraalvloer, in
een kleurig mozaïk herschapen, rond de lang
zaam voorlwaggelende reuzengevaarlen op
de wagens, den confetli-veldslag voort
zette
En heel die kluwe dollende en gekschcc-
rende menigte, rond de wagens, vanwaar
boven de reuzen poppen glimlachend, zij
het wat verstard in hun glimlach neerzien,
woelt door de versierde straten, onder de
lonen van de grappige mineurtonen van de
bigophones (ëen soort mirlitons van reuzen
afmetingen, in allerlei groteske vormen van
vruchten of planten), die een enlrain aan
het geheel geven, dat jc voelen moet, om-
het te kunnen vatten Meer als ko
permuziek, geeft de persoonlijke gang, die
erin zit, hel rhythme leven! Leven, dat zich
uit in dans en zang, wassend van uur tot
uur.
De Carnavalsprel wordt bij hunnen regel-
raaügen ommegang door het vaste straten-
vierkant, oenige malen na elkander, gelijk
een lawine, die telken keer. dat ze de ronde
gang voltooit, wint aan jolijt! Wie
de eerste keer nog niet meedoet, is de twee
de maal toch zeker aangetast door de pret.
Wie de eerste maal de aardige colombine
mist, die hij juist had willen smijten, vindt
haar bij den tweeden ommegang wel, en
wie de tweede maal dacht, dat hij er alles
van gezien, had en toch nog even wachten
bleef, vond de derde maal er weer zulke
grappige dingen te aanschouwen, of kreeg
zoo'n heel andere kijk op de vele verschil
lende details der Carnavalswagens, dat hij
toch nog even ook den vierden m$al af
wachten bleef, en dan ook weldra even
reddeloos verloren was in de feeststemming
als de restl
Want de details van de verschillende wa
gens loonen de moeite van 't nader beschou
wen. Plaatselijke kwesties worden er vaak
hij gechargeerd, gewoonten vap het volk
WQrden er op geparodieerd wat door al
len naar waarde wordt genoten 1 en soms
ook gelijk de sprookjes-wagen te Nice, of de
wagen van „Tous-les-Sporls" te Menton,
biedt het geheel artistieke kwaliteiten, welke
men niet te onderschatten dient en die de
aandacht waard zijn. Op de sprookjeswagen
trok de Gelaarsde Kat dc koels van Assche*
poes, en zat Klein Duimpje achterop, ter
wijl de Reus cr af rolde en onder deze bes
drijven beroofd werd van z'n Zevenmijls-
laarztyn De Blauwe Reiger vloog den'
stoet ^oruit, terwijl Roodkapje op een reu
zen pompoen gezeten, voorop <Je koets zat.
Zelfs kijkt nog ergens de I'rins van de
Schoone Slaapster om den hoek cn ook de
Wolf ontbreekt niet.
Iets anders heeft men cr in Cannes op'
gevondeD. Cannes geeft graag den artistie
ken loon aan de Rivièra aan, en men wil
er graag iels bijzonders hebben. Zoo kwam
cr ditmaal een Japansch Carnaval, dat, lijkt
me, met de tradities wel niet geheel en al
overeen te brengen is, maar op zichzelf uit
een. oogpunt van smaak aan hooge eischen
voldeed. En, in den sleur der feesten een
nieuwe noot bracht 1 Prins Carnaval
en Mevrouw waren beiden Mongolen van
kwaliteit, en pagodes, kersenbloesem, moes-.
me's, danseressen van Annam, Annamielen
en Siameezen zelfs, ontbraken niet op het
appèl, evenmin als rickshaws, of Chincesche
zeeroovers. liet was een Oostersch mix tuin
compositum, van vaak zeer geslaagde har
monie, maar waaraan het luimige, het oud-
bollige, het door-en-door-zolle van de vroe
gere creaties, gelijk die r.og thans te Nice
en lo Menton aanwezig waren, ontbrak....
Het was een gecostumcerde optocht van
waarde, waaraan de poppen met de groote
hoofden, de bizarre afmetingen nog wel de
band met de vroegere opvattingen van Car
navalsvieringen voelen liet, maar waar het
essenlioel-gekke teloor was gegaan voor een
goed deel.
Natuurlijk waren cr 's avonds luisterrijke
feesten in de Opera cn het Casino Munici
pal, waar de Redoutes plaats hadden en de
vegliones. Dat zijn de gecostumeerde carna
valsfeesten, waar eensdeels een dracht in
een voorgeschreven kleur met ornamentatie
moei worden gelrozen, bijvoorbeeld: redoute
„cerise et argent", of veglione „Louis XV",
waar andersdeels een zeker tijdperk ten
grondslag aan het gcheelc feest ligt. En
natuurlijk «alleen costumes worden toege
staan, die aan deze voorschriften beant
woorden. Wat een luister zoo'n redoute „ce
rise et argent" biedt, den schillerenden aan
blik-van een dergelijk dansfestijn in het
Casino le Nice bijvoorbeeld, waar natuur
lijk dc schitterend':le, daarvoor bepaaldelijk
vervaardigde cos! unies te zien komen, en
voorwaar 'meestal met daarbij behoorenden
inhoud! grenst aan het feëerieke. Meer
fantasie levert nog ren feest als het ge
noemde „Louis XV" op, waar natuurlijk
een heel tijdperk met z'n kunst en geschie
denis, z'n litteratuur en z'n tradities stof
biedt lot de illustratie van de in hetzelfde
tijdperk gestoffeerde Opera-interieur
Lange guirlandes, velums van mousseline,
met slingers van goud cn rose rozen, hebben
bet interieur in stijl met do bezoekers ge
tracht. Langs de trapleuningen slingeren
zich bloemslingers rond de statige candela-
bres, welke ditmaal van kleurige kappen
voorzien zijn, eveneens *met rozen be
slikt Binnen zijn de loges allen in
bloemenlijsten ^ezetEn gepoederde mar
kiezin netjes, coquette herderin* cljes. heel de
wereld, levend op de schilderijen van Wal-
leau, Greuze of Fragonard, (die, zooals men
weet, uit deze streek, te Grasse, geboortig
was), lijkt hier uil de-verstijving der voor
stellingen tot leven gewektDe kleuren
van een Embarquemcnt pour Cylhère, van
een idyllische woudscène, van de verfijnde
inferieurs van hel eind der 13de eeuw. we
vinden ze hier terug In het midden in
een sierlijke bebloemde kool zit de vlinde-
rige Colinefle opgesloten, wegens liefde-
schennis en rond haar dichterlijke gevan
genis, waarboven de duiven fladderen of
rusten op de hoéken, zwermt een stoet aan
bidders, en dansen een rij Cupidotjes een
farandole De duizenden gloeilampjes,
dio een gouden glans over alles vallen doen,
half verborgen in bloemenslingers en rozet-
ranken. Gepoederde pruiken, waardig ge
dragen, omringen de draagkoets, waarin plot^
seling Lcdcwiik de XV, de „Roi-Gentil'\
wordt rondgedragen, gevolgd door die van
Madame la Pompadour!
Dan verwringt langzamerhand het deftige'
feest in een Carnavalsfarce. De statige me
nuetten neigen steeds meer naar de mo
derne dansen, dc gavottes worden steeds
sterker foxtrotts, de pavanes krijgen shimmy-
accenten! En als de Roi-Gentil, met
z'n" voorname vriendin het feest verlaten,
dreunt de zaal hem "het refrein van Car
naval achterna!
En terwijl in dc vele aangelegde rozen-
boschjcs, de hoeken der prieelen den geest
van het Lode wijk XV-tijdperk vaardig
wordt over de feestenden, scandeert de Jazz
band dc eerste openlijke shimmy of
mineurt de Hawaii-fluit de liefdesmelodieën
van het maanlichte Honolulu
De feestmaand is (hans geëindigd
Nog een paar bloemgevechlen krijgen we en
een paar voorjaarsfeesten, maar 'de winter
pret heeft afgedaan, En om dit goed duide
lijk te maken, heeft de zon heden z'n fees
telijke intrede gehouden. En genieten we
voor hel eerst weer sinds drie weken de
eerste lekkere, waarlijk lente-warme dag.
Over de vlakke zee, waar even een briesje
rimpelt, glijden de blanke zeilen gelijk
meeuwenwieken, een reeks zeiljachten, want
gisteren zijn de internationale zeilwedstrij
den voor kleine zeiljachten begonnen. Leng-
ten: 8 M., G M., Slh en 61/* M., over de 10
en 7 mijl. De deelnemers zijn Italianen,
Franschen en een paar Engelschen. Maan
dag was het stormweer en schitterend sneden
d'' jachten, bijna niet geieefd, over de groen
blauwe breeddeinendc golfvlakte Van
daag is liet daarbij vergeleken een spele
vaart
Maar deze haast zomersche keer van het
weer, die blanke zeilen légen het blauwe
water cn de wat vleiende wind om ons hoofd,
in een slovend zonnetje, doet ons opeens
weer den vollen aandacht wijden aan den
naderenden zomer. Doet ons ineens den win
ter totaal vergeten en mèt hem, alle 1 arbij
behoorende vermaken, als Carnavals *eglio-
nes of redoutes
En die ons nu plotseling al heel laaf gé-
leden schijnen!
While summer comes! j.
