I i De Internationale Voorjaarsbloemen tentoonstelling te Heemstede. ïjjgl De Terugkeer van Klompvoet. No. 19941 LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 13 Maart Derde Blad. Anno 1925. Hel vijftig-jarig bestaan van de vereeniging „Onderling Hulpbetoon" te Hazerswoude. FEUILLETON. (Zie do fotopagina). (Van onzen eigen Verslaggever). Voorjaars bloemententoonstelling a, bittere ironie: in dichte vlokken sloeg de sneeuw ons gistermorgen, voortgezweept door een scherpen, snijdenden vrieswind, in het gelaat. Edoch, achteraf beschouwd hebben wij geen oogenblik spijt gehad den sneeuwstorm getrotseerd te hebben, daarliet doel van onze reis, de bezichtig 1% van de int* rnationale bloeme..tentoon telling, on- zo verwachtingen, d.e toch reeds v.ij boog gesponnen waren, verro overtroffen heeft. Doch laten wij niet op de zaak vooruit- loopen, maar den lezers c-en geregeld ver slag van onze bevindingen trachten te govenI Het zij ons echter vergund hieraan een kleine, zakelijke beschouwing te laten vooraf gaan. Zooals velen zich wellicht zulien herinne ren, werden reeds in 1921 door het bestuur der Algemeene Vereen.g.ng voor Bloemen cultuur, te Haarlem, pogingen in het we.k gesteld, om te komen tot een in ernationalo tentoonstelling, aie alle voorafgegane expo sities op dit gebied in de scnaduw zon stellen. Hiervoor was echter geld noodig. veer geld zelfs; men wendde zich tot de Regeering, en ziet, deze was bereid een waarborgsom te storten van f50.00j. Echter waren toentertijd de internationale verhoudingen nog niet zoo goed, dat kon worden overgegaan tot de werkelijk- orga nisatie. In 1925 eerst is het zoo ver gekomen; in verband met den minder gunstigen financieelen toestand van het land, meende het'bestnur echter op de destijds toegezegde waarborgsubsiciie geen aanspraak te moéten doen geiden cn slaagde het cr zelfs zoo waar in uit oigen boezem oen fonds tc stichten van f 105.000, waarmede alles vol doende gedekt kon worden geacht. Ziet, zoo iets getuigt van ondernenvngs- geest, c-en specifiek Hollandsche eigtnsch. p. die gelukkig nog niet geheel u.tgoatorven blijkt te zijn. Een woord van lof aan de gemeente Heemstede is hier zeker ook wel op zijn plaats, daar deze, behalve dat zjj het terrein beschikbaar stelde, ook nog zorg droeg voor den aanleg van gas, water en electriscb licht, alsmede de paden liet bestraten met keurige tegels. De geheelo onderneming draagt geens zins het karakter van winstbejag, doch is eigenlijk een me?r idoëelo onderneming. Hoewel dc opzet fut dit groatsche lïloe- menfestijn bins twee ton heeft gekost, heelt het bestuur gemeend, de deelnemers geen ïnieggeld te inooton laten beta.en an ook den toegangsprijs zoo lang mogelijk te stellen. Er wordt echter een c-norme drukte ver wacht; men sprak zelfs van 300.050 be zoekers, Sic er zouden moeten komen. Zoowel in binnen- als buitenland is een intensieve propaganda gevoerd, die echter niet nalaten zal resultaten af te werpen. Vrees voor natte voeten behoeft men geenszins te koesteren, daar alle paden ont-snèeuwd zgn. Vcrmakoljjkholan bevat liet terrein eahter niet, zoodat zij, die er i leuter heengaan om er feest te vieren, b..ter j thuis kunnen blijven. Voor don natuurlief- hebber is er evenwel des te meer te ge nieten. Het gezamenlijke tentoonstellingsterrein beslaat een totaal-oppervlak van liefst 16 Hectare, iehooronde tot het [andgoei „Groa- j nendaai''. Hieruit volgt dus oamiJdellgk, dat een wandeling door de schitterend aange- legde parken van de perminonte volleg.onus- tentoonstelling, welke tot 21 Hoi duurt, I minstens een ge uron in beslag neemt. In totaal zitten er 2'/e ii 3 millioen hollen in j in den grond, zoodat in den bloeitijd het er voorzeker aan ltlour en géur niet zal 1 ontbreken. Door de sneeuwlaag, die alles als een wit kleed bedekte, viel bet ons lastig do I diverse tuinen te bezieht'gen, doch de Ijjnen, 1 zooals zjj door de sneeuw waren aangegeven, hielden zeer zeker oen belofte in van het geen onder dezen dekmantel lag verscholen. Behalve do verschillende bolgewassen, biedt de p.rmanente voltegrondstentoorstellingeen groote verscheidcnhe.d van heester, tixussen, heel fraaie rotsparken, coniferen, knol- en wortelgewassen, buxusscn, rhodondendrons, vruchtDoomon, tuinvazen en-bee!den, enz. te bewonderen. Kortom alles is ingericht cn aangelegd met een smaak, welke den tuinarchitect, den beer T. F. Tersteeg, uit Ni-a den, alle eer aandoet. In het hoofdgebouw, onder architectuur van den heer il. Korringi, uit Heemst de. vinder, de tjjticUjke tentoonstellingen onder dak. Deze zijn do volgende: 13—22 Maart: Vervroegde fccllengewassen en planten: Lb MaartApril: Voo.-jaarskeoring d r Kin, Ned. Mg. van Tuinbouw- en Plantkunde; 11—19 April: Groote Paazchtooustclling; 2t April3 Mei: Belgische floralën; 610 Mei: Bloemschik- cn sierkunst; Ij2i Me:: ir.teinationalo bloemententoonstelling. Treden wjj eindelek het g.beuw binnen,- dan komt ons een bloemengeur tegemoet, 7.66 overwcluigend sterk, dat men er in het eerst als het ware door bodwelmd wordt. In scherpe tegenstelling met de wintersche koude buiten, is hier de aangename warme temperatuur, die er heerscht. Wij kunnen ons dezen overgang van wintersche plai.t n- looshsid in woelderigen bloementu.n niet anders voorstellen, dan oen eenzame be woner van de Alaska-ijsvelden, die zich ten gevolge van een aardschok of wat dan ook, plotseling verplaatst ziet naar de tropische gewes ten. Zijn wg ten slotte weer uit onze be dwelming ontwaakt, dan pas "dringt het tot oas door wat een sohat van bloemenweelde dit gebouw inhoudt Dit zelfs maar trachten te beschrijven, lijkt ons bijna een profanite.it toe; men moet het bepaald gezien hebben om h.ervan te kunner. genieten, doch wij gelooven, dat een man als Nurks, om nu maar in den omtrek te blijven, zich geweld zeu moeten aandoen om niet in luide bewoordingen uiting te geven aan zjjn gevoelens van schoon- heiiiszin bij het aanschouwen van deze Flora- kinderen. Doch wij bomerken, dat ook wij ons door dier. overwoidlg.-ndun indruk hebben laten overmeesteren cn widen dus een aanvang maken mat do vermelding der verschillende inzendingen, welks snot die van Ue per manente tentoonstellingen 410 b^liagvin Allereerst zij ezhteu- nog vermeid, dat de aangename, koesterende wa.in.e teweeg gebraent wordt door een verwarmingstoestel, geoeel belangloos beschikbaar gesteld door de Technische- Maatschappij Heringa Wullrrich, te Haarlem. Door dit toestel wordt de zaal geheel gevuld met warme lucht, die weer afgevoerd wo.dt door vent.!a.or.n, die geen tocht veroorzaken. Hierdoor kan bij elke temperatuur, do warmtegraad in het gebouw, met het oog op de bloeman, con- stand op 45 gr. Fahrenheit woiden gehouden. De firma Bier cn Ankersmit, te Melle, bij (tent, heeft ingezonden een collectie clivia's, schitterendo orchidean en azalea's; de firma Gebrs. Nijssen, te Santpoort, een groote hoevcelhoid vervroegde Darwin- en Breedertulpcn. Do kweeker W. Warmennovcn Zonen, te Hillegom, zijn tegenwoordig mat een heel goede inzending Amaryllis of Hvppeastrums; door een speciale cultuur is men er in geslaagd aan dcro bloem een staanden stengel te gsven, terwijl in plaats van twee, zooals vroeger, thans vier fraaie bloemen aan één tros prijken. De inzending van Gebrs. Egjiak, te Voor schoten trekt algemeen de aandacht door oen schitterende mand met dubbele vroege tulpen, de z.g.n. Orange Globe. Ook andere vervroegde tulpen vinden wij hier nog, ter wijl ook lelietjes-van-dalen (Hollmdsch en Duilsch ras) bun lieflijken geur verspreiden. Eldera in bot gebouw vinden wjj nog een fraaie groep nieuwe narcissen van denzelfdea inzender. Een heel groote inzending vormt die v.an do afdeelingen O. orveoa en Bloemendaal van do A!g. Ver. voor Bloembollencultuur. Me.r dan 120 van de beste soorten, leaamen 4000 hyaennhen ver tegenwoordige:: hi ar op waar lijk schitterendo wijze deze bloem. Do Itollen werden allo door do leden dier afdeelingen vrijwillig afgestaan. Eoi. tweeuo collectieve inzending is die van de afdeeiing Aalsmeer, die een ópper- vinkte van meer dan 250 vierk. meter be slaat. Zeer zeker vormt deze schitterende collectie rozen, seringen en heestertakken een van de clous der tentoonstelling. Zooals men weet, "ezit Aalsmeer wegens fiaar seringencultuur een wereldvermaardheid. In het raidden ran het gebouw is een marmeren buste van don stichter der Ver- eeniging, den heer J. H. Krelage, opge richt, ontworpen door den beeldhouwer Tjipkc- Visser, tc Bergen (N.-H.J. De busto ge lgkt heel goei en werd hehe.unorgen door 1 de verschillende afdeel.ngen aan dc Ver- j teniging overgedragen. De veilingsvcreen g ng „Flora", ta Rijns- burg, 'exposeert e6n aantal tulpen in kistjes, zooals zij ter veiling worden aangeboden, gereed voor de expeditie naar het buiten land. De firma C. G. van Tubergen, te Haarlem, j is aanwezig met een moo.e groep Astilbe, ten onrechte wel eens verward met Spiraea, in diverse kleuren cn vormen. Gebrs. de Goede, te Beverwgs, brengen naar voren een mooio inzengiug gefor ceerde Poëlaz-nardlsson. Deze boem is ont staan door kruising van de in het wild voorkomende trompet- cn d ch.e.snarcls. Dan volgt een scmtterencie collectie ver vroegde tulpen van de afueeling Beverwvk, gevoigd door bijzonder mooie Azalea's van den noer A. Koper, te Bannebroek. De afdee.ing Homostede brengt n'et mn- der dan 100 soorten tulpen, manjoliek op gesteld. Waarlijk weer e.-n der g—nspur.ten. De neer W. F. van Waveren, ta 'i-snij- broek, heelt heol wat minder plaats nootiig voor zijn inzending nieuwe krokussen, dto het aankijken ten vo.ls waard zijn. De firma D. Baardsche Dzn., te Aals meer. draagt zorg, dat ook cyc.amen, pri mula's, hortensia's, prumus en azalea's niet ontbreken. De eersten vinden we echter uitgebreider bij den heer D. Spaargaren Mzn., te Aals meer, die hier 50 roode en 105 cyclamen in diverse kleuren heaft opgesteld. Do vaste planten voor bort-essen zjjn ook al vertegenwooroigd door ean inz.-uding Liclytra's van den heer K. Steyn, te Bever wijk. Do laatste inzending in liet hoofdgebouw is die van de firma Buys Gzn. Zonen, te Aalsmeer, die liet geb.e! waaud g liesluit met een fraaie collectie seringen eu prumus cerasis. Var. het hoofdgebouw komen wij in de galerij, waar de hyacint overheorscht. Toch treffen wij hier nog heel moo.e inzend.ngen anjelieren van de bekende firma C. En gelman Ltd., te Saffron Walden (Eng.), multiflora-haycinten, dio de Rome nsciie naamgenooten meer en meer verdringen, van de firma I'. Hopman Zo., te Hille gom; een uitgebreide oodectie nieuwe hya cinten van Aut. v. <L Vlogt Zonen, te Lisse, en last net laest- heel fraaie primula's van den lieer W'. van Veen, alhier. Na afloop van dezen rondgang, onder leiding van den voorzitter, den heer Ernst H. Krelage, verzamelen zoch de gezamen lijke journalisten aan oen gemeonsohappe.ij ken lunch, waarbij ook aanzaten: do bur gemeester van Heemstede, jhr. Van Doorn, en de leden dor internationale jury. Aan tafel werden nog toasten uitgebracht door den heer E. H. Krelage, als voorzitter, den burgemeester als zoodanig, cn dan neer dr. If. Fabri als vertegenwoordiger dar Duit- scho pers. Wg kunnen allen aanraden deze tentoon stelling to bezoeken en geven dan in overweging daarmee niet te lang te wachten, daar de bloemen uit de aard der raak llianu op haar mooist zjjn. Het tentoonstellingsterrein is tot nader bericht voor het publiek geopend van 's morgen tien uur tot 's namiddags halfzes. liet bestuur van „Onderling Hulpbetoon"; van links naar rechts: zittende, de hcc- ren: W. J. Dekker, secr.; W. Slootweg, voorz. en Js. van Pijlen, penn.; staande, de heeren Hk. Mulder, G. de Voge! en Y. de Bruyn, commissarissen. Op deze foto ontbreekt de heer W. Louwers, alg. secundus. Voor do vereeniging „Onderling Hulp betoon te Hazerswoude, is het heden een zeer gedenkwaardigen dag. Zij mag n.l. het feit herdenken van haar vijftig-jarig be staan. Op initiatief van wijlen den heer J. Gaarkeuken vergaderde den 13den Maart 1875 ten raadhuizc aldaar cenige ingezete nen, ter bespreking van de mogelijkheid tot oprichting cener vereeniging, ten doel hebbende den arbeider bij ziekte tc kunnen ondersteunen door financiën, welke door i hemzelf zijn opgebracht cn hem, wanneer het inkomen door ongesteldheid ophoudt, niet aan gebrek ten prooi te laten. Nadat doel en strekking door den voorsteller met gloed van overtuiging was voorgehouden, werd tot de oprichting besloten en traden bchalvo de voorzitter, negen personen als lid toe, n.l. A. de Bruin Czu., L. Coomans, K. van Gent, N. ran Rooyen, H. Loomans, J. C. Kok, Z. Fokker, W. Barendrceht en Joh- Vos. Niemand hunner heeft dezen dag mogen beleven. Een woord van hulde aan do na gedachtenis van deze mannen, inzonder heid aan dien van wijlen den heer Gaar keuken, is hier zeker niet misplaatst. Het voorloopig bestuur werd gevormd door J. Gaarkeuken, voorzitter; A. dc Bruin Czn., L. Coomans on J. C. Cok. j Het ledental begon al dadelijk toe te ne- I men, zoodat dc heer D. Hoogeveen be noemd werd als tijdelijk commissaris. In het definitief bestuur werden op 13 December 1875 gekozen: J. Gaarkeuken als voorzitter, L.Coomans als secretaris A. de Bruin, penningmeester en J. C. Cok en D. Hoogeveen als commissarissen. Voorts werd besloten, waar het ophalen der contribution tot hiertoe door het voor loopig bestuur zelve geschied was, tot liet aanstellen van een bode. Als zoodanig werd benoemd do heer D. Hoogeveen, op een tractement vanzegge 10 cent per weck. De goede oude tijd! Bij het einde van het tweede boekjaar was het ledental gestegen tot 36. Do uifc- keeringen bij ziekten waren gesteld op f 3 per week. In Maart 1877 nam de lieer Coomans ontslag als secretaris, wegens vertrek naar elders. In zijn plaats werd benoemd de heer J. C. Cok, en in diens plaats al3 commissaris dc heer J. de Jong. Nog.had in dat zelfde jaar dc vereeniging het ver lies te betreuren van den gcachtcn pen ningmeester, den heer A. do Bruin, waar om het bestuur besloot tot aan dc leden vergadering de kas zelf te beheeren. 1877 was wel een van de stormachligstc jaren, welke de vereeniging ooit heeft ge kend. Er ontstond een gisting onder de leden, waarop hot bestuur eenparig be sloot ontslag te nemen. In November werd een algemeene ledenvergadering gehouden waarin het bestuur verantwoording deed van z'n beheer, cn de verkeerde gcvolg- ammmmssammmis&Meami Wijlen de heer J. Gaarkeuken, oprichter der Vereeniging. trekkingen werden weggenomen. Bij da verkiezing van een nieuw bestuur werden met bijna algemeene stemmen gekozen: J. Gaarkeuken als voorzitter, J. C. Cok als secretaris, A. Quartcl als penningmeester cn D. noogcvceo cn R. Verheul als com missarissen. Als bode werd benoemd de heer A. Verheul, op een salaris van f 16, In 1878 word besloten, met hot oog op den gunstigen toestand der kas: le. om gedurende 3 wintermaanden geen confcri- butio te heffen; 2e. om aan ieder lid 4 H.L. steenkolen te verstrekken, en ein delijk om aan die leden, welke 2 jaar of langer lid zijn geweest f 4 per week uit te keoren en aan hen, die geen lid wareo f3 per week. Tengevolge van vele ziektege vallen moest dit laatste besluit in April '79 weer ingetrokken worden en werd de uitkcering voor allo leden teruggebracht op f 3 per week. Evenwel kon er in den daarop volgenden winter een uitdeeling van 10 of 15 K.G. rijst, naar gelang van den duur van het lidmaatschap, plaats hebben. Een dergelijke uitdceling van rijst is in stand gebleven tot 1912, met uitzon- Door VALENTINE WILLIAMS. Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT. (Nadruk verboden; 35) Ik gelooi niet, dal ik een vast j>!an in hot hoofd had. Ifceft Edmund Burke ons niet verteld, dat de tijden van ridderlijkheid voorbij zijn? Maar tie halve strijd in ons eigenaardige beroep :s: te weten wat de te genstander van plan is le doen, en ik heb nooit rustig kunnen blijven ritten in onze kerheid. Snel ging ik de rotsige helling op. Achter mij hoorde ik het onaangename geschrceuw vaui do meeuwen, dje boven de kalme zee doolden, en tn de bosschen om mij heen klonk het luide gekwetter van vogels. Maar geen menschelijke stom wa3 meer te hoo- ren. Toen stuitte ik plotseling op Marjoric Garth in een open ruimte tusschen twee mei mos begroeide rotsen. Ik kon mijn eigen oogen nauwelijks gelooven, maar er was pen vergissing mogelijk; want haar gezaent was naar mijn kant toegewend. En zij worstelde in de armen van Custrin, Haar gelaat was heel bleek en in haar oogen was een blik van wanhoop, dien ik niel licht zaJ vergeten. Zij had geen hoed op en haar goud-bruine haardos schudde heen en weer. terwijl zij met de eene hand haar tegenstander in hel gezicht sloeg en I zioh wanhopig verweerde om hem op een alstand te houden. Het gebeurde alles in een secor.de. Het I volgende oogenblik hadden mijn knokkels Gastrins vochtigen nek le jakken, en trok ik licm met ec-u ijzeren greep achteruit. Al mijn tegenzin tegen dit valsche, geniepige creatuur met zijn honigzoete stem kwam weer in mij hoven cn ik verheugde mij. dat ik licni voelde worstelen en zich kronkelen onder mijn greep, (Ken ik in mijn woede zoo heftig en forsch maakte als maar rao- j gelijk was. Onverhoeds heclgepakt, deinsde hij een seconde achteruit en lag als een blok in mijn greep. Maar (oen verweerde hij zioh. Ik voelde, dat ai zijn spieren zich spanden, toen hij worstelde om zich van mij los te maken. Maar ik hield vast en sleurde hem rond, zoodal ik mijn vuist pal in zijn ge zicht kon slaan. Het was de kracht van mijn eigen slag, die hem uit mijn handen deed sohielen, hij vloog tegen een rots aan, en kwam weer overeind. Een eirk°l woord ontviel hem: „Hcrrl" Als een snik schoot hel woord hem uit de kool. In dit kritieke oogenblik kwam zijn moedertaaJ hem vanzelf op de lippen en op hetzelfde oogenblik wi9t ik, dat dr. Custrin oen Duitscher was. Moordzucht was in zijn sluwe, zwarte oogen. Zijn hand vtoog naar zijn zak, maar ik was dadelijk bij h«m en mijn vuist sloeg weer naar zijn gezucht. DitmaaJ ontweek hij dien slag en ik voelde mijn hand tegen de rots achter hem. Ondanks aJ zijn mooie salonmanierljes was hij toch moedig ge noeg; mei uitgestrekte handen vloog hij mij naar de keel. Maar ik (rok mij snel terug en toen hij vlak bij mij was .zond ik hem mijn linker vuist vlak togvh zijn kin. Hij stond stil, zijn oogen puilden uit hun kassen, zijn hoold zakte op zijn schouder; toen zcog hij in elkaar aan mijn voeten. Ik wc-iutdr mij lot Marjorie. Zij stond nog, waar ik haar had gevonden, tegen de andere rots aangeleund, haar lippen met een zakdoek bollend-, zij ademde moeilijk en snel. „Zoo'n bcesl!" zei zij mei gebroken slem. „Zoon beest!" Toen riep zij op den kiagenden loon van een klein kind: „Waar is vader? O, breng mij alsjeblieft naar mijn vadt-rlje terug!" „Uw vader is het jacht gaan halen," ant woordde ik en bleef toen stoken van pure ontzetting. Waar was de „Naomi"? De onverklaarbare tegenwoordigheid van Mar joric op het eiland maakte de zaak veel in gewikkelder. Voor mij alléén lokte mij het vooruitzicht wel aan Klompvoet en zijn wraak, dien hij zeker wilde nemen, te moe ien ontwijken. Maar met een vrouw1 Er bleef niels ardere over dan het plan uil te voeren, dat i'k reeds gevormd had. Ik moest en dat wel zonder een oogenblik te verliezen een schuilplaats vinden en mij daarin met het meisje verbergen. Dat moest mijn eerste zorg zijn. De toekomst zou verder gaan. En hot codeborir.bt? Mijn plan was ge weest de terrassenvormige rols le beklim men, om de volgende gegevens te kunnen uitwerken. Er waren daar grotten, waarin wij konden schuilen en van af hel boven- ate terras zou men zeker een uitzicht op zee hebben, zoodat wij de „Naomi" konden ontdekken, zoodra zij in 't zicht kwam. Wij zouden naar de terrassen gaan en daar heel genoeglijk liggen wachlcn, tot- da,'. het jachl terug kwam. Dn op deze wjjze zou ik ook ku-nnen vooitgaan de nasporin gen naar den schat le vervolgen. Maar wij moesten voedsel en wapens hebben cn moesten daarvoor dus terug naar oois hol bij het stnarrd. Ik kcok eens naar Cuslrin. Hij Lag daar als een blok. „Kom," zei ik lol Marjorie, die mij vreemd stond aan le kijken. Ik keek oens naar mijn kleeren en be greep, dat mijn voorkomen niels minder dan lerugstootend moest zijn mijn ge zicht wap vuil en ongeschoren, mijn witte pak gescheurd en benioddord en mijn schoenen doorweekt van het zeewater. „U ziet er zoo moe uiten zoo be zorgd," zei ze. „Wat is er tooh gebeurd?" „Laten we teruggaan naar het kaunp," antwoordde ik, „dan zal ik u onderweg alles vertellen." „En wat moet er methem?" vroeg zij met een blik op de vooroverliggende ge statte van den dokter. „Hij zal het wei uitslapen I" zei ik, „en hoe langer hij slaapt, hce liever het mij isl „Maar we kunnen toch niet weggaan en hem zoo maar hier laten liggenl" veronder stelde zij. „Wanneer u mijn verhaal gehoord heelt," antwoordde ik, „zult u er net zoo over denken ais ik. Hij zal wel weer bijkomen. Hij beweegt al weer. Komt Laten we naar het strand teruggaan I" Toen wij de richting naar het strand in sloegen. vroeg ik: „Maar hoe Ier wereld kunt u hier geko men zijn Wat is er mei de „Naomi" ge beurd?" Een blos steeg hel meisje naar dc wan gen en zij beet zich op de lippen. „Ik was niet van plan achter le blijven. Dat zei ik togen kapitein Lawless. Ik stond er op naar Daddy te gaan. Dal gaf een heele herrie, maar" op Iriomfantclijken Icon „ik kreeg ten slotte mijn zin. Het was e igenlijk dr. Custrin, die hot voor mij in orde maakte, llij zei, da! hij wel de ver antwoording op zich zou nemen aan Dad'dv le vertellen, elnt ik absoluut wilde komen. En daar do kajuitein er op gesteld was verder (o varen, zei hij, dat wij de sloep dan maar moesten houden. De „Nao mi" ging door naar Alcedo. „Maar," zei ik, „waai is u dan sinds gis teren geweest?" Marjorie lachte ondeugend. „Daïldy zal buiten zichzelf zijn, wan neer ik het hem vertel." antwoordde zij. „Ik heb den nacht doorgebraohl in een kamp van ontdekkingsreizigers. Dr. Custrin ontdekte, dat hij sommigen van die men- schen daar kende.,.." Ik staarde haar in de grootste verbazing aan. „Was de leider een man, die mank liep? vroeg ik. „Jal" antwoordde het meisje, proestend van het lachen. „Zoo'n grappige oude man. oen Duilscher. Er waren oen heeleboel Duitschere daar. Het was heel merkwaardignet een. droom?" (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1925 | | pagina 9