Humor uit het iuikiiSand.
HAAGSCHE BRIEVEN.
MODE.
lieer des huizes (kwaad): Wie xei Je, dit papier cp
icn muur te plakken!
Behanger: Uw vrouw, meneer. 1
Heer des huizee (vriendelijk): Aardig papier, hèf 1
(London Mail)
Bedelaar: Zou U niet een aime kerel willen helpen,
die hetere dagen gekend heeft?
Mevrouw Scherp: Betere dagen?
Bedelaar: Ja, mevrouw, toen een borrel een stuivei
was en de tabak een kwartje bet pond. (Passing Show)
Werkséhuww man: Ik lees daar, dat er alweer over
•tak mg gedacht wordt.
Vrouw: Ja, en als Je maar een beetje een kerel w*0,
dan zou Je probeeren, een baantje te krijgen, dan kan je
tenminste ook staken. fPonch)
Vrouw: J», en ft weet nog heel wat nm <un ft
zeggen wil.
Man: - ft m, wanneer ft Jou waa, aten die eoort
kennis nog flink wat te vermeerderen, (Humorist)
De actenr (een rol beschrijvend): En In de derde acte
Jongetje, breng Ik ze dingen thuis, die ze nog nooit gezien
Vebben.
Vriend: «—O, ben Je daarin dan een waschbaas?
(London Oüinicnl
Passagier tog de botsing): Groote hetael wal
gebeurt 'er?
Oude dame (gestrengelijk): Ik spreek niet met inen-
schcn, dis Ik niet ken. (Passing Show)
Vreemdelingen van distinctie kunnen zeker
ervan zgn, in al deze kringen hartelijk
ontvangen te worden, zelfs zonder er te
worden gepresenteerd of aangediend op
andere manier dan door den knecht Trou
wens, indien ge scrupules mocht hebben om
bet ex op te wagen zonder eenige intro
ductie, dan is de „Union Interalliée" er om
u relaties te séheppen in deze omgeving.
De „Union Interalliée", een organisatie
onder voorzitterschap van Maarschalk Foch,
heeft ten doel: de vertegenwoordigers van
geallieerde en bevriende landen met elkander
in connectie te brengen en aan markante
figuren uit bet buitenland, die een bezoek
aan Parijs brengen een waardige ontvangst
te bereiden en ben binnen te leiden in
de Parjjsche samenleving.
De leden on introducé's komen vast eiken
Zaterdagmiddag bijeen in het weelderig
olubgebouw: 33 faubourg Saint-Honoré. Eeu
zeer merkwaardige bijzonderheid is, dat ook
vrouwen lid kunnen zijn.
Die „Union Interalliée" en haar recepties
vormen een goed voorbeeld van den weg
die sedert den wapenstilstand is afgelegd.
Opgericht tijdens den oorlog om een behoor
lijke ontmoetingsplaats te bieden aan de of
ficieren der geallieerde legers met verlof le
Parijs, is deze club een product van haar
tijd en heeft zijn invloed ondergaan. Toen
eenmaal de vrede geteekend was, scheen het
dat zij geen reden van bestaan meer had,
en teruggebracht tot de rol van „salie fi
manger" voor de officieele wereld, vege
teerde zij. Op een zeker oogenblik overwoog
het bestuur het denkbeeld om de deuren te
sluiten. Het is voornamelijk aan den graaf
de Beaumont te danken gewreest, dat dit niet
is gebeurd. Hij is de eerste geweest, die den
geest der moderne tijden heeft aangevoeld
en begrepen welk een toekomst er voor het
gebouw van den faubourg Saint-Honoré was
weggelegd.
Toen kwam -prins Jacques de Broglie met
een nieuw idee uit Italië. Te Rome had hij
een „Cercle Frando-ltaüen" gesticht, waar
dames konden .worden toegelaten tot het lid
maatschap op precies dezelfde voorwaarden
als de heeren. Hij drong erop aan, dat de
„Union" zou besluiten dit ook te doen, en
hij vond onmiddellijk een overtuigd mede
stander in graaf de Beaumont, die volkomen
de waarde begreep van dit denkbeeld op een
oogenblik dat dc positie van de vrouw in
onze maatschappij een zoo algehéele veran
dering onderging. De heeren kregen aller
eerst van het bestuur gedaan, dat dames
konden worden toegelaten als invitée's, en
enkele maanden later viel ook de laatste
barrière en werden opnieuw de statuten ge
wijzigd, in dien zin ditmaal, dat er bij het
toekennen van het lidmaatschap geen on
derscheid meer tusschen vrouwen of man
nen word gemaakt.
Het was de eerste gemengde „cercle" in
Parijs, en zelfs op het huidige oogenblik,
niettegenstaande het succes dat de maat
regel gehad heeft, is de „Union Interalliée"-
nog de eenige.
Het was een opzienbarende nieuwigheid.
Heel wat grappen en aanmerkingen, iüsi-
nualies en kritieken werden erop gemaakt.
Doch de club ging bedaard haar gang, en
stoorde zich er niet aan. Diners, bals con
certen weiden georganiseerd op geregelde
tijden. De soirees aan den faubourg Saint-
Honoré vormden de weerspiegeling der Pa-
rijschc samenleving. In het eerst vond men
er een „pêle-méle" als in een Casino op een
badplaats, doch langzamerhand zag men
zich er als automatisch een eigen selectie
ontwikkelen. De Zaterdagavond-bijeenkom
sten wonnen aan stijl en aan allure van
week tot week. En dezen winter mogen wij
zeggen, dat de „Union Interalliée" is waar
zij wezen wilde. De ongewenschte elemen
ten, die niet vrijwillig het veld ruimden zijn
naar buiten gedrongen. We hebben hier een
club van geestelijke en maatschappelijke
élite, welke de antichambre vormt tol de
salons van de hoogste Parijsche aristocratie.
Het aantal leden is thans beperkt en
nieuwe leden worden alleen aangenomen bij
een vacature en na een zeer langdurige
stage. Doch vreemdelingen, die tijdelijk te
Parijs vertoeven, worden betrekkelijk ge
makkelijk toegelaten als „membres non-ré-
sidents".
Er is in Parijs nog een andere organisatie,
welke ten doel heeft den bezoeker dezer
stad binnen te voeren in waarlijk Fransche
milieux.
Deze heet „La Bienvenue francaisc". Zij
staat onder voorzitterschap van mevr. Boas
de Jöiivenel, en is gevestigd, aan hetzelfde
adres als de „Union": 33 faubourg Saint-
Honoré. Met een aanbeveling van het ge
zantschap of van eenig officieel lichaam van
uw land, vindt ge hier de meest charmante
ontvangst, welke ge u denkeft kunt, en
wordt ge op alle manieren op weg geholpen
om in aanraking te komen met Parijsche
families van uw stand. Ge krijgt introduc
ties voor particuliere verzamelingen, .ate
liers van groote schilders en in het alge
meen voor al die plaatsen welke, op enkele
uilzonderingen na, vroeger steeds „terra in
cognita" waren, ook voor heli onder ons die
Parijs meenden te kennen en zich hier als
kind aan huis gevoelden.
Zoo gaan thans in Frankrijk de deuren
open ook in de particuliere huizingen, en
zoeken de Franschen, die slechts winnen
kunnen bij de kennismaking, ons in aan
raking te brengen met de schatten van hun
Intimiteit en hun interieur. Ook in Frank
rijk is een geest van „Wees welkom, vreem
deling" bezig zich baan te breken.
Doen wij ons voordeel ermee
LEO FAUST.
XVII.
Is het u om het Haagsche nieuws te
doen 1 Gij zoudt deze neigiug kunnen af
wennen door te bedenken, dat het nieuwe
altijd weer het oude is in een^ andere ge
daante. Niets is zoo dikwijls vertoond als
het nieuws, niets zoo afgezaagd en onbe
duidend. Sla uw krant op, belust naar
„nieuws", en vraag u na lezing af, wat
de nieuwsberichten u waarlijk voor gees
telijke vernieuwing hebben gebracht: ge
zult moeten bekennen, dat het eene jubi
leum lijkt op het andere, zooals alle ge
legenheids-speechen en alle enveloppen
met inhoud te allen tijde op elkaar geleken
hebbendat in den Raad vandaag even
zooveel ijdel en onvruchtbaar gepraat weer
galmde als gisterendat de officieele bui-
tenlandsche bezoekers altijd weer den stier
van Potter hebben bewonderd en daarna
aan een noenmaal, waarvan ge het menu
kunt droomen, de verzekering hebben ge
geven van de sympathieke gevoelens, die
zijzelf en hun regeering voor ohs kleine,
maar voortvarende land koesteren, welks
gastvrijheid voor de oorlogsvluchtelingon
zij nog steeds niet vergeten hebben. Ge
kunt u het nieuws, als het u daarom dan
met alle geeste9geweld te doen is, zeer goed
zelf versohaffen, zonder dat het u door een
nauwgezet kroniekschrijver elke veertien
dagen in gecomprimeerden vorm wordt op-
ge di echt, overgoten met de majesteitelijk
journalistieke saus van de „hetHkamt-ans-
voor" 's en „wij-zijn-van-oordeel" Im
mers hebt ge u slechts voor te stellen, dat
de traditioneel© man, die uit een fWoh
met carbol dronk, meenende jenever, koffie
of ranja te zullen proeven, ditmaal sea
kinderen naliet in plaate van seven, en dat
het bekende, spelenderwijze in een pot met
kokend water gevallen meisje dpzèfi ï&n
niet drie, maar twee-en-een-half jaar oud
was. Overigens begeven zich nog altijd te
ruggekeerde zeelieden naar de woning van
hun zuster in een u volkomen onbekende
straat, ten einde aldaar, met èen expres-
selijk voor het doel gekochte bijl, hun vrouw
op liet hoofd tc slaan, en schieten steeds
nog minnenijdige jongemannen, door bun
verloofde afgewezen, het voorwerp van hun
liefde een kogel in het hart, om daarna
zichzelf onbeteekenend te Avonden.
Maar tenzij uw gedaehtenleven geen wij
dere kringen trekt? dan veroorzaakt wor
den, Wabneet het ïiieiiws-isteentje vaü iett
griezeligs of schandaligs'erin valt (o ja: de
dader van den moord in de Bilderdijkstraat
u wéét wel -r- is nog maar altijd niet
ontdekt!); valt het i^ch waarlijk niet van
u aan te nemen, dat ge van Den Haag, die
formidabel groeiende stad van weldra vier
maal honderdduizend inwoners, slechts op
de hoogte zoudt willen gehouden worden
om der wille van een nieuw hofje, dat in
gewijd^ een geheel modern gerestaureerd
café, dat geopend, een gewijzigd plan voor
het lidmaatschap van den Dierentuin, dat
ingeA'oerd wordt.
Inderdaad, de lotgevallen van een groote
stad, de geschiedenis van haar geweldig or
ganisme, haar groei, haar ontwikkeling,
haar positie en haar kansen te midden van
het nationaal en internationaal leven, dat
haar bespoelt als de golfslag van 'n oceaan,
waarin zij soms dreigt onder te duiken,
de historie daarvan is onafhankelijk vam het
kleine „nieuws", waarnaar we zoo honge
rig vragen, omdat we altijd weer,liopen, dat
het eindelijk eens niet zoo hopeloos oud
en versieteil zal blijken t-e zijn. Waarlijk
nieuw is niet de gedaantevenvisscling,
maar de \-emietiging van het oude, en de
nieuwtjes jagers in het oude Ninivé, in Ba
bylon, Memphis, Bagdad en Jeruzalem,
hebben misschien voor het eerst hun eigen
kleinheid begrepen e<n het als een groot-
sohe verademing gevoeld, toen de ironische
Historie, de eeuwig oude nieuwsjee zat,
die uitgeleefde metropolen, met alle potten
kokend water, alle flesschen carbol, alle
bijlen en allen minnenijd, wegvaagde van
bet gelaat der aarde.
Bezien we, eer het ook met ons góede
Den Haag zoover is, Avat de mensch zelf er
aan ouds vernietigen kan om zich te bevrij
den uit den langzaam ver9tikkendcn greep
van het oude wat hij zelf aan heilzame,
vernieuwende catastrofe zou kunnen te
weeg brengen. t
Dan rioht zich de blik allereerst naar
het verkeer, dat de grondslag is Ann bet
samenleven in een groote stad ja, de
mogelijkheid er van bepaalt. Merkwaardig
genoeg zijn overheid en burgerij het dit
maal volkomen eens: met de verkeersmid
delen is het in Den Haag erbarmelijk ge
steld. En in beginsel is reeds aangenomen
een grondige herziening, een totale om
werking van het tramverkeer. Een Haagsch
dagblad heeft den aardigen inval gehad,
plattegronden van onze gemeente beschik
baar te stellen, en daarop zit nu elk huis
gezin, door uitgeloofde prijzen geprikkeld,
het beloop te teekenen van het ideale tram
net, zooala wij dat hier binnen enkele jaren
behooren te bezitten.
Zou de onverbiddelijke Historie oni
wegvagen, eer bet zoo ver komtt Het ja
niet onmogelijk. Want en ziehier nu toch
een onverwacht en pikant nieuwsbericht-
je i een Raadslid, dat nog niet genoemd
mag worden, meent te weten, dat de His
torie do traan ais verkeersmiddel een hope
loos verouderd onding vindt, zóó langzaam,
gebrekkig en ondoelmatig, dat de verdwij-
flfo&ix sm Mme tadea dan morgen moet
plaat-s hebben. En hij is van plan, een
daartoe strekkend voorstel in te dienen,
tegelijk met het ontwerp van een -onder-
grondschen spoorweg.
Wie dagelijks van dc Haagsche tram ge
bruik maakt, voelt grooterulust om het met
den voortvarenden voorsteller eons tc zijn.
De tram kan hoogstens nog dienen tot het
vervoer van wie veel tijd heeft en te lui is
om te loopen. Overigens is het een log en
traag, een rammelend, krakend en in dc
bochten zelfs krijschend variant op do
trekschuit, waarin hiemand ineer plaats'
neemt, die haast heeft; In de naÜAve bin
nenstad belemmert het dc Circulatie en
onze nazaten zullen medelijdend lachen om
den omslachfcigen rompslomp van draden
en palen, die het noodig heeft óm tot zijn
bedachtzame voortbeweging te geraken.
Het ha-ndhaA:en van te areel halteplaatsen
en van een ouderwetsché administratie,
die voor elk dubbeltje een kwitantie voor
schrijft, vermindert nog zijn bruikbaarheid
als vlug en modern middel tot verplaatsing
en de eindelooze wandelingen van den con
ducteur op de teenen dér veel te dicht bij
elkaar gepakte reizigers binnen een veel
te bekrompen ruimte verhoogen de ergernis
en het ongemak van hen die, bij gebrek aan
beter, gedAvongen zijn deze sinds lang bij
de eischen van den tijd ten achter geraak
te vehikels te gebruiken.
De tram moet verdwijnen. Althans uit
de binnenstad. Hoogstens kan zij nog, aan
de gemeentegrenzen, waar de tunnels der
ondergrondsche uitmonden, het vervoer
naar nabije dorpen en steden overnemen
het verkeeT»op rails is nu eenmaal typisch
aangewezen voor lange, rechtlijnige bui
tenwegen. Naar het centrum, naar de kan
toren, de gemeente-gebouwen, de stations,
de theaters, do groote restaurants, de druk
ke winkelwijken, de musea, de Avandelpar-
ken, daarheen willen we binnenkort in
weinige minuten kunnen voortsnellen door
de tunnels, voor welker aanleg de Haagsche
bodem zoo goed te gebruiken is. En kleine,
lenige, vlugge autobusseiT mogen de bóven-
grondscbe loodlijnen op dit ondergrondsch
tracé bedienen.
Maar de tram verdAvijne catastrofaal uit
het verkeer.
VAN DER HAEGHEN.
Ja, nu staat Carnaval weer voor de deur
en overal Avorden bal-masqués gegeven. Als
ik het niet reeds Avist, zou ik het bemerkt
hebben aan mijn lezeressen. Want van
a*erschillende zijden werd mij gevraagd
Geeft u ons eens wat-ideeën voor kostuums.
Eigenlijk gaat het hiermee net als met Sin-
terklaassurprisee: 't aardigste is, wanneer
u iets imiteert uit eigen kring, dus iets
persoonlijks legt in het pakje. Feeën, elf-
jesjes, paljassen, markiezen... dat thema
is werkelijk reeds zoo vaak verwerkt. Kunt
u soms geen bekende man of vrouw uit uw
stad imiteeren, een schilderij uit het mu
seum, een persoon uit een boek, een figuur
uit een comedie? Boefje bijv. ia voor een
jong, slank meisje een goed voorbeeld, of
Jeanne d'Arc, die sinds Shaw zijn 8t.-Joan
schreef, en Yerkade dit voor het tooneel
bewerkte, weer in ieders verbeelding leeft.
Eén ding, waax u bijzonder op moet let
ten, is, dat de persoon de goede gestalte
en het passende gezicht heeft voor de fi-
buur, die zij uit Avil beelden. Een lange,
magere, spichtige vrouw met een uitgestre
ken gezicht en flets© oogen moet zich niet
in een markiezinnetje willen ©mtooveren.
Zij is aardiger ais „Engelsche predikant",
als schildAvacht of berouwvolle non 1
En vooral Avanneer a een historische per
soon wilt voorstellen, moet er eenige over
eenkomst zijn tus^chcu u en uw voorbeeld.
Er bestaat tegenwoordig voorkeur voor
het imiteeren van reclameplaatjes. En geen
Avonder, want ze zijn alleraardigst en de
kostuums flatteeren zeer. Ik denk bijv. aan
het Blue Band-meisje met de la
chende oogen en den grooten hoed, de
Drost e-verpleegster, de John
ny Walker, „still going strong"!
Haagsche Post-platen namaken heeft ook
veel succes. En al deze dingen hebben het
voordeel, dat het nog .geen ..afgezaagde"
onderwerpen zijn.
Voor een groep gekostumeerden leent
zich het beste: een troepje zigeu
ners, wat straatmuzikanten,
circus jasten of een bor u i -
loftstoet Ook de vier kleuren
van het kaartspe 1 kunnen eeri aardige
combinatie geven: ruiten en harten in wit
met rood, klaveren en schoppen met zwart.
U neemt hiervoor een glad zittend eenvou
dig wit pakje van linnen, satinet; satijn
of zij en daarover strooit u speelkaarten
van de bedoelde kleur, U maakt het kos
tuum af met een rood of zwart ruche en
fatsoeneert voor hét haar een paar kaar
ten in den vorm van een kam. De kaarten
op de japon kunt u vastplakken met stijf
sel of met een kettingsteek in gekleurd*
zijde hechten.
Iemand, die slank is, kan best een
f 1 e s c h verbeelden. Van flesschengxoen
laat u een kokerronde jurk maken van
voren plakt u een etiketom den hals een
rood bandje en een grappige hooge kurk
op uw hoofd.
Dan zijn er diverse bloemen te imitee
ren: een roos, een tulp, een lelie, een an
jer of een klavertje van vier. Heel grap
pig is het kostuumvoorjaarsslaatje. Het
bestaat uit een witte strakke jurk aan één
stuk, van onderen afgewerkt met een broe
den rand nagemaakte blaadjes sla, waarop
roode, ronde schijven tomaat en witte schij
ven ei-met een geel hartje gehecfit zijn.
Laat, over de borst een grooten houten sla
lepel en vork kruisen en zet op uw hoofd
een kleine kropsla en u heeft iets heel
aparts.
Een a an mijn correspondenten vroeg mijn
meening over p a n t a I o n-p a k j e s voor
dames.
Die komen tegenwoordig heel veel voor.
Het sohijnfc, dat de met rokken geplaagde
dames zich in gekostumeerden staat scha
deloos willen stellen voor de bowegingsbe*
lemmering, die haar in 't gewone leven ic
opgelegd.
Dames maken zich bijv. graag een duj.
v e 1 na, gekleed in een vuurrood© tricot
met een dito" wijden tullo mantel en een"
roode muts met een veer. Het pakje sluit
geheel aan en bestaat uit broek met buisje.
Ook de Toreador, de page, d«
c o w-b o y worden tegenwoordig door mele-
jes voorgesteld.
Leuk en "origineel is het pakje: gevaat
dat in rood en wit gemaakt is en met allé
mogelijke waarschuwingen is bestikt: ge
vaarlijke helling! gevaarlijke bocht 1 maxi*»
mum snelheid zooveel K.M. per uur; dvuS
ijs! wakII wacht u voor den waakhond!
brand-alarm; hier liggen voetangels eÉ"
klemmenrechts houdenpas geverfd 1 b$*
den verbodenvoetpad verboden voor mo5
torrijwielen, enz., enz. Wanneer het pakjl
rood is en u hecht overal witte lappen',
waar deze waarschuwingen met ibode<
inkt op zijn geschreven of met roode pg fjt
