GEMENGD NIEUWS.
Mijn reis door Canada.
KUNST EN LETTEREN.
In een pension in de A m a-
Ila—vaJi-Solmastraal, in Den Haag, werd
Vrijdagavond door een Indische lauailie,
daar ais gasten vertoevend, (huiskomend,
brand ontdekL De vlammen kwamen uit de
keuken, die op slot was. De pensionhoud
ster, een -W-jarige weduwe, was alwaiig.
Toen men de keukendeur niet een toevallig
passenden sleutel opende, bleek het vuur
bet houtwerk reeds te hebben aangetast.
Daar men in de keuken buseen met petro
leum aantrof, en hout en turf, in petroleum
gedrenkt, dacht men aan brandsliohiing en
waarschuwde de politic. Inmiddels was hel
Vuur gedoofd, zoodal de aangerichte schade
niet groot was.
zDe hoofdcommissaris en commissaris en
de ofticier van justitie mr. Hermans ver
schenen ter plaatse en stelden een onder
zoek in. Niet alleen in de keuken, ook op
andere plaatsen werden bussen, met petro
leum gevuld, aangetroffen, zoodal het op
zet tot brandstichting wel duidelijk aan
wezig was.
Tegen elf uur 's avonds kwam de pen
sionhoudster, -die heel verbaasd deed, ioen
zij hoorde, wat voorgevallen was. De politie
hield haar aan en deed haar overbrengen
naar edn politiebureau. Hier namen de po-
litie-autoriteiten haar een scherp verhoor
af, met het resultaat, dat zij ten slotte te
kende, den brand gesticht te hebben, om
dat zij in tinancieele moeilijkheden ver
keerde. De inboedel was niet hoog verze
kerd, terwijl het huis niet haar eigendom
was. Zij wordt thans in bewaring gehou
den.
Een chauffeur van een der
Wesllandschc autobus-ondernemingen had
dezer dagen met zijn patroon een woorden
wisseling, welke nogal hoog liep. De chauf
feur, hier niet erg over tevreden, vertrok
met zijn autobus uit Naaldwijk, doch te
Loosduinen aangekomen, zette hij de auto
bus met passagiers aan den kant van den
weg en vertrok zelf per tram naar Naald
wijk. De reizigers waren daarover natuur
lijk niet best te spreken. Goede raad was
duur. Eindelijk heeft men een anderen
chauffeur gevonden, die de autobus verder
naar Den Haag bracht.
Zaterdagavond heeft op den
hoek Houtbrug-Raarasingel, te Haarlem, een
botsing plaats gehad tusschen een auto,
bestuurd door het Kamerlid mr. J. B. Bo-
mans, uit Haarlem, en een auto van dr.
Van Zjjl, uit Heemstede. De wagens werden
ernstig beschadigd. Drie kinderen Tan mr.
Bomans werden licht gewond.
Uit de Blindekatersteeg
bij het Rokin le Amsterdam is een groote
withouten kist, gemerkt J. C. 2965 en van
twee handvatten voorzien, van den open
baren weg gestolen.
Twee jongemannen, vermoedelijk in Man
chester kleeding en met petten op, zijn met
die kist, geladen op oen inmiddels opge
spoorde handkar, weggereden.
De kist hield in 139 damesmantels, zoo
wel stollen als zijden en in verschillende
kleuren, tot een waarde van ongeveer
f 10.000. Enkele mantels voorzien van bont
kraag, en alle hadden zijden voering. Ver
der is in eiken mantel een ingenaaid éti-
ket, luidende: „Maison de Bonneterie."
De commissaris van politie in de Xle sec
tie, bureau Singel 465, te Amsterdam, ver
zoekt mededeeling van bijzonderheden,
welke kunnen leiden tot het opsporen der
gestolen goederen en tot aanhouding van
de daders.
Di staking te IJ muiden.
Aan de besturen va® de Reedersvereeniging
en van de IJmuider Federatie is een brief
gericht', onderleekend door ds. T. J. van
Oostrom Soede, »Ned.-Htrv. predikant, ds.
,W. Luikinga, Doopsgezind predikant, en
den heer L. Rinkel, pastoor der oud-Kath.
Kerk le IJmuiden. In dezen brief vragen de
Bchrijvers, getuigen van den strijd met zijn
betreurenswaardige gevolgen en gevoelende
den plicht om le komen tot pogingen, die
kunnen leiden tot het betiindigen van den
strijd, beiden partijen mede te werken aan
de instelling van een onpartijdige com
missie, geheel staande buiten het reederij-
bedrijf en de vakbeweging, aan welke de
1 taak zou moeten worden opgedragen om
een formule le vinden, waardoor de vis-
Bchersvloot weder kan uilvaren en de weg
Jot nadere onderhandelingen kan worden
geopend.
De onderleekenaars spreken de hoop uit,
dat de arbeid van zulk een commissie zal
leiden tot een duurzame beëindiging van
den strijd in het vissclicrsbedrijf. Hoewel
zij op de samenstelling der commissie niet
willen vooruitloopen, verklaren zij zich tot
verdere medewerking gaarne bereid.
Ernstig autoongeluk te Nij-
megen..Zaterdagnamiddag omstreeks vijf
uur is een door den heer E A. Ophpysen,
fabrikant te Nijmegen, bestuurde gesloten
Fordauto, waarin behalve hijzelf zaten zijn
eohlgenoole en him twee dochtertjes, al
daar door nog niet opgehelderde oorzaak
tusschen de Eleclrisclic Centrale en het
iVeer van de hooge Waolkade gereden. liet
8-jarig dochtertje wist de auto le verlaten.
Zij werd door een schipper uit het water ge-
haald en was aan de handen en een der
beencn gewond.
De auto verdween in de diepte. Toen
men er in geslaagd was den wagen uit het
water te hijschcn, werden daarin gevonden
de lijken van den heer en mevrouw Op-
huysen en dat van hun elfjarig dochtertje.
Het geredde meisje en de lijken zijn
naar het ziekenhuis te Nijmegen overge
bracht.
Het ongeluk heeft Zaterdagavond nog een
nasleep gehad. Omstreeks elf uur is, pre
cies op de plaats, waar de aulo fe water is
gereden, een jonge vrouw in de Waal ge
sprongen. Zij werd in bewusleloozen toe
stand opgehaald ea bleek te zijn een woe-
gere dienstbode van het echtpaar Opliuy-
sen. De gebeurtenis heeft een nieuw licht
op het ongeluk geworpen, waaromtrent vele
niet te controleeren verhaten te ronde doen.
Zeker is, dat aan dit ongeluk een geheim.
zinnige geschiedenis verbortden is, welke
door den dood van den heer Ophuysen wel
nooit zat worden opgelost, meldt „De Tel."
TeSteenderen werd sinds
eenigen lijd een 17-jarig meisje vermist.
Aanvankelijk werd aan een ongeluk ge
dacht, maar thans heelt het politie-onder-
zoek uitgewezen, dat zij zich in Duitsch-
land ophoudt. In verband daarmee is pro
ces-verbaal opgemaakt tegen zekeren V.,
wegens het onttrekken van een minder
jarige aan de ouderlijke macht.
Te Borne is de kantfabriek
van de firma Ebbekink en Co. geheet afge
brand.
Ongeveer 150 hoepelmakers te
Giessenium en te Hardinxveld zijn in staking
gegaan, omdat de patroons een verzoek om
ioor.sverhooging hebben afgewezen.
De werkloosheidonder de bouw
vakarbeiders neemt te Utrecht in den laaïstc-n
tgd groote afmetingen aan. Thans zjjn on
geveer 60 procent van ben zonder werk.
Van de 25 A 2600 bouwvakarbeiders zfjn
zt» er een 12 A 1300 werkloos, waaronder
een groot aantal, dat reeds geruiraen tijjd
zonder werk is. Een en ander heeft tot
gevolg, dat onder die werkloozen een min
der gunstige stemming lieerschL Zij hebben
thans bij ae organisaticbesturen aangedron
gen om met bet gemeentebestuur overleg
te plegen over maatregelen, teneinde de
werkloosheid te bestrijden en daarbij de
bedreiging gevoegd, dat zij anders zelf
zullen pogen zich in verbinding te stellen
met het gemeentebestuur.
Vrijdagmiddag is, naar „Eet
Ksgz." melat, te Nieuwkurjk een ernstig
ongeluk gebeurd. Een jongen liet in de
schuur van den landbouwer Verreijt een
geladen geweer uit een rek vallen, met
het gevolg, dat het schot afging en Verreijt,
die ter plaatse was, de volle lading in zjjn
borst kreeg. De man was op slag dood.
Hg was weduwnaar en vader van zes
kinderen.
Bluf. Een paar zwemmers
van belang zijn aan 't bluffen. De een ver
haalt, dat hij onlangs bij het duiken vier
minuten onder water bleef. En de andere
laat er op volgen, dat hij alle dagen bijna
tien minuten onder water vertoefde en eens
wellicht nog langer daar zou zijn gebleven,
want hij was in slaap gevallen. Een hen
gelaar maakte hem wakker.
H
BUITENLANDSCH GEMENGD.
Zaterdagmorgen zijn tengevolge van den
hoogen waterstand van de Eems uitgestrekte
landerijen in de Oostfriesche plaatsen Lae-
then, Aschendorf e.a. onder water geloopen.
De sluismeester Geeraert, de man van de
Yser-inundatie, is te Brugge overleden. Hij
zal plechtig met militair eerbetoon te
Nieuwpoort worden begraven. Tien jaar lang
zijn hem alle eerbewijzen onthouden. Ko
ning Albert bleek dit verzuim thans te wil
len herstellen.
A. Law, een vroegere afgevaardigde van
de Engelsche arbeidspartij voor Bolton, die
bij de jongste verkiezing het tegen een con
servatief heeft moeten afleggen, heelt Zater
dag voor het eerst voor zichzelf en zijn ge
zin steun wegens werkloosheid ontvangen,
daar het hem Diet gelukt was werk te vin
den.
In Schotland is sensatie gewekt door bet
feit, dat kapitein John Middleton dood werd
gevonden op het landgoed van zijn vader. De
dood was veroorzaakt door geweerschoten.
Gisteren werd de vader, majoor Middleton,
die over de 70 jaar oud is, door de politie ge
arresteerd en in een gesloten automobiel
naar Perth overgebracht. Hij werd door doc
toren onderzocht, die verklaarden, dat hij
buiten staat was een verhoor te ondergaan.
Daarna werd hij in de gevangenis in voor-
loopig arrest gesteld.
De berichten omtrent het gebeurde zijn tot
dusver vaag. Het schijnt, dal de vader een
jachtgeweer hanteerde, toen het noodlottig
schot zijn zoon trof. Niemand was bij het
incident tegenwoordig Men schijnt le geloo-
ven, dat de vader zien niet bewust was van
hetgeen hij gedaan had.
De gedoode kapitein deed gedurende den
ganschen oorlog dienst in het Engelsche le
ger. Hij werd toen eenmaal ernstig gewond.
De vader was in zijn jeugd een bekend
sportsman.
Vrijdagavond brak te Tokio in de voorstad
Asakocsa een hevige brand uit, die 285 hui
zen in de asch legde en 1200 personen dak
loos maakte. Velen werden gewond, maar
gelukkig niemand gedood. Het blusschen van
den brand, die door een hevigen wind werd
aangewakkerd, leverde wegens de nauwe
straten van de wijk zeer veel moeilijkheden
op aan de brandweer, die levens gebrek aan
water kreeg, zoodat een oogenbiik heel de
stad gevaar liep. De pers vestigt de aandacht
op de vele groote branden, die den laatsten
tijd te Tokio voorkwamen, terwijl de brand
weer onvoldoende wordt geacht. Het koude
winterweer maakt het lot van de talrijke
dakloozen nog harder.
Rockefeller Jr. heeft aan de Keizerlijke
Universiteit le Tokio een bedrag van
1.600.000 dollar geschonken tot herstel van
de bibliotheek, welke bij de groote aardbe
ving werd verwoest.
30 Zeeroovers hebben zich te Singapore
als passagiers ingescheept aan boord van het
groote s.9. Hongwa, dat aan een Chineesche
maatschappij behoort, doch onder Engelsche
vlag vaart en dat naar Hongkong vertrok
met verschillende honderden Chineesche
passagiers en een gemengde lading. 13 Jan.,
op 5 dagen van Singapore, overrompelden
zij den kapitein en de officieren bij het ont
bijt met de revolver in de hand, stelde den
draadlooze buiten werking en dwongen de
officieren het 9chip le brengen naar de baai
van Bias, bij Hongkong, waar zij met een
reusachtigen buit ontsnapten. Er is niemand
gewond of gedood. De zeeroovers waren 8
dagen lang heer en meester op het schip.
Volgens een officieel bericht uit Rome
zijn voor het Jubeljaar 62 eitra treinen uit
Duitschland, 8 a 10 uit Oostenrijk, 8 uit
Hongarije, 5 a 6 uit België, 5 a 6 uit Frank
rijk, 2 uit Litauen en een voorloopig niet
vastgesteld aantal treinen uit Polen aan
gekondigd. Binnenkort tal een pelgrims
stoet uit Mexico to Rome aankomen.
RECLAME.
7708
door
Mevrouw VEENSTRA—HEIDSTRA
III.
Door ziekte was ik verhinderd het 3de
artikel eerder te schrijven en haast ml)
nu, het achterstallige werk in te halen.
Mijn vorig schrijven eindigde met het op
reis gaan van Montreal naar Ottawa, de
hoofdstad van Canada, waar de regeering
zetelt; een mooie stad met prachtige ge
bouwen.
Met den trein aankomende, ziet men in
de hall boven den ingang van een zeer
lange gang, een electrisch verlicht bord,
met den naam van het hotel „Chateau du
Lauriez", dat toebehoort aan de Canadian
National, Railway, een der twee grootste
spoorwegmaatschappijen in Canada. Gaat
men dezen gang in, dan bemerkt men, dat
hij langzaam afhelt en zeer lang is. Men
passeert een paar kantoren, een kapperszaak
en een winkel van damesartikelen en komt
dan aan den ingang van een eleclrische lift,
die de gasten naar boven brengt. Het hotel
slaat tegenover het station en de gang loopt
onder de straat door. Boven aangekomen
slaat men even verwonderd over de gewel
dige luxe, die daar heerscht. Een groote
hall met marmeren vloer, bedekt met een
zwaar tapijt, prachtige planten en bloemen,
hooge boogvensters met gekleurd glas ln
lood, zware gebeeldhouwde meubelen, alles
getuigt van smaak. Uit de hall komt men
langs een boekwinkel. Verder gaande, be
landt men in groote zalen, waarvan één, die
alleen door de dames wordt gebruikt. In
deze zalen, die allen even weelderig zijn
ingericht, staan hier en daar kleine schrijf
bureautjes, waarop men alle schrijfbehoeften
vindt en waarboven een keurig electrisch
lampje is aangebracht. Men verlaat de zalen
en komt in lange gangen, die levens zeer
breed zijn en waar men langs de wanden
gezellige zitjes heeft. Ook de eetzaal is
prachtig ingericht.
Het was warm den dag, dat ik in dit hotel
arriveerde en ik nam plaats op het bordes
dat op zij van het gebouw is aangebracht.
Dit bordes is ongeveer 15 meter diep en vele
meters lang, daar het langs de geheele
zijde van het hotel loopt. Merkwaardig ls,
dat het grootste gedeelte met een reusach
tige zonnetent overdekt is. Ook hier weer
mooie bloemen en smaakvolle rieten meu
belen.
Om zich te kunnen indenken hoe groot
zulk een hotel is, moet men weten dat mijn
kamemummer was 323. De kamers zijn
keurig ingericht, alles mahoniehout, en
zware deuren met nikkel beslag. In iedere
kamer is een telefoon en men wordt des
morgens telefonisch gewekt. Vanuit het ho
tel ziet men op het stationsgebouw dat even
als de meeste groote gebouwen in Ottawa,
in zeer imposante stijl is opgetrokken, en op
do parlementsgebouwen, die hoewel nieuw,
den indruk geven van de oud/ deftige offi-
cieele regeeringsgebouwen in Londen. Zij
liggen in een groot park, omringd door mooi
hekwerk en maken een voornamen indruk.
Nadat ik hier1 een bezoek had gebracht, ging
ik naar een ander gebouw waarin de ver
trekken en kantoren van den plaatsvervan-
genden Minister van Emigratie waren ge
vestigd. Mr. Egan de plaatsverv. Minister en
Mr. Blair, die de functie bekleedt die bij ons
waarschijnlijk Secretaris-Generaal zou wor
den genoemd, ontvingen mij zeer vriende
lijk. Na een langdurig onderhoud waarbij
deze heeren mij hun zeer gewaardeerde raad
gevingen meegaven, vertrok ik met een in
troductiebrief van den Minister aan alle emi
gratie-ambtenaren in Canada, waarin Zijn
Excellentie verzocht, mij zooveel mogelijk
van dienst te zijn. Teven9 verzocht hij mij,
op mijn terugweg weer bij hem te komen,
en mijn bevindingen mede te deelen.
Mijn werk in Ottawa was afgeloopen en
na des avonds nog wat te hebben rondge
wandeld in de buitenwijken waar de meeste
huizen evenals te Montreal groote tuinen
rondom hebben, keerde ik den volgenden
morgen met den trein van 6 uur naar Mon
treal terug. Toen ik instapte waren de wa
gens benauwd en vuil. Een neger was bezig
ze uit te vegen en te reinigen. De wagen
waarin ik plaats nam, was vrij vol met
menschen die uit de West kwamen, dat wil
zeggen uit Britsch-Columbia en Alberta. Zij
hadden reeds vier dagen en nachten in dien
trein gezeten en hadden nu hun laatste 3 A 4
uren nog voor den boeg. Tegenover mij zat
een vrouwtje uit Lethbridge (Zuid-Alberta).
Zij had twee kinderen bij zich en ik bood
aan op de kleintjes te passen terwijl zij in
het toilelkamertje zich wat opfrischte. Terug
gekomen vertelde ze mij dat zij oorspronke
lijk Italiaansche was, doch 15 jaren geleden
met haar ouders naar Canada was gegaan.
Haar vader had eerst als arbeider bij de
boeren gewerkt, en bezat nu zelf een boer
derijtje. Groot was het niet. (160 acres noemt
men daar niet groot) maar ze hadden een
best bestaan. Zij was getrouwd met een Ita
liaan die daar ln de mijnen werkte. Op mijn
vraag hoeveel haar man verdiende, zeide zij,
10 doll, per dag. Hij werkte nooit meer dan
4 dagen per week en wai naar ik uit haar
hall Engelsch half JlaUaansch kon begrijpen.
voorwerker of opzichter over een groep mijn
werkers. Er was reeds 5 maands» staking
in de mijnen in Lethbridge, haar man was
nu met het jongste kind bij haar ouders en
zij ging met de twee andere kinderen voor
een paar maanden naar zijn familie in Ita
lië. Zij hadden volgens haar zeggen een uit
stekend bestaan en hielden veel meer over
dan de Engelschen, daar zij zuiniger leven.
In Montreal aangekomen stond er een verte
genwoordiger van de Canadian Pacific klaar
om de passagiers voor hun lijn naar de boot
te geleiden.
Om 1.45 van dienselfden dag vertrok ik
van Montreal naar Sherbrooke, een stad
in de provincie Quebec, waar ik om 5 uur
aankwam en een taxi nam naar het tehuis
van Y. W. O. A. (Christel. Jonge Vrouwen
Ver.) Het wae een groote villa omringd
door een mooie tuin zonder omheining. Er
waren 20 meisjes en vrouwen als vaste gas
ten. Allen haddein in de stad werk op kan
toren en vonden hier een heerlijk en vei
lig tehuis. Men neemt in die tehuizen ook
tijdelijke gasten en ik werd er vriendelijk
welkom gcheeten. Des avonds had ik nog
een onderhoud met de man die onze emi
granten in dat distirct plaatst en maakte
met hem de afspraak dat wij den volgen
den dag samen bij onze jongens langs zou
den gaan.
Om negen uur van den volgenden mor
gen was ik in zijn kantoor. Hij ontving mij
met den uitroep: „Gelukkig dat u komt,
gij kunt ons helpen." Er was n.l. een jon
geman uit Finland aangekomen, die geen
Engelsch kcDde. Gelukkig sprak hij goed
Duitsoh en kon ik als tolk dienen. Het is
vreemd, maar in Canada denkt men dat
een Hollander wel vele talen kan spreken.
De auto kwam voor met den eigenaar en'
zijn vrouw voor in en wij gingen aan de rit.
Het is een prachtig golvend landschap
in die streek en Boms heeft men buitenge
woon mooie vergezichten. Groote en mooie
boerderijen, vruchtbare grond en veel wel
varender dan de streek langs de spoorlijn
Quebec-Montreal. Men heeft hier ook veel
Fransch-Canadecsche boeren, doch hun
huizen zijn meestal minder mooi dan die
van de Engelschen. De eerste man bij wie
we kwamen, voelde zich hier niet thuis en
wilde graag meer verdienen, zoodat hij be
sloten had verder West te gaan. De tweede
maakte het uitstekend en was best tevie-
den evenals de boer ook. Drie en vier even
zoo. De vijfde was een jongeman uit de
buurt van Amsterdam. Toen we op de
boerderij aankwamen, was er niemand thuis
We wachtten even en zagen toen in de
verte een hooiwagen aankomen waar twee
mannen bovenop stonden. Dichterbij ge
komen zag mijn geleider dat het de boer
was die we moesten hebben en de jonge
man ook. Ik herkende hem niet, zoo dik was
hij geworden. Ik vroeg hem dan ook eeTst
in het Engelsch of hij uit Holland lrwam.
Hij antwoordde mij in het Engelsch en
daar de jongen twee maande® tevoren geen
woord Engelsch kende, kon ik bijna niet ge-
tooven dat hij dezelfde was. Ha eenig heen
en weer gepraat in het Engelsch stelde ik
hem voor om Hoflandscli met mij te spre
ken maar hij was bet zoo ontwend, dat hij
er telkens Engelsche woorden tusschen
door gebruikte. Hij zeide een bovenstbexe
baas te hebben en best tevreden te zijn
evenals twee aindere Hollanders die daar
in de buurt ook een plaats hadden gekre
gen en met wie hij omging. De boer was
zoo met den jongen ingenomen dat hij mij
bij het weggaan nariep: „aJa jullie in Hol
land meer van zulke jongens hebt als deze,
dan kun je hier het volgend jaar wel een
dozijn sturen". We keerden terug naar
Sherbrooke, waar wij om 6 uur aankwamen.
Na 's morgens nog eenige zaken te heb
ben gedaan vertrok ik om 3 uur 's middags
van Sherbrooke en arriveerde den volgen
den morgen om 6 uur in Toronto. Over mijn
ervaringen daar en in de fannstreken van
Zuid-Ontorio schrijf ik hl een volgend ar
tikel.
„DE LAKENHAL".
Tentoonstelling van werken van
Theo van Rysselberghe.
Het zal ben, die bekend zjju met de
kunst ran dezen vooraanstaanden Belg, heb
ben verheugd ,dat zijn werk voor enkele
weken gastvrijheid vindt in „De Lakenhal".
Zij zuilen door vergelijking met vroeger
gezien werk, keurend het beste naar voren
halen en daar hun genot van hebben, maar
aan totaal zal deze tentoonstelling niet geven,
wat_ zjj hadden verwacht. Het vele middel
matige geeft teleurstelling en tevens den
bezoeker, die van Rysselberghe's kunst voor
het ec-rst aanschouwt en zich, gezien den
grooten naam, op onverdeeld kunstgenot
spant, een verkeerd denkbeeld van zijn be
langrijkheid als kunstenaar.
Geeft deze expositie ran Rysseibergho
dus niet op zjjn best, dan is hiervan voor
een deel wellicht de oorzaak, dat hj) kort
te voren in Utrecht het zelfde werk expo
seerde en daar een aantal schilderijen, waar
onder mogelijk de beste, verkocht. Dit als
bijkomstigheid, waarmee verder geen reke
ning gehouden mag worden.
Van Rysselberghe behoort tot de groep
der pointiilisten, het werk van dezen Vla
ming heeft een houding, waaruil we voe
len^ dat het voor een goed deel in da
Parijsehe sfeer is gegroeid. In 1862 werd
hij te Gent geboren, nam daar en in Brussel
fes en kwam in Parijs (waar hij verder voor
namelijk bleef en, naar ik meen, ook nu
nog woont) onder invloed van hen, die met
het ontleden van het licht, een verjonging in
ie kunst brachten.
Behalve tot verheldering van kleur, licht
en atmosfeer, voerde dit procédé, dat aan
leiding gaf tot een bepaald systeem, bjj
de sterksten, waartoe ook Van Rysselberghe
behoort, tot een grooter aandacht voor aeu
vorm.
Het is de grootste kracht van Van RysseJ*
bërghe, dat hij het levende behoudt, njfn
kunst juist bloeit door d©D eenvoud bres-
gendo beperkingen, die zwakkere aanhanger»
van deze school deed verdorren. We dienen
met te vergeten, dat het probleem van fa
contrastwerking der kleuren op weten be
rust.
Van Rysselberghe heeft een scheep oog
voor het karakteristieke (we denken aan
zijn fonkelende vischstillevens en aquarium-
stukken),, styleerend is hij in de naakttigm
ren, den vorm door veralgemeening vee.
edelend. Een sterke, niet avontuurlijke,
naar het volmaakte in zijn richting strevende
persoonió-heid, laat zich bijna steeds con.
stateeren.
Gevoelig loopend, toch vast omschrijvend
is de sobere lijn, waarmee hij zijn naaktj.
figuren teekent, in zijn stillevens en aquarf.
um-stukken, (meer direct visueel kleur ea
vorm noteerend), kantigs en kernachtig.
Het is het belangwekkende van deze ten.
toonstelling, dat ze die verscheidenheid toont,
het directe en het bezinnende.
Aan den grooten wand van de eersta
zaai hangt een van de beste werken van
deze expositie. Hij heeft in het klare buiten,
licht naakt en landschap tot eenheid gebracht.
_H.jj beleefde het. oude, beproefde repoaS-
soir van onze 17de eeuwsche schilders op
nieuw; do voorgrond in schaduw, waardoor
het naar den horizon wijkende landschap
v/rjdeehheid krijgt.
De compositie is in hoofdzaak tot de ran
links boven naar rechts onder verloopende
diagonaal terug te brengen, die het groepjet
twee na (:ct bad in de schaduw voor een
boschje zich afdrogende koel-blanke vrou.
wenfiguren naar boven begrenst. Van da
naakten gaat de aandacht naar het strandj
dat in randplaten, waartusschen ln beken
het zeewater stroomt, verloopt en verdec
over het zeevlak, waaruit zich aan den
horizon een laag, langgerekt gebergte hefflj
dat met de lijnwerking ran de randbanken,
het gevoel van ruimte versterkt.
Z(jn naakten zijn hier niet excellent van
kleur, het groote vrouwennaakt, als knie
stuk, is vooral om de soberheid van bouw
te prijzen, bjj het andere 1' Ablution
ia het zonvervulde interieur waarin het
rozige naakt geschilderd is het belang
rijkst om het kostelijk verzadigde ran do
kleur van kleeden en gordrjtien in het pa
relende gouden licht.
Een aantal naaktteekeningen doen cien,
dat hjj vooral het type geeft.
Over de portretten is zijn wat koele zelf
portret, onopgesmukt, kundig, al is de bouw
van sohouder en arm onder de jas niet heel
zuiver. Een studie voor een portret van
Emilc Verhaeren wint het verre.
In het met de armen op de tafel leuneln^
het hoofd even terzijde gekeerd, de oogen
door de zoo fijn gevoelde glazen ran de
lorgnet rustig, even jiroomend, kijkend, zit
meer dan de bloote waarneming. Hij geeft
het rustige zinnende van dezen mensch, wiens
ranke handen, straks de schoone regels don
blanken vellen papier op de tafel zullen
toevertrouwen. Sterk visueel is het portret
van het meisje buiten in de zon, vooral in
het gelaat onder den stroohoed. Dan moe
ten we nog het karakteristiek sterke portret
van die oude dame met de donkere wenk.
brauwen noemen.
In de stillevens zrjfo de vlakke achter--
gronden meest stap.
Rijk, stemmig en vof van kleur 'is bet
kleine landschap Etang A Mariemont. Link»
en rechts van het aquariumstuk aan het
tusschenschot, dat merkwaardig genoeg een
rustig geheel vormt, ondanks het levendige
beweeg van de speelsche visschen, hanger
TiscIstilleveDS, vooral no. 15, de even vaH
boven geziene platte schotel op het blanke
wit van het tafellaken, met de beide ge
drongen schitterend kleurige visschen is eau
festijn voor 't oog, decoratief van groote
pracht. Het doet door den eenvoud van
net rhythme denken aan wat EgjTtenaMn
soms van visscher gaven in reliëta, i
WEEKBLADEN. 1
„DE VRIJDAGAVOND" brengt dele wedt
een reeks artikelen over de intrede der J<fj
Öen in de Nederlandsohe maatsdhappij, een
grafschennis te Muiderberg vóór tweehon'.
derd jaar, eenige opmerkingen over Tour®
en wetenschap, den Jood in de wereldcul
tuur, den Talmoed-geleerde Benjamin
Prins, enz.
„DE WERELDPOST" geelt aardige kielt
jes uit Holland en hel buitenland, het var-
volgverliaal achter de filmcoullsse® van,'
Theo Frenkel Sr., werken van den schildert
C. J. Maks, brief van een zwerver, de op.
lossing van den detective-prijsvraag, enz,
„DE WERELDKRONIEK" bevat actueel*
kiekjes uit het buitenland, voorts een groep
moment-foto's, de verschijnselen in beeM
brengende van hetgeen bij het afschieten
van een revolver geschiedt, een vrouwen
praatje, buitenlandschen humor, enz.
„DE DAG" schrijft over; het eeuwig
onzijdige de Bacchantende Hollandschei
schilderijenbeeldende kunst, onze letter
kunde, en vrouwenleven.
In de „HAAGSOHE POST" vinden wij
o.m. beschouwingen overonze kolenocto-
pusde postmisèreden nieuwen Rijks
kanselier de finanoieele conferentiede
haringvisscherij in 1924; de kleinhandell-
prijzen te 's-Gravenhagede verzekerings
wereld, enz.
„HET LEVEN" besteedt aandacht aan:
de Oross-Word-puzzle; de plannen onzer,
tooneeldirectiesde moord op makelaar
Buschde komende lentemodehet schrik
bewind vain Mussolini en het leven in oari-
catuur.
RECLAME.
-usm
MIJNHARDT's
Zenuw-Tabletten -i75*
«II
