De Kluizenaar van Far End,
No 19814
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 13 October
Tweede Blad. Anno 1924.
UIT DE RIJNSTREEK.
UIT DE OMSTREKEN.
Pijn in de
ledematen
Kloosterbalsem
RECHTZAKEN.
FEUILLETON.
Leiderdorp. De alhier wonende koop
pan in kaas, boter enz. M., had Zaterdag
-'a zeer onvoordeelige dag. 't Driewieling rij-
Mel, waaraan verbonden een houten bak
§pt berging van genoemde waren, kwam
Jpor een nog onopgehelderde oorzaak in een
floot terecht, terwijl door hem een klant
*erd bediend. Hoewel het zaakje met be
hulp van hulpvaardige handen weer spoedig
op het droge werd gebracht, bleek de in
houd, bestaande uit kaas, boter, snijkoek,
to*, door het water doorweékt. Voorwaar
roor de betrokkene een heele schadepost.
In de maand September zijn ter secre
tarie aangegeven als bedrijfs-slachting 5
runderen en 9 varkens; ais nood9lachting 1
rund en 2 Schapen. Afgekeurd werd 1 rund.
'Aan keurloon werd ontvangen f 88.
Leimulden. De raad dezer gemeente
vergadert Dinsdagavond a s. om 7 uur.
Nieuwe-Wetering De collecte ten bate
van de vereeniging het Ned. Roode Kruis
h'èeft alhier opgebracht de som van f 19.39Vfj
De brug te Nieuwe-Wetering is weder
om aangevaren en wél in den nacht van Vrij
dag op Zaterdag. De ijzeren loopbrug is to
taal stuk gevaren. De aanvaring geschiedde
Joor de Catharina IV, schipper A. Brugge-
Ung, die voer voor rekening van de firma
Byïo uit Schiedam. De schade wordt bere
kend op minstens f 500.
Roelofarendsveen. 30 October a.s. zal
de heer J. Houtman alhier den dag herden
ken x'ijner 25-jarig ambtejubileum bij de Ne-
'derlandsohe spoorwegen. Het zal dezeu
sympathieken stationschef, hoewel nog maar
kort in deze gemeente, dien dag niet aan
belangstelling ontbreken. Wij wijzen in dit
verband nog op zijne bereidwilligheid tij
dens de oranjefeesten, toen hij gratis voor
'de Ju', ia na vereernging zijn terrein afstond.
Waddingsveen, Bij den landbouwer
Kapten in den Zuidplaspol<Jer is ingebroken
Vermist worden eenige kazen, een gummi-
cjgen^aa, een paar nieuwe schoenen en een
iètfllar.taarn.
Het plan bestaat de nieuwe, in aan
bouw zijnde Geref. Kerk, alhier, van gas
verwarming te voorzien.
De alhier gehouden collecte ten bate
van het Roode Kruis, heeft opgebracht f 118
De opbrengst van den speldjesdag voor
Herwonnen Levenskracht", gehouden bij
ae R.K. kerk, bracht f 50.10 op.
Ton nadeele van den landbouwer v. d.
T., in den Zuidplaspolder alhier, is door
onbekende daders een partij aardappelen
uit den stal ontvreemd.
In deze gemeente heerscht in erge mate
de pokken onder de kippen. Verscheidene
dieren zijn er aan gestorven.
De R.K. Volksbond heeft weer een
commissie in het leven geroepen om de jeugd
mefc het a.s. Sint Nicolaasfeest een prcttigen
Aag te bereiden.
In de commissie hebben zitting de hoeren
Breesser, van Os, Goedemond, van der
fftnrre, van Zeilst, Matse en Zoethoutmaar.
Woubrugge. Dat de Molenaarsweg,
oftewel ,,Woubrugsche pad" niet geschikt
is voor autoverkeer, bleek Vrijdagmiddag,
toen de heer E. werd aangereden toen hij
niet genoegzaam por fiets kon uithalen. De
Raad nam den dag tevoren een goed be
sluit om dien weg niet algemeen voor die
voertuigen open te stellen.
Door den Corqmissaris der Koningin
zijn tot leden van het college van zetters
herbenoemd de heeren F Kroes en W. J
van der Salm.
Dat do Keuringsdienst niet tevergeefs
hier en daar onderzoek verricht, blijkt dat
yan af het begin dezes jaars 16 monsters
van eetwaren zijn afgekeurd Ruim 200
.monsters waren onderzocht.
Haarlemmermeer. Zaterdagavond kwa
men alhier twee wielrijders, doordien een
hunner verkeerd uitweek, zoodanig met el
kaar in botsing, dat beiden tegen den grond
werden geslingerd en een der wielrijders,
de koopman S., aan bet hoofd en handea
werd verwond. Na verbonden te zijn werd
hij naar zijn woning gebracht. Do ander
kwam er met een paar lichte kwetsuren af.
Hillegom.
De meisjesschool der St. Joseph-Pa-
rochie in de Hoofdstraat alhier zal met vier
lokalen vergroot worden. De architect Jan
Stuyt in Den Haag heeft het ontwerp ge
maakt.
Katwijk. Burgerlijke Stand Gebo
ren: Amerika, dochter van G. van der Plas
en M. den Haas Samuël, zoon van G.
Zwaan en M. Star. Dirk. zoon van P.
Brussee en A. Burgerhout. Petronella
Martha iVntonia. dochter van J. P. Rietveld
en A. H. Smits. Jacob, zoon van A. van
Duijn en D. van Rijn Geertruida Johanna
Maria, dochter van J. Th. van Paridon en M.
G Olsthoorn. Simon, zoon van D Parle-
vliet en A. van der Plas. Cornells, zoon
van D. Verdoes en C. van Rhee. Cornelia,
dochter van C van Rijn en W. Krijgsman.
Overleden: Albert Smit, 25 j., zoon van C.
Smit en A. Vlieland.
Ondertrouwd: E&oud van der Plas en
Lena de Kwaadslenief. Cornelis Verloop
en Aagje Haasbroek. Barlholomeus Gijs-
bertus van Rijn en Grietje Meijering.
Gehuwd: Gecne.
Katwijk-aan-Zee. Van de haringvis-
scherij kwamen te IJmuiden binnen de log
gers KW. 38 met 26 last en KW. 40 met
26 last pekelharing.
NooidwijkerhouL Zaterdag kreeg ons
dorp bezoek van een troep Zigeuners. De
politie deed hen uitgeleide in de richting
Vogelenzang
De verbouwing aan het St. Bavo-Ge-
sticht nadert haar voltooiing. Op verschil
lende paviljoens zijn verdiepingen opgezet.
Het is een grootsch werk.
Wassenaar. Geboren: Jan Hendrik
Adriaan, zoon van P. A. van der Drift en A.
Wildt Meijboom. Teuflis, zoon van W.
Goor en A. van de Steenoven. Jacob, z.
van J. Ilogeboom en J. J. Smolders.
Overleden: Albert Rietkerk, wedr van A.
Verwoerd, 90 jaar.
Tot leden van het college van zetters
in deze gemeente zijn herbenoemd de heeren
A. C. Leijen en J. W. Schiff.
De ouders van de vierjarige N. alhier
hebben ^penige uren in ongerustheid doorge
bracht, doordat de knaap des morgens na
schooltijd niet was thuis gekomen. Eerst te
gen den avond bleek de verloren zoon in
Voorschoten bij de politie aangeland te zijn.
Vrijdag 31 October a.s. zal er gelegen
heid zijn om kinderen kosteloos te laten
inenten.
RECLAME.
verdrijft de pijn
8018
HAAGSCHE RECHTBANK.
De malversaties bij den Rijksgebouwendienst
(Vervolg van Zaterdag).
Bij de verdere behandeling van de zaak
tegen den rijksbouwmeester J. A. W. V. zijn
over de Jaffaterrein-kwestie de verschil
lende, Vrijdag in de zaak tegen v. D. reeds
gehoorde getuigen nogmaals gehoord, aller
eerst jhr. mr C. Feith, secretaris-generaal
bij het departement van onderwijs.
Getuige v. T^ gedetineerd, blijft bij zijn
reeds afgelegde verklaringen. Hij is al3 tus-
schenpersoon opgetreden en als zoodanig
heef! hij het contract geteekend. Overigens
is hij geheel buiten de zaak gehouden, v. D.
heeft do geheele zaak geregeld. Getuige er
kent de juistheid der bedragen f 107.000 en
f 153.000. Dat laatste bedrag heeft hij eerst
op de declaratie gezien.
President: Was u niet verwonderd over
zoon hoog bedrag?
Gel.: Zeer zeker. Ik heb het ook tegen
van D. gezegd. Deze antwoordde, dat ik er
dan ook f 30.000 van moest afdragen.
Getuige geeft toe, dat achteraf een con
tract is opgemaakt over het verhoogen van
den grond om het verschil van f -16.000 te
verklaren.
Getuige van Bergen heelt na ontvangst
door v. T. van het geld op zijn declaratie
(f 153.000) een berekening gemaakt voor de
verdeeling Hij heeft van het bedrag toen
eerst de sommen, die bekl. hadden voorge
schoten, afgetrokken. Hij weet zich nu niet
meer te herinneren of alle vier bekl. geld
hebben gekregen; vroeger heeft hij altijd ge
dacht van wel.
Getuige van Koppen, de vroegere eigenaar
van het Jaffa-terrein, bevestigt zijn Vrijdag
gedane mededeelingen.
Getuige Visser, hoofdcommies van het de
partement van onderwijs, deelt op vragen
van den verdediger mee dat aan het koopen
van den grond door particulieren zeer zeker
risico was verbonden. De mogelijkheid be
stond toch altijd, dat de Tweede Kamer de
gelden voorkoop door den staat Eiet zou
toestaan. In verband hiermee was dan ook
tevens een huurcontract opgemaakt, waarbij
een huurprijs werd vastgesteld, die hooger
was dan men normaal zou geven.
Op een andere vraag verklaart getuige,
dat het rijk een jaar later grond van de ge
meente Delft heeft gekocht, die een gulden
per M2. duurder was. Nog zet getuige uiteen,
dat het rijk graag van tusschenpersonen ge
bruik maakt om prijsopdrijving te voor
komen
Getuige v. D. herhaalt zijn Vrijdag als be
klaagde gedane verklaringen. Getuige heeft
nooit anders gedacht dan dat ook bekl. in
de koopsom heeft bijgedragen. Hij herinnert
zich echter alleen dat hij aan bekl. het aan
deel in de winst heeft uitbetaald en niet
dat hij een voorschot heeft teruggegeven.
Bekl cn getuige hebben samen den brief
opgesteld, waarin den minister werd voor
gesteld. den grond te koopen voor f 5 per
M2. Toen stond de prijs van f 3.50 reeds
vast.
Of bekl. de door hem ontvangen f 10.000
besteed heeft voor andere betalingen, weet
getuige nieL
Getuige heeft de heele transactie be
schouwd als een zaak, waaraan wat ver
diend kon worden. Dat is ook onderling be
sproken. Daarom lag het ook voor de hand,
dat het geld in eigen zak werd gestoken
Hierna wordt de zitting geschorst tot half
twee. Dan'zal het tweede ten laste gelegde
feit behandeld worden-
Na de pauze leest de griffier eerst weer
verschillende instructies en circulaires van
de Algemeene Rekenkamer voor, betrekking
hebbende op declaratie. Vervolgens leest de
griffier don brief voorf welken bekl. gericht
heeft tot den minister th verband met de
levering van tuftsteen.
Bekl. deelt mee, dat er in 1919 een con
tract is gesloten met een firma te Koblenz
voor de levering van tufsteen. Van T was
tusschenpersoon, dit was noodig omdat er
een markendekking plaats moest hebben. De
leverantie ging over 900 M3 Van D. heeft
het contract klaargemaakt; de gecontrac
teerde prijs was 465 mark. In de declaraties
werd ais prijs genoemd f 110. Bekl. geeft toe
dat dit veel meer was, maar wijst er op. dat
in de contractprijs de vervoerkosten enz.
niet waren inbegrepen. Buitendien was er
een groot risico.
President: Een on ander hebt u echter
niet in den brief aan den minister tot uiting
laten komen
Bekl. verklaart nog. dat hij met geld. dat
door deze leveranties vrijg°komen is, we
derom achterstallige betalingen heeft gedaan
aan de firma E.
De accountant van Riemsdijk deelt mee,
dat het Rijk door deze transactie voor
f 38 000 is benadeeld Getuige heeft de be
wering van bekl. onderzocht, dat hij met
het geld genoemde firma heeft betaald Hij
is daarbij tot de conclusie gekomen, dat dit
niet het geval geweest kan zijn. omdat be
doelde betalingen reeds cerdpr zijn geschied.
Getuige Schildwacht wordt wederom ge
hoord over hel opmaken van declaraties en
eenige hoofdambtenaren van het departe
ment van onderwijs over den gang van za
ken bij het inkomen van declaraties. De
laalslen leggen er den nadruk op. dat altijd
vertrouwd werd op de handteekening van
den rijksbouwmeester.
Hierna verklaart bekl. verder dat ook
v. d. H als tusschenpersoon optrad. Deze
heeft ook declaraties opgemaakt.
President; Die waren dus valsch, want
v. d. H had niets geleverd.
Bekl.: Ja zeker, maar met voorkennis van
den minister.
Bekl. geeft toe, dat hij de betreffende de
claraties heeft geteekend en dat deze niet
volkomen in orde waren.
Bekl. merkt op, dat er ook zeer dure stee-
nen zijn geleverd, in het geheel hebben er
vier leveringen plaats gehad.
Nadrukkelijk door den president gevraagd,
erkent bekl. dat de gedeclareerde prijs op
zettelijk te hoog gesteld was om er van over
te houden. Bekl. heeft zich met de regeling
heelemaal niet ingelaten; van D. heeft voor
de financiering enz. gezorgd.
Getuige v. D. verklaart, dat hij de zaak
bijna geheel gefinancierd had en dat de de
claraties te hoog waren. Dit was omdat
bekl. geld noodig had voor andere betalingen
Getuige is er bij geweest, dat bekl. aan de
firma E. betalingen heeft gedaan.
Bekl. merkt op, dat deze betalingen alleen
als afgeschreven posten in de boeken van
de firma E. voorkomen. En deze heeft ge
tuige van Riemsdijk niet persoonlijk onder
zocht.
Getuige v. T. is bij de levering als tus
schenpersoon opgetreden; hij heeft later de
claraties geteekend, waarin hij geld vorderde
voor leveranties van tufsteen. Hij geeft toe,
dat hij zelf Dooit tufsteen heeft geleverd.
Eenzelfde verklaring legt getuige v. d. II.
af. De gedeclareerde gelden werden afgedra
gen aan v. D.
Op een vraag van den verdediger deelt
deze getuige nog mee, dat hij eens bij bekl.
is gekomen om te vragen wat hij moest
zeggen, wanneer er belastingambtenaren bij
hem kwamen en vroegen, waarom do be
dragen, die hij gedeclareerd had, niet in
boeken voorkwamen. Bekl. zcide toen dat hij
kon antwoorden dal de kwitanties daarvoor
op het kantoor van hem (bekl.) lagen
Getuige k décharge Dekker, oud-kolonel
van de genie, is werkzaam gesteld op het
bureau van den rijksbouwmeester, nadat
v. D. en de G. waren weggegaan Reeds bij
een onderhoud had bekl. tol getuige gezegd,
dat hij oogen en ooren open moest houden,
omdat er vroeger dingen waren gebeurd, die
niet in den haak waren. Bekl. had er den
nadruk op gelegd, dat hij omringd moe9l
zijn door eerlijke lieden.
Getuige k décharge Braat, fabrieksdirec
teur, te Delft, heeft verschillende grooto wer
ken uitgevoerd, die hem door bekl. waren
opgedragen. Hij heeft altijd den indruk ge
kregen, dat bekl. uiterst correct optrad. Hij
heeft ook nooit om provisie of iets dergelijks
gevraagd.
Requisitoir.
Mr. Bauduin merkt op, dat deze strafzaak
geleid heeft tot berichten in de pers, waar
door dc tegenwoordige chef van den Rijks
gebouwendienst onaangenaam is gclroffen.
Spr. verzoekt daarom le vermelden, dat de
malversatiën zijn gepleegd bij het thans op
geheven bureau van den Rijksbouwmeester
voor de onderwijsgebouwen.
Ook uit deze zaak is weer gebleken, van
welk ernstig karakter de gepleegde malver
saties zijn geweest. Spr. komt in de eerste
plaats tot het gebeurde met het Jaffa-lerrcin
en gaat dit in het kort nog eens na. Bekl.
heeft niettegenstaande hij al wist dat de
prijs van den grond f 3.50 was, aan den
minister als prijs f 5 opgegeven. Dat is vast
komen te slaan. Van de overeenkomsten
tusschen bekl en v. D. en de G waardoor
de staat benadeeld zou worden, heeft bekl.
tegen den minister niet gerept. Hij heeft hier
dus zeer zeker in strijd met zijn plicht ge
handeld. Spr. leest bekl.'s verklaring voor
den reehter-commissaris nog eens voor en
concludeert dan dat ten aanzien van het
eerste feil zeer zeker een veroordeeling zal
moeten volgen.
Vervolgens geeft de officier een uileen-
zetting van de geschiedenis van de levering
van do tufsteen. Bekl. wist dat de levering
niet duurder zou zijn dan f 70, en niettemin
stelt hij een brief op aan den minister.
waarin de prijs van f 116 wordt genoemd.
Daar voegde hij aan toe de veel hoogere
prijzen van Hollandsche firma's, zoodat de
minister het aanbod van f116 aannemelijk
vond
Spr. wijst verder op de vacc^-ne declara
ties, die zijn ingediend. Bekl ontkent het
oogmerk van wederrechtelijke bevoordeeling
te hebben gehad, maar het verkregen geld
voor andere betalingen te hebben gebruikt.
Spr. meent. dat. ook al zou dit juist zijn, dit
toch niet opgaat en verwijst hiervoor naar
een arrest van don Hoogen Raad (Weckbl.
5995). Ook de elementen voor do oplichting
zijn dus aanwezig.
Het derde feit is van eenvoudige construc
tie. Bekl heeft verklaringen gesteld op val-
schc declaraties van v. d. 1L Spr. meent
hierop niet uitvoerig in te hoeven treden;'
hij heefl dat reeds gedaan, in de zaak
tegen v. T.
Alle drie feilen zijn derhalve bewezen.
Dat bekl. zeer strafwaardig is opgetreden
zal niemand kunnen betwisten; dc recht
bank zal uitmaken of hij strafbaar is. In
de eor3le plaats heeft bekl. den minister
misleid in dc Jaffa-zaak; dat is al een zeer
ernslig feit. Maar dat is niet de eenige keer
gewecs!, in de zaak van de tufsteen heefl
hij hetzelfde gedaan. De minister is overge
gaan tot handelingen, die hij niet zou heb
ben gedaan wanneer hij goed was ingelicht.
Veel erger is nog wat bekl. tegenover zijn
minderen heeft gedaan door zijn slechte
voorbepld Hij mag zich nu wel eens afvra
gen of hij niet de schuld draagt van het feil,
dat verschillende dezer minderen in de ge
vangenis zitten.
Spr. bekijkt dan bekl.'s bewering, dat hij
elk persoonlijk belang bij deze transacties
terzijde heeft gesteld Spr. kan dal niet aan
nemen. Was dat juist, dan zou bekl. een an-
de*> houding hebben moeten aannemen. En
dan zou hij het ontvangen van het geld niet
lot hel uiterste hebben ontkend.
ITct algemeen belang vorderde dat legen
dezen hoogen ambtenaar werd opgetreden
en dat de actie zoo krachtig mogelijk werd
gevoerd
De rechlbank zal hier oen krachligen
maatregel moeten toepassen.
Eisch: 4- jaar gevangenisstraf.
De verdediging.
Mr. van Kuyk merkt allereerst op, dat het
hem leed doet, dat de officier over een ding
niet heeft gesproken. Wel heeft hij 4 jaar
gevangenisstraf geüischt, maar dat bekl. 16
maanden preventief gezeten heeft, daarover
rept hij met geen woord. PI. zal daarover
echter verder met geen woord spreken.
Spr. slelt vervolgens voorop, dat hij bij
hetgeen hij vorder zal zeggen noch de be
doeling zal hebben bij het oefenen van cri-
tiek inzake deze vervolging iemand per
soonlijk te treffen; noch bij het naar voren
brengen van feiten den ambtenaarsstand to
Ireffon.
Het voorloopig onderzoek is van den aan
vang af van eenzijdige bezwaring gcwee9l;
men heeft het niet beseft, welken diepen
ondergrond deze zaak heeft. Het openbaai
ministerie heeft dien weg niet verlaten.
PL heeft gevraagd dc volgorde van dé fa
ken anders te stellen; de officier had daar
tegen principieele bezwaren. Welke kunnen
dat zijn geweest? Zij kunnen alleen hierin
hebben beslaan, dat van de volgorde van de
behandeling de veroordeeling van de be
klaagden afhangl. Maar dal kan toch niet
bestaan in een rechtsstaat?
Spr. werpt dan een andere moeilijkheid
op. Hel O. M. heeft dc rechtbank voor de
strafmaat verwezen naar het dossier, waar
in zaken voorkomen, waarovey geen getuige
is gehoord. En het gaat hier om zaken, waar
bij het van een enkel woord kan afhangen.
Wat moet de verdediging daartegen doen?
Spr. wijst er verder op, dat in het dossier
een groot cijfermateriaal voorkomt, waar
van bekl. en verdediging nagenoeg niet op
de hoogte zijn.
De publieke opinie is door het gebeurde
met het Leidsche Ziekenhuis, waaromtrent
het hier echter niet gaat, hevig opgeschrikte
En die pubiieke opinie vraagt een slacht
offer. Daar zit een groot gevaar ln voor dc
rechlbank. die deze zaak moet behandelen.
De rechtbank is geen ambtelijke eereraad,
maar zal uitsluitend te beslissen hebben of
bekl. strafrechtelijke feiten heeft gepleegd.
Men moet onderscheid maken tusschen
strafwaardig en afkeurenswaardig.
door MARGARET PEDLER.
Geautoriseerde vertaling van W. E. PONT.
62)
Ik ben niet aJ le best in orde ge
weest den laalsten tijd de hitte heeft
me geen goed gedaan en Geoffrey
wil graag, dat ik een poosje naar zee
ga. Dus schijnt alles er op te wijzen, dat
ik naar Monkshaven moet gaan. Is jullie
primitieve dorpje een hotel rijk? En zoo
niet, kun je dan een paar behoorlijke ka
mers voor mij bespreker?"
De rest van den brief handelde nog over
enkele bijzonderheden van practischen aard
betreffende het voorgenomen bezoek en Sara
was in de haast van haar vroolijke opwin
ding onmiddellijk naar het Cliff-holel ge
rend en had de mooiste kamers, die er maar
waren, voor Elisabeth besproken.
Op weg naar huis ontmpette zij Garth in
de hoofdstraat en vertelde hem dadelijk het
nieuws.
••Ik heb juist kamers besproken in het
liff-hotel voor een kennis van mij, die hier
omt logeeren," zei ze, toen hij naast haar
Wam loopen. „Een vriendin", voegde zij
ef haastig bij, ziende dat hij de wenkbrou-
*eo fronste.
„Zooveel te beierI Maar ik kon het anders
best stellen zonder kennissen van je man-
hjke of vrouwelijke die zijn volkomen
verbodig" met een glimlach.
..Wel, ik ben blij, dat mevrouw Durward
°mt, omdat.
„Wie zei je?" viel Garth haar in de rede,
plotseling stilstaand.
„Mevrouw Durward, Tims moeder, je weet
wel", legde zij uit. Zij had hem de geschiede
nis van haar korte verloving met Tim toe
vertrouwd. Trent liep weer door, maar lang
zamer, de veerkracht scheen plotseling uit
zijn stap verdwenen.
„Donk je niet," zei hij op eigenaardig-
afgemeten loon, „dat het in de gegeven om
standigheden wel een beetje penibel zal zijn
mevrouw Durward hier te hebben?"
Sara verwierp die gedachte, en trachtte
hem uit te leggen, dat het juist teekenend
was voor de groote vriendschap van Elisa
beth, dal zij naar Monkshaven kwam.
„Wanneer komt zij?" vroeg Trent.
„Donderdag Ik ben erg verlangend, dat
je haar zult ontmoeten, Garth. Zij heeft zoo
iets bijzonder liefs. Ik vind het prachtig van
haar dat zij mijn verbroken engagement met
Tim niets geen verandering in onze vriend
schap laat maken. De meeste moeders zou
den een wrok gehouden hebben I"
„En denk je, dat mevrouw Durward het
over hef hoofd ziet?" vroeg hij met een
eigenaardigen glimlach.
Sara verzekerde hem enthusiast, dat dit
het geval was.
„Het zou mij verwonderen 1" zei hij pein
zend. „Hel zou niets zijn voor Elis
voor een vrouw, wie dan ook" hij verbe
terde zich haastig „om zóó gemakkelijk
van een gedachte, die zij zich eenmaal in
het hoofd heeft gezet, af te stappen."
„Wel," lachfe Sara vroolijk, „tegenwoor
dig kun je een meisje niet meer dwingen
een mankte trouwen, dien zij niet hebben
wil. en je kunt haar evenmin verhinderen
den man te nemen, van wien zij wel
houdt."
„Ik weet het niet. Een vrouw met groot
doorzettingsvermogen kan een heelehoel
doen."
„Maar Elisabeth is volstrekt niet dat soort
van doortastend type, dat jij je voorstelt,"
protesteerde Sara met een glimlach. „Zij is
buitengewoon inooi en vrouwelijk, bepaald
een hoogstaande vrouw, vind ik. Wacht
maar lot je haar gezien hebt."
„Ik vrees," zei Trent langzaam, „dat ik je
bekoorlijke vriendin niet zien zal. Ik moet
de volgende week naar Londen voor zaken."
„Hè.Sara's stem verried haar teleur
stelling. „Kun je dat niet uitstellen?"
„Neen ,dat kan ik niet doen." Hij hield
op bij een sigarenwinkel. „Vindt je het naar
om één oogenblik te wachten, dat ik hier
even waf tabak haai?"
Hij verdween in den winkel en Sara bleef
staan en keek naar een grappigen kleinen
fox-terrier in de straat, die zich te goed
deed aan een bot, welke hij uit een slagers
winkel in de buurt gekaapt had.
Het ongestoorde genot van hel geslolene
duurde niet lang. Een oogenblik later kwam
een magere, wilde. Iersche terrier om den
hoek aangezet, ontdekte het heerlijke hapje,
en was met één sprong boven op den klei
nen hond. In oen oogwenk was er een
helsch kabaal en riep het hondengeblaf alle
echo's in de rustige straat wakker.
De kleine fox-lerrier verdedigde heldhaf
tig zijn eerste recht op den betwisten kluif,
maar het groolere gewicht van den vijand
werd hem le machtig en het was duidelijk,
dat de Ier met den buit zou gaan strijken. De
eigenares van den fox-terrier, zeer elegant
gekleed, aanschouwde handenwringend het
gevecht van op een afstand en riep tegen
allerlei menschen, die zich om het gevecht
verzameld hadden, dat zij toch haar lieve
ling van dat verscheurende dier moesten
redden.
Maar niemand scheen van plan haar de
zen dienst te bewijzen, want de Iersche ter
rier leek een vervaarlijke klant, toen plotse
ling, snel als oen bliksemschicht, een slanke
figuur over den weg schoot, zich midden
tusschen het gedrang slingerde en met luide
stem tusschen al het lawaai gebiedend uit
riep „Laat los, woesteling!"
In een oogenblik was alles uit Sara's klei
ne, sterke handen wisten de nijdige, grom
mende, bijlende hondenrnassa le scheiden in
de twee gedeelten fox en Ier, waaruit zij wa9
samengesteld, cn zij stond met den kleinen j
foxterrier, dij hijgde en bloedde in haar ar
men, terwijl één of twee van de omstanders
nu alle gevaar voorbij was den Ier
wegjoegen.
„01 Wat moedig van u!" De eigenares
van den foxterrier kwam op haar toegesneld.
„Ik kan u nooit genoeg dankbaar zijn."
Sara keek haar aan met vlammende
oogen.
„Is deze hond van u?" vroeg zij
„Ja. En ik weel zeker," ineens een
heele woordenstroom „dat hij in stukken
gescheurd zou zijn door dat groote, afschu
welijke beest, wanneer u ze niet gescheiden
hadt. Ik zou nooit gedurfd hebben I"
Garth, di euit den sigarenwinkel aan den
overkant kwam, hoorde nog juist, hoe Sara,
toen zij den terrier in de armen van zijn
meesteres legde, op scherpen toon zei:
„U moest er geen hond op na houden,
wanneer u niet eens voor hem durft zorgenI"
Toen zij met Trent naar huis wandelde,
deed Sara hem het heele verhaal van het
hondengevecht in geuren en kleuren en ein
digde opgewonden:
„Dwaze vrouwen, zooals dat mensch,
moesten geen toestemming krijgen or een
hond op na te houden. Ik haat menschen, die
hun verantwoordelijkheid niet voelen."
„Veracht je lafaards?" vroeg hij.
„Meer dan wat ook ter wereld," ant
woordde zij hartgrondig. Hij zweeg een
oogenblik. Toen zei hij peinzend: „En toch
geloof ik, dat dikwijls zenuwen een groole
rol spelen."
„Ik vind. dat alles afhangt van wat je
plicht van je eischl op een gegeven oogen
blik," antwoordde zij. Zenuwen zijn luxe.
Die kun je je permiüeeren, wanneer het voor
anderen geen verschil maakt of je bang bent
of niet; maar niet, wanneer het er wel op
aankomt."
„Uit welke bronnen heb jo zulke wijs
heid geput?" vroeg hij schalksch
Sara lachte even
„Dat heeft oom Patrick mij goed inge
stampt," antwoordde zij. Het was een van
zijn vaste beginselen
„En toch kan ik mij indenken, dat iemands
zenuwen plotseling knakten na een lang
durige spanning
„Ik denk niet, dat jouw zenuwen dat
zouden doen," antwoordde Sara opgewekt,
en hun expeditie naar het eiland en alles,
wat er toen gebeurd was, stond haaY leven
dig voor den geest.
„Mogelijk niet. Maar ik geloof toch, dat
niemand altijd volkomen zeker kan zijn
I van zichzelf."
„Kom je niel binnen?" vroeg Sara. toen
zij voor Sunnyside stonden.
„Neen, vandaag eens niet. Ik moest me
maar vast gaan wennen hot zonder je te
9tellen, nu ik al zoo gauw wegga." Htj glim
lachte.
(Wordt vervolgd.)
