Zonderlinge Kameraden
No. 19723
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 27 Juni.
Derde Blad. Anno 1924,
EERSTE KAMER.
GEMENGD NIEUWS.
HAAGSCHE SCHETSEN.
(Vervolg van gisteren).
Arbeidsbegrooting.
De heer HAAZEVOET (R.K.) moet de pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie één der
slechtste noemen van de medezeggenschap.
Hii heeft zich daar altijd legen verklaard.
Spr. betreurt het dat de heer Stenhuis door
zijn optreden in deze aangelegenheid het
wantrouwen der werkgevers aanwakkert en
do zaak dus bederft, en het vraagstuk heeft
gebracht in een sfeer waarin samenwerking
met spr. en de zijnen onmogelijk is. Mei den
heer Wittert van Hoogland is spr. het niet
eens ten aanzien van de plaats die de vak-
vereenigingen moeten innemen ten opzichte
van de sociale verzekering. De vakvereeni-
ging is een vrcdes-inslituut en dat moet ze
blijven en danrdoor heeft' zij den tendenz om
leiding te geven ook bij de sociale hervormin
gen-
Ten slotle slelt hij vragen over het Kin
dertoeslagfonds. Verleden jaar is gezegd dat
er een wetsontwerp gereed lag. Thans heeft
de Min verklaard dat de tijdsomstandigheden
ongunstig zijn voor de indiening. Spr. be
treurt het ten zeerste en vraagt den Minister
dat punt nog eens ernstig te overwegen.
De heer DE ZEEUW (S.Dpleit voor een
goede land verzorging door middel der school.
De minister wijst dit niet af, maar beroept
zich op den slechten tijd voor de Rijksfinan
ciën. De minister moge dus zoo spoedig mo
gelijk handelen.
Voor de vacanlic-kolonies wil de minister
liet noodige doen. Hij betreurt het, dat uit de
Kamer aandrang wordt geoefend om het sub
sidie in te trekken.
Vervolgens wijst hij op de wenschelijkheid
van geneeskundig onderzoek vóór het huwe
lijk. In vele gevallen is dit nuttig. Spr. wil
gaarne, dal de overheid hier steun verleent
aan de propaganda voor dit denkbeeld.
De lieer POLAK (S.D.) bestrijdt enkele
punten uit de redevoeringen van de heeren
Blomjous cn Slolemaker de Bruine, o.a. ten
aanzien van Twente. Wisten de mensclien
.van St. Lamberlus en Unitas zoo zeker, dat
niet meer le bereiken was, toen de heer van
IJsselsteijn de voorstellen had overgebracht?
Hoe kwamen zij aan die wetenschap? Die
wetenschap bestond, naar spr.'s oordeel, niet
en als zij het geweien hadden, hadden zij
anders gehandeld.
De toestand was misschien wel zóó, dat
meer le verkrijgen was, want de voorraden
der werkgevers waren op en buitenlandsche
reizigers overstroomden het land. Had men
volgehouden dan was wellicht een ander re
sultaat" bereikt. Uit hetgeen verluidt uit do
kringen der werkgevers, blijkt, dat zij wel
,wat anders hadden gedaan als doorgezet
was. De ware schuldigen zijn de fabrikan
ten, die den strijd hebben aangebonden cn
dus de welvaart van het land in gevaar
brachten. Het is een kinderachtigheid le zeg
gen, dat Stenhuis naar de macht greep. Niels
anders dan een afweer van slechter maken
der arbeidsvoorwaarden was liet cenige doel
en een andere bedoeling was er niet. Een
zuivere loonstrijd was het cn van ccn maehls
vraag was geen sprake.
De heer Slotemaker de Bruine deed een
beroep op medewerking om de wereld uit
den jammer op te heffen. Er zijn nu eenmaal
groepen en klassen in de maatschappij cn
daaronder is er één die als zij de macht in
handen heeft de overigen wil knechten en
.vernietigen. Hoe kan de heer Slotemaker dan
een dergelijke voorstelling van het kapita -
lisme geven? .Er is niet één stukje sociale
wetgeving lot stand gekomen dan onder ver
zet der werkgevers. Hun leven is één en al
eigenbelang en aan den heer Blomjous zien
.wij hoe zij icderen maatregel lot bevordering
.willen terugdringen. Deden wij hun zin dan
zouden wij de oude toestanden in een omme
zien terug hebben.
De rechtmatigheid van het privaat-bezit
aanvaardt spr., maar als dit bezit niets waard
is zonder dc medewerking van den arbeider
dan is het logisch dat deze aanspraak op
medezeggingschap in de leiding maakt.
Zonder vakvereenigingen zou de maat
schappij denzelfden weg opgaan, waarop zij
vroeger ging. Zij verbeteren de vakopleiding
'en de vakken zelf. zorgen voor ziekengeld
e d., maar naast dat werk als vredesihstituut,
.voeren zij strijd ter verbetering der positie
van de vakgcnootcn.
De samenwerking tusschcn de arbeiders en
de werkgevers moet gebaseerd zijn op geza
menlijk verlangen naar den vrede. Wie dien
vrede wil moet de medezoggingschap aan
vaarden.
De heer v. d. BERGH (V.B.) wensclit, dat
de werknemers meer zullen worden gekend
in die gedeelten van den arbeid, die hen ra
ken, werkverdeeling, regeling werktijden en
rusttijden, hygiënische aangelegenheden, zie
kenfondsen e. d. Medezeggingschap in het
beheer wijst hij af. De „fabriekskernen"
vormden vroeger een goed instituut, dat ech
ter gesaboteerd is. Nu draait men de zaak
weer om en wil men rechtslreeksche mede
beslissing in de leiding. Spr. kent geen beter
productiestelsel cn er is ook nooit een ander
stelsel geweest. Wal men beproefd heeft is
steeds mislukt. Wat T socialisme voor stel
sel zal zijn, weet niemand, en jaren zouden
noodig zijn om dit le leeren kennen. Er zijn
vaak fouten gemaakt in de bedrijven, maar
dat het' stelsel mislukt is, is niet vol te hou
den. Spr. wijst op Twente, Tilburg en Eind
hoven, waar goed werk is geleverd, ook in de
crisisjaren. De socialisten vragen de mede-
zoggenschap omdat zij het socialisme propa-
geeren en langs den weg der medezeggen -
schap lot socialisatie willen komen.
Wal we kunnen doen is strijden voor den
vrede, den politieken vrede op internationaal
gebied. Dien behoeven wij om lot bloei te
komen.
De Minister van Arbeid, de heer AAL-
BERSE, is aan het woord. Het grootste deel
der redevoeringen ging langs spr. heen en
daarom zal hij kort kunnen zijn. In détails
van zijn plannen treedt hij niét, omdat die
niet aan de orde zijn.
Spr. breekt zijn rede af.
Dc vergadering wordt verdaagd tol heden
elf uur.
RECLAME.
In verband met h et doorden
commissaris van politie te Haarlem gedane
verzoek naar aanleidiüg van een vermoeden
van treinroof wordt- meegedeeld, dat de
heer, die te Haarlem den trein verliet, zich
vrijwillig bij dc politie heeft aangemeld en
verklaarde, dat de bouwkundige Van E.
even nadat de trein uit Den Haag vertrok,
reeds zeer zonderling deed. Hij las dc cou
rant en legde deze naast zicli neer, nam zijn
horloge met- ketting en deponeerde die op
de courant. Toen ging hij in dc gang, die
langs den coupé loopt, wandelden, pakte
het horloge met den ketting weer en stopte
dit voorwerp in een zijner zakken. Even na
Leiden wierp hij iets uit den trein. Van E.
was naderhand kalmer en vroeg te Haarlem
of hij soms ongesteld was geweest. Hij
scheen iets te zoeken cn zeide tegen den
overgebleven passagier, dat hij zijn horloge
met ketting kwijt was. De derdo reiziger
stapte reeds in Leiden uit. Van deze per
soon wist de zegsman van do politie niets
mede te deelen.
Dc NV. Intern at ionalc Schoen
en Lederbeurs te Amsterdam heeft met
groote meerderheid van stemmen besloten,
in 1025 geen Beurs te houden, met het oog
op de internationale tentoonstelling van
schoen- en lederindustrie Waalwijk 1925.
Ook de Jaarbeura te Utrecht zal dan geen
afdeeling schoenen, leder, enz. aan haar
najaarsbeurs verbinden.
Gisteren brak brand uit in de
bovenverdieping van de Coöperatieve Zui
velfabriek aan de Voorhaven te Edam Ge
lukkig slaagde men er in den brand met
behulp der waterleiding meester te worden.
Als een bijzonderheid dient vermeld, dat de
z.g. ..blauwe spuit", welke door een aantal
kordate dames, werd aangevoerd, het eerst op
het terrein vau den braud aanwezig was.
Er behoefde evenwel geen verder gebruik
van te worden gemaakt.
van halve maatregelen. Binnen een minuut
voegde hij do daad bp het onverstandig
woord en de eerste steen ging door de „roe
ten", spoedig gevolgd door meerderen, die
even zooveel doel troffen.
Het resultaat van zijn korte wetten was
verbijsterend.
Uit de deur, die toegang gaf tot 'smans
rustplaats, trad iemand van het sterke ge
slacht, die op fetwat onvriendeljjken toon
informeerde, waarom nu juist bij hem op
dit ongewone uur de ruiten moesten wor-
don ingegooid. Spreker raadde den kermis-
ganger dringend dergelijke aardigheden lie
ver in zijn eigen woning uit te halen
De vriend in nachtgewaad komt na diep
zinnig peinzen tot de ontdekking, dat hij
bij ongeluk in het tuintje van zijn buurman
beland is en verdwijnt in nog slechtere
stemming naast an.
Einde van het tweede bedrijf.
De derde acte is aanvankelijk een her
haling van de tweede.
Met (fezeUde gezwindheid worden diverse
ruiten tot scherven gegooid. Serviezen en
ander breekbaar materiaal volgt. Noord-
Euschedé ontwaakt en slaat, deeïs van ach
ter slaapkamervensters, voor een ander deel
op 't trottoir vóór de voordeur, gehiel of ge
deeltelijk in nachtgewaad, het schouwspel
met warme belangstelling gade.
Het vensterloos huis wordt door de in-
wonenden ontruimd. Men vlucht richting po
litiebureau
Dan krijgt de lustige kermiszanger zoo
iets van berouw. Nog steeds in z\jn luchtige
lrleedij achtervolgt hij de zijnen, tot lip ze
eigens weet in te halen en dan plechtig be
looft den overigen inboedel met rust te zui
len laten.
Een deel van Noord-Enschede is de vluch
tenden gevolgd en een algehee'e verzoening
vormt de slotapotheose, en een bevriende
schilder uit de buurt belooft, dat hij morgen
voor een zeer zacht prijsje de ten offer
gevallen rniten wel weer tegen nieuwe zat
verwisselen.(,,Vad.")
Het winkelweek-comité te Doe-
tinchem heeft in beginsel besloten tot den
bouw van een vast beursgebouw van groote
afmeting. De uitwerking van het plan is
aan eeu commisie" van voorb:raiding opge
dragen.
Naar uit Den Bosch aan
„Het Volk" wordt gemeld, is kapelaan N.
uit Oss, sinds cnkclo dagen spoorloos ver
dwenen. Hij zou een groote som gelds (men
spreekt- van 15.000), welke hij van verschil
lende vereenigingen onder zijn berusting
had, hebben meegenomen.
In den nacht trof te Schcnveld
bij Heerlen, de rijksveldwachter M. een
tweetal personen aan, die beschonken wa
ren en burengerucht maakten. Een van hen,
R., werd door den veldwachter in dc politie
cel gebracht. Zijn kameraad liep scheidende
den veldwachter met zijn arrestant na, en
wiel den laatste, toen deze R. had opgesloten,
aan. Hjj beet hem in de hand. De veld-
waohter was voor zelfverdediging genood
zaakt van zijn revolver gebruik te maken
en trof J. M. in den buik. Ernstig verwond
is de getroffene naar het hospitaal over
gebracht.
Gistermiddag is te T c r n a a r d
een boerenarbeider, die met paard en wagen
een onbewaakten spooroverweg wou pas-
seeren, door een locomotief overreden en
gedood. Het paard bleef ongedeerd, de wa
gen werd geheel vernield, en de locomotief
beschadigd.
Het „Ned. Weekblad voor den
Handel in Kruidenierswaren" meldt, dat in de
afgeloopen week 168.000 eieren naar En
geland zijn verscheept.
Loos Alarm. „Brand, b r a ndl"
klonk het uil mevrouw kamer. De keuken
meid en de binnenmeid, mitsgaders de kor
poraal en de polilie-agent, die bij haar in
de keuken zalen, snelden doodelijk ver
schrikt de kamer binnen. Maar er was niets
te zien van brand. „O dank je wel", zeidc
mevrouw kalmpjes. „Ik wou alleen maar
welen hoeveel vrijers er in huis waren."
BUITENLANDSCH GEMENGD.
Het Noorsohe communistische Stortingg-
lid Olav Scheflo, is lot 60 dagen gevan
genisstraf veroordeeld wegens antimilitarig-
tische propaganda.
De secretaris van de communistische partij
Furubotn is tot 120 dagen gevangenisstraf
veroordeeld.
In een mijn bij Gloggnitz heeft een onge
luk plaats gehad. Tot dusver wordt ge
meld, dat 12 mijnwerkers zijn verongelukt.
26 mijnwerkers zijn nog opgesloten. Naar
de oorzaak van den ramp wordt een on
derzoek ingesteld.
Gistermorgen is een aardbeving van zeer
ernstigen omvang geregisteerd door de ob
servatoria te Kaapstad en Sydney. De schok
ken duurden vele uren. Men meent, dat de
aardbeving heeft plaats gebad op 5600 mijlen
afstands van Kaapstad.
Op 1 April 1923 heeft een bende ban
dieten, bijna allen Italianen, waarvan velen
reeds verscheidene veroordeelingen wegens
diefstal met geweldpleging in Amerika en
Canada achter den rug hadden, den ophaal-
auto van de Banque d'Hochelaga, iu een
der straten van Montreal aan. Zjj leverden
slag met den chauffeur en de bewakers
waarbij de chauffeur gedood werd. De ban
dieten slaagden er in, zich met een buit
van 30.000 pond sterling uit de voeten
te maken.
Bij de vechtpartij tusschen aanvallers en
aangevalleneu, was ook een der bandieten
doodelijk getroffen. Op liet lijk werden do
cumenten gevonden, waardoor de politie er
in slaagde, de daders op te sporen en te
arresteeren. Nauwelijks was dit geschiedt,
of de onderwereld te New-York en te Mon
treal zette zich aan het schrijven van dreig
brieven aan iedereen, die bij de gerechtelijke
behandeling vau de zaak tegen de bandieten
betrokken was. Het gevolg hiervan was,
dat eerst na herhaalde pogingen een jury
gevonden werd, welke het schuldig over
de bandieten durfde uitspreken. Toen de
jury eenmaal de bandieten schuldig had be
vonden, liep alles vlug van stapel. Binnen
een half uur waren alle bandieten door de
rechtbank tot den dood door den strop ver
oordeeld. Het is echter waarschijnlijk, dat
zjj zullen worden begenadigd ep dat de dood
straf zal worden veranderd in levenslange
gevangenisstraf
Niemand weet, wat Kozobogc is en dat
ligt voor de hand, omdat het, voor zoovor
mij bekend, vóór dezen nog nooit gebruikt
werd. Toch zou het evenveel bestaansrecht
hebben als Hato, Tibo, Horeoaf, Bibabo
en dergelijke woorden, die door de begin-»
letters van andero gevormd zijn. Zelfs vou
het eigenlijk als afkorting van den plech-
tigen naam Koninklijk Zoölogisch Botanisch
Genootschap te verkiezen zijn boven dien
van Dierentuin, zooals men het terrein
aan de Koningskade der traditie getrouw
nog steeds blijft noemen, ofschoon van don
tijd, toen er allerlei beeston in gehuisvest
waren, nog maar enkele heel gewone over
zijn, zooals iedere dierenliefhebber zou kun
nen bezitten. Dooh eigenlijk, „what is in
a name?", oftewel in het Hollandsch
overgezet ,,a!s 't kind maar een naam
heeft." Wat doet het er eigenlijk toe? We
sprekentoch ook wel zonder reden van
Witte Sociëteit, van het Gebouw voor
Kunsten en Wetenschappen, ofschoon veol
van hetgeon daar teu gehoorc gebraoht
wordt noch onder het een noch onder het
ander gerangschikt, kan worden; van Dcn-
neweg, waar inderdaad de dennen weg zijn,
die daar vermoedelijk vroeger gestaan heb
ben, en van rozengeur en maneschijn, niet
tegenstaande aan den eersten vaak een
luchtje is cn de laatste als te spora
disch voorkomende allengs door het
eicctrisch licht verdrongen wordt.
Do Dierentuin beantwoordt niet meer
aan dien naamof het moet dan zijn, in
dien het gebouw gebruikt wordt voor het
afnemen van examens, als wanneer er nog
wel een3 bokken worden geschoten, by
bet houden van congressen, bij welke ge-
Naar 't Engelsch van LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. II.
18)
„Nu niet," antwoordde hij, en wisl, dat
zijn slem hem verraadde.
Verrast keek zij naar hom.
„Wat scheelt er aan?"
„Nietsl" antwoordde hij boos. „Wat zou
er zijn?"
Op straat bracht een piano-orgel een ca
denza ten gehoore, waarna het ineens op
hield.
Door die slrakke stille was het gewoel
van liet verkeer nu veel duidelijker hoor
baar in liet vertrek.
De kurk knalde en hij dronk zijn wijn uit
in één teug.
„Neem nog wat."
„Ik verlang niet meer."
Zij hief het glas op er. noodde:
„Kom op do Afschatfing danl"
Ofschoon hij haar nu niet langer gade
sloeg, bleef hij zich haar tegenwoordigheid
'°ch pijnlijk bewust hij voelde die als een
druk op zich. Iedere zenuw scheen er door
gespannen. De geur van haar sigaret drong
■jeni door al zijn gedachten heen, terwijl hij
j-aar zat te wachlen, er. hij meende, dat hij
"aar hoorde ademhalen.
De zuslcr kwam binnen en zei, dal Lee
*Jaar liem gevraagd had. Zij waarschuwde
Jem, niet langer dan een paar minuten te
"lijven
Hel zien' vah haar schonk den jongen
man kracht. Terwijl hij die vrouw mol liet
reine gelaat en de sobere kleeding volgde,
was het of zijn angstig voorgevoel minder
werd.
Lee was pijnlijk veranderd. Hij kon nog
slechts (luisteren.
In het eerst scheen er ials onwezenlijks
in, hem daar zoo zwak te zien liggen,
„Davie!"
„Vader 1"
„Ga ziften."
„Waarom hebt u niet eer getelegrafeerd,
vader?"
„Het was lijds genoeg."
„U gaat goed vooruit, liè?."
„Misschien."
„Weien ze het (buis?"
Lee boog het hoofd.
„De bladenMaar ik verlang haar niet
bier. Ik heb haar gezegd, dat zij niet be
hoefde le komen."
„Maar zij zal tocli willen komen?"
„O, neen, zij zal ook met verlangen."
Er volgde een pauze. Toen zei hij op flin-
keren toon: „Dit is oen leclijk ding, venll"
„'1 Zal weer goed komen."
„Heb je Julia gezien?"
„De vrouw daarbinnen? Ja."
,,'t Is een goed mensch, Julia. Zij zorgt
voor alles. De meesten zouden mij stilletjes
in den sleek gelalen hebben."
Wat zou baar dan elders wachlen? dacht
David. Hij werd koud; dat Loc zulke illusies
had, onislelde liero, want als hij gezond
was, had hij. juist gc-en illusies.
„Een goéd mensch, hé," prevelde dc zieke
nog eens.
„Ja," antwoordde David flauwtjes.
„Zij heeft een vriendin, die haar tusschcn-
beide komt opzoeken, maar het nyiet hier
Begin September zullen
voor de arrondissemenls-rechtbank te Dor
drecht terechtstaan de Zwijndrechlsche
Raadsleden Stolk en Los, beklaagd van
verzet legen de politie, tijdens de worsteling
in de Raadsvergadering van 30 Mei j.l.
De Raad van Nij m e g e n heeft
besloten met ingang van 1 Juli a.s. een
gemeentelijken aulobusdicnst te organisee-
ren tusschen het station en de Heilige-
Landsticliling.
Te halfnegen gisteravond' an
kerde voor Nijmegen- een Fransche rader
boot. Aan boort}, bevind zich de Fransche
minister Jean Góut, voorzitter van de Cen
trale Commissie voor de Rijnvaart, wiens
voornemen het is den Rijn te inspecteeren.
Aanwezig waren voorts de hoofdingenieur-
directeur van den Rijkswaterstaat König en
de inspecteur van den Rijkswaterstaat Ditt-
linger. De boot vertrok hedenochtend naar
Rotterdam.
De expediteur M., 1 e Hen
gelo, is op verzoek van de Hengelosclie po-
lilie in Den Haag gearresteerd, verdacht van-
verduistering van groole bedragen.
Noordel ij k Enschedé, tï 1-
thans een wijk van dat stadsdeel is .een de
zer nachten wrecdelijk in haar welverdiende
rust gestoord.
Niets bijzonder, zegt ui
Integendeel! Want noordelijk Enschede
slaapt als geen ander stadsdeel 's nachts
natuurlijk; het is verre van om een blaam
op noordelijk Enschede te werpen. De be
woners van deze stadswijk toch reogeeren
niet in het 'minst op datgene, wat een
mensch zijn- slaap kan ontnemen; buren-
getwist, kindergeschrei, hondengeblaf en
hanengekraai. I
Daar zijn de Noord-Enschcde'ers over
heen. En dei-halve moet het wel degelijk
iets heel bijzonders geweest zijn, dat een
dezer nachten in staat was hen niet alleen
uit hun zoete rust te wekken, maar zelfs de
straat op te drijven.
Dit ter inleiding, net vervolg gebeurde
zoo
De hoofdpersoon in de t-ragi-comedie, een
welgezet man van tegen de 200 schoon aan
den haak, was met eenige vrienden naar
de kermis in Gronau geweest, hetgeen, ge
zien het feit, dat Enschede dit jaar van
deze festiviteit verstoken bleef, begrijpelijk,
zelfs verklaarbaar is. Een grootere vraag
zal het voor velen blijven, hoe liet onzen
vriend gelukt was op die Gronauscho ker
mis trots den verdwenen valutatijd, in oen
toestand te geraken, die men aan de over
zijde van de grens „angeheitert und in
slechter Stimmung" pleegt te noemen. Maar
dat doet er minder toe. De man was vol
goeden wijns en bewees dat, door, thuis
gekomen, zich van de hoogst noodzakelijke
kleedingstukken te ohtdoen en zichzelf in
deze gedaante op een grasveld in zijn tuin
tje te dejioneercn, om daar den slaap der
rechtvaardigen, d.i. die der Noord-Ensche-
dc'ers te slapen.
Einde van het eerste bedrijf.
Het tweede sjieelt een klein half uur later.
Onze vriend wordt er op ietwat onplezierige
wijze aan herinnerd, dat liet Koninklijk Ne-
derlandsch Meteorologisch Instituut de
Bildt, naar waarnemingen, verricht in den
morgen van den vorigen dag, tegen dezen
nacht juist een nachtvorst heeft aangekon
digd.
Nu is er natuurlijk niets onjilezieriger dan
cn profond negligé, bij nachtvorst op een
grasveld in een tuintje te liggen. Dies was
het weer begrijpelijk, dat 's mans „slechter
Stimmung", waarvan wij zooeven, spraken,
tot beneden het laagste peil daalde. Op
zulke momenten worden vele mcnsclicn on
redelijk, wat hun doorgaans niet kwalijk is
te nemen.
Zoo ook onze vriend. Hij verhief zieli van
zijn ongemakkelijke ligplaats en trok de
aandacht van de eerste omwonenden, door
in onvervalscht Twentsch te verkondigen:
Ze het mien boeten slolten; als oe mien
nicli d'rin laot, smiet ik alle roeten kapot!
Hetgeen niet alleen onredelijk, maar
gehoord de kracht, waarmee deze bewering
geuit en gezien het feit, dat de man slechts
iets meer aan had dan zijn trouwring
bovendien zeer onverstandig was.
Intusschen bleek, onze .man geen vriend
heel saai voor haar wezen, niet veel zouden
er gebleven zijn Zorg jij, dat zij liet hier
goed heeft, Davie?"
..Ik zal er voor zorgen, vader."
Lee slool do oogen en zijn gedachten gin
gen jaren en jaren terug tot op een morgen,
dat hij een weduwe achterna ging in Brigh
ton en hij haar inhaalde op Marine Parade.
Hij zag weer de zon schijnen op het slrand
en hoorde het geklots van de golven. Inlus-
sclien keerde hij terug lot David:
„Als ik er niet boven op kom, zal hel een
verschrikkelijke boel worden. Je weet niet
hoe veel schuld ik heb. Ik wou, dal ik maar
een beetje op zij had gelegd voor jou."
„U zult nog ruimschoots gelegenheid heb
ben om dit te doen, vader. Praat nu geen
onzin van er niet boven op Ie zullen komen.
Over een maand zult u weer zoo slerk zijn
als ooit!"
De vrouw, genaamd Julia, deed de deur
open en trad op de. toilettafel loe:
„'1 Spijt mij, dat ik sloren moei," zei ze,
„maar daar is weer een rekening van den
apotheker; ik heb geen geld meer."
„Neem dan waf," zei de patiënt. „Waar
heb je den sleutel?"
Zij deed de la open en ging even zachtjes
weer lerug. Er werd gekraak van bankpa
pier vernomen.
„Een goed mensch', Julia," Herhaalde hij.
„Zij zorgt voor alles. Ik moet haar wat
geven, Davie! Mijn doekspeld, moet hier
ergens liggen. Die kan zij dan gebruiken
voor haar das."
David ging nu ook gauw heen, indachtig
aan hetgeen de zuster had gezegd, en om
negen uur kwam de dokter weer.
„Ik zou graag een dokter uit de stad er bij
Hebben, als u er niet op tegea heelt," Ma-
melde het jongmensch; „den besten, dien
we maar krijgen kunnen."
„Zooals u wilt," antwoordde de behande
lende dokier slroel. „Maar dit is anders een
geval.
David voelde zich verlegen en bel ergerde
hem zeil, dat dit zoo was. Maar dit gevoelen
had hij geérld als een soorl rassen-minder-
lieid, besef, dat hem al weer slerk plaagde,
nu hij zijn meening stelde tegenover den uit
den aard der zaak meer gezaghebbenden
vreemde.
„Ja, als u er niets legen heeft, zou ik er
graag oen dokter uit de slad bij nemen,"
bleef hij dus op zijn siuk slaan, na een in-
ncrlijken strijd. Verlegenheid gaf juist iels
uildagends aan zijn loon van spreken en de
dokier vond hem een kwast
Dus werd het telegram opgesteld en de
„kwast" ging er zelf mee uit. Toen hij in de
zitkamer terugkwam, speelde Julia kaart
voor kopergeld met c-en vrouw, in armoedig-
zwarle kleedij, die hem voorgesteld werd
als mrs. Hayes. Een flescli brandewijn en
syphon stonden tusschen deglazen en als
mrs. Hayes een'shilling won, giebelde ze:
„Gelukkig in de liefde, ongelukkig in het
spel, nietwaar?"
Terwijl zij haar hoed opzeile, riep zij op
eenmaal onlzel:
„Kijk, daar had ik nu voor een paar dub
beltjes willen koopen voor het geval ik van
nacht soms weer minder goed mocht worden
en nu is alles natuurlijk gesloten."
De gastvrouw beide den kellner en met
een flesch onder haar cape vertrok mrs.
Ilayes.
In deze omgeving ruim een week na het
consult sliert de tenor.
HOOFDSTUK IX.
En Ownie ten (wccden male in we-
duwerouw zuchtte, zooals zij dit ook ge
daan had, toen zij Harris verloor: „Ik weet
niet, wat er van mij worden zal I"
Ofschoon zij met liaa'r jeugd had afgere
kend, was haar egoïsme gebleven, en zelfs
de nolaris voelde zich ontroerd door de hul
peloosheid van haar toestand.
„Ik ben een goede vrouw voor hem ge
weest," sprak zij, toen zij een week had ge
had, om zicli daarvan te overtuigen; hot is
hard, dal hij totaal niet heeft gezorgd voor
de toekomst."
David keerde niet naar school terug en
Vivian, die de klaagliederen van zijn moe
der vervelend begon te vinden als bij thuis
was, zocht zijn Iroosl bij zijn stiefbroer en
ging met hem de zaken bespreken.
Moeder is zelfzuchtig ,weet je. Voor ons
is hel ook verbazend hard, maar daar dmkt
zij nooit aan. Ik vrees, dal wij ergens in een
armoedig-klein huisje zullen moeten zilten
en dan verder zien, dal wij er komen, met
een of twee dienstboden, hè?"
Onbewus! stond hem weer de omgeving
voor, waar hij geboren was.
„Dat geloof ik ook," zei David.
„Lieve Hemel. En als je dan bedenkt die
fceopen geld, die hij maaide, 't Is afschuwe
lijk. Zij hadden moeten sparen. Dat idee
toch ook, om maar iederen oent uit te geven
en nooit wal voor den dag van morgen over
le leggen. Niet dal ik het hem meer kwalijk
neem dan haar," haastte hij zich er bij le
voegen, „liet was haar schuld ook, maar ik
wou, dat zij nie naar de Kaap hadden laten
gaan,
(Wordt vervolgd).
