Merlinge Kameraden
19707.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 7 Juni.
Tweede Biad.
Anno 1924.
buitenl. weekoverzicht.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
Krabbels uit Zwitserland.
FEUILLETON.
Onzekerheid in '4 Westen
en slagen voor 't parlemen
taire stelsel onrast in
Europa's Oosten dreiging
in 't Verre Oosten.
fanflèof we de gebeurtenissen der afge-
p® week op 's werelds speeltooneel be-
wwen, dan is er voorzeker weinig reden
tevredenheid. Onzekerheid in liet Wes-
gezwcgvo nog van zware slagen, hel
éementarisme toegebracht; onrust in het
jije Ooslen, dreiging in 't Verre Oosten.
dunkt, het kan er mee door.
Bezien we in deze volgorde genoemde
raten eens nader.
Onzekerheid in het Westen. In Duitsch-
od is weliswaar de regeeringscrisis opge-
rnaar dat is er dan ook naar. Tenslotte
'liet kabinet Marx-Stresemann onveran-
td teruggekeerd. Er zat niet anders op, de
jlsch-nationalen waren le veeleischend,
de Duilsche Volk-partij moest wel
Kr omvallen en haar fiat geven aan het
■ortbestaan van het midden-blok. Maar
k partij blijft loeren op de gelegenheid,
alsnog met de Duitsch nationalen aan
pappen.
Daaruit is op zich zelf al te beoordeelen,
sterk h«t herboren kabinet wel isl Een
■paalde meerderheid heelt het bovendien
■1. Alleen kan het op buitenl. terrein reke-
a op den steun der socialisten, waardoor
2 kleine meerderheid wordt verkregen,
de opkomst goed is tenminste. Maar op
aaenlandsch terrein zwemt het ministerie
■peloos. Is het wonder, dat de regeerings-
iklaring alleen de buitenl, politiek he
al? En hoe wanneer een 2/3 meerderheid
üdig is.Een lang leven is ongetwijfeld
j ministerie, waarin in geen enkel opzicht
jongste verkiezingsuitslag wordt weerge-
itmi, dat moet men de Duitsch-nalionalen
slijk toegeven, nlel beschoren. Waarmee
«i'schlaZid'e bereidwilligheid om de des-
sadigen-rapporten uit te voeren op losse
iroeven is gezet!
De Rijk°dag is voortgegaan onder leiding
den nieuwen DuiLsch-nationalen voor-
?r, die kwalijk voor zijn taak berekend
Jjnt, een bespotting te leveren op parle-
mtair gebied, irouw gevolgd door de Land-
ipen van Thüringen en Mecklenburg, waar
«I zelfs tot handtastelijkheden kwam evem-
s in het Poolsche parlement, om dit nu
in één adem te vermelden.
Een slag voor het parlementarisme is
enzeer de moordaanslag op Oo3lenrijk's
adskanoelier Seipel door een ontevreden
orwegman, die een poging tot zelfmoord
nzeer zag mislukken als hopenlijk zijn
nslag, daar dr. Seipel vermoedelijk door
raedici zal kunnen worden behouden, 't
weer eens een bewijs, in welke funeste
;u;n de politiek terecht i3 gekomen, waar
lloch bctrefl een beslist rechtschapen en
rlijk politicus, zij hel ook, dat zijn beleid
.Oostenrijk natuurlijk niet algemeen in
terning vindt. De pleger van den aanslag,
feusmoe, wilde medenemen in den dood
IfJjene, dien ;i hem als verantwoorde-
voor alle ellende had geschilderd in
nd ra geschrift.
Erg wordt ook hol parlementarisme ge-
ehokt m FrankrijSTwaar door den verkie-
jsuitelag het presidentschap in den poli-
ken strijd is gebracht. Op zich zelf geno-
t. staat het presidentschap builen de po-
I tick, is het daarboven gesteld. De president
a's liet ware bewaker der constitutie, luü-
clke parlij om. Al wisselt de meerder-
sd in het parlement, de president, gekozen
jaar, blijft op zijn posl. Milterand's
mijn eindigt eerst in 't najaar van 1927,
aar de door de laatste verkiezing tot stand
ikomen meerderheid wil hem direct weg
lebben, dus wil een nieuwigheid, die ge-
laarüjko precedenten zou kunnen scheppen.
In normale omstandigheden zouden we
a ook niet aarzelen het drijven der stem-
Es-meerderheid af le keuren, maar o. i. zijn
i omstandigheden niet normaal. President
Sllerand heeft zich toch niet willen ver-
l'Jtóegen met een boven de politiek staande
"ding, beeft zich vereenzelvigd met die
in bet verslagen nationale blok van Poin-
hré en heeft zoodoende de kiem gelegd voor
wl nu op zijn felsl zijnde conflict. In zoo'n
|president kan de nieuwe meerderheid geen
"«trouwen hebben.
Üillerand bad dan ook getuigenis afge-
gf
iegd van juist begrip wanneer hij uit zich
zelf was gegaan, voor zijn altroden nog als
eisoh werd gestold, gelijk thans ook officieel
het geval is geworden, nu Herriot alleen op
voorwaarde van zijn aftreden de opdracht
om een kabinet to formeeren wilde aanvaar
den.
Millerond hoeft dit niet ingezien en daar
mee zijn heengisn voor zich zelf er niel ge
makkelijker op gemaakt, afgezien van het
nadeel, het Fransche parlementaire leven in
't algemeen aangedaan dooi den strijd te
ontketenen om zijn persoon. Constitutioneel
heeft hij bij den inzet van dezen strijd niet
kwaad gemanoeuvreerd, maar veel succes
durven we hem toch niet voorspellen. Het
lijkt ons toch zeer twijfelachtig, dat van het
linksciie kartel de socialisten nemen niel
aotief deel aan een regeering maar zijn be
reid tot steunen - iemand van hem de op
dracht zal aanvaarden of zoo ja, daarin zou
slagen.
Millerand zal moeten worden „uitgewor
pen".
Met dit al, heerscht er in Frankrijk dus
ook onzekerheid, en 't zelfde geldt voor den
Engelschen premier Mc Donald op binnen!,
gebied. Naast de politieke strijd over 't wo-
ningbouwvraagstuketc. bezwaart de La-
bour-regeering niet weinig de toenemende
wilde agitatie in arbeiderskringen, gelijk nu
weer naar voren is gekomen in de staking
van 't Londensch spoorwegpersoneel, tegen
de leiding in Zelfs in Engeland begint de
anarchie zich te vertoonen!
I Onrust in 't Nabije Oo3ten. Op den Balkan
spookt het weer. In Albanië is voor de zoo-
veelste maai opstand en Zuid-Slavië zoowel
ais Griekenland volgen met Argus-oogen,
wat daar geschiedt, bevreesd voor een Ita-
liaansche inmenging, ai wordt die officieel
geloochend. En in Roemenié is hot ook niet
pluis, al weet men niet precies wat daar
voorvalt.
Daarnevens zijn lusschen Engeland en
Turkije groote moeilijkheden over Mosoel,
waaraan het b-:keilde petroleumluchtje. Het
schijnt dat Turkije zelfs het vredesverdrag
van Lausanne denzelfden weg wii doen op
gaan ais dat van Sèvres. Of dat echter zal
worden geduid En met Italië heeft de
Haive Maan ook al moeilijkheden, al schij
nen de berichten over Italiaansche troepen
concentraties op het eiland Rhodus over
dreven.
Dreiging in '1 Verre Ooslen. Ja, dreiging,
want in Japan heeft de nieuwe Amerikaan-
sche emigratiewet, üe inderdaad voor Japan
een soort beleediging is en een schending
van het voor 25 jaar geleden gesloten
Gentleman's Agreement, een groole opwin
ding veroorzaakt, zich uitend in gevallen
van harakiri van nationalisten pur sang en
van een boycot van Amerikaansche waren,
afgezien van liet officieel® protest. Deze wet
is zonder twijfel ©en politieke blunder van
den eersten rang en dreigt het vredeswerk
van de conferentie van "Washington vrijwel
ongedaan te maten
Is er nu niet terecht weinig reden lol
tevredenheid?
De „Rück" naar rechts. - Hit-
lergarden op straat. - Onder
het teeken van de swastika. -
Bankroet- en zelfmoord-epide
mie - Daarnaast ingespannen
arbeid. - Een nieuw Berlijnsch
museum.
Berlijn, midden Mei.
De verkiezingen voor den Duitschen Rijks
dag hebben weliswaar de radicale recht-
sohe partij van de „Deutsc/hvölkisclien"
niet het groote succes gebracht, waarop ze
gehoopt had, maar het lijdt geen twijfel,
dat in het gevoelen van de kiezersmassa een
verschuiving naar rechts ingetreden is.
Hadden de Fransche parlementsverkiezin
gen niet na de Duitsche plaats gehad, zoo
als het geval is geweest, maar waren zij
vooraf gegaan, had men dus in Duitschland,
toen men ter stembus ging, kennis gedra
gen van de veranderde gezindheid bij de
meerderheid van het Fransohe volk
dan zou de uitslag waarschijnlijk anders
geweest zijn. Nu echter vertoonde zich in
alle naaktheid de gevolgen van de vroegere
methode van onverzoenlijkheid en geweld
dadigheid van Frankrijk tegen Duitschland,
en de sinds jaren voortdurend bcleedigde,
wanhopige vaderlandsliefde van velen was
de oorzaak, dat de partij, die eigelijk niets
andere deed, dan dat ze aan de verontwaar
diging over de behandeling, die Duitsch
land ondergaan had, het heftigst uiting gaf,
versterkt uit den verkiezingsstrijd te voor
schijn kwam. ,,De Deutsohvölkischen" be
dwelmen zich gaarne aan het waanzinnige
denkbeeld van een nieuwen militaire heer
schappij in Duitschland ieder verstandig
en oordeelkundig mensch weet, dat daar
mee voor Duitschland niets gewonnen zou
zijn, maar op de vertoornde en verbitterde
harten van duizenden, die liever hun ge
voelens dan hun verstand als leidster op
het politiokon pad gebruiken, heeft dit pro
gramma nu eenmaal indruk gemaakt.
Reeds ziet men in de Berlijnsche straten
de duidelijke bewijzen daarvoor. De aan
hangers van den rabbiatteu Deutschvöl-
kischen leider Hitier, de Hitler-garden",
die zich tot nu toe, hoofdzakelijk in Mün-
chen en in Midden-l^uit-schland vertoonden,
zijn nu ook in de hoofdstad verschenen, Ja
groote troepen, meest in gesloten groepen
van ongeveer twintig man. Om te imponee-
ren, hebben ze zich een eigen „Hitïeruni-
form" aangeschaftmutsen, helgekleurde
jassen en allerlei ordeteekenen op de borst-,
waaronder in de eerste plaats zwart-wit-
rood kokarde's en de beroemde swastika
Het kan natuurlijk niet uitblijven, dat der
gelijke marcheerende kolonnes overal kie
men van ontevredenheid zaaien. De een
jubelt hen toe, de ander maakt afkeuren
de opmerkingen en de strijd ontvlamt. Er
wordt met ontplofbare middelen gespeeld
De swastika is steeds meer een opruiend
symbool geworden. Het verschijnt op de
aanplakbiljetten, het verschijnt in krijt
strepen op muren en schuttingen en op dc
tegelsteenen van de trottoirs. Het wordt
in enkele restaurants vereerd, waar het on
der de gasten twist- en spectakel te voor
schijn roept. Het is 't groote zinnebeeld van
allen geworden, die het waanidee huldigen,
dat het wecrlooze, ontwapende land zich
met geweld zijn vroegere machtspositie zou
kunnen heroveren, en het is voornamelijk
het teeken van het antisemietisme. Want
als in de Middeleeuwen geven ook thans in
het verlichte Duitschland van de twintigste
eeuw de menschen die zich niet gaarne met
denken bezighouden, voor alle ellende de
eenvoudige en gemakkelijke verklaring,
dat de Joden daaraan schuldig zijo. Bij de
Deutsohvölkischen is het tot een idée-fixc
geworden. Zij gelooven, of liever, zij ver
spreiden het geloof, dat Duitschland van
alle lijden genezen zou zijn, als men eerst
maar alle Joden doodgeslagen had en heb
ben tot dit parool van hun revolutionnaire
drijven gmaakt. Zij zouden heel gaarne ook
het Christendom aan den dijk zetten, om
dat zij het voor een ,,Joodsche uitvinding"
houden, en tot de oude godenvereering van
de heiden8cho Germanen terugkeeren. Nu,
dat is een quaestie van smaak en over den
smaak valt, zooals men weet, niet te twis
ten.
Rampen en tegenspoeden, waarvoor men
gaarne een zondebok zou willen aanwijzen,
zijn andera aan do orde van den dag. Hot
is merkwaardighoe steviger de basis
I wordt, waarop het herstel van Duitschland
wordt opgebouwd, des te wankeler is de
economische toestand geworden. Een te
genstrijdigheid 1 Och neen, reeds voor
jaren zei een schrander mensch togen mij
.Eerst als de groote faillissementen komen,
treedt het herstel in." Nu, de faillissemen
ten zijn er. Er gaat geen dag voorbij, zon
der dat de een of andere firma ineenstort.
Ondernemingen, van ouda bekend om haar
soliditeit geraken in de grootste velegen-
heid. Baar geld is zoo zeldzaam geworden,
dat het slechts tegen een Tantastisch hooge
rentevoet te verkrijgen is. Tallooze groote
zaken moeten zich tot het uiterste inspan
nen om de middelen ter betaling van hun
ondergeshikten prompt ter beschikking
te hebben. Alle kooplieden klagen, dat hun
schuldenaars niet betalen willen. Er
heersoht een depressie, als sinds jaren niet
het geval geweest is. Zooala gezegd: de
faillissementen zijn er rest nog, dat nu
ook werkelijk het herstel merkbaar wordt.
Deze dreigende toestanden hebben zeer
kwade gevolgen na zich gesleept In Ber
lijn in een zeljpioord-epidemie uitgebroken,
die dagelijks nieuwe offers vordert. Alge
meen opzien baarde nog voor eenige dagen
de zelfmoord van een bekenden Berlijn-
schen bankier, die aan don Eurfiirstcndamm
aan het hoofd van een groofc huis stond, on
er zich een gewoonte van had gemaakt bij
feestelijke gelegenheden speciaal de mu
sici der stad, do zangers en zangerefe"en
van de opera te onthalen. Hij had, gelijk
spoedig bekend werd, zeer zwaar gespecu
leerd in Fransche francs en hij raakte de
kluts kwijt. Plotseling zag hij zioh gorui-
neerd en greep naar de revolver. Maar ook
onbeduidender oorzaken leveren tegen
woordig in vele gevallen reeds voldoenden
groüd, waarop zulke ernstige besluiten
rijpen. Zoo is er een jonge jurist, die een
knappe jonge vrouw en een lief kind zijn
eigen noemt hij heeft een woordenwis
seling met oen van zijn chefs, verlaat het
bureau, gaat snel naar huis en vergiftigt
zich met morfine. Er is een kunsthandelaar,
zeer welgesteld, eveneens gelukkig ge
trouwd hij merkt, dat in zijn zaken een
bedenkelijke „stilstand is ingetreden (heel
natuurlijk, want alle luxe-artikelen vinden
tegenwoordig moeilijk een kooper), en hij
heeft niet de kraoht, den tijd der crisis te
overwinnen, maar hangt zich onmiddellijk
aan een gordijnkoord op. Er is een jonge
typiste, die aan de bank, waarop zij werkte,
ontslagen wordt, omdat het personeel
wordt ingekrompen ze is daarover zoo
terneergeslagen, dat ze niet eens de moei
te neemt naar een nieuwe betrekking te
zoeken, maar in de keuken van het ouderlij
ke huis de gaskraan opendraait en sterft.
De artsen zeggon: ,,Dit is werkelijk een
epidemie, een besmetting, die de stad
teistert. De zenuwen van do Beriijnera zijn
door de versohrikkelijke jaren van de in
flatie met hun onafgebroken, zorgen totaal
geschokt. Ze bieden totaal goen weerstand
meer. Zoolang zij zich in den draaikolk
van de inflatie bevonden, kwamen de men
schen, die in voortdurende spanning ge
houden werden, niet tot het bewustzijn
van de rampzalige verzwakking van hun
levenskracht. Nu eerst, nu de omstandig
heden gunstiger, draaglijker en hoopvoller
worden, is reeds een geringe tegenslag vol
doende, om zwakke zielen in vertwijfeling
en radeloosheid te storten.
Aan den anderen kant openbaart zich
in deze critieke tijden bij energieke natu
ren de taaie vastbeslotenheid om nu eerst
recht aan te pakken.
Het is wonderlijk met welk een durf die
groote handelshuizen, die door hot beleid
van de bezitters uit den draaikolk gered
werden, zich trachten uit te breiden, hoe
ze met vindingrijken gee3t steeds iets
nieuws verzinnen, om den strijd met liet on
gunstige noodlot to kunnen volhouden. Ik
wandel ondor de Linden" en ontmoet een
vrouwelijke kennis van me. Ze heeft groote
haast. .Waarheen, mevrouw?" vraag ik.
Natuurlijk naar de groote modeshow bij
Gerson", zegt ze, „gaat U mee?" Een
modeshow In deze tijden Dat moest ik
zien. Een verrassende aanblik! Men kent
immers niet alleen in Berlijn en in Duitsch
land, maar ook in het buitenland de mode
magazijnen van Gerson, die zich sinds
tientallen van jaren in een groote populari
teit verheugen en dikwijls in Berlijnsche
kluchten en zangspelen ook op de planken
genoemd worden. Twee machtige gebouwen
in 't centr. van de stad. Het ééne met meu
belen en l «41 ij ten, het andere met kleeren
en dergelijke van boven tot beneden vol
gestopt. Hier is de grooto costuum-paradc.
die twee dagen zal duren. Een gehcele ver
dieping is voor het heilige doel ingericht.
In alle zalen, hallen en kamers aan beide
zijden dubbele rijen \an stoelen, waarop,
dicht opeen gepakt, de Berlijnsche vrou
wen uit gegoede kringen als in een volks
vergadering vol verwachting zitten. En
uren aaneen wandelen de mannequins met
haar niuwe voorjaars- en zomertoiletten
door de gangen. Ik verlaat het modemaga
zijn Gerson en wandel verder door de
straten. Een kennis komt me tegen. Ook
hij heeft haast. „Waarheen?" vraag ik.
„Natuurlijk naar de groote sporttentoon-
8telling bij Adam", zegt hij, ,,ga mee!"
Daar ik nu eenmaal in het schuitje zit,
vaar ik mee. Adam is eveneens een bij ie-
deren Berlijner bekend heerenmode- en
sportinagazijn, op den hoek van clen Leip-
ziger en Friedrichstraat, waar het zaken
leven het krachtigst bruist. Ik treed bin-
RECLAME.
Madem. Soria van
het Athénéum, zegt
Het schoonste sie
raad* der vrouw is
een frisschc. natuur
lijke gelaatskleur, die
door Recalzeep het
beste te behouden
is". De uitwerking
van Recalzeep har
monieert met de
levensfuncties van de
huid, daar allo on
zuiverheden uit de
p o r 16 n verwijderd
worden.
2814
nen opnieuw een verrassende aanblik)
Het halve gobouw is ontruimd. Jonge
kunstenaars hebben nissen ontworpen on
met bonte decoratieve schilderingen vroo-
lijk versierd. Elke denkbare soort \an sport,
jacht8port, rensport, wintersport, berg
sport in den zomer, vliegsport cn zoo voorts
ontrollen hun geheimenissen. Wassen pop
pen stellen levende beelden voor in orgi-
neelo landschap-projecticlon. Hot publiek
dreigt zoo geweldig, dat men nauwelijks
vooruit kan komen. Er zijn dus nog wel
tallooze menschen, die ook thans voor zulke
bijzaken belangstelling hebben, en onder
hen tooh ook een groot aantal, dat geld
daarvoor over hoeft.
Met betrekking tot de kunsten en wetou-
schappen is het niet anders. Waar trou
wens menschen zijn, die hun zonuwen in
hun maoht hebben, wordt onder hoogen
druk, met een ware woede gewerkt. Jaren
lang was het Berlijnsche muziekleven niet
zoo opgewekt en veelzijdig als in dit voor
jaar, toen het seizoen eigenlijk al voorbij
was. De Berlijnsche musea openen oen
nieuwe afdeeling: het Ostasiatisohe mu
seum", een sinds" tientallen van jaren met
fijne smaak en onderscheidingsvermogen
aangelegde verzameling van een zoo groote
waarde aan uitgezoohte Ohineosohe en Jft-
pan3che kunstschatten, dat zo in de ge-
heele wereld haar gelijke niet vindt. De
Pruisische staat is even bankroet als an
dere vroeger bloeiende ondernemingen,
maar de directeur van het Ostasiatisohe
museum en zijn assistent weten zich wel
te helpen. Zij hebben hun doebletten laten
veilen om zich geldmiddelen te verschaffen
en Wilhelm von Bode, do bekende Berlijn
sche muBCumexport, heeft de jongere gene
ratie van zijn vakgenooten sinds tientallen
van jaren er op afgericht, de harten van
welgestelde kunstvrienden te vermurwen.
En zoo is midden in do verwarring van den
kwaadsten tijd, terwijl wo ons nog Btceds
aan den rand van den afgrond bevinden,
een nieuwe kunsttempel verrezen, die de
Europeesdhe beschaving en navorsching
onbekende werelden opent.
We wankelen voort lusschen verwarrende
onrust en stillen, doclbewuaten arbeid. Wie
verklaart deze schriele contrasten van een
milioenenstad
Voor een buitenlandscheö"-tfe££?ÏS>uw&.r»
die dat alle3 mede aanziet, moot dit ge
woel van ongelijksoortige indrukken hoogst
interessant zijn. Voor hem, die midden
erin leeft, is het minder genotvol
Dr. MAX OS BORN.
Ondanks alle voorspellingen van pessimis
ten, tooh zomer.
Maar helder is de hemel tooh niet. Wel
is waar zijn de donkere wolken, die langen
tijd boven de grens tusschen Zwitserland en
Savoye zweefden, opgetrokken, ig eindelijk
de beruchte zóue-quaestie in een stadium
gekomen, dat de vreedzame oplossing nabij
schijnt.
Maar alweder dagen nieuwe wolkjes op.
Ditmaal meer uit het Zuid-Oosteo, uit ae
richting van den St. Gobh&rd, wolkjes af
komstig uit het land „wo die Zitronea
bUi hen."
De verhouding mot onze Zuidelijke buren
was vroeger zoo vriendschappelijk als hot
tnaar kon. De goede menschen aan den
overkant van den grooton muur hadden 't
druk in hun eigen huishouding, dus goen
tijd zioh te veel met de buren te bemoeien.
Toen kwam de oorlog en leverde als oor
logswinst een flink stukje land, waarop
Italië sinds lang begecrige blikken gewor-
"«ar 't Engelsch van LEONARD MERRICK.
Geautoriseerde ver!al in- van Mej. E. H.
I;
M&ar Ownie ivas zeker getrouwd. Zijn
t/ngelingsjare n vc-rvulden hem geheel, toen
W naar bed ging. en den volgenden dag
toefde hij neg voort in dien lijd. Toen hij na
"'-I ontbijt een eindje oai ging, moest liij-
J™ lachen om zijn idee; maar een waar-
was hot daarom niet minder, dat hij
bijzondere attentie keek en hoopte op
Lij toch eigenlijk vrel voelde, dat on-
J'arichijnlijk was. 't Was immers heel
!?r"s. om het mogelijk te achen, dat hij
!"W' voorbij zou loopen, en hij dacht, dat
'I "aar zou kennen, als zij van aangezicht
n' a3rftezicht tegenover elkaar stonden.
I Eüsta Lee de neger tenor, dwaal-
T'«Brighton heen. uilkijkend naar Ownie
i waar hij vijflion jaar geleden naar
«r uitgekeken had.
HOOFDSTUK II.
His Was 'n maar-d November cn Kings
?'as op zijn best. Dit was nog in der.
lik.ee'"i Brighton zich beroemde op zoovee!
/"aar!ieder, lot vermaak en toen liet vee'.
j\,„ !,feujker was. De menschen wandel-
liHiri' r,a diner op het dak van het
Stam. ln': 5 avonds schitbjeie de pier van
en „La Fille de Madame Angol"
W orkTt'0' k m<-est geliefde nummers van
Lee was even bij een bloemist gegaan en
had daar een roos gekocht voor zijn knoops
gat In zijn keurig toilet, Al ronddraaiend, in
de hand oen slok van schildpad-huid en
met den hoed een haartje meer naar den
eenen kant geschoven, liep hij er trotsch
langs.
Nagenoeg zijn heel» gehoor van den vori-
gen avond flaneerde bij den weg.
Mijn pijnlijke gevoeligheid merkte hij de
snelle blikken, soms fluisterend gesproken
woorden, van verstandhouding, die zijn ver
schijnen altijd te voorschijn riep. Hij hoopte
steeds, dat men eens eenig blijk zou geven
van herkenning; maar vreesde evenzeer, be
spotting te lezen op an-derer gelaat. Het ge
beurde wel, dat de blik, dien hij opving,
hem de tanden achteir de dikke lippen op
elkaar deed klemmen, en nadrukkelijk her
innerde hij zichzelven dan aan de macht,
die hij had over zijn hoorders, zoolang hij
zong. Dan keken zij heel anders naar hem,
de onbeschaamde vrouwen, die hem nu
durfden aanstaren of zij naar de verlooning
van een spullenian keken. Neen. hij kon een
nevel doen trekken over haar koude oogen;
haar koude harten sneller doen kloppen,
haar gemoederen doorlrillen en ontroeren
met zijn slem.
De man wa9 te beklagen, ofsoboon dit bij
niemand opkwam en duizenden met hem
van huid hadden willen ruilen omderwüle
van zijn inkomen. Hij had zijn fouten; was
ijdel, was verkwisle-ndzijn tekortkomingen
waren de gewone verkeerdheden van den
neger, die nog eens zoo slerk aan den dag
traden door zijn muzikaal temperament en
verblindend succes Maar hij had ook zijn
betere momenten, die hij gedoemd was al
leen door te brengen. Vroolijk gezelschap
kon hij zich fcoopen, maar geen genegen
heid. Veten waren bereid hem uit te lachen;
maar tot een ernstige gedachte in verband
met hem waren zij niet gestemd.
Toen hij aan Regency Syuare was geko
men, draalde hij een oogenblik en liep toen
langzaam dien kant uit. Het was volstrekt
niet zijn bedoeling daar aan te gaanmaar
hij wilde enkel het huis van buiten, de ven
siers, eens zien.
Het was aardig het plein weer eens om te
loopen. Het was ia 't geheel niet veranderd;
alles was nog precies zoo. Hij herinnerde
zich nog den dicht in elkaar gegroeiden
struik aan het eind van de haag en hoe hij
dien toen had hooren betitelen met den
naam van „het rooversnest." Een militaire
kapel speelde toenlbij kind was daar
driemaal j>er week in de tent en hij zou wel
eens willen welen of dit nu nog gebeurde.
Toen hij vlak bij de woning van de Trem-
lelts was, ging de deur open en trad er
iemand de sloep af
Met loome schreden liep zij voor hem uit.
Wijd sperde hij dc groote, zwarte oogen
open. een moment stond hij met open mond
te kijken en bood bet voor ons zoo komische
schouwspel van den neger, die met alle aan
dacht in het een of ander is verdiept. Hij
meende, dat hij eenige gelijkenis met Ownie
had opgemerkt, in het gelaat van de vrouw,
maar hét was hem slechts een seconde door
het hoofd geflitst; onder de gegeven omstan
digheden kon hij zich heel gemakkelijk ver
gissen.
Hij zag, dat zij in den rouw waszij droeg
den weduwensluier. Hij volgde haar Zij
sloeg den hoek om en even wat harder aan
stappend was hij nog net bijtijds in Preston
street, om haar daar een vischwinke! te zien
binnengaan.
Gedurende de enkele minuten, dat zij hier
stond, kon hij al lieel weinig van haar uiter
lijk onderscheiden; maar, toen zij den win
kel verliet, had hij haar onmogelijk ooit
beier kunnen te zien krijgen en voelde hij
onbedwingbaren last, om haar dan ook maar
op goed geluk eens aan te spreken.
Zij ging langs hem heen eer hij iets be
dacht had, wat hij tegen haar zeggen kon,
en bescheiden bleet hij een eind achter haar
aandribbelen, tot zij een groentenwinket
binnenging. De uitstalling van vruchten ver
klaarde ditmaal z'n wachten op de stoep, hij
wou wat druiven naar zijn hotel laten bren
gen. Ja en dan zou hij zijn naam zoo luid
zegggen, dat zij dien w«I hooren moest Was
zij werkelijk Ownie ,dan zou zij misschien
buigen.
Zij was echter klaar en ging den winkel
al weer uit vóór iemand er aan gedacht had
hem te bedienen. Er verliepen enkele minu
ten eer hij vrij was haar te volgen. Hij
stapte haastig aan, uit vree3, dat hij haar
8oms uit het oog mocht verloren hebben.
Ifaar sluier kwam echter in zicht op het
eind van de straat, en al voorldrentelend
door de dichte menigte op Kings Road, bleef
hij geruimen tijd vlak achter 'haar, steeds in
de hoop ,dat zij zou oversteken en daar zou
gaan zitten. Op het eind van Strip street
stak zij eerst over; maar zij had geen rust
eer zij Marine Parade had bereikt. Iiicr was
het minder druk.
Een kindermeid zat haar nood le klagen,
terwijl dc kleinen, aan haar zorgen toever
trouwd, den nek dreigden te breken op het
hek, hier en daar vervoerde de gelukkige
eigenaar steeds onder het genot van zijn
pijpje een strandstoel op zijn gebogen
rug en overal verspreid zaten herstellende
Londenaars zich te koesteren in de zon, ver-
eetend hun rillingen in de slai der nevelen.
De bewuste dame zette zich op een bank.
Lee kwam langzaam naderbij gewandeld
Zij zag er bleeker en kwijnender uit dan hij
zich haar herinnerde; hij nam nu kringen
waar onder de oogen van de schoonheid, die
indertijd de spiegel in den schouwburg liaac
niet te zien had gegeven; maar hij wist
zeker, dat zij het was.
Hoewel hijzelf meende, dat hij er op voor
bereid zou zijn, haar veranderd le vinden,
voelde hij er zich loch droevig door aange
daan, net of hij een blanke was, die na veie
jaren een meisje bad ontmoet, waar hij in
dertijd veel van gehouden had.
Toen hij zoowat op gelijke hoogte mat
haar was. werd zij hem gewaar mei vluch
tig wenkbrauwfronsen. Waarschijnlijk had
zij zijn belangstelling verkeerd opgeval.
Hij stond stil en terwijl hij met zwier zijn
sigaar wegwierp, vroeg hij:
„Miss Tremlett?"
De dame in weduwcndracht keek ver
baasd en verontwaardigd en hij haastte
zich er bij te voegen;
„Dat is de naam, waarmee ik u gekend
heb. Herinnert u zich mij niet? Ik ben
Elisha Lee."
De uitdrukking van haar gelaat gaf nog
verbazing te kennen; maar de klank van
haar slem had geen verontwaardiging meer,
toen zij vroeg:
„O, is u het? Ik herkende u niet. Stel n
voor! Ja. nu herinner ik liet mij! 't Is at lang
geleden."
„Laat eens zien," zei hij, ,,'t moet vijftien
jaar geleden zijn. Ik herkende u dadelijk."
Zij ging hem nu met wat meer vriend -
lijkheid beschouwen, gunde hem relfs ren
flauwen glimlach
„Dit zou ik niet gedacht hebben
(Wordt vervólgd).
