No. 19659.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 9 April.
Tweede Blad. Anno 1924.
UIT DE RAAH7AAL.
EERSTE KAMFR.
WEET U AL
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND VAN DE
DRIE CELIBATAIRS.
Een verkiezing met hinder-
nissen de Handelsbenrs
de bouwplannen der
„Eendracht" Verlaging
der marktgelden werk-
loozenzorg.
De raad is weer voltallig. De heer Dub-
leldeman is hersteld, de opvolger von mevr.
de Stoppelaar, de heer v. d. lteydcn, heeft
Sitting genomen.
"Het stond wel vast, dat de raadszitting
'g avonds zou worden verlengd. Niet zoo
zeer om de agenda dar. wel om het verleng
stuk in den vorm van een voorsle'.-v. Stralen
ten eenige interpellaties. En daarbij hadden
we nog niet eens gerekend op een verkie
zing met hindernissen, zeoals do keuze van
de raadsleden, die in de commissie van het
G. O. zitting zullen hebber». Bij deze keuze,
waarover onder de raadsfracties tevoren
Overleg wa9 gepleegd, bleek van dc rechler-
partijen bezwaar te zijn gerezen legen den
enndidaat der S. D. A. P., den heer Baart.
Niet wegens diens persoonlijkheid, maar
wegens diens funclio: gesalarieerde van een
vakorganisatie, al was het dan niet v»m
Overheidspersoneel. De heer Pera ging zelfs
nog een stapje verder door ook bezwaren
aan te voeren tegen den heer Kooistra als
plaatsvervangend lid omdat deze rijks
ambtenaar is. Tout court gezegd, begrijpen
we dit verzet niet precies, want dan zou er
nog veel grooler bezwaar bestaan tegen het
raadslidmaatschap van deze heeren. Het
G. O. is alleen maar adviseerend, de raad
beslist inzake ioonen, dienstvoorwaarden
van het gemeentepersonecl. Dc afgelegde
eeden nemen het groole bezwaar altijd
,van rechlseh standpunt gesproken weg,
laat staan dan kleinere.
Toen puntje bij paallje kwam durfde
rechts de consequentie trouwens niet aan,
want de heer Baart werd gekozen met be
hulp van een paar rechtsche slcmmen.
Rechts "had noodeloos een slormpje tn
"een glas water veroorzaakt.
De verkiezingen eindigden ten slolte met
een zeldzaam voorkomend geval, dat een
homerisch gelach veroorzaakte op koslen
van den heer Sijlsma. Deze werd n.l. ult-
yerkoren met algemeene stemmen, dus ook
prr.et die van zichzelf H Was ook wel een
wanbof, dat er nu geen blanco's waren,
zooals bij de andere gevallen. Hel ondeu
gendheidje van den raad lukte schitterend.
Gekozen werden de heeren Pera (a r.),
..Wilbrink (c.-h.), Heemskerk (r.-k.), Eerd-
joans (v.-b.) en Baart (s.-d.) en als plaats
vervanger de heeren Huurman (a.-r.). Splin
ter (c.-h.), Bergers (r.-k.), Sijlsma (v.-d en
Kooistra (s.-d.).
Tegen verhuring der Stadszaal voor ge-
reduceerden prijs aan de K. v. K. voor dc
Handelsbeurs kwam verzet van dc hoeren
y. Eek en Witmans, die echter slechts een
r ijfial medestanders kregen, zoodat het
Voorstel van B. en W. er gelukkig met vlag
en wimpel mot 257 stemmen doorging.
De heer Van lick zag in zijn eigen fractie
maar drie volgelingen.
Belangrijker toch dan een paar honderd
gulden meer of minder in de gemeentekas
is ongetwijfeld in het algemeen gemeente
belang, dal de Handelsbeurs in ieder opzicht
wordt gesteund, opdat het haar zoo licht
mogelijk worde gemaakt levensvatbaarheid
te toonen. Een slagen opent voor Leiden als
handelsstad een mooi verschiet en zelfs
meerdere steun, dan (hans van gemeente
wege wordt verstrekt zou ons niet mis
plaatst hebben geleken. Handel en indus
trie, het zijn toch wel zeor groote slagaders
van maatschappelijk leven en hoe gezonder
bloed in die aders, des te gezonder ook dat
leven.
De heer v. Eek was nog bevreesd, dat de
Handelsbeurs den 1-Mei-dag wel eens in
den weg kon slaan, maar de loezegging van
den voorzitter was in dezen toch zeker wet
aldoende.
Een paar losse opmerkingen we zullen
flo agenda niet op den voet volgen wer
den gemaakt bij eenige kleine punten. De
beer Knuttel kwam nog eens met erfpacht,
maar gelukkig werd op deze oude kwestie
niet ingegaan en bij de regeling inzake den
Piijnsburgerweg voor wat betreft de tram
lijn LeidenWassenaarDen Haag moes
te n natuurlijk eenige opmerkingen worden
geplaatst over den toestand daar ter plaatse,
al was dal niel aan de orde. Ter zake blij
ven schijnt wel heel moeilijk en bepaald
ondoenlijk, wanneer het zoo'n dankbaar ob
ject betreft, waarvan ieder liever vandaag
dan morgen verbetering ziet
Terwijl zonder voet of sloot aan de wo-
cingbouwvereeniging „De Eendracht" wo-
derom voorschotten werden verstrekt tol
den bouw van 58 heneden- en 58 bovenwo
ningen nabij den Lage-Rijndijk. leidde de
heer Kooistra verzet in tegen hel weigerend
praeadvies van B. en VV. om ook voorschot
ten lo verstrekken voor den bouw van 12
woningen en 2 winkels aan den Lage-Rijn-
dijk zelf. Alvorens hierover iels te zeggen,
moet ons van 't hart, dat de heer Kooistra
zich weer eens liet verleiden lot een uitla
ting, die zeker allerminst op haar plaats
was. We bedoelen den bravour-zin: bij wei
gering blijkt, dat de gemeente niet voldoen
de doet voor -nrbeiderswoningenbouw. En
dat terwijl juist een nieuw bouwplan werd
voorgesteld, terwijl B. en W. juist weigerden
om geld te bewaren voor arbeiderswoning
bouw en terwijl B. en W. toch in 't alge
meen zeker op het gebied van volkshuis-
ting geen blaam treft, gezien hun daden.
Maar '1 iedereen altijd naar de zin te
maken
Wat de kwestie zelf betreft, lijkt ons hel
standpunt van B. en W. volkomen logisch.
Daar aan den Lage-Rijndijk, waar een in
gang der gemeente is, willen B. en W. liefst
wat betere woningen en dat is geheet in de
lijn van een normaal bouwsysteem. Het
voordeeligsle zou zijp, wanneer particulie
ren den grond wilden koopen, dan bestond
er wellicht nog eenige kans op winst, maar
B. en W. zijn bereid den grond voor kost
prijs aan „De Eendracht" te geven, zoo deze
vereeniging, zonder gemeenlc-sleun, l;an3
ziet om daar het begeerde huizen-type neer
te zetten. Dc steun wordt geweigerd, daar
de gemeente anders te veel risico zou loo-
pen en ook voor vèr-slrekkende cpnscquen-
ties zou komen te slaan.
De lieer Kooistra had dan ook geen suc
ces; zijn p.artijgcnoot Dubbeldcman stemde
ook tegen zijn voorstel.
Laat do Eendracht nu zelf eens trachten
liet geld te krijgen!
Ais een eigenaardige consequentie van
het standpunt van rechts inzake do verkie
zing van den heer Baart, straks vermeld,
zouden wc bier kunnen wijzen op het feit,
hoe de beer Splinter, architect van ,,Dc
Eendracht", den heer Kooistra steunde. Het
is verre van ons om dezen heer van „partij
digheid" in dezen te beschuldigen, maar
voor liet gemelde rechtsche standpunt zegt
het iels!
De verlaging der marktgelden is aangeno
men en we verwachten, dat het bezoek nu
weer zat opleven. Inderdaad was dit den
laalsten lijd slecht en o! zij erkend, dat ook
andere factoren als minder gunstig weer etc.
daartoe meewerkten, de zeer hooge markt
gelden waren o. i. mede debet, zij liet min
der krachtig, dan van eenige zijden wel
werd voorgesteld. In ieder geval: de markt
kwijnde en waar een bloeiende markt voor
een stad van beteekenis is, juichen we
iedere poging toe, om nieuw leven te wek
ken, en daarvoor is tariefverlaging wel zeer
geüigcnd. Gezien hoe hoog de tarieven hier
waren, vergeleken bij elders, is er voor den
winkelstand weinig reden tol ontevreden
heid, naar hel ons voorkomt. Al eerder we
zen wij er trouwens op, hoo voor ons do
consument altijd een gewichtige belangheb
bende ist
Al werd, speciaal door den heer Grocne-
veld, de houding van B. en W. in deze af
faire wel wat al te fel aangevallen, geheel
in orde leek ons B. en W.'s houding in dit
geval ook niet. De raad had tot verlaging
besloten, daar ging niets van af. B. en W.
kwamen nu wel met een verlagingsvoorstel,
doch deden door hun bijgevoegd praeadvies
toch ongetwijfeld nog een poging, om hun
afwijzende houding tegenover verlaging als
nog te doen zegevieren, wat niet een con
tinuïteit van besluiten bevordert.
Voor liet prestige van den raad was
daarom aannemen ongetwijfeld zeer goed,
anders zou men van een weerhaan hebben
kunnen spreken.
Als altijd was hel naam-geven aan een
reeks straten onderwerp van discussie. De
heer Huurman had daarbij succes, de heer
Knuttel sneuvelde
Eu nu komen wc op bekend terrein: de
werkloosheid. Van consequentie is daarbij
nog nimmer sprake geweest, het was nu,
uit den aard der zaak, niet anders. Zoo
gaarne wordt gekoketteerd met de zorg voor
deze ongelukkigen A tort ct A travers. Hoe
ver dat gaat, hel bleek vooral wel Lij de
kwestie van het verzoek van de atd. Leiden
van. den Alg. N'ed. Bouwarbcidersbgpd om
voor in aanmerking komenden de uitkeer
ring uit de werklóozenkas bij weer trekkend
worden aan te vullen tot de hoogte der uit-
kcering van het crisis-comité. Hel moge
even zeker zijn als twee maal twee vier is,
dat dit voorstel nooit' zou worden goedge
keurd, toch volhouden: en er voor stemmen.
De heer Dubbeldcman loonde ruggegrant
door te stemmen tegen het onmogelijke
voorslel-Knuttel voor wien zoo'n onmoge
lijk voorstel immers een buitenkansje is!
maar de overige soc.-democrnten liepen
braaf mee Wat des- Ie scherper
naar voren moest komen, doordat dc
raad met algemeene stemmen de molic-
v. Süalen aanvaardde op aanraden van R.
en W„ waarbij liet college word verzocht
zich te wenden tol het Burg. Armbestuur
om lot een toeslag op de kasuitkeering te
komen, waar dit noodig is. Wat er praclisch
was te doen. werd gedaan
De lieer Eerdmans hekelde niet onaardig,
hoe nu van de zijde, die het ergsl zich had
verzet tegen uitkeeringen van liet B. A.,
daarop een beroep werd gedaan.
Voorts liecft Aprilgezorgd voor stof.
't Was begin dezer maand niel bepaald zo
merweer. Dies kwamen er nu een voorstel
v. Stralen om B. en W. te machtigen, zoo
noodig. nog goedkonpe cokes te kunnen ver
strekken en een inlerpellalie-Wilmans, uit
loopend op een voorstel, om alsnog deze
maand liet ontspanningslokaal voor de wer-
keloozen weer te openen. Gelegonheidsvoor-
stellen, handig aangegrepen. Was 't begin
van April mooi geweest er was niets
aan 't handje geweest. Reden er voor kon
men de voorstellen nu echter niet direct
ontzeggen.
De heer v. Stralen wou B. en W. nog een
soort standje geven, niet zeil te hebben be
slist. Wanneer de raad de gelden dan niet
gevoteerd had?
Het voorstel van Siralcn kwam er, het
voorstel Witmans niet.
Aan dc weer-goden nu het woord. Zij
schijnen den voorstellers niet gunstig.
Wethouder Sanders zeidc toe, dat de
bons voor cokes, door omstandigheden niet
voor geldig gehouden, alsnog geldig zullen
worden gemaakt. Een direct couiantcr hou
ding van hot B. A. was in dit opzicht geen
luxe geweest.
Daarnevens nog een paar interpellaties,
een van den heer v. d. Heuvel, een van
den liec-r Baart, dio verliepen als allo inter
pellaties. Veel woorden, weinig baat. 't Is
daarom echter veelal begonnen
Speciaal dat met volkomen negatie van
do mecning van deskundigen vasthouden
aan den 8-urcndag door den heer Baart was
een goed interpellatie-staaltje, dat. we mec-
nen liet met den lieer Wilmer, den 8-urigen
werkdag meer kwaad dan goed doet, in al-
gemeencn zin gesproken. Men kan ook zijn
doel, hoe goed ook, voorbijstreven.
(Vergadering van gisteren.)
Indische Begrooting,
Aan <lc orde is de Indisohe Ecgrooting
voor 1021.
Eerste spreker is de heer DE MURALT
die met enkele opmerkingen wensoht te
volstaan.
In de eerste plaats spreekt hij cr zijn
waardeering over uit, dat dc Minister door
veel tegen to houden, doet aansturen op
een sluitende bcgTOoting, tegengegaan
de dwaze salarisverhoogingen <focrr de toe
kenning van bijslagen, verhinderd heeft
<le uitbreiding der formatie.
Men zegt, dat do Minister bij zijn bezui
niging reactionair is opgetreden, maar
kon bij anders? Sinds 1921 is 130 milliocn
op de gewone uitgaven bespaard, ruim
RECLAME.
S2
da» alle LfXE RECORDS DCBRRL/IJDK;
zijn gevkordeu?
en da» een DriiBLLE CARUSO-Planl slecht*
f3.75 kost? 82
even zoovce! op de buitengewone. Met be
zuiniging moet natuurlijk niet ingegrepen
worden in do vitale bolangcn van Indifc.
Maar dc groo«tc moeilijkheid levert op n»
vraag, wat tot de vitale belangen is te re
kenen; do volksgezondheid, het ondcrwij&,
de zending? Vrijwel alle groote belangen
2ijn vitale belangen, maar daarom moet
de Minister niet al te angstvallig zijn met
ingrijpen. Het grootste vitale belang van
Indiö is voor spreker bet sluitend maken
van do begrooting. Zijn wo eenmaal zoo
ver, dan kunnen we verder zien. Maar de
Minister ga niet op zij voor de staatsma-
niakken, die steeds aandringen op uitbrei
ding van de staatsbemoeiing. Hij helpe lie
ver het particulier initiatief. De houtaan-
kap in Rembang levert hem daartoe het
bewijsdo bemoeiing van den staat daar
mede heeft de houtmaatschappij ten gron
de gericht cn den houtverkoop gehalveerd.
In verband hiermede doet spr. een aan
bevelend woord hooren voor het in het le
ven roepen van gemengcro bedrijven zoo
als de Aardolie- en de BilJitonmaatschap-
pij. Wat do zuivere gouvernementsbedrij-
ven betreft, de uitkomsten daarvan sla do
minister niet te hoog aan de kolenmijnen
en staatsspoorwegen b.v. blijven bij hun
opbrengsten beneden dc raming en dc mi
nister doet verstandig met op die ramin
gen zijn begrooting al tc veol te laten steu
nen.
Spr. vermaant wijders de industralisatle
van Indic te bevorderendat zal een goed
rniddcl zijn tot. exploitatie van de rijkdom
men van het land ten bate van do anno
bevolking. Maar men gebruike daarvoor in
dc eerste plaats de- producten van Indiö
zcli. De heer Van der Wacrden heeft met
de stichting vaQ de hoogovenindustrie be
wezen, hoe «op die wijzo wat moois is tot
stand t© brengen. Een andere nationnlo
industrie is de papierfabricage van Pande-
Jaran; jammer alleen, dat de staat zoo'n
schandelijk contract daarmede heeft ge
sloten.
Een ander punt de spoorwegstaking
Dat was een politieke staking en het ver
wondert spr. dat van soc.dcm. zijde wordt
volgehouden dat het con coonomisebo sta
king zou zijn geweest. De feiten bewijzen
het tegendeel. In verband hiermede keurt
spr. dc houding van den burgemeester
van Scraarang, den heer Westcrveld, af,
dio het in do raadsvergadering afkeurde,
dat de leerlingen der Technisch© Sobool
bij dc staking dienst deden op de Scma-
rang Joanatrara en ze qualificeerde als sta
kingbrokers cn onderkruipers, en uitdruk
kelijk verklaarde dat hij in deze politieke
staking zioh niet kon mengen. De sociaal
democratische burgemeester heeft daarbij
getoond te begrijpen wat de taak was van
den overheidspersoon. Zooiets zou In ons
land niet kunnen voorkomen. Ten onreohte
heeft men den gouverneur-generaal dan
ook kwalijk genomen, dat hij roo krach
tig togen do stakingsleiders is opgetreden.
Laat de Minister uit deze zaak leeren,
dat het zijn plicht is om geen propagan
disten op Indiö los te laten. Spr. zou ïn
velband hiermede een motie tot afkeuring
van de houding van den burgemeester van
Semarang willen indienen, doch onthoudt!
zioh hiervan uit deferentie togenovcr ijo
medeleden, omdat als rij behandeld zoa
worden, de znnk tc oud zou zijn geworden.
Hij hoopt, echter, dat de Minister naat
Indifc zal schrijven, hoe hij do houding van
den burgemeester denkt.
Wat de oisoben der stakers betreft, spr.
zet de dwaasheid or van uiteen, in de voor
naamste plaats tod den eiscli van den
achturendag. Even dwaas zou de instelling
van een seheidsgoreeht geweest zijn. Een
raad van bijstand voor dc spoorwegen ge=
vormd door flinke doortastend© mannen
acht spr. een zegen voor Indic.
Ten slotto waarschuwt epr. tegen ts
8ncIlo hervormingen, zooals de Herzienings-
commissic zou wc-nschen, on tegen ophef
fing van de poenale sanctie in de koelie-
contracton.
Do heer TAN" KOL begint met de klacht
over het weinig zeggende karakter van
do Memorie van Antwoord. Speciaal heeft
hij daarbij het oog op do beschouwingen
van algemeen politieleen aard.
Spr. komt op togon het betoog van den
lieer De Muralt, dat men met staatsbe
moeiing niet t-o ver moet gaan cn liever
het particulier bedrijf moet beschermen.
Spr, vindt, dat het particulier bedrijf
hij noemt o.a. de tabakeondernemingen op
DcJi veel te weinig bijdraagt tot 's lands
schatkist. Die tabaksondernemingen b.v.
botalen geen cent in do verpondingsbelas
ting, hoewel een herziening der belasting
op dit punt reeds jaren in uitzicht is go-
stolö. En daartcgenovci staat do onbillijke
heffing der vcrpondingsbelnsfcing der in
landers
Hij brengt hierna ter sprake opheffing
dor poenale sanctie, wnarmed© veel te
lang getreuzeld wordt. Do exploitatie van
de rijkdommen van Indiö acht spr. hoog
noodig, doch men make daarvoor gebruik
van dc inlandsch© krachten on de regee
ring neme daartoe het initiatief. Maar het
gebruik van contractkoelies acht spr. daaT-
om uit den boozo; dat zijn niet anders dan
verkapte slaven. Als men nu niet op vrij-
wiUige werkkrachten kan rekenen, dan
ligt dit aan do behandeling en dc löge loo-
nen. Men herinnere zich maar eens wat mr.
v. d. Brandt daauover heeft geschreven til
wat er op diens veelbesproken brochure
is gevolgd ter verbetering van den toe1
stand. Spr. vraagt den neer de Muralt, of
hij da nooit gehoord heeft van de schan
delijke praotijken bij de koeliewerving.
In geen enkel ander land vindt men op
dit gebied toestanden als in onze Oost.
Spr. komt nu tot de jongste gebeurte
nissen op Nieuw Guinea en aoht het be
denkelijk, dat al terwijl de Nederlandsche
ambtenaren verklaard hebben geen ver
wachting te koesteren van den opbloei vbd
dat land, onmiddellijk Duitschers met
pionnen tot kolonisatie en exploitatie ko
men van het deel van Nicuw-Guinca.
Spr. verdedigt den inboorling tegen in
sinuaties en laster. De inlander geeft voor
een slecht loon en een slechte behandeling
rijn gansoho werkkracht ten bate der Euro
peanen.
Hij vraagt behoorlijke contrdlc op het
Geauthoriseerde vertaling naar het
Engelsch van E. PHILIPS—OPPENIIEIM,
door Mevrouw v. d, YT.
(Nadruk verboden).
10)
„Ik wiet niets. Hij gedroeg ziclï zeer
vreemd en ik voelde mij diep ellendig gedu
rende den tijd, dat ik bij hem was. Ik be
greep, dat ik een vriendin zou krijgen en in
LondeD zou gaan wonen."
Ik werd een oogenblik koud. Ik durfde
Mabane niet aankijken.
„!k geloof niet, dat je voor majoor Dela-
tiaye nog bang behoeft te zijn; zelfs niel als
bij beter Vordt."
„U bedoelt? riep zij ademloos uit.
„Goddank," mompelde zij. „Mijnheer Ar
nold, vervolgde zij, „ik kan schilderen en
zingen en piano-spelen. Kan iemand daar
mee geld verdienen? Ik wil werken, ik ben
niel bang om tc werken. Kan ik hier niel
een poosje blijven?"
- "N1atuu,riiik.." verzekerde ik haar. „En bel
is volstrekt niet noodig voor jou om te den-
-;en aan geld-verdienen. Dat is het niet,
waarover wij tobben. Het is over het feil
dal wij geen wettig recht op je hebben, en
er personen zullen komen opdagen, die dal
wel heiben."
■A£^u,r keek Iriumfanlelijk rond.
üV®1 keb ik ja gezegd?" riep hij uil,
Zn keek Mabane verlegen aan.
„En zou u er bezwaar tegen hebben?"
vroeg zij.
Mabane keek haar glimlachend aan en
zijn glimlach waseen openbaring, zelfs
voor ons, die hern zoo goed kenden.
„Mijn lieve jongo dame," zeido hij, „u
zult steeds meer dan welkom zijn. Ik heb
juist aan Arnold gezegd, dat uw komst ons
een anderen kijk op de wereld doet geven."
De glimlach van bet meisje was beloove-
rend en scheen voor ons allen bestemd te
zijn. Zij stak beide haar banden uit. Jlabant
greep de ccne en boog voorover als een ho
veling. De andere hand werd mij aangebod-
den. Arthur was er mede tevreden, ons met
een stralenden blik op een afstand gade l»
slaan. Juist op dal oogenblik werd er op dc
deur geklopt.
Juffrouw Burdelt bracht een telegram.
Ik scheurde het open en gaf het, na het
haastig gelezen te hebben, aan Mabane. Hij
aarzelde een oogenblik en wendde zich
daarop ernstig lol fsobel.
„Majoor Delahaye zal ons niet meer las-
slig vallen," zeide hij. „Hij overleed een uur
geleden in het hospitaal."
HOOFDSTUK VIH.
Een klein tikje meer naar rechts, als 't u
belieft. Juist, zóó is hel gocdl Niet bewe
gen! In vijf minuien ben ik voor vandaag
klaar."
Isobel glimlachte.
„Ik geloof, dat uw vijf minul°n soms heel
lang duren. Maar ik ben niet moe, heele-
maal niet; ik kan zoo blijven staan, als u
wilt, lol het donker wordt."
„Dat is heerlijk. Die hel beste poseert.
maar wie is dat?"
„Er is iemand aan de deur," merkte Iso
bel op.
Mabane hield van zijn werk op en riep
bard: „Binnen."
Ik keek van mijn werk op. Er kwam een
vrouw binnen, een vrouw, gekleed in defli-
gen rouw, van middelmatige lengte en met
weelderig, mooi, zacht haar. Juffrouw Bur
delt, zichtbaar onder den indruk, trok zicb
terug.
De vrouw bleef staan en keek rond. Zij
keet mij aan en de pen ontviel aan mijn
vingers.
Ik stond op.
..Bil lady Delahaye!" riep ik uit.
Zij boog liet hoofd. Haar houding was
koel, bijna strijdlustig.
„Het doet mij genoegen u hier te ontmoe
ten, Arnold Greaison. D is, geloof ik, een
vriend van den man, die mijn echtgenoot
vermoordde
„U is verkeerd ingelichl, lady Delahaye,"
antwoordde ik rustig. „Ik kende hem zelfs
niet. Wij ontmoetten elkaar dien dag voor
de eersle maal.
Door een zeer zwakke beweging van
haar lippen gat zij smalend te kennen, dat
zij er niets van geloofde.
„Ha," zeids zij, „ik herinner mij uw ver
haal hij het ondeizoek. U zult het mij niet
kwalijk nemen, dat ik u hier zeg, dat velen,
die het hoorden, met mij van oordcel zijn,
dal dit zeer onwaarschijnlijk is."
Ik keek haar ernstig aan. Dit was de
vrouw, op wie ik mij verbeeldde een? ver
liefd te zijn geweest; de vrouw, die mij had
afgewezen, om te trouwen met een mnn,
van wien zelfs zijn vrienden weinig goeds
verleiden.
„Lady Delahaye, mijn verhaal mag
vreemd geklonken hebben, maar het was
waar. Ik veronderstel, da! u niel alleen ge
komen is met de bedoeling om uw beminne
lijk oordeel over mijn waarheidsliefde te
geven?"
„Daarin heeft u gelijk. Daarvoor ben ik
niet gekomen."
Zij wa9 eenige oogenblikken stil. Haar
oogen waren gericht op Isobel en de uit
drukking in die oogen beviel mij niet.
„Mag ik u een stoel aanbieden, lady Dela
haye?"
„Dank u; hier geef ik er de voorkeur aan
om te staan. Dit is, geloof ik, het jonge
meisje, dat met mijn echtgenoot was?"
Zij wees met een vinger naar Isobel, die
haar blik onverschrokken trotseerde.
„Dit is de jonge dame," antwoordde ik.
„Heeft u haar iets te zeggen?"
„Zij is het doel van mijn komst," ver
klaarde lady Delahaye. „Hoe heet het
meisje?"
Isobel wa9 cenigszins in de war. liet op
treden van lady Delahaye scheen haar niet
te bevallen.
„Mijn naam is Isobel de Sorrens."
„Je verklaarde bij hel onderzoek, dal
mijn echtgenoot je voogd was. Wal bedoelde
je met die eigenaardige verklaring?"
Isobet scheen plotseling den toestand te
vatten. Haar mooie, gebogen wenkbrauwen
werden opgetrokken, haar wangen kleur
den, haar cogen schitterden Zij stond lang
zaam op, en hoewel zij een kind was, was
haar houding zoo waardig, dal lady Dela
haye, met haar dreigenden vinger, in het
niet scheen te verdwijnen.
„Ik geloof," zeide zij, „dal 11 een zeer on
aangenaam iemand is. Majoor Delahaye
bracht mij te St.-Argueil, toen ik vier jaar
oud was en liet mij daar. Hij bezocht mij
twaalf maanden geleden en bracht mij
naar Engeland; u weet wanneer. Ik was
nog geen vier en twintig uur in zijn gezel
schap. en ik gevoelde mij gedurende dien
tijd diep ongelukkig. II: begreep niet de din
gen, die hij tot mij zeide; ook mocht ik hem
heelemaai niet. II: geloor, dat, ah hij mij
een oogenblik alleen had gelaten, ik wegge-
loopen zou zijn."
Lady Delahaye werd zeer bleek en in
haar oogen was iets onaangenaams. Ik keek
naar haar, ei. haar onaangenaamheid, die
ik reeds lang vergelen was, trof mij.
„Je hebt je wellicht over hem beklaagd
bij zijn moordenaars. Jij bent het, zonder
twijfel, die verantwoordelijk is voor den
dood van mijn ccJitgenootl"
Orn Isobels mond kwam oen verachte
lijke trok.
„Majoor Delahaye," zeide zij, „stond mij
niet loo met iemand te spreken. En de
man, dien u zijn moordenaar noemt, zag ik
vóór dien nooit in mijn leven; ook zou ik
hem niet herkennen, als ik hem terugzag.
Ik begrijp niet, waarom u mij hier al die
onaangename dingen komt zeggen. Ik heb u
geen kwaad gedaan. Hel spijt mij heel erg
voor majoor Delahaye, maar.
„Het onmiddellijk dofl van mijn komst,"
viel zij koet in de rede, „is even weerzin
wekkend voor mij, mijnheer Greaison, als
hel wellicht teleurstellend voor u zal zijn.
Ik ben hier cchlcr om den laatsten wensch
van mijn echtgenoot ten uitvoer te bren
gen. Dit kind lieeh zelf toegegeven, dat hij
haar voogd was. Door zijn dood. limA, Aïc
hoogst onwelkome taak op mi!
Isobel werd doodsbleek, - e
vangen door een lialiig-
aan cn ik nam haa-
Delahaye keek p»
aan.
r
*l'
