Recal Zeep
Prijs 35 'i'
Ds Oozichtbare fel
No. 19599.
LÉÏDSCH DAGBLAD, Woensdag 30 Januari.
Tweede Blad. Anno 1924,
F TWEEDE KAMER.
I tenlralisalio te beslissen. De practijk heeft
I in deze te beslissen en de insiders hebben te
I beslissen. Over de rentevergoeding en de la-
GEMENGD NIEUWS.
FEUILLETON.
w.
De Giro-dienst.
f De lieer OUD (V. D.) meent dat de houding
'des Ministers niet gelukkig is. Al heelt de
I Minister zich laten bedotten door zijn arab-
itenaren dan blijft hij nog verantwoordelijk
foor den gang van zaken. Terecht heeft de
fieer Rutgers gezegd dat door de crisis de mi-
fcislerieele verantwoordelijkheid heeft gelc-
I pen.
De lieer KRIJGER (C.-H.) interrumpeert:
JJ is bezig de Kamer te bedotten.
De heer OUD (V. D.) protesteert tegen die
ïnlerrumplie.
I i De VOORZITTER vraagt den heer Krijger
pf hij zich nader wil verklaren.
De lieer KRIJGER (C.-H.1 zegt alleen de
Uitspraak van den heeP Rutgers te hebben
Jvillcn tegenspreken.
De VOORZITTER: Heeft u het woord „be-
I 'dotten" gebruikt.
De heer KRIJGER (C.-II.) zegt dal wel ge-
bruikt te hebben maar reeds een uitleg te
hebben gegeven.
De heer OUD (V.D.) zal er maar niet ver
der op ingaan. De heer Krijger moet dat maar
jnct den heer Rutgers uitvechten.
f Spr. betoogt dat decentralisatie meer in
het belang van het publiek is maar het is de
jrraag of zij wel houdbaar is.
De chaos is te betreuren omdat men daarin
'één argument tegen centralisatie ziet en dit
js onbillijk.
jg>r, Over de rente is hel moeilijk te beslissen,
i Bij lagere rente wordt de omzet kleiner, bij
j.hoogere Tente grooter. De bedoeling schijnt te
(8 zijn geweest om de bedragen bij den dienst
2oo hoog mogelijk op te voeren, en dat acht
B hij niet geheel juist. Men moet den giro
dienst giro-dienst laten en niet tot deposito-
dienst maken.
In die richting wordt evenwel niet gc-
I werkt. Een algemeen giro-bedrijf is in ons
land noodig en de heer van Tienhoven heeft
'dat al verdedigd, zelfs als staatsbedrijf, mits
I 'de girodienst niet deposito-dienst zij.
De heer SCHOUTEN (AR.) acht van be-
I lang wat er in do toekomst zal gebeuren met
aezen dienst. De Kamer acht hij niet het aan-
I gewezen lichaam om over het vraagstuk der
Heven valt theoretisch te praten, maar zij
houden onderling verband met elkaar en de
f minister heeft daarover een beslissing te nc-
jtien. Spr. vraagt den minister het advies der
Commissie ad hoe te publiceeren, opdat de
Kamer op de hoogte wordt gebracht.
Al deze onderwerpen houden verband met
plkaar en niet incidentioel dient daarover be
slist te worden. Aan de motie-Boon kan hij
'daarom zijn slem niet geven, evenmin als
han die van mej. van Dorp, die de Kamer
een beslissing wil laten nemen, die buiten
haar capaciteit valt.
De heer MARCHANT CV. D.) wonsclit nog
een enkel woord toe te voegen aan het be
loog van den heer Oud.
Spr. zegt dat het Girobcdrijf een pracht-
bedrijf is geweest en geen bank kan er over
denken daartegen te concurreeren. Het be
drijf dient daarom hersteld te worden in
den ouden bloei. Alles is bedorven door
twee fouten, nl. door alles gratis te geven
en door de onbeholpen organisatie. De be
lastingbetalers moeten nu het gat sloppen.
Het komt niet doordat het bedrijf een over
heidsbedrijf is. Do keuze der leiders was
een fout. Er zijn in het bedrijf krachten te
Vinden die voldoende op de hoogte zijn en
het was niet noodig van buiten krachten
tebclrekken. Spr. keurt hel goed. dat de Mi-
nister openlijk erkent, dat hij bedot is. Maar
dat is niet voldoende. Spr. moet waarborgen
hebben dat hij niet meer bedot zal worden.
1 Bij de P.TT. kunnen, volgens inlichtingen,
die spr kreeg, wel 2000 a 3000 ambtenaren
gemist worden. Iloe denkt de Minister het
gansche bedrijf op poolen te zetten? Spr.
wenscht op die vraag een duidelijk ant-
jvoord
Dc Minister van Waterstaat, de heer Van
SWAAY beantwoordt de sprekers. Ilij blijft
beloogen, dat sluiting onvermijdelijk was en
'dat werken met blanco rekeningen niet mo
gelijk was. Dc rekeninghouders hadden geen
lust gehad met blanco rekeningen te begin
nen .terwijl zij groole bedragen op den giro
hadden staan. Een dubbele dienst ware in
elk geval noodig geweest. Er is meer perso
neel in dienst maar dat is omdat het uit
zoeken der fouten veel personeel eischt. Bij
een goede centralisatie zouden 700 ambte
naren noodig zijn. Van de rekeningen boven
100.000 12 duizend zijn er 9278 terug
ontvangen waarvan 8133 er goed zijn, 514
niet goed, en de rest kleine verschillen op
leveren. Slechts 117 leverden grootere ver
schillen.
De motie-Boon heeft weinig nut. Absolute
zekerheid kan niemand geven, zelfs niet bij
terugkeer tot decentralisatie.
Spr. heeft niet eerder ingegrepen omdat
hij niet genoeg gegevens had. Hij kon het
publiek met inlichten omdat hij zelf geen
gegevens had. Spr. is ten volle verantwoor
delijk maar hij heeft om te beginnen de
erfenis van zijn voorganger moeten over
nemen. (Geroep: En die werd directeur-
generaal!) Hij is door de salarisregeling ge
bonden en kan voor de salarissen niet de
krachten krijgen die hij noodig heeft.
(Geroep: Och kom: u kunt daarbuiten
gaan!)
Het doet spr. genoegen deze interruptie te
hooren. Het is voor hot eerst dat hij die op
vatting hoort.
Voor de rekeninghouders heeft de Regec-
ring gedaan wat zij kon. Zij heeft de gele
genheid geopend om geld terug te ontvan
gen. Het was onmogelijk dit te doen zonder
goede waarborgen. Achteraf is het gemak
kelijk te zeggen dat de Regeering eerder had
moeten ingrijpen, maar de toestand in de
eerste dagen was zeer ingewikkeld.
De motie-van Dorp acht spr. ook over
bodig omdat hij de adviezen der Commissie
wil afwachten. Moties zijn daarom thans
van geen nut.
Dc heer BOON (V.-B.) dupliceert. Hij
wijst op de beslissing van de Haagschc
rechtbank die den Staat in het ongelijk
heeft gesteld en heeft veroordeeld tol 5 pCt.
rentevergoeding. De Minister moet nu niet
al te optimistisch zijn. Hij hoopt heropening
binnen eenige weken; spr. stelt dat eenigc
op ten hoogste vier maar het is onmogelijk
om den dienst over vier weken te herope
nen. De Minister wordt nog bedot of bedot
zich zelf. Als hij een goede kracht voor
directeur-generaal kon krijgen, zou hij stel
lig het noodigc salaris daarvoor kunnen
krijgen. Spr. trekt zijn motie in nu de Mi
nister heeft toegezegd dat hij de Kamer zal
inlichten over de adviezen van de Com
missie.
De heer MARCHANT (V. D.j dient een
motie in waarin de Kamer uitspreekl, dat
onvoldoende organisatie en beheer in het
bedrijf der P.T T. is gebleken en de Regee
ring wordt uitgenoodigd do noodige maat
regelen te nemen voor betere organisatie
en beheer.
De heer SCHAPER (S.-D.j begrijpt niet
wat deze motie wil.
De heer NOLENS (R.-K.j vindt dal er
niets in die motie staat. De gansche inter
pellatie bedoelde verbetering te bepleiten.
Dat behoeft nog niet eens in een motie ge
zegd te worden.
De heer BOON (V.-B.) acht de motie ook
overbodig.
De heer MARCHANT (V.-D.) zegt dal hij
wil constaleeren dat dc desorganisatie bij
den giro een symptoom is van desorganisa
tie bij de P.T.T. en dat spreekt de motie uit»
De MINISTER zegt dat de motic-Mar-
chant te ver gaat en buiten de interpellatie
loopt over hel geheele bedrijf der P. T. T.
Dat behoort bij de P. T. T.-begrooting thuis.
Mej. VAN DORP (Lib.) trekt haar mo
tie in.
De motie-Marchant wordt verworpen met
49 legen IC stemmen. Vóór sociaal- en vrij
zinnig-democraten.
De vergadering wordt verdaagd tot heden
één uur.
RECLAME.
overspanning slapeloosheid, onrust.
Gebruik fdlJNHAROTÓ
Zenuw-ïabletten.
Per kckcrPScl hijépelh cndrrrlr.h.n
6869
De Finsche regeering Heeft
zooals men weet, aan de machinefabriek
en scheepswerf P. Smit Jr., te Rotterdam,
opgedragen een grooten ijsbreker te vervaar
digen van f 1.563.000. Er bestaat kans, dat
de werf daarvoor Rijks-, geen gemeente
subsidie zal ontvangen, wijl de aanneem-
som, ten einde het werk te kunnen bemach
tigen, aanzienlijk verlaagd werd.
In den postzegel handel
van de firma Max Pool en Co., in de Keizer
straat te Rotterdam is gisternacht ingebro
ken. Uit de zaak zijn, volgens aangifte, on
geveer 20 boekjes en uit de uitstalling een
paar vellen mei vreemde postzegels, tot een
gezamenlijke waarde van ongeveer f 3000,
gestolen. Bovendien is de kassa opengebro
ken en daaruit f-30 gestolen Op de brand
kast, die niet geopend is, werd een stuk van
een sleutel van die kast gevonden; hel an
dere stuk slak in het slot.
Naar „de Res-Botle" verneemt,
zal overgegaan worden tot verbetering van de
verkeersloeslanden op den Rijswijksche-
weg. De weg zal in drie tracé's worden ver
deeld, en aan weerszijden van den binnen
weg zullen groote electrische lantaarns wor
den geplaatst, zoodat vier rijen lantaarns op
dezen weg zullen aanwezig zijn. Op deze
wijze hoopt men de duisternis op den mid
denweg te bestrijden, en door het aanbren
gen van vluchtheuvels wil men den midden
weg afbakenen, uitsluitend ten dienst van
het snelverkeer.
Uithethavenbodrijf teAmst er-
dam. De Centrale Bond van Transportar
beiders, de Ned. R.K. Bond van Transportar
beiders en de Ned. Bond van Chr. Fabrieks-
en Transportarbeiders hebben aan do
Scheepvaartvereeniging „Noord" te Amster
dam, geschreven:
Wij hebben de eer u te berichten, dat het
voorstel, hetwelk door uw bestuur in de op
18 Januari j.l. te Amsterdam gehouden con
ferentie is gedaan, een ernstig punt van be
spreking heeft uitgemaakt in onze respectie
velijke ledenvergaderingen. Onze leden zijn
echter niet bereid, dit voorstel te aanvaar
den.
Onze leden waren van oordeel, dat, na de
loonsverlagingen, die reeds zijn toegepast,
een nieuwe loonsverlaging van f 2.50 per
weck voor de vaste arbeiders en f 0.55 per
dag voor de lose arbeiders, niet te aanvaar
den is.
Daarbij mag niet uit het oog worden ver
loren, dat, behalve deze verlaging van het
loon, de arbeidsweek met 3 uren is verlengd,
de pensioenrechten en wcrkloosheidsuilkee-
ringen door u zijn stopgezet ,en de arbeids
regeling zoo wordt toegepast, dat ook als ge
volg daarvan door de arbeiders belangrijke
offers worden gebracht. Immers alleen al de
kosten van de ingetrokken sociale regelingen
die het karakter hadden van uitgesteld loon,
werden door u zelf begroot op f2.50 p. week
en per arbeider.
Desniettegenstaande verklaarden wij ons
reeds bereid, opnieuw een offer te brengen
en kregen wij van onze leden opdracht, over
eenstemming te zoeken op basis van de in
1919 vastgestelde loonen. Ook nu nog hebben
wij vrijheid, op deze basis dc besprekingen
voort te zetten.
Onze besturen verklaren zich dan ook hier
mede bereid, in hun respectievelijke leden
vergaderingen te verdedigen de aanvaarding
van een loon van f 5 65 per dag voor de
losse arbeiders en f 28 per week voor de
vaste arbeiders. Wij kunnen dit nieuwe offer
slechts verdedigen met het oog op de oogen-
blikkelijke verhoudingen, doch u zult moeten
beseffen, dat er ook voor de arbeiders gren
zen zijn, die zij ter wille van hun gezinnen
niet kunnen overschrijden.
Gaarne zullen wij van u vernemen, hoe u
tegenover ons aanbod staat.
Er is ingebroken bij den
landbouwer Kr. in den Hgutvakpolder onder
Halfweg. Een brandkast werd geforceerd,
en een groote som gelds wordt vermist.
Gisterochtend hebben een
vierhonderd werkloozen zich naar het stad
huis te Utrecht begeven, waar wethouder
Smuldeis eenige afgevaardigden ontving,
die namens de betoogers klaagden over het
RECLAMI.
6898
Een zuivere zeep ais de;
Recat-Zeepis onontbeerlijk
voor de verzorging van de
huid. Daar zij bovendien
tot het laatste snippertje
hard blijft is de Recal-Zeep
zeer voordeelig in het ge«
bruikt Men heeft er twee
maal zoo lang aan als aan
iedere andere zeep.
te lang uitblijven der gunningen van de
groote woningbouw-aanbestedingen voor de
bouwvereenigir.gen „Juliana" en „De
Ulrecht".
Wethouder Smulders antwoordde, dat de
oorzaak dezer vertraging niet ligt bij het
gemeentebestuur, maar bij de besturen van
de betrokken weningbouwvereenigingen,
die aan B. en W. nog geen gunningen ge
vraagd hebben. Ook eenige andere wen-
schen werden door de algevaardigden geuil.
De betoogers Irokken daarna weer kalm
weg.
Bij de te Bergen (N.-II.) in liet
Oranje Hotel gehouden afslag van hel land
goed „Het Russenduinte Rergen-aan-Zee,
werd dit in bod slaande gebouw op 120 700
afgemijnd op f 31 000 door de makelaars
Sfaal eri Haalmeijer, te Amsterdam, voor
rekening voor den heer P. W. Janssen, zoon
van den vroegeren eigenaar, die dus voor
f 51.700 Tsooper werd.
Men s c h r ij f t van de grens:
Nu de toestand in Duitschland beter
wordt gaan vele Duilsche dienstmeisjes naar
het vaderland lerug. Sommige Duilsche bla
den schallen het aantal, dat sedert 1 Ja
nuari uit Nederland wederkeerde, op vijf
tot tienduizend.
Maandagavond zijn twee ge-
maskerde mannen binnengedrongen in do
woning van notaris B., te Iloensbroek. In de
keuken troffen zij Iwee dienstmeisjes aan,
dio zij overmanden en wien zij een prop in
den mond duwden. Terwijl één van hen bij
de -meisjes ,.do wacht hield", doorzocht dc
andere het huis. Twee dames, die in een van
de kamers zalen, begonnen echter zoodra zij
.hem ontwaarden om hulp te roepen, waarop
'de beide indringers er van door gingen.
Naar „D e Msb." verneemt is
de beroemde Middachter allee in de Steeg
den laatslen tijd zoozeer gedund, dat men
vreest, dat deze laan weldra haar schoon
heid zal verliezen.
Naar „Het Volk" verneem t,
is door de directie der N.V. Philips' Fabrie
ken aan de arbeiders van de glasfabriek een
loonsvermindering van 15 pCt. in uitzicht
gesteld. Er hadden reeds conferenties plaats
tusschen de vertegenwoordigers der N.V. en
de betrokken hoofdbesturen der arbeiders
organisaties zonder bevredigend resultaat.
De arbeiders wenscbc-n deze loonsverlaging
niet te accepteeren en nieuwe onderhande
lingen worden tegemoet gezien.
Door de telefoon. „Benje
daar, schalje?"
„Ja, wie is daar?"
BUITENLANDSCH GEMENGD.
Een echt griezel-verhaal. Korlen tijd
geleden Lekende aan dc lilie te Chicago
zekere Warren Lincoln at hij een verkla
ring kon geven van de (oen onopgehelderde
Door DOUGLAS VALENTINE.
Schrijver van „De man met den Klompvoet",
i Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
(Nadruk verboden).
BI)
Twee dagen voordat ik in uw huis kwam
•—het was de dag vóór den moord werd
ik door een groepje mannen aangehouden,
.loen ik uit den schouwburg kwam. Geluk
kig daagde onverwachts de schouwburgpor-
tier op cn de mannen gingen er van door.
Maar die ontmoeting maakte mij bang en ik
besloot mijn contract met het Palaceum te
yerbreken en mijzelf hier op het land ver-
i borgen te houden.
Maar op dc een of andere manier kwam
Mortimer mijn plan te weten. Den volgen
den avond het was de avond van den
moord kwam hij bij den schouwburg en
waarschuwde mij, dat ik niet moest trachten
2ijn waakzaamheid te ontsnappen. Ik zal
nooit zijn woorden vergelen.
„Ik kan wachten", zei hij, „want ik zal
Ten slotte krijgen, wat ik hebben wil: dat
krijg ik altijd. Maar u heeft verkozen om
mij legen te werken en het zal u bitter
berouwen!"
Alsof de herinnering te veel voor haar
Was. brak Nur-el-Din haar verhaal af en be
dekte hst gelaat met de handen.
,.En denkt u, dat Mortiner dezen moord
fceeft begaan?" vroeg Desmond vriendelijk.
Treurig hief het meisje het hoofd op.
„Hij of een van zijn medeplichtigen, waar
toe dat meisje behoort!" antwoordde zij.
„Maar waarom het juweel niet naar een
Bank gebracht of naar een of andere safe?
Het was toch een groote waag het toe te
vertrouwen aan een meisje, dat u in 't ge
heel niet kende?"
„Beste vriend", zei de danseres. ,,ik was
wanhopig. Mortimer ziet en weet alles. Die
onverwachte ontmoeting met de dochter van
mijn ouden vriend scheen mij op dat oogen-
blik een door den Hemel gegeven gelegen
heid om het juweel, zonder dat hij er van
wist, in veilige handen te geven. Ik voelde,
dat, zoolang ik het bij mij droeg, mijn leven
voortdurend in gevaar was. Pas vandaag,
loen ik van den moord hoorde, ging mij een
licht op, hoe onvoorzichtig ik geweest was.
Ik had wel kunnen denken, dat Miss Mack-
wayte, omdat zij Mortimer kende
„Kent Miss Mackwayte Mortimer?" her
haalde Desmond in groote verbazing.
„Maar natuurlijk", antwoordde Nur-el-
Din. „En ik heb hem zelf
Plotseling hield zij op mei een grooten
angst in de oogen.
„Ach neen!" fluisterde zij; „het is genoeg.
Ik heb al te veel gezegd
Desmond was op het punt le spreken,
toen de deur werd geopend en een buiten-
landsch-uilziende kamenier, die Desmond
zich herinnerde in de kleedkamer van de
danseres gezien te hebben, binnenkwam. Zij
ging snel naar haar meesteres toe en fluis
terde haar iets in 't oor.
De danseres sprong op.
„Een oogenblik, excuseer u mij even
riep zij Desmond toe en vloog de kamer uit.
De kamenier volgde haar en Desmond bleef
alleen.
Even later hoorde hij Nur-el-DIn's slem
woedend le keer gaan. Ilij sloop naar de
deur en opende die. Op de trap was nie
mand. Op zijn Iconen ging hij naar beneden
tot aan het eerste portaaltje en luisterde.
Hst genomf el van stemmen in de kamer be
neden bereikte zijn oor. maar hij verstond
niets. Toen hoorde hij Nur-el-Din weer
toornig uitvallen.
Ilij boog het oor over de leuning van de
trap, zoodat Jnj met het gezicht naar het
raam van het portaal gekeerd was. Het
raam gaf uitzicht op een kleinen tuin met
een poort, waarboven een lamp hing en
daarachter lag het ven, verdwijnend in den
mist. De kamenier van de danseres stond
onder de lamp in ernstig gesprek met een
man in jachlkleeding, die een geweer onder
don arm had. Toen Desmond keek, draaide
hij juist zijn hoofd om, zoodat het licht van
dc lamp op zijn gezicht vie). Tot zijn onuit
sprekelijke verbazing cn' schrik herkende
Dos mond Strang wise.
HOOFDSTUK XVIII.
K. Bellward organiseert een bridge-avondje.
Niet meer denkend aan de stemmen be
neden, stond Desmond mei zijn gezicht tegen
de ruit le tu/en. Was Slrangwise in de
„Dyke fnn" gelogeerd?" Niets was waar
schijnlijker dan dat, want hij had aan Des-
mond verteld, dal hij zijn verlof ging door
brengen met jagen in Essex en het Mor-
stead-Ven moest wel vol zitten met snippen
en eenden.
Maar hij moest Slrangwise niet ontmoe
t-en. Desmond was er niet op gesteld zijn
vermomming aan Strangwises sluwen, door
dringende blik te onderwerpen. Slrangwise
kond? Dur-el-Din: de danseres kon inder
daad wel naar de herberg zijn gekomen, om
met hem samen le zijn. Ilij kon niets an
ders dosn, besloot hij, dan vluchten.
Maar hoe kon hij ongemerkt wegkomen?
Hij dankte de Voorzienigheid, dal hij den
motor niet had meegebracht. Als hij een
maal uit de herberg was, zou de mist hem
uit het gezicht doen verdwijnen. Er was
geen andere manier om van de trap weg tc
komen dan door de deur in de gelagkamer,
waar Nur-el-Din nu was, en door de gelag
kamer te gaan belcekende kans le loopen
op een ontmoeting met Slrangwise.
Dus bleef Desmond waar hij was bij het
raam en wachtte. De vrouw had zich nu
omgewend en liep den tuin door, terwijl
Slrangwise met zijn geweer in. dc hand
haar volgde. Desmond wachtlo totdat hij
ergens beneden een deur hoorde opengaan
en toen handelde hij.
Naast het raam was een oude waterbuis,
waardoor de regen van liet dak naar bene
den liep. Op gelijke hoogte met het kozijn
van het raam maakte deze buis een scherpe
bocht naar links cn liep in schuinschc rich
ting verder naar een groote waterton, die
op het platte dak van een schuurtje in den
tuin stond.
Voorzichtig schoof Desmond het i m
open en probeerde de buis met zijn hand.
Zij scheen vrij onstevig en schudde, toen hij
er tegen duwde. Ilij mat met de oogen den
afstand van het kozijn tot de buis; dat was
ongeveer vier voet. Desmond berekende, dat,
wanneer de buis hield, wanneer hij uit het
raam klom en met de handen aan hot kozijn
ging hangen, hij dan door een slingerbe
weging zijn zwaai groot genoeg kon nemen
om zijn btenen over de schuinsch loopende
buis le slingeren, dan zijn handen over le
brengen en zich naar het dak van het
schuurtje te laten afglijden.
verdwijning van zijn vrouw Lina cn haar
broer Byron Shoup. Ilij disehte bij die gele
genheid een vreemd verhaal op. Ilij was nl,
op zekeren dag thuis gekomen en had loen
zijn vrouw en haar broer in een twist ge
wikkeld gevonden, die liep over de onge
oorloofde betrekkingen van zijn vrouw met
andere mannen. Lina was daarbij zoo bui
len zich zelve geraakt, dat zij haar broer
met een revolver had doodgeschoten. Daar
op was zij op haar man aangevallen en deze
had haar uit zelfverdediging neergeslagen
met een pook.
Dat was dus een dubbele mocrcl gc-«
pleegd ten huize van 'Warren Lincoln.
Maarde lijken waren niet gevonden en
de politie wilde dus nu preries weten wat
Lincoln er mee gedaan had. Nu, die welen-
schap werd haar niet onthouden.
Lincoln, die er een groole broeikas rnef
fornuis op na hield, had de lijken in dit for
nuis verbrand. Maar de politie was er eigen
lijk geenszins van "overtuigd dat de man do
volledige waarheid had gezegd. Vooral dat
verbranden van menschenhoofden in den
brocikasoven, wilde er bij de politic niet
goed in. En ziet, Warren Lincoln is al weer
met een variant en ook met een aanvulling
voor den dag gekomen. En hier wordt nu
ook de geschiedenis buitengewoon. In de eer
ste plaats heeft hij naar hij nu heeft er
kend niet slechts écn, doch de beide
moorden gepleegd Ilij was eens lliuis geko
men en had loen zijn vrouw en haar broer
betrapt op een bbedschcnding bedrijf.. Zij
poogden te ontsnappen, maar hij had hun
op de plek neergeschoten. Toen had hij de
beide lijken onthoofd. De lichamen had hij
inderdaad iu lui broei kas-fornuis verbrand,
maar met de hooiden had hij meer moeite
gehad. Maai ten sïollo had hij een list be
dacht Ilij had cm groot betonblok gemaakt
waarin de hoofden verstopt zaten. Zoodra
de beton redelijk verhard was, had hij het
blok dat bijna 150 K G. woog als stut
onder de wankele sloep van zijn huis ge
plaatst. Daar had de griezelige stut gcrui-
men lijd open cn bloot gestaan, zond r ook'
maar de minste verdenking le wekken.
Loog Warren Lircoin opnieuw, n hij
dit verhaal verleide? Het is niet waarschijn-
lijk tenzij wal de gruwelijke belichting
van zijn vrouw en schoonbroer aangaat.
Maar dat van de hoofden is waar. Ilij had
op dc-n duur liet stuk bcfon naar c:n vuil
nisbelt gebracht en daar weggegooid. De po
litie ging zoeken, vond het Mok, liet het
met de grootste zorgvuldigheid openbikken,
en de hoofden zaten er in, nog vrij goed
herkenbaar, weinig door ontbinding aange
tast, en met het haar nog volkomen intact.
De Engc'sche minister Thomas heeft in
de reeds door ons vermelde rede, die hij
aan de lunch, ter gelegenheid van Austra-
liöday georganiseerd, uitsprak, zijn eersto
niet-onvcrmakelijke ervaring vermeld, als
minister van koloniën opgedaan. ,,Tocn :k
Dinsdag liet departement van koloniën be
zocht", aldus Thomas, „meldde ik mij mpfc
de groote nederigheid en met de zedigheid,
Ilij verspifcle geen tijd met le denken
over dn mogelijkheid, dal de buis onder zijn
gewicht zou breken. Zijn hecle leven was
het zijn gewoonte gc-vvecst een kans tc wa
gen, want zoo is het Icrsche tempora-
ment wanneer het doel, dat hij wenschte
le bereiken, hel op een of andere manier
verdedigbaar maakte; en hij was vast be
sloten lol eiken prijs dc kans op een ont
moeting met Slrangwise te vermijden. Do
laalstc had waarschijnlijk den naam Oke-
wood in de verliezenlijsl dien morgen ge
lezen; maar Desmond voelde meer dan
ooit, dat hij dien man wantrouwde en zijn
voortdurende tegenwoordigheid in dc omge
ving van Nur-el-Din was hem een raadsel,
welks oplossing hein voortdurend bezig
hield.
Ilij stond een oogenblik bij het open raam
en luisterde. Het gemompel van stemmen
deed zich nog steeds hooien in de gelagka
mer, maar van uit liet andere gedeelte van
hel huis hoorde hij een diepen lach, dien
hij herkende als dien van Slrangwise. In
goed vertrouwen, dat het dak van den uit
bouw niet van uit dc tuindeur gezien kon
worden, zwaaide Desmond zijn rechterbeen
over het kozijn en volgde met het linker,
zijn rug naar den tuin gekeerd.
Toen hoorde hij Slrangwise in den tuin
beneden roepen: „Rufus! Rufus!"
Een zware voetstap weerklonk op do slee-
ncn. Desmond bleef onbeweeglijk stil. Het
was een geweldige inspanning voor zijn
armspieren. Wanneer Slrangwise lot aan
het hok ging om den hcelcn tuin te kunnen
overzien, moest hij, dat kon niet mis
sen de gedaante in hot oog krijgen, die
daar aan het kozijn hing.
(Wordt vervolgd
