c
In verkeerde Schoenen.
VIRGINIA CIGARETTES
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 28 November.
Tweede Blad. Anno 1S£3.
Er komt een
tijd dat ge ze
gaat rooken
Waarom niet
sheden
No. 19548.
UIT DE RAADZAAL
FEUILLETON.
Slijp- en Aanzetmachines
voor „Gilletter-Mesjes.
Gebrs, SUSAN, Haarlemmerstr. 39 41.
GENEESKUNDIGE BRIEVEN.
u n
RECLAME.
426S
ARDATH LONDON.
Wanneer wij op de jongste raadszitting
terugblikken, dan komt direct bij ons op
de gedachtede raad is in een oude fout
teruggevallen; de praatziekte had. over 't
algemeen weer haar intree gedaan. En wel
van 't begin tot 't einde. Het begon al bij
diverse kleine punten en het eindigde pas
bij het laatste behandelde punt, het hoofd
punt van de gansche agenda, de riolee-
ring-Levendaal-Mare-affaire. Toen te mid
dernacht voor de laatste maal de voorzit-
terlijke hamer viel ten teeken van sluiting,
.was de agenda nog niet afgedaan. Wat
zeer goed mogelijk ware geweest, zoo niet
zooveel tijd was verdaan en ook ah houdt
'men rekening met het - feit, dat de raad
yan kwart voor vier tot ruim halfzes in
geheime Jitting ging, om den heer Yan den
Steen van Ommeren te hooren over het
grootte plan, dat 's avonds in openbare zit
ting ter tafel zou komen. Om kwart voor
vier wasemen nog niet. door de eerste 19
punten heen, dank zij allerlei futiliteiten
en (misschien wat onparlementair uitge
drukt) gedaas. Yan futiliteiten is een voor
beeld de alleen als een soort politieke hak
aan de rechterzij bedoelde opmerking van
den heer Verwey bij den wettelijk verplich
ten steun aan eenige Ih.-K. scholen on
voorts ook nog het verzet van zeer lut
tele beteekenis en ieder jaar tegenwoordig
■haast terugkeerend bij het voorstel tot
verhuring der Stadszaal tegen verminderd
Jarief aan de Leidsche Pluimvee-vereeni-
ging.
Van gedaas was een voorbeeld de wij»
waarop de heer Groeneveld zijn bezwaren
inkleedde tegen de verordening tot be
perking van het verkeer op Zaterdag in
de omgeving van en op de markt zelf. We
durven zelfs gerust hier zeggen: onaange
naam gedaas, en allesbehalve er op bere
kend, om het prestige van den raad naar
buiten te verhoog en.
Niet van humor ontbloot was, dat de
beer Spendel bij het voorstel t-ot opruiming
van de St.-Jorisbrug over het Levendaal
aandrong op kort afdoen, terwijl niemand
blijkbaar a?,n tegenkanting dacht, zoodat
het een bamerpunt was geworden, wanneer
de heer Spendel zelf niet had gesproken
De heer Eikerbout bracht een princi-
pieele kwestie in debat: nl. aanbesteden
van werken als regel te nemen en niet
langer ondershands een bouwwerk te gun
nen, gelijk B. en W. nu voorstelden ten
aanzien van 20" nieuwe woningen van „Ons
Belang", hetgeen van do zijde van het col
lege voldoende werd gemotiveerd. Zondeir
dat de raad zich uitsprak de heer Eerd-
man3 deed daarmede een rake zet won
dc heer Eikerbout het pleit voor de toe
komst, een ingediend voorstel, om ook nu
nog bij „Ons Belang" een aanbesteding te
doen plaats hebban opgevend, toen de
heer Huui-roan zijn stem opeens aan B. en
W. verleende, de risico van niet-bouwen
niet willendo loopen, verbonden aan de
kans van boogere aanbesteding dan de on-
dershandsche gunning-som. Men weet het
ïru: aanbesteden regel, ondershandsohe
gunning hoogo uitzondering. Op zich zelf
lijkt het ook ons de meest wenschelijke
wijze van optreden.
Inzake het marktelijk verkeers-verbod,
ïeeds even genoemd, ging de raad in over
groot© meerderheid met het voorstel der
commissie voor- de strafverordeningen, die
handelde op instigatie van politic en markt
wezen, acooord. 't Is ongetwijfeld wel de
makkelijkste manier van regelen, waarvan
we maar matige bewonderaars zijn, doch
groote bezwaren rijn er o.i. niet en ze wer
den ook niet te berde gebracht.
De oppositie, geleid door den heer Wil
brink, tegen het voorstel van B. en W.
om de vereeniging Onderlinge Yereeni-
ging voor Ziekenverpleging te Leiden" te
steunen met een tegemoetkoming van f 1
per persoon en per dag voor die leden,
die anders recht zouden hebben op koste
loos hulp van gemeentewege begrijpen
wij niet al te best. Ziehier nu eens een
krachtig middel om in i e hand te werken,
dat velen, die anders maar roosjes laten
zorgen in de gedachte: do gemeenschap is
er goed voor, er toe worden aangezet om
zelf in den vorm van contributie aan deze
Naar het Engelsch, door 13ERTA RUCK.
(Nadruk, verboden)).
69)
Hij was gedateerd en geschreven op ka
mers ergens in Bloornsbury. En nij begon
aldua:
Lieve, ouwe kerel. Ik verwacht, dat
dit wel wat lam voor je wezen zal, maar
als je goed over de dingen nadenkt, zal
je er mij toch niet heolcmaal de schuld
van geven.
Dien avond in do taxi, toen je mij thuis
bracht na die vortooning met de jongens,
toen je de fatale vraag aan mij deedt, heb
je er niet over gedacht mij te vragen of
fk al eens to voren getrouwd geweest
was..."
Hier hiëld ik even op met le«zen. De twee
woorden „te voren" hadden mij doen
schrikken alsof er een mijn was gespron
gen. ,,To voren getrouwd!"
Met open mond keek ik van den eenen
jongen man naar den anderen. Ik sprak
tot den acteur. En vroeg, zijn antwoord
kon mij buitengewoon veel schelen: „Was
zij, was Miss Yera Yayne dan eerst met
u getrouwd?"
Weder op die manier van straks ant-
twoordde hij;
„Getrouwd met mij? O ja, zeven langs
jaren geleden 1"
O zei ik. Eu teen do waarheid lang- j
lomerhand voor mij begon op tc jloemco,
vereeniging mee te betalen en dan wordt
gezégd, dat het ideëele wordt weggenomen.
In den huldigen tijd is het klap loopen op
de openbare kassen wel aan de orde van
den dag. In vele gevallen noodgedrongen,
't zij erkend, maar toch ook in vele ge
vallen niet- geheel gerechtvaardigd. Elk
voorstel om dat anders te doen woTden,
moest met beide handen worden aange
grepen. Wat er voor tegenstrijdiigs in is,
dat iemand, die recht op kostelooze be
handeling heeft, toch zijn best doet, om
zelf wat te betalen, zooals de heer Van
Stralen opmerkte, ontgaat ons evenzeer.
Van de zijde der vereeniging, die aldus
voor een deel een last der gemeente af
neemt, is het logisch dat zij vroeg om een
tegen-prestatie, die belichaamd werd in het
voorstel van B. en \V., dat er tenslotte
met groote meerderheid doorging.
Zij nog aangestipt, dat differentiatie in
do contributie misschien aanbeveling zou
verdienen, maar dat is en blijft een zaak
der vereeniging.
En nu het Hoofdpunt. Was het nu noo-
dig dat eventjes zestien sprekers het woord
voerden 'inzake de Mare-dcmping, zoodot
het werd een vrijwel geregeld herkauwen
voor of tegen? Dat had anders gekund,
't Mankeerde er nog maar aan, dat alle
leden eens om beurt verklaarden, waarom
zij voor of tegen iets zijnMaar dit ter
loops.
Het rioleeringsplan vond geen bestrij
ding. De noodzakelijkheid om althans het
eerste gedeelte daarvan uit te doen voe
ren, werd algemeen erkend, 't Ging er z.
h. st. door.
Daarop volgde het Levendaal. Hier deed
zich een eigenaardig en voor ons ietwat
verrassend feit voor. De technische advi
seur, de heer Van den Steen van Omme
ren, had in zijn rioleeringsrapport dem
ping van het Levendaal slechts heel even
aangetipt, dat is waar, edoch later heeft
hij dirccto demping ontraden uit vrees
voor groote vervuiling van Rapenburg etc.
Dat heeft hij, gelet op de uitlatingen van
vele raadsleden wij zijn er natuurlijk
niet bij geweest! 's middags in geheime
zitting nog eens herhaald zonder daarover
te worden geroepen ter nadere uiteenzet
ting en ook de heer Krantz heeft hetzelfde
verklaard zonder aangevochten te worden
op de vergadering door dc Vrijz.-Dem. Don
derdag j.l. belegd. Roerende overeenstem
ming dus tusschen de deskundigen, waar
bij wij ook Gemeentewerken nog kunnen
voegen. En geen oppositie, zoolang zij er
warer^
Zij hebben echter de hielen niet gelicht,
of dc voorstellers van directe demping van
het Levendaal handhaven hun voorstel,
alsof er geen vuiltje aan de lucht was.
Aantoon en, dat hot mogelijk is, vermo
gen. zij weliswaar niet, men zegt zoo iets
als de techniek is wel zoo ontwikkeld om
het mogelijk te kunnen maken, praat van
oen gelegenheidsargument etc. en klaar is
Kees.
Men zal ons zeker niet kunnen verwij
ten, tegenstander van Lovendaal-demping
te zijn, maar zooiets gaat ons toch te ver.
Het mag hard zijn, om zich in een onge
twijfeld zoo urgente aangelegenheid go-
wonnen te moet-en geven, maar zonder ge
wapend te zijn met steekhoudende argu
menten tegenover d° technisch op de hoog
te zijnden achten wij net niettemin plicht.
Wij hebben ons zelf noodo gc-bogen, doch
hebben dit gedaan: bij gebrek aan doorzet
tende tegen-argumenten.
Wij herhalen echter met klem: demping
van het Levendaal moet geschieden zoo
gauw dit ©enigszins gaat en wij houden
ons aan de toezegging van den voorzitter,
die toezegging nemend in alle ernst. Ons
overigens verheugend, dat ook B. cn W.
thans met het oog op de Hoogcwoerd,
demping van 't Levendaal beslist noodza
kelijk oordeelen. Om direct een kleine ver
betering te verkrijgen, is wellicht de idee
Witmans niet geheel verwerpelijk, en in
ieder geval, dunkt ons, het overwegen
waard.
't Scheelde niet veel, of het voorstel tot
directe demping was er riog gekomen,
slechts één Btem. Waren twee socialisten
niet' door ongesteldheid afwezig geweest,
't ware er doorgegaan. We meenen te mo-
zei ik: „Dan moet zij nog met u getrouwd
zijn
Mr. Arthur Harrison sloeg zijn armen
wocr over elkander keek op mij neder en
knikte, zoodat zijn haar schudde.
,,.Ja zeker", bulderde hij. „Juist 11"
Ik wendde mij af van het tableau, dat
hij vormde, en zag het kalme gelaat van
den anderen echtgenoot van Miss Vera
Vayne. „Indien, indien hij met haar ge
trouwd is, dan bent u het met-, veronder
stel ik", hoorde ik mijzelf tot kapitein Me
redith zeggen, bijna alsof ik hem de ver
bazingwekkend^ tijding meedeelde. „Na/-
tuurlijk kunt u het dan niet zijn, weet ul
U is het zelfs nooit geweest!"
Met de lakonieksta- stem, die ik ooit
zelfs van hem gehoord beo, zei hij: „U heeft
den brief nog niet geheel uit, geloof ik."
„Neen," mompelde ik. Jin ik nam de ge.
parfumeerde blaadjes weer op. De brief
luidde verder:
,,U zal het kluohtig vinden, maar ik heb
er geen oogonblik aan gedacht u van mijn
eersto huwelijk te vertellen; het was zoo
lang geleden, en u weet, wij, meisjes van
het Vak, zijn 'zoo gewend onzen meisjes
naam te behouden, dat ik totaal vergat u
te zeggen, dat ik alleen „Miss" werd ge
noemd op het tooneeli lk dacht er niet
over u te vertellen, dat Mr. Harrison en
ik ruzie gehad hadden en van elkaar waren
gegaan, en dat ik van Alf, zijn eigen ge
trouwden broer, gehoord had, d\t hij dood
was en ik dat ook geloofde* Ik geloofde
het waarlijk, George, en nam geen deel
aan de pretjes. Ik heb dien brief van Alf
jaren bewaard; er stond in, dat de arme
Arthur nu weg was' en ik hem niet meer
plagen kon, dat hij altijd in den herst kou
.vatte en zich ziek voelde, dat wist ik zelf
gen zeggen: tot groote strubbelingen en
allerlei moeilijkheden en tot overgroot©
kosten.
Tot slot de demping der Mare. Tot ons
genoegen hebben B. en W. in dat opzicht
de nederlaag geleden en blijft de Mare
behouden, zooals deze is. Op'de diverse
motieven willen 'we niet meer ingaan, *r
is niets nieuws meer van te zeggen. Zeer
ontactisoh vonden we het aanzetten van
den wethouder door den heer v. Stralen
tot het oefenen van pressie door te drei
gen met zijn portefeuille, en de heer Mul
der ging daarop wijselijk niet in. Ons trof
nog de lichtvaardigheid, waarmee van som
mige zijden over het schoonbeidsarguraent
geheel werd heengeloopen of dit zelfs een
voudig werd ontkend, iets van toch booge
oultureelc beteekenis. Waarover wij heen
hadden willen etappen, zoo het- verkeer
dat had geéischt, maar dat dit zulks
vraagt, is niet aangetocad. En ware dat
wel het geval geweest, dan had de dem
ping der Mare nog geen baat gegeven,
dan had men verder moeten gaan in de
rich ring van wat zoo eventjes werd aan
geduid, ten aanzien waar ran met recht
mag gelden: wie zal dat betalen
Gevaarlijk was en bier eindigen wo
mee het amendement Knuttel, dat in
zijn streven, het kwaad zoo klein mogelijk
te maken had mnnen helpen het kwaad
te doen zegevieren.
Vergeten hebben we nog te memoree-
ren, dat het nieuwe soc.-dem, raadslid de
heer v. d. Heuvel een goed entree deed
en in zijn maidenspeech gelukkig was. Hij
schijnt zich het recht, van zelfstandigheid
voor te behouden, ook in belangrijke kwes
ties, een gunstig verschijnsel.
RECLAME.
Zie Etalages bij 4298
wel, en nog een anderen brief, waarin Alf
terug schreef, dat Arthur begraven was in
Californië, na een mistigen avond bij de
goede oude Bohemers, waar hij naar toe
gegaan was met do Nummer Veertiende
Compagnie, en hij zond mij een prentbrief
kaart met een oneindige massa bergen
met een kruisje om aan te duiden, waar
hij begraven lag.
Het was eerst toen wij elkaar ontmoet
ten, de heer Harrison cn ik op het bureau
van Verloren Goederen in de Linsestreet,
waar ik van de stoomboot naar toe gegaan
was met de parasol met het papegaaien-
kopje, dat uw vriend Majoor Thornton
mij gegeven had als huwelijkscadeau, da»
u mij met een veer hau kunnen neerslaan.
En wat kon ik er aan doen, cat wij weer
goede vrienden werden? Het was of wij
den dag van gisteren van elkaar geschei
den waren en iedereen zou hetzelfde ge
daan hebben, die in mijn schoenen stond.
Zeg wat u wil, bij is de eenige man, dio
eigenlijk ooit bij mij paste. Hij was het,
dio anij overhaalde niet naar New-York te
gaan op die boot. Want. wat hadt je r>r
aan een salaris te krijgen bij de Movies
als een echte minister, ais je toch misschien
cn heel waarschijnlijk getorpedeerd wordt
door die Hunnen, voordat je aan Long-
Island aanlandt of een cent salaris ont
vangt? Dus, George, ik stemde er in toe
weer met hem te beginnen, aangezien ik
toch ook zijn vrouw ben en ik durf wel
zeggen, dat ik hem helpen Ran het gezel*
schap te vormen, waarmee hij de volgende
maand wil beginnen, dat wil zeggen, in
dien de Militaire Dienst niet eeir beletsel
is voor iedereen, die een artistiek werk
wil ondernemen. Arthur is een wonder op
dat gebied. Ik kon altijd goed met tem op
(Nadruk verboden).
Geschiedenis der Geneeskunde.
Het is merkwaardig, zooals sommige
plekjes op den aardbodem door soms toe
vallige omstanaigh^dtn plotseling een groote
vermaardheid kunnen krijgen. Dat Naza
reth voor de Christenen, Jeruzalem voor de
Joden en Mekka voor de Mohammedanen
een bijzondere beteekenis hebben, valt ge
makkelijk te begrijpen. Men is geneigd, aan
het toeval reeds een grootere rol toe te ken
nen, wanneer gevraagd wordt, waarom
juist in Oberammergau de passiespelen we
reldberoemd zijn geworden en Bayreuth de
bedevaartplaats is geworden voor de vereer
ders van Richard Wagner. En zeker zou
niemand voor 10 of 20 jaren hebben durven
voorspellen, dat het kleine propere stadje
Gorkum, door vele Nederlanders niet dan
bij name bekend en dan misschien nog al
leen zwak in de herinnering voortlevend
door de vcrsr^els „Waar Maas en Waal te
zamen vloeien en Gorkum rijst van ver",
een soort bedevaartsoord zou worden voor
de beoefenaren der geschiedenis van de ge
neeskunst in ons vaderland en in het Vla-
menland.
De verklaring is te geven, maar blijft
daarom niet minder merkwaardig. Om de
woorden van prof. Van Leersum te gebrui
ken: Het is nog geen vierendeel van een
eeuw geleden, dat men het aantal der va-
derlandsche medico-historici op zijn tien
vingers kon lellen. Van die zeldzame vogels
nu hadden toevallig twee, de Lint en
Van Andel hun nest gebouwd in Gorkum
en een ander, De Feyfer, was dicht in de
buurt, te Geldermalsen, neergestreken. En
nu was daar even toevallig in Gorkum
een burgemeester, die voor dit vak, dat met
het zijne toch eigenlijk niet veel meer -ge
meen heeft, dan dat beide het woord „ar
chief" in hun woordenboek hebben opgeno
men, bijzonder veel gevoelde. Zoodat, toen
die drie medische geschiedvorschers op het
denkbeeld kwamen, dat het wel aardig zou
zijn, als hun confraters eens in Gorkum
bijeenkwamen, waarschijnlijk met de bedoe
ling om hun te latei) zien, wat zij daar al-
zoo voor merkwaardigs hadden weten te
schieten, ofsohoon hij een heethoofd is,
totdat wij standjes kregen en ons gedroe
gen als kleine kinderen.
En zooals ge weet, ik en jij, George,
zijn bijna totaal vreemdelingen voor el
kaar. Je kunt niet zeggen, dat het niet
gauw gegaan is, toen ik jo genomen heb."
Weder hield ik even op met lezen, om
oen blik te werpen van onwillekeurige
vergelijking op de twee jonge mannen,
waarvan het Visioen schreef. Het gelaat
van den een zei hoegenaamd nieta van wat
j hij op dat oogenblik mocht gevoelen. Do
ander (het heethoofd) 6tond opgewekt,
sympathiek, beweeglijk, van het eene uiter
ste van uitdrukking gaande naar het an
dere (gezichten trekken, noemen kinderen
dat). Want de soldaat moet zich oefenen,
om, wanneer het noochg is, alle gevoel te
verbergen. Dit helpt hem om het werk van
de halve wereld af te doen en te beweren,
dat hij ongeveer niets heeft uitgevoerd.
De acteur daarentegen moet zich oefe
nen, zooveel als hij maar kan uit te druk
ken. Daardoor, al doet hij ongeveer niets,
wordt hij verondersteld, geloof ik. mas
sa's te doen.
Do soldaat verbergt onder ^vroolijkheid
en onbeduidende praatjes wie weet hoe
veel strijd?
Maar onder donderende plechtigheid
verbergt de acteur aandoeningen, diio ik
niet anders als heel alledaagsch kan noe
men.
„Wat kan Hecuba hem schelen?" En de
gedachte, dat do vrouw, die dezen brief
had geschreven, niets gaf om een soort
persoon als de jonge Brit, die het clement,
waarin deze leeft, de gevaren van den oor
log bestempelt als „opwekkend" of „on-
xrezond". 7-v df« andpr genre fereetd,
verzamelen, de burgemeester aanstonds van
de partij was en de eerwaardige Raadzaal
voor de vergadering ter beschikking stelde.
En ziet, alles bleek zoo goed samen te pas-»
s^n, dat het niet bij den eersten keer bleef,
zoodat thans, en nu krijgt de secretaris La-
mers het woord, de October-bijeenkomst ta
Gorkum sindsdien bijna traditie is gewor
den en het is alsof van daar in hel bijzon
der de stuwende kracht uitgaat, die van
jaar tot jaar beteekenis en aanzieD dec
Vereeniging doet stijgen.
Want er is een Vereeniging en daarover
moet nu eerst iets gezegd worden. Er waren
reeds lang enkele medici in ons land, dia
zich bijzonder bezighielden met de geschie
denis van hun vak. Maar ieder werkte voor
zich. Aaneensluiting werd wel eens gezocht
°n soms ook verkregen, maar in den grood
der zaak bleef het toch sukkelen. Re-Is
twintig jaar geleden werd een Vereeniging
opgericht, die het echter nooit verder aan
tol een kwijnend bestaan heeft kunvn
brengen. Te Leiden werd een hooglceraar
met het onderwijs in de geschiedenis der
geneeskunde belast, evenwel als bijvak
naast diens andere colleges; in 1907 werd
bij gelegenheid van het Natuur- en Genees
kundig Congres aldaar een zeldzaam schoo-
ne tentoonstelling gehouden. Maar de ware,
belangstelling met name van Regeerings-
wege, ontbrak, zoodat de leerstoel niet de
beteekenis kreeg, welke haar toekwam, en
de bijeen gebrachte schatten niet bijeen ge-*
houden konden worden, maar naar alle
windstreken werden verspreid nadat de ten
toonstelling gesloten was.
Het waren voornamelijk de Gorkumers,
die er in slaagden om de Vereeniging tof
nieuwen bloei te brengen. Het gebied van
werkzaamheid werd eenigszin3 uitgebreid
en zoo kon in 1913 de „Vereeniging voor
geschiedenis der genees-, natuur- en wis
kunde" worden opgericht. Het tienjarig be
staan is in October, natuurlijk weer in do
Raadzaal van Gorkum, gevierd en daarbij
is gebleken, dat het thans een krachtige,
bloeiende Vereeniging is, die er voor ge
zorgd heeft, dat de geschiedenis der genees
kunde in eere is hersteld en de plaats heeft
veroverd, welke haar tusschen de overige
geneeskundige vakken toekomt.
Bij een zoo jonge Vereeniging is het te
verwachten, dat alle leden nog op hun post
zijn en inderdaad hebben niet minder dan
dertig schrijvers medegewerkt aan het feest
nummer, door het „Ned. Tijdschrift voor
Geneeskunde" bij deze gelegenheid uitgege
ven. Toch ontbreken daarbij, helaas, enke
len, die op dit gebied bijzondere beteekenit
hebben gehad.
In de eerste plaats behoort daartoe zeker
wel dr. C. E. Daniöls. Voor ied t, die in Am
sterdam komt, en daar het Stedelijk Museum
(Suasso-museum) bezoekt, is het nuttig, iets
meer van dezen man te weten, omdat hij
dan met des te metr genoegen het medico-
pharmaceutisch gedeelte van dat museum
zal bezichtigen, dat aileen aan diens enorme
volharding en ijver" zijn ontslaan, te dan
ken heeft.
Bij het binnenkomen kan men dadelijk
kennis maken met Daniëls' karakteristieke
trekken, door de bekwame hand van mevr.,
Schreve^IJzerman in marmer vastgelegd.
Weinige bezoekers zullen bevroeden, hoe«
veel naspeuren, onderhandelen, haast zou
ik zeggen, bedelen is noodig geweest om
deze collectie bijeen te brengen. Daar is
eerst de apotheek met alle mogelijke ingre
diënten,, retorten, slandpotten en -flesschen,
mortieren en attributen, die nog slechts wei
nigen uit eigen herinnering, sommigen uit
overlevering zullen kennen, doch die in elk
geval weinig bezitten, wat men in de tegen
woordige apotheek terugvindt. Niet onwaar-*
schijnlijk zou menig bezoeker zoo'n vroe
gere bewaarplaats voor zinkingsnuif of ka-*
mille in oud-blauw gaarne bezitten ter op
luistering van zijn gezellig oud-Hollandsch
interieur. Dc aanwezige voorraad potten en
flesschen past geheel bij den geest van den
tijd, waarin recepten met tien en meer be*
standdeelen volstrekt geen zeldzaamheid
waren.
Een volgepde zaal biedt een gansch an-
dor aspect. Hier vindt men tal van toestel*
len. welke gebruikt werden bij de toenma
lige verpleging van krankzinnigen. Ge
voelige zielen moeten hier niet te lang ver
toeven. Want inderdaad zijn het geen pret
tige voorstellingen wanneer men die dwang
buizen, ligkooien en verdere marteltuigen
den acteur, dio van „temperament's
praatte.
Mensohen met die 'soort smaak zullen
nooit die andere soort begrijpen. Ik heb
daar ook geen behoefte aanl
Ik ging voort met den brief:
„Toch moet ik zeggen, George, dat hei
een hecle slag voor mij was, toen ik een
week of zoo later in de courant éen be.
riohtje las over je regiment en over kapi
tein G. R. Meredith, die, vermeld als ge*
sneuveld, leyend en wel was. Ik kon het
lachen wel laten.
Ik was verstomdIk verbeeldde mij den
gil van het Visioen bij dit bericht te hoo>
reneen gil, die aan den schreeuw van
een hyena, herinnerde.
Ik kon het lachen wel laten! Daar zat
ik nu, dacht ik, met twee mannen, en ii
dacht, dat ik er maar één had. Ik moet
een Mascotte rijn, genoeg om icderen jon
gen man geluk aan to brengen. Zij kunnen
eenvoudig niet sterven, als zij eenmaal
mijn knappe jongo gezioht gozien hebben.
En toen dacht ik aan dat arrno kindj'e,
dat ik naar Wales gestuurd had en dat»
'n plaatsvervangede rol voor mij vervult
als Oorlogsweduwe. Daar moet zij ineena
optreden in een rol, waar zij nooit voor
gerepeteerd heeft..."
Ik keek kapitein Meredith aan en er;
was een blik van zegepraal in tmijn oogenj
dat weet ik zeker.
Hij knikte.
Ik las yooiV
...„nooit voor gerepeteerd heeft. Ik had
niet den moed om soelt to gaan, Ik zoni
Arthur naar Llandedwydd, om apes voor
mij te verklaren. Hij moest het liever zeil
eens zien.:
-5 J (Wordt vervolgd)*
