Rheumatlek
No. 19506.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 10 October.
Derde Blad. Anno 1923,
GEMENGD NIEUWS.
SCHETSEN UIT MAROKKO.
Huishouden en TechnieK.
VARIA.
h
w
Bij de administratie der gë^
Eeentebelastingen in Den Haag is men se
dert eenigen tijd tot vreemde ontdekkin
gen gekomen. Nu en dan werden er door
'den gemeente-ontvanger steekproeven ge
nomen in de oninbaar opgegeven belasting-
bosten, waarbij bleek, dat op sommige
dieT posten wel kwitanties waren afgege
ven, echter zonder dat deze verantwoord
.tvar'en Een der belastingambtenaren stel
de buiten medeweten der betrokken belas
tingdeurwaarders een onderzoek in en toen
twam het uit, dat tal van gevallen ten on
rechte als niet-invorderbaar waren opge
geven. Enkele deurwaarders waren eeni
gen tijd geleden reeds ontslagen, naar aan
leiding van gepleegde fraude. Ook dezer
'dagen heeft weer een deurwaarder, een
'ambtenaar, dio reeds 25 jaar in functie
fraS, hiervoor ontslag gekregen.
Het Uity-theater (later Thei=
ter Alberto Frèdes) in Den Haag is bij open
bare verkooping verkocht voor de som van
I 1.000.000 en wel, via een tusscbenpersoon,
'aan den heer B. Wilton, te Voorburg. Het
is met dit theater een groote lijdensge
schiedenis geweest. Het begon reeds met
den bouw, onder leiding van mr. H. Blau-
pot ten Cate, toen het vooral de leveran
ciers waren, die tot de gedupeerden be
koorden. Nadien trok mr. Blaupot tón
'Cate zich terug en reeds toen zou een
déconfiture onvermijdelijk zijn geweest,
ware niet op het laatste oogenblik éèn
Bankinstelling daar ter stede tusschen-
Seide gekomen, die voor een behoorlijke
hypotheek zorgde. Aanvankelijk liepen er
fcelfs geruchten, dat de betrokken Bankin-
Jstelling zou worden meegesleept in een
jêventueele déconfiture, doch deze werd
voorkomen, toen de heer B. Wilton door
het deponeeren van een belangrijk bedrag
houder eoner hypothecaire vordering werd
Irrbusschsn vereenigden de schuldeischers
rich en ten gevolge van hun gezamenlijke
'detie kwam het theater onder den hamer.
J Ongetwijfeld hebben zij beseft, dat, waar
het theater slechts een fictieve waarde
Ifeeft, en een abnormaal lage verkoopprijs
•de hypothcaire vorderingen in gevaar zou
brengen, een aankoop van de zijde van
iden hecT V'.lton wel niet kon uitblijven.
Gisteravond, o ms treeks half-
'tien, bemerkte iemand, die gewerict had
bij de Eerste Nederlandsche Coöperatieve
Inkoopvereeniging, gevestigd aan de Nieu
we Looiersstraat 2933, te Amsterdam,
3at op de tweede verdieping een lichtje
zichtbaar was alsof er een kaars brandde.
Even later werd het vlammetje wat groo-
'ter, zoodat de werkman de brand-veer
Waarschuwde.
In dat groote gebouw is gelijkvloers het
magazijn der Inkoopvereeniging.
Op de eerste verdieping zijn de kantoren
gevestigd, ten deele in gebruik bij de In
koopvereeniging en ten deele bij de admi
nistratie der Koninklijke Tapijtfabrieken
van W. Stevens Zonen, te Rotterdam.
Op de tweede en de derde verdieping
bevinden zich de opslagplaatsen dor firma
Stevens. Daar zijn tal van rollen cocosmat-
tcn opgestapelder liggen zeer vele vloer-
kleeden benevens een groot voorraad eo-
cosmatten. Uit die enorme hoeveelheid
fcteeg een dikke rook op, doch de brand
weer kon in den eersten tijd niet veel meer
doen "dan de magazijnen onder water zet
ten.
Het perceel i3 buitengewoon diep, en
gerst toen eenige brandweerlieden, van
rookmaskers voorzien, verder waren door
gedrongen, zagen zij halverwege hier en
'daar vlammen opstijgen. Een dikke rock
bemoeilijkte het blusschingswerk op de
magazijnen. Eenige vloeren, twee en drie
boog, zijn doorgebrand en ook de aohter-
zijde van het magazijn heeft belangrijke
brandschade.
Te half zes gisteravond heeft het perso
neel der tapijtmagazijnen die verlaten; te
zes uur gingen de geëmployeerden der In
koopvereeniging weg. Yan beide personee-
len heeft toen niemand eenig spoor van
brand waargenomen.'
Te één uur na middernacht werd het
blusschingswcrk nog met kracht voort-
'gezet
Voor de betrekking van
bphaler van asch cm vuilnis te Hoogeveen,
waaraan f 1000 wedde verbonden is, hebben
I zich 135 sollicitanten aangemeld en voor
brugwachter 37.
Te Zevenbergen is tegen den
Heer S. hoofdcommies ter secretarie al
daar, een aanklacht ingedfiend, wegen3
Valschheid in geschrifte, gepleegd in een
huwelijksakte. De heer S. is bovendien
voor een weck geschorst, wegens het slor
dig behandelen der registers en akten.
De Koninklijke Luchtvaart-
ïnaatsohappij heeft het voornemen, tus-
fichen Hamburg en Kopenhagen een eigen
Iudhtverbinding, in directe aansluiting op
dc verbinding Londen—Amsterdam—Ham
burg, in to riohten. Een zeer aanzienlijke
tijdsbesparing zou hierdoor verkregen wor
den.
Omtrent "den verongelukt en
baggermolen „La Nonnandie", verneemt
D. het volgende: Deze baggermolen is
not eigendom, van de firma Akkerman en
aT* Haaren, to Antwerpen, en werd niet
gesleept door sleepbooten doch voer op
e gen kracht, want zou deze baggermolen
gesleept zijn geworden, dan waren er hoog
stens drie of vier personen aan bootd go-
00V I*", bek aantal personen, dat zich
aan boord bevond, kan men opmaken, dat
e „La Kormandie" op eigen kracht voer.
Vermoedelijk hebben de menschen, die op
dezen baggermolen waren, te Kaën of te
Antwerpen gemonsterd. Of de verongeluk
te menschen werkelijk Nederlanders zijn,
konden wij niet bevestigd krijgen.
Omtrent Eet ongeluk van de „Norinan=
die-' In het Kanaal verneemt „De Tel."
nader hot volgende:
De gewone bemanning van de bagger
machine moest uit 15 personen bestaan,
maar aangezien de boot juist haar werk
zaamheden in het Kanaal had beëindigd
en terugging met bestemming naar Havre,
gelooft men, dat verscheidene vrouwen en
matrozen en ook kinderen aan boord wa
ren gekomen om met hen thuis te varen.
Het aantal slachtoffers zal daardoor mis
schien de veertig overschrijden.
Men Is van meening, dat de zware bag
germolen bij ruw weer ter hoogte van Vil-
liers vergaan is.
Op tien baggermolen bevonden zich o.a.
O. M. Boere, met vrouw en tweo kinderen
uit Slicdieoht. Nog andere personen uit
Giessendam of Hardingsveld moeten op de
baggermolen werkzaam geweest zijn, doch
de namen zijn nog niet bekend.
Om een vlag. De gezant en
gevolmachtigd minister van Nederland te
Tokio had voor de ambassade een nieuwe
Nederlandsche vlag noodig, schrijft „De
Loc." Hij verzocht daarom deze vlag van
Indié uit te zenden, spoedshalve, en dit is
dan ook geschied. Doch het bestellen en le
veren van een vlag is minder eenvoudig,
binnen ambtelijk kader, dan het den leek
mag schijnen. Want daartoe moest een
schrijven gericht worden tot den Gouver
neur-Generaal. In dit schrijven frordt ver
zocht of de Gouverneur-Generaal toestem
ming wil verleenen, dat deze vlag, door oor
log geleverd, bij oorlog wordt afgeschreven.
Indien dit niet wordt goedgekeurd, wordt
een schrijven gericht via den algemeenen
secretaris naar het Departement van Kolo
niën te Den Haag en in dit schrijven wordt
regularisatie van de vlag verzocht. Dit wil
zeggen, dat het Departement van Koloniën
in Den Haag een brief richt tot het Departe
ment van Buitenlandsche Zaken in Den
Haag met vermelding van het feit, dat het
Departement van Oorlog in Indië een vlag
leverde aan het gezantschap in Japan, tegen
een bepaalden prijs en dat dus verzocht
wordt overschrijving daarvan te doen plaats
hebben op het Departement van Buitenland
sche Zaken in Nederland, benevens afreke
ning. Aldus geschiedde en de vlag wappert
fier van de ambassade in Tokio. Maar aan
gezien gansch deze uitvoerige corresponden
tie is gevoerd om een vlag en de prijs daar
van 15 gulden totaal bedroeg, zou het voort
aan wellicht wenschelijk zijn in Japan zelf
onderzoek te doen of wellicht rood-, wit- en
blauw-doek verkrijgbaar is, ten einde ter
plaatse een vlag te vervaardigen. Te lijvig
een bundel van bescheiden wordt anders,
zooals ditmaal, in het leven geroepen over
den aankoop, de levering en administratie
van een vaderlandsche driekleur.
Eerste Hagenaar: „W c e t j e
't al van dien maatregel voor alle Rijksamb
tenaren?"
Tweede Hagenaar „Welke, meen je
Er zijn zooveel maatregelen".
Eerste „Dat ze van December af alle
maal moeten leeren zwemmen en 't met
Nieuwjaar moeten kennen
Tweede „Waarvoor is dat
Eerste „Om na Nieuwjaar 't hoofd bo
ven water te kunnen houden".
BUITENLANDSCH GEMENGD.
Fridljof Nansen is op zijn reis door
Duitschland, toen hij 's avonds wegens een
aulodefect bij Bilterfeld moest stoppen, be
stolen. In den koffer, die ontvreemd werd,
zat ook een gouden horloge met ketting, dat
voor Nansen groote waarde had als herin
neringsstuk.
De „Evening Standard" verneemt uit
New-York, dat drie gewapende roovers de
hall van het bekende Ritz-Carlton-IIötel,
een der grootste hotelpaleizen van New-York
binnenvielen, het aanwezige personeel de
lift in dreven en daarop de uitstalkast open
den. Zij stalen voor 120.000 gulden aan ju-
weelen en wisten met den buit te ontkomen.
Tusschen Sirsawa en Saharsampur in
Britsch-Indië zijn twee treinen op elkaar
gereden. Men vermoedt, dat er twaalf doo-
den en zeven en twintig gewonden zijn.
In New-York heeft zich een dezer da
gen een Japanner van het leven beroofd,
door uit de 15e étage van een z.g. Wol
kenkrabber to springen. De man had zelf
moord gepleegd, omdat hij had vernomen,
dat bij do aardbeving te TVokio rijn vrouw
en kinderen waren omgekomen.
Een dag na dit treurig voorval kwam een
telegram uit Japan, houdende bericht: Fa
milie gezond, hartelijk gegroet.
Dit telegram was door vertraging te
Iaat aangekomen.
RECLAME.
BHjft niet lijden Sloan's
Liniment zal Uw pijn onmiddel
lijk tot bedaren brengen, zonder
inwrijven. Houdt het in gereed
heid voor Rheumatischc pijnen,
Yet.toikingen, Kneuzingen, Neuralgie
en alle zenuwpijnen.
rljjrbnar bij alle Apotheker» en i
Drogisten. Prijs f L
2113
Door Dr. Martial.
VI.
Het einde van de Ramadan en de Hedia.
Dien dag den laatslen yan de Rama
dan was ik in Rabat.
Even vóór zonsondergang verliet ik de
verrukkelijke medersa (universitaire koran
school) der Oudala's, toen mijn aandacht
getrokken werd door de menschenmenigte,
die zich aan de kust verzamelde op het Ara
bische kerkhof, waarvan de Oceaan de
laastgelegen graven bespoelt Allen tuurden
met gespannen aandacht, onafgebroken naar
het uitspansel. Het leek wel of zij met hun
blikken den vlammend rooden avondhemel
wilden doorboren, die langzamerhand zacht-
rose en blauw getint werd en eindelijk in
Vaag blauw-grijs overging. Zij raadpleegden
den hemel met-buitengewone inspanning,
want ieder wilde de eerste zijn, om het fijne
maansikkeltje te ontdekken, dat aanvanke
lijk alleen zichtbaar is voor Arabische oogen
of door een sl'errenkijker. De damp, die bo
ven de zee hangt, maakt het dubbel moeilik
het dunne zilveren draadje te onderschei
den.
Aanvankelijk zocht ik tevergeefs het fijne,
blanke sikkeltje, maar de Arabieren rondom
mij wezen het elkander reeds onder vreugde
kreten. Vanuit de heilige stad, uit Fès, kreeg
de Sultan telefonisch bericht, dat de maan
daar verschenen was.. Onmiddellijk weer
klonk een krachtig salvo van de kustbatterij.
Het was alsof de gansche stad een zucht
van verlichting slaakte. Van de terrassen
weerklonken de you-you-kreton der vrou
wen. De vastentijd was voorbij en gedu
rende de eerstvolgende dagen zou men eten,
zooveel men maar kon.
De dag na het einde van de Ramadan is
het feest van den Sultan, de Hedia, d.w.z.
de hulde van de Arabische stammen aan
hun vorst
Na de ontvangst der Europeanen ten pa-
leize dat heel modern is en de ontvangst,
helaas, nog moderner komt de plechtig
heid van de Hedia.
Voor het keizerlijk paleis te Rabat ligt
een uitgestrekt veld, begrensd door de hut
ten van een stam, door de kazerne van de
Zwarte Garde en de moskee van den Sultan.
In deze onafzienbare ruimte zou een tal-
looze menigte zich vrij kunnen bewegen.
Een weg loopt er door van het Oosten naar
het Westen. Naar dit veld begeeft zich zijn
Keizerlijke Majesteit met zijn ruiterwacht,
eenige hoogwaardigheidbekleeders, zijn ge-
heele hofhouding en zijn orkest.
De weg wordt afgezet door de infanterie
van de Zwarte Garde negers in vermiljoen
roode tuniek en dito pofbroek, met smette
loos witte uitmonstering, benevens witten
tulhand en slobkousen Fransche muziek
en Fransche officieren.
De Zwarte Garde te paard, in dezelfde
roode unitorm één eskadron draagt een
witten tulband met rooden band, het andere
eskadron een witten tunband met zwarten
band omringen cn volgen den Sultan.
Voor hem uit marcheert een zeer eigenaardig
fanfarekorps ongeveer dertig of veertig Ma-
rokkaansche muzikanten, allen gekleed vol
gens hun eigen opvatting in de bontste kleu
ren en voorzien van de meest uileenloopen
de Europeesche muziekinstrumenten, hoofd
zakelijk koper. Op het oogenblik, dat zijn
Keizerlijke Majesteit het paleis verlaat,
weerklinkt een cacofonie. die een eerbiedige
glimlach toovert om de lippen der Europee
sche toeschouwers. Deze muzikanten zijn
I virtuozen en acrobaten in hun vak. Elk
speelt wat hem in den zin komt en op zijn
eigen manier, zonder zich in het minst te
bekommeren om zijn buurman. En ieder
speelt en blaasts zoo hard hij maar kan Het
is duidelijk, dat er een bijzondere opleiding
in de toonkunst noodig is, om van zoo'n
Afrikaansche muziekuitvoering iets te be-
grijj en.
Een eindje achter deze luidruchtige groep
nadert de Sultan. De teugels van zijn paard
raakt hij nauwelijks aan, want het wordt
aan weerskanten geleid door een dienaar.
Voorop gaat een ceremoniemeester, gevolgd
door den drager van dc groene parasol met
gouden knop, teeken van de hoogste macht.
Naast den Sultan lóópt een dienaar, die met
een langen witten doek voortdurend de vlie
gen verjaagt.
De stoet is midden op het terrein aange
komen. De ruiterij blijft op den achtergrond
evenals de muziek, die eindelijk zwijgt.
Tegenover den Sultan, achter op het veld
zijn de afgevaardigden der verschillende
slammcn opgesteld, van vijftien lot dertig
voor eiken stam. In twee rijen staan voor
hen de mannen en de lastdieren (ezels,
muildieren ol kameelen), die de geschenken
dragon; en de dieren zelf, die aangeboden
worden, paarden bijvoorbeeld.
De ceremoniemeester treedt dan op de
vertegenwoordigers der stammen toe, en laat
hen nader komen, elke groep op haar beurt.
Op eenige passen afstands van hun vorst
staan zij stil, buigen zich driemaal diep ter
aarde, Allah smeekend hem te schenken;
kracht, rijkdom en geluk.
De Sultan luistert zonder eenig teeken
van belangstelling te geven. Hij zit onbe
weeglijk in den zadel en kijkt op zijn onder-
danen neer. Na die zegenwenschcn zendt
hij eiken stam weg door een bijna onmerk
bare beweging met den duim van zijn rech
terhand, die op zijn borst rust. Dan komt de
volgende stam en weer een volgende en
weer één, totdat alle geschenken aangebo
den zijn, die daarna in het paleis verdwij
nen. Na de voorstelling van de laalste groep
keert de Sultan terug zooals hij gekomen is
en laat het veld vrij voor de fantasia's. Dat
is het oogenblik, waarop de menigle met
ongeduld heeft gewacht.
Hier in Rabat, op dezen zonnigen Juni
dag. is de hitte gelukkig getemperd door de
nabijheid van den Oceaan. Een bonte men-
schenmassa, waartusschen men duidelijk
als roode stippen de uniformen der Zwarte
Garde onderscheidt, wacht geduldig op het
veelbelovende schouwspel. Achter de me
nigte woeste proefritten der fantasia's, ge-
warrel van vroolijke kleuren, geweerscho
ten en kopermuziek.
De Sultan, geheel in 'f Wit, op een mooi
zwart paard steekt scherp af tegen dien
bonten achtergrond. Zijn gebruind gelaat
heeft een goedig-ernstige uitdrukking en uit
zijn geheele optreden spreekt de man van
beschaving en geboorte, hoewel ik Arabie
ren ken, die op het eerste gezicht meer het
uiterlijk hebben van den Grand-Seigneur.
Papier.
Papyrus, thans de naam van een beroemd
en verwend renpaard, is een plant, waar
van de Egyptenaren reeds in zeer oude tij
den schrijfmateriaal wisten te vervaardi
gen. En al is da kunst om dit artikel te ma
ken heel wat verbeterd en gebruikt men
daarvoor thans geheel andere grondstoffen,
ons papier draagt in zijn naam nog altijd
een herinnering aan het Egyptische Papy
rus mee. Van de tegenwoordige grondstof
fen zal menigeen in de eerste plaats lompen
noemen en op kwaliteit lettende, is dat ook
inderdaad zeer terecht, maar sinds lang is
de hoeveelheid lompen en ander textiel-
afval niet meer toereikend voor de enorm
toegenomen vraag naar papier. Zoo worden
nu slechts bijzondere papiersoorten nog van
lompen gemaakt, waaraan om een of andere
reden speciale eischen van degelijkheid en
duurzaamheid worden gesteld zooals voor
bankbiljetten en documenten. Maar vooral
voor groote papierverbruikers als couran
ten-drukkers moest naar een goedkoopere
bron worden omgezien en heeft men die
gevonden in de naaldboomen.
De gevelde stammen worden daartoe in
stukken van bepaalde lengte gezaagd en na
van de bast te zijn ontdaan, zoodanig tegen
een ronddraaiende slijnsteen gedrukt, dat
de as daarvan evenwijdig loopt met den
draad van het hout. Er worden dan door
den steen lange houtvezels afgeschuurd,
die door opgespoten water worden meege
voerd. Van dit laatste weer bevrijd met be
hulp van persen, komt deze houtslijp als
platen in den handel en kunnen deze in
de papierfabriek opnieuw met water tot een
brei worden gemaakt ter vervaardiging van
krantenpapier. Dit bevat dus, zooals men
ziet, zuiver hout en is daarom niet duur
zaam.-Het kleurt zich spoedig geel door in
vloed van het licht en wordt bros. Doch
voor kranten, die meestal slechts een paar
dagen behoeven dienst te doen, gaat het
best. Voor schrijfpapier of goed drukpapier
laat men het hout eerst een behandeling
ondergaan, bestaande uit koken met loog
onder verhoogden druk, waarbij stoffen, die
.onbestendigheid en hardheid veroorzaakten,
i worden opgelost en de zuivere vezel van
i cellulose overblijft. Vandaar dan ook, dat
dit product den naam draagt van houlcel-
lulose. Ditzelfde proces kan ook worden toe-
I gepast op andere grondstotten dan hout,
bijv. stroo en èspartogras. Dit laatste gewas,
dat vooral veel in Noord-Afrika groeit, le-
vert een^tilstekcnden papiervezel. Men kent
waarschijnlijk wel die boeken, die zoo bij
zonder licht aanvoelen, terwijl toch de
grootte en-dikte een liooger gewicht zouden
doen verwachten. Zulk papier is meestal
gemaakt van esparto-cellulose.
Wij hebben nu al gezien hoe men aan
de grondstof, de vezels, komt; maar hoe
ontstaat daaruit het papier? Daartoe brengt
men deze vezelmassa door malen met wa
ter in een uiterst fijn verdeelden toestand,
zoodat ten slotte een brei verkregen wordt.
Volgens de oud-Hollandsche methode
werd met koperen zeven iets van deze pa-
pierhrei opgeschept en terwijl het water er
uit liep, zorgde men er voor de zeef in
schuddende beweging te houden en wel in
verschillende richtingen, opdat de vezels,
nadat het water was weggeloopen, ook in
allerlei richtingen door elkaar zouden lig
gen en daardoor beter aan elkaar hechten.
Zoo kreeg men dan een dunne laag van
samenhangende vezeltjes en leverde deze na
droging het nog wet bekende, ofschoon thans
machinaal gemaakte, oud-Hollandsche pa
pier.
Bij de papiermachines is de zeef gewor
den lot een band zonder eind, waarop aan
de eene zijde regelmatig de papierbrei vloeit
naar de andere zijde het nog kletsnatte pa-
piervel wordt overgenomen door een doek,
terwijl de zeef met behulp van rollen naar
het beginpunt terugkeert. Het natte papier
wordt verder gevoerd en door zuiging en
persing van het overige water bevrijd. Ten
slolte passeert het nog eenige door sloom
verhitte walsen, waarna het geheel droog is
en kan worden opgerold, want hier ontstaat
één lange papierbaan, terwijl bij de boven
genoemde oud-Hollandsche schepmelhode
enkele vellen papier konden worden verkre
gen.
Papier is dus opgebouwd uit vezeltjes, die
kris-kras door elkaar liggen; maar dan zul
len er altijd ruimten over zijn gebleven.
Daarom voegt men van te voren aan de pa
pierbrei z.g. vulstoffen toe, waarvan de
voornaamste porseleinaarde en gips zijn.
Deze vullen dus de porién en geven het pa
pier tevens een witter aanzien. Dit laalste
kan men nog verbeteren door blauwsel hij
de vezelpap te doen. Toch blijven er ook bij
aanwezigheid van vulsloifen nog heole
kleine openingen in het papier over en die
maken het ongeschikt voor schrijfpapier.
Deze laatste kunnen worden gevuld met
lijm.
Een anekdote meldt het verhaal van een
jongen in een papierfabriek, die de fout had
begaan een partij papier niet te lijmen. De
patroon, daarover in woede ontstoken, gaf
den nalatige een flinken draai om zijn
ooren, met het gevolg, dat een van inkt nog
natte pen van diezelfde ooren vloog op het
papier in kweslie en ziet: in een oogwenk
ontstond daarop een groote zwarte cirkel,
die al grooter en grooler werd, en de patroon
sloeg eerst verbaasd, dan met belangstelling
dit verschijnsel gade, en men beweert, dat
zoo het vloeipapier is uilgevonden. Dit is
dus ongelijmd papier.
Perkamentpapier wordt uit gewoon ongé-
liimd en ongevuld papier verkregen, waa
neer het met groote snelheid getn&kea
wordt door sterk zwavelzuur en daarna on
middellijk goed uitgewasschen.
Karton fs gemaakt door verschillende la
gen dun en vrij ordinair papier met behulp
van waterglas op elkaar te plakken, waarbij
een flinke pers moet worden gebruikt.
Ten slolte iets over het ontstaan van een
in den laatslen lijd zeer bekend geworden
papierproduct, n.l. het Vulkan Fiber. Men
gaat daarbij uit van filtreerpapier en drenkt
dit in een oplossing van zinkchloride in
water. De cellulose van het papier neemt
dan water op en ondergaat daarbij een toe
standsverandering, die maakt, dat het pa
pier na uitwasschen en drogen een meen
hoornachtig karakter heeft en een zeer ge
schikte grondstof vormt voor de fabricags
van koffers, isoleermateriaal en dergelijke
zaken.
De slangenplaag.
In Brazilië worden jaarlijks meer dan
18.000 personen door slangen gebeten, en
niet minder dan 4000 menschen bezwijken
daaraan. Het serum van Calmette, bereid
door middel van het gif van naja tripu-<
dians, blijkt in Brazilië niet doeltreffend te;
zijn, omdat daar geheel andere slangen
voorkomen. Daarom wordt sedert eenigen
tijd gebruik gemaakt van een serum, door
middel van het gif van inheemsche slangen
bereid. Met doelmatige vallen worden deze
gevangen en zoo snel mogelijk naar het
serologisch instituut te Butantan vervoerd.
Voor het vangen worden premiën uitge^
loofd en er worden meer dan 1000 slangen
per maand ingeleverd. De dieren worden
dan vastgehouden met een ijzeren vork, die
over den hal» in de aardo wordt gestoken,
waarop men ze laat bijten in een horloge
glas. Hierin wordt dan het gif opgevangen,
waarmede gedurende een half jaar paarden
worden geïmmuniseerd, die dan een genees*
serum kunnen leveren.
C,Ned. Tijdschr. v. Geneesk."X
Echte en kunstmatige parels.
Reeds geruimen tijd geleden berichtten
wij, dat de Japanner, dr. K. Mikimoto er
in geslaagd was op kunstige wijze parels
te verwokken, die van de op natuurlijke
wijze ontstane nauwelijks te onderscliei-
een methode van dr. Fred E. Wright, me
dewerker aan het geophysische laborato
rium va het Carnegie- Instituut te Was
hington, met behulp waarvan men do kunst
matige parels herkennen kan.
Zooals men weet, onstaat de parel in het
lichaam van den pareloester door elijmaf-
scheiding rondom kleino stofdeeltjes, dio
door de schelp in het lichaam dringen.
Reeds jaren heeft men getracht, do parel-
productie op te voeren door kleine steen
tjes of stukjes glas in het lichaam van den
oester te brengen; maar do aldus verkre
gen parels waren onregelmatig van vorm
en van geringere waarde,
j Deze methode heeft dr. ALikimoto als
volgt gewijzigd. Eerst wordt een oester
ruit de schelp gehaald. Dan wordt een dun
laagje van den buitensten schaal-afschei-
denden mantel gesneden, waarin een kor
reltje parelmoer of een minderwaardige
parel als in een zakje gewikkeld wordt.
Hot geheel wordt in het lichaam van eeu.
anderen oester gebracht, die, na behande
ling van de wond, naar haar oorspronke
lijke woonplaats wordt terug gebracht. Na
verloop van enkele jaren wordt dan een
parel verkregen, die op het oog niet van de
natuurlijke te onderschei Jon is.
Do methode van dr. Wright berust op
het feit, dat de kern en de buitenste laag
op verschillende wijze licht doorlaten en
terugkaatsen. Een eenvoudige methode is
naar hij zegt, met den rug naar de zon te
gaan staan (of een andore sterke lichtbron)
en de parel zóó te houden, dat het licht er
op valt. Als men de parel aan een draad
laat draaien, ziet men bij kunstmatige
parels in sommige standen den karakteris
tieken glans van het parelmoer binnen in
den parel te voorschijn komen.
Een andere methode bestaat daarin, dat
men in een metalen plaat een klein gaatje
boort, de parel er op legt en een lichtbron
er onder plaatst Bij kunstmatige parels is
dan de schaduw van de kern duidelijk te
zien.
Als de kern niet uit parelmoer, maar uit
een echte parel bestaat, kan men dit con-
statceren als er een gat in geboord is, om
de parel aan een snoer te rijgen.
Met behulp van een klein spiegeltje en
een microscoop kan men dan het onder
scheid tusschen do echte en do kunstma
tige buitenlaag binnen in dc holte duide
lijk zien. Het spiegeltje wordt gemaakt
door het uiteinde van een gouden draad
in een Bunsenschen gas-brander te houden,
totdat het goud bogint te smelten en aan
bet einde uitzakt. Het vormt dan een klei
ne v.rbreeding, die met den draad in do
par el uithol ling gebraoht wordt, en die uit
stekend het licht terugkaatst.
MARKTBERICHTEN.
ALPHEN, 9 Oct. N.Y. Tuinbouwveiling
Spinazie f 810, heerenboonen f 2333,
snijbocmen f 2036, 6pruitkool I f 916,
uien f2—3.60 per 100 K.G. Peen f4.60—
f 620, kroten f 2.60—3.4Ó, andijvie f 1.70—
2.50 per 100 bos. Bloemkool I f 9.7018,
II f 6.10—8, 6avoyekool f 5—8, roodekool
f 6—8, meloenen f 17—23 per 100 stuks.
BODEGRAVEN, 9 Oct. Kaasmarkt. Aan'
voer 392 partijen, waaronder 327 Rijktf»
merk, 17821 stuks, wegende 124747 K.G<
Prijs Goudsche kaae le Boort f 57—60, 2ë
soort f 53—55, met Rijksmork f 54—61, zwaré
tot f 65. Handel matig.
VOORSCHOTEN, 9 October, Vrije veiling
kippeneieren f 11.20f 12.20 per 10Ó; kip*
pen f 1.46f 1.76 per stuk; konijnen f 1.7flj
a f 2 per stuk; knolrapen 6 et per stuk. A
