Opening
Eiiidelljk weergevonden
5
5
No. 19424.
LEfDSCH DAGBLAD, Woensdag 4 Juli.
Tweede Blad. Anno 1923.
GEMENGD NIEUWS.
Morgenavond
B. A. DEVILE's
SIGARENMAGAZIJN
NIEUWE RIJN 26 NABIJ DE KORENBEURS
De Excursie van Ned. Land-,
bouwers naar Noord-ltalië.
FEUILLETON
c
f I n verband met de i n-
ftraak te Oegstgeesl deelt men ons liet vol
gende mede:
Maandagochtend heeft zich bij den lui
tenant-kolonel De R. iemand aangemeld
die verklaarde Donderdagavond te hallen
licht te hebben zien branden in een der be
nedenkamers van het onbewoonde huis. Had
de nachtwaker der Particuliere Nachtveilig
heidsdienst (Direct, v. L.) zijn plicht ge
daan, dan zou hij reeds bij zijn eerste ronde
de uitgesneden keukenruit hebben moeten
opmerken. Ter verantwoording geroepen,
verklaarde hij echter geen lichtje bij zich te
hebben gehad, en.... het was zoo donker
achter de boomen. Wat heeft men aan een
dergelijke bewaking? Den bewoners van
Oegslgeest zij dit een waarschuwing!
Gistermiddag zijn op den
Rijswijksche-weg nabij het Rijswijksche-
plein een motorrijder en twee wielrijders te
gen elkander gebotst. De motorrijder viel en
kreeg een schedelbreuk. In zorgwekkenden
toestand is hij door den Geneeskundigen
Dienst naar het Ziekenhuis gebracht. Een
der wielrijders viel eveneens en kreeg een
diepe hoofdwond en is naar het militair hos
pitaal gebracht. De tweede wielrijder is er
zonder ongelukken afgekomen.
Het Nederlandsch School-
museum te Amsterdam noteerde in Juni 157
bezoeken en 32 aanwinsten. Gedurende de
geheele zomervacantic blijft het Museum
geopend.
Gisteravond is in de Fer-
dinand-Bol-straat te Amsterdam een be
jaarde vrouw lussclien een motorrijwiel en
een muur bekneld geraakt en op slag gedood
Omstreeks halfacht kwam uit de Bolstraat
bij de R. A. I. een motorrijder aangereden.
De motorcar had een geweldige vaart. Ge
komen bij de Albert Cuvp-straat trachtte de
berijder deze straat met groole snelheid in
de richting van de Ruïjsdaelkade in te schie
ten. Hij nam echter, volgens ooggetuigen,
den hoek Bol-Cuypstraat met zulk een ver
bazende snelheid, dat de machine uit de
bocht schoot en links van den weg het trot
toir opvloog tegen den muur van den win
kel van Kreymborg Co. Een oude vrouw,
daar op de kleine steentjes loopende, werd
tusschen muur en machine zoodanig be
kneld, dat de levensgeesten onmiddellijk
waren geweken. De motorrijder werd door
den schok tot midden op den rijweg van de
Ferdinand-Bolstraat gesmeien. Hij is in be-
wusteloozen toestand door den Geneeskun
digen Dienst naar het Binnen-gasthuis ver
voerd; hij had een schedelbreuk opgeloopen.
Ook bet lijk der vrouw is naar dat gasthuis
overgebracht. In de drukke Bolstraat ver
wekte dit ongeluk veel opschudding.
Zaterdagmiddag is, naar de
O- H. Ct." meldt, door de politie, in sa
menwerking met ambtenaren der accijnzt,
een inval gedaan in het perceel Lange-
Marg" otha-straat 7 te Haarlem. In het
perceel werd een volledige in werking zijn-
do distilleerderij aangetroffen het toestel
had een inhoud van 300 liter, terwijl er
acht gevulde huipen aanwezig waren. Het
toestel met bijbehooren werd in beslag ge
nomen. Terzake zal proces-verbaal worden
opgemaakt tegen een machinebankwerker,
won^-dc te Vogelenzang
Bij de Gooische Bankte Bus-
Hum zijn malversaties aan het licht geko
men. Teven den bankbeambte H., wonende
in het. gebouw der Bank aan het Wilhclmi-
naplantsoen, is rechtsingang verleend. Het
bedrag d°r malversaties zou plm f 10.000
bedragen.
In de week van 17 tot 24 Juni
werden hier te lande aangegeven 56 geval
len van mond- en klauwzeer, waarvan 40
alleen in 21 gemeenten van de provincie
Zuid-Holland.
Er isingebrokenindengoud-
emidswinkel van A. Saers aan den Lage-
Oostzcedijk, te Rotterdam. De dieven zijn
binnengekomen door de zijdeur, die naar
do bovenwoning voert, hebben uit een ver-
bindingsdeur tusschen portaal en winkel
een paneel gezaagd en hebben in den win
kel dp hun gemak het beste uit de étalage
gehaald. Et is voor een vijf a zesduizend
gulden aan gouden en zilveren sieraden
gestolen, waaronder een tweehonderd-tal
ringen.
Iemand, te Rotterdam wo nen-
de, had een rijwiel gekocht van een Duït-
soher, die opgaf te Gouda verblijf te hou
den. De kooper van het rijwiel, bevreesd
een gestolen rijwiel te hebben gekocht, öe-
gaf zich naar Gouda, om een nader onder
zoek in te stellen. De Duitscher, die bij
een kastelein zijn intrek had genomen en
ei de lucht van kreeg dat de Goudschc po
litie zich met de zaak ging bemoeien,
vluchtte bij de komst van den hoofdiagent-
rcrherobenr Negrijn, over het dak van de
woning van den kastelein, doch werd on
middellijk door genoemden rechercheur
achtervolgd. Na verkregen assistentie ge
lukte het den Duitscher te arresteeren.
Het blijkt, dat de Goudsche politie met
deze arrestatie een goeden slag heeft ge
slagen, want bij het voorfoopig onderzoek
is reeds gebleken, dat de arrestant de da-
'der is van minstens een dozijn rijwieldief
stallen. gepleegd te 's-Gravenhage en to
Rotterdam. De rijwiel dief wordt ter beschik
king der Haagscbe justitie gesteld.
Uit Amersfoort wordt be-
richl: Bij een inwoner van Hoogland is, ter
wijl alle huisgenooten naar de markt te
Amersfoort waren, ingebroken. Een kabi
net 19 opengebroken en o.m. is een geld
kistje geforceerd. Ongeveer f 20,000 aan ef
fecten is meegenomen. Twee jaar geleden is
in hetzelfde huis onder ongeveer gelijke om
standigheden ingebroken.
De Apeldoornsche politie
heeft aan alle hoofden van onderwijsinrich
tingen en aan eigenaars of beheerders van
lokaliteiten, waarin vaak en veel publiek
samenkomt, alsmede aan fabrikanten toege
zonden een slap kartonnen biljet, in twee
kleuren bedrukt, met de op rijm gebrachte
tien geboden voor het verkeer in het belang
der veiligheid.
Deze luiden:
Voor alles, rijdt rechts van weg en pad.
En links langs den man, dien voor U gij hadt
fn bochten, rijdt rechts en ziet voor U uit.
Laat tijdig steeds klinken bel, hoorn of fluit.
In 't midden des volks bij kruising of hoek
Geeft richting van weg, rijdt kalm en rijdt-
kloek.
Tloudt achter elkander, passeerend op 'tpad,
En kruist gij: die rechts komt, den voorrang
steeds had.
In weif'ling zegt snel: Ik stop en sta stil,
Denkt: „Veiligheid slechts, dat is wat ik wil"
Men meldt uit Enschedé,
dat, hoewel de invoer van lederen schoenen
is verboden, nog vele linnen schoenen met
rubbelzool of geheel rubberschoenen wor
den ingevoerd. Ook de invoer van schoeisel,
geheel of gedeeltelijk van hout vervaardigd,
is toegestaan.
Te Bennekom is gearre stee-rd
de heer De G-, aldaar, verdacht van oplich
ting. Hij is naar de gevangenis to Arnhem
overgebracht.
In Noordel ij k Friesland vindt
men bijna in ieder clorp autobussen, die ge
regeld rijden. De Friesche LocaaLspoor on
dervindt daarvan groote schade. De inkom
sten over Januari en Februari j.l. zijn on
geveer 30 pCt. lager dan in die maanden in
1922.
Gistermorgenisten postkan
tore te Borne een bedrag van fllOO ont
vreemd. In een onbewaakt ooge-nblik, toen
de dienstdoende beambte zich even verwij
derd had; moet de diefstal gepleegd zijn.
Dcwe beambte had f 1200 ontvangen en in
het loket laten liggen toen deze terug
kwam, lag er nog slechts f 10C. De politie,
die direct in kennis werd gesteld, heeft op
aanwijzingen een persoon op betoog, welke
zich omstreeks dien tijd ten postkantore
bevond. Tot heden is echter deze persoon
nog niet door de politie gevonden.
Ten gevolge van de kou de weers
gesteldheid is de baggel in het Weerdingor-
vëên erg achterlijk en is de prijs stijgende.
Van den loch reeds hoogen prijs van f 50
per stobbe, stijgt het nieuwe product Hxms
tot 65 en 70 gld. van liet weinige dat ver
handelbaar is. Droogte en zon zijn noodig.
Uit Heerlen verneemt „De Tel."
betreffende den moord te Ubachsberg )iet
volgende: In een oud vervallen buisje woon
de geheel op haarzelf de 7"2-jarige vrouw H.
O. Uiermans. die dQor haar ouderdom zich
soms wat vreemd aanstelde. Het verhaal
deed de ronde, dat zij nogal rijk was, het
geen dan ook de aanleiding tot den moord
moet zijn geweest. Zaterdagavond, toen als
gewoonlijk haar neefjes een bezoek aan
haar wilden brehgen en de gewone bood
schappen wilden bezorgen, vonden zij de
deur en het venster open. In het voorvertrek
waren verse liil lende zaken in w an orde over
den vloer verspreid. Angstig geworden snel
den de kinderen naar huis. waar zi]_ mede
deel ing van een en ander deden.
.Onmiddellijk begaf zich een zwager van
juffr. H. en eenige andere personen naar
haar woning, daar vonden zij de vrouw, aan
handen en voeten gebonden, in haar nacht
goed op het bed liggen met een kussen op
het hoofd. Hier en daar vertoonden zich
bloedsporen.
Toen men het kussen wegnam bleek het
gezicht één en al wonde te zijn.
Het bericht van den moord ging als een
loopend vuurtje door het anders zoo stille
dorp en weldra was de burgemeester, de
heer J. Daubsenberg uit Veenendaal en po
litie ter plaatse. Oolc dr. Wolffs kwam wel
dra cn constateerde dat de vrouw gedood
moet zijn door het slaan met een zwaar
slomp voorwerp, waardoor onder andere
het neusbeen verbrijzeld werd.
Er wordt vermoed, dat de moord Vrijdag
en misschien zelfs reeds Donderdag gepleegd
is. Daar de vrouw zeer eenzelvig leefde, was
het den buren niet opgevallen, dat men
haar eenige dagen niet gezien had. De moord
zal in den avond of 'snachls gepleegd zijn,
daar dc vrouw zich te bed bevond Do dief
of dieven zijn door een gat in den muur bin
nengedrongen, waarna zij de ongelukkige
vrouw met touwen en afgescheurde stukken
beddelaken hebben gebonden. Eerst daarna
moet de doodelijke slag zijn toegebracht Uit
de verspreid liggende laden en doozen is ge
bleken, dat roof het eenig doel van den
moord is geweest. Vermoedelijk is echter
slechts wat klein geld en een gouden kruis
gestolen, daar de vrouw haar geld elders in
beharing had gegeven.
Het parket te Maastricht heeft Zondag een
uitgebreid onderzoek ingesteld, dusver ech
ter zonder resultaat. Een onderzoek met een
politiehond leverde ook geen succes op.
Het lijk van de vrouw is onder groote be
langstelling ter aarde besteld.
Heer (voor oen schilderij
staande): „Hm., wat moet die schilderij
eigenlijk voorstellen 1"
Schilder: Welk een zonderlinge vraagt
Dat is toch gemakkelijk te radea: op den
achtergrond dat is een weiland."
Hoer: „En ervoor?"
Schilder: .Daarvoor staat een ezel."
RECLAME.
JULI a.s.
VAN
TEN
URE
Wij hebben onze merkensorteering
zóó gekozen, dat we ieder naar
- smaak kunnen bedienen
TELEFOON 1994.
8682
xrv.
(Particuliere Correspondentie).
(Nadruk verboden).
Iialiaansche steden.
Ravenna en Venetië.
Op onzen tocht hebben we verder nog een
bezoek gebracht aan Cremona, Piacenza, Bo
logna, Ravenna. Ferrara en Venetië. Het
zijn alle oude, stille steden, die een prach
tige oude kathedraal en dito stadhuis bezit
ten. De oude universiteitsstad Bologna heeft
een merkwaardig gebouwde kerk, waarvan
vooral de voorgevel zonderling aandoet. Dit
schijnt in verband te staan met een oneenig-
heid, die de stad eens met den Paus heeft
gehad.
Opmerkelijk is, dat de sleden een tolgrens
hebben, wat direct middeleeuwsche gedach
ten bij den Hollander opwekt. Alles wat in
de stad wordt ingevoerd, moet worden aan
gegeven en daarvan wordl belasting gehe
ven. Als wij er met onze kolonne automobie
len aankwamen, was het sleeds halt hou
den. Natuurlijk trok de bagage-auto. die de
dik besloven koffers van het geheele gezel
schap meevoerde, vooral dc aandacht der
scherpzinnige douanen, maar het woord
„Olandesi" deed den beambte in de houding
springen. Het militair saluut werd gebracht
en we konden de reis terstond vervolgen.
Ravenna is een stille stad van ongeveer
75.000 inwoners, maar met een roemrijk
verleden, waarvan nog vele herinneringen
ziin bewaard gebleven. Een paar maal was
het de hoofdstad van het West- Romeinsche
rijk en de Gothische koning Theodorik. hield
er zijn verblijf. Zijn graf is in deze stad.
evenals dat van Dante.
Het huis. waar Dante woonde, bestaat nog
en vlak daarbij bevindt zich de prachtige
grafkelder, welke van binnen geheel uit
marmer is opgetrokken. Het graf is nog be
trekkelijk nieuw alleen het prachtige relief
boven de tombe, dat den grooten man weer
geeft, is afkomstig van de 15e eeuw. Rome
schonk de twee bronzen deuren, gegoten uit
het brons van kanonnen, welke gedurende
den laatsten oorlog werden gebruikt 1 In een
klein museum worden enkele merkwaardig
heden, betreffende Dante's leven en werk,
tentoongesteld.
Het meest beroemd van Ravenna zijn de
mozaïeken, die tot de allermooiste van de
wereld worden gerekend.
Een meesterwerk in dit opzicht is de graf
kelder van Galla Placidia, zoo genoemd naar
de keizerin van dien naam en afkomstig uit
de 5e eeuw (ongeveer 440.) Van dit mauso
leum worden de mozalken het meest ge
roemd. Door de vensters van albast wordt
het inwendige op indrukwekkende wijze be
licht en komt het blauw der mozaïken het
hemelblauw nabij.
Vlak bij dezen grafkelder is de beroemde
kapel van S. Vilale. Deze uit de Ge eeuw af
komstige kerk is achthoekig en in byzan-
tijnsclien stijl opgetrokken. Met uitzondering
van het dak is zij geheel uit Oostersch mar
mer opgebouwd. Er bevinden zich ook hier
prachtige mozaïken.
Deze kapel heeft tot voorbeeld gediend
van de (veel grootere) Aya Sofia te Konstan-
tinopel, maar de laatste wordt door veel
kunstkenners minder mooi gevonden.
Beroemd is verder nog de S. Apollinaris
kerk van de 6e eeuw, welke de oudste kerk
ter wereld is, welke nog tyordt gebruikt. Het
Battistero is voorls, vanwege de mooie mo
zaïken, een bezoek ten volle waard.
De laatste plaats, welke wij bezochten,
was Venetië, de stad van de gondels, van do
droomen, van de stille nacblen
De aankomst bij avond is bijzonder mooi
en moet vooral op een niet-Hollandcr diepen
indruk maken. De stille wordt slechts on
derbroken door liet geplas van de roeispa
nen der gondeliers, die elkaar zoo nu en dan
iets toeroepen. Geheimzinnig glijden de gon
dels voorbij, het flauwe schijnsel hunner
lantarentjes weerspiegelend in het stille wa
ter. Vanuit de verte klinkt zachte muziek en
zang
De stad zelf maakt bij aankomst in den
avond een indruk zooals Amsterdam, wan
neer men het nadert van den kant van het
IJ. Dat Venetië overigens aan Amsterdam
doet denken, kunnen we moeilijk zeggen,
misschien alleen een enkel hoekje. De stad
draagt een geheel ander karakter en is ook
veel kleiner dan Amsterdam Venetië heeft
ongeveer 175.000 inwoners. Het heeft, even
als onze hoofdstad, grachten, waarvan er,
maar één een behoorlijke breedte heeft, n.L
het „Groote Kanaal" en de andere zeer smal
zijn, een meter of 6. Dat is al een verschil
met de Amsterdamsche grachten. Bovendien
staan de huizen in Venetië bijna alle met
de voorgevels direct aan het water, de sloep
daalt er een eindje in af. De wallen ontbre
ken dus doorgaans en de boomen altijd. Het
geheel is daardoor zóó verschillend van de
grachten onzer hoofdstad, dat een vergelij
king niet mogelijk is. Wij voor ons vinden
de grachten van Amsterdam en van andere
steden in ons land in liet algemeen een veel
grootscher indruk maken. Niet gaarne zou
den wij de Keizersgracht te Amsterdam wil
len ruilen tegen de allermooiste in Venetië
cn het gezicht, dat men in het voorjaar bij1
helder weer heeft van een der bruggen over.
de Keizersgracht, wordt ons inziens niet
overtroffen.
De huizen in Venetië zijn de verlegen-,
woordigers van den bloeitijd dor republiek,
toen deze handel en scheepvaart, tengevol
ge van het verkeer met den Levant en Indie
tot zich wist te trekken. De rijke kooplieden
bouwden zich toen huizen als kasteelen en
vooral het „Groole Kanaal" is er nog om
dit te bewijzen. Na de ontdekking van den
zeeweg naar Indiü ging de stad achteruit en
thans kan men zien hoe de prachtige huizen
zijn verwaarloosd en verweerd van ouder-,
dom. Niettemin levert het geheel een schil
derachtig gezicht, daar de harmonie niet
door een of ander mal modern gebouw wordt
verstoord. In de Hollandsche steden schijnt
men het daarentegen den laatsten tijd per se
op de vernieling van het oude stadsschoon
toe te leggen. Als 's winters de bladertooi
der boomen de huizen onzer grachten niet
langer in de schaduw zet, ontvalt ons dik-:
wijls de uitdrukking „het is toch werkelijk
geen gezicht", zoo worden de meest typi-i
sche punten door den modernen bouw ont-»
sierd.
Venetië gaat met den nieuwen lijd niet
mee. Een rechtgeaarde Venetiaan heeft nog
nooit een fiets, een paard, een rijtuig of een
auto gezien. Van een stof plaag weet men in
deze gelukkige stad evenmin en ieder kan
rustig uit winkelen gaan geen rauwe, door-;
dringende kreet van de claxon zal hem doen
verschrikken.
Het goederenvervoer geschiedt bijna uit
sluitend te water door middel van gondels
en den laatsten lijd ook van motor- en
stoombootjes. De menschen verplaatsen zich
te voet, want men kan vrijwel overal loo
pende komen. De straten, of beter de steeg
jes want de meeslen zijn niet broeder
dan een meter of 3 b. 4 zijn dientenge
volge voortdurend vol menschen, die bezig
zijn in de winkels hun inkoopen te doen De
drukte wordt nog vermeerderd door het
groole aantal vreemdelingen, onder wie voor
al Engelschen en Amerikanen opvallen.
Door hun dinlomalenbrillen gluren zij vol
ernst voortdurend in hun Baedeker en zijn
dan nóg niet in staat den weg en de kunst-
schallen te vinden.
Een uilzondering op de nauwe straten cn
steegjes vormt het eenige plein der stad. het
San Marco, met op den achtergrond do
prachtige kathedraal van dien naam. Dit
plein overtreft, volgens sommigen, alle an
dere pleinen der wereld in schoonheid. Het
i3 ingesloten door huizen, welke alle in den
zelfden stijl zijn opgelrokkcn. Beneden is
een winkelgalerij, waar men ruime keuzo,
heeft in het beroemde Venetiaansche leer,
glas- en aardewerk. Wie veel zusters heeft,
kan daar zijn geld kwijt 1
In een der hoeken van het San Marcaf
verrijst, vlak voor den zijkant van den dom,
den 99 M. hoogen toren, vanwaar men een
schitterend uitzicht over dc eilandenslad
heeft. Volgens velen slaat deze toren daar
heel goed op zijn plaats, anderen daaren
tegen vinden hein het plein ontsieren. Met
deze laatsten zijn wij het eens.
Naast de San Marco kerk slaat het oudo
paleis der dogen, dat thans als museum is
ingericht. Dit palcis is door de beruchte
„brug der zuchten" met de gevangenis van
Uit het Engelsch van ADELINE SERGEANT.
79)
Maar een onoverwinlijke afkeer van zijn
eigen huis maakte ziek van hem meester
bij was bang voor «de gedachte, Rose weer
tè zien en haar to moeten vragen, of zij
lady Broxbourne gezien en haar om vergc-
vbig gevraagd had. Hij was ook bang, wan
hopig bang; om Catherine zelve to zien;
te weigeren haar te antwoorden, als zij
hem vroeg, of Gerard al of niet do schuld
was van hun langdurige scheiding, was
meer dan hij voelde to kunnen verdragen.
Hij besloot haar nooit weer te zien of te
sproken. Het was.beter, dat hij aan haar
als een doodo Icon denken, zooals zij van
dien dag dan ocrlc werkelijk dood voor hem
was.
Bij dit besluit kreeg hij weer een zekere
mate van moed. Als zij uit den weg was,
als zij met haar echtgenoot vertrokken was
dan zou hij vrij zijn. Gerard de Mauden
ten doode toe te bestrijden. In ieder geval
zou niets de geschiedenis van het lot van
hun kind uit hem kunnen krijgen. Laurens
Ogdvie zou nu, zooals altijd, volstrekt on
bekend voor hen blijven.
Uij de gedachte aan zijn naam, kwam
er nog een andere herinnering bij hem
oveneen, die zijn krachtige gestalte deed
trillen van angst. Catherine had gezegd,
dat Laurens een spoor vqjL zijn familie had
gevonden en dal hij naar Schotland was
gegaan om het te onderzoeken. Was het
mogelijk, dat hij zelfs iets ontdekken en
John Holden ter verantwoording roepen
zou? Hij werd koud bij deze gedachte. Het
is waar, hij had bijna alle mogelijke maat
regelen genomen, om zijn geheim te bewa
ren; maar geheimen lekten soms op de
meest onverwachte manier uil.
De heer Holden was niet heel hang voor
een straf volgens de wet Deze, geloofde
hij, zou gemakkelijk te ontwijken zijn;
maar, wat hij vreesde, was het denkbeeld,
dat zijn geheimen publiek eigendom zou
den worden, dat hij zelf hekend zou staan
als een sluw, gewetenloos, oneerlijk man.
Ilij wist, dat hij zoo beoordeeld zou wor
den, en zelfs als verdediging mogelijk was,
zou hij het beneden zich achten, zich te
verdedigen. Voor John Holden zou het
leven geen waarde meer hebben zonder de
achting van de medemenschen. Hij had het
recht daarop verbeurd; maar het was toch
werkelijk hard, dit op te geven.
De schaduwen van den avond vielen
reeds, voordat hij uit zijn kantoor kwam,
waar hij zich zooveel uren opgesloten had.
Het was over negenen, misschien later; hij
wist het niet. Maar een drang om zich te
bewegen, was over hem gekomen; hij wil--
de even om loopen, voordat hij naar huis
ging.
Hij nam zijn hoed en stok een dikken
met slevigen knop en liep door de
drukke, verlichte stralen. Hij wist niet,
welke gedachte of welk instiuct het was,
die of dat hem eindelijk naar den weg naar
Catherines huis voerde, maar löen hij daar
was en tot het volle bewustzijn ontwaakte
van hetgeen hij deed, sloegen de klokken
elf uur. Het was een merkwaardige wer
king van den geest, d;e hem nu bijna ann
de deur gebracht had, ,jwaar zij woonde,
lot wie hij zich altijd gewend had in zijn
uren van zorg en moeite. „Zij zou me nu
niet kunnen helpen," zei hij bij zichzelf
met een vreemd glimlachje, terwijl hij om
keerde.
En toen hij dit deed, stond hij tegenover
Laurens Ogilvie, die ook de gewoonte had,
dien weg to gaan, als hij moeilijkheden
had.
„Mijnheer Holden, neem rae niet kwa
lijk. Mag ik u spreken?"
De heer Holden bleef staan on sprak
niet. Hij keek boo«, zelfs in zijn stilzwij
gen maar inwendig was hij bang.
„Ik ben vandaag tweemaal aau uw kan
toor geweest, mijnheer", zei de jonge man,
„maar u hadt het te druk om mij te ont
vangen. Mag ik nu met u spreken, of wilt
u zoo goed zijn een uur te bepalen, dat ik
bij u kan komen?"
„U vergeet, dat ik nieta meeT met u te
maken heb", zei John Holden, koel. „Wij
zijn gescheiden nadat u zich zoo brutaal eo
ondankbaar gedragen heeft/'
„Brutaal? Ondankbaar?" Laurens' oogen
schoten vuurmaar hij hield de woorden
in, die hem blijkbaar op de lippen kwamen.
„Die zaak behoeven we nu niet te bespre
ken, dunkt me", zei hij, zacht en toch, lag
er niet iets van meesterschap in zijn rusti
ge stem? De zaak, die ik nu met u heb,
ie van geheel anderen aard."
„Als het niet te lang duurt, kunnen wij
samen wel verder loopen", eei de heer
Holden, na een oogenblilc gedacht te heb
ben. ,.U kunt mij niet veel te zeggen héb
ben, denk ik."
„Niet heel veel misschien," gaf Lauren*
too. ,,Tk twijfel er niet aan, of 'u kunt
mijn vragen in een paar minuten beant
woorden."
Het klonk onheilspellend. John Holden
keek zijn metgezel van ter zijde aan ©n had
Iet gevoel, dat hij hem uit den grond van
zijn hart haatte.
HOOFDSTUK XXXYI.
Ten koste van alles.
„Ga voort," zei John Holden kortaf.
„Men hoeft mij gezfegd, mijnheer", zei
Lauxene, op de eenvoudige, rcohtstrcek->
sche manier, die bij hem altijd indruk maak
te, „dat u bokend is met do bijzonderhe
den van mijn familio en kunt zeggen, wie
ik ben."
Het was als een slag in het aangezicht.
De hoor Holden had ©en oogenblik het ge
voel, alsof alles om hem heen draaide
toen werd alles weer duidelijk en vast ©n
hij wist, wat hij te doen had.
„Mcd heeft u verkeerd ingelicht".
„Vergeef me", zei Laurens eerbiedig,
doch vast„maar ik geloof, dat ik op som
mige punten niet verkeerd ben ingelicht.
Juffrouw Titchfield zegt me, dat zij altijd
van u bevelen en geld ontving sedert zij rao
kreeg van haar tante juffrouw Ogilvio,
toen ik twee of drie jaar oud was/'
„Mijn goedheid voor een vondeling
ftohijnt verkeerd uitgelegd te zijn" oei do
heer Holdeu droog, „zooals goedheid ge
woonlijk wondt."
„Ren vondeling 1"
„Op welken anderen naam kunt ge aan
spraak maken V'
,,Tk maak er aanspraak op, dat mij ge
zegd wordt, waar ik gevonden ben."
„En dat is een inlichting, die ik nieti
geven kan/'
„Ik was er zoo zeker v«n", zei Laurena
na een korte pauze, „dat u <mij de inlich-'
tingen, die ik vroeg, zoudt weigeren, dat
ik eerst naar Dunkckl en ritlockrie gin„,
waar ik drie jaar van mijn leven schijn
doorgebracht te hebben, cn waar ik mcn<
schen ontmoette, die juffrouw Ogilvie ge
kend hebben, bij wie u mij aohteigelatea
heeft, toen ik pas een paar dagen oud
was."
John Holden schrikte; toen haalde hij
zijn schouders op en lacht© spottend.
„En wat zou het, als ik dat gedaan hebt
Als ik het kind van oen zwervelinge langï
den weg opnam en naar de naast-bijziindel
woning bracht en voor zijn onderhoud bc
taalde wat zou dat don Ben ik verant'
woordelijk voor zij-n geschiedenis daarvóór
en daarnaV'
Vergeef me, rriijnhec/r, laat- mij spreke,
voordat u verder gaat", zei Laurens op,
smeekenden toon.
„Ik ben ii altijd dankbaar geweest voo^
al uw goedheidlaat me u nog dankbaar
zijn. Ik wil u niet noodeloos tegonsproKen,
maar het feit blijft, dat weet u evengoed!
als die goede Schotsche menschen, dat ik
niet het kind van een zwervelinge was. Zi}
lieten me «zelfs enkele van de kleertjes zien,
die ik droeg: de dominee van dc parochie
had ze bewaard en hij verzekerde me, daU
het geen goed was, dat aan het kind van!
een zwervelinge kon toebehoord hebben.'
„Dat heeft niefs met mij te maken. lÜr
torgdo voor je: 2aat dat genoog zijn."
'X
(Wordt vervolgd)/
