EindeüjK weergevonden
No. 19421.
LEiCSCH DAGBLAD, Zaterdag 30 Juni.
Derde Blad. Anno 1923.
H BUITEKL. WEEKOVERZICHT.
Wederom een weck gevoegd bij dc vorige,
die op haar beurt rich rijde aan die waar
voor kan gelden rij biachten on» a.it ver
eer. Maar bet laat rioh aanrien, dat er nu
spoedig verandering ral komen, dat er
weldra weer voortgang tal komen in do
geallieerde besprekingen over bet jongste
Duitseh© aanbod, dat too ongeveer in het
vergeetboek tou komen, getier» do tijd, die
er verloopt voor en aleer ten aaiuh n daar
van oen beslissing wordt genomen, t Ifl
geen wonder, dat van Engelsche tijde nog
eens nadrukkelijk tot spoed is aangemaand
want de ruino van Duitsehbvnd komt al
meer en meer ia richt bijkans 2' Kroon
voor 1 Mark. De Oostenrijkers zijn thans
in vergelijking Nabobs geworden rn eenige
piofitecrcn daarvan rcods, gelijk nog niet
too lang geleden Duitschers naar Oosten
rijk togen. Maar. gelijk gezegd, er is veran
dering op til, naar het schijnt, de wagen
ral weer in beweging komen. In België is
'de kabinetscrisis eindelijk na ruim 14 da
gen opgelost of niet opgelost, al naar men
wil. Het kabinet Theunis komt in onver
anderde samenstelling terug omdat met
het oog op do buitenlandscbo t icstanden
langer wikken en wegen niet gin?. Anders
was wellicht in nog veertien dagen de re-
geeringscrisis niet opgelost gewcOM Met
struikelblok tooi», waarop do regeering lo
pletter liep, do Gcntscho Hoogex-hoolaf-
fairc, is nog even ver of even dicht vaji eon
oplossing «Is op het moment van sneuve
len der regeering. Weliswaar is een nieuw
compromis in elkaar getimmerd, edoch,
bevredigen doet het vrijwel niemand et» ze
ker niet do Vlamingen, roodat er nog alles
op dit punt gebeuren kan. Het aanblijven
,van Dovere aan oorlog wijst er voorts op,
dut het voorstel lot lerlcDging van den
dionstplioht (een onderdeel van do Belgi
pehe deelneming nnn de Roer-actie) onge
wijzigd sal worden gehandhaafd eu dus
ook een punt van sterke aanvechting zal
uitmaken. Waar eohter de buitcnlnndrche
olitiek boo domineerde, moest «el door
en zuren appel worden heengebeten en
too is Theunis officieel terug op rijn poet,
met achter sich een zoo broore mccr'erheid,
dat elk oogeublik oen nieuw aftreden ge
vreesd worden kan. 't Maakt Bolgiö's po
litiek er in ieder geval niet sterker op.
Het laat rioh aanzien, dat Belgio nu In de
eerste plants tal trachten Eng-land en
Frankrijk tot elkaar te brengen. Wat niet
meevalt. Ook al beeft de Paus een schrij
ven der wereld kond gedaan, Jat niet mis
verstaan worden kan en tot Marianne In
duidolijke taal zegt, trots alle mooie tira
des en strijkages, boe do mensobheid liaat
langzamerhand is gaan beschouwen als de
ycroote tegcniiouder van den waren vrede.
En alle fraaie speechen als nog kort van
den Fransclicn president Millorar.J. dio
blijkbaar deze c inmunis opinio voelt, kuu
rn n dien indruk niet ongedaan n aken.
- Woorden meer dan genoeg. Iaat ons daden
zien, die bowij/.-n, dat ge het goed meent
en naar een eerlijken vrede streeft ronder
bijbedoelingen, dat wordt thans allerweg*
Frankrijk toegeroepen en juist die daden
blijven uit tot dusverre.
In Engeland zelfs aarzelt men niet meer
om uiting te geven aan het vermoeden vnn
Fransche bijbedoelingen en in dit opzicht
heeft sterk de nandaelit getrokken ron ont
hulling van dr "jOb'erver" ten oaozicn van
het Fransche streven om Rijn land op ec-n
of andero wijze los te maken van bet Duit-
eoho rijk. Weliswaar b'ijkt uit deze onthul
ling hoe officieel Frankrijk den bekenden
dr. Dorten heeft losgelaten, omdat de*cn
vrijwel geen invloed meer werd t ©gekend,
doch tussohen de regels door blijkt niette
min ook hoezeer Marianne een slagen
gaarne zou zien. Gelet echter op de jong
ste stemming in Duitschland kan men ge
rust zeggen, dat aan afbrokkeling van h«C
Duitseh© rijk niet te denken is, roolaug
Duitschland nog overeind staat, dat liet
liever geheel ton gronde zal gaan dan •'•'■n
der gelederen te laten amputccren. Op
geld doet weer het oude lied van Arndt,
«lat antwoordt oo de vr.ing: Wnr ii^das
Dcutechcn Vaterlandt
Das g a n t e D uls bland soil e- sein.
In opleving is b j onze Oostelijke nabu
ren, steeds krachtiger, en steeds meer ui-
grijpend m allerlei groepen en partijen,
oen onver valse!» Duitseh nationalisme, eu
dat Is in hoofdzaak Frankrijfc's werk. 't Is
droevig, doch daarom niet minder waar.
Een nieuwe «lag voor de entente is ook,
dat tussohen Engeland en Frankrijk een
soort bcwapenngsrace staat te beginnen,
door Frankrijk uitgelokt. De Fransche
luehtbowapening heeft toch zulke afmetin
gen aangenomen, dat de Franscho lucht
vloot een werkelijke bedreiging voor Enge
land is geworden. Het heet officieel, dut
dio groot© macht togen bet perfido Duitseh
land is gericht, maar men zal het Jolui
Rulli niet kwalijk kunnen nemen, dat bet
daarvan niet bepaald alles gelooft. Offi
cieel beeft Groot Brittannië zich wel gc-
wacht, oen het met ronde woorden to zog
gen, m.iar daarom is bet niet minder waar
trouwens dc pers beeft het daar niet onder
stoelen of banken geMoken cn zelfs do door
dik en dun pro-F ran6oho bladen on co riser
vaticvcn durfden het niet ontkennen. Het
kost Eng' la,ij wocr een heek» duit ai waar
in Engeland de idee ook sterk veld wint,
dat bet geld voor zulke doeleinden benut,
eenvoudig weggegooid geld is, tnl men be-
begrijpen, dit het do stemming tegenover
den .bondgenoot" ivlct bevordert.
De Engelsclie regeering wit nog een po
ging doen oin met Frankrijk een soort ac-
coord aan te gaan. zooals te Washington is
bereikt ten aanzien van de diverse- zee
machten, doch veel vertrouwen daarop
hebben we niet, waar Frankrijk immers
ook ten aanrien van hot duikhojtwapen
zich alle rechten lieeft voorbehouden In
(Wen lijd van ontwapenings-geroep drijft
Marianne John Bull lot bewapening, waar
op het harerzijds h©l antwoord wel weer
niet zal schuldig blijven en zoo schijnen
we ie slaan aan den vooravond van een
nieuwen liewapenings wedloop En waar
toe die leidt, dal is in 1914 geblek< cn. liit de
praclische toepassing van de spreuk: wie
den vrede wil, ruste zich ten oorlog volgt
onafwendbaar oorlog. 'I Is een nieuwe
zwarte plek aan Eumpa's toch reeds zoo
somber lirmnmenl. 't Wordt lijd, dat eens
een lichtstraal doorbreekt.
Uit Lausanne wil die lichtstraal nog al-
lijd niet komen. Voor de zooveelsle m'anl
drijft men daar weer eens naar een crisis,
daar beide partijen op hel stnndpunt der
Turksche coupon betaling nog vast blijven
staan. En het is thans de langzame
rekkende en (rekkende Turk, die op spoed
bij de geallieerden aandringt, op zichzelf
met onvermakelijk. Aan een nieuwen oor
log gelooft niemand en toch zal een alge-
mcciie zucht van verlichting opgaan, wan
neer de vrede werkelijk bereikt zou zijn.
En men moet niet vergoten: te veel crises
achter elkaar houdt niemand uitl
De droge of natte crisis in Amerika
neemt ook telkens grootoren omvang aan.
President Harding is plotseling ook kurk
droog geworden, een bewijs, dat bij van
die zijde succes verwacht bij de naderende
presidentskeuze, maar de conflicten met
het buitenland door de drong-lei't'ing der
schepen beginnen pas en hel laatste woord
in dezen is zeker nog niet gesproken. Wan
neer hel eens niet hel machtige Amerika
betrof tnaar een klein landje... Wat zou
men brullen over aanlaslen van hel inter
nationaal rechtl
Achter deze tactiek van Amcrikaanschc
zijde heeft men willen zoeken een poging
om de erkenning van een 12-mijls-zcc-
grens te erlangen in plaats van de 3-mijls-
grens, doch Engeland heeft dat reeds rond
uit geweigerd cn zal daarmee niet gaan
marchandeeren.
Een uitweg zal ook hier gevonden die
nen te worden
RECLAME.
'T FIJNSTE voor PUDDING. VLfl's
- DUIJVIS'
HEERLIJK- VOEDZAAM - VOORDEEL! G«»|
29D7 I
BERLIJNSCHE BRIEVEN.
(Nadruk verboden).
3T Een sombere gedenkdag. Rath'?-
nau's huis als gedcnklc- k, n. Een
nieuwe aanval op minister Severing.
De roebel als laatste troosL „Wie
man's macht, macht man's Falsch".—
Mary Wigman en haar „dans-drama",
Berlijn, eind Juni.
Hel is nu juist een jaar geleden, dat do
Dtritscho rijksminister dr. llallu-nau ten
offer viel aan een samenzwering. De her
innering aan dezen donkeren dag verwekt
nu nog m «>ns eenjgevoel van grooto ont
roering. Of het Ihpsrhland beter vergaun
zou ztjn. als dewoorlreflelijke man, dio
toen "vermoord »A.-rd. zijn groote gaven
verder in den diens van bet v.iderland ge
bruikt had, of Bailicnau's wijsheid alleen
in slaat geweest zou zijn den kourigen
achteruitgang van den algeraeenen toe
stand in het afgcloopcn jaar tot stilstand to
brengen wie zou dit nu kunnen zeg
gen? Maar het feit blijft bestaan, dal sinds
den dag van de misdaad de Duitsche staaf s-
wagen steeds dieper in liet moeras zonk,
dat onmiddellijk, nadat do tijding van don
moord Berlijn cn de wereld bercikto, het
DuiLsche crcdict haar vaste basis verloor
cn do Puitsche mark in waardo begon te
dalen.
Om het aandenken aan Bnthonau to
eeren, hooft men hem dezer dagen een
echoon en eigenaardig godenkleeken op
gericht. Do fnmilio van den vermoorden
minister heeft n.l. liet woonhuis, dat hij
zich in bel Grilnewald luj Berlijn had laten
bou«ni en in welks nabijheid hij ern jaar
geleden door de kogQls van do moordenaars
doorboord word, aan do rijksrogecring ton
geschenke gegeven, opdat deze er een ge
denkteeken van zou maken.
Deze villa, dh dr. Wolther Balhenau in
den gelukkigen lijd Yódr den oorlog, toen
bij nog president was van de door zijn va
der opgerichte ..Algcmeine KIcklrizitMs
Gcsellschaft" de A. E. G., zooals de
Bcrlijner deze maatschappij noemde, met
een verfijnden smaak ontworpen en ingericht
en is in werkelijkheid een klein mu
seum. Hij was niet alleen do eigenaar en
do bewoner, maar ook do scheppor, do
bouwmeestc- van deze ideale jonggezellen-
woning. waarin hij zich mol een uitgele
zen weelde, met de schoonste kunstwerken
omgaf. Jaren lang had hij de k-.Mbaarst©
meubels, kasten, vitrines, porseleinen en
bronzen kunstvoorwerpen, schilderijen en
etsen verzameld, waarvoor hij nu in zijn
nieuwe huis de meest passende omgeving
schiep. Alles, hel huis zelf, do sloffeering,
cn versiering der kamers, werd een ver
wonderlijk mooi document van dc beste
oud-Bcrlijnsehe kunst cn beschaving. Ra-
ihi-nau wilde daarmee als hel ware een
voorbeeld stellen en don welg«telden Ber-
lijners tooncn, dat het niet noodzakelijk
was bij alle volkoren en in alle tijden
naar een architeclonischen stijl voor bun
villa's cn landhuizen te zoeken, maar dat
ook zij do monumenten van hun eigen
verleden ton voorbeeld konden nemen.
ltalhenau zelf heeft do plaats van iedcro
kleinigheid, van iedere versiering, iedere
pilaar, iedat lapijl, iedurea stoel in zijn
huis aangegeven. Hij heeft zelfs, als een
kunstvriend roet een veelzijdige begaafd
heid, verscheidene voorwerpen zelf gemo
delleerd en eigenhandig in zijn slaapka
mer droomerig^ parklandschsppen op do
muren geschilderd.
Maar het heelc huis is niet groot, het
aantal kamers is beperkL Daarom kan
men daarvan eigenlijk niet eon museum
maken, waartoe massa's bezoekers bij
slecht weer cc-n vrijen toegang hebben.
Veel beter zou het zich leenen tot een ge
bouw. waar de rijksregeeriic lvargen
zou kunnen worden, waar gelei rd>- genoot
schappen, die geen vaste verblijfplaats heb
ben, hun zittingen zouden kunnen houden,
waar ecu meer beperkte kring van kunst
vrienden zou kunnen sludeeren en ge
bruik makende van de welvoorziene biblio
theek zou kunnen werken in do voorname
zaal, die Rathenau's boekenschat bevat.
Het was een edele gedachte, op cn derge
lijke wijze dit huis, dal een bekentenis
van don kunstenaar in Rathcnau, verle
gen w-ordigt, cn van zijn wezen, njn geest,
rijn beschaving en rijn iiersoorilijkheid c-n
Idee geelt, als een bezitting dor natie in
stand te houden liet Is een hooncr go
denkleeken dan ccn standbeeld uit marmer
of brons, zooals men gewoonlijk opricht.
Ook nu i> er ui Pmlschland weer een
man. tegen wien zich de woede van do na-
lionali-b n gekeerd hoeft Dat is de Pruisi
sche minister vau binnenlandschc raken
Severing, die vast beslui.n is n et ijzeren
hand do jonge republiek legen zijn nnrui-
digo vijanden te verdedigen.
On dor do mannen, die deel nemen aan
de regeering is de verschijning van Seve
ring ongetwijfeld do most inb r. into cn
do sterkste. Hij is ccn hartstochtelijk mie-
naar cn hel is ©en grootsch schouwspel, to
zien. hoe hij in het parlemenLaan den
slorn» van zijn tegenstanders weerstand
biedt Do leden van geheim© genoot - hap.
pen en samenzweerders in Duitschland,
die uit oen geheel op hot dwaalspoor go-
brachto idealisme do democratie bestrijden
en gevaarlijke plannen smeden, hebben
zeer juist ingezien, dat dez© Severing do
grootste hinderpaal voor hun verraderlijk
gedoe vormt En zoo slingeren zij den lsat-
ston tijd in hun rouranten en bijeenkom
sten don Pruisischen minister e«rl vlood
van smaadredenen naar het hoofd.
In den zomer van 1921 werd de vroe-
gere rijksminister Krzhcrger vermoord, te-
gen wien zich de grootste haat der anti-
ropubiikeinon richtte. In den zomer van
1922 volgde hem Hathenau. Nu worden er
tegen Severing zulke fanatiek© bedreigin
gen geuit, dat men bijna weer voor duis
tere plannen rn «inslagen zou vreezen
Dezer dagen wrrd in Berlijn ren man tot
ccn geruim en tijd gevangenisstraf veroor
deeld, die in het gewoel van de volks
menigte voor de deur van een i tal. waarin
een bijeenkomst van dez© heethoofden zou
plaats vinden, uitgeroepen had: „liet wordt
niet beter, voor er weer een zoo'n kerel
neerg( vholen is!" Zou men r->o Iets voor
mogelijk houden? Men ziet. hel arme land
mort nirt alleen naar buiten o:n hiehl ©n
leven strijden, het wordt ook door inwen-
di-m strijd en tegenstrijdigheden ver
scheurd.
Om de verwarring nog grooler Ie maken,
hebben de val van de mark en de prijs
stijging bepaald grotesko, wajui zinnig©
vormen aangenomen. Ken jaar geleden
wees men ui Duitschland troostend naar
Oostenrijk, dat het toentertijnog slech
ter ging als ons Pessimisten zeiden
wel ,,<>ch, hier zullen ook nog wel cenl
Oostenrijk sch© toestanden gaan heer
schenDe meeste incnschcn glimlachen
echter Neen. zoo iets was in Duitschland
toch niet mogelijk Thans zijn wc voor de
Oostenrijkers de arme neven geworden,
het staat er nid ons financieel slechter
voor dan het er destijds met Weenen voor
stond, rn als troost blijft ons slechts over
de Ruwisch© roebel Ook c«B troostl
Hor dikwijls hrb ik in mijn Berlijnschc
brieven reeds uitgeroepen Zoo verschrik
kelijk war. n de toestanden in Duitschland
nog nouitl Maar iedcren keer, als ik zing
tillen om ccn nieuw verslag uit te bren
gen, waren we wcor ecnigc vamen dieper
in den afgrond van do oconomischo olleml©
gedaald.
Thans wil niemand meer iels van do
papieren mark welen. Bij alle zakcncon-
traclcn worden de groothandeiprijzen trou
wens niet meer in marken, maar in Hol-
landsclic guldens, m Zwilscrsche franken
of in dollars uitgedrukt. Zelfs de arbeiders,
die onder de steeds onbarmhartiger too-
ncmendo duurte het meest lijden, zouden
op het oogenblik de looncn en salarissen
het liefst in dergelijke waarden berekend
zien al was het mot in eon buitenland-
sche munt, dan tenminste in goml- n mar
ken. Dat klinkt heel aannemelijk Maar
men vreest niet ten onrechte, dat dsn ovlc
do prijzen voor alle levensmiddelen cn alle
noodzakelijke levensbehoeften in gouden
markc-n zouden berekend worden, hetgeen
de duurte nog scherper voelbaar zou ma
ken. Want bot cringe, dal ons thans in
het leven houdt, is immers de spanning,
hel weldadige verschil lus - ben de binnen-
landsche en de buitenlandsclie waarde van
onze armzalige mark.
Hoe men het ook beschouwt, sleds doe-
n n er van alle kanten moeilgk lieden op.
Men draait Meeds in een rampzalige cirkel
rond. En do fatalistische uitspraak van d n
wijzen inan, dio geregj heelt: „Wie man's
macht, macht man t falsch", «utdt rcedg
bewaarheid.
Er bhjlt verder niets over, dan zich, alt
men met zijn werk klaar is, tenminste ge
durende c«ni;o kort© uren ven ontspin*
ning los te rukken uit dozen chaos. Dat
dc oorzaak, waarom hel Berlijnschc pu-
bliek zich zelfs nmr dan vroeger bezig*
houdt met vraagstukken cn probinnen i p
•rlistiuk gebietl Men moet dit niet ver
warren met do jacht naar gom>i, dl© velen
boheersclit, daar cr door enkelingen juist
bij een slechte muntstandaa: I cl ver
diend wordt en ieder© prikkel tot sparen
ontbreekt. Men mag o>k in '1 Inrt-toehl?*
lijkte zoeken naar bevrediging op deze rich
ting geen oj>pervlakkighcid zien en zeg
gen- Hot is merkwaardig, dat do Duit-
schors voor een dorgolijko wcolde op gees
telijk gebied nog zin, tijd en godachten
hebben. Inlegonde<-l. daaruit spreekt het
streven van de betere elementen der be
volking, om hun leven te vergeestelijken#
om niet ook geestelijk arm te *ord- n.
Het groote succts van de laalMo weken
in de lierlijiisciio kun-iwerold draagt «<>u
vrouwennaam: hel heet Mary Wigman. Ze
braclit de hoofdstad nieuwe dcnkbeeldsa
omtrrnt do uitdrukkingskracht van *ou
kunst, die sinds jaar en dag ui hot brand
punt vin do algorneeno bolang>teliuig
staal: de danskunst. Hel begon i Js v»>oc
den oorlog. De sloot er toe werd gegeven
gedeeltelijk door de gajtvoor»(ellin?<-n vau
het Bussische balli t, deeltelijk door b- t
optredon van Jacques Dak ruse in Gcnève,
di-j zn.li daarna in Duitschland ve. tigdc en
hiér njn theoriata uv.-r rbgUunisehfl
lichaam»vorming en over de j- boonheld
der bewegingen propageerde. Sindsdien zi;n
ontelbare danskunstonart-ssen opgetreden,
die overal een b-vendigen bijval vonden.
In alle mogelijke sleden in lhiibn-hlaiid
worden scholen en vrije gemeenschappen
oj»gericht, die steeds oi> ander© w'jte d n
dans beoefenden cn <>p hun th:on. tn het
liefst dadelijk stollingen ovor nieuwe
levensbeschouwingen oplrokkon Zij allo
hebben aanhangers gevonden en bijval ge
oogst. Maar geen zouala Mary Wigman.
Wat deze jongo llannovorscho nis ui-u-
won kunstvorm Invoert noemt ze hot
„dansdrama". Hiermede is niet i -n panto
mime bedoeld, maar werkelijk ii- n „go
danst drama", dat zijn inhoud en zi.n vorm
van axpreaslo uitsluitend aan deze spe
cial» kunst ontleent Ik zal een voorbeeld
geven. Kt n van haar orgincclo dansen
heeft tol thema: „Ontbinding cn ondergang
van do gemeenacjup door b< l onlbrc k- n
van een leider Ilen grondidee dus, dio
een, in de mensdielijko samenleving zich
steeds weei herhalend gebouren lol uit
gangspunt neemt, doch dio volkomen cn
liarmuniscli door middel van de dan.ikun-1
in een verklarend.n vorm wordt gebracht.
Vier seine's volgen op elkaar. Ze li eten:
„Omzwerving". „Cirkel", „Driehoek",
„Chaos". Behalve di/o titels wordt verder
niets over den „inhoud" van het drama go-
zegd. Al het litterair© moet verro blijven.
Wal de lot-vhouwer ziel, zijn zuiver plas
tische bewegingen, waaruit de optisch© be-
teckenis en daardoor de geestelijke inhoud
van het geheel moot blijken. Do „Omzwer
ving" toont nog bel voste gem- - oschaps-
gevoel we zien een reeks variaties var»
plechtig s'-hrijden, groepen en stoeten
voorbijtrekkend© vrouwen, do- herinneren
aan middek» uwscho kcrkschildcringen en
aan de wbildenj- n van den Zwits<-r^chen
schilder Ilodler. Dan volgt do „Cirkel": da
gemcenscliap ontbindt /ich, in rondi;aan-
de croe|ii-ndansen strijden verschillend»
krachten tcgt n elkaar totdat h nslolto,
door een vrij blijvende diagonaal van lo l
t-xinoel gcsclu-iden, twee groepen ter aardo
(Zijgen, terwijl do leider eenzaam, treurend.
In t hoofd achterovergebogen, zich 1 g
boven allen verheft In „Driehoek" aan-
ÉthouVOO wc bet worstelen van d n tl Idt i
m.-i dc massa, dio tegen hem opslaat Eon
rhylhinisch op cn neer gaan, wonderbaar
gord ingestudeerd en volgehouden, la
„Chaos" ontvouwt zich eindelijk het nicest
grootsche toonccl: schijnbaar ongcordornl©
groepen stormen, van alle l^oeim bevrijd#
in werkelijkhc-id echter volgens ©en nauw
keurige lir-rekening, op elkaar in, stor'.eo
FEUILLETON
Uit het tns-i>ch van AI»E1 INE SERGEANT.
,,Z»jn loou was onwillekeurig droog. Hij
vroeg tick kwaad af, waarom de j i ge maa
hem zou nagaan, en ccnigszins bespion-
nccrencn olschoon hij het niet hardop
tcide, was bet gevoelen merkbaar aan zijn
toon.
Hij ging de kamer binnen, maakt« licht
en riep l'hilip, oan binnen te komencn
zoodra hij het gezicht van rija bezoeker
zag, was hij er zich vaag van bewust, dat
het een niet te noem- verandering had
ondergaan, sedert he, het 't laatst zag.
llij was niet bleekhet was ©cn beet,«
verhit en onrustig, cn er lag iets angstigs
Over don jongen man, wat de beer Holden
niet verklaren kon. Als do feiten omtrent
Laurene' geboorte bekend geworden wa
ren, zou hij het toegeschreven hebben aan
een natuurlijke teleurstelling over het ver
lies van rijn poslti© als de erfgenaam van
lord Broxbourn©maar de feiten waren
niet bekend en voor zoover do heer Hol
den wist, was rijn geheim veilig
,,U wcnscht me te spreken", zei hq, ter
wijl hij op zijn kantoorstoel ging rilten, cd
rijn bezoeker een stoel aanwees.
Philip rood Jo kamer heel hol cn kaal.
De gaspit flikkerde boven xijn hoofd het
ra«m, waar geen gordijn voor hing, scheen
op een muur van duisternis uit te zien;
de stoffige lessenaar, ka«ten en boeken za-
er zakelijk en leeüjk uit. Misschien was
het gemakkelijker te zeggen, wat bij te
e^gen had, in deze eenvoudig© kamer dan
in het chio g<-incubdde hotel, of to midden
van dc schilderachtige gezelligheid van
..Moss Dyke". En toch was l?hillp Massing-
haan voor ééns In «ijn leven zenuw
achtig.
„Dc wilde u spreken over-Rose", be
gon hij, rich met wanhoop stortend mid
den in zijn onderwerp.
Maar de heer Holden viel hem streng in
do rede:
..Mijn dochter, mijnheer, is juffrouw Hol
den ik weet geen reden, waarom u haar
bij haar voornaam eoudt noemen."
,,Ja. daar is wel reden voor", zei kapt-
teintein Ma-«ingfcam, stug. „Ik noem haar
too. omdat ik haar liefheb en tij mij lief
heeft en Ik haar tot mijn vrouw w&nsch."
„Ik heb u op dat punt roedz geant
woord," zei de hoer Holden.
„Maar er valt nu wat meer t© zeggen",
antwoordde Philip, opeens een vuurrood©
kleur krijaend. „Do stand van zaken is
geheel veranderd."
„Dat wist ik met."
„Heeft Rose u dan niets verteld t Wee*
u niet wat er gebeurd is?"
De heer Holden wachtte even, voordat
hij antwoordde.
„U moest liever zelf «preken, kapitein
Massingbam," zei hij eindelijk, heel stij'f.
..Ik ben niet van plan alles voor u te her
halen. wat mijn dochter mü gezegd heeft."
„Ik dacht, dat U nu wel weten eoudt,'8
rei d' jong© man. die bepaald verlegen
was, ,.dat mijn oom. lord Broxbonrne. be
weert. dat uw nicht, juffrouw Catherine
Holden, zooals wij haar altijd noemden,
zijn vrouw is."
„Nut" zei John Holden.
„Het ongeluk is, dat miju oom ucr boos
is over over een misverstand omtrent
ccn brief, dien hij u zond, mijnheer Hol
den
Do beer Holden stond plotseling op.
„Heeft uw oom u naar mij toegezon
den T" vroeg hij streng.
„Zeker niet. Ik kwam uit mijzelf."
„Dan raad ik u, kapitein Ma&óiagham,
weer been te gaan. Uw oom ca ik zullen
zelf onze zaken bespreken en regelen."
„Maar mijn oom eu u willen mijn zaak
ook regelen", zot Philip, „en dal wensea
ik niet. Ik hen alleen gekomen om u dat ta
zeggen dat vond ik eerlijk."
„Ik ben u zeer verplicht", zei de beer
Holden ironisch. Hij ging weer zitten en
keek recht voor zich uit met een spottend
glimlachje op rijn lippen.
„Openhartigheid is zeker een karakter
trek in uw familie. Ik heb er al een paar
staaltjes van gehad."
„Ik ben niet verantwoordelijk voor de
'daden van mijn oom", zei Philip warm.
„Nc-en, maar wel voor uw eigen".
Philip beet tóch op de lippen.
„Ik weet niet, of u verlangt met mij te
twisten", zei hij; ,^naar het lijkt me beter
als u een oogcDhlik wild© luisteren naar
betgeen ik te zeggen beb. Als ik het ge
zegd heb, zal ik heengaan en u zdet weer
lastig vallen.
Hij had voor het oogenblik in zijn voor
deel zijn opvoeding en rijn aard; en dat
voelde JoLn Holden. Hij moest antwoor
den, zoo beleefd als het hem op dat oog en
blik mogelijk was.
„Ik verlang niet te twisten, én ik ben
bereid te boeren wat u te zeggen heeft",
an t Moordde hij lcoel.
„Het iz alleen dit, mijnheer Holdon.
Rechtens of onroebtens Is mijn oom thans
zeer vertoornd tegen u en allen, dio uw
naam dragen. Hij geeft u de schuld, geloot
Ik, van de langdurige scheiding tussch- n
hem en zqn vrouw. Ik weet er natuurlijk
niets van en Lk verlang ook niets te we
ten, maar tot mijn spijt is hij. eren heftig
in andere opzichten; en zal zich waarschijn
lijk, als hij u riet, wat «leek over Ross uit
laten ca ik vond het alleen maar eerlijk
u t© zeggcD, dat ik mij niet gebonden aclit
door zijn bevelen, cn dat lk het natuur
lijk volstrekt niet met hem ©enz ben."
„Ik maak er uit op, dat lord Broxbourne
niet verder met onze familie vrboaden
wil worden dan hij nu 1st Heel beleefd van
u, mij dat te komen zeggenmaar ik moet
u er aan herinneren, dat ik ook mijn toe
stemming geweigerd b(-b. Ik wensch niet,
dat mijo dochter aan uw familie verbonden
wordt, kapitein Maseingham. Ik beb c-eo
alecht voorbeeld voor oogen gehad van de
gevolgen van zulk een vcreeniging."
,Ja, omdat mijn oom met zijn vrouw
wegliep en het geheim hield", z©i Philip
op vasten toon.
.,Ik zie niet ia, waarom u Roze in het
zelfde geval wilt brengen.f-
„Wilt u mij zeggen, dat u van plan 'tl
weg te loopen met Rose ft
„Als ik haar op geen andere manier
kan krijgen, ja. Ik b©n van plan uw doch
ter te trouwen, mijnheer Holden; en u en
mijn oom kunt zeggen wat gij wilt'
D© vastberaden!id deed FEfMp Ma«-
tinefiam geen kwaad in de oogen van John
Holden, maar het maakte bem natuurlijk
"rn het oogenblHc h os en hij beval hem
driftig de kamer to vi rlatco.
Maar Philip ging niet heen, ofxcltuon hij
van zijn stoel opstond,
„U begrijpt den toealai.d z>i-:t goed", zci<l«
hij kalm, toen de heer Holden ophield met
spreken.
„Mijn oom liewcerl niet. dat hij z.j'» 'ii<-a-
ning omtrr.nl uw dochter ©ranch rd hn It, al
leen om het feil van zijn twist met u JIJ
heeft om zoo te zeggen ceri persoonlijken
twjsl met Hose zelve. Hij wil, «lal zij lady
Broxbourne vergiffonis vraagt II.j z- /t. dat
hij haar niet zien wil, voordat zij dut i! - t,
cn dat, als ik haar partij kies hij rn© ni
meer geven zal, en al zulk soort praatj - Nu
ik wil, dat u weet, dat ik Ito-N. partij Lies
cn dat het mij nic-Ls kan schelen wat nujo
oom doet. Dat is alles. Hou? kan doen. zooals
zij wil, en ik zal haar steunen.
„Ro> Maar wat wat beeft zij ge.
daan?"
„Och, zij v/as een bei tj- driftig". i kapi
tein Massingbam onverschillig. /.li n r
dan zij wilde en daar werd mijn oom kwaad
©vei*'.
„Wal heeft ze dan gezegd?" vroeg John
Holden en er flikkerde iels als staal ui zija
oogen.
„U kunt niet van inij verwachter;, dat ik
herhaal, wat zij gez*.yd kan hebben. Ik
weet niet, dal ik het rmj herinner- o kan Zij
was natuurlijk nogal driftig en Philip keek
vcrlc-gen, „maar dal gaat mi] niet aan. Ik
houd van Rose en wil haar trouw blijven".
„Ofschoon u in uw verleden niet L< kond
heeft gestaan om uw standvastigheidzei
de heer Holden op zijn - herpen loon
Philip beefde en aarzelde en keek toen Ro
se's vader manlijk aan
„Ik heb verkeerd gedaan", zcide. hij. - ik
